Πίνακας συμμετοχής

Εγραψα πριν εδω πως το πονημα του Αλι μου θυμηκε ενα ξεχασμενο προτζεκτ. Το ξεθαψα λοιπον κι εκανα κανα δυο κοπτοραπτικες να αποκτησει μια δομη να μοιαζει με κομματι. Παντα οταν εχω κοντα στα 2 λεπτα μουσικης το αφηνω στη μεση. Ειχα λοιπον το καθαρο θεμα στην αρχη, τις μελωδιες το 95% του σολο οποτε επρεπε να ξαναβγει κιθαρα κ μπασο για να μοστραριστει. Αυτα που μπηκαν ηταν το τελος του σολο για να ξαναοδηγησει στο αρχικο chord progression κ οι αρμονιες στο τελος οταν γινεται το fade out. Το να ξαναγραψω τα σημεια που δε μ'αρεσουν οπως ειναι παιγμενα... ουτε για αστειο. Ουτως η αλλως αντιπροσωπευει μια περιοδο οποτε δεν ηθελα να επεμβω πολυ μονο εντιτινγκ για να τελειωσει. Η μιξη ειναι... προαιρετικη. Κ να μην υπηρχε δε θα ειχε μεγαλη διαφορα?

Το κομμάτι αυτό το είχα φτιάξει πριν κάποια χρόνια και ήταν από τα πρώτα που είχα ανεβάσει εδώ στο noiz. Το είχα ανεβάσει πειραματικά στο section "clips" γιατί δεν είχα αποφασίσει με ποιον τρόπο ήθελα να το προχωρήσω. Εκείνο το version είχε vst κιθάρες και το γεγονός αυτό έκανε το κομμάτι να ακούγεται ψεύτικο και χωρίς ζωή. Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι ο master @Yannis Methenitis ο οποίος ευγενικά αποδέχθηκε την πρότασή μου και έγραψε κιθάρες και μπάσο στο κομμάτι. Επίσης έκανε και την τελική μείξη (υπό τους περιορισμούς της κακής ποιότητας των αρχείων που του έστειλα). Αφού τον ταλαιπώρησα αρκετά, καταλήξαμε από κοινού σε αυτό το version. Γιάννη σε ευχαριστώ πολύ! ? Χωρίς Θεό (Verse1) Θα λες, θα κλαις όσο αλλάζεις τις δικές σου αρχές. Θα θες, θα καις ξερό το αίμα στις δικές σου πληγές. Βροχή Ψυχή Δεν μου 'χει μείνει στην κλεψύδρα ζωή. και πιες σ' ονείρων πηγές, δάκρυα καυτά. (Chorus) Άσε την πλάκα θα τρελαθώ σε άδειο δρόμο ξανά να χαθώ στρώσε το χώμα να κοιμηθώ. Άλλη μια νύχτα χωρίς θεό. (Verse1) Βραχνές, Βρισιές Ξεστομίζεις τις δικές σου σιωπές. Θηλιές, βαθιές αντιλαλούν της ψυχής οι κραυγές. θα βγω και εγώ ξεσπάω σε όλα τον δικό μου θυμό και πιες σε ονείρων πηγές, δάκρυα καυτά (Chorus) Άσε την πλάκα θα τρελαθώ σε άδειο δρόμο ξανά να χαθώ στρώσε το χώμα να κοιμηθώ. Άλλη μια νύχτα χωρίς θεό.

Μια ροκ μπαλαντίτσα.... Στίχοι/Απαγγελία: Φώτης Τσίγγος Πλήκτρα: Νίκος Αραβανής Παραγωγή: Γιώργος Κουρμούλης Στίχοι: Στο διπλανό μου σπίτι τα φώτα σβήνουνε στις δέκα αμίλητοι ο άντρας κι η γυναίκα σηκώνονται νωρίς, για την δουλειά γυρίζουν στην φωλιά τους, το σούρουπο αργά βλέμματα θλιμένα, όνειρα χαμένα και πάλι εκεί στις δέκα, όλα σκοτεινά. Έχουν δυο παιδιά, δυο ήσυχα παιδιά που τους 'δώσαν την δική τους την σκιά αόρατα κι αυτά σε έναν κόσμο εικονικό κοινός για όλους κι αυτό είναι βολικό. Κάποιες στιγμές, το νιώθω, πνίγονται θέλουνε να βγούνε από την θλίψη να αρχίσουνε να λύνονται πριν η ημερομηνία λήξει κάποιες στιγμές, την βλέπω , στα μάτια τους μια λάμψη ίσως διαρκεί για λίγο, μα είναι η αρχή και υπάρχει. Κι εγώ εδώ πίσω απ'τα στόρια παρέα με τα κομμάτια μου τα σκόρπια μόνος σ'ένα δωμάτιο σκοτεινό έχοντας πολλά να φοβηθώ. Ξημερώνει,πρέπει να ετοιμάσω πρωινό να πλυθώ και να ντυθώ να μην αργήσω στην δουλειά, μια ζωή που ξεψυχά.