Τα καλά:
Το κομμάτι είναι όμορφο σα σύνθεση και έχει πολύ ωραία, ιδιαίτερη ερμηνεία στο ύφος σου. Οι κιθάρες του Νίκου επίσης πολύ ταιριαστές και σαν παίξιμο και σαν ήχος.
Τα κακά:
Τα όργανα είναι σε πρώτο πλάνο και η φωνή πίσω. Είναι δηλαδή σαν ινστρουμένταλ με λίγα φωνητικά για αλλαγή. Το rhytm section δε μου άρεσε ούτε ηχητικά, ούτε παικτικά. Αυτό το σχεδόν electronic/droning που παίζουν τα μπασοτύμπανα, θεωρώ ότι αφαιρεί από την ατμόσφαιρα. Ειδικά το μπάσο είναι και πολύ δυνατά στη μίξη και είναι συνέχεια παρόν ενώ τα τύμπανα, σα σετ, θα ταίριαζαν μάλλον σε άλλο ύφος μουσικής.
Όλα τα παραπάνω κατά την άποψή μου εννοείται.