Πίνακας συμμετοχής

Είσαι παλαβός βρε Λουκά? "Ας μην είναι κάτι σπουδαίο"? Ευχαριστείς εσύ εμένα? Όχι φίλε μου, κάποια πράγματα, είναι παραπάνω από αυτό που νομίζει ίσως ακόμα και ο ίδιος τους ο δημιουργός. Και δεν δακρύζω εύκολα.

Ότι λέει ο τίτλος. Καλό θα ήταν να παραθέτουμε φωτογραφίες και συνταγές (αν υπάρχουν και δεν είναι ντελιβερι) γιατί ωραία είναι να χορταίνει το μάτι αλλά να μαθαίνουμε και τίποτις καινούριο να γεμίζει η κοιλιά. Εγώ χθες βράδυ Sicilian Style πίτσα με ζυμάρι 24ωρης ωρίμανσης, μοτσα(τ)ρέλα, ντοματούλα (όχι μαγειρεμένη), ντοματίνι και βασιλικό. Πριν τη φώτο να πω οτι ποτέ δεν ήμουν φαν της παχιάς ζύμης στην πίτσα, σκληροπυρηνικώς το άκρως αντίθετο, αλλά με τη συγκεκριμένη έπαθα μεγάλη πλάκα. Προσοχή, θέλει πολύ λάδι η συνταγή. Για τη συνταγή ακολουθήστε κατα γράμμα τον παρακάτω: https://www.youtube.com/watch?v=ENbAEm2kiPA

Θα είμαι αυστηρός εδώ, γιατί από τον Λουκά έχω "απαιτήσεις". Πάμε να τα πάρουμε ένα ένα. Την πρώτη φορά που το άκουσα ... δάκρυσα. Και μιλάω πολύ σοβαρά και κυριολεκτικά. Προσπάθησα να το ακούσω "μουσικά" και δεν τα κατάφερνα, με παρέσερνε αυτό το τεράστιο συναισθηματικό κύμα που εκλύει, σαν ωστικό κύμα συναισθημάτων τόσο έντονων, που με διέλυαν εσωτερικά. Κάθε νότα, κάθε μια νότα, είναι με τέτοιον τρόπο εκφρασμένη και αρθρωμένη, που είναι σαν καρφί κατευθείαν στην ψυχή. Όλα είναι τέλεια, σαν να υπήρξε μια συναστρία όταν γράφτηκε, μια μοναδική σύζευξη πλανητών. Με το τρίτο άκουσμα, κατάφερα να το προσεγγίσω μουσικά, ξεφεύγοντας λίγο από το συναισθηματικό κομμάτι. Είναι αριστούργημα. Τι υπέροχες πτώσεις, τι ανεπανάληπτες αφαιρετικές μελωδίες, τι νύξεις αρμονίας που αλλού φαινόταν ότι πάνε και αλλού καταλήγουν. Και όχι μόνο το πιάνο, όλα τα όργανα. Τι μπάσο είναι αυτό ... Τι παίξιμο, τι ήχος ... Λουκά μου και κάποια λόγια σε σένα (όχι για σένα, αλλά σε σένα). Θυμάμαι που ετοίμαζες cd και με ρωτούσες την γνώμη μου για το είδος με το οποίο θεωρούσα ότι θα "έπρεπε" να ασχοληθείς περισσότερο. Λοιπόν παλικάρι μου, δεν ξέρω τι έχει γίνει από την εποχή των cd σου, δεν ξέρω τι έχεις κάνει, αλλά νομίζω ότι είσαι εκατό σκάλες πάνω. Μουσικά, καλλιτεχνικά, εκφραστικά, στα πάντα. Και νομίζω ότι έχεις βρει πια (πολύ καιρό τώρα) τον μουσικό σου δρόμο προς την έκφραση. Και είναι ο δικός σου δρόμος, το δικό σου ύφος, που είναι πια ξεκάθαρο, και αναδύεται από κάθε σου πόνημα. Το ύφος σου είναι αυτό το εσωστρεφές, λυρικό και σκοτεινό ταυτόχρονα, πάντα με μια μελαγχολική αίσθηση του "ανολοκλήρωτου", μια αίσθηση νοσταλγίας παλιών ονείρων που για κάποιο λόγο δεν έγιναν πραγματικότητα, μιας εσωτερικής τραγικότητας, που σαν την λάβα βρίσκει διέξοδο στην επιφάνεια από μια μικρή σχισμή, και καίει τα πάντα. Το ύφος σου είναι δυνατό, προσωπικό, και τρομερά συναισθηματικό και έντονο. Δεν θα διστάσω να πω ότι ο πολυαγαπημένος σου (και δικός μου) Bill Evans είναι σίγουρα κάπου εκεί, όχι τόσο βαθιά, κατ' αρχήν έχεις το άγγιγμά του. Αυτό είναι σίγουρο. Όμως εδώ Λουκά μου, νομίζω ότι ξεπέρασες τον ίδιο σου τον εαυτό. Πολύ σοβαρά και ειλικρινά μιλώντας, δεν μπορώ να πω "μπράβο", ντρέπομαι. Μόνο "ευχαριστώ" που μας τιμάς να γινόμαστε κοινωνοί των έργων σου. Για μένα είναι σίγουρα τιμή. Ευχαριστώ λοιπόν.

Φίλος τω φίλω... Ρε παιδιά που πάμε; Ινφλουένσερ σε βαλίτσες, τελεκρατορίες, σαμποτάζ σε επικοινωνίες όσων αντιστέκονται ( @fusiongtr )... Και δεν φτάνουν όλα αυτά, εγώ βλέπω τον φίλο, τον αδερφό, τον @vrasidas27 σιγά σιγά να γλιστρά επικίνδυνα, σαν σκιά, σε δρόμο χωρίς επιστροφή. Σήμερα λέει "χαχα δεν θα ταν άσχημη μια θινλάιν", αύριο μπορεί και να την πάρει. Δεν ξέρω τι να πω... Μάλλον ξέρω, και θα τα πω μια φορά μόνο, αν θες βρασίδα με ακούς. Your browser does not support the HTML5 audio tag Φίλος τω φίλω.mp3

Ε Κ Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο ... Αριστούργημα.

Αυθαίρετο είναι, και το νομιμοποίησε ο Περικλής, αφού πρώτα αποχαρακτήρισε την περιοχή της Ακρόπολης από μνημείο που ήταν. Έφερε και δύο λαμόγια τον Ικτίνο και τον Καλλικράτη, και τους έδωσε το πρότζεκτ χωρίς διαγωνισμό. Φάγανε, φάγανε .... Από τότε τα κάναμε αυτά, τι νόμιζες?

Ωραίο Φάνη!

Greek καμάκι παντού και σε όλεεεες (γιατί να ξεφύγουν οι βραζιλιάνες δηλαδη;;;) Κυρ Αλί μου είσαι απίθανος, γράφεις άνετα ότι θες, όπως θες και πάντα τα κομμάτια σου δίνουν το κάτι παραπάνω . Αν εξαιρέσεις τους ήχους, το κομμάτι είναι καταπληκτικό, εξαιρετική ενορχήστρωση και γενικότερο στήσιμο. Αν το ηχογραφίσεις σε studio με κανονικά όργανα θα πέσουν τα τσιμέντα και στην Βραζιλίαααα, πας για τα εκκατομύριαααα

Ευαίσθητο, εσωτερικό, σε βάζει αμέσως στην διάθεση του συνθέτη, σε κερδίζει από τις πρώτες νότες. Σε ευχαριστώ πολύ που το μοιράστηκες μαζί μας Λουκά!

Καλά άστο αυτό.....για εκτέλεση λέμε

Έλα βρε κυρφιουζιονάρα μου, ρέψαμε τόσες μέρες.

Κουφάλες ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΑ!!!! Καταγγέλλω την γνωστή κλίκα των influencers για σαμποτάζ στα καλώδια του ΚΑΦΑΟ. Το πρόβλημα δεν έχει λυθεί ακόμα (με 50άρα σύνδεση, είμαι στα 12 περίπου, και αυτά έξω από το σπίτι), περιμένω πάλι τον ΟΤΕ. Ήρθε η σήμανση για αποτυπώματα στο ΚΑΦΑΟ, και θα ζητηθούν οι χορδές από τους influencers για αντιπαραβολή αποτυπωμάτων. Όμως φοβάμαι ότι θα έχουν ήδη αλλάξει χορδές. Σας ευχαριστώ όλους, αλλά πιο πολύ τον υπέροχο @gvour που έφτιαξε την Παναγιάς τα μάτια, και τον ογκόλιθο @Terry RoscoeBeck5, που έκανε όλη αυτή την διαδρομή. Προσωπικά πέρασα φανταστικά. Δώστε μου λίγο χρόνο να διαβάσω ότι έχασα, να προσαρμοστώ και πάλι στα noiz-ικά πρότυπα.

Νομίζω αν ήταν ο κυρφιουζιονάρας θα είχε βάλει τέλε για άγκυρα. Αυτός έχει μια ανοξείδωτην.

Δεν ειναι τοσο απλο. Καταρχην, για να απαντησω και στον trolley, ξεκιναμε απο το θεμα του κοστους. Αυτη τη στιγμη ειναι εντελως παραλογο να μπει καποιος στην αγορα των vintage αναλογικων, εκτος αν μιλαμε για επενδυση η για κερδισμενο λοττο. Οι τιμες για τα καλα αναλογικα εχουν ξεπερασει τις τιμες αυτοκινητου και πανε σιγα σιγα προς τις τιμες σπιτιου, ενω ακομα και κατι σαπια σε στυλ single oscillator κλπ εχουν τις τιμες καινουργιου γαματου αναλογικου. Με αλλα λογια, αν δεν τα εχεις ηδη τα ξεχνας, και αν τα εχεις τα βαζεις σε χρηματοκιβωτιο και παιρνεις κανα αλλο για να παιζεις ? Μετα ειναι η δυσκολια χρησης. Για synth στο στυλ παλια sampler, η δυσκολια χρησης σαφως επισκιαζει τον οποιο χαρακτηρα τους, τουλαχιστον αν μιλαμε για προιστορικα sampler σιγουρα. Στις περισσοτερες περιπτωσεις δεν αξιζει να ασχοληθεις. Το ιδιο ισχυει και για πολλα αναλογικα που ειναι στη non reliable side. Ο Βαγγελης ειχε τους παρατρεχαμενους για να τρεχουν απο πισω να τα μαζευουν, αν δεν εχει κανεις κατι αναλογο δεν αξιζει ο κοπος. Παμε στα πιο προσιτα παλια ψηφιακα romplers και synths. Αυτη τη στιγμη που μιλαμε, τα καλυτερα synths της κατηγοριας εχουν ΦΟΒΕΡΕΣ εξομοιωσεις. Γιατι ΟΚ, αν επρεπε να διαλεξουμε μονο ενα σαφως θα παιρναμε το καινουργιο, αλλα κακα τα ψεματα, εχουν και τα παλια το χαρακτηρα τους. Ε, αυτη τη στιγμη που μιλαμε υπαρχουν ΥΠΕΡΟΧΕΣ και ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΕΣ εξομοιωσεις για το DX7, το Μ1, το Wavestation, το JV 1080, το TRITON, το kawai k1, το D50, δηλαδη ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΤΕ ? ειχατε ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΑΣ ολα αυτα τα synth ? και υπαρχουν και αλλα πολλα, αλλα και μονο αυτα τα 7 που εβαλα να εχει καποιος, ε του π00στη, ειναι 100% καλυμενος στον τομεα "παλια ψηφιακα συνθ", αν δεν του φτανουν αυτα δε θα ειναι ποτε χορτασμενος. Οποτε, τα παλια συνθ, η θα ειναι τοσο ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ που δε θα αξιζει ο κοπος, η θα ειναι τοσο ΔΥΣΤΡΟΠΑ που παλι δε θα αξιζει, η θα υπαρχουν σε εξομοιωση οποτε παλι δε θα αξιζει. Αν καποιος δεν ειναι συλλεκτης, η απλας λεφτας, η φανατιλας αντιπισακιας, η φετιχιστης να μαζευει synth σα γραμματοσημα, ε τοτε δε βρισκω το λογο να ασχοληθει. Βεβαια μπορει να βρισκει ΑΥΤΟΣ το λογο, οποτε σε αυτην την περιπτωση και δε μας πεφτει ΕΜΑΣ λογος. ?

Αριστουργημα,τα εχομε ξαναπει. Να αρχιζεις να παιζεις-εσυ βεβαια δεν εχεις αναγκη-και να γραφεις διοτι μας λειπει.

Να σου πω φίλος, διαβάζουν και γέροντες- να προειδοποιείς στον τίτλο. Κάτι του στιλ "περιέχει τοποθέτηση προϊόντος". Εναλλακτικά, "ακολουθεί απόπειρα influencing", κάτι τέλος πάντων... Δεν είναι δυνατόν το πρώτο πράγμα που βλέπει ο γέροντας να είναι μια τελεοβίδα (ξανά). ΥΓ: Καλορίζικη, καλόπαιχτη και για να δεις τι υπεράνω είμαι, να τις εκατοστίσεις ?

1) Εσυ ελεγες οτι το SACD υστερει δραματικα, τωρα λες οτι εντυπωσιαζει; Οπως και να εχει, το remix εχει να κανει με την 5.1 μιξη. Εδω οι επιμαχες συνεντευξεις, οπου ειναι ξεκαθαρο οτι η ολη φαση αφορα τη surround μιξη και οχι τη στερεο. https://www.pinkfloydz.com/interviews/james-guthrie-alan-parsons-dark-side-interviews-2003/ 2) Ο τυπος εχει κανει καμποσα βιντεο με το τι εχει, να εδω ενα προσφατο με τα φτωχικα ηχεια που πηρε Σε αυτο το βιντεο φαινεται και το πικαπ του, ενα technics sl1200g Απο οτι βλεπω πανω απο 5 χιλιαρικακια κανει, ελπιζω να σε καλυπτει https://www.amazon.com/Technics-SL-1200G-Direct-Turntable-Silver/dp/B01MTST3VT?ref_=ast_sto_dp 3) Δεν μπορουμε να ειμαστε στο δωματιο του, οποτε καλη και η ψηφιοποιηση, οχι ιδανικη αλλα καλη. Τελος, δε μας αφορα η αποψη του, διοτι εχουμε τα αρχεια για να βγαλουμε ενα απλο συμπερασμα: Δεν ειναι για πεταμα το SACD. Τωρα, και αυτος και ο καθε audiophile, πιστευει οτι ειναι αξιος και ικανος να κρινει σε οποιοδηποτε επιπεδο περα απο του υποκειμενικου γουστου του, το οποιο υποκειμενικο γουστο του ειναι ερμαιο των ψυχολογικων παιχνιδιων του μυαλου του, τη δουλεια των mastering engineers, και μαλιστα ΤΩΝ ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ mastering engineers του κοσμου. Και οχι για κατι που βγαζει ματια, π.χ. να χει γινει η κυμματομορφη τουβλο, αλλα να διυλιζει τον κωνωπα, ωστε να μπορει να μας διαφωτιζει για τις λεπτες αστοχιες που υπεπεσε ο κακομοιρης ο mastering engineer. Ε λοιπον, του εχω νεα: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ. Ουτε αυτος, ουτε εσυ, ουτε κανενας αλλος απλος audiophile δεν ειναι αξιος και ικανος να κανει κατι τετοιο. Και επειδη και προφανως δεν εκτιματε τις γνωσεις που χρειαζονται για κατι τετοιο, θα σας το πω στη γλωσσα που καταλαβαινετε, αυτη των μηχανηματων: Πως κρινεις εσυ και ο αλλος, με τα μηχανηματα του σπιτιου σου, το αποτελεσμα απο ενα mastering studio; Διοτι κλασσικα η συστηματαρα σου επιτρεπει να διακρινεις τα λαθη που εγιναν στο mastering, και αναρωτιεσαι αν τα μηχανηματα που εχει ο τυπος στο βιντεο αρκουν, για να ακουσουμε τη διαφορα που ακους. Οποτε το ερωτημα δουλευει και αντιστροφα: Εισαι σιγουρος λοιπον οτι στεκεται τα συστηματα σου και ο χωρος σας μπροστα σε ενα καλο mastering studiο, και κρινεις το τι αποτελεσμα καταφερε; Οταν βρεθεις σε ενα τετοιο, και ειδικα αν ερθεις σε διεξοδικη επαφη με τους ανθρωπους του, θα καταλαβεις αυτο το ερωτημα μου, και θα βρεθεις πιο κοντα στο να καταλαβεις το και το λαθος της μηχανηματολαγνας και αναλογικομπομπινοακριβοναναικαιοτιναναι νοοτροπιας, και του ακομα μεγαλυτερου λαθους του να μπερδευουμε την υποκειμενικη θεωρηση και προτιμηση με την εννοια του θεσφατου.

Μάστορας ο παιΧτης.

Καταπληκτικό όπως περίμενα απο την κλάση σου. Αν παιχτε ίlive θα αναδειχθεί και άλλο. Μου άρεσαν όλα και η κιθάρα και το sax, όσον αφορά το ότι δεν γράφεις ακόμα,θα έρθει αν πρέπει η ώρα. Δεν πιέζουμε την έκφραση ή την τέχνη.όλα είναι ψυχολογια. Στράτο είσαι ...fusion master

Δεν με ενδιαφέρει να την "μυρίσω", με ενδιαφέρει να ακούω ένα άλμπουμ ακριβώς όπως ακούγεται και το master του. Αυτό με τα αναλογικά μέσα δεν έγινε ποτέ, δεν γίνεται τώρα και ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει. Άρα, καταλήγουμε στο motto του ηχολήπτη "If you want the original, go Digital". Πόσο πιο απλά να το γράψουμε? Δεκαετίες ολόκληρες τα λένε/με, αλλά κάποιων το αυτί δεν ιδρώνει. Και μόνο που συζητάμε σοβαρά εν έτει 2023 αυτές τις μ@λ@κίες είναι από μόνο του θέμα επιθεώρησης.

Επίσης, η ίδια αναλογική εγγραφή με αναλογικό mastering και τυπωμένη σε ψηφιακό μέσο, θα σου προσφέρει πολύ καλύτερο -πιστότερο ως προς το αναλογικό master- ηχητικό αποτέλεσμα. Πες μου ότι καταλαβαίνεις το παραπάνω fact και ότι δεν γράφουμε τζάμπα μέσα στη ζέστη.

Παντως πρεπει να διαχωρισουμε το format απο το περιεχομενο του. Αλλο πραγμα να πεις οτι προτιμω αυτην την εκδοση που υπαρχει σε βινυλιο, και αλλο πραγμα να πεις οτι προτιμω το βινυλιο γενικα υπο οποιεσδηποτε συνθηκες. Και εγω θα προτιμησω να ακουσω αυτο Απο αυτο ... αλλα θα το προτιμησω ΠΑΡΟΛΟ που ειναι αναλογικο, και οχι ΕΠΕΙΔΗ ειναι. Για την ακριβεια, ΜΑΚΑΡΙ να ηταν και αυτο ψηφιακο, αλλα δυστυχως οταν εγραφαν οι παλιοι μαεστροι που δεν τους ζαλιζαν τοτε τα @@ την "ιστορικη ακριβεια" και τις μαλακιες ? δεν υπηρχαν καν ψηφιακα. Δυστυχως. Το να πω οτι φταιει το ψηφιο για τις επιλογες των μαεστρων, τις μαλακιες των mastering μηχανικων, η το μικρο εξωφυλλο, διοτι ας κρατουσαν μεγαλες τις συσκευασιες στην τελικη, τι φταιει το cd, ας το κουμπωνανε στο κεντρο μεγαλυτερου εξωφυλου. Και αν θελεις να παιζει ολοκληρος ο δισκος, πετα το τηλεκοντρολ κατω απο το μπαλκονι. Και αν δε σου αρεσουν οι μετρονομοι, το quantize και το editing παρε ενα DAW hardware controller, αποσυνδεσε την οθονη του PC τελειως και δουλευε οπως παλια. Δεν ειναι ολα αυτα το φορματ, τo φορματ ειναι στην ουσια η ψηφιακη καταγραφη και αναπαραγωγη, και δεν μπορω να φανταστω σε τι εμποδιζει καποιον να κανει μουσικη η ψηφιακη καταγραφη. Ακομα και αν δεχθω οτι του φαινεται λιγο αχρωμη ηχητικα, παλι δεν μπορω να φανταστω τι τον εμποδιζει απο το να φτιαξει ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ με αυτη, ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ.

Στο ότι οι μεν προτείνουμε μία βιώσιμη προσέγγιση (για το παρόν και το μέλλον) ενώ οι δε προτείνουμε μία - επί της ουσίας - audiophile προσέγγιση, η οποία πάσχει από το σύνολο των προβλημάτων που ανέκαθεν είχαν οι audiophile προσεγγίσεις: α) αφορούν ελάχιστους, β) κοστίζουν τα κέρατα τους, γ) δημιουργούν σύμπλεγμα ανωτερότητας σε όσους τις ασπάζονται, δ) δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τη μουσική*, είναι απλά ένα μπόλιασμα μίας ψευδοτεχνολογικής παπάντζας για κάτι που δεν ενδιαφέρει κανέναν. * Προκαλώ οποιονδήποτε, χωρίς να ψάξει στη Google, να μου πει τέσσερα από τα άλμπουμ που κυκλοφόρησε η Sheffield Lab, την περίοδο που ΟΛΑ ήταν βινύλιο, αλλά οι audiophile φίλοι ΕΠΡΕΠΕ να βρουν με κάτι να τρώγονται και να αισθάνονται καλυτερότεροι (sic) από τους κοινούς θνητούς.

Γενικοτερα η audiophile προσεγγιση ειναι αδιεξοδο. Μια επισκεψη στο μεγαρο η σε ενα mastering στουντιο, αρκει για να καταλαβεις πως το να ψειριζεις τη μαιμου σε οικιακες συνθηκες ειναι χασιμο χρονου.

Συνταγή. Πας στον κρεοπώλη σου και του λες να σου δώσει μερικές ζουμερές σπαλομπριζόλες. Στην συνέχεια, σπίτι σου πλέον, βάζεις κάρβουνα στην ψησταριά τα ανάβεις, περιμένεις να "ασπρίσουν" και ρίχνεις τις μπριζόλες στην σχάρα, περιμένοντας να ψηθούν τις γυρνάς 2-3 φορές και τις βγάζεις. Προσοχή μόνο και μόνο τότε προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και ρίγανη. Εναλλακτικά αγοράζουμε τις μπριζόλες το προηγούμενο βράδυ, παίρνουμε ένα μεγάλο τάπερ ρίχνουμε μέσα ελαιόλαδο, κομμάτια κρεμμύδι-πιπεριά-λίιιιγο σκορδάκι και φυσικά τα κρέατα, τα ανακατεύουμε και το αφήνουμε στο ψυγείο όλο το βράδυ να μαριναριστεί! Και μην ξεχνάμε το παλιό ρητό του σοφού μας λαού...: Ψάρι ωμό, κρέας ψημένο!

Μετά το μεσημεριανό καπιταλιστικό όργιο :) ακολουθώ τον @cos_dr στις απλές ,λαϊκές ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΕΣ γεύσεις :) Φάβα Σχοινούσας ,ανώτερη όλων ακόμα και της Σαντορίνης, με καραμελωμένα κρεμμύδια και ρύζι. Και το υπόλοιπο θεικο Παπαϊωάννου φυσικά :) Tip: Η φάβα απογειώνεται αν την κάνετε με τη συνταγή μου :) : Στην κατσαρόλα σωτάρετε μέχρι να καραμελωσουν 2 μεγάλα κρεμμύδια με ελάχιστη ζάχαρη, κύμινο, καπνιστό πιπέρι,τριμμένο ή σπασμένο στο γουδι κολιαντρο και λίγο αλάτι. Εντωμεταξύ πλένετε ΚΑΛΑ τη φάβα (φάβα όχι φτηνό σπασμένο μπιζελι,προτιμήστε κατά σειρά φάβα Σχοινούσα,Σαντορίνης ή Φενεου. Μόλις καραμελωσουν τα κρεμμύδια ρίχνετε και την φάβα και την σωτάρετε 1-2 λεπτά. Ρίχνετε βραστό νερό, περίπου 1,5 λίτρα για 500 γραμμάρια φάβα ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ, 1 κύβο ζωμό κοτόπουλο ή λαχανικών, χαμηλώνετε πολύ τη φωτιά και βράζετε για 45 λεπτά με κλειστό καπάκι. Μετά ανοίγετε το καπάκι και με το beamer αλέθετε καλά. Συνεχίζετε τον βρασμό με ανοιχτό το καπάκι Αλλά 20 λεπτά μέχρι να πήξει αρκετά ώστε να γίνει σαν πηχτή βελουτέ σουπα (όταν κρυώσει θα πήξει εντελως). Τα όσπρια τα τρώμε ΠΑΝΤΑ με ρύζι και φυσικά δεν τα τρώμε την ημέρα που τα φτιάχνουμε αλλά την επόμενη αν θέλουμε την απόλυτη γεύση. Γκουτεναπετιτ!

Στον ψηφιακό κόσμο δηλαδή αυτό το βλέπετε σαν μήλο? Εμένα μου μοιάζει κάτι ανάμεσα σε καφετιέρα γαλλικού καφέ και το ξώγαμο του darth vader με νάνο. Φαντάσου τώρα στον ήχο τι γίνετε με τα ψηφιακά.

Δυστυχώς δεν υπάρχουν wallpapers της Χαλκίδας σε 5760x1080 ανάλυση, οπότε έβαλα κάτι παρεμφερές, ένα wallpaper δηλαδή του Dubai...?

Μια ΑΚΟΜΑ telecaster 2017 Telecaster Elite Ebony fretboard , compound radius 10-14, εντυπωσιακοι οι noiseless τέταρτης γενιάς (περίεργο γιατί οι αντίστοιχοι strat είναι χαλια) Παίζει σαν μεταλοκιθαρο με εξωφρενικα χαμηλό action αλλά θα το ανεχτώ ?

Αυτές οι κιθάρες ροκ παίζουν;

Εδώ πάνε και βάζουνε χρώμα στις παλιές ασπρόμαυρες ταινίες οι αντίχριστοι.

Εγώ να δεις. Πήγαινε 9 το βράδυ και ήμουνα μονίμως στο μπαλκονήσι λόγω ζιέστας. Τι να κάμω, έβαζα μια βότκα πορτοκάλι, πήγαινε 10 παρά, έβαζα και μια δεύτερη, πήγαινε 10 και μισή, ε μην αρχίσω τις μπύρες από τώρα σκεφτόμουν, έβαζα και μια τρίτη. Έντεκα και κάτι άνοιγα την πρώτη μπύρα, και άνοιγα μέχρι τις 1. Μετά έλεγα να προσαρμοστώ στο ότι θα φάω σε καμιά δύο ώρες, και άνοιγα κράσο. Ας το να πάει στο διάολα, κούραση ρε παιδί μου.

Kαι μετά λένε ψέματα για ακρίβεια και πληθωριΖμο. Με 79 ευρώ τρως ένα μήνα.

Εκει στη γεφυρα, επειδη περασε το σκαφος πολυ κοντα απο τον κοσμο, μπορουσε να ακουσει κανεις και τη μουσικη που ακουγαν μεσα στο σκαφος. Συγκεκριμενα ειχαν βαλει να παιζει αυτο:

Μια αυτόματη Panasonic Lumix DMC-FZ72.

Τραγούδι της συμφοράς και διασκευή ανάλογη.

Ρώτα πόσο το νοικιάζουν τη βδομάδα και πες μου....

Back in the USSR

Διαβάζοντας το θέμα που άνοιξε ο @dimsonic σχετικά με την αυτοβελτίωση στα πλήκτρα και την απάντηση που του έδωσε ο @manosx, θυμήθηκα ένα καταπληκτικό βιβλίο που είχα διαβάσει πριν 3 χρόνια. Χωρίς να πλατιάσω, πρόκειται για έναν κύριο σε ώριμη πλέον ηλικία, ο οποίος αποφασίζει να μάθει μόνος του να παίζει Μπαχ χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία ή χιλιόμετρα στα πλήκτρα. Το βιβλίο περιέχει ωραίες μικρο-ιστορίες γύρω από τον συνθέτη, ασφαλώς την εμπειρία του συγγραφέα πάνω σε αυτό το πολύ δύσκολο εγχείρημα, αλλά και κάποιες όμορφες κατά τη γνώμη μου φιλοσοφικές προεκτάσεις για τη μουσική, τη δια βίου μάθηση και τη συνεισφορά του Μπαχ στο δυτικό πολιτισμό. Παραθέτω link (δυστυχώς δεν είναι affiliated ?) https://www.amazon.com/Way-Bach-Three-Years-Music/dp/1643135805 Πιστεύω είναι ένα ωραίο καλοκαιρινό ανάγνωσμα.

Το κλιματιστικό του αυτοκινήτου σας δεν έχει την ισχύ που θα έπρεπε? Αϊντε Mahle κ γρήγορα

Με 'γειά Νίκο! Όμορφη είναι. Έχει αναπτύξει και το ανάλογο ενδιαφέρον για Τέλε και ο μικρός μήπως; (Τόση προπαγάνδα να πάει χαμένη;)?

Για να χαζέψω τομπαθαναϊκό. Και για το δεύτερο ημίχρονο φρούτα στο ψυγείο.

φίλτατε Kreyos λοιπόν για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα, κατ αρχήν (ξανα)διάβασε το δικό σου post σε αντιπαράθεση αυτή την φορά με τα κάτωθι του και πες μου ποιες είναι οι ομοιότητές τους σε επιστημονική εγκυρότητα, αλλά κυρίως σε ΥΦΟΣ κι αν δεν βρεις ο ίδιος την απάντησή σου στο "What's the fuss?" που έθεσες, δεν έχει νόημα να το σκαλίζουμε άλλο (η συμπάθεια όταν μιλάμε τεχνικά επιβάλεται να πηγαίνει στην μπάντα)... να λάβουμε υπόψιν ότι το γ@μημένο θέμα που άνοιξα (και το προηγούμενο και αυτό) αφορούσε την καταγραφή σε ΤΑΙΝΙΑ... ουδεμία σχέση με το βινύλιο... πάμε τώρα και σ αυτό μια και καλώς ή κακώς πήγε κι εκεί το πράμα... ------ το ότι κάποιοι σκιτζήδες έβγαλαν κατά καιρούς (πολλές όντως) επανεκδόσεις (ειδικά τον πρώτο καιρό που όλοι ψάχνονταν με το Red Book) απαράδεκτες ηχητικά, δεν αλλάζει κατ ουσίαν τα επιστημονικά δεδομένα... το αποτέλεσμα ΚΑΙ στην περίπτωση της μετεγγραφής του ΑΡΧΙΚΟΥ μάστερ* της ταινίας σε βινύλιο (μέσω της μήτρας) ήταν είναι και θα είναι απριόρι χειρότερο από το ανάλογο σε κάποιο καλό ασυμπίεστο ψηφιακό μέσο... πως να το κάνομεν δεν μπορούμε να αλλάξουμε την φύση ψυχοακουστικά... οι διαφορές ΕΙΝΑΙ αντικειμενικά ΜΕΤΡΗΣΙΜΕΣ (απόκριση συχνότητας, δυναμική περιοχή, λόγος σήματος προς θόρυβο, αρμονικές και λοιπές παραμορφώσεις κλπ που έχουν αναφερθεί πολλές φορές αλλά στον βρόντο μέχρι τώρα)... και μην τα μπερδεύουμε... ακόμα και η direct to disc τεχνική δεν βελτίωνε δραματικά τα πράγματα γεφυρώνοντας πλήρως το χάσμα, απλά ήταν πιο ευάκουστο παρακάμπτοντας εγγενείς αδυναμίες της ταινίας και πιο φυσικό εκφραστικά (λόγω one take κι όξω) το αποτέλεσμα... ακόμα θυμάμαι με συγκίνηση την ευτυχή συγκυρία στα τέλη των 80'ς που το τότε Τhorens μου φιλοξένησε από φίλο και έπαιξε 3 φορές (μόνο και αυτές παρακαλετά) το πρώτο direct του James Newton Howard (δεν θυμάμαι τίτλο μόνο κάτι χερια θυμάμαι στο εξώφυλλο, το πόσο βαρύ ήταν το βινύλιο και φυσικά την εμφανή ηχητική διαφορά σε σχέση με τα απλά)...... οι εξαιρέσεις της κακοποίησης των αρχικών μάστερ κατά το πέρασμά τους στην ψηφιακή τους μορφή (που εκεί ήταν αποτυπωμένο ότι είχαν καταφέρει οι κατά καιρούς μηχανικοί ήχου με τα τεχνικά μέσα που διέθεταν) έχουν κοινωνική εξήγηση και όχι τεχνική... και φυσικά δεν μπορούν να απομονωθούν για αποπροσανατολιστικά συμπεράσματα... εν κατα κλείδι, ο καθένας δικαιούται να ακούει πιο "ωραίο" το φορματ που εξυπηρετεί το αισθητήριο και την διάθεση του κάθε φορά αλλά το πιο "σωστό" αντικειμενικά είναι το ψηφιακό (και ασυζητητί καθώς θα του έπρεπε το σωτήριον έτος 2023 αφού οι λάθος χρήσεις του δεν αλλάζουν ούτε στο ελάχιστο τις δυνατότητες του)... * το αρχικό μάστερ όπως το βίωσε η κάθε μπάντα στο στούντιο όταν δημιουργούσε ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ιδανικά ΘΑ ΗΘΕΛΕ να αναπαραχθεί το δυνατόν "πιστότερα" στα μέσα του κοινού της... οκ; ή διαφωνείς; γιατί το δικό μου feedback 40 χρόνια αυτό είναι... και δεν είναι θεσφατο... αν έχεις άλλες προσλαμβάνουσες ευχαρίστως να τις συζητήσουμε... YΓ... αυτό που προσωπικά μπορώ να ψέξω στην ψηφιακή ηχογράφηση και post επεξεργασία, είναι η "εξαφάνιση" του στοιχείου του "ανθρώπινου λάθους" (στα πλαίσια της ανεκτής μουσικά έκφρασης) το οποίο είναι κάτι με το οποίο έχουμε χάσει εν πολλοίς την επαφή στη σύγχρονη μουσική μέσω των "ψειρισμένων" και "αποψιλωμένα τέλειων" εκτελεστικά παραγωγών... αλλά και σε αυτό δεν φταίει το μέσο... ούτε η λύση είναι να αναζητούμε την μαγεία του "αποκβαντισμού" γυρνώντας πίσω τεχνολογικά... ΥΓ2... πάντως είχε πολύ πλάκα παλιά όταν κατά καιρούς έκανα ανάλογες συζητήσεις με τύπους που με πήγαιναν στο τέλος στο "ιερό" στο σαλόνι τους να με "εντυπωσιάσουν" και ανακάλυπτα ότι η δισκοθήκη τους αποτελούταν αποκλειστικά από τα απαράδεκτα κατά κανόνα ποιοτικά και ηχητικά Ελληνικά βινύλια της εποχής (και ναι υπήρχαν αρκετοί τέτοιοι που σήμερα μπορεί και να το παίζουν και "αυθεντίες" του αναλογικού ήχου)... σε έναν μάλιστα που του είχα πάει να συγκρίνει μια αγγλική έκδοση του In Through the Out Door (αυτή που άλλαζε χρώμα βρέχοντάς τη στο εσωτερικό για όσους είχαν την τύχη να την έχουν τότε σε όποια από τις 6 αρχικές εκδοχές), με την ελληνική που είχε, έβαλε τα κλάματα... ναι ρε έκλαψε ο άνθρωπος ανακαλύπτοντας πόσα λεφτά είχε πετάξει επενδύοντας σε πανάκριβο εξοπλισμό αναπαραγωγής μεν αλλά παράλληλα ευνουχίζοντας το με τις απαίδευτες επιλογές του στις πηγές... ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ χρειάζεται καθολική κριτική γνώση και όχι κατ αποκοπή και μέσω hype για να μην "κοροιδέυεις" πρώτα απ όλα την πραγματική σου ανάγκη ως προς την μουσική αν θες να ξετυλίξεις όλη την αλήθεια της... τα μυστικά της δεν παυουν να είναι κρυμμένα στις νότες... τα εργαλεία είναι επικουρικά ώστε να πολλαπλασιάσεις την απόλαυση (το δυνατόν και κατα συνθηκη)... anyway... ζέστη ζέστη αλλά το σεντονάκι δεν το γλύτωσα...?

Τα εχει πει ο μεγαλος

θα έλεγα ...αποστολή εξετελέσθη