Πίνακας συμμετοχής

Λοιπόν το ξανακούω, και ανακαλύπτω "κρυμμένα" πράγματα. Εκτός από το κλείσιμο που είναι καραGypsy Jazz, έτσι είναι και τα ρυθμικά σε όλο το κομμάτι. Well done και πάλι.

Νομίζω ότι το κομμάτι αυτό είναι ο "εθνικός ύμνος" του noiz, και το ρεφραίν του, πρέπει να ακούγεται αυτόματα μόλις κάποιος μπει, και κατά την εγγραφή του. Με το που μπαίνεις δηλαδή να ακούγεται το "άσε το μαδέρι του μπαρμπαΛεωνίδα ..." Εύγε και πάλι κυρ Αλή μου. EDIT: Συμπληρώνω στίχους ρεφραίν. " Αν σ' αρέσει το μαδέρι του Λεωνίδα κοίταξε μην σου 'χει στρίψει κάπου καμιά βίδα"

Δεν πιστεύω να μιλάς για την ΑΕΚάρα .... Θα σου κόψω την καλημέρα ασούμε.

ΑαΑΑΑααααΑαΑχχχχΧχχΧ κούλα...

Εντάξει εμείς κοίταξε στην ετετοια αυτή.....

Μπαρούτη τιτανοτεράστιε, ξεκινάω petition, αυτο το άσμα θα γινει ο υμνος του Noiz ασουμε, OR ELSE... Επισης το εστειλα στον Ken Parker μεταφρασμένο...αν δεις καμια archtop κιθαρα των 15.000 ευρω από αμέρικα να σκάει με ταχυδρόμο σε κανα μήνα, θα ξέρεις τουλάχιστον από που είναι κέρασμα ασούμε... @vrasidas27, Βρά, πως νοιωθεις ώς Μούσος του Μπαρούτη? ?

Τα κλεισιματα του Αλη ειναι μεγαλη ιστορια Ακομα κ ως πληκτρας σε εντεχνο ρεπερτοριο σε λαηβ, δε ξερεις τι θα σου λαχει. Συνηθως Μπαχ?

Χμ, δεν μου είναι μακριά ούτε σαν άκουσμα, ούτε σαν βίωμα, ούτε σαν αντίληψη. Ενίοτε πλατσουρίζω στα "λαϊκά" της ανατολής. Όμως δεν με βοηθούν τα όργανα με τα οποία μεγάλωσα και νιώθω πιο άνετα να πάω παραμέσα. Να πιάσω τώρα π.χ. το ούτι, που το πήρα σχετικά πρόσφατα, και "να το δω πιο σοβαρά", να μελετάω μεγάλους και φόρμες παραδοσιακές, σεμάι και πράγματα της παράδοσης του οργάνου (ως βάση τεχνικής, αισθητικής και αφετηριών, μέχρι να "μεγαλώσω" και να καταλήξω σε μια πιο "καλλιεργημένη μοντέρνα άποψη" στο τώρα) νομίζω ότι έχει φύγει το τραίνο. Έχει το αυτί μάθει σε ένα επίπεδο ακούσματος που οι απαιτήσεις μου είναι συντριπτικά αποτρεπτικές. Ποτέ δε θα άντεχα να μπω σε τέτοια διαδικασία τώρα. Το θεωρώ μάταιο. Υπάρχουν φοβεροί παίχτες. Φοβεροί. Μου αρκεί να τους ακούω. Δεν έχω την ωριμότητα να προσφέρω κάτι ειλικρινές σε αυτά τα είδη τα παραδοσιακά. Να το πιάσω όμως να κάνω την πλάκα μου σε αυτή την προνομιακή και καταραμένη χαραμάδα μεταξύ συγκερασμένου και μη, μεταξύ δύσης και ανατολής, ως όργανο μουσικής καθαρά που εκτελεί το άτομο αλιμπαρούτης... Οκ, το κάνω, κι αναλαμβάνω και την ευθύνη του θράσσους μου στο πλαίσιο της πλάκας. Αλλά για σοβαρά, όχι. Δε μου περνάει από το μυαλό γιατί γνωρίζω το απαιτούμενο επίπεδο. (Πάντως όταν είναι για κουταμάρα, όλα πάνε ρολόι. Όλα γραμμένα με μανταλάκι beta 98H σε μία ώρα, που το έβαζα... όπου μπορούσα για να πιάσω τα όργανα, και το κράταγα στο στόμα για να τραγουδήσω (εξού κι οι ριπές αέρα ?). Ούτε πρόβλημα στη μίξη (να νιώσω εγώ, όχι τι καταλαβαίνετε εσείς οι γνωρίζοντες), ούτε στα EQ τίποτα. Αν είχα κάτι "σοβαρό", ακόμα θα πάλευα. Σημάδια από το σύμπαν.?)

δεν ξέρω τι λέτε αλλά με δυο τρία τέτοια σουξεδάκια θα τα κονομήσεις και θα ναυλώσεις και συμφωνική από τας Βιέννας να παίζει στα λιμά τα κουτοφράγκικα που γράφεις με φλαούτια της κονσέρβας... ? ΥΓ. άψογος και στο ύφος και στο στήσιμο, αλλά έπαθα πλάκα με το σπρέχεν... αλήθεια τώρα ρε δεν το κοιτάς το θέμα και προς ανατολάς; εμένα με έψησες πάντως και το έχω υπηρετήσει το είδος...

Επειδή τραγουδούσα (που λέει ο λόγος) μόνος, είπα να βάλω αριστερά τσιτσανάιζερ και δεξιά περπινιάιζερ, να ξεχωρίζουν κάπως. Έλεγα ποιος θα το σχολιάσει πρώτος! Ευχαριστώ Απόστολε!

Έπος! Ανέστησες και τον Τσιτσάνη στο ρεφρεν (η φωνή αριστερά). Τρόμερές οι ρίμες με το "μπαρμπαλεωνίδα" Μπορεί να ήταν τρολιά, αλλά το καταευχαριστήθηκα!

????

Γιατί στο πηγάδι κατούρησε; Όλοι έχουν δικαίωμα στο καλό σεκΣ...και στην άριστη κιθάρα.

Φανταστικό είναι κυρ Αλή μου. Αλής Ζαμπέτας ασούμε. Και έχει και στιχάρες, βγαλμένες από την ζωή. Πιάνεις τον σφυγμό του κοινού κυρ Αλή μου.

άμα μου πει κανένας ότι γράφω σε άλλα νήματα, σας πήρε και σας σήκωσε...

Εγώ πάντως στα χλιπς που τον είδα να παίζει με την τέλεν, μόνο ο πολύδωρας έλειπε από πίσω να φωνάζει "ποινήηηηην εκτίω". Ουδεμία σχέσις με παίξιμον βρασίδα γάργαρο και κελαρυστόν.

Ευχαριστώ! Αυτός ο στίχος ήταν το πρώτο που μου ήρθε και η αφορμή, όλα χτίστηκαν γύρω του. Τώρα τι έχω κλέψει από πού (δεν υπάρχει περίπτωση να είναι ορίτζιναλ η εισαγωγή και το ενδιάμεσο, σίγουρα κάπου τα εχει πάρει το αυτί μου και τα ανέσυρα), είναι δευτερεύον. Το σημαντικό ήταν να κάνω καζουρίτσα στον Βασίλη που τόσο τον αγαπάω, αλλά του άρεσε τόσο που με έφαγε να το ανεβάσω. (Θα γίνουμε αντιινφλουένσερ στο τέλος από το πουθενά?)

Υπερχορδες δηλαδη.... Θελουν γαντια απο αμιαντο κ μασκα για οξυγονοκολληση, για να παιξουν με ασφαλη τροπο τα οργανα μ'ΑΦΤΕΣ τις χορδαι

Επιτελους. Το κοσμημα του νοιζ! Η συνδεση του σημερα με το εχτες! Ειναι επιτελους στην κατηγορια Μουσικη. Τι να πω που δεν τα εχουμε πει? Πως ειναι αριστουργημα? Πως μουσικα ειναι ενα στολιδι? Πως στιχουργικα (εκτος του στιχου με τη ΜΠΙΣΙΡΙΤΣ) ειναι ακριβως? ΠΩΣ ΟΙ ΜΟΔΕΡΑΤΟΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΡΦΙΤΧΣΩΣΟΥΝΕ ΩΣ ΣΑΝΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΗ, ΣΕ ΦΟΥΡΤΟΥΝΙΑΣΜΕΝΟ ΠΕΛΑΓΟ ΑΔΥΣΩΠΗΤΩΝ ΙΦΛΟΥΕΣΕ? Πως ακομα κ η παραγωγη ειναι σουπερ? Βαθμολογια λοιπον... (γκοουζ του) 11