Πίνακας συμμετοχής

Καλοτάξιδη, ρούφα της το μεδούλι!?

Παιδιά σχωράτε με αλλά κάνει πολύ ζιέστα σήμερα. Τι μάστερ και μήτρες μου λέτε, δεν μπαίνει τίποτα στο σκατοκέφαλό μου, ειδικά σήμερα. Πάω να βάλω σε λειτουργία το beer-condition μπας και ηρεμήσω λίγο.

Τελικά όποιος πληρώνει ακόμη μουσική αυτό κάνει.

ρε σεις γιατί δεν τα ανεβάζετε στο music? θα πάνε άπατα στα κλιψ μεγάλη η χάρη σας κύριε Μανος, άντεξα ακουστικά για 7.37 με 37 (έξω)

Gretsch electromatic hollowbody Telecaster με twang kings Ableton Neural DSP Cory Wong Neural DSP Gojira

Παντως πρεπει να διαχωρισουμε το format απο το περιεχομενο του. Αλλο πραγμα να πεις οτι προτιμω αυτην την εκδοση που υπαρχει σε βινυλιο, και αλλο πραγμα να πεις οτι προτιμω το βινυλιο γενικα υπο οποιεσδηποτε συνθηκες. Και εγω θα προτιμησω να ακουσω αυτο Απο αυτο ... αλλα θα το προτιμησω ΠΑΡΟΛΟ που ειναι αναλογικο, και οχι ΕΠΕΙΔΗ ειναι. Για την ακριβεια, ΜΑΚΑΡΙ να ηταν και αυτο ψηφιακο, αλλα δυστυχως οταν εγραφαν οι παλιοι μαεστροι που δεν τους ζαλιζαν τοτε τα @@ την "ιστορικη ακριβεια" και τις μαλακιες ? δεν υπηρχαν καν ψηφιακα. Δυστυχως. Το να πω οτι φταιει το ψηφιο για τις επιλογες των μαεστρων, τις μαλακιες των mastering μηχανικων, η το μικρο εξωφυλλο, διοτι ας κρατουσαν μεγαλες τις συσκευασιες στην τελικη, τι φταιει το cd, ας το κουμπωνανε στο κεντρο μεγαλυτερου εξωφυλου. Και αν θελεις να παιζει ολοκληρος ο δισκος, πετα το τηλεκοντρολ κατω απο το μπαλκονι. Και αν δε σου αρεσουν οι μετρονομοι, το quantize και το editing παρε ενα DAW hardware controller, αποσυνδεσε την οθονη του PC τελειως και δουλευε οπως παλια. Δεν ειναι ολα αυτα το φορματ, τo φορματ ειναι στην ουσια η ψηφιακη καταγραφη και αναπαραγωγη, και δεν μπορω να φανταστω σε τι εμποδιζει καποιον να κανει μουσικη η ψηφιακη καταγραφη. Ακομα και αν δεχθω οτι του φαινεται λιγο αχρωμη ηχητικα, παλι δεν μπορω να φανταστω τι τον εμποδιζει απο το να φτιαξει ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ με αυτη, ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ.

Εγώ θα τα πω γρήγορα και περιληπτικά. Περί σύνθεσης/arrangement: - Θα έβαζα ένα μικρό ambient fade-in στην εισαγωγή έτσι ώστε να μη σκάσει τόσο απότομα το πρώτο μέρος. - Θα έβαζα διαφορετική αρμονία στο ρεφρέν. Το παλιό καλό 6-7-1 παραείναι βαρετό, αναμενόμενο, και πολυπαιγμένο - ΕΚΤΟΣ αν κάνεις φτιάξεις μια πολύ ωραία μελωδική γραμμή με μια lead κιθάρα πχ. - Θα έκανα μια μικρή αρμονική διαφορά στο δεύτερο verse - Θα έβαζα ένα interlude/bridge/κάτι να σπάσει το verse/chorus/verse/chorus pattern. Περί μείξης: - Κατέβασέ τα όλα λίγο κάτω μη χτυπάνε κόκκινα - Ανέβασε το ταμπούρο κάπως γιατί κρύβεται πολύ, και ψάξε να δεις αν μπορείς να βάλεις rimshot - Δες αν μπορείς να παίξεις λίγο με compression σε όλα τα τύμπανα. Αν σε μπερδεύει ασ'το. - Βάλε EQ σε όλα τα όργανα και κόψε όλες τις χαμηλές συχνότητες εφόσον δεν χρειάζονται (πχ κάτω από 200-400Hz στην κιθάρα) ανάλογα πάντα και τα υπόλοιπα όργανα. ΑΦΤΑ στα γρήγορα γιατί δεν είχα άλλο χρόνο!

Sorry αν έχω χάσει κάτι, αλλά το ποστ που κοουοτάρησα και το δικό μου απο κάτω δεν νομίζω ότι αφορούν το topic digital vs analog ή cd vs vinyl εν γένει. Ο @dimsonic λέει ότι κάποια αλμπουμς του ακούγονται καλύτερα σε βινύλιο. Εχει συμβεί και σε εμένα με άλμπουμς της εποχής των σπηλαίων και μπορώ να το καταλάβω. Οι υπόλοιποι λέτε ότι οι digital μορφές είναι ανώτερες ηχητικά του βινυλίου. Ναι οκ, ισχύει. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι αυτό το θέμα μας.

Στο ότι οι μεν προτείνουμε μία βιώσιμη προσέγγιση (για το παρόν και το μέλλον) ενώ οι δε προτείνουμε μία - επί της ουσίας - audiophile προσέγγιση, η οποία πάσχει από το σύνολο των προβλημάτων που ανέκαθεν είχαν οι audiophile προσεγγίσεις: α) αφορούν ελάχιστους, β) κοστίζουν τα κέρατα τους, γ) δημιουργούν σύμπλεγμα ανωτερότητας σε όσους τις ασπάζονται, δ) δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τη μουσική*, είναι απλά ένα μπόλιασμα μίας ψευδοτεχνολογικής παπάντζας για κάτι που δεν ενδιαφέρει κανέναν. * Προκαλώ οποιονδήποτε, χωρίς να ψάξει στη Google, να μου πει τέσσερα από τα άλμπουμ που κυκλοφόρησε η Sheffield Lab, την περίοδο που ΟΛΑ ήταν βινύλιο, αλλά οι audiophile φίλοι ΕΠΡΕΠΕ να βρουν με κάτι να τρώγονται και να αισθάνονται καλυτερότεροι (sic) από τους κοινούς θνητούς.

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν γράφω με τέτοιο gain. Το σωστό είναι να αναβοσβήνει πράσινο και να παρακολουθείς φυσικά και την ένταση εισόδου στο DAW. Με τέτοιο gain και η 4i4 δεν παρουσίαζε πρόβλημα (πέρα από την "κόπωση" που μετά από αρκετή ηχογράφηση άρχισε να κάνει τα παράσιτα στα μόνιτορ) Απλά το ανακάλυψα τυχαία ΚΑΙ το θέμα των επανεκκινήσεων και έπρεπε να ξεμπερδεύω με αυτό. Πιθανότατα τα δύο προβλήματα είχαν κοινό παρανομαστή. Κάτι δεν λειτουργούσε σωστά εν ολίγοις στη κάρτα.

Με βάση αυτό το post, δεν καταλαβαίνω καν την ύπαρξη αυτού του debate. Όσοι ισχυρίζονται ότι το βινύλιο απαιτεί μεγάλες ηχητικές εκπτώσεις έχουν δίκιο. Όσοι επίσης ισχυρίζονται ότι κάποιες εκδόσεις βινυλίου σε άλμπουμ πριν το 80 δεν ξεπεράστηκαν ποτέ, έχουν επίσης δίκιο. Κατά κανόνα, τα πολύ γνωστά άλμπουμ τα οποία μπορεί να έχουν γίνει από 10 remixes & remasters, έχουν αρκετές πιθανότητες να μην υποφέρουν από αυτό το πρόβλημα. Από την άλλη, κι εγώ έχω τρανταχτά παραδείγματα άλμπουμ που ενώ ακούγονται φοβερά στην έκδοση του βινιλίου τους, ακούγονται χάλια στα cd. Πιο γνωστό όλων θα αναφέρω το Paranoid των Sabbath, όπου η αρχική mono έκδοση που έχω με όλες τις εκπτώσεις που έχει, ακούγεται εκπληκτική σε σχέση με τα τζιτζίκια του cd, που όταν τα πρωτοάκουσα με σόκαραν. Λυπάμαι πραγματικά αυτούς που έχουν ακούσει το συγκεκριμένο άλμπουμ μόνο από το cd. Πριν κάποια χρόνια όμως αγόρασα σε βινύλιο και το Mezzanine των Massive Attack και φυσικά ακουγόταν παααααααρα πολύ χειρότερο απ' την ψηφιακή του μορφή, σχεδόν αστείο. Με όλα τα μειονεκτήματα που αναφέρονται εδώ για το συγκεκριμένο μέσο. Αυτό όμως είναι εύκολα αντιληπτό και εξηγήσιμο το γιατί συμβαίνει, μιας και ισχύουν τα όσα προαναφέρθηκαν για τα ελλατώματα του βινυλίου. Το αντίθετο όμως; Γιατί ένα "απωλεστικό" μέσο που απαιτεί ιδιαίτερο mastering να ακούγεται καλύτερα από το cd του? Δεν έχω απάντηση, μόνο μια θεωρία: Ότι οι αρχικές μίξεις των παλιών άλμπουμς λάμβαναν υπόψιν τις απώλειες και έκαναν compensate τονίζοντας συγκεκριμένες περιοχές ιδιαίτερα στα υψηλομεσαία. Όταν αυτές οι ηχογραφήσεις πέρασαν σε cd, το mastering ίσως να έγινε πιο flat, ξαφνικά βγήκε όλο αυτό το "κρυμμένο" high end στις υψηλές συχνότητες και άλλαξε η αντιληπτή ισορροπία της αρχικής μίξης. Ίσως και να πατήθηκε και λίγο παραπάνω στο master για να γίνει πιο μοντέρνο, που και αυτό επίσης αν συνέβη σίγουρα συνετέλεσε. 'Οπως είπα, είναι απλά μια θεωρία μου που προσπαθεί όμως να εξηγήσει ένα υπαρκτό φαινόμενο. Το να ισχυρίζονται κάποιοι ότι αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει, δεν μπορώ να το δεχτώ γιατί αντιβαίνει αυτό που ξεκάθαρα ακούω. Το να προσπαθήσουν επίσης να πουν ότι το cd αντιπροσωπεύει τον ήχο έτσι όπως θα τον ήθελε να ακούγεται η μπάντα, είναι απλά λάθος. Καμιά μπάντα δεν θέλει να ακούγεται έτσι. Aπό την άλλη όταν έρθει κάποιος να μου πει ότι αγόρασε σε βινύλιο ένα άλμπουν του 2023, απλά θα μειδιάσω. Προφανώς και θα ακούγεται χειρότερα. Ο λόγος που ακόμη υπάρχουν αυτά το φυσικά μέσα είναι γιατί μπορούν να μεταφέρουν έναν καλλιτέχνη από το σύμπαν που βρίσκεται η καλλιτεχνική δημιουργία, σε έναν ωκεανό στον οποίο βρίσκονται τα βινύλια, με περισσότερες έτσι πιθανότητες να σε ανακαλύψει ένα κοινό συλλεκτών. Πάντως και οι μεν και ο δε έχετε δίκιο. What's the fuss?

Χρονιά Πολλά, ψηφιακά και αναλογικά με υγεία και πολλή ΑΙ. NOIZ 2.0 AI

Δεν παλεύεσε....?

Αγαπητέ μου και φίλτατε Νέκκονα. Κατ' αρχήν ... στέκεται αυτό που έγραψες. Κατά δεύτερο λόγο, είναι πολύ λιτό. Κάποιες σκόρπιες σκέψεις που ίσως σε βοηθήσουν ... - Σταμάτα να συγκρίνεις. Τι θα πει "δεν έχει σχέση ηχητικά και ποιοτικά με αυτά που ανεβαίνουν ..." Να μην σε νοιάζει καθόλου αυτό. - Προσωπικά, στα π@π@ρια μου για το mixing και mastering, δεν είμαι ηχολήπτης ή μηχανικός ήχου. - Σταμάτα να ακούς τους Youtube-άδες κιθαρίστες, και ξεκίνα να ακούς μου-σι-κή, συνθέσεις δηλαδή, κομμάτια (δεν είπα ότι δεν ακούς ήδη, απλά οι παραπάνω κιθαρίστες σε επηρεάζουν περισσότερο από όσο θα έπρεπε νομίζω). - Έχεις πολύ καλά στοιχεία, δυναμικές, προσπάθεια αλλαγής mood, κάνεις παραπάνω από τα αναμενόμενα πράγματα με τα τρία ακκόρντα, αλλά ... - ... Κανείς δεν μπορεί να σου πει "βάλε αυτό μετά από το άλλο, και πρόσθεσε και κάτι τέτοιο". Όταν συνειδητοποιήσεις ότι πας να συνθέσεις, θα λειτουργήσεις από μόνος σου αλλιώς. Θα προσπαθήσεις να "ξαπλώσεις τις μελωδίες σου σε διαφορετικά κρεβάτια" και όχι όλες στο ίδιο. Στριμώχνονται. - Οι μελωδικές σου ιδέες είναι αξιοπρόσεκτες, αρμονικά όμως ... αδικούνται (τα κρεβάτια που έλεγα). - Δεν "έχεις" ακόμα την δομή ενός κομματιού (από ότι ακούω εδώ και μόνο κρίνω). Άσχετα με το αν είναι instrumental ή όχι, κάθε κομμάτι έχει μια βασική δομή, που εδώ λείπει. - Δεν χρειάζεται να γράφεις jazz, για να έχεις και να χρησιμοποιείς κάποιες γνώσεις. Προσπάθησε να τις αποκτήσεις αν δεν τις έχεις. - Το φραζάρισμά σου, με προδιαθέτει για ωραία πράγματα, ξεκλείδωσέ τα, και βάλ' τα να δουλέψουν. - Δεν ξέρω το επίπεδό σου, για να σου πω περισσότερα. Μπορεί να έχεις περισσότερα εργαλεία που δεν χρησιμοποιείς, μπορεί και όχι. Η προσπάθεια πάντως είναι αρκετά καλή.

Πολύχρονος Νικόλα @npap.

Χρόνια πολλά Npap, με υγεία.

Χρονια πολλα npap

Το 1970 φτιαχνανε και μαστερ για να βγαλουν cd ε? Καλό

Φοβεροοοό Μάνο! Τίποτα άλλο. Υ.Γ. Πάλι καλά που δεν έτρωγα, γιατί στο 1:51 θα είχε γίνει ζημιά.

οι δίσκοι έχουν άλλη γοητεία. πρώτα πρώτα έχουν μεγαλύτερη σύνδεση με μένα από όσο τα όποια ψηφιακά. Περισσότερα χρόνια. Ιδίως χρόνια όταν ΔΕΝ υπήρχε καμιά εναλλακτική λύση. Όπως και το μαγνητόφωνο ήταν η μόνη λύση αντιγραφής και η κασέτα η μόνη λύση αντιγραφής σε φορητό μέσο. Δεύτερον είναι άλλη διαδικασία. Κάθεσαι και ακούς και δεν σηκώνεσαι. Τρίτον βλέπεις να γυρίζει, ακολουθείς το αυλάκι, ξέρεις με την εικόνα το αυλάκι τι περιέχει, γενικά η ακρόαση έχει μέθεξη. Τέταρτον μυρίζει. Όχι απλώς μυρίζει. Μυρίζει υπέροχα. Πέμπτον είναι μεγάλο, έχει εξώφυλλα χορταστικά κλπ κλπ Χάλια ήχο, το έχουμε πει, είναι μια χιλιομασημένη άνοστη τσίχλα που αναμασούν οι άσχετοι. Σε ένα απλώς decent πικαπ ο ήχος είναι ουσιαστικά ίδιος. Φίλοι που έχουν έρθει σπίτι δεν καταλαβαίνουν πότε βάζω δίσκο και πότε βάζω cd. Σε καλό πικαπ, δυσκολεύονται και οι σχετικοί.

Αφιερωμένο στον Φωτάρα @cigaret13, που έχει κάτι χρόνια να μπει.

Κοιμήθηκαν από της 11 οι υπόλοιποι.Πες μου τώρα εσύ πως θα πάει μπροστά αυτή η χώρα. Το επόμενο που θα γράψω,θα το στείλω στον Νpap για mastering. Να δείτε πως συναντιούνται 2 κόσμοι, να δείτε πως δημιουργείτε ένα αριστούργημα, να δείτε μπινελίκια που θα μου πεί όταν του πώ πως δέν έχω μία.

Πάρα πολύ ωραίο... βγάζει και μια νοσταλγία άλλης εποχής. Η ιδέα υπάρχει... λείπει το στήσιμο. Συμφωνώ σε όλα με τον Άλεξ, διαμόρφωσε λίγο την εισαγωγή. Το μπασσοτύμπανο νομίζω θέλει λίγο δουλίτσα ηχοληπτικά και οι εντάσεις γενικά. Μια αλλαγή αρμονίας θα βοηθούσε επίσης.

Γι αυτό με ερωτεύονται όλες?,γιατί είμαι βρώμικος.Ενοχλώ? Μην το επιχειρήσετε συνδιαστικά,κάποτε βρήκα το mambo Νo5 σε 12" στην δισκοθήκη μου και βγήκα έξω να δώ το όνομα στο κουδούνι της πόρτας. 2 φορές.

Η καλύτερη ωρα ερχεται

4! 1014!

Εχεις στουντιο με πεταλουδιτσες;

Πιο φθηνά έγραφες την παλιά εποχή στο στούντιο από το να ψωνίζεις σήμερα στο σούπερ μάρκετ. ?

I'm on the move

Παιδί μου εγώ δεν είπα ότι εσύ μου ειπες. Εγώ είπα ότι στάθηκες η αφορμή να ψάξω. Μην ξανακατέβεις κέντρο με τη ζέστη ?

Βαρέθηκα να μιλάμε για δίσκους. Κάντε με tag ότι αρχίσουμε να μιλάμε για κασσέτες ?

Καλέ και εγώ παίρνω από κανένα -δυο

Εγώ τα έχω κάνει και τα 6, ευτυχώς όχι την ίδια εβδομάδα. Δεν είσαι μόνος, μην ανησυχείς.

α) κάποιον που δεν είχα, τουλάχιστον σε βινύλιο, έδωσα και clues β) δεν ξέρω τι ακούει το παιδί γ) το έχω πάθει μη γελάτε... αλλά όχι δ) είχε πολλούς το παμπλικ, ακόμα και το ταγάρι των πολ ε) το έχω cd, δεν με τραβάει καθόλου για βινύλιο, σε αντίθεση με το Hot August night που είναι δισκάρα σε σχέση με του Stevie. (Ιδίως αν έχεις Innervisions, Fullfillingness, Talking book, Key of life, secret life of plants....) στ) πήρα όπως είπα στο α.

Μήπως δεν το πέρασες ψηφιακά αλλά χεράτα? Εκτός αν το σκάναρες και πέρασε με code. Αν όμως το πέρασες χεράτα (καταχώρηση), ε, θα περιμένεις ασούμε.

Και από 'μένα. Εξαντλήθηκα, δεν μπορώ να αντιστέκομαι άλλο.

Εγώ ξέρω πώς εδώ και 30 λεπτά πέρασα ψηφιακά ένα τιμολόγιο στο Mydata και ακόμα να πέσει στο "συνοπτικό" βιβλίο. Τα παλιά τα χρόνια θα το περνούσα με το χέρι αναλογικά στο βιβλίο μου και δεν θα έκανα refresh τη σελίδα για μια ώρα για να δω αν έγινε η δουλειά (γιατί αν το αφήσω θα το ξεχάσω μετά). Οπότε βινύλιο από εμένα ?

Ξεκινάω λέγοντας πως μου άρεσε το πόνημα κ το παίξιμο αλλά... Υπάρχει ένα βιβλίο, το Τάδε Έφη Φιουζιος. Η Έφη Φιουζιος λοιπόν σου είπε ο,τι χρειάζεται να ξέρεις. Διάβασε το κ ξαναδιάβασε το. Εμένα μου έμεινε το σταματά ν'ακους γιουτιουμπ. Το βγάζεις πάρα πολύ Νεκκωνα μου. Επηρεάζεσαι πάρα πολύ από αυτά που βλέπεις κ ακούς Έχεις παίξιμο να μπορείς να κάνεις πράγματα. Άρχισε να τα κάνεις. Δημιουργικά εννοώ. Μάθε το μαραφετι daw που χρησιμοποιείς κ το τι μπορεί να σου προσφέρει, δηλαδή τα πάντα. Δε μιλάω σαν μίξη. Κ εδώ συμφωνώ με την Έφη. Σκαρωνε μικρά κομματάκια. Κορντ προγκρεσιονς κ μελωδίες πάνω από αυτά. Όχι ο,τι σου κατέβει. Πως να γράφεις μελωδίες με chord tones εκεί που πρέπει. Η κιθάρα θα είναι η φωνή σου γιατί αυτό το όργανο έχεις, αλλά δε θα παίζεις κιθαριστικά. Μάθε πώς να εξελίσσεις ένα θέμα. Πως να δημιουργείς αντίθεση. Είτε με δυναμικές, είτε με Ρυθμό, είτε με άλλη αρμονία, είτε με άλλη πυκνότητα στις νότες, είτε με διαφορετική κίνηση κ σχήματα στις μελωδίες σου. Να φτιάχνεις δηλαδή ένα προσχέδιο ενός κομματιού, που κ Μιντι να το δίνεις να το ακούει κάποιος, να είναι ευδιάκριτα τα εργαλεία τραγουδοποιίας που χρησιμοποίησες Κάνε αυτό για ένα χρόνο. Μη σε νοιάζει το κιθαριστικο . Εξ άλλου συμβαίνουν τρια πράγματα. Είσαι αρκετά καλύτερος κιθαριστικά απ'ότι ως "τραγουδοποιός". Δεύτερον έχεις εξαιρετικό δάσκαλο, οπότε τα της κιθάρας θα στα πει αυτός καλύτερα. Τέλος όταν έχεις καλύτερο υλικό που έχεις γράψει μόνος σου, εσύ, ο ίδιος κιθαρίστας θα παίζεις πολύ καλύτερα από πάνω (φυσικά κ η καλύτερη αντίληψη συνθετικά θα σε κάνει ακόμα καλύτερο κιθαρίστα) Το εγώ κιθαρίστας είμαι, δε θέλω να μάθω να γράφω, δεν υπάρχει πουθενά (εκτός ίσως από τον κλασσικό χώρο). Είναι ένας καθρέφτης που κοιτάμε όλο αυτό κ το είδωλο είναι το που πραγματικά βρισκόμαστε. Τώρα.... στο κομμάτι. Είναι πολύ καλύτερο από το πώς το περιγράφεις ? Έχει δυο σημεία που είναι keeper. Το αρχικό θέμα αν το δουλέψεις κ το προσεγγίσεις αλλιως (πχ η πρώτη νότα παιγμένη κ οι επαναλήψεις με delay αντί για πενιές) κ οι δισολιες? Τα lead δεν έχουν τόσο ενδιαφέρον κ δεν ευθύνεται το παίξιμο γι'αυτο. Κάνε κάτι με την αρμονία εκεί. Ας είναι κάτι απλό. Αν δε θες ν'αλλαξεις κλειδί, καν'το να εστιάζει σε άλλο ακορντο από το ίδιο κλειδί κ να μένει εκεί περισσότερο. Ν'ακουστει αυτό που παίζεις άλλο mode κ τόνισε το. Άλλαζε ακκορντο όχι... λειτουργικά, αλλά όταν θες ν'αλλαξει το μοουντ (έχεις 7, άντε 6 σε κάθε κλειδί). Αυτά είναι εύκολες διορθώσεις. Αν μπεις στο τριπακι να κάνεις αυτό που περιγράφω στην αρχή μόνος σου θα έχεις τη δυνατότητα να το μεταμορφώσεις πολύ καλύτερα σε λίγο καιρό . Σόρρυ για το σεντόνι. Ειδικά από τη στιγμή που το κομμάτι είχε καλές στιγμές κ το παίξιμο ήταν άψογο. Απλά επειδή σε πάω κ επειδή έχεις πολλά καλά αλλά νιώθω πως εστιάζεις λάθος, ήθελα να τα πω. Φυσικά κ τα έχουμε πάθει όλοι αυτά που λέω. Κ χάσαμε πολύ χρόνο νομίζοντας πως μόνο το παίξιμο βελτιώνει το παίξιμο ?

ΚΟΥΙΖ - ΠΟΙΟ ΔΙΣΚΟ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Ο DIM α) Κάποιον που ήδη έχει, για τη χαρά του να αγοράζεις βινύλιο. β) Κάποιον που ο MGs ευχαρίστως θα έσπαγε, παρ' ότι συμφωνούν στην ανωτερότητα του αναλογικού ήχου. γ) Κάποιον που ήδη έχει, αλλά έχει ξεχάσει ότι τον έχει. δ) Έναν ελληνικό, για το ξεκάρφωμα. ε) Το Hotter Than July, επειδή το βρήκε με εξώφυλλο που δεν έχει τσάκιση στη γωνία. στ) Τίποτε απολύτως, άλλωστε το λένε βινυλιότσαρκα, όχι βινυλιοεπίσκεψη.

Μια χαρά στέκεται η προσπάθεια. Απλά επειδή έχουμε 2023 και γράφεις instrumentals, κάτι θα πρέπει να υπάρχει σαν καλλιτεχνική πρόταση που θα το πάει στο επόμενο level. Αν σε ενδιαφέρει φυσικά κάτι τέτοιο. Αλλιώς ακούγεται απλά σαν δοκιμή. Δεν έχει σημασία αν ξέρεις μία ή είκοσι κλίμακες ή αν μπορείς να παίξεις σόλο πάνω από πολυρυθμικά patterns. Υπάρχουν άπειροι μουσικοί που κατέχουν αυτές τις τεχνικές ικανότητες και παρόλα αυτά παραμένουν αδιάφοροι. Και ο λόγος που πραραμένουν αδιάφοροι είναι πάνω κάτω ο ίδιος. Δεν μπορείς να ακούσεις την ψυχή και την προσωπική έκφραση. Μια επίδειξη δυνατοτήτων, όσο καταπληκτικές και να είναι αυτές, από μόνη της δε θα συγκινίσει παραπάνω από το επίπεδο παρακολούθησης παράστασης τσίρκου. Οπότε η πρότασή μου είναι: άκου μουσική, δες συναυλίες, διάβασε κάποιο βιβλίο, πήγαινε θέατρο και σινεμά, εμπνεύσου και κάτσε να γράψεις έχοντας πραγματικό λόγο να το κάνεις.

Κανονιστε σε καμια ώρα να μπει ο νπαπ να πει οτι του χαλασα το νημα ?

Χρόνια Πολλά και ψηφιακά και full analog με υγεία! Εμένα ότι θέλετε,τον DIMSONIC μην πειράζετε θα λύσω τους σκύλους και θα φύγετε κορδέλες απο δω μέσα...(χλωμό,μάλλον θα σας γλύφουν)...θα φύγετε γεμάτοι σάλια απο δω μέσα!!!

Απ'ότι θυμάμαι η Yamaha ποτέ δεν πρόσφερε πολυκάναλο audio recorder στα workstations της, είχε μόνο ένα 16-track sequencer. Απ'ότι ξέρω μόνο τo Korg Nautilus διαθέτει 16-track sequencer και 16-track audio recorder. Το Montage έχει ενσωματωμένο ένα 6-channel In/32-channel Out USB audio interface για ηχογραφήσεις κατευθείαν σε ένα PC ή Mac. Επίσης το Montage (όπως και το MODX) μπορεί να ηχογραφήσει αυτά που παίζουμε σαν ένα stereo wav αρχείο κατευθείαν σε κάποιο USB φλασάκι, η δε ηχογράφηση μπορεί να διαρκέσει ως και 74 λεπτά. Καθόλου άσχημα θα έλεγα, αν συνυπολογίσουμε μάλιστα ότι μπορούμε να συνδέσουμε στο synth και οποιοδήποτε άλλο όργανο ή mic, να το περάσουμε από τα εφέ του και να το ηχογραφήσουμε κι αυτό στο USB φλασάκι με όλα τα υπόλοιπα (sequencer, arpegios, motion sequencer κλπ κλπ). Δεν διαθέτει λοιπόν κάποιο audio multitrack recorder, αλλά έχει stereo recorder το οποίο μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να είναι και το μόνο που χρειάζεσαι, αν φτιάχνεις ολοκληρωμένα electronic κομμάτια με το step sequencer του. Αν σε πειράζει πια τόσο πολύ να ανοίγεις το PC για multitrack recording, υπάρχουν και dedicated hardware multitrack recorders από Mackie, Zoom, Tascam κλπ. Είχα για κάποια χρόνια στο παλιό μου setup ένα Tascam DP32 SD και έκανε μια χαρά τη δουλειά, εύκολα, γρήγορα και χωρίς να αγγίξεις το PC. Για την ενσωμάτωση ενός sampler το βλέπω χλωμό, αφού πλέον οποιοσδήποτε με ένα PC σαμπλάρει ότι θέλει, το κόβει/ράβει όπως θέλει και το περνάει στην RAM των Montage/MODX έτοιμο προς παίξιμο. Κι όσο για την "εγκατάλειψη" του ονόματος Motif και την κυκλοφορία του Montage, αυτό έγινε μόνο στα χαρτιά, γιατί στην ουσία το Montage είναι ένα υπερτούμπανο Motif με πολλά έξτρα. H καρδιά του Motif XF χτυπάει και στο Montage, αφού διαθέτει και αυτό την ίδια 8-element AWM2 engine, αλλά αρκετά πιο "τούμπανη" και πολύ ανανεωμένη, αφού πέταξε έξω μετά από δεκαετίες τα voices (patches στα άλλα synths) και ξαναέχτισε το όλο σύστημα γύρω από τα Performances (Combis στα άλλα synths), το synth δηλαδή δουλεύει μόνιμα σε 16-part multitimbral/performance mode. To φοβερό δε είναι ότι τα parts (που είναι στην ουσία τα παλιά voices/patches) που αποτελούν ένα performance είναι εντελώς ανεξάρτητα σε κάθε performance, και έτσι αν αλλάξεις, πειράξεις ή σβήσεις το X part από ένα performance, τα υπόλοιπα performances δεν επηρεάζονται. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι τρελή μαγκιά έχει κάνει η Yamaha εδώ, εγώ το πήρα χαμπάρι στην πράξη μετά από μήνες, κι ας το είχα διαβάσει σε κάποιο review. Σε οποιοδήποτε άλλο multitimbral synth χρησιμοποιούμε διάφορα patches/ήχους για να φτιάξουμε έναν multisound/compi/performance ήχο. Αν κάνουμε edit σε κάποιο από αυτά τα patches ή σβήσουμε κάποια από αυτά, τα compi/performances που τα χρησιμοποιούν και είναι χτισμένα πάνω σε αυτά αυτόματα "χαλάνε", παύουν να ακούγονται το ίδιο. Στην περίπτωση όμως των Montage/MODX που τα patches δεν υπάρχουν πλέον σαν ξεχωριστή ομάδα, τα performances είναι εντελώς ασύνδετα μεταξύ τους. 'Έτσι, αν κάνουμε, πχ, copy το 5ο part από το Χ performance και το κάνουμε paste στο Ψ performance, και εκεί μέσα κάνουμε edit στο part αυτό και του αλλάξουμε τα πάντα, από elements/waveforms, LFO/filters/EGs/effects settings και ότι άλλο μας κατέβει και κάνουμε save, το edited πλέον part δεν επηρεάζει καθόλου τον ήχο και τη συμπεριφορά του Χ performance από το οποίο το κάναμε copy. Αυτό δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο synth και τα πλεονεκτήματα αυτής της μαγκιάς είναι πολλά. Μπορούμε πλέον να χρησιμοποιούμε τα performances όχι απλά σαν multisound/multitimbral συνδυασμούς αλλά και σαν γκρουπ ξεχωριστών ήχων για διάφορες περιστάσεις, πχ ένα performance αποτελούμενο μόνο από organ, string, piano/pads κλπ ήχους που τους εναλλάσσουμε και τους παίζουμε ξεχωριστά όποτε τους χρειαστούμε, μην ξεχνάμε εξάλλου ότι το κάθε part (16 συνολικά) ενός performance διαθέτει τα δικά του εφέ. Η Yamaha έφτιαξε ένα υπερ-synth με άπειρες δυνατότητες, και το μόνο σίγουρο είναι ότι το νέο μοντέλο θα είναι καλύτερο. Μένει να δούμε πόσο καλύτερο θα είναι.?

Κι εγώ ελπίζω να κάνεις πλάκα. Το που θες να ακούς τη μουσική σου είναι δικό σου θέμα. Αλλά η διαστρέβλωση της πραγματικότητας μας αφορά όλους, κι επειδή οι περισσότεροι εδώ μέσα δεν τρώνε κουτόχορτο και ούτε ζουν σε σπηλιά, καλό είναι να μην προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε την Πραγματικότητα με την Εκτός Πραγματικότητας αποψάρα μας. O κύριος παρακάτω, που τυγχάνει να ξέρει για τι ακριβώς μιλάει, έχει να σου πει δύο λόγια. Όλη η ουσία για τα βινύλια σε μόλις 45 δευτερόλεπτα. Αν δεν θες να καταλάβεις είναι ξανά δικό σου θέμα. Vinyl vs Digital.mp4

Ναι, αλλά αυτοί οι παλαιοί π.χ. δεν γράφανε σε αναλογικά μέσα, με αναλογικό εξοπλισμό και τον άκουγαν έξω στο mix room και έτσι γούσταραν και έλεγαν αυτό είναι και τα έβρισκαν με τον ηχολήπτη και τον παραγωγό? Άρα όλο το στάδιο ήταν αναλογικό γι αυτό ακούγεται καλύτερα. Γι αυτό πρέπει να πάμε πίσω. Μας τρέλαναν τα ψηφιακά. Πάει γρήγορα ο κόσμος και δεν τον προλαβαίνουμε και χιλιάδες ζόμπι κυκλοφορούν με τα κινητά και ακούνε μουσική από κάτι βαρέλια. Να πάμε πίσω, αυτή η ατέλεια μας έκανε να ακούμε καλύτερα και πιο ευχάριστα. Πάμε πίσω ρε παιδιά γιατί χανόμαστε στην ΑΙ Με έχει πειράξει η ζέστη και παραληρώ, μην δίνετε σημασία. Θα κατεβάσω μια μονάδα το Α/C να δροσίσει περισσότερο και θα ηρεμήσω χαχαχαχαχααχαχαχαχχαχαα? Να κάνω και ένα ντους?

κάτι λίγα γραμματάκια έμαθα

κΣερεις και ΓΡΑΜΜΑΤΑ ; Καλά μιλάμε για μόρφωσης όχι αστεία.

Το εχω. Οπως και το hot August night. Θα βρω κατι

Συνήθως δε χάνω συναυλία... Σε αυτή δε πήγα λόγω ανωτέρας βίας(κάτοικος Λουτρακίου, κλειστή εθνική, πυρκαγιές κλπ)... Παρολαυτα αυτά το συγκεκριμένο λαιβ θα προστεθεί στη κατηγορια:'Γιατι δε πήγα ο μ@λ@κ@ς'

Γέμισε ο τόπος μπρούκληδες. Brooklyn γίναμε, Brooklyn...?