Πίνακας συμμετοχής

Δεν ξερω γω απ αυτα

https://www.discogs.com/release/10763980-Δημήτρης-Κοντόπουλος-Στίχοι-Νίκος-Γρίτσης-Ψυχραιμία-Η

Ναι Γιάγκο. Μάλλον αυτό.

Ανάλογα τις ανάγκες κι όπως βολεύει τον καθένα.

πολύ όμορφο Μάνο και θα συμφωνήσω με τον Νέστορα (πάλι; ανησυχητικό?) ότι φαντάζει ως ολοκληρωμένη μελετημένη συστηματικά πρόταση υπερκεράζοντας τα αναχώματα ενός αυτοσχεδιασμού... δεν ξέρω αν αποφασίσεις να το ξαναδείς αναλυτικά και συστηματικά τι άλλο θα περίμενα να ακούσω από πλευράς σύνθεσης...? παρεμπιπτόντως είναι πολύ κρίμα ρε γμτ που συνθέσεις σαν τις δικές σου, του Ali και παλιότερα του εκπληκτικού Gregg που έχει καιρό να μας επισκεφτεί (σίγουρα θα ξεχνάω κάποιους ας με συγχωρήσουν), δεν μπορούμε να τις ακούσουμε χωρίς τους μεγάλους MIDI περιορισμούς κυρίως στις δυναμικές...

Ακριβώς, δεν έχει MIDI άρα δεν έχει συγχρονισμό όπως τα προϊγούμενα. Δεν ξέρω πως λειτουργούν χωρίς συγχρονισμό. Ή αυτοί βγάζουν παιχνιδομηχανές ή ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ή έχει χαθεί η έννοια του multitrack, δεν ξέρω!

Δεν με ενδιαφέρει να την "μυρίσω", με ενδιαφέρει να ακούω ένα άλμπουμ ακριβώς όπως ακούγεται και το master του. Αυτό με τα αναλογικά μέσα δεν έγινε ποτέ, δεν γίνεται τώρα και ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει. Άρα, καταλήγουμε στο motto του ηχολήπτη "If you want the original, go Digital". Πόσο πιο απλά να το γράψουμε? Δεκαετίες ολόκληρες τα λένε/με, αλλά κάποιων το αυτί δεν ιδρώνει. Και μόνο που συζητάμε σοβαρά εν έτει 2023 αυτές τις μ@λ@κίες είναι από μόνο του θέμα επιθεώρησης.

Σπύρο μου μιλάμε για μουσικό τέρας.

Παντού γύρω μας η ομορφιά.... αρκεί να την αναζητήσουμε.

Λοιπόν, μπήκα και είδα ότι έχει ντέμο βίντεο, οπότε το άκουσα επιτόπου. Δεεεε μου άρεσε. Πολύ ψόφιες χαμηλές και πολύ "μέσα" ήχος για φλάουτο. Αν δηλαδή συγκρίνουμε το ίδιο τεμάχιο (κακώς) απλά σαν φιλοσοφία ήχου λέω, με τον Γκάλγουεϊ, που οκ, είναι από τους τιτανομέγιστους του φλάουτου, αλλά αυτής της σχολής ήχου (μαλακός σχετικά, υγρός ήχος, ανάλαφρος) εμένα μου φαίνεται ότι στις χαμηλές του είναι σε σχέση με το vst βαρύς κι ασήκωτος. (μην πούμε για Alain Marion που στις χαμηλές του κάνει σα μπαζούκα.) Εμένα πάλι μου μπαίνουν υποψίες ότι τα έχω κάνει σκατά με το κόρους, και το έχω "ψευτίσει" το ηχόχρωμα. Βασικά ήθελα έναν ήχο φλάουτου αγριοτσαμπουκαλεμένο ως σχολή, που θα έπαιζε δεμένα/τονισμένα (non legato δηλαδή - που δεν έχω articulation, άρα έπαιξα με το accent articulation για να μην "πλέει", να έχει λίγο γλώσσα να τονίζει τους αντιχρονισμούς), που όμως θα βρισκόταν στο χαλαρό piano σαν ηχόχρωμα, ΚΑΙ θα είχε κι αυτό το double track εφέ των 70s φωνών π.χ.: Μπαίνει κάπου στο 0:26. Οπότε κάτι σίγουρα δεν έχω κάνει καλά.

Ο κακος ηχος. Με ξενερωνει και με κουραζει παραλληλα.

Μάλλον καλά νέα για τος κιθαρίστες. Χθες η Boss ανακοίνωσε την έλευση του νέου Guitar Synthesizer GM-800. Το νέο guitar synthesizer υπόσχεται ακόμα καλύτερους ήχους από τους προκατόχους (βλέπε GR-55), μεγαλύτερη ευελιξία και συμβατότητα με τους ήχους των τελευταίων Fantom / Jupiter και όχι μόνο. Παράλληλα με το νέο GM-800 έχει παρουσιάσει και τους νέους μαγνήτες GK-5 και GK5B για κιθάρα και μπάσσο αντίστοιχα. Οι νέοι μαγνήτες υποστήρίζουν σειριακό σύστημα επικοινωνίας με την κεντρική μονάδα, κάτι που απ'ότι φαίνεται μειώνει τα προβλήματα σύνδεσης που υπήρχαν μέχρι τώρα αφού μέσω ενός καλωδίου όπως για παράδειγμα το BGK-15 η σύνδεση είναι απλούστερη, ίσως και ασφαλέστερη. Ουσιαστικά όλο το σύστημα είναι ένα νέο Serial GK System. Για τους κατόχους προηγούμενων μηχανημάτων κυκλοφόρησε επίσης δύο νέους μετατροπείς GKC-DA και GKC-AD που επιτρέπουν την σύνδεση με τα παλαιότερα μηχανήματα, μετατρέποντας έτσι τα σήματα από 13PIN σε SERIAL και αντίστροφα. Οι τιμές είναι ενδεικτικές. Boss GM-800 Guitar Synthesizer = €822.00 Boss GK-5 Guitar Synth Pickup = €287.00 Boss GK-5B Bass Synth Pickup = €308.00 Boss GKC-AD GK Converter (13-pin GK > Serial GK) = €205.00 Boss GKC-DA GK Converter (Serial GK > 13-pin GK) = €205.00 Boss BGK-15 Serial GK Cable (4.5 m) = €50.00 Boss BGK-30 Serial GK Cable (9 m) = €71.00

Πολυ ποιητικα τα λες, μου θυμισες το παρακατω

Πολλή καλή επένδυση φίλε μου...για να ακούσεις αναλογικά ενα δίσκο που περιλαμβάνει μέσα κάποιους παπάρες που μ@λακίζουν την ταστιέρα της κιθάρας προσπαθόντας να το παίξουν ακραίοι και να τρομάξουν 12χρονα. Οι πραγματικοί δαίμονες,που μας καλούν καθώς περπατάμε στα σκοτεινά σοκάκια του μυαλού μας,εχουν αγγελική φωνή και όταν ανοίξουμε την πόρτα του μπάρ και καθήσουμε στο πιο κοντινό τραπέζι,μας κλείνουν το μάτι,μας κερνάνε ενα τσιγάρο και ποτό και εμείς απλά γέρνουμε πίσω να τους απολαύσουμε. Και όταν έρθει η στιγμή να μας χτυπήσουν φιλικά στην πλάτη για να μας καληνυχτίσουν,δέν έχει μείνει φώνη μέσα μας για να τους πούμε πόσο μικροί νιώθουμε δίπλα τους,απλά κλείνουμε την πόρτα πίσω μας και καθώς η μουσική τους απομακρύνεται,η μεγαλύτερη λύπη μας είναι η απουσία τους και ο μεγαλύτερος μας φόβος το τεράστιο και αξεπέραστο ταλέντο τους. ...ΜΠΟΥ!

Κι όμως! Έχω να παραθέσω πολλά παραδείγματα μπασσιστών με πλούσια ερωτική ζωή!: τον Sting, που ξεσήκωσε με τις δηλώσεις του για το... "7ωρο Ταντρικό σεξ", τον Tony Kanal, που έβγαινε για χρόνια με τη Gwen Stefani, τον Flea που, ok, ο Flea είναι!, τον Ian Fraser "Lemmy" Kilmister (ναί, θα γράψω πλήρες το όνομα αυτού του θρύλου που μάς άφησε), τον Gene Simmons, που παίζει να πήγε με περισσότερες γυναίκες απ' όσες πήγαν όλοι οι Kiss μαζί!, και, φυσικά, τον δικό μας, Κώστα Γκουσγκούνη που, δεν χρειάζεται συστάσεις για το πόσο σεξ έκανε!

ορμώμενος από διπλανό θέμα πληκτράδων θυμήθηκα και ακούω αυτό

Βίρνα, αν προσπαθείς να μου πεις ότι δεν κάνει για sequencing τύπου Cubase, να ξέρεις ότι δεν μπορώ να το αντέξω αυτό. Τουλάχιστον πες μου ξεκάθαρα Βίρνα, μήπως είναι κατάλληλο για μικρά σχήματα με low bAdget;

Ναι Νικο Τσιαμτσικα, οπως μας ειπε ο ειδικος της roland ειναι για μικρα σχηματα και οχι cubase Νικο Τσιαμτσικα, και ρωτω: Σε τι κοσμο θα φερουμε τα λουδιτικα παιδια μας που δε θελουν τους κΟΥμπΧιουτερς του διαβολου Νικο Τσιαμτσικα; Σε ρωτω, σε τι κοσμο θα τα φερουμε;

Μου θυμίσατε τη Σία Κοσιώνη, όπου αφού κάποιος ρεπόρτερ πει την είδηση, η Σία την ξαναλέει, μάλλον για να την κατανοήσει το άλλο μισό του εγκεφάλου της. Στην τηλεόραση δε γίνεται, αλλά εδώ μπορούμε να το συνεχίσουμε. Ρωτάω λοιπόν: Είναι για sequencing στυλ Cubase, ή για μικρά σχήματα και low bAdget?

Θα το έψηνα πάααρα πολύ αν δεν ήμανε άφραγκος.

? Με πηγες 30τοσα χρονια πισω ? True story: Ειναι η εποχη που το thrash αγγιζε πια τα ορια του mainstream, το mtv επαιζε το one συνεχεια, και φαινοταν οτι η φαση δε θα πηγαινε για πολυ, θα το γυριζαν το εργο στο πιο κυριλε. Εχουμε παει για βινυλιοτσαρκα και κασετοτσαρκα καλη ωρα ? και εχω τσιμπισει το coma of souls, μιλαμε αφου δε βαρεσα καμια επιληψια οταν το αγορασα τυχερος ημουνα ? το terrible certainty και το extreme aggression τα ειχα λιωσει, μιλα μου για mille και τετοια ? Αρρωστακι ? Γυριζω καποια στιγμη σπιτι, ψιλοβραδυ πρεπει να ηταν, και με ματια γουρλωμενα και αυτια τρεμαμενα ? βαζω να ακουσω το αλμπουμ. Και μπαινει η ακουστικη. ΞΕΝΕΡΩΣΑ ? Αμαν λεω, αυτο ηταν ? Το γυρισαν ? Ξεπουληθηκαν ? Μιλαμε ειχα φρικαρει. Και εκει που τα ειχα βαψει μαυρα ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΡΙΦΑΡΑ, τι ΡΙΦΑΡΑ ειναι αυτη, απο τα καλυτερα ever riff του thrash. Και ηρεμησα. Το αλμπουμ ηταν αλμπουμαρα, και η εμφανιση των Kreator στο Ροδον για την περιοδεια του αλμπουμ συγκλονιστικη, τα παλικαρια ηταν στα ντουζενια τους και διδαξαν. Το συγκεκριμενο κομματι, οπως και τα περισσοτερα των ωριμων Kreator εχει φοβερους στιχους. Ηταν η πρωτη φορα που ερχομουν σε επαφη με τη φαση "φαινομενο του θερμοκηπιου", ενα ζητημα που τοτε δεν ηταν και στην πρωτη γραμμη της επικαιροτητας. Δυστυχως, 30 χρονια μετα, ενω δεν λειπει πλεον απο τις ειδησεις και τις διαφορες αναλυσεις, στην ουσια δεν εχουμε κανει τιποτα για αυτο, οι εκπομπες αεριων συνεχιζονται αμειωτες, και οι στιχοι του κομματιου, σε μεγαλο μερος τους, αρχιζουν και γινονται πραγματικοτητα. Οι Kreator παλι, απο τον επομενο δισκο το γυρισαν στο καλαματιανο, οπως και ολη η μουσικη με την καταλυτικη επιδραση των Nirvana. Δε νομιζω ομως οτι ξαναεφτασαν σε αυτα τα επιπεδα, παροτι αργοτερα εκαναν και αλλα ωραια κομματια. Μακαρι να μην αποδειχθουν προφητικοι, και τελικα να μην "ξεπλυνει η βροχη τα θλιβερα απομειναρια του ανθρωπου"

Καλά ε, με είχαν ζώσει τα φίδια το πρώτο λεπτό. Λέω μα τι μαλακίες ακούει αυτός ο Μάνος, δεν είναι δυνατόν. Και μετά μπήκε κανονικά και ησύχασα, είπα έεετσι ντε, δεν μπορεί! Συγγνώμη που κλονίστηκε η πίστη μου έστω και για λίγο.

Εμ Αλη μου? Ψηφιακους παιχτες δεν θελατε? Δε σας καναν οι αναλογικοι που κ ακουγονται απο το πουθενα χωρις να ξερει κανεις που βρισκονται κ τους λες ενα δε θα παιξεις κ δεν παιζουν. Δεν επρεπε να την κανω την πλακα, γιατι εσυ εισαι ικανος να κανεις την δρακουλια σου στην αρχη ? Την παιρνω πισω. Ακου μονο τις προτασεις των υπολοιπων ?

Κακως μενετε στα συμπτωματα. Ο δισκος που θα προτεινετε πρεπει να αφορα την αιτια. Συνεπως, ο σωστος δισκος ειναι το coma of souls των kreator. Οχι, δεν ειναι ο τιτλος το κλου, το πρωτο κομματι του δισκου ειναι. Και πιο συγκεκριμενα οι στιχοι: Savage heat is searing Global warming has begun Mother Earth is reeling No protection from the sun Forest fires are raging While the rivers turn to ice Foolish man creating Mother Nature's cruel demise Hailstorms, tornadoes Cold spells, untimely frosts Heat waves and blizzards Global death's the cost Face the end of time As we plunge headlong towards the day Can't deny the signs When the sun burns red The earth will turn from blue to grey Winter turns to summer Then the seasons disappear No one needs a prophet To explain what's all too clear Oceans overflowing Islands drowning everywhere Leaders wouldn't admit it Now they're crying in despair Now rain shall wash away sad remains of man Cities once so proud will crumble into sand Buildings all collapse when all is done and said The guilty ones will die with the innocent When the sun burns red

Πού να τον βρω τον εκτελεστή βρασίδα; Δε βγαίνουν πια τέτοιοι. Κρίμα πάντως, τόση μελέτη και τελικά δεν έπαιξε! (Αν και η αρχική ομορφιά με το τρομπόνι στην αρχή ΕΥΚΟΛΑ αντικαθίσταται από τα κάλαντα, για σκέψου το λίγο?)

Εγω πιστευω πως στην αρχη πρεπει να κανεις super impose τη μελωδια απο τα καλαντα (ή την Αγια νυχτα, δε θυμαμαι), αφου στειλεις τον πνευστο να τη μελετησει πισω απο παραβαν. Συγγνωμη, αλλα ειπες για κοινοβιο με οργανα/αργανοπαιχται κ δεν κρατηθηκα....

20230721_104110.mp4

Λοιπόν, θα πρέπει να τα δοκιμάσω όλα. Σορντίνα για τρομπέτα δεν έχω. Αλλά μπορώ να φωνάξω τον κουμπάρο να παίξει τρομπέτα, που έχει και σορντίνα και τρομπέτα και χείλια για τρομπέτα, άρα συμφέρει. Επίσης, διαθέτουμε σοπράνο σαξ στο κατάστημα που μπορούμε να εγγράψουμε. Τελικά, καταλήγω ότι το ιδανικό θα ήταν να είχαμε ένα κοινόβιο με όλα τα όργανα μέσα, να τα γράφουμε ΟΛΑ για κάθε κομμάτι, και μετά να μιουτάρουμε να ξεμιουτάρουμε ό,τι ταιριάζει - δεν ταιριάζει. Μεροκάματο δε θέλουμε, τυρόπιτες δεν τρώμε, χώμα το μπάτζετ! Και μετά θα βγαίνουν σε γκάλοπ οι ενορχηστρώσεις, και όποια είναι πιο δημοφιλής θα γίνεται save as... κομμάτιΧ_τελικό.?

Αν και το φλάουτο είναι κλάσικ επιλογή στο ύφος, μια τρομπέτα με σορντίνα (muted) μου πέρασε εμένα απο το μυαλό. Σαν σφαίρα και μετά εξατμίστηκε.?

Στο club των σοφών και συ!

Μα γι αυτό κι εγώ της κάνω την τιμή να την προτιμώ. Ο Μποτρίνι έχει σπάσει τα τηλέφωνα, "τι θα γίνει ρε Κώστα, να σου μαγειρέψω κάτι σήμερα?" και όταν ακούει την απάντηση "Sorry ρε φίλος, αλλά μόλις μου έφερε η Ελένη σουφλέ ala Helen και τυροπιτάρια" τον πιάνουν τα νεύρα του. Ένα δίκιο το έχει εδώ που τα λέμε. Να, έτσι χαλάνε οι μακρόχρονες φιλίες, για μια γυναίκα...

1) Είναι ήδη παντρεμένη. 2) Δεν είναι του γούστου μου. 3) Είμαι κατά του γάμου.

Φανταστικός είναι, τον είχα ακούσει μόνο αποσπασματικά. Τώρα τελευταία εντρυφώ.

Ρε συ Κώστα, γιατί δεν την παντρεύεσαι την γυναίκα?

Αν καποιος απο εμάς τους 4 την αφήσει τώρα και την περάσουμε ψηφιακά,θα την ακούσουμε πιο δυνατά,με μεγαλύτερη ευκρίνεια και πιό καθαρά.Αν την περάσουμε αναλογικά,όχι μόνο θα την μυρίσουμε αλλά θα ξέρουμε και ποιος ήταν.Σε κάλυψα?

Helen, το όνομα που ξέρουμε, το όνομα που εμπιστευόμαστε...

Φαΐ πριν τις 2:30 απαγορεύεται. Θα τον ξεκινήσω σε λίγο τον κράσο, γιατί κοντεύω να βάλω ζακετάκι από το beer-condition. Επαγγελματίας αθλητής όχι, αλλά πριν από αρκετά χρόνια του είχα σκίσει το πάτερο.

Ανεμιστήρα εχω, αλλα ισως αυριο αναψω τελικά.

Και μια τέταρτη .... και μια πέμπτη ....

Από τα πρώτα κομμάτια που είχα βγάλει chord melody. Μια εκτέλεση ... και μια δεύτερη ... και μια τρίτη ....

Ε, με τέτοια θερμοκρασία ....

Τι κρίμα ... Πολύ θα το γούσταρα σε αυτό το κομμάτι.

Χμ, αλτάκι όχι, έχει πάρει δρόμο, ούτε μάστορας δεν το κάνει καλά. Τρομπέτα... δεν ξέρω αν θα το βγάλω πέρα, κι αν θα κάνω σόλο της προκοπής, θέλει μια κάποια φινέτσα στον ήχο, που δεν διαθέτω γενικά και στην τρομπέτα ιδιαιτέρως. Κλαρίνο που είπε ο Μάνος ενώ παίζει μπαλίτσα κανονικά σε φογό και σάμπες βραζιλιάνες και θα βόλευε όντως, το κατάστημα διαθέτει το "άλλο" κλαρίνο, το δίχρονο που πάει πατιναριστό.?

Κοιμήθηκαν από της 11 οι υπόλοιποι.Πες μου τώρα εσύ πως θα πάει μπροστά αυτή η χώρα. Το επόμενο που θα γράψω,θα το στείλω στον Νpap για mastering. Να δείτε πως συναντιούνται 2 κόσμοι, να δείτε πως δημιουργείτε ένα αριστούργημα, να δείτε μπινελίκια που θα μου πεί όταν του πώ πως δέν έχω μία.

Εκεί που ο Ίκαρος βρήκε το χαμό του...

@npap Κατ' αρχάς let's keep cool. Για ήχο συζητάμε, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, πόσο μάλλον περί αυτιών ? Απαντάω μόνο και μόνο γιατί δεν κατάλαβα αυτό που έγραψες Ποιες ομοιότητες και σε τί; Δεν διεκδίκησα κάποια επιστημονική εγκυρότητα. Όσον αφορά το ύφος...τέλος πάντων δεν καταλαβαίνω...Έχω καλύτερο ύφος και επίσης μηδενική επιστημονική εγκυρότητα όπως και ο @dimsonic; Αναφέρεσαι στα post του @dimsonic συγκρίνοντάς αυτό που παρέθεσα εγώ με αυτά που παρέθεσες εσύ; Είναι κάποιος άλλος συνδυασμός; ?? Δε διαφωνώ με κάτι από τα υπόλοιπα που έγραψες και επίσης όσα έγραψες δεν αναιρούν τίποτα απ' όσα έγραψα εγώ. Γεγονός παραμένει ότι το Paranoid μου αρέσει στο βινύλιο. Και η αγαπημένη μου ψηφιακή μορφή του, είναι πάλι ένα rip που έχει κάνει κάποιος από βινύλιο. Άλλος μπορεί να προτιμά την εκδοχή τoυ cd που έχω ακούσει, με τα τζιτζίκια να του θυμίζουν το καλοκαίρι τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Μπορεί επίσης να υπάρχει και κάποια εκδοχή του άλμπουμ σε cd που δεν έχω ακούσει και η οποία αν την άκουγα να μου άρεσε το ίδιο ή και περισσότερο. Άλλα αν με ρωτήσει τώρα κάποιος, με αυτά τα δεδομένα που έχω θα πω ότι ναι, κάποια παλιότερα άλμπουμ τα προτιμώ απ' τα βινύλια και όχι από τα cd. Δεν πα' να μου αναστήσει και τον Αϊνστάιν να 'ρθει να μου κάνει μάθημα... Τί να κάνουμε, γούστα είναι αυτά.

Αχ αυτή η κάτω οκτάβα του φλάουτου φωτιές που μας ανάβει! Θα κάνω μπούλλινγκ στον ξάδερφο να γράψει. Θα του πω ή γράφεις ή δεν έρχομαι στη βάρδια μου και κάτσε 16ωρο. Οι μουσικοί πάντα θέλουν χειροπιαστά κίνητρα, πιστεύω να πιάσει.?

Πρώτη εκ των δύο ημερών των εμφανίσεων των Artic Monkeys στο Release, η οποία προστέθηκε ως extra day, μιας και η αρχικά προγραμματισμένη εμφάνιση τους για τις 19/7 είχε γίνει sold out. Παρόλα αυτά, με τη λήξη της συναυλίας στις 18/7, το σύστημα εισητηρίων έβγαζε και πάλι διαθέσιμα εισητήρια για τις 19/7 ? Τεράστια προσέλευση κόσμου και αυτή την extra μέρα πάντως. Δύσκολο το πάρκινγκ μετά τις 21:00 που ξεκινούσαν οι Hives ως support. Παρόλες τις συνθήκες καύσωνα, ο κόσμος είχε έρθει για να πιάσει μια καλή θέση από αρκετά νωρίς, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Arctic Monkeys ήταν προγραμματισμένο να βγούν 22:50. Ήταν πρακτικά αδύνατο για όποιον δεν ειχε έρθει από νωρίς να βρεθεί σε θέση καλής θέασης του συγκροτήματος, αφού μπροστά από τον πύργο του ηχολήπτη επικρατούσε το αδιαχώρητο. Ακόμη πιο δύσκολη ήταν η αποχώρηση για τα αυτοκίνητα, δεδομένης και της έλλειψης υποστήριξης από την αστυνομία, η οποία όπως εξήγησε η διοργάνωση του festival ήταν δικαίως απασχολημένη από τις πυρκαϊές που έκαιγαν στην Αττική. Το συγκρότημα βγήκε στην προγραμματισμένη ώρα και συνολικά μαζί με το encore έπαιξε σχεδόν μιαμιση ώρα, έχοντας κουβαλήσει μαζί του για το live τόνους από old school και vintage gear, τιμώντας έτσι την προσέλευση του κόσμου με ένα κορυφαίας ποιότητας ήχητικό αποτέλεσμα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις (έλλειψε το when the sun goes down) έπαιξαν όλα τα μεγάλα τους τραγούδια. Το centerpiece ήταν φυσικά o Alex Turner με την vintage Epiphone Coronet περασμένη μέσα από έναν Selmer Zodiac Twin 30. Η εκτέλεση του σετ ήταν πολύ καλή αν και οριακά ίσως λίγο πιο υποτονική απ' ότι θα μπορούσαν. Αυτό πάντως δικαιολογείται και λίγο, δεδομένων των θερμοκρασιών που πρέπει να επικρατούσαν στην σκηνή. Όσο για τον Alex Turner, τo γεγονός ότι έγραψε ένα album με το επίπεδο της τραγουδοποιϊας και του story telling που έχει το "whatever people say I am..." στα 18 του και αμέσως μετά έκανε το side project των Last Shadow Puppets με την πιο επιτυχημένη και δημοφιλή ίσως προσπάθεια απόδοσης ενός ήχου κοντά σε αυτόν της ωριμότητας του Scott Walker, θα ήταν από μόνο του αρκετό ίσως για να τον χαρακτηρίσει κάποιος μουσική ιδιοφυϊα. Αλλά δεν αρκέστηκε σε αυτό. Πήγε στο Rancho de la Luna των QOTSA, επανίδρυσε το στυλ του και την ίδια την μπάντα και μετά από μια περίοδο μετάβασης, εφτασε με έναν τελείως διαφορετικό ήχο στο AM του 2013 να προσεγγίσει ηλικίες που κανονικά δε δίνουν δεκάρα τσακιστή για το rock και να γίνει superstar με τραγουδια όπως τα "are you mine" και "do I wanna know?". Τηρουμένων των αναλογιών λοιπόν θα πω ότι για εμένα είναι ο John Lennon των millennials, που διατηρεί τεράστια απήχηση και στην GenZ, όπως καταλάβαμε όλοι όσοι παρευρεθήκαμε χθες στο Release, όπου πιτσιρικάδες και πιτσιρίκες στρίγγλιζαν απ την αρχή μέχρι το τέλος τους στίχους απ όλα σχεδόν τα τραγούδια τους ?