Πίνακας συμμετοχής

Σε συνεχεια του παραπανω θεματος, και μετα απο προσφατες αναλογες συζητησεις, αποφασισα να επεκταθω στα περι της συνθεσης ηχου. Και επειδη τα πολλα λογια και τα πολλα θεωρητικα ειναι φτωχεια, η επεκταση αυτη θα ειναι τοσο πρακτικη οσο δε γινεται. Σηκωθηκα λοιπον πρωι πρωι, και κατεβασα το charlatan, διοτι ειπαμε, ειναι η συνεχεια του θεματος που παραθεσα. Αφου λοιπον στο θεμα εκεινο αναλυσαμε τις παραμετρους του charlatan με ορους που και οι κιθαριστες καταλαβαινουν, θα φτιαξουμε τωρα ενα κομματακι οπου ΟΛΟΙ οι ηχοι, και οταν λεμε ΟΛΟΙ εννοουμε ΟΛΟΙ, θα ειναι φτιαγμενοι με αυτο. Εχω κανει screen capture τον καθε charlatan ηχο, ολοι οι ηχοι φτιαγμενοι ειδικα για την περισταση απο τον yours truly, και θα λεω καποια λογια για το πως φτιαχτηκαν. Εχουμε συγκεκριμενα μποτα- hihat- ταμπουρο, μπασο, pad, αρπομπλιμπλικι, lead και Sound FX. Οτι χρειαζεται δηλαδη κανεις για να γουσταρει! Το κομματακι το παραθετω στο τελος, μπαμ μπαμ εγινε, μην εχουμε απαιτησεις, και φυσικα ειναι ενα electro μπλιμπλικακι, το charlatan δεν εχει δειγματα και τετοια, αν περιμενετε εξομοιωση συμφωνικης θα περιμενετε πολυ. Τo charlatan ειναι ενα synth με βασικες παραμετρους, ουτε καν εφε δεν εχει, οποτε δεν μπορουμε να κανουμε τα υπερκουφα που μπορουμε να κανουμε με αλλα vst. Αλλα η λογικη ειναι ιδια, και η κατανοηση ευκολοτερη. Το θεμα μας αλλωστε ειναι η συνθεση ηχου, κανα delay και κανα reverb που εβαλα και εγω για να γλυκανει λιγο το κομματακι νομιζω ολοι ξερουν πως να τα βαλουν. Παμε να δουμε πως φτιαχτηκε ο καθε ηχος ξεχωριστα, πανω κατω με τη σειρα που μπαινει στο κομματι Μποτα Αρχικα, η περιβαλλουσα του ενισχυτη ( amp env) πρεπει να ταιριαζει με τον ηχο μιας μποτας. Οταν κοπαναμε μια μποτα, ο ηχος της σκαει κατευθειαν, και καπακι σβηνει. Οποτε εχουμε στο amp env 0 attack, decay οσο “γεματο” θελουμε το σωμα της μποτας και 0 sustain. Ο λογος που εχουμε και καμποσο release ειναι ωστε να μπορουμε να κανουμε trigger τον ηχο με καποιο midi note, χωρις να μας νοιαζει η διαρκεια του, να σβηνει δηλαδη φυσικα ο ηχος ανεξαρτητα το ποσο κραταμε το πληκτρο πατημενο, ειναι βασικη λεπτομερεια αυτο αν τριγκαρουμε π.χ. με καποια midi drums. Στις γεννητριες εχουμε επιλεξει τριγωνικη κυμματομορφη, και τωρα το βασικοτερο: Διαμορφωνουμε το pitch τους, το τονικο τους υψος δηλαδη, με τη δευτερη περιβαλλουσα, το mod env. Αυτη ειναι και η χαρακτηριστικη διαμορφωση για να κανουμε μια electro μποτα, μπορειτε να δειτε οτι ειναι επιλεγμενες και οι δυο γεννητριες στο pitch section, με πολυ ψηλα το mod button, ενω η περιβαλλουσα στην ουσια κανει ενα drop στο pitch. Εχουμε επισης σαν κερασακι λιγο θορυβο απο τη γεννητρια θορυβου ( noise) , με ηπιες ρυθμισεις στο shape Hihat H περιβαλλουσα του ενισχυτη (amp env) δε διαφερει στη λογικη με αυτην της μποτας, με τη διαφορα οτι το “σωμα” ενος closed hihat ειναι πολυ πιο συντομο απο της μποτας, οποτε οπως μπορειτε να δειτε το decay ειναι πολυ χαμηλοτερα ρυθμισμενο. Οσο αφορα τη γεννητρια, για τετοιου ειδους κρουστους ηχους το μονο που χρειαζομαστε ειναι θορυβο (noise). Οπως μπορειτε να δειτε το volume του noise ειναι αρκετα ψηλα, στην ουσια φροντιζουμε το gain staging πριν το φιλτρο. Και το shape επισης ειναι ψηλα, ο θορυβος δηλαδη εχει φουλ συχνοτητες και “δαγκωνει”. Στη συνεχεια ρυθμισα και το φιλτρο, με την επιλογη band pass (το παραθυρακι με το βυζακι και τον αριθμο δυο) με μπολικο resonance και υψηλο cut off, για να ειναι φωτεινος και διαπεραστικος ο ηχος, οπως ειναι δηλαδη το hihat. Ταμπουρο Για την περιβαλλοuσα του ενισχυτη μην τα ξαναλεμε, απλα παρατηρηστε οτι το decay ειναι μεγαλυτερο απο το hihat αλλα οχι οπως της μποτας. Απο αποψη γεννητριων παλι ο βασικος ηχος ειναι ο θορυβος, που προσομοιωνει, σε electro επιπεδο παντα, τις χορδες του ταμπουρου, με ηπιοτερες ρυθμισεις στο shape. Εχουμε βαλει σε μικρη ενταση και τον osc 2 με τριγωνη κυμματομορφη, για να δωσει μια μικρη παρουσια κατι-σα-νοτας, που αντιστοιχει στο ξυλο του ταμπουρου. Στο δε φιλτρο εχουμε ενα πολυ ελαφρυ low pass με το mod envelope να κλεινει απαλα το φιλτρο στην πορεια του ηχου, ωστε η ατακα του ταμπουρου να ειναι πιο φωτεινη και να ξεχωριζει. Μπασο Παμε στο μπασακι. Περιττο να πουμε βεβαια οτι θα πρεπει να παιζουμε στα καταλληλα πληκτρα, στις χαμηλες οκταβες του πληκτρου μας, διαφορετικα δε θα βγει μπασο. Μα το θεο. Εχουμε επιλεξει κυμματομορφη square που δινει ωραια χροια για μπασο, αλλα και οι αλλες κυμματομορφες μπορουν ανετα να χρησιμοποιηθουν. Εχουμε δυο γεννητριες, με τη δευτερη να ειναι ρυθμισμενη μια οκταβα χαμηλοτερα, πραγμα που δινει εξτρα παρουσια στον ηχο. Η περιβαλουσα του ενισχυτη δε διαφερει ιδιαιτερα απο τα κρουστα που εξεταζαμε πριν, οπως ξερουμε μια χορδη μπασου εχει αμεση ατακα και σβηνει σταδιακα. Αυτο που δινει ομως χαρακτηρα στον ηχο ειναι η περιβαλλουσα του φιλτρου. Οπως ξερουμε και απο το ακουστικο μπασο, η νοτα οταν τη βαραμε ειναι φωτεινη και σκαει καλα, ενω στη διαρκεια της γινεται πιο μουντη καθως παυει σταδιακα να παλεται. Αυτο ακριβως προσομοιωνουμε με την περιβαλλουσα mod env που αναθετουμε στο φιλτρο, με decay λιγοτερο απο την περιβαλλουσα του ενισχυτη. Τι σημαινει αυτο; Πολυ απλα σημαινει οτι το φιλτρο θα κλεισει πιο γρηγορα απο οτι θα σβησει ο ηχος, με αποτελεσμα το τελευταιο μερος της νοτες να ειναι πιο φιλτραρισμενο, πιο μουντο. Pad Εδω επιτελους θα δουμε μια αλλη περιβαλλουσα για τον ενισχυτη. Ο στοχος με το pad αυτο ηταν να εχουμε μια “πλατη” που μπαινει με αργη ατακα και ριχνει την ενταση του πριν ερθει το επομενο μετρο. Αφθονο attack λοιπον, αθονο decay, και sustain υπαρκτο μεν, αλλα οχι τερματισμενο. Αυτη η κινητικοτητα της εντασης, συνοδευεται απο κινητικοτητα και στο pitch και στο φιλτρο μεσω του δευτερο envelope, το οποιο ειναι ηπια ρυθμισμενο στο να επηρεαζει ελαφρως την ατακα του ηχου σε στυλ pitch slide, ενω στο φιλτρο η περιβαλλουσα ειναι αντεστραμενη (inv) ωστε να διαφοροποιειται η φορα της κινησης. Στις γεννητριες εχουμε κυμματομορφη square, με το πλατος του παλμου να διαμορφωνεται απο το LFO. Ειναι μια κλασσικη συνταγη για pad που φερνουν προς φαση strings, ενω την πηγη του ηχου συμπληρωνει η δευτερη γεννητρια με τριγωνη κυμματομορφη και ρυθμισμενη μια οκταβα πανω, που κανει το pad περισσοτερο φωτεινο και πλουσιο. Αλλα η βασικη ρυθμιση που δινει πλουσιο ηχο ειναι η ρυθμιση unison. Οπως τo string section εχει πολυ πιο πλουσιο ηχο απο το σολο βιολι γιατι παιζουν πολλα βιολια μαζι, ετσι ακριβως και εδω εχουμε μεχρι και 7 ταυτοχρονες φωνες, που μπορουν να παιζουν με ελαφρα διαφορετικο pitch. Στον συγκεκριμενο ηχο επελεξα 5 φωνες στο unison, και το detune σε ηπια ρυθμιση, ενω και το stereo spread ( το διπλανο κουμπακι με τα κυκλακια) μου φανηκε οτι κατι εκανε. Αρπομπλιμπλικι Εδω εχουμε αξιοποιηση του LFO. Επελεξα square κυμματομορφη, ωστε να εχουμε εναλαγη μεταξυ δυο αξιων. Το αναθεσα στο pitch του osc 1, και με την καταλληλη ρυθμιση του mod amount (mod) εκανα τη γεννητρια να εναλλασεται με διαστημα οκταβας. Με ρυθμισμενο λοιπον το LFO σε sync ρυθμο ογδοων, εχουμε τον ηχο να ανεβοκατεβαινει οκταβες, κατι σαν arpeggiator ας πουμε. Με τις καταλληλες ρυθμισεις στο amp env ο ηχος ακολουθει οσο αφορα τις δυναμικες λογικη παρομοια με του pad που φτιαξαμε προηγουμενως, ενω εχει πολυ πιο εντονο και κινητικο φιλτρο με το mod envelope, την επιλογη band pass και το υψηλο resonance. Προσθετοντας μαλιστα μια δευτερη γεννητρια χωρις LFO διαμορφωση, αλλα και λιγο θορυβο απο το noise generator, η κινηση του φιλτρου γινεται ακομα πιο χαρακτηριστικη καθως διαμορφωνει περισσοτερες και σταθεροτερες συχνοτητες. Lead Εδω και παλι εχουμε μια αλλη προσεγγιση στην περιβαλλουσα του ενισχυτη. Ενας lead ηχος εχει αμεση ατακα μεν, αλλα εχει και sustain, πως λεμε η les paul κανει για lead επειδη εχει sustain; Ακριβως αυτο. Εχουμε λοιπον μηδεν attack αλλα ανεβασμενο το sustain. Κατα τα αλλα εχουμε saw και triangle στις γεννητριες, low pass φιλτρο με περιβαλλουσα να δινει την κινητικοτητα, ενω το unison που ειναι τερματισμενο δινει αυτην την πολυ παχια χροια. Μια πολυ σημαντικη λεπτομερια ειναι οι ρυθμισεις που αφορουν την πολυφωνια του οργανου. Ειναι στο global section, και απο εδω ρυθμιζουμε αν θα ειναι πολυφωνικο η μονοφωνικο το οργανο. Οπως καταλαβαινουμε, στην περιπτωση των pads πρεπει να το ρυθμισουμε να ειναι πολυφωνικο. Οταν ομως εχουμε εναν lead ηχο, πολλες φορες θα εχουμε καλυτερο αποτελεσμα με τη ρυθμιση legato. Διοτι, τι ειναι το legato και στην κιθαρα; Ειναι οταν οι νοτες ειναι “ενωμενες”, οταν δηλαδη δεν “μπισταμε” την πενα, αλλα παιζουμε με ροη pull off και τετοια. Αυτο ακριβως κανει και το legato στο synth, δεν ενεργοποιει τις περιβαλλουσες αν οι νοτες υπερκαλυπτουν χρονικα η μια την αλλη, με αποτελεσμα πιο smooth ηχο. Βαζεις και λιγο glide για να υπαρχει smooth μεταβαση και απο αποψη τονικου υψους, και γουσταρεις. FX Αφησα τελευταιο τον FX ηχο που εφτιαξα, παροτι στο κομματακι μπαινει νωρις μετα τα ντραμς. Γενικα η συνθεση ηχου δε διαφερει απο τη shred κιθαρα, οταν παιζεις γρηγορα γουσταρεις αλλα δε μπορει να σε ακουσει ο αλλος. Ετσι και με τα synth, οταν πας στα ακρα γουσταρεις, αλλα το αποτελεσμα δεν ακουγεται. Παρολα αυτα μεσα σε μια ενορχηστρωση, να βαρεσεις και ενα one shot εφεδακι δε χαλασε ο κοσμος. Ετσι λοιπον εδω εχουμε ενα μλιμπλικιβαραμαγκαοτιβρεις, με βασικο συστατικο το LFO που επηρεαζει το τερματισμενο απο αποψη resonance φιλτρο, ενω το pitch των γεννητριων ειναι υπο διαλυση απο το mod envelope. Αυτα συμβαινουν αμα το παρακανεις, ενω η λεπτομερεια που κανει τη διαφορα ειναι στο delay του lfo, που κανει αυτο το ουμπλε ουμπλε να σκαει σταδιακα και να κανει τον χαμο. Επιλογος Πιο απλο synth απο το charlatan δε νομιζω να υπαρχει. Και ομως, μας εδωσε ολα τα εργαλεια για να κανουμε μια πληρη ενορχηστρωση, παντα στο electro στυλ που ταιριαζει σε ενα αφαιρετικο synth. Ακουσττε το κομματακι. Με δυο envelopes, ενα LFO, δυο γεννητριες και ενα φιλτρο, βγαζεις τοσα πολλα πραγματακια. Τι αλλο να πεις, απο το οτι τα synthsizer ειναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ. manosxnoiztutorial.mp3

Και δεν σε συγκινεί πια η μουσική ε? Δεν πειράζει. Παίζε εσύ να συγκινείς εμάς.

Η ομηγυρις εκφράζει τις ευχαριστίες της

Στην ελληνική οργανοποιία συχνά μιλάμε για όργανα που στην τοπική γεωγραφικά μουσική συνηθίζονται. Και για αυτό μπουζούκια, μαντολίνα πιο παλιά, Λαούτα και λύρες όλων των ειδών και μερικά κρουστά έχουν την τιμητική τους και δίκαια. Το θέμα της κιθάρας αν και από την αρχή παρόν έχω την αίσθηση ότι ήταν πάντα κάπως πιο παραγκωνισμένο καθώς όλοι είχαν στο μυαλό τους το όργανο ως «συνοδευτικό». Από τον καιρό που κάποιοι σκέφτονταν την κιθάρα ως ακομπανιέρο στην μαντολινάτα ή το μπουζούκι και τράβαγε μέσα στα χρόνια χωρίς αναθεώρηση. Ωστόσο οι οργανοποιοί πάντα έφτιαχναν κιθάρες σε μικρότερους αριθμούς. Σχετικά με τους οργανοποιούς, εκτός από τον Μούρτζινο και τον Σταθόπουλο που δεν έχουμε και πολλά δείγματα δυστυχώς εχουμε Κ.Λ.Πεσπαζόγλου, και κυρίως τους Αρμένηδες αγαπημένους πολλών ασχολουμένων (Τερζιβασιάν, Απαρτιάν κλπ) που έφτιαξαν πολλές και όρισαν στυλιστικά το περίγραμμα της λαικής κιθάρας. Προσωπικά μου αρέσουν πολύ οι Αθηναίοι Παναγήδες (Αφοι Παναγή). Με μακρά παράδοση και συμβολή στην ελληνική οργανοποιία. Ο πατέρας τους ήταν επίσης οργανοποιός (Πανηγύρης Παναγής) από τη Μάκρη της Μ.Ασίας (σημερινό Fethiye) όπου με την καταστροφή της Σμύρνης και την εκδίωξη των ελληνικών πληθυσμών της Μ.Ασιας περνάει αρχικά στη Ρόδο με τη γυναίκα και τα δυο παιδιά του και στη συνέχεια τον Πειραιά. Ο Πανηγύρης έστησε εργαστήριο στην Κρεμμυδαρού όπου κατασκεύαζε κυρίως δημοτικά όργανα (λύρες και ξακουστά για την ποιότητά τους λαούτα) αλλά και λίγα μπουζούκια, μαντολίνα και κιθάρες. Μεγαλώνοντας τα δύο του παιδιά, ο Βασίλης και Γιώργος έγιναν αρχικά βοηθοί στο εργαστήριο του πατέρα τους και στη συνέχεια έπαιρναν και δικές τους παραγγελίες. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία Γιώργος Παναγής (1911-1995) το 1938 παντρεύεται και φεύγει για την Αθήνα όπου ανοίγει εργαστήριο κοντά στην πλατεία Καρύτση (Χαβρίου 9 εντός στοάς) και δύο χρόνια αργότερα ο πατέρας τους ο Πανηγύρης πεθαίνει και το εργαστήριο στον Πειραιά κλείνει με τον έτερο αδελφό Βασίλης Παναγή (1914-1998) να ενώνει τις δυνάμεις του με τον αδελφό του στο εργαστήριο της Χαβρίου στην Αθήνα. Το εργαστήριο παρέμεινε στην πλατεία Καρύτση σε όλη τη διάρκεια του αλλάζοντας από Χαβρίου 9 σε πλατεία Καρύτση 3 και μετά Πραξιτέλους 7. Οι Αφοί Παναγή παρά το ότι έφτιαχναν και μπουζούκια (είναι γνωστό ότι υλοποίησαν το τετράχορδο του Χιώτη) ασχολήθηκαν πολύ με την κιθάρα τόσο σε αντικείμενο κανταδοκιθάρας (μην ξεχνάμε ότι ήταν πολύ διαδεδομένο είδος), αυτού που ονομάζουμε σήμερα «λαϊκή» κιθάρα όσο και κλασσική κιθάρα. Έφτιαξαν πλήθος οργάνων και αρκετών διαφορετικών τυπολογιών (αντίθετα με τους Αρμένηδες που μάλλον ήταν πιο εστιασμένοι στον προσανατολισμό του λαϊκού τραγουδιού). Οι κιθάρες τους έγιναν όργανα αναφοράς στην ελληνική οργανοποιία τόσο για τις λαϊκές τους που έπαιξαν σε πλήθος ιστορικών ηχογραφήσεων, όσο και τις κανταδοκιθάρες που επίσης ηχογραφήθηκαν πολλάκις και τις κλασσικές τους. Στην αυγή της κλασσικής κιθάρας στην Ελλάδα όπως σήμερα τη γνωρίζουμε, ο πρωτεργάτης τότε Γεράσιμος Μηλιαρέσης, έχοντας μόλις γυρίσει από τα μαθήματα τελειοποίησης με τον A.Segovia και όντας ο πρώτος κιθαριστής στη χώρα με πιο αξιόλογες σπουδές, φιλοδοξώντας να εκκινήσει έναν κύκλο μαθητών που θα δίδασκε στα πρότυπα που έμαθε, βρέθηκε μπροστά στο αδιέξοδο της ανυπαρξίας αντίστοιχων μουσικών οργάνων. Οι λαϊκές κιθάρες και οι κανταδοκιθάρες της εποχής δεν ήταν όργανα των προδιαγραφών που έθεταν η τεχνική και το ρεπερτόριο που απαιτούσε το εγχείρημα του Μηλιαρέση και η εισαγωγή οργάνων από την Ισπανία ήταν απαγορευτική για το εισόδημα του Έλληνα της εποχής. Ο Μηλιαρέσης για να λύσει αυτό το πρόβλημα προσκάλεσε τον Segovia στην Αθήνα το 1951 για δύο ρεσιτάλ, στα περιθώρια των οποίων τον πήγε με την κιθάρα του στο εργαστήριο των Παναγήδων (Είχε μια Hermann Hauser τότε που μάλλον ήταν βελτιωμένο αντίγραφο A.Torres. Φαίνεται ότι ο Segovia είχε κάτι σαν endorsement γιατί ο Hauser του έφτιαξε 12 όργανα και ο γέρος τα παίνευε όπου στεκόταν και βρισκόταν αφήνοντας την M.Ramirez του που είχε από το 1912). Οι Παναγήδες μελέτησαν προσεκτικά την κιθάρα και κατασκεύασαν αρχικά αντίγραφα και στη συνέχεια κιθάρες βασισμένες σε αυτό το πρότυπο, με μερικές τροποποιήσεις από την εμπειρία τους και ξυλεία που ήταν πιο προσιτή και σε αυτούς σαν πρώτη ύλη αλλά και στην αγοραστική δύναμη του ελληνικού κοινού. Δεν πρέπει να υπάρχει Έλληνας κλασσικός κιθαρίστας μέχρι και τη δεκαετία του 90 που δεν έβαλε κάποια στιγμή τα δάχτυλά του πάνω σε μια Παναγή. Ωστόσο τα όργανα αυτά είχαν διαβάθμιση στην ποιότητα και φυσικά στην τιμή. Προσωπικά έχω δει και παίξει με δεκάδες όργανα από εκείνη την εποχή. Είναι αχανής η κατάσταση και μπορείς να βρεις από όργανα με λίγο random ξύλα και λούστρα μέχρι πραγματικά διαμάντια με ΑΑΑ flame maple πλάτες και AAA ελάτινα καπάκια ή καρυδιές με έλατο. Χαρακτηριστικό των Παναγήδων είναι η projected φωνή με έντονα μπάσα (πιο βαθύ ηχείο) και ωραία άνετα μανίκια με έβενο. Επίσης οι Παναγήδες έκαναν χρήση διαφορετικών ετικετών μέσα στα όργανα, πράγμα που αποτελεί και τεκμήριο χρονολόγησης πλέον στα όργανά τους. Αυτό γίνεται τόσο από την διεύθυνση του εργαστηρίου και το layout της ετικέτας όσο και από μια σειρά σπανίων οργάνων με γαλλόφωνη ετικέτα (παραλληλόγραμμη) που βγήκαν από το εργαστήριο της Πλ.Καρύτση 3, την ίδια χρονική περίοδο που έβγαιναν κανονικά και οι υπόλοιπες με την ελληνική ετικέτα (ρόμβο) με το γνωστό κλειδί του σολ. Για τα όργανα αυτά με τη γαλλόφωνη ετικέτα-θρύλο υπάρχει μια φήμη ότι προορίζονταν για εξαγωγή στο εξωτερικό αλλά δυστυχώς εγώ προσωπικά δεν έχω κάποια τεκμηρίωση για αυτό. Οι Παναγήδες είχαν δώσει όργανα που έγιναν πολύ γνωστά στα χέρια πλήθους μουσικών με ενδεικτικά γνωστούς το Νίκο Γούναρη και το Τρίο Καντσόνε (Πετσίλας/Παπαθεοδώρου/Τρούπτσιος), τον Κώστα Χατζή με μία ιδιαίτερης κατασκευής κιθάρα με μεγαλύτερο σώμα, το τετράχορδο του Χιώτη, τετράχορδα σε Σταματίου και Ζαμπέτα αλλά και τρίχορδα στον Βαμβακάρη. Λαϊκές σε Καζατζίδη, Νταλάρα κ.α και φυσικά κλασσικές σε Μηλιαρέση, Φάμπα και ΌΛΟΥΣ τους μαθητές τους αλλά και την πρώτη απόπειρα ανακατασκευής μιας αρχαίας κιθάρας που κατασκευάστηκε κατά παραγγελία του σκηνοθέτη Α.Λάβδα για την παράσταση του «Προμηθέα Δεσμώτη» που ανέβηκε το 1962 στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων από το Κρατικό Θέατρο Β.Ελλάδος. Ο Γιώργος Παναγής έφυγε προδομένος από την καρδιά του το 1995 και το 1998 ακολούθησε και ο αδερφός του ο Βασίλης (νομίζω από ίδια αιτία). Ελλείψει αρσενικών απογόνων (τότε δεν υπήρχαν γυναίκες οργανοποιοί) το εργαστήριο τους πέρασε στα χέρια του ανιψιού τους Λάζαρου Καβάση που ήδη εργαζόταν ως βοηθός καποια χρόνια, από όπου έχουμε μερικές κιθάρες με ετικέτα που γράφει «Αφοι Παναγή- Λάζαρος Καβάσης» όπου δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τι από αυτά είναι αμιγώς του Καβάση και αν κάποιο ήταν μισοτελειωμένο από τους Παναγήδες και ολοκληρωμένο από τον Καβάση. Δυστυχώς και ο Λ.Καβάσης πέθανε σε μικρή ηλικία οδηγώντας στο τέλος την ύπαρξη του ιστορικού εργαστηρίου. Αρκετά από αυτά τα όργανα υπάρχουν ακόμα γύρω μας εκτός του ηχητικού αποτυπώματός τους στη δισκογραφία της χώρας μας και τη συλλογική μας μνήμη. Τα βλέπουμε μερικές φορές στα μεταχειρισμένα να αλλάζουν χέρια. Αλλά δυστυχώς τα όργανα του Π.Παναγή είναι πανσπάνια (ειδικά τα λαούτα), τα μαντολίνα τους επίσης, τα μπουζούκια πολύ σπάνια και οι κιθάρες τους αν και πολλές, αρκετά συχνά είναι σοβαρά και μερικές φορές μη αναστρέψιμα πειραγμένες. Αυτό είναι αποτέλεσμα της επιχείρησης αρκετών λαϊκών μουσικών της δεκαετίας του 80-90 να αναπαράγουν τον ήχο των λαϊκών κιθαρών τους, παίρνοντας μια κλασσική Παναγή και βάζοντας χορδιέρα και άλλο καβαλάρη ώστε να πάρει μεταλλικές χορδές. Δυστυχώς η διαφορετική κατασκευή δε σήκωνε στον οπλισμό του καπακιού την αυξημένη τάση των χορδών και την πίεση στον καβαλάρη με αποτέλεσμα να έχουμε το κλασσικό βύθισμα στο καπάκι κάτω από τον καβαλάρη ή αν κρατιόταν η παλιά "κλασσική" γέφυρα, η τάση σήκωνε μαζί καπάκι και γέφυρα. Ευτυχώς από το 2000 και μετά μετα το boom με τη μόδα του gitane swing και στη χώρα μας, αρκετοί ενδιαφέρθηκαν για τις ακουστικές κιθάρες και ως συνέπεια είχαμε και οργανοποιούς που μετά την μελέτη των κλασσικών οργάνων του gypsy swing (maccaferri, selmer κλπ) μελέτησαν και ελληνικά σχέδια με κορυφαία τα σχέδια των Απαρτιάν και Παναγή. Δε γνωρίζω σε τι ποσοστό τα ενσωμάτωσαν στις κατασκευές τους, αλλά δεν νομίζω ότι έχω δει ακριβές αντίγραφο Παναγή. Πανηγύρης Παναγής με οικογένεια στη Μάκρη και ετικέτα οργάνου του απο το εργαστήριο στον Πειραια. Πανηγύρης Παναγής και ο μικρός γιός του Βασίλης έξω απο το εργαστήριο του Πειραιά. Οι Αφοί Παναγή επι το έργον στο αθηναικό εργαστήριο με κιθάρες και μπουζούκια. Αφοί Παναγή με Τρίο Καντσόνε και τις κιθάρες τους ανα χείρας.

Βουνό ρε παιδί μου. Ανοίγει το μάτι σου.

Μάνο είσαι φοβερός! Σε ευχαριστώ πολύ. Είναι καθαρά ψυχολογικό, το να καταφέρω σαν πρώτη επαφή να ακολουθήσω τα βήματα και να παράξω κάτι όσον το δυνατόν κοντά σε αυτό που μου δείχνουν. Για Logic έχω να σου δώσω υλικό και να σου προτείνω κι αλλά.

Ρε Μανο μας δλεβς? Οποιοοςδηποτε αλλος θα ελεγε:" να οριστε αυτο ειναι ενα φρη συνθ για μακ να κανετε τη δουλειας σας" Κ εσυ εκατσες κ αντι να δωσεις το λινκ εκανες το τιουτοριαλ κ σε ομπ εξντι βερσιον?? Εισαι απιστευτος. Ευχαριστουμε!

Εχω mac o ενας popeye help, τσαρλατανους ο αλλος, καλα. Επειδη λοιπον η επαναληψη μητηρ μαθησεως και τετοια, εκανα ενα δευτερο παραδειγμα, οσο μπορουσα πιο κοντινο, με το OBXD. Το φανταστικο αυτο plug in ειναι δωρεαν, διαθεσιμο και για μακ, και οριστε. Τους ηχους τους εκανα με τη λογικη που εκανα και τους ηχους στον τσαρλατανο, οποτε παρτε φωτο και αρχειο μουσικης. Μποτα Το pitch envelope στο τερμα, αντιστοιχει στην περιβαλλουσα του φιλτρου Hihat Οπως βλεπετε μονο noise και bandpass φιλτρο ψηλα με μπολικο resonance, o amp envelope τα γνωστα Ταμπουρο Βασικα noise, μεγαλυτερο decay Μπασο Δεστε ποσο χαμηλα ειναι το cutoff του φιλτρου, απαραιτητο για να "πιασει" καλα η περιβαλλουσα, τα 24 db (4 pole) στην επιλογη του φιλτρου το κανουν ακομα πιο εντονο Pad Στο modulation section ειναι επιλεγμενη κυμματομορφη η sine, και με το pwm knob και το διακοπτη osc ενα διαμορφωνουμε το πλατος παλμου, οπως καναμε και στο charlatan. Σημαντικο επισης, εκτος απο το μεγαλο attack time και το μεγαλο release time στον amp, διοτι pad χωρις "ουρες" δε λεει. Arpblibliki Εδω παλι στο modulation section πειραζουμε το pitch του osc 1 με κυμματομορφη square, για να ανεβοκατεβαινουμε οκταβα οπως και στο αντιστοιχο του charlatan lead Mε την επιλογη unison legato και glide στο global, εχουμε τα λεγκατο πλεονεκτηματα που αναφεραμε πριν FX Αυτο το αφηνω ασκηση για το σπιτι. Παρτε και το κομματακι, ακομα πιο προχειρο απο το αλλο, αξιζει να παρατηρησετε ποσο πιο vintage και παλιακο ακουγεται, διοτι το obdx εξομοιωνει την παλιατζουρα της oberheim, ενω ο τσαρλατανος ειναι σε πιο μοντερνα φαση. Αλλα mac θελατε, αφου υπαρχει και επιτρεπει η apple freeware παλι καλα. manosxnoiztutorial2.mp3

Συμφωνώ. Και φαίνεται πως έτσι είναι γιατι και οι πρωτομάστορες των συνθεσάιζερ τη δεκαετία του 60 είχαν τέτοια ανάγκη και δημιούργησαν το envelope generator. Λογω της ανάγκης να συνθέσουν εκφραστικούς ήχους. Η σχετική αναφορά στον τομέα "Musical articulation" του λινκ. Έπειτα ήρθε η εξέλιξη , αλλά η βασική ιδέα είναι αυτή , γι αυτό και έβαλα ένα παράδειγμα απο τις απαρχές δημιουργίας synthesizer. Βέβαια είδα ένα βίντεο που μπήκε πριν κατι μερες σε μία άλλη συζήτηση για το korg wavestate , οπου με μία συγχορδία ακουγόταν ενας cinematic ηχος σχεδον για παντα ?, κατι που δεν είναι η έκφραση του παιξίματος , αλλά αλλη μαγεια και αυτή η μορφή σύνθεσης ήχου. Γενικά τα synths είναι και αυτά μουσικά όργανα . Η επεξεργαστική ισχύς δίνει δυνατότητες σύνθεσης ήχου, και λόγω της τεράστιας επεξεργαστικής ισχύος στα pc , οι δυνατότητες αυτές μπορεί να υπερκαλύπτουν το μουσικό , σε βαθμό που ίσως να του προκαλεί κάποια σύγχυση. Το θέμα είναι ο μουσικός να κατασταλάξει στο τι θέλει και να μην μπει στη διαδικασία πως "πρεπει να τα ξεζουμήσω όλα" , γιατι μετά ακομα και το midi του Vangelis δε θα του αρκεί. Ας τα ξεζουμίσει , αλλα δε θα βρει τέτοιον κοντρόλερ. Όμως πιστεύω πως η απλότητα έχει μεγάλη σημασία . Τα softsynths δεν ειναι υπερβολικά περίπλοκα για να μας ταλαιπωρήσουν, αλλά για να μας δώσουν τη δυνατότητα να έχουμε τις επιλογές που θέλουμε. Οπότε μη σκατε, 8 faders , 16 knobs , 32 pads, και 24 buttons ειναι αρκετά για να παίξουμε με τον ήχο που δημιουργήσαμε με 1234567 παραμέτρους. Αλλά ρε ΝΙ (για να επιστρέφουμε και στο θέμα μας ? ) εσύ το παραέκανες με το ψαλίδι. Ασε τα φωτάκια , βλέπουμε

Χρόνια (τα) φώναζε αυτός ο έρμος ο Καταρράκτης, αλλά "φωνή βοώντος εν τη ερήμω".? Ε όι δα κουμπάρε, μην είσαι άδικος. Τα synths άλλαξαν την παγκόσμια μουσική όσο κανένα άλλο όργανο. Κι όσο για κορυφαίες συνθέσεις βασισμένες πάνω σε αυτά, άπειρες, και μάλιστα συνθέσεις που δεν μπορούν να αποδοθούν πειστικά από κανένα άλλο όργανο για ευνόητους -τεχνικούς- λόγους. Όπως θα έγραφε και ο σύντροφος Cos_dr: "Ζήτω το ΣΥΝΘΕΣΑΙΖΕΡ! ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧαχαχχαχΧαχαχαΧΑΧΑΧΑχα...?"

@manosx Είσαι γίγας.

Εξαιρετικο αφιέρωμα! Πρεπει να το κανεις και ενα copy paste στα Αρθρα να μη χαθει στη ροη! Επισης επειδη φαντάζομαι θα ξερεις, υπαρχει καποια βιβλιογραφία σχετικα με τους αφους Παναγη η και γενικότερα την ιστορία της Ελληνικης λαϊκής οργανοποιιας? Αν έχεις να προτείνεις κάτι θα με ενδιέφερε να ψαξω.

Εγώ είμαι ακριβός, δεν (σας) συμφέρω.? Ο Μάνος δεν ξέρω τι παίρνει ανά σεμινάριο, ο Cos πάντως με κάτι φαγώσιμο από κάποια κοντινή καντίνα φαντάζομαι θα είναι Οκ (είπαμε, "Πεινάμεεεε!").

Μηπως θα μπορουσες στα γρηγορα ν'αγορασεις ενα Μακ κ το Λοτζικ να μας κανεις κ ενα τιουτοριαλ βασισμενο στα συνθς του Λοτζικ αςουμε? Οχι τιποτα φοβερα, κατι στα γρηγορα? ΕΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ ΙΠΠΑΜΑΙ

Εύγε.Ευχαριστούμε.

Μανο ευχαριστουμε.

Οταν φτιαχνεις εναν ηχο παντως, λαμβανεις υποψη και το performance. Θα αναθεσεις το velocity και το aftertouch εκει που θες, θα αναθεσεις το mod wheel σε κατι αλλο, το expression pedal σε κατι τριτο, αν εχει και macro θα αναθεσεις και αλλα πραγματα στα knobs κλπ. Βασικα ολη η μαγεια της συνθεσης ηχου αυτη ειναι, να κανεις ηχους εκφραστικους που να σε καλυπτουν οταν παιζεις. Αν εχεις μαλιστα στανταρει τις αναθεσεις στον controller και τα track preset, θα εχεις αμεση προσβαση στους ηχους και τα ρυθμιστικα με το που σου ερθει η εμπνευση.

Εγώ θέλω τον cos_dr να κάνει ένα tutorial για .... - Τις εντολές στα cc (πχ panorama, velocity, όλες όμως), τι είναι κάθε μια και πώς λειτουργεί - Τους φακέλους (envelopes) και πώς τους δημιουργεί/χρησιμοποιεί - Τα LFOs Κλπ Αν θέλει, μπορεί να το κάνει και ο Μάνος. Μπας και ξεστραβωθούμε λίγο εμείς οι κοινοί θνητοί δηλαδής. Κάποια ξέρει ο ένας, κάποια ξέρει ο άλλος, να τα σουμάρουμε ασούμε.

Θα συμφωνήσω φυσικά.

Μιλάμε για να παίξεις/ηχογραφήσεις κάτι. Για να αποφύγεις τα πολλά automation με το ποντίκι. Όχι για να φτιάξεις/συνθέσεις ήχο. Εκεί θέλει ποντίκι και θέληση. Δεν είναι όλα τα vsti synthesizers. Είναι όλων των ειδών τα όργανα. Πάνω στην ηχογράφηση πόσες παραμέτρους να πειράξεις?

χώρια που πολλά κουμπιά στα controllers είναι γκαβά. Ή είναι ατέρμονα ή δεν έχουν καμιά ένδειξη. Ασε που ακόμα και sliders μπορεί να είναι παρκαρισμένα κάπου, και στην πραγματικότητα να παίζουν αλλού πχ στην οθόνη σου και να πρέπει να τα κουνήσεις για να έρθουν.

Αλλο πραγμα το performance, και αλλο η συνθεση ηχου. Το να αναθεσεις σε κουμπακια καποιες απο τις παραμετρους του vsti για να το παιξεις Γιαννακης Μιχαλακης ? ειναι ευκολο. Αν ομως θελεις να κανεις συνθεση ηχου, τοτε θελεις προσβαση και στις 120 παραμετρους. Για αυτο αλλωστε, ακομα και οταν εχεις hardware, αν δεν ειναι σε στυλ virtual analog να εχει ενα knob για καθε παραμετρο, αλλα ειναι σε φαση montage να εχει ΕΝΑ ΣΚΑΣΜΟ παραμετρους και ελαχιστα knobs, τοτε ειναι ΠΟΛΥ προτιμοτερος ενας editor. Δηλαδη ο editor ειναι καλος οταν συνδεεται με ενα hardware synth μεσω midi, αλλα ειναι κακος οταν αποτελει το UI ενος plug in; Αστεια πραγματα. Δεν υπαρχει συγκριση στην απεικονιση και την προσβαση στις παραμετρους απο το να ειναι ολες απλωμενες μπροστα σου, και να αντιστοιχουν και να ανανεωνονται αντιστοιχα με το καθε preset. Αν τωρα το μονο που σε νοιαζει ειναι να πειραξεις λιγο το φιλτρο, ΟΚ, αυτο γινεται με τον controller ευκολα.

Πόσα χέρια και δάχτυλα να έχεις?

Μα γι αυτό αγοράζουν και controllers με πλήθος κουμπιών/faders/pots κλπ πάνω, για να μην τους βγαίνει η Παναΐα ανάποδα με το mouse. ? Ένας συνδυασμός καλού(ών) controller και mouse είναι η λύση, με το αρούρι σκέτο δεν βγαίνει δουλειά.?

Voice 048.m4a

Σου είπα, το επόμενο στάδιο είναι η μετάβαση στα 8-operator/88-algorithm FM synths με 16-part multitimbrality, τι πιο φυσικό??

Έχω εγώ. Έτσι πέρασα απ΄τη φυσαρμόνικα στα 8-operator FM synths...?

Θέλω παρέα όμως.

Να δεις πώς το έλεγε στο Asterix... Α, ναι. "Πανδοχείο ο μετανιωμένος βάρβαρος". Ιδού ένα αγόρι (που λέει ο λόγος, 60 έγινε και αυτός), που στα νιάτα του ήταν καραπόζερος, αλλά μετάνιωσε και μεγαλώνοντας το έριξε στο "έντεχνο" και μπράβο του.

Πόσο άλλαξε η πλατεία Βραζιλίας ρε φίλε. Αλλιώς την θυμόμανε εγώ.

Άλλο τα envelopes, αλλο τα filters. Απλά τα συνδέουν συναρτήσεις. Δεν προσέχεις στο μάθημα ?Θα σου μηδενισουμε την κολλα. Απουσία και 9.

Εγω δεν κάνω τέτοια στους φίλους μου. ? Εγω ζηταω ντόμπρο.

@fusiongtrΑσε που εγώ ακαδημαϊκά τα ΚΣΕΡΩ, πέντε πράγματα. Δεν είμαι αυθεντία προσωπικά. Σπάνια πειράζω ήχους η φτιάχνω δικούς μου για synth. Κάνα sample κόβω, είμαι πιο του sampler. Απλά είμαι παιχταράς, είμαι βιρτουόζος στην έκφραση του ήχου. Εσύ με έχεις για γκουρού. Παπαρια είμαι. Απλά μου αρέσει η μουσική τεχνολογία και τα VST της NI και θέλω να μου πάρει το KONTROL γιατί πεινάω ? Απο σύνθεση ήχου.... Παραλίας είμαι ?

Άψογα Γιάννη. Από την Γκούρα παίρναμε ψωμί. Πέρασες από Καρυά και δεν σταμάτησες στην ταβέρνα του Χρηστάρα? Είχαμε φάει κάτι προβατίνες στην σούβλα εκεί να γλύφεις τα δάχτυλά σου. Και είχε και φοβερό χύμα κρασί απ' το Ξυλόκαστρο. Και δίπλα παιδική χαρά που έκανα μονόζυγο να κάψω τις θερμίδες.

Aκριβως. Για αυτο εβαλα και στο original κειμενο freeware synth. Αν κατσει καποιος και φτιαξει καποιους απο αυτους τους ηχους, την ωρα που θα γυριζει τα κουμπια για να "ερθει" ο ηχος στο σημειο αναφορας, θα καταλαβει και πως η παραμικρη μικρορυθμιση μπορει να μεταμορφωσει τον ηχο. Δηλαδη π.χ. εγω εκανα μια μποτα, αυτη που εβαλα. Το συνθ ομως εχει κυριολεκτικα χιλιαδες μποτες, ειτε πειραζοντας το decay, ειτε πειραζοντας το pitch envelope, ειτε ακομα ακομα πειραζοντας και το φιλτρο και αλλα πολλα. Και αν ασχοληθει παραπανω, και μπλεξει με πιο κομπλε συνθακια, που εχουν πολλαπλες επιλογες για φιλτρα, για τα slopes του envelope, για overdrive του σηματος κλπ, εκει γινεται χαμος. Εκει ειναι τα περιθωρια που μας κανουν να φερνουμε τον ηχο στα μετρα μας.

Οι βασικές γνώσεις για τη σύνθεση ήχου και δη η κατανόηση των ειδών των κυνατομιρφων, των περιβαλλουσων, των φίλτρων, των παρεμβάσεων στη συχνότητα κλπ. ειναι μεγάλο εφόδιο για τη δημιουργία ήχων και την παραγωγή μουσικής. Ετσι μπορούν να αξιοποιησει κάποιος και καλύτερα τα εξαιρετικά μουσικά όργανα και το μουσικό software που καλούμε ΣΥΝΘΕΣΑΪΖΕΡ. Λάμπρο το παράδειγμα, μπράβο Μάνο για αλλη μια φορά. Το charlatan είναι είναι για ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΥΣ??Χαχαχαχαχα

Και ένα μικρό ηχητικό δείγμα Παναγή. Με τις ατέλειές του δυστυχώς, σε σύνθεση για λαούτο απο το18ο αιώνα.

Τρείς πολύ ωραίες Παναγή με μια ξεχωριστή 3/4 με κατσαρό κελεμπέκι στην πλάτη και τα πλαινά. Και η γαλλόφωνη ετικέτα σε κλασσική Παναγή.

Λαούτα του πατρός Πανηγύρη Παναγή. Οι διαφορετικές ετικέτες που χρησιμοποιήθηκαν στο εργαστήριο. Τετράχορδο Παναγή, ο Δημήτρης "Μπέμπης" Στεργίου με μπουζούκι Παναγή, Μυστακίδης με κιθάρα Παναγή, δυο λαικές και μια πολύ ωραία πλάτη απο Καρυδιά. Ο Νίκος Γούναρης με κιθάρα Παναγη και ο Τόνις Μαρούδας με κιθάρα Παναγη.

Η αποπειρα κατασκευής της αρχαίας κιθάρας για την παράσταση της τραγωδίας "Προμηθεύς Δεσμώτης" 1962.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αναδρομή. Ευχαριστώ @shelter!

Κώστας Χατζής με την ειδικής κατασκευής κιθάρα Παναγή. Η κοινή ετικέτα του εργαστηρίου της πλ.Καρύτση και μια λαική κιθάρα Παναγή

Βέρυ νάις ιντίντ. Ευχαριστούμε μάνο!

μα βέβαια θα ήσουν Αρχοντας!

Τα ίδια λέμε. Στο σπίτι μπορείς να παίξεις/προγραμματίσεις/ηχογραφήσεις οτιδήποτε, αλλά όχι live. Μια και μιλάμε τώρα για ακριβά και φτηνά controllers και όλα αυτά τα ωραία, πάρτε μια φωτό παρακάτω που δείχνει τον συνδυασμό του απόλυτα φτηνού και του απόλυτα ακριβού controller. Από τη μια έχουμε το μεγαλύτερο MIDI controller στον πλανήτη που ένας θεός ξέρει πόσο στοίχισε να υλοποιηθεί, και στο καπάκι ένα θεόφτηνο και παμπάλαιο (1992!) 25-key Novation MM10.

Ωραίες ποζερο-εποχές. Τελείωσαν όμως και έμειναν χωρίς δουλειά τα κομμωτήρια. Βέβαια τότε είχαμε και μαλλιά...

Ενδιαφέρον- και το ότι ήταν το post 666 στο νήμα, σατανικό ?

Empanadas φτιάχνουμε συχνά πυκνά από το φθινόπωρο ως περίπου το τέλος τη άνοιξης. Παραδοσιακά τις κάναμε με κιμά και λαχανικά (πιπεριές, κρεμμύδι, καροτο, κολιανδρο) αλλά αντίθετα με πολλές απο τις εκδοχές που εκτελούνται σε όλη τη λατινική αμερική δεν βάζω το βραστό αυγό γιατι δε μου αρέσει και δε θεωρώ ότι προσφέρει τόσο στη γεύση. Με τα χρόνια έχω προσθέσει στο ρεπερτοριο και άλλες γεμίσεις (πάστα φασολιών, κοτοπουλο, φρέσκο chorizo με τυρι, και σπανακι/ρικοτα) αλλά για να τις ξεχωριζω πιο εύκολα χρωμάτισα τις ζύμες με φυσικές χρωστικές (πατζάρι, σπανάκι, καρότο, κουρκουμας, αλεύρι απο μωβ καλαμπόκι) Φτιαχνω πολλές γιατι μοιράζω σε όλη την πολυκατοικία και πολλες φορες μου ζητάνε κιολας. Για όσους δε γνωρίζουν ενδεχομένως, οι empanadas είναι ένα μεζεδάκι πολύ δημοφιλές στην Ιβηρική και σε όλη σχεδόν τη Λατινική Αμερική. Πρόκειται για ενα πολύ απλό ζυμάρι με γέμιση από κιμά, λαχανικά και μερικές φόρες βραστό αυγό κομματιασμένο (όχι σε όλες τις χώρες) γίνεται εύκολα και παραδοσιακά τηγανίζεται για πιο γρήγορη παρασκευή αλλά εγώ δεν έχω στομάχι για τέτοια... Με τα χρόνια οι γεμίσεις απέκτησαν ποικιλία. Η δική μου συνταγή είναι απο Καράκας. Εδώ οι παραδοσιακές Και εδώ το fusion

Μια που το noiz αλλά και γενικότερα η ζωή είναι γεμάτη κιθαρίστες, ;D μου ήρθε μια ιδέα: Να κάνω μια μικρή περίληψη της σύνθεσης ήχου, έχοντας ως βάση και ως παράδειγμα την ηλεκτρική κιθάρα. Έτσι θα είναι πολύ απλό να καταλάβει κάποιος που έχει ήδη τη γνώση της κιθάρας τις έννοιες, και αυτό μπορεί να τον κάνει να ασχοληθεί με κάποιο από τα φοβερά φτηνά ή και δωρεάν vst που υπάρχουν, φτιάχνοντας δικούς του ήχους που είναι μια διασκεδαστική ασχολία. Ακόμα όμως και αν δεν προχωρήσει κάποιος ιδιαίτερα με αυτό, το να έχεις μια ιδέα για τις παραμέτρους των synth σε βοηθάει πολύ ακόμα και όταν παίζεις απλά με preset, γιατί μπορείς να επέμβεις σε αυτά έστω και λίγο και να τα φέρεις στα μέτρα σου. Και αυτό πολλές φορές κάνει τη διαφορά. Σαν βάση για το άρθρο θα πάρω το δωρεάν vst charlatan, διότι είναι δωρεάν, ;D είναι απλό και εύχρηστο και επιπλέον έχει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ήχο. Ιδού η εικόνα του Ίσως να φαίνεται περίπλοκο αν δεν έχει ασχοληθεί κάποιος καθόλου, αλλά σίγουρα είναι πολύ πιο απλό από άλλα vst. Στο θέμα μας. Το charlatan είναι ένα synth αφαιρετικής σύνθεσης (subtractive synthesis). Η αφαιρετική σύνθεση είναι από τις πρώτες προσιτές υλοποιήσεις που προτιμήθηκαν από τους μουσικούς, είναι δηλαδή η Fender Stratocaster των synthesizers. ;D Όπως και με τις strat κατά καιρούς βγήκαν πιο εξελιγμένες :angel: κιθάρες (βλέπε superstrat ), έτσι και με την subtractive υπάρχουν πλέον πιο εξελιγμένες μέθοδοι, αλλά αν μάθεις να "παίζεις" με αυτή, έχεις μάθει να παίζεις σχεδόν με όλες. ΟΚ υπάρχουν και τα keytar ;D ;D ;D δηλαδή κάτι FM synthesis και τέτοια, αλλά αυτά όπως ξέρουμε είναι για χαίτες, 80ίλα και σούζα παπάκι. ;D Όχι καλές είναι, αλλά η κλασική αφαιρετική και η sample and synthesis που είναι στην ουσία μια superstrat καλύπτουν το 90 % των καθημερινών αναγκών. Όταν λοιπόν λέμε για αφαιρετική σύνθεση, μιλάμε στην ουσία για ένα synth που αποτελείται από τρία μέρη: Τη γεννήτρια ήχου (oscillator, osc, VCO, DCO ), το φίλτρο ( filter, VCF, DCF ) και τον ενισχυτή (amplifier, amp, VCA, DCA ). (Σε παρένθεση κάποιες ορολογίες για το ίδιο ουσιαστικά πράγμα. ). Τι είναι αυτά όμως; Λοιπόν αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από το εξής: Τα oscillators είναι οι χορδές, το filter είναι το tone control, και το amplifier είναι το volume control της κιθάρας. Τόσο απλά! Και ναι φίλε κιθαρίστα, όταν ο πληκτράς της μπάντας σου σου το έπαιζε πρωταγωνιστής στο Big Bang Theory σε δούλευε. ;D ;D ;D Υπάρχουν βέβαια κάποιες διαφορές των osc/filter/amp με το σύστημα χορδες/tone/volume: Πρώτο και βασικότερο οι παράμετροι του synth είναι δυναμικά μεταβαλλόμενες. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά, είναι σαν να έχουμε ας πούμε δυο παραπάνω χέρια, ;D αλλά να μην παίζουμε μόνοι μας δισολίες των maiden ;D αλλά το ένα χέρι να "παίζει" με το tone ποτενσιόμετρο και το άλλο με το volume. Θέλεις να έχεις ένα εφέ tremolo; Δε χρειάζεται να αγοράσεις το Boss TR-2, αλλά βάζεις το τρίτο χέρι να ανοιγοκλείνει το volume της κιθάρας. Θέλεις wha wha; Ανοιγοκλείνεις το tone. Για την ακρίβεια αυτό είναι και το μεγαλύτερο μέρος της όλης υπόθεσης της σύνθεσης ήχου, το να μεταβάλλουμε δυναμικά τις παραμέτρους του synthesizer. Και επειδή δυστυχώς και οι πληκτράδες έχουν δυο μόνο χέρια, τα ίδια τα synthesizer περιλαμβάνουν ρυθμιζόμενα εργαλεία για να ανεβοκατεβάζουμε τα κουμπιά όχι της κιθάρας, αλλά του synth. Στην περίπτωση του charlatan στο δεξί του μέρος βλέπουμε ας πούμε το amp env. Αυτό σημαίνει amplifier envelope, η περιβάλλουσα του ενισχυτή. Περιβάλλουσα εννοούμε το πως ο ενισχυτής, δηλαδή το volume της κιθάρας, μεταβάλλεται δυναμικά με την πάροδο του χρόνου. Ποιος από εμάς δεν έχει κάνει την κιθάρα να ακούγεται σα βιολί, παίζοντας μια νότα με κλειστό το volume και ανοίγοντάς το σταδιακά πριν αυτή σβήσει. Έ, το ίδιο αποτέλεσμα έχουμε με το να αυξήσουμε το attack στο amp env, στην περίπτωση του charlatan το πρώτο slider δηλαδή το a, a όπως attack. Όσο για το sustain, που τόσο κοκορεύονται οι λεσπολάδες, ;D ;D εδώ απλά το αντίστοιχο s slider μας κάνει τον ήχο από strat με τσίγκινη γέφυρα, να μην κρατάει δηλαδή καθόλου και ας έχουμε το πλήκτρο πατημένο, ως τσέλο με τσελίστα σαολίν, να κρατάει για πάντα. ;D Αν αποφασίσουμε πάντως να μην έχει καθόλου κράτημα η νότα, ή να κρατάει σε χαμηλή ένταση, αλλά θέλουμε όμως να έχει σώμα και παρουσία και να μην σβήνει απότομα, παίζουμε με το slider d, όπως decay, ενώ το r (release ) μας δίνει το πόσο αργά θα σβήσει ήχος όταν θα αφήσουμε το πλήκτρο. ADSR envelope λοιπόν, πατάμε το πλήκτρο και η ένταση του ήχου μεταβάλλεται δυναμικά. Δεν χρειάζεται όμως να μεταβάλλεται μόνο η ένταση. Όπως βλέπετε στο charlatan υπάρχει και ένα δεύτερο ADSR, το mod env, το modulation envelope, με το οποίο μπορούμε να ελέγξουμε αντίστοιχα το φίλτρο, ή τη γεννήτρια, δηλαδή τη χροιά ή το τονικό ύψος. Όμως το envelope όπως φάνηκε, κάνει μια κίνηση στο knob μη- επαναλαμβανόμενη, το ανοίγει με βάση το χρόνο attack που δώσαμε, το φέρνει έπειτα στο επίπεδο sustain μέσα σε όσο χρόνο ορίσαμε από το decay, και όταν αφήσουμε το πλήκτρο επανέρχεται σε κλειστή θέση με το χρόνο release. Εδώ όμως Μάνο μας υποσχέθηκες ότι θα έχουμε τσάμπα Boss TR-2, ;D ;D ;D πως θα γίνει αυτό; Έ, για τέτοιου τύπου διαμορφώσεις, όπου τα knob ανοιγοκλείνουν, έχουν δηλαδή μια κυκλική κίνηση, υπάρχει το LFO, που σημαίνει Low Frequency Oscillator, και βρίσκεται αμέσως αριστερότερα στο charlatan. Τι είναι αυτό; Είναι ένα χέρι που ανεβοκατεβαίνει ασταμάτητα, ;D ;D ;D και το οποίο διαμορφώνει ότι εμείς του ορίσουμε. Αν δείτε πχ στο φίλτρο δίπλα, έχει ένα κουμπί που λέει LFO. Αν λοιπόν το ενεργοποιήσουμε, το knob του φίλτρου θα ανεβοκατεβαίνει διαρκώς. Με τι ρυθμό; Μα με το ρυθμό που θα ορίσουμε από την παράμετρο Rate του LFO. Και μιας και το LFO είναι ένας oscillator, μια γεννήτρια κυματομορφών δηλαδή, μπορούμε να επιλέξουμε και ποια διαφορετική κυματομορφή θα παράγει, να επιλέξουμε δηλαδή στην ουσία τον τρόπο που θα μεταβάλλονται οι αξίες του φίλτρου: Η σταδιακή μεταβολή από το μέγιστο στο ελάχιστο θα έχει τη μορφή του ημίτονου (sine ), η απότομη μεταβολή ανάμεσα στις δυο ακραίες τιμές τη μορφή παλμού (pulse ), η τυχαία εναλλαγή τη μορφή sample and hold κλπ. Αυτό ρυθμίζεται από το μικρό παραθυράκι που δείχνει σχηματικά τις διάφορες κυματομορφές στο τμήμα του LFO, ενώ στο συγκεκριμένο vst μπορούμε επίσης να συγχρονίσουμε το LFO με το τεμπο μας, ή να το κάνουμε να μπαίνει με Fade In, μέσα από την παράμετρο delay. Και βέβαια όπως και με τα envelopes, δεν είναι ανάγκη να αφορά το LFO μόνο τα φίλτρα. Για παράδειγμα, θέλουμε ο ήχος μας να έχει vibratο; Βάζουμε το LFO να ελέγχει το τονικό ύψος από τις γεννήτριες, επιλέγουμε δηλαδή το LFO στο osc, πατώντας το κουμπί LFO και γυρίζοντας το knob, όχι όμως τέρμα για να έχουμε ένα ελαφρύ vibrato και όχι τρεμολιές από floyd rose. ;D Το Rate στο LFO θα είναι κάπως γρήγορο γιατί μας αρέσει ο BB King, ;D η κατάλληλη κυματομορφή είναι η sine, ενώ θα βάλουμε και κάμποσο delay ώστε το vibrato να μπαίνει σταδιακά, όσο κρατάμε τη νότα. Αυτό ήταν παιδιά, μάθατε σύνθεση ήχου. :) Γελάτε; Και όμως αυτό είναι το πιο δύσκολο για έναν κιθαρίστα πιστεύω, η δυναμική διαμόρφωση, γιατί ο καημένος δεν έχει συνηθίσει να παίζει με πολλά χέρια. ;D Και μη νομίζετε ότι είναι όλα τα synth σαν το charlatan. Τα καλά και πληρωτικά synth έχουν πολλά envelopes, πολλά LFOs, step sequencers για περισσότερη κινητικότητα στη διαμόρφωση, arpeggiators για ακόμα μεγαλύτερη κινητικότητα, και έρχεται επιπλέον και το modulation matrix, που είναι στην ουσία ένας πίνακας σύνδεσης, ένα patchbay ώστε να στέλνουμε όλους αυτούς τους διαμορφωτές στις αντίστοιχους προορισμούς ( modulation source- destination ). Παρόλα αυτά όμως η λογική είναι ίδια, είναι σαν το χταπόδι από την πεταλιέρα με τα 25 πεταλάκια, ;D ;D αν το δείς σα σύνολο σκαλώνεις, αλλά στην ουσία είναι πολλά απλά μαζί. Όμως αν χωνέψει ο κιθαρίστας τις δυναμικές διαμορφώσεις, τα υπόλοιπα είναι στα νερά του. Και είναι στα νερά του γιατί τα υπόλοιπα αφορούν τη χροιά του ήχου, και ποιοι είναι πιο ψυχασθενείς από τους κιθαρίστες με τις χροιές, ;D και με τα αίματα για το αν η ταστιέρα από rosewood δίνει άλλο ήχο από το maple; ;D ;D ;D