Πίνακας συμμετοχής

Καλησπέρα σε όλους. Εύχομαι να είστε καλά. Ένα κομματάκι, όχι σπουδαίο, βαρύ μάλλον, που γράφτηκε τον Νοέμβριο όταν υπήρξε μια δύσκολη φάση ενός δικού μου προσώπου. Στο μόνο που θα συμφωνήσω είναι ότι αντικατοπτρίζει την προβληματισμένη κατάσταση που είχα μέσα μου. Κατά τα άλλα δεν έχει γίνει κανένα edit όπως πάντα .Αυτά στο μέλλον. Πιανο - Ακ.Μπάσο -Σκούπες. Ευχαριστώ για τον χρόνο.

Καλησπέρα φρεντζ! Ζεστούλα ασούμε, ωραία παιδιά ναουμ κυκλοφοράνε, ορίστε ένα κομματάκι. ? Λοιπόν, αυτό το έχω έτοιμο καναν μήνα, και περίμενα από τον καβατζοξάδερφο να γράψει καβατζοφλάουτο, αλλά επειδή το έχει πάρει πολύ βαριά το πράγμα και δεν αδειάζει να γράψει, το βάζω με μαϊμού φλάουτο γιατί θα πιάσει χειμώνας και θα είμαστε κυριολεκτικά εκτός κλίματος. Μία λούπα όλη κι όλη, ποπ "μπόσσα", που λέει ο λόγος. Ενδείκνυται για γκρηκ καμάκι. (Όχι σε βραζιλιάνες όμως, θα πέσει χυλόπιτα μεγατόνων)

"Δεν έχω τίποτα απ' τον Ιούλη να περιμένω" ... γράφει ο στιχουργός ! Στο video είναι συντονισμένος ο στίχος με τη μουσική (το κατά δύναμην δλδ...) Καλή συνέχεια... ΙΟΥΛΗΣ (του Γιώργου Γκανέλη) Τα καλοκαίρια, μια άσπρη θάλασσα μέσα στη μνήμη βγαίνουν οι έρωτες από την πόρτα και μας κοιτάνε κι εσύ ακόμα καταδιώκεσαι σαν το αγρίμι ψάχνεις τ’ ανέφικτο και τις αλήθειες που δεν πονάνε. Όσα ονειρεύτηκες, τα πήρε ο χρόνος και δεν γυρίζουν φυσά ο άνεμος και θρυμματίζει τις ουτοπίες περνούν τα τρένα τα απογεύματα κι όλο σφυρίζουν πες μου τι απέμεινε από τα πάρκα και τις πλατείες. Ό,τι αγάπησες έγινε πλοίο ναυαγισμένο τώρα συντρίβεσαι μέσα στην κάψα και στο λιοπύρι δεν έχω τίποτα απ’ τον Ιούλη να περιμένω ρίχνω τα κύματα της παραλίας σ’ ένα ποτήρι. Κίτρινα στάχυα στ’ αποκορύφωμα της ξηρασίας νύχτες ανέκφραστες πιάνουν κουβέντα με το φεγγάρι κι εσύ τυλίγεσαι με τα πλοκάμια της απουσίας στον δρόμο ξέμειναν να περπατάνε δυο τρεις φαντάροι. Έρημη πόλη, μία ατμόσφαιρα που συγκλονίζει ψάχνω τα ίχνη σου σ’ ένα κουτάκι με ασπιρίνες η χαραμάδα της κρύας νιότης μας να φωσφορίζει έξω ακούγονται ανεμοστρόβιλοι και σειρήνες.

Παλιά δουλειά κι αυτή. Έκανα μια προσπάθεια να βελτιώσω τον ήχο γενικά. Θα ήθελα να έχω φλάουτο μέχρι τη μέση του κομματιού (το είχα στο παρελθόν) αλλά, δεν υπήρχε κάτι καθώς πρέπει εδώ οπότε, έβαλα έναν συνθετικό ήχο. Κράτησα όμως στο τέλος το σαξόφωνο (μέτριο - κακό δεν έχει σημασία...), αφού δεν έβρισκα καλύτερη λύση να συνάδει με το ύφος της μουσικής. Το βίντεο είναι αρκετά καλοκαιρινό με ολίγον passion μέσα.... ? Καλή συνέχεια ...

Μια διασκευή μας πάνω στο τραγούδι των Lost Bodies Παρίσι Ντακάρ. Η κιθάρα γράφτηκε λίγο άσχημα αλλά οκ.