Πίνακας συμμετοχής

Αν είναι για καθαρό ήχο, τi το θέλεις το attenuator? Με χαμηλά το volume δεν θα είναι ΟΚ?

Οι καθαροί ήχοι είναι συνήθως το behringer ως bypass , μόνο τα εφέ του (όταν μπαίνουν κι αυτά) και τα delay mod του (εκτός από reverb που είναι πάντα κλειστό) και gate / compressor Amp / cab sim έχει μόνο σε μιά μπάνκα την 1 που είδατε με τα βρώμικα. Για τα άλλα είναι όπως τα λες. Βασικά με το που ήρθε το iridium έβγαλα το behringer, αλλά μου έλειψε πολύ γιατί όπως είπες τα είχα όλα σετάρει και ξαφνικά βρέθηκα έξω απ τα νερά μου. Αλλωστε δεν παίζεται από ευελιξία γιατι έχω και το midi pedal του που επιλέγει ως 10 preset και έχει και δυο expression πάνω του. Το πρόβλημα είναι ότι τα βρώμικά του δεν είναι πολύ ελεγχόμενα, καθώς είναι πιό παλιά λογική sim. Και φυσικά ότι πρέπει να το έχω mono, γιατί stereo δίνει τώρα το iridium. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το επαναφέρω ξανά κι αυτό σε stereo. Τώρα το δεύτερο, τρίτο, τέταρτο βίντεο...δεν ξέρω πως θα γίνει. Πάλι χωρισμένα τα βλέπω να τα κάνω. Δεν συζητάμε βέβαια αν σκεφτείς να τα στακάρεις όλα αυτά....Δεν κουμαντέρνεται. Πέρα από τα ηχητικά, μου βγήκε ο κω να γίνει το βίντεο. Δε γίνονται αυτά από έναν....Και να θες να έχεις και καλή εικόνα και φρουφρου κι αρώματα.... Πάντως το επόμενο ...λίγο καλύτερο θα είναι σίγουρα!

Εμένα μου άρεσε η γαλήνια φωνή στην αφήγηση

Εγώ θα πρότεινα αντί να βγάλουν νέο Mark, να βάλουν όλους τους υπάρχοντες Mark σε κεφάλια το ένα πάνω στο άλλο, και να πηγαίνουν με σπλίτερ όλοι στο μεγάφωνο. Θα μου πεις "και πώς θα τον μεταφέρεις ρε φίλε?" Και θα σου απαντήσω "όπως και τον Mark 7, με κλαρκ".

Αυτο ειναι στα λεφτα σου παντως https://www.thomann.de/gr/miditech_midistart_music_25.htm

Είχα δοκιμάσει πολλά χρόνια πριν μια Yamaha SA2200 και η αίσθηση που μου είχε αφήσει ήταν ότι σαν κατασκευή και playability δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από μια 335, ίσως μάλιστα να ήταν κι ελαφρώς καλύτερη. Και σαν ακουστικός ήχος μου φάνηκε επίσης το ίδιο καλή. Εκεί που υπολειπόταν σοβαρά ήταν στους μαγνήτες για τα δικά μου γούστα. Δεν ξέρω αν παράγεται ακόμη με τον ίδιο τρόπο. Αν ναι, με ένα σετάκι underwound A5 PAF style (για τα δικά μου γούστα πάλι - προτιμώ πιο σφiχτούς μαγνήτες στις hollow) θα είναι καταπληκτική. YΓ: Νομίζω ότι το finish μιας 335 είναι nitro ενώ της Yamaha πολυεστερικό, για όποιον ενδιαφερέται για το αισθητικό κομμάτι. Σίγουρα παίζει ρόλο και στη διαφορά τιμής πάντως.

Ναι, όπως είχα πει και για το Ultra το 2009 οταν το ειχα δοκιμάσει, "το μελλον ήρθε πιο γρήγορα απο ότι περιμενα"... Κοινώς Κωστή, τα 3-4 χρόνια έγιναν 3-4 ημέρες...βουρ λέμε, το αξίζεις... ΥΓ: ΜΕ ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!

Αυτές οι Μεξικάνες βγήκαν πολύ καλές. Με γεια!

Ασχετο αλλα δεν συμφωνω με αυτα που εγραψες. Οι κλαριτζηδες (και εχω παιξει με παρα πολους απο αυτους....κιθαρα παντα, κλαρινο δεν τολμησα) παιζουν με 1 νουμερο καλαμι και εγω παιζω με 2,5. Εαν ομως και γω ηθελα να βγαλω μια δουλεια εξι με επτα ωρες, με ασο καλαμι θα προσαρμοζομουν, γιατι καλο ειναι το δυομισαρι, αλλα τα χειλη σου μετα απο τετοιο παιξιμο γινονται καραμουζες. Κερι στη μπουκαδουρα....εσυ στις ενωσεις των κομματιων των οργανων αυτων που εχουν το φελο, δεν βαζεις κερι??? Εαν θελουμε να διακωμοδησουμε μειωνοντας τους κλαριτζηδες, δεν θα το πετυχουμε. Αυτοι και κυριως οι γυφτοι, οταν γινονται 8 χρονων κλεινονται κυριολεκτικα σε ενα δωματιο, οτι οργανο και να μαθαινουν,και βγαινουν απο το δωματιο οταν εικοσαρισουν καθηγητες. Για αυτους τους κλαριτζηδες μιλαω εγω και οχι για οτι εχεις εσυ στο σπιτι σου (που μου ειναι αδιαφορο το τι εχει ο καθ ενας σπιτι του) γιατι οταν μπλεξεις με τετοιο κοσμο ερχεται η ζωη σου τουμπα, η προς το καλυτερε η προς το χειροτερο...δεν εχει σημασια...σημασια εχει το ταξιδι.

Τον ανακοίνωσαν τώρα πριν λίγες ημέρες. Δεν πήγανε από τον Mark V στον Mark VI, επειδή ήταν μεγάλο το update, οπότε κατ' ευθείαν από το 5 στο 7. Λένε 9 διαφορετικά modes που καλύπτει τους προηγούμενους Mark.

Kατάφερα και έφτιαξα βίντεο! Εννοείται με τις "δικές μου" lofi προδιαγραφές. Όπως και τα άλλα μου βίντεο δεν έχει ομορφιές, ας πούμε είναι για περάσει η ώρα μου και κύρια για να μοιραστώ με τους άλλους τα ελάχιστα που ξέρω. (αλλά και να πάρω γνώμες και να διορθώσω - βελτιώσω) Το βίντεο αναφέρεται στον βασικό πυρήνα του rig, που χρησιμοποιώ κάπου 10 χρόνια, αλλά με κάποια κομμάτια ηλικίας πάνω από 20 ή 30 χρόνια. Δεν περιλαμβάνει τις πιό πρόσφατες προσθήκες που θα έρθουν σε άλλα βίντεο κάποια στιγμή, απλώς θεώρησα απαραίτητο να υπάρχει αυτό καθώς παραμένει το κέντρο των επιχειρήσεων και όταν αναφερθώ στα καινούργια να μην φαίνονται αυτά ξεκάρφωτα. Είναι rig για σπιτική χρήση και ηχογράφηση, αλλά αν κάποιος έχει κουράγιο το παίρνει μαζί του και σε Live....αν το κοτσάρει στην μικροφωνική. Ό,τι έχω φτιάξει έχει φτιαχτεί μ αυτό...

Εννοειται αυτο. Παντα οταν βλεπω μια παρουσιαση σκεφτομαι τοσο το τι απ'ολα αυτα θα ηταν χρησιμο σε μενα, οσο κ το ποσο καλα εξυπηρετει αυτον που το εστησε. Στους καθαρους ηχους το di εξυπηρετει πολυ σε πολλες παραγωγες (καλα δεν αναφερω καν ποσο χρησιμο ειναι να εισαγεις το di ηχο στο bus για χιλιαδες λογους). Εδω ολα ηταν ξεκαθαρα κ φοβερα υλοποιημενα Οι βρωμικοι οπως ειπα δε μου αρεσαν αλλα κατευθειαν σκεφτηκα α) μου θυμιζουν παλιους φιουζιον ηχους κ β) ο dim κ δε παιζει με πολυ βρωμικο, αλλα ειδικα για τα προγκ ροκ 70's ακουσματα που εχει, ταιριαζουν πολυ Ομως σκεφτηκα μετα το μωβ κτηνος κ τα ξεχασα ολα αυτα?. Εκει εχεις τα μισα 80's δισκογραφικα, απο light drive μεχρι οσους τονους βρωμικο γουσταρεις, που ο slo ηταν μεσα.

Οι βρώμικοι είναι 4 όλο κι όλο, κι απ αυτούς συνήθως χρησιμοποιώ μόνο τον έναν ή δυο. Κουράστηκα πάρα πολύ για να τους φτιάξω. Καλοί είναι. Απλά στο βίντεο δεν φάνηκαν πολύ. Πόσο πιά να δείξεις...

μάλλον επειδή είμαι oldschool... για τη φωνή δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Μόνο μη ζητήσετε να τραγουδήσω. Και όλες οι κάμερες ήθελαν περισσότερες δοκιμές. Στην οθονίτσα τους όλα πεντακάθαρα ήταν.... Ασε που παντού φαίνεται η σκόνη. άμα σας άρεσε ...μάλλον θα πρέπει να κάνω κι άλλο

βασικά είναι δυο λούπες και bypass, ΑΒbypass. Στο βίντεο έδειξα τα ΑΒ που είναι behringer/american sound. Στο Bypass έχω iridium. tumnus και πλέον και τον Soldano

- Δεν κράτησα backup - Ηλία!!!!! Ξαναρίχτα!!!!!!!!!!!

Ναι αλλα αυτος ειναι ο combo, εμεις μιλαμε για το κεφαλι? Απ'οτι βλεπω παντως την εξοδο για ακουστικα (δεξια) την εχει ακομα ο Μαρκ 11

Οχι, ο mark 11 ειναι αυτος

Εσυ μαλλον τον μπερδεψες με τον Μαρκ 11 ?

Ωραιος αλλά θα μπορούσαν να βαλουν καμια 10αρια διακόπτες ακομη συν 5-6 κανάλια συν 3-5 εκουαλαιζερ συν εφέ και άλλες 30-40 καμπίνες.

Mark 6 is the devil's mark.

Το μάρκετινγκ σε άλλο επίπεδο! ?

Στις player γενικά. Έχω δοκιμάσει player με professional back to back, και παρόλο που οι pro είναι καλύτερες, δε δικαιολογείται η υπερδιπλάσια τιμή

Σε καλό δρόμο είσαι. Eightήλα.

Συνδέοντας την κιθάρα στον υπολογιστή μέσω του audio interface που πήρες, θα μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις amp simulators. Ο ήχος μπορεί να μην είναι Ο ΤΕΛΕΙΟΣ, αλλά αρκετοί δεν μπορούν να ακούσουν τη διαφορά - ανάλογα βέβαια και το τι amp simulator θα χρησιμοποιήσεις. Σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι πιο φθηνό από το να παιρνες ένα τεράστιο λαμπάτο ενισχυτή. Τώρα για το κουρδιστήρι/μετρονόμο, ναι μεν θα κάνεις τη δουλειά σου, αλλά από τη στιγμή που έχεις πλέον audio interface μπορείς να τα κάνεις όλα μέσω υπολογιστή. Κατεβάζεις ένα Reaper και έχεις ότι μετρονόμο θες, και σίγουρα ένα amp simulator έρχεται και με κουρδιστήρι. Βέβαια θα χρειαστεί να τα κάνεις όλα μέσω υπολογιστή, είναι το μόνο αρνητικό.

Οι καλες μεξικανες ειναι καλα οργανα, by any measure.

είναι συγκλονιστικό αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή?

@cos_dr αφού το ξέρεις, το θέλεις, το ποθείς... KC3000 2TB M.2 NVME PCIE GEN4 X4 2Tb, σφαίρα, ούτε 150 ευρώ (148.9 ευρώ αυτή την στιγμή). ΜΕ ΓΕΙΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣ!

Δεν προσφέρονται τα σύγχρονα όσκαρς για φιλοσοφική συζήτηση περί μουσικής, ή όποιας άλλης, κατεύθυνσης. Από αυτά είχε να επιλέξει η επιτροπή, επέλεξε το λιγότερο χειρότερο. Άσε που είμαι σίγουρος ότι έχουν υπάρξει και άλλες, πολύ παλαιότερες χρονιές όπου δεν είχαν διαγωνιστεί άσματα της προκοπής.

έφαγε κανείς ξύλο φέτος? ?

Fender FSR Player Stratocaster Ακούγεται όπως πρέπει να ακούγεται μια Strat, είναι ελαφριά, έχει και το αγαπημένο μου χρώμα... δεν χρειαζόμουν κάτι άλλο για να ερωτευτώ. Σκοπεύω να της κάνω 1-2 αναβαθμίσεις και να τη σετάρω στα γούστα μου στο προσεχές μέλλον, αλλά και τώρα που μιλάμε παίζει υπέροχα (αμφιβάλλω αν αλλάξω ποτέ το σετ medium Alnico 5 μαγνητών της).

Να σου βαλω και κατι να σε φτιαξω. Ακουσε το ολο γιατι υπαρχουν κι αλλοι μουσικοι οπως και αλλη μουσικη.

Δεν θα χεις κανει με κλαριτζηδες φαινεται.

Εκτός από βίντεο στο youtube που υπάρχουν άπειρα να ακούσεις στο κάθε είδος μουσικής και για τον κάθε μαγνήτη και πάνω σε πολλές διαφορετικές κιθάρες και που έτσι επιλέγουμε οι περισσότεροι, υπάρχουν κάποιες γενικές αλήθειες: 1. Όσο πιο δυνατό το μαγνητικό πεδίο, τόσο πιο γρήγορη η αττάκα του μαγνητη, περισσότερα τα πρίμα και λιγότερο το sustain. Η δύναμη του μαγνητικού πεδίου πάει: Alnico III < Alnico II < Alnico IV < Alnico V < Κεραμικοί. 2. Όσο μεγαλύτερη η ωμική αντίσταση (αυτό που διαβάζεις σε KOhm) και όσο μικρότερη η διατομή του τυλίγματος ενός μαγνήτη (AWG42 > AWG43), τόσο περισσότερα τα μπάσα και λιγότερα τα πρίμα. Γιατί λόγω μήκους κύματος, τα πρίμα συνήθως μετατρέπονται σε θερμότητα πριν να καταφέρουν να περάσουν μια μεγάλη ωμική αντίσταση ή ένα λεπτότερο τύλιγμα. 3. Όσο πιο στενός και μικρός ένας μαγνήτης τόσο πιο focused ήχος, με μικρότερο συχνοτικό εύρος. Όσο μεγαλυτερος και πλατύτερος έχεις μεγαλύτερο συνχοτικό εύρος αλλά λιγότερο snap & focus. Τώρα όλα αυτά συνδυάζονται με πάρα πολλούς τρόπους για να παράξουν τα τόσα είδη μαγνητών που βλέπεις να πωλούνται. Οπότε πρακτικά ξαναγυρνάμε στα sound clips και στο Youtube για να βγάλεις άκρη, αλλιώς δεν μπορείς να ξέρεις. Επίσης ένας μαγνήτης χρειάζεται μια μεταλλική χορδή να πάλλεται για να δημιουργήσει ρεύμα το οποίο ο ενισχυτής θα μεταφράσει σε ήχο. Το πώς και πόσο πάλλεται η χορδή έχει να κάνει με το πού είναι τοποθετημένη. αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος μαγνήτης δε θα σου δώσει ακριβώς ίδιο αποτέλεσμα σε διαφορτικές κιθάρες. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η αναζήτηση του σωστού μαγνήτη είναι μια φάση trial & error και όντςω δεν μπορείς ακριβώς να ξέρεις τί θα συμβει.

Τωρα, μη με βαλεις να αρχισω για ADAT και τετοια, που μου κλαιγεται ο αλλος για τους SSD, για τους SSD ρε πστ μου, και εμεις γραφαμε τοτε ΣΕ ΒΙΝΤΕΟΚΑΣΣΕΤΕΣ, στη μιση εγραφες multitrack thrash metal και η αλλη μιση ειχε τον ψαλτη στο καμικαζι αγαπη μου.

Μείωση εξοπλισμού και κάποιες αλλαγές: Κιθάρες ακουστικές: Yamaha FG5 Κιθάρες ηλεκτρικές: Gibson 57 Historic, Aged με Voodoo 59 bridge και Kloppmann 60 neck Gene Baker B3 Phoenix Driftwood, MJT partscaster strat με CS69, callaham κλπ, Ενισχυτές: Two Rock Classic Reverb σε 2 eminence EJ1250 Πετάλια κλπ: Hilton volume pedal ThorpyFX Peacekeeper Ramble FX Marvel Drive v3 JAM pedals multipedal με: Dynassor, TubeDreamer72+, Red Muck, Chill, Waterfall, Dellay Llama. Και μια φωτο στη νεα τους θέση

D' Angelico Premier DC Έχοντας κάνει τα σχέδιά μου εδώ και καιρό, αφού παρουσιάστηκαν καλές περιπτώσεις η μία μετά την άλλη, πάτησα ξανά την σκανδάλη δυο βδομάδες μετά την Iliad. 15η κιθάρα της ζωής μου μέχρι τώρα λοιπόν, και 4η κιθάρα της παρούσας ενεργής συλλογής, έμελε να είναι και η πρώτη μου - και εύχομαι και τελευταία - semi-hollow. Εδώ και καιρό προσπαθούσα να διαλέξω ανάμεσα σε Epiphone, Sire, Ibanez, D'Angelico, PRS, Stanford ή Yamaha, έχοντας στο μυαλό μου ότι θέλω μια κιθάρα να κελαηδάει στον bridge με γκάζια, για παιξίματα στο στυλ του Robben Ford.. και μιας που από άποψη χαρακτηριστικών τα περισσότερα από τα παραπάνω ES-335 τύπου μοντέλα στα οποία αναφέρομαι ήταν πανομοιότυπα ή αρκετά κοντά, εντέλει αποφάσισα με βάση πιο επιφανειακά κριτήρια (βάρος και εμφάνιση). Αφού πήρα την απόφαση για D'Angelico (καθώς γουστάρω κάργα fiesta red με σκούρα ταστιέρα και block inlays αντί για dot), μία δεύτερη επιλογή είχε να κάνει με το αν θα πάρω την DC ή την Mini DC (ES-339 φάση)... εκεί διάλεξα βάσει ηχητικών δειγμάτων, καθώς ο πιο φουλ ήχος του μεγαλύτερου σκάφους κέρδισε σαν προοπτική το ελαφρύτερο και πιο άνετο σκαρί. Η κιθάρα όπως μου ήρθε θέλει σίγουρα ένα σετάρισμα, το οποίο και θα γίνει την επόμενη βδομάδα, αλλά η μέχρι τώρα εικόνα που έχω είναι ότι πρόκειται για ακριβώς αυτό που έψαχνα σε αυτά τα χρήματα. Ελαφριά (3,51 κιλά), resonant χωρίς προβλήματα με feedback, οι Duncan Designed μαγνήτες με ωραία παρουσία (καθόλου μουντοί), ενώ η βασική της ιδιαιτερότητα έγκειται στο ότι το neck είναι από maple και αρκετά λεπτό για σκάφος, το οποίο στην πράξη φαίνεται να με βολεύει πάρα πολύ. Το ίδιο ισχύει και για το μοντέρνο radius, καθώς όπως καταλάβατε την κιθάρα την πήρα για να αλητεύω με σηκώματα και βρώμες κατά βάση, και όχι να μένω στο neck μαγνήτη για ατελείωτα chord solos (το καλό είναι ότι άμα ποτέ μου βγει, το κάνει πειστικά και αυτό). Κατά τα άλλα προσπαθώ ακόμα να καταλάβω αν την προτιμώ με (κλασάτη) ή χωρίς (του δρόμου) pickguard... προς το παρόν την έχω "γυμνή" σαν τον Gary Moore και βλέπουμε.