Πίνακας συμμετοχής

Η απάντηση στα παραπάνω είναι μόνο μια λέξη. Χθες.

Με το που μαθεις τα βασικοτερα των βασικοτερων και εισαι κυριολεκτικα μισο κλικ πανω απο τον παντελως ασχετο, ήρθε η ώρα να παίξεις με άλλους. Εχεις πολλα να κερδίσεις και να μάθεις ετσι. Δεν θα παιξεις καλα, θα σου παρει μιση ζωη να μαθεις να παιζεις ΚΑΛΑ με αλλους, αλλα δεν εχει σημασια αυτο - μην περιμενεις να γινεις "καλος" ωστε να παιξεις με αλλους, γινεσαι "καλος" με το να παιζεις με αλλους. Και αυτο ξεκιναει απο τα πιο φουλ αμπαλα, ear-bleeding τζαμαρισματα με αλλους αμπαλους. Go for it.

Ρε συ Βρασίδα, τυπικώς σωστά αυτά που λες αλλά δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο όπως τα παρουσιάζει ως συνήθως ο πιτσιρικάς. Όποιος βλέπει το κανάλι του Anderton έχει ήδη καταλάβει (ή υποθέσει στη χειρότερη) ότι υπάρχει εμπλοκή αρκετών προσώπων από το εν λόγω κανάλι με την εταιρία. 3 (!) signature models έχουν, του Bob Chapman, του Rabea Massad και του Danish Pete. Όλοι έχουν υπάρξει ή είναι ακόμα εργαζόμενοι του Anderton. Έχουν κάνει τόσα βίντεο με αυτούς τους ενισχυτές και έχουν φιλοξενήσει τον Martin Kidd τόσες φορές. Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Anderton απάντησε στον πιτσιρικά 2 φορές χωρίς να κρύψει κάτι, δείχνει αν υπάρχει δόλος από πίσω ή όχι. Έχει μεγάλη διαφορά το αν ανήκεις σε μια κοινοπραξία που έχει μια εταιρία με το να παίρνεις directly μισθό. Επίσης δε γνωρίζουμε (και καλώς) τι ποσοστό έχει στη Victory. Θα έλεγες τα ίδια αν είχε 2%; Εσύ το ξέρεις αυτό. Στην τελική, το κανάλι αυτό υπάρχει για να πουλήσει προϊόντα ο Anderton. Όποιος μπαίνει μέσα για να δει αμερόλυπτο review είναι αφελής, χωρίς παρεξήγηση. Υπάρχουν τόσοι και τόσοι άλλοι να κυνηγήσει ο βρετανός Μπαξμπάνης, ο Anderton είναι από τις λίγες εξαιρέσεις του κλάδου. Ο οποίος btw έβγαλε μια αναλυτικότατη απάντηση στο Instagram, όπου εξηγεί ακριβώς τι γίνεται. Αν είχε λερωμένη τη φωλιά του δε νομίζω να έλεγε όσα είπε. https://www.instagram.com/reel/CwhttlRtb2i/?utm_source=ig_embed&ig_rid=9f4bfcdc-2a74-46c5-9d6d-d16baf3ee736

Παίζω με καλύτερους από μένα για να με τραβήξουν (ει δυνατόν) προς τα πάνω. Συμβουλεύω να πράξεις το ίδιο.

Απο τη μερα μηδεν

Κυρ Φοίνικα μην μπερδεύεσαι. Δεν πρέπει να ξέρεις να παίζεις τα κομμάτια τέλεια, ούτε καν καλά, για να παίξεις με άλλους. Βρες ένα φιλαράκι, και τζαμάρετε. Ακκορντάκια εσύ σολάκι αυτός, ακκορντάκια αυτός μελωδία εσύ. Μην πάτε να παίξετε το trooper όπως είναι στον δίσκο. Και αυτό έπρεπε να γίνει .... χθες. Εδώ κάποιοι το κάνουν χωρίς να ξέρουν απολύτως τίποτα. Κάτι θα σου πει ο άλλος, κάτι θα τον ρωτήσεις, κάτι θα σε ρωτήσει, έτσι πάει. Σιγά σιγά θα στρώσει το πράγμα. Δεν θα κάνετε live στο Κάρνεγκυ χωλ. Θα παίζετε για να γουστάρετε, για τον χαβαλέ, για να περνάτε καλά. Εκεί δεν μετράνε τα λάθη, από αυτά μαθαίνεις. Συνεχίζοντας παράλληλα να μελετάς, να μαθαίνεις, και να ανακαλύπτεις καινούρια πράγματα, εξελίσσεσαι.

Δεν υπάρχει κάτι απόλυτο. Έχω δει συχνά πυκνά το πιο ταλαντούχο μέλος μιας μπάντας, αυτός που φέρνει ιδέες είναι ο songwriter κλπ να είναι ο πλέον άσχετος τεχνικά. Κι αυτό γιατί το να έχεις τέτοια ταλέντα είναι πολύ πιο δύσκολο απ' το να παίζεις ένα όργανο άρτια. Οπότε οι "μουσικάρες" συγκεντρώνονται γύρω από αυτόν που μπορεί να τροφοδοτεί με ιδέες και πρωτότυπο υλικό.

To Kraut είναι μια πιο γενική έννοια, είχε μέσα από τους Can (καραpsych) μέχρι τους Amon Duul, τους Kraan και τους Embryo. Δεν έπαιζαν όλοι το ίδιο στυλ, πιο πολύ υποτιμητικά ξεκίνησε αυτή η ονομασία για τα Γερμανικά ροκ γκρουπ παρά σαν μουσικό στυλ.

ELP είναι οι Emerson Lake & Palmer?

"Τα 25 τραγούδια που καθόρισαν το prog-rock" και μέσα διαβάζεις το όνομα Pink Floyd δύο φορές. Η λέξη Άσχετος δεν μπορεί να περιγράψει τον άγνοια του (15χρονου?) Κωνσταντίνου Τσάβαλου.

το θεμα ειναι να ειστε ολοι στο ιδιο επιπεδο για να παιξετε μαζι.... ενας πολυ καλος επαγγελματιας μουσικος θα παιξει ανιστοιχα με επαγγελματιες που ειναι περιπου στο ιδιο επιπεδο με αυτον δεν θα κατσει να ασχοληθει με ερασιτεχνες η με μουσικους κατωτερου επιπεδου. ετσι και οι ερασιτεχνες θα παιξουν με ατομα που ξεκινανε τωρα και που ειναι του ιδιου επιπεδου, γιαυτο συνηθως και τα "επιπεδα" ταιριαζουν και ηλικιακα, δηλ αλλιως παιζεις στα 20 αλλιως στα 40 βεβαια μπορει να εισαι 20 και να παιζεις παπαδες και 40 και να παιζεις οτι ναναι ολα σχετικα ειναι θεμα μελετης-εμπειριας-ταλεντου αλλα καταλαβες πιστευω τι εννοω.....

ΕΠισης ξεκινα χτες κ για αλλο ενα λογο Τα πρωτα χρονια που θα ξεκινησεις να παιζεις με αλλους ισως τα θυμασαι καποτε ως τα πιο ωραια μουσικα σου χρονια. Λογω της ελλειψης του στανταρντ επιπεδου (που θ'αποκομισεις καποια στιγμη στο μελλον), λογω του οτι ο σκοπος δε θα ειναι το αποτελεσμα αλλα η ιδια η εμπειρια (η πορεια κ η βελτιωση θα ερθουν αλλα δε θα τα βλεπεις στην αρχη), θα τα σκεφτεσαι καποτε ως κατι ρομαντικο που ο μονος λογος που εγινε ειναι η ιδια η αναγκη να γινει

Συμφωνώ με όλους τους προλαλήσαντες, πρέπει να παίζεις, για να δεις προκοπή μουσικά. Η μελέτη είναι τελείως άλλη κατάσταση από το παίξιμο. Και τελικά το παίξιμο είναι το ζητούμενο. Παίξε με όποιον μπορείς. Αν σου δοθεί ευκαιρία να παίξεις με πολύ καλύτερους σου, στα πλαίσια ενός μικρού ρόλου, διαχειρίσιμου με λίγη ή πολλή υπέρβαση εκ μέρους σου, μη ντραπείς, μη φοβηθείς, μη χάσεις την ευκαιρία! Μεγάλη δουλειά το παίξιμο. Είναι το εδώ και τώρα της στιγμής, μπαίνεις στο χορό και χορεύεις.

Να σου τα πω εγώ που τα έχω φρεσκα... Ειμαι τυχερός, διότι απ' οταν ξεκίνησα να μαθαίνω ηλεκτρική στο ωδειο, προ 6-7 ετών, κατευθείαν βρεθηκα σε γκρουπακι του ωδείου, και εκεί έμαθα να συνεργάζομαι με άλλους μαθητες ως ηλεκτρικός κιθαρίστας (το είχα ξανακάνει πριν 25-30 χρόνια ως μπουζουκξής). Μέσα σε λίγους μήνες, βρήκα άλλους δύο τρελούς και κάναμε μπάντα. Βγάλαμε 10-15 κομμάτια και κάναμε το πρώτο μας λάιβ, ως υποστήριξη σε μια άλλη μπάντα της περιοχής. Ήταν τεράστιο σχολείο για όλους, καθώς συνεχώς εξελισσομασταν μουσικά και παιχτικά. Και κυρίως περνάγαμε φίνα, καθώς όλο αυτό έδινε νόημα στο γιατι ξεκινήσαμε να μάθουμε το όργανο μας. Φυσικα, η εξέλιξη συνεχίζεται και μετα από την ενασχόληση με γκρουπ, αλλά μαθαίνεις κάποια σημαντικά πράγματα που δεν μπορείς να τα μάθεις με κανέναν άλλον τρόπο. Το επίπεδο δεν έχει καμία σημασία. Στο πρώτο λάιβ δεν μπορούσα να κάνω βιμπρατο καν. Και πολλά άλλα. Το σημαντικό είναι να είναι όλα τα μέλη της μπάντας κοντά σαν επίπεδο, ας είναι και αρχάριοι. Έτσι δεν βαριουνται και το βρίσκουν ενδιαφέρον, καθώς ο ένας σπρώχνει τον αλλον. Ξεκινά χθες...

Οταν το εχεις ανγκη εισαι ετοιμος. Το παιχτικο ακολουθει την αναγκη να παιξεις με αλλους. Κ εξελισσεται απο αυτην.

1) Δεν υπαρχουν αντικειμενικα reviews, τουλαχιστον οχι απο μεγαλα καναλια και περιοδικα, αν δεν υπαρχει αμεση εμπλοκη με την εταιρια υπαρχει διαφημιστικη εξαρτηση, το πολυ πολυ να βρεις review με ΕΠΙΦΑΣΗ αντικειμενικοτητας. 2) Στην εποχη του internet και του youtube, οποιος ψαχνει για review ειναι κοροιδο. Μπαινεις στο site της εταιριας να δεις τα features, βρισκεις και κανα βιντεο ΧΩΡΙΣ ΟΜΙΛΙΑ, προπαντως ΧΩΡΙΣ ΟΜΙΛΙΑ και χωρις να τρως στη μαπα τη φατσα του καθε χαζοβιολη, παιρνεις λοιπον και μια ιδεα για τον ηχο ετσι, και τα υπολοιπα απο κοντα, ΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ να σου δωσει το review.

Ακόμα εδώ είστε ωρέ? Κλειδώστε το ρε σεις, εντάξει, μάθαμε τι είναι prog. Πάμε σε άλλα τώρα. Περιμένω θρεντ με τίτλο "Τα 25 τραγούδια που καθόρισαν την Disco" ή κάτι παρόμοιο.

https://en.wikipedia.org/wiki/Neo-progressive_rock#:~:text=Neo-progressive rock (also known,UK in the early 1980s. τώρα πάντως όσο κι αγαπημένο να είναι, το να βάζεις KC το three of a perfect pair...δεν είναι αντιπροσωπευτικό.

ΑΠο τη δικη μου εμπειρια σε μπαντες,πολυ πιο σημαντικο ρολο απο τις ικανοτητες και την τεχνικη,παιζει η πειθαρχια και το commitment!Προτιμω χιλιες φορες να παιζω με προετοιμασμενους και μελετημενους(ως προς τα κομματια που παιζουμε),παρα με βιρτουοζους που ερχονται αδιαφοροι...οποτε κατα τη γνωμη μου αν εισαι προετοιμασμενος και εχοντας μελετησει τα κομματια,σιγα σιγα θα σε προτιμουν και οι μπαντες...

Τους λατρευω, μουσικάρες και παιχτούρια διαστημικά, μαζί με τους Human Touch ειναι στα αγαπημένα μου ελληνικά σχηματα (και το σχημα του ντραμερ του Πολυχρονακου). ΑΠΩΧΟΡΟ είπα, μην με κρατάς!

Καλά τα είπαν τα αξιότιμα μέλη και θα συμφωνήσω τόσο με αυτό... ... όσο και με αυτό Το πρώτο αφορά στα πρώτα βήματα. Καλό είναι να συμβαδίζεις με τους γύρω σου, ακόμα και αν ως σύνολο δεν θα είστε "απαιτήσεων", για να εμπεδώσεις το πώς θα (συν) λειτουργείς σε μια μπάντα. Δεν είναι ανάγκη να παίζεις/ παίζετε "παπάδες", αλλά να παίζετε ως σύνολο. Όταν το κατακτήσεις αυτό και προχωρήσεις, έρχεται αυτό που λέει ο sir- ή μάλλον αυτή θα πρέπει να είναι η επιδίωξη σου. Παίζοντας με καλύτερους, ουσιαστικά, για να συμβαδίσεις θα πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να πάει παρακάτω, να γίνει καλύτερος. Μπορεί να φαντάζει λίγο "ζόρικο", αλλά μόλις αρχίσεις να το κατακτάς είναι μεγάλη ικανοποίηση. Μιλώντας ως μπασίστας, από ένα σημείο και μετά ήταν "πρόκληση" και τρομερά ενδιαφέρον η συνύπαρξη με έναν πολύ καλό ντράμερ, που θα με "ζόριζε". Αυτό ήταν το σημείο που η όλη κατάσταση αποκτούσε πάντα πολύ ενδιαφέρον- το κάτι παραπάνω, το επόμενο βήμα.

ΟΚ βρε Στρατο, και η ψυχεδελια ειναι prog τότε γιατι για μένα και οι Eloy (όπως και οι Floyd) είναι απλά ψυχεδέλια. Ή τουλάχιστον αυτό ειναι το dominant συστατικό. Δεν τα πηγα ποτέ καλά με όλα αυτα τα κουτάκια και τις ταμπέλες αλλά ειδικά ο όρος "prog" για μένα παραείναι χύμα... Οι Mahavishnu Orchestra και ο Davis απο το Bitches Brew και μετά τι είναι? Οι Return to forever? Κάποιο definition έχουμε?

πιο ξεπλυμένο

Αν δεν κάνω λάθος, prog θεωρούνται.

Τσέκαρε όπως και δήποτε τους Kaipa. Μπάντα που άρχισε στα '70s και ως και σήμερα θε-ρί-ζει. Θα ανακαλύψεις επίσης και τη σχέση που έχουν με τους Flower Kings (και όχι μόνο). Περιττό να γράψω να αποκτήσεις την πλήρη δισκογραφία τους. Αλλά Τελικά θα το γράψω: Να αποκτήσεις την πλήρη δισκογραφία τους.? Πάρε ένα δείγμα παρακάτω της μπαντάρας αυτής από το 2007.

@dimsonicbe like:

Δεν θα αποκαλούσα του Can prog rock ούτε με ένα πιστόλι στον κρόταφο. Δεν πέρασαν ούτε απ΄έξω από το είδος (αλλά πέρασε η δισκογραφία τους απ'το σπίτι μου και έφυγε όλη απ'το παράθυρο?). Οι Nektar και Soft Machine μέσα, αλλά τους δεύτερους και με την πλήρη δισκογραφία τους στο μυαλό μου θα τους κατέτασσα πιο πολύ στο JazzRock. Λεπτομέρειες, ήταν υπεργκρουπάρα και κυκλοφόρησαν μουσικάρες. Τώρα το να αρχίσουμε να αραδιάζουμε συγκροτήματα εδώ δεν έχει νόημα, θα ξημερώσουμε. Ας αρκεστούν αυτοί που μας διαβάζουν και που δεν έχουν ασχοληθεί με το είδος ότι ο αρθρογράφος γράφει γενικώς αρλούμπες. Σαν να διαβάζω τον Ζουγρή ένα πράγμα (ο αρθρογράφος από αυτόν έμαθε τι και ποιοι είναι Prog Rock? pολύ πιθανόν.?).

Σε τι επίπεδο πρέπει να είσαι για να παίξεις με άλλους; Η ερώτηση. Στο επίπεδο που : Aκούς - καταλαβαίνεις τι παίζεις εσύ Aκούς - καταλαβαίνεις τι παίζουν οι άλλοι Παίζεις στο τέμπο που είναι το άσμα Παίζεις στον τόνο που είναι το άσμα. Η απάντηση Δεν έχει σημασία αν είμαι μαέστρος. Δεν έχει σημασία αν είμαι κάγκουρας. Αν δεν παίζω στο τέμπο πρόβλημα μου και πρέπει να το λύσω ΕΓΩ Αν δεν παίζω στον τόνο πρόβλημα μου και πρέπει να το λύσω ΕΓΩ Η ταχύτητα και η τεχνική σχετική των δυνατοτήτων του ΣΥΝΟΛΟΥ, όχι των ΜΟΝΑΔΩΝ. Δεν σε νοιάζει να παίξεις όπως στον δίσκο. Δεν σε νοιάζει αν ακούγεσαι όπως ο ροκστάρρρρ στον δίσκο. Δεν σε νοιάζει αν είστε ντούο τρίο κουαρτέτο ή σιξτέτο και πάει λέγοντας. Δεν σε νοιάζει αν είναι όλα ρόδινα. Δεν σε νοιάζει αν γίνουν λάθη. Δεν σε νοιάζει αν δεν σε νοιάζει. Μουσική θες να παίξεις. Απλά. Άντε, και καλές εμπειρίες σου εύχομαι.

Συμφωνω λιγο πολυ με ολα οσα εχουν ειπωθει. Το μονο που βλεπω διαφορετικα ειναι το με ποιους θα παιζεις. Με ατομα στο ιδιο επιπεδο ειναι ευκολο. Κ προσφερει πολλα. Με λιγο "καλυτερους" ειναι πιο δυσκολο αλλα προσφερει περισσοτερα. Το με ατομα σε πολυ πιο υψηλο επιπεδο κ εμπειρια ειναι πολυ δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο. Ισως οχι τωρα σαν πρωτη εμπειρια, αλλα σε εναν χρονο ας πουμε, οταν κ θα εισαι πολυ βελτιωμενος κ θα εχεις καποια εμπειρια να παιζεις μουσικη με αλλους. Αν εχεις δωσει σημασια στο τι πραγματικα μετραει να βελτιωσεις οταν παιζεις με αλλους (το να ακους προσεκτικα ειναι το νο1), αν εχεις ευκολο χαρακτηρα κ εισαι ατομο που κ δουλευει για το συνολο κ δουλευει για να βελτιωθει, αυτο το οχι ακατορθωτο αν το κυνηγας θα σου κατσει. Φυσικα το τι θα αποκομισεις αν εισαι σε σχημα με τετοιους μουσικους δε λεγεται...

Αν έχεις τον χρόνο, τον χώρο και την διάθεση τότε πίστεψέ με, το μόνο που χρειάζεσαι είναι απλά κάποιον που να είναι στο ίδιο επίπεδο με εσένα (και ιδανικά λίιιιγο καλυτερος ώστε να σε ανεβάσει, χωρίς να νιώσει ότι εσύ τον πας πίσω). Α, και να είναι και καλό παιδί για να συνεννοείστε ανθρώπινα. Τα υπόλοιπα θα είναι απλά απολαυστικά. Ειδικά το δεύτερο μέρος των τζαμαρισμάτων, εκεί με τα σουβλάκια κλπ.

Βρήκα και Καλλιθέα και στην Κηφισιά και στον Νεο Κοσμο. Εννοείτε στις άκρες της λαϊκής. Αλλά αγορά 5×100 προσφορά από το πανηγύρι 5ευρω. Αγ. Πάντων. Ε πόση βοήθεια πια.

Συμφωνώ. Από τα λάθη μαθαίνεις, λάθη πάντα θα κάνεις και ο καλός μουσικός είναι αυτός που ξέρει να καλύπτει τα λάθη του. Παίξε άφοβα, ξεκίνα με φίλους από αγγελίες. Π.χ. μπορεί να είσια και πολύ καλός μουσικός και να πας σε ένα γκρούπ που ζητάει το όργανό σου και να μην ταιριάξετε. Να μην τα βρίσκετε. Είσαι έτοιμος, πήγαινε χαχαχαχαχαχαχαχαχχαχα? Τα υπόλοιπα θα τα βρεις στην πορεία είτε είσαι άριστος στη θεωρία και να παίζεις καλά μόνος σου, είτε όχι. Δεν μετράνε τόσο οι γνώσεις και το επίπεδο. Καλή επιτυχία!!!!

Ακουμε- κρινουμε- προχωραμε, και αφηνουμε τη λεζα να τη φανε οι early adopters, δεν πεφτουμε με τα μουτρα να παρουμε καινουργιο μοντελο με το που βγαινει, για το dimsonic το λεω που ειναι ετοιμος να κανει την κινηση ?

Πολύ κακό για το τίποτα... Ας έχει οποιοσδήποτε, οποιαδήποτε εταιρεία, και οι ινφλουέντζες (βαλτοί ή μη) ας λένε ότι θέλουν... Δοκιμάζεις (ντιν-ντιν-ντιν-ντιν, dinner is ready!), κρινεις με τα δικά σου αυτάκια, χεράκια κοκ, αγοράζεις ή προσπερνάς και η ζωή συνεχίζεται. Disclosure? Integrity? Έλα Βρά, είσαι νινί ακόμα... Στο φινάλε σιγά να μην βασιστώ στο Αντερτονς ή σε οποιοδήποτε κανάλι μαγαζιού, κατασκευαστή ή ακόμα και "απλου" reviewer για τέτοια πράγματα, είτε έχει 50 εταιρείες που προωθεί είτε όχι, είτε τα εκθειάζουν είτε τα θάβουν assούμε... Και όπως πάντα, ΠΑΛΟΥΚΩΜΑ στις ινφλουέντζες. ?

@BillTrantos Δε διαφωνω Μπιλ. Αυτη την υποψια ειχα κ εγω. Δε με πειραζει, δε μ'ενοχλει το ownership. Το αντιθετο. Επειδη ειχα σε πολυ εκτιμηση τους Cornford, ειχα ενθουσιαστει που καποιος δινει την ευκαιρια στον Κιντ να σχεδιαζει ενισχυτες. Με χαλαει λιγο η υποκρισια γυρω απο τη μυστικοτητα της ιδιοκτησιας. Κ απο τον Κιντ που καθαρα το κρυβει στη συνεντευξη οταν του γινεται η ερωτηση. Κ απο τον Λη (κυριως) οταν γυρω του πεφτουν disclosure πως υπαρχουν προσωπικες σχεσεις με τον Κιντ κ υπηρχε input στο development του προιοντος. 10+ χρονια βιντεο.... Μου φαινεται αστειο μεχρι εδω Αυτο που δεν ειναι αστειο ειναι οταν γινονται συγκριτικα Μπιλ. Ειναι αθεμιτος ανταγωνισμος αυτο οπως κ να το δεις. Ειδικα απο τη στιγμη που τα προιοντα ειναι δυνατα απο μονα τους. Ακομα κ αν ειχες φανερωσει πως ειναι καποιας μορφης house brand (κ με 2% μονο φτανει για να ειναι), μπορουσες απλα να τα παρουσιασεις σ'ενα συγκριτικο χωρις να ... πεις τη γνωμη σου. Η οποια εξ ορισμου δεν ειναι αντικειμενικη. Μωρε ας ειχες κανει το disclosure κ μετα ας ελεγες πως παταει κατω τα παντα. Κανεις δε θα μπορουσε να σου πει τιποτα Μετα απο δεκακατι χρονια το βιντεο του Λη (αφου ξεσκεπαστηκε) δε μου λεει κατι, συγγνωμη κιολας. Πιο πολυ κακη εντυπωση μου κανει

Κι αυτό σηκώνει όμως συζήτηση Μπίλ. Έχει στοκ τα πάντα; Έχει. Βγάζει κέρδος από όλα; Βγάζει. Τον συμφέρει να διώχνει αυτά που τον συμφέρει; Τον συμφέρει. Τον συμφέρει να βγάζει όλα τα προϊόντα σούπερ, ώστε να feel good ο αγοραστής και να αγοράζει με κλειστά μάτια και να νιώθει ασφάλεια; Τον συμφέρει. Τα σχόλια που κάνουμε είναι δεδομένης αυτής της πραγματικότητας. Όμως, είναι λίγο φάουλ. Του rob τις κιθάρες έλεγαν ότι είναι του rob, και άντε πάλι του rob, και γεια σου ρε rob με τις ντζεντοπενιές σου, κτπ κτπ. Εδώ ήταν λίγο πιο εγκαστρίμυθη φασούλα νομίζω. Σα να βγω εγώ αύριο (καλά τώρα δεν έχει νόημα, έχω πει ότι είμαι βενζινάς) και να αρχίσω να σπαμάρω, έρχεται χειμώνας, βάλτε πετρέλαιο θέρμανσης ρεεεεεεε, μόνο το πετρέλαιο ζεσταίνει ρεεεεεε, ΡΕΘΑΣΑΣΜΟΥΧΛΙΑΣΟΥΝΕΟΙΤΟΙΧΟΙ! Αν δεν το ήξερες ότι είμαι βενζινάς, μπορεί να έλεγες ή μουρλός είναι αυτός ή έχει λεφτά για πέταμα, ή (το θλιβερότερο) έχει ένα δίκιο. Ενώ τώρα λες "Α χέσε μας ρε μπαρούτη" και έχουμε τη συνείδησή μας καθαρή, και ο χέσας, και ο χεσθείς. Συν ότι μου κάνει λίγο όχι επιθετικό μάρκετινγκ, αλλά σπλιτ περσονάλιτυ μάρκετινγκ. Εγώ που προτείνω τον ενισχυτή είμαι άλλος από εμένα που τον φτιάχνω και τον πουλάω.?

Ασφαλώς, όχι λόγω της Μπεχρινγκερ. Έπρεπε να είχες πάρει το μηχανάκι του Βαγγέλη, εκεί θα έβλεπε ο οδηγός αγώνων τι θα πάθαινε. --- Όλες οι εκπομπές με τους ΣΕΦ δε στηρίζονται τάχα στην ιδέα ότι με τον ίδιο εξοπλισμό θα κάνω και εγώ αυτά τα απίστευτα εδέσματα; Ξέρω μία κυρία που φτιάχνει φοβερή μηλόπιττα, όταν της βγαίνει δηλαδή. Κάποιες φορές δεν της βγαίνει. Της λέω, κυρία Τάδε, δε μας βγήκε αυτή τη φορά, και λέει αυτή "μα την ίδια συνταγή χρησιμοποίησα", οπότε τι να της πεις, ότι από παρτίδα-σε-παρτίδα, τα μήλα είναι διαφορετικά; Αυτή η ιδέα ότι όλα είναι στις προδιαγραφές (SY-77= 4x DX7) είναι απλά λανθασμένη, αλλά η εταιρεία του Ούλη καλά κάνει και παριστάνει πως δεν το ξέρει. Οπότε και εγώ τι λέω... δεν με νοιάζει αν είναι ρέπλικα, ποιανού είναι ρέπλικα... ακούμε, κρίνουμε, προχωράμε.

If you don't praise your house, it will fall and top you. Minor disclaimer: It's best if you praise your house but not let people know it actually is your house. Use the back door, eh?

Η ιδεα ειναι οντως προβληματικη, αλλα οχι λογω της Behringer. Και εξηγουμαι: Οταν ημουν μηχανοβιος, εκανα παρεα μεταξυ αλλων Ουνων και με εναν οδηγο αγωνων. Το πιο χαρακτηριστικο ειναι το εξης: Βαζουμε (φιλικη ) κοντρα στην ευθεια. Μου ριχνει καμποσες κολονες. Αλλαζουμε μεταξυ μας μηχανακια. Μου ξαναριχνει καμποσες κολωνες ? Και μιλαμε για μια ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΕΥΘΕΙΑ ? Αν λοιπον διναμε στον Εμερσον η στον Βαγγελη τα Behringer, παλι αριστουργηματα θα εφτιαχναν και παλι γαμω τους ηχους θα ειχαν. Ναι, γαμω τους ηχους θα ειχαν. Διοτι ο ηχος στο συντριπτικα μεγαλυτερο του βαθμο ειναι θεμα ΣΥΝΘΕΣΗΣ, ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ και ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗΣ, ΕΚΕΙ ειναι που μαμουσαν οι τυποι. Το οτι ειμαστε ολοι λιγο πολυ φετιχιστες δεν το αλλαζει αυτο. Ουτε θα κανει δραματικη διαφορα στο μουσικο αποτελεσμα το να ανταλλαξουμε μεταξυ μας οργανα, ο waterfall με το Βαγγελη,? με τα μηχανακια παντως δε δουλεψε ? @kpeyosΟι πληκτραδες εχουν πραγματι να αντιμετωπισουν μεγαλυτερες δυσκολιες απο τους κιθαριστες, αλλα οσο αφορα καθαρα τον ηχο τα κολληματα ειναι κοινα για ολους. Σαν ηχος πραγματι το juno δεν ειναι κατι εξωφρενικο, ενα μαμημενο one osc synth ειναι, ελεος, χωρια που υπαρχουν καταπληκτικες εξομοιωσεις του: Παρολα αυτα σαν επενδυση θα το προτεινα. Η τιμη του ανεβαινει το Γολγοθα ? αν ειναι καποιος τυχερος και το πετυχει με γυρω στα 2 χιλιαρικα καρφωτα πρεπει να το παρει, και να το βαλει στον κουμπαρα βεβαια, ας παιζει με το plugin ? Οσο αφορα το DX7 vs FM8, εγω που δεν τρελαινομαι με την FM synthesis το FM8 περασε και δεν ακουμπησε, αλλα το dexed που εξομοιωνει το DX7 το ΛΑΤΡΕΥΩ, διοτι αυτον τον ηχο ειχα στο μυαλο μου, η τυριλα της δεκαετιας του 80,? αυτος μου εκανε κλικ. Αν εφτιαχνα δικους μου ηχους με την FM synthesis προφανως και θα ηθελα το FM8 που ειναι ΚΛΑΣΕΙΣ ανωτερο ως συνθ. @cos_drΠραγματι το virus ειναι κορυφη, μαμαει και δερνει, καταπληκτικα μηχανηματα. Ειναι τρελο που καθομαστε και ασχολουμαστε με το αν η behringer εχει το 90% του ηχου της oberheim, η το 95% η το 25%, τη στιγμη που υπαρχουν συνθ σαν το virus ετοιμα να τα λιωσουμε. Αλλα ειπαμε, φετιχισμος, επαιξε ο μεγαλος van halen το jump με oberheim, ε προς θεου, να μην παιξει και ο κανακαρης μας με oberheim,? oberheim (αυθεντικο η αντιγραφο) θελουμε και ας τρωμε και πετρες. Εντωμεταξυ ο van halen μας εχει αφησει ετη φωτος πισω στην κοντρα, μπηκε στην αιωνιοτητα με σουζα, και εμεις ακουμε συγκριτικα βιντεακια στο youtube για να δουμε αν αρκει το behringer η αν πρεπει να τα σταξουμε για το αυθεντικο. Φετιχιστικος κατιμας ?

Πάρτε ενα παλιό access virus C Το είχα δουλέψει σε έναν φίλο μου πριν 15 χρόνια και είχα πάθει την πλάκα μου με τον ήχο που έβγαζε, αυτό που δεν έχει πλήκτρα, που είναι όλο κουμπάκια και ροτόρες.

οπότε πας σε μια λύση όπως το Behringer που πρότεινε ο Σταύρος (ή κάποιο παρόμοιο αν και το συγκεκριμένο είναι must στην τιμή του)... από την άλλη υπάρχουν και λύσεις σε pedal ώστε να εξυπηρετήσουν εργονομικά και την φορητότητα που ενδεχομένως θα σε απασχολεί στα live, αλλά για να βρεις κάτι αξιόλογο ηχητικά (και φυσικά με stereo in out για την περίπτωσή σου) θα ανέβεις αρκετά σε κόστος π.χ.: Boss EQ-200 Graphic Eq εναλλακτική των ανωτέρω βέβαια είναι πάντα κάποιο μεταχειρισμένο γραφικό eq... στις αγγελίες του noiz θα βρεις σχετικά εύκολα ενδιαφέρουσες περιπτώσεις που θα σου κάνουν την δουλειά σου, από 50€... προσοχή μόνο στον ενδεχόμενο θόρυβο που θα προσθέσουν στο σύστημά σου κάποιες φθηνιάρικες pa υλοποιήσεις... μην αγοράσεις αν δεν δοκιμάσεις...

Ο Van Halen μαλλον από το πολύ κάπνισμα και την κατάχρηση αλκοόλ κλπ το έπαθε παρά από την πένα που έβαζε στο στόμα εκτός και αν ήταν από αμίαντο και τις πιπιλουσε μέχρι να λιώσουν ?

Οταν λεμε φατε γουρνοπουλα γιατι το λεμε? Για την υγεια μας φυσικα. Χερακι κ βουτηγμα σε αλατοπιπερο χυμα στη λαδοκολα

Νερο στον καφε βαζουν οι φλωροι, κουταλακι κατευθειαν στο κουτι με το νεσκαφε, τρως τρεις κουταλιες στα γρηγορα και φευγεις για δουλεια.

Απ'ότι θυμάμαι, όχι.

Στο αμάξι ΜΟΝΟ disco φίλος. Άμα ακούς Σποκ και τέτοια ενώ οδηγείς, οι πιθανότητες να μην έχεις πονοκέφαλο μετά από λίγη ώρα, είναι 0,1 τσι εκατό.

Δε ξέρω αν είναι συμβατό το os τους με το daw που έχω ? Αν με ξαναπείς νινι, επειδή είμαι αντιδραστικο νινι θα πάω να πάρω 5 τελε (τις πιο βιντατζ σπεξ που θα βρω) κ θα σου στέλνω φωτογραφίες όλη μέρα στο βαημπερ. Κ θ'ανεβαζω τιουτιριαλ του πως παίζεται το ναμαγαπας κ θα σε κάνω ταγκ. Πρόσεχε!

EGGSACTLY!

Λογικό. Είναι ωραίο το chorus, αν δεν σου αρέσει .... ξυδάκι.