Πίνακας συμμετοχής

Στιβεις και ενα λεμονι και ...ταπα για μια βδομαδα

Νερο στον καφε βαζουν οι φλωροι, κουταλακι κατευθειαν στο κουτι με το νεσκαφε, τρως τρεις κουταλιες στα γρηγορα και φευγεις για δουλεια.

Ξεκάθαρα μηχανικός σε φέριμποτ της γραμμής Πέραμα - Παλούκια.

Θαυμάσιο . Συνθετικά πληρες, εκτελεστικά άψογο. Δεν περίμενα βέβαια και τίποτα λιγότερο απο εσένα.

Ο καφές ο δικός μου είναι ο εξής. Ρίχνω καφέ και ζάχαρη στο ποτήρι, συμπληρώνω γάλα και κρύο ή ζεστό νερό, και ανακατεύω με το κουταλάκι. Ούτε αφροί ούτε τίποτα. Ο αφρός μου την δώνει, γιατί εκεί μένει πολύς καφές, και το υπόλοιπο γίνεται νερομπλούμ.

Εμπρός του φρεντο οι κολασμένοι Της φραπας σκλάβοι εμπρός-εμπρός Το δίκιο απ' το καλαμακι βγαίνει Σα βροντή σαν κεραυνός Φτάνουν πια των χαρτινων τα χρόνια Όλοι εμείς οι καφενοβιοι της γης Που ζούσαμε στην καταφρόνια Θα γίνουμε το παν εμείς Στον Αγώνα Ενωμένοι Κι ας μη λείψει κανείς Ω! Να 'το, μας προσμένει Καλαμακι πολυπροπυλενικης Υπουργοι, κομισιον, οικολογοι Με πλάνα λόγια μας γελούν Της Γης οι δούλοι της καφεινης Μοναχοί τους, θα σωθούν Για να σπάσουμε τα δεσμά μας Για να πάψει των χαρτινων η σκλαβια Να νιώσουν πρέπει τη γροθιά μας Και της εσπρεσιερας τη φωτιά Στον Αγώνα Ενωμένοι κι ας μη λείψει κανείς Ω! Να 'το, μας προσμένει Καλαμακι πολυπροπυλενικης

Εγώ από αυτά που διαβάζω είναι ότι δεν έχεις βγει ακόμη στην αγορά. Βγες και όπου σε πάει.

Βασικα αν νομιζεις οτι το οποιο κοινο ειναι σε θεση να καταλαβει οτι τους παιζεις "αγορασμενο" wav και οχι 128ρι mp3 απο yt καλυτερα να μην ασχοληθείς καθολου

Μίλησες για το μίνιμουμ ποσό. Εγώ φίλους που έχω και παίζουν σε μικρά μπαράκια κάπου τόσα παίρνουν 70-100 και έχουν χρόνια στο επάγγελμα. Προφανώς αν πας σε μεγαλύτερα κλαμπ και μαγαζιά το κασέ ανεβαίνει. Πάντως αν δεν έχει παίξει καθόλου και ετοιμάζεσαι τώρα να ξεκινήσεις να ξέρεις ότι η αρχή θα είναι από χαμηλά. Αν σου φαίνονται λίγα για την εξειδίκευση και τον εξοπλισμό που λες να ξέρεις ότι πολλοί μουσικοί με πολύ μεγαλύτερη εξειδίκευση και πολύ πιο ακριβό εξοπλισμό παίρνουν τα ίδια η και λιγότερα.

Κ το αντιθετο θα ειχε πλακα. Εισαι στο βουνο, ψηλα, αμφιθεατρικα (Μετσοβο αςουμε), ανοιγεις πατζουρ κ σκεφτεσαι δε μπορω να συγκεντρωθω με αυτη τη θεα. Ας βαλω μια πλατεια Βαθης να στανιαρω

Εγώ νομίζω ότι είναι ένα στόρι simulator. Δηλαδής έχεις εκεί το στόρι, έχεις την οθόνη. Τραβάς το στόρι το ανοίγεις, βλέπεις τη θέα. Λες μπα, μ@λακία είναι, δεν ταιριάζει αυτό το στόρι με αυτή τη θέα. Λες του μάστορη, για άλλαξε βάλε μου λίγο βουνό με χιόνι. Στο βάνει. Πιάνεις το στόρι, κλείνεις στόρι, ανοίγεις στόρι. Τώρα μάλιστα! Αυτό το στόρι ταιριάζει με αυτό το τοπίο, θα το πάρω!

Τελειότης

Ντιμ το έχω ακούσει καιρό το κομμάτι και απλά το έχω αφήσει να κάτσει μέσα μου ώστε να μπορέσω να το ξανακούσω χωρίς το στοιχείο του τεράστιου αιφνιδιασμού. Σήμερα έκανα τις τελευταίες ακρόασεις (μαζί το τελευταίο εντιταρισμενο στο soundcloud). Θα ξεκινήσω (ξανα)λέγοντας οτι τα κομμάτια σου είναι πραγματικά οτι πρέπει για να παιχτούν ζωντανά. Θα επιμείνω, βγάλε παρτιτούρες και μοίρασε... είναι κρίμα να μένεις μόνο σε αυτό γιατί έχεις πράμα να προσφέρεις (να μη συζητήσουμε πάλι την εξέλιξή σου...) Στο κομμάτι τώρα.... είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ. Όπως πάντα, η αισθητική, το δυνατό σου χαρτί γιατί έχεις ακούσει και τα άπαντα, είναι αφρός. Η ενορχήστρωση εξίσου. Οι ήχοι.... κάτσε καλά... ζουμεροί και λαχταριστοί. Οι αρμονίες, ξεκάθαρες και ονειρικές (πράγμα πάρα πολύ δύσκολο σε κομμάτια με πολλά chord tensions/extensions). Δε θα έκανα καμία επέμβαση. Η "υπνωτικη του μονοτονια" που αναφέρεις και συζητάτε παραπάνω για το 4:30, είναι εκεί, και μπράβο για το στόχος/αποτέλεσμα, οπότε μη το πειράξεις καθόλου. Είναι άλλωστε μια απο τις εμπνεύσεις σου για αυτό το κομμάτι. επίσης: +1 +1 Αυτά. Hats off! Και εις άλλα με υγεία!

Πραγματικά είναι εξαίρετο, ακούγεται πάρα πολύ καλά, εξαιρετική η επιλογή των ήχων δια την ενορχήστρωση αλλά και ενδιαφέρον πληκτράδικο παίξιμο, συνάδελφε πληκτρά? και εξαιρετική η ενορχήστρωση ( καλά αυτό πάντα είναι δεδομένο στα κομμάτια του κ. Δημήτρη) Και η πρώτη μίξη μου άρεσε και η τελευταία είναι καλύτερη, μου άρεσε περισσότερο.

Είσαι φανταστικός συνθέτης και παίκτης. Ό,τι έχεις ανεβάσει με έχει αγγίξει, περιμένω κάποια στιγμή μια συλλογή σου, ακόμα και χωρίς επαγγελματικό mix/master.

Εγω το γυρισα στα ψηφιακα τσιγαρα Γιωργη (glo), δε μ'αφηνανε να κανω τα λαμπατα στο σπιτι... Στην αρχη δε μου αρεσε. Μετα το συνηθισα. Μετα ειδα τις εξετασεις αιματος καλυτερες απ'οτι τα τελευταια 15 χρονια κ θα μεινω εδω ? (βεβαια στις εξετασεις μπορει κ να οφειλονται ολα στα χαρτινα καλαμακια κ τζαμπα να τα βριζομε)

Τώρα πια έχουνε... Κιαφτό μου το πήρανε οι αλιήτες χουασίλη, επάψανε την παραγωγή. Τα λέει ο κοσδρ, ο μοναδικόσ συνημίτονος με το λαμπερό δοκτορά, αλλά δεν τον ακούτε. Σε λίγο θα τρώω ρυζογκοφρέτες και θα μου αρέσει. Εκεί φτάσαμε.

Τωρα εσυ μου θυμησες αυτο το βιντεο

Ναι Γιωργη το καλαμακι στον γκαιφε σε μαρανε, οχι οτι τα τσιγαρα σου δεν εχουνε φιλτρο ?

Ε, ναι βρε κυρφιουζιοναρα μου. Κι εγώ έτσι τον πίνω, στεεεερντ νοτ σέικεν σχέτο, αλλά βάζω κι ένα παλιοκαλαμάκι εκεί, να καταλαβαίνει ο κόσμος οτι πίνω καφέ κι όχι καμμένα λάδια π.χ. και με διακόπτει συνέχεια να με σώσει.

εμένα γαλλικό με ρωτάνε θέλετε και αν λέω ναι αυτό που είπα μου φέρνουν. Τι να πω. Δεν ξέρω, αν είναι έτσι, έτσι θα ναι. Ότι είναι να είναι θα ναι. μηχανικό είναι αυτό ή το κλασσικό με τσι φούσκες?

Ναι ωραία η Sharkoon, πληκτρολόγιο και κουτί έχω από αυτήν και είμαι πολύ ευχαριστημένος. Το κουτί πολύ ευρύχωρο, χωράει μέσα τα πάντα, και το πληκτρολόγιο εξαιρετικό. Το έχω ξεβάψει λίγο βέβαια αλλά οκ,? σύντομα θα πάρω άλλο.

Για βοηθεια το λεω. Σε οποια λαικη και να πας πουλανε. 1,5 ευρω τα εκατο.

Ψωμί με προζύμι, ricotta χειροποίητη, τοματίνια , βασιλικός, μπούκοβο. Για τη ricotta: 2lt πλήρες γάλα (όσο πιο πολλά λιπαρά τόσο το καλύτερο, και αν έχετε πρόσβαση σε κανένα μη παστεριωμένο ακόμα πιο καλά) + 180ml κρέμα γάλακτος (επίσης τίγκα στα λιπαρά). Και τα δύο με τη μια σε κατσαρόλα και θερμαίνουμε μέχρι τους 90 βαθμούς όπου σβήνουμε και το τραβάμε από τη φωτιά. Αμέσως ρίχνουμε μέσα 8gr αλάτι και 40ml λευκό ξύδι και ανακατεύουμε για 20' Στη συνέχεια το αφήνουμε άλλα 20' και σουρώνουμε σε ύφασμα . Αναλόγως τι υφή θέλουμε κρατάμε σχετική υγρασία από την άλμη. Όσο πιο πολύ σουρώνουμε θα έχουμε πιο σφιχτή υφή. Αφήνουμε το προϊόν να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου και το βάζουμε στο ψυγείο καλυμμένο με μεμβράνη. Αν θέλουμε κρεμώδη υφή το χτυπάμε στο multi μαζι με λίγη κρέμα γάλακτος. Είναι πολύ ευαίσθητο προιον και θα πρεπει να καταναλωθεί εντός 3 ημερών.

Τα θέλω και εγώ. Μας τα πουλάνε χάρτινα και ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ και δεν μου κάθονται καλά, πιστεύω πως είναι χρωματισμένο έτσι και λιώνει στο στόμα μου και μου κάνει κακό, ενστικτωδώς το πιστεύω, δεν ξέρω τι μου συμβαίνει πάντως τα απεχθάνομαι και προσπαθώ να κάνω απόθεμα από τα παλιά. Κακά χάρτινα καλαμάκια, bad, bad, bad, μπλιάχ, τα ΜΙΣΩ, τα ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ. μπλιάχ?

Αν παιρνουν καλα λεφτα, τοτε πολυ καλα κανουν αυτο που κανουν. Αν ο κοσμος θελει λαπτοπ με virtual DJ και αλλαγες 10χρονου, και κονομας με το να του δινεις αυτο που θελει, τοτε αυτο να κανεις. Ελεος, το djλικι ειναι κλασεις ΚΑΤΩΤΕΡΟ απο το να παιζεις παντρεμενοι και οι δυο σε σκυλαδικο τεταρτης κατηγοριας, αλλα ΚΛΑΣΕΙΣ κατωτερο, δε θα βρεις αποριες σε στυλ τι ειναι τα κλειδια εκει, τι θες τωρα, να εκφραστεις καλλιτεχνικα; ? Κανε εκει τις δημοσιες σχεσεις σου να βρεις κανα νυχτοκαματο και ασε τις καλλιτεχνικες ανησυχιες ?

Η ολη συζητηση μου θυμιζει το κορυφαιο σκετσακι ever

To 1994, o τρελάρας Sid Meier (ο τύπος πίσω από το Civilization, ένα παιχνίδι σταθμό στο strategy genre) έφτιαξε ένα video game που "έγραφε" μουσική στο στυλ του Bach, χρησιμοποιώντας κανόνες και τάσεις counterpoint. Πέραν αυτού, στο τέλος της σύνθεσης βαθμολογούσε τα αποτελέσματά του με βάση τις στυλιστικές ιδιαιτερότητες του είδους. Δυστυχώς το παιχνίδι δε μπορεί να παιχτεί με κάποιο emulator σε υπολογιστή, αλλά μπορεί κάποιοι νέρντουλες σαν εμένα να βρουν ενδιαφέρον το βίντεο.

Ένας είναι ο βασικός κανόνας στο DJing, όσο πιο μουσικά ανίδεο είναι το κοινό που απευθύνεσαι, τόσο πιο μεγάλη θα είναι η αμοιβή σου. ΚαραFact...? Τα υπόλοιπα περί 8ώρου και "δυσκολίας" να μην τα σχολιάσω καλύτερα γιατί ήδη αρχίζω να φουντώνω.?

Για καποιο λογο εχεις σχηματισει λαθος εικονα περι dj και διαδικασιων Με λιγα λογια. Ενας κανονας υπαρχει: Δεν υπάρχουν κανονες. Εισαι αξιος? Πετυχαινεις.

Ευχαριστώ Γιώργο. Νομίζω ότι είναι αυτό που είναι και αν αρέσει ακόμα καλύτερα. Θα ήθελα να το μοιραστώ και με άλλους όπως θα ήθελαν και άλλοι να το κάνουν με τις δικές τους δημιουργίες. Υπάρχουν τα μέσα την σήμερον ημέραν. Θεωρώ ότι υπάρχει σχετικά πολυ λιγο χώρος για ΄τετοιο είδος και όπως και να έχει καταλήγεις να γίνεις "προιόν" .Οτι και να έρθει θα είναι απρόσμενο αφού δεν προσπαθώ για κάτι ιδιαίτετο παρά μόνο να απολαμβάνω και να μοιράζομαι με άλλους. Βέβαια μόνο εδώ ανεβάζω κομμάτια τα οποία ουτε οι φίλοι μου δεν ξέρουν. Θα ήθελα αν είναι δυνατόν να βρώ άτομα να θέλουν να παίξουν σε τρίο ίσως ζωντανά καποτε κάποια απο αυτά.Αυτό ναι. όποιοι θέλουν στα αλ΄ξθεια θα είναι χαρα μου. Ευχαριστώ και πάλι.

Τίποτα, να, απλά την περίμενα κάπως διαφορετική...?

Εγώ σκέφτηκα ότι αυτό είναι ταμάμ για κάτι υπόγεια εκεί στην Πλατεία Βάθης, την Αχαρνών και τον Άγιο Νικόλαο. Βάζεις δηλαδή παντζούρια στους τοίχους, και έχεις θέα τρομερή. Από την μια μεριά βουνό, και από την άλλη θάλασσα. Από ψηλά. Και έχει και απλικέισο, να αλλάζεις από το κινητό την θέα στο δευτερόλεπτο, για να μην βαριέσαι.

διαφάνεια ήταν. Αλλά επειδή σας αγαπάω να σας βάλω το το ρηαλ θινγκ, (άκου εκεί 25η συμφωνία ?) μπρρρ

Ένα stand του ΙΚΕΑ με μια ενσωματωμένη LCD που δείχνει φωτογραφίες με θέα τη θάλασσα? Μήπως είναι στην πραγματικότητα ένα stand του ΙΚΕΑ με μια ενσωματωμένη πύλη προς άλλους πλανήτες/διαστάσεις?? Ακόμα να καταλάβω τι πράγμα είναι αυτό που βλέπουμε.

για τους Albatros τι να πούμε, τώρα βέβαια μετά 50 χρόνια.... η χρυση gibson με το autowah, τα σύνθια με τα κουτιά βάσεις, οι γιακάδες και τα καμπαναριά.... Βέβαια αν σκεφτούμε τι είχαμε να προσφέρουμε και μεις την ίδια εποχή...

To my knowledge, Ross does not teach Irish music himself. I'm sure he does like that kind of stuff, but I have never actually seen him perform Irish music live, and I've known him since my childhood (my mother used to be in his band and they still continue to be close).

Πήγα να κατεβάσω και έβγαλε το εξής μήνυμα: "Nationalist spotted, plugins are only available to anarchists for download" ??????

Η αμοιβή έχει να κάνει με το πόσα άτομα μπορείς να φέρεις στο μαγαζί. Έχεις πολλούς φίλους στο facebook που σε ακολουθούν όταν ποστάρεις ότι παίζεις κάπου? Κάπως έτσι πάει

Μη ζητήσετε συνταγή Μ’ έχει ορκίσει η γιαγιά να μείνει μυστική Sorry for that

Ό,τι χύμα κι αν τους έχω πάρει έχει πεταχτεί. Το μυρίζουν και φεύγουν. Εδώ σε κάποιες φάσεις δεν τρώγανε ούτε τα "μάρκας".? Δυστυχώς δεν μπορώ να τους πάρω τίποτα άλλο παρά ξηρά τροφή, κι αυτό γιατί δεν μιλάμε για μια-δυο γάτες, αυτές που ταΐζω παίζουν μεταξύ 5 και 15.? Ε, δεν θα πάω και φυλακή για χρέη από τις γάτες...? Τι βλέπουμε ρωτάω...

1990, και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου στέλνει στον Holly Johnson (Frankie Goes to Hollywood) ένα tape με μία σύνθεση του, ζητώντας του να προσθέσει στίχους και κατόπιν να το ηχογραφήσουν. Ο Johnson γράφει τους στίχους και πάει να συναντήσει τον Παπ. στο Παρίσι για να ηχογραφήσει το κομμάτι. Ο Παπ. είχε νοικιάσει εκείνον τον καιρό το Studio Mega το οποίο ήταν ένα παλιό υπόγειο καταφύγιο του Β' Π.Π. (κάποια χρόνια μετά το στούντιο άλλαξε περιοχή και μετονομάστηκε σε Studio Omega, ενώ σήμερα λέγεται Abbey Road Institute). Κάθονται λοιπόν στο στούντιο και το ηχογραφούν, ενώ ο Roman Polanski και η σύζυγος του Emmanuelle Seigner που ως συνήθως βρίσκονταν μαζί με τον Παπ., είπαν στον Johnson ότι θα κινηματογραφήσουν και θα χορογραφήσουν το κομμάτι. Ο Johnson στο μεταξύ σαν μεγάλος fan του Blade Runner που ήταν, βρίσκει την ευκαιρία και ζητάει απ΄τον Βαγγέλη να του δώσει μια κόπια από το soundtrack του B.R., μια και τότε δεν είχε ακόμα κυκλοφορήσει (κυκλοφόρησε μετά από 4 χρόνια). Ο Παπ. τού φτιάχνει μια κόπια σε κασέτα μετάλλου και του δίνει το OST μαζί με την ηχογράφηση που μόλις είχαν κάνει. Ο Johnson μετά από μία βδομάδα γυρνάει Αγγλία, και έκτοτε δεν ξανάκουσε κάτι για τη συγκεκριμένη ηχογράφηση. Ο τίτλος του τραγουδιού ήταν "Europa". Περνάνε πάνω από 20 χρόνια και ο Johnson αποφασίζει να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ και να συμπεριλάβει μέσα μια νέα ηχογράφηση του "Europa". «It took me two years to track Vangelis down. I actually went to Paris again and booked the studio he’d designated (Mega studio). He had the same sound engineer, Philippe Colonna, that he’d worked with on the original recording. I’m very happy with the resulting new version and the fact I got the maestro to play on it. He used one of his seven Yamaha CS-80 synths...» είπε ο Johnson αργότερα σε μια συνέντευξη. Στο "Europa" (που έδωσε το όνομα του και στο άλμπουμ) ο Παπ. παίζει CS-80, διάφορα πρόσθετα synths και κάνει την μίξη μαζί με τον ηχολήπτη του Philippe Colonna. O χαρακτηριστικός ήχος του ring modulator του CS-80 κάνει έντονη την παρουσία του και είναι παντού, και με αυτόν τον ήχο κλείνει και το track. Κιθάρα παίζει ο Phil Manzanera των Roxy Music. left to right: Holly Johnson, Gautier Carbonneaux (assistant engineer), Vangelis and Philippe Colonna (V's engineer) at Mega studio.

Αστον αυτόν, κάνει tour στα ακινητα του στην ΑΡΤΕΜΙΔΑ και στην ΝΕΑ ΠΕΡΑΜΟ, δεν έχει χρονο, αναλαμβάνω εγώ. 1) Τι άποψη έχει για τα vintage Jazz Bass κούτσουρα; Τζάκι και τα κάρβουνα μετά για μπαρμπεκιύ assόυμε, Ibanezάρα όλε! 2) Ash ή alder; Μαχόγκανι και poplar 3) Τι θέση έχει για τις tele; Όρθια, στο ένα χέρι το ζιπελαιο και στο άλλο τον αναπτήρα 4) Πίσα και πούπουλα ή σχοινί και σαπούνι για τους ινφλουένσερες; Ανασκολοπισμός μέχρι να πούν μπιρ αλλάχ 5) Jaco ή Geddy; Jaco 4 ever 6) Και κυρίως, μαχόγκανι καλό για μέταλ; Μαχογκανι καλό για jazz assούμε, για μέταλ προτείνω Cigar Box Guitars με 38-10 (ΟΧΙ 10-38)

Και τη Νέα Πέραμο την λένε οι πινακίδες έτσι, εκεί που αποκλείστηκες εχθές και δεν σου άρεσε? αλλά εμάς επέτρεψε μας να την λέμε Πεύκο ή Μεγάλο Πεύκο. χαχαχαχαχαχχαχα? Σήμερα εγώ πήγα για μπάνιο ΜΟΝΟΣ στη Ραφήνα. Είμαι εδώ και 2 χρόνια σε ηλικία πλέον που μπορώ να πηγαίνω και μόνος μου. ¨Όταν ήμουν μικρός-μικρότερος τους μοναχικούς τους έβλεπα με κακό μάτι. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου που με κάνει να εστερνιστώ και εγώ τη μαγεία, την αρετή, την αναζωογονητικότητα θα έλεγα της μοναχικότητας στην παραλία σε συνδυασμό όμως και με τα καλούδια της τεχνολογίας όπως το κινητό και τα ακουστικά γιατί αν δεν έχω να απασχολούμαι και με κάτι μου τη βαράει και έτσι με αυτά μου ταιριάζει γάντι.?? Αυτός που είπε το γηράσκω αεί διδασκόμενος ήταν πολύ δυνατός, είχε experience?

αμάν!!... είσαι ο paparazzi του noiz φίλος... μην τολμήσει και σαλπάρει το noiz boat για καμιά μπυροποσία εν πλω στον ευβοϊκό, αμέσως να μας δώσεις στεγνά στο κίτρινο threand...? ΥΓ. ναι ξέρω... χρειάζομαι επειγόντως διακοπές γιατί δεν την βγάζω καθαρή τον χειμώνα...?

Ξεκινήσαμε για ένα μπάνιο (φυσικα όχι εγώ, δεν ειμαι αδιάβροχος) για Κινέτα. Για την ακριβεια, θα περναγαμε απο Νεα Περαμο να τσεκαρουμε μια παραλία, και αν δεν "μας" έκανε θα πηγαιναμε Κινέτα. Περνάμε απο Νέα Πέραμο, δεν ηταν και πολυ satisfactory, λεμε ΟΚ, βουρ για Κινέτα. Ε απο Νεα Περαμο για εξοδο Μεγάρων, περισσοτερο απο 3 ώρες. Οι πρωτες 2 ωρες ηταν κουλ, μεχρι και νεο κόσμο γνώρισα, ανταλλαξαμε τηλέφωνα κοκ. Μετά αρχισα να τα παίρνω και οχι, δεν εχω καμια σχεση με νευρικό οδηγο, road rage και τέτοιες βλακείες. Αρχισα να τα παιρνω γιατι ήταν τελειως ξεκάθαρο πλέον οτι κάποιος έχει κάνει χοντρη μαλακία με τον συντονισμό. Και +3 ώρες μετα, όταν βγήκαμε στην εξοδο των Μεγάρων (ουτως ή αλλως ειχαν κλεισει την εθνική σε αυτό το υψος) και φτασαμε στο roundabout και δεν υπηρχε ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ απο τις αρχές, έ τοτε μπήκε και η σφραγιδα της πιστοποιημένης μαλακιας...ρε μπουνταλάδες, εκει επρεπε να υπήρχαν τουλάχιστον 4 τροχαίοι να ρυθμίζουν την κυκλοφορια, ο ορισμος του bottleneck assούμε. 40 περιπολικα, μηχανες ΔΙΑΣ, τροχαιους κοκ, ειδαμε όταν ημασταν κολλημένοι με τις ώρες (συν 2-3 ασθενοφορα), τι σκατα, πηγαν ολοι να συλλάβουν το υγραέριο assούμε, κανεις τζερεμές δεν σκέφτηκε να βαλει 2-3 ατομα στο roundabout να διωχνει αυτοκινητα, δεν ημασταν και πολλά απο εθνικη, μερικές χιλιάδες... Αντι αυτού, είχαν 2 περιπολικά ακριβώς στην εξοδο για να μοιράζουν νερά σε όσους ειχαν κορακιάσει απο την δίψα, να είναι καλά, κάτι ήταν και αυτό. Όταν κάναμε την μαμημενη την αναστροφη για να ξαναπαμε Νεα Περαμο, η ουρά ξεκινουσε απο το Νεράκι. Γυριζοντας πισω στην Αθήνα, είδα οτι απο τα διοδια της Ελευσίνας τους εστελναν όλους στον παράδρομο για παλιά εθνικη? WTF? Μπορουσαν να το κανουν άνετα στην εξοδο της Νεας Περαμου. Anyway, φακ ιτ, παλι σκατά και απόσκατα από οργάνωση και κοινή λογική κοντά στο μηδέν...

Θα είμαι αυστηρός εδώ, γιατί από τον Λουκά έχω "απαιτήσεις". Πάμε να τα πάρουμε ένα ένα. Την πρώτη φορά που το άκουσα ... δάκρυσα. Και μιλάω πολύ σοβαρά και κυριολεκτικά. Προσπάθησα να το ακούσω "μουσικά" και δεν τα κατάφερνα, με παρέσερνε αυτό το τεράστιο συναισθηματικό κύμα που εκλύει, σαν ωστικό κύμα συναισθημάτων τόσο έντονων, που με διέλυαν εσωτερικά. Κάθε νότα, κάθε μια νότα, είναι με τέτοιον τρόπο εκφρασμένη και αρθρωμένη, που είναι σαν καρφί κατευθείαν στην ψυχή. Όλα είναι τέλεια, σαν να υπήρξε μια συναστρία όταν γράφτηκε, μια μοναδική σύζευξη πλανητών. Με το τρίτο άκουσμα, κατάφερα να το προσεγγίσω μουσικά, ξεφεύγοντας λίγο από το συναισθηματικό κομμάτι. Είναι αριστούργημα. Τι υπέροχες πτώσεις, τι ανεπανάληπτες αφαιρετικές μελωδίες, τι νύξεις αρμονίας που αλλού φαινόταν ότι πάνε και αλλού καταλήγουν. Και όχι μόνο το πιάνο, όλα τα όργανα. Τι μπάσο είναι αυτό ... Τι παίξιμο, τι ήχος ... Λουκά μου και κάποια λόγια σε σένα (όχι για σένα, αλλά σε σένα). Θυμάμαι που ετοίμαζες cd και με ρωτούσες την γνώμη μου για το είδος με το οποίο θεωρούσα ότι θα "έπρεπε" να ασχοληθείς περισσότερο. Λοιπόν παλικάρι μου, δεν ξέρω τι έχει γίνει από την εποχή των cd σου, δεν ξέρω τι έχεις κάνει, αλλά νομίζω ότι είσαι εκατό σκάλες πάνω. Μουσικά, καλλιτεχνικά, εκφραστικά, στα πάντα. Και νομίζω ότι έχεις βρει πια (πολύ καιρό τώρα) τον μουσικό σου δρόμο προς την έκφραση. Και είναι ο δικός σου δρόμος, το δικό σου ύφος, που είναι πια ξεκάθαρο, και αναδύεται από κάθε σου πόνημα. Το ύφος σου είναι αυτό το εσωστρεφές, λυρικό και σκοτεινό ταυτόχρονα, πάντα με μια μελαγχολική αίσθηση του "ανολοκλήρωτου", μια αίσθηση νοσταλγίας παλιών ονείρων που για κάποιο λόγο δεν έγιναν πραγματικότητα, μιας εσωτερικής τραγικότητας, που σαν την λάβα βρίσκει διέξοδο στην επιφάνεια από μια μικρή σχισμή, και καίει τα πάντα. Το ύφος σου είναι δυνατό, προσωπικό, και τρομερά συναισθηματικό και έντονο. Δεν θα διστάσω να πω ότι ο πολυαγαπημένος σου (και δικός μου) Bill Evans είναι σίγουρα κάπου εκεί, όχι τόσο βαθιά, κατ' αρχήν έχεις το άγγιγμά του. Αυτό είναι σίγουρο. Όμως εδώ Λουκά μου, νομίζω ότι ξεπέρασες τον ίδιο σου τον εαυτό. Πολύ σοβαρά και ειλικρινά μιλώντας, δεν μπορώ να πω "μπράβο", ντρέπομαι. Μόνο "ευχαριστώ" που μας τιμάς να γινόμαστε κοινωνοί των έργων σου. Για μένα είναι σίγουρα τιμή. Ευχαριστώ λοιπόν.