Πίνακας συμμετοχής

Εγω κοιταω παντα το 1 και το 3 μονο. Το 2 φτιαχνεται ευκολα, αν στα αλλα δυο ειμαι πληρως ικανοποιημενος. Ασε που ακομα και σουπερ να ειναι το 2, εγω μπορει να εχω τα δικα μου γουστα και σε ολες τις κιθαρες να βαζω κατι συγκεκριμενο. Γιαυτο δοκιμαζω τις ηλεκτρικες κιθαρες παντα χωρις βισμα.

όπως έγραψα αλλού με άρεσε πολύ αν και στην αρχή μου έφερε αυτό το κλασικό

Εεμμμααα ΜΠΡΑΑΑΑΒΟΟΟΟΟ!!!!! Εξαιρετική παραγωγή, εξαιρετικό κομμάτι!!!! Εύγε, εύγε, ΟΥΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!

Ηρθαν απο την αλλη ακρη του Συμπαντος τα παιδια, και θα τους βαλουμε να κλωνοποιησουν τα φυκια για μεταξωτες κορδελες που πουλανε οι εταιριες εδω; Σοβαρα μιλαμε; Εγω θελω χρυσα καλωδια, truss rod απο πλατινα και ζιρκον, και χορδες απο λευκοχρυσο και κρυπτονιτη, να τις βαζεις τωρα και να θελουν αλλαγή το 35.000 μ.Χ.

Αυτά τα κάνει και μια squier και μια Harley Benton. Άρα τι ψάχνουμε βρε Μάνο?

Τα βασικα ειδη σε ωραια παρουσιαση

Σύμφωνοι. Βέβαια παίζει και η περίπτωση να αρχίσε να συζητάει και με άλλον μαθητή που του κάνει η ίδια ώρα. Όπως και να έχει θα έπρεπε να στο πει στα ίσια όμως. Αλλά κι αυτό θα φαινόταν σαν έμμεσος εκβιασμός. Πιασταυγοκαικουρεφτο. .

Ποια αγόρασες?

Εγώ ψηφίζω κουτί, κι ας βγουν περισσότερα τα μεταφορικά λόγω όγκου, για το μοναδικό λόγο οτι μασκαρεύει το σχήμα του οργάνου, είναι απλά ένα ακόμα κουτί. Ενώ ένα κιθαρόσχημο αμπαλάζ σίγουρα θα τραβήξει τα βλέματα, και υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιος χιουμορίστας όπως στο από πάνω gif να αρχίσει τα... ...σκέρτσα κατα την φορτοεκφόρτωση.

Κάθε μαγνήτης έχει συγκεκριμένο σχήμα και διάταξη, και αποτελείται από συγκριμένα υλικά και εξαρτήματα. Καθένα από αυτά διαφοροποιεί τον ήχο. Παίζει πχ σημασία τι τύπο μαγνητικής μπαρας (alnico2,3,4,5, ceramic κλπ) και τι μέγεθος έχει η μπαρα αυτή. Μπορεί να μην έχει καν μπάρα και να υπάρχουν μαγνητικοί έξι πόλοι που κάνουν την ίδια δουλειά. Μπορεί να έχει λιγότερες, ή περισσότερες στροφές το σύρμα, μπορεί να ειναι λεπτό ή πιο παχύ το σύρμα. Μπορεί να έχει καπάκι ή όχι, να έχει μέσα κερί ή οχι. Όλα αυτα αλλάζουν πολλές διαστάσεις του ήχου, όπως ένταση, ποσο εύκολα σπάει, κομπρεσιον, eq κλπ. Θα μπει στην κιθάρα ο μαγνήτης, και ανάλογα με τη ρύθμιση που θα του γίνει (ύψος, κλίση, σήκωμα πόλων), ο ήχος αλλάζει. Μικρές διαφοροποιήσεις να υπάρχουν στα ποτενσιόμετρα και στα εξαρτήματα που τα περιβάλλουν, ο ήχος διαφοροποιείται. Είναι σαν να ψάχνεις για έναν καλο ενισχυτή ή ένα καλό πετάλι. Έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν το ήχο, σε σχέση με άλλα αντίστοιχα προϊόντα. Θέλει πολύ ψάξιμο και δοκιμές για να κατασταλλάξεις κάπου, και να είναι σίγουρη η επιλογή.

Θα ακούσεις διάφορα για διαφορές με ίδιο μαγνήτη πάνω σε διαφορετικές κιθάρες, το γνωστό tonewood (το ξύλο της κιθάρας) και άλλα πολλά. Συνήθως ο μαγνήτης κάνει τη μεγαλύτερη αισθητή διαφορά στον ήχο, και το ψιλοαποδεικνύει το παρακάτω βίντεο: Αυτό σημαίνει ότι, μπορείς να ακούσεις μαγνήτες από βίντεο ή άλλες κιθάρες για να καταλάβεις τις διαφορές. Θα πρέπει όμως όλα τα υπόλοιπα να είναι ίδια, πράγμα δύσκολο. Επίσης, φυσικά παίζει μεγάλο ρόλο η ενίσχυση, το μικρόφωνο που κάνει την ηχογράφηση, ακόμα και τα ηχεία που χρησιμοποιείς για να ακούσεις/δεις το βίντεο.

To επιθετικο marketing εχει και τα κακα του. Ειδικα αν πας να το κανεις σε ανθρωπους μιας ηλικιας που δε χαμπαριαζουν. Και εμενα μου τη δινει, και εγω θα αντιδρουσα. Και σαν καταναλωτης εχεις δικαιωμα να την ψαξεις οσο θελεις, και καλα θα κανεις. Απλα δυο πράγματα να εχεις υπόψη σου: 1ον) Κανενας δασκαλος δεν θα κανει τη δουλεια για σενα, ο κοπος θα ειναι ολος δικος σου όποιον δάσκαλο και να βρεις. Αυτός μονο το δρομο θα σου δειξει, και για εναν αρχαριο οποιοσδήποτε αξιοπρεπής δάσκαλος είναι παραπάνω από αρκετός. 2ον) Τα χρήματα που θα δώσεις θα είναι πολύ λίγα σε σχέση με τον κόπο που θα γλιτώσεις ακολουθώντας έναν σωστό δρόμο που θα σου δείξει ο δάσκαλος. Φτάνει φυσικά να τραβήξεις το κουπί, αν δεν τραβάς κουπί τσάμπα θα πάνε τα λεφτά. Άρα μην τρελαθείς και στο ψάξιμο, δεν πρόκειται να αγοράσεις ούτε δάχτυλα ούτε αισθητική, μια σωστή κατεύθυνση πας να πάρεις.

όχι υπάρχει στάνταρ ήχος για κάθε μαγνήτη. Διαφοροποιείται λίγο από κατασκευαστή σε κατασκευαστή αλλά και τη θέση που θα τοποθετηθεί πάνω στην κιθάρα. Δεν είναι περίπλοκο να αντικατασταθεί.. Είναι θέμα λίγων λεπτών από μάστορα και άντε μιας ώρας από άσχετο. Κριτήρια? Δεν σου αρέσει αυτός που έχεις επειδή ξέρεις γιατί και θέλεις να τον αλλάξεις με άλλον επειδή πάλι ξέρεις γιατί. Δεν υπάρχει άλλο κριτήριο, εκτός από το να δοκιμάζεις γενικώς.

παρα πολλά πράγματα. Αστο για αργότερα. Τι έχεις ήδη? Σου αρέσει? Υπάρχει κάποιος άλλος που άκουσες και που σου αρέσει? (Μιλάμε για καθαρό ήχο. Απο εκεί ξεκινάμε πάντα. Ασε τις βρωμιές για μετά). Η επιλογή εξ αρχής γίνεται με βάση την εμπειρία σε ήχους και στο αυτί σου. Όταν δεν γνωρίζεις καθόλου, συνήθως κάθε εταιρεία έχει δείγματα ήχων. Αλλά λάβε υπόψη ότι ο ήχος αλλάζει και από την ίδια την κιθάρα. Ισχύει και εδώ το αρχαίο ρητό: αν δεν βρέξεις πωπό...δεν θα μάθεις τους ήχους.

Και με καινούργια κιθάρα εννοείται, τι θα αφήσω το γάμο που είναι αυτό που ακούω τώρα, για να τρέχω στα πουρνάρια του τι θα γίνει αν αλλάξω αυτό και ετούτο; Την κιθάρα και κάθε όργανο το βλέπω σα σύνολο. Θυμίζει λίγο η κατάσταση με τα συνθ, που στο βγάζουν μισοτελειωμένο, και σου λένε "στο μέλλον θα βάλουμε και αυτό και εκείνο", άστο φίλε, αν δε μου κάνει ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, κράτα το. Έτσι και με την κιθάρα. Αν δε μου αρέσει όπως είναι τι, θα κάτσω μες το μαγαζί να αλλάζω μαγνήτες και να βάζω brass block; ? Άλλωστε γενικά είμαι κατά του πειράγματος. Αν είναι φτηνό το όργανο δεν αξίζει τον κόπο, και αν είναι ακριβό σπάνια θέλει πείραγμα. Εκτός αν είσαι πειραγμένος ?

Πάντως εγώ έχω βρει το μεγάλο μυστικό της πυραμίδας του Χέοπα, όταν θέλω να δω αν μου αρέσει μια κιθάρα σαν ήχος: Τη βάζω σε έναν καλό ενισχυτή που ξέρω και μου κάνει, τον ανοίγω, και παίζω να δω αν μου αρέσει ο ήχος της ? Έχω και παραδίπλα καμιά άλλη κιθάρα, κάνω και τις συγκρίσεις μου, και τελείωσε. Τώρα αν ακούγεται καλύτερα χωρίς ενισχυτή, ή χωρίς πεταλάκια, ή όταν στον ουρανό η Σελήνη είναι 7 ημερών, στα @@ μου.

Εγώ το ανάποδο. Πριν λίγες μέρες χάιδευα, πάλι, την σέκτερ. Τις ibanez δεν τις εχω κάν δει απο κοντά. Του άντυ πολύ θα ήθελα να τη δοκιμάσω, είναι η αλήθεια. Εάν είχα 1500 ευρώ και ήθελα να παρω μια απο τις τρεις, θα έπαιρνα του Andy. Αν και η πρωτη μου επιλογή ηταν η σεκτερ, έχω στην κατοχή μου την sire S7, που είναι πολύ κοντά στην nick johnston (σαν να είναι από το ίδιο εργοστάσιο). Άρα θα ήθελα κάτι διαφορετικό, κυρίως ηχητικά.

Κ ενταξει οι λεπτομερειες. Τι θελει να παιξει? Απο το συνδυασμο επιλογων καποια πραγματα μπορει να υποθεσει καποιος( αλλα δεν ειναι ξεκαθαρο) οποτε ή θα πουμε το κλασσικο "κ οι 3 καλοφτιαγμενα οργανα" ή θα αραδιαζουμε προσωπικες προτιμησεις

είναι σε άλλο τόνο.... ?

Εξοχο ! Ούρααααα

Τη λιγοτερο μυτερη

Μου την πεταξε κ εμενα ο αλγοριθμος προχτες. Κ με αρεζε Δεν εχουν αξια ολα αυτα πλεον. Τον χρυσο τον βανουμε μονο αν μας ταιριαζ καπου αισθητικως.

Παρα πολυ καλο. Μου αρεσε.

1. Δεν κοιτάμε τίποτα κάτω από 5000€. Δεν αξίζει καν το χρόνο που θα κάνεις να κουμπώσεις το καλώδιο. Πέρα από την πλάκα, όπως έχω δηλώσει πολλάκις, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να με συνεπάρει ο ηλεκτρικός της ήχος. Να ακούσω από τον ενισχυτή όλα αυτά τα σιωπηρά που δεν ακούει κανένας άλλος και εκλαμβάνω ως προσωποποιημένα μηνύματα προς εμένα και μόνο. Οπότε η σχέση είναι πια one to one. Playability δε με ενδιαφέρει σχεδόν καθόλου. Δηλαδή, εκτός κι αν μιλάμε για κάποια πολύ σοβαρή ασυμβατότητα με τα χέρια μου (που δεν έχω συναντήσει σε κιθάρα ακόμα), το μόνο που με απασχολεί είναι το action το οποίο ως γνωστόν φτιάχνεται. Επίσης το να έχει κάποια δυσκολία η κιθάρα στο πιάσιμο, με ιντριγκάρει και το βλέπω ως πρόκληση. Αν έχει πολύ ωραίο ήχο στα αυτιά μου δηλαδή, το να είναι και λίγο ατίθαση στα υπόλοιπα, μου αρέσει. Θα προσαρμοστώ Περί ακουστικής unplugged, δεν ασχολούμαι καν όπως ανέφερα και παραπάνω. Ο καλός ήχος unplugged, το μόνο που σημαίνει για μένα είναι ότι θα μπορώ να παίζω την κιθάρα και unplugged. Θέλω να μου αρέσει οπτικά. Το χρώμα της, οι γραμμές της, το headstock κλπ. Αλλά ακόμα και στο οπτικό, προσαρμόζομαι αν ο ήχος είναι όπως πρέπει.

1.Ενας καλός ΛΑΜΠΑΤΟΣ ενισχυτής 2. Μια καλοσεταρισμενη κιθάρα οτιδήποτε φτάνει να είναι telecaster 3.Ολοφρεσκιες 010-038

Τωρα θα σου απαντησει 1) Ενισχυτης 2) Ενισχυτης 3) Μαγνητες και θα εχει και ενα δικιο ?

το επομενο που σκεφτηκα ειναι να τυλιξω τη θηκη με bubble wrap και μετα με χαρτονι για μετακομισεις και στην ουσια να ειναι τυλιγμενη με μπαμπλ και το χαρτονι

"Με το κομμάτι αυτό δικαιώνομαι που έχω την αίσθηση πως όπως όταν χάνονται άνθρωποι και εκσυγχρονιζουμε την ακτοπλοΐα μας, τους δρόμους μας, τα γήπεδα μας κλπ. , έτσι έχουμε και περισσότερη έμπνευση και γράφουμε ωραία κομμάτια" Κώστας ΚΟΣΝΤΙΑΡΣΑΛΤΕ

Μιλωντας για τον ακουστικο ηχο μιας ηλεκτρικης κιθαρας, ειναι προφανως κατι που επηρεαζεται οχι μονο απο τα ξυλα (και την πυκνοτητα/βαρος τους) αλλα και απο το hardware, ειδικα της γεφυρας, το neck joint και αλλα χιλια δυο. Πολλα απο τα χαρακτηριστικα του τελικου ηλεκτρικου ηχου, κυριως απο πλευρας αποκρισης και envelope παρα eq κατ'εμε, καθοριζονται σε ενα μεγαλο βαθμο απο αυτο τον ακουστικο ηχο. Ειχα κανει σχετικα προσφατα το παρακατω πειραμα, δε ξερω ποσοι απο εσας το ειδατε - καποια χρυσα αυτια βρηκαν spot on την αντιστοιχια ηλεκτρικου και unplugged ηχου για τα 4 οργανα που δοκιμασα: Τελος φυσικα εχει να κανει και με το τι θες απο μια κιθαρα, ποιο ειναι εν τελει το ηχητικο αποτελεσμα που θες να φτασεις. Θυμαμαι καποτε ειχα παιξει με μια mid 70's Fender Telecaster η οποια ηταν ΑΓΚΥΡΑ, παιζει να ζυγιζε 5-6 κιλα. Ακουστικα η κιθαρα ηταν ψοφια, δεν κουνιοταν τιποτα, μηδεν overtones, μονο μια fundamental που κρατουσε αρκετα λογω βαρους. Ηλεκτρικα το αερατο σκασιμο και το responsiveness που συχνα θελουμε απο μια τελε ηταν ανυπαρκτο. ΑΛΛΑ, πηγαινες στον bridge μαγνητη (που ηταν ενας SD Hot Stack κοκκινος ταμαμ για αυτη τη δουλεια) και ειχες τον early Led Zeppelin, ισως και AC/DC ρυθμικο ηχο ταμαμ στο πιατο, λουκουμι λεμε. Horses for courses ναουμ.

Το πόσο πάλλεται το όργανο ακουστικά όταν χτυπήσεις τις χορδές έχει να κάνει κυρίως με το είδος και κατ' επέκταση την πυκνότητα του ξύλου κατασκευής. Προσωπικά έχω "συναντήσει" πολλές ηλεκτρικές που ακουστικά ήταν πεθαμένες και μόλις μπήκαν σε ενισχυτή τραγούδησαν. Αντιστοίχως, άλλες που πάλλονταν σαν ακουστικές κιθάρες και plugged in δεν είχαν τίποτα ιδιαίτερο να πουν.

Σε Τελεκάστερ; Sorry Nekkon παραφέρθηκα, Αλλά δεν κρατήθηκα. ?

Αν φοράει 10-38 σετ χορδών.

1 και 3, τα ηλεκτρικά one way or another τα φέρνεις... Ως προς το 3, θυμάμαι στα μουσικομάγαζα των '80ς ορισμένους (μπορεί να ήταν δημοτικοί κιθαρίστες) να βαράνε μια E (χωρίς ενισχυτή) και να ακούνε το όργανο. Τότε μου είχε κάνει εντύπωση το τι ακούνε και μάλιστα χωρίς ενισχυτή.

Με χορδές 010-046? Για πέταμα είναι.

Τουλαχιστον φαινεται παρα πολυ καλη.

Καλως ορισες. Δεν προκαλεσες κομφουζιο. Προκαλεσες τον φιουζιο? Προσπαθησε να γινεις λιγο πιο αναλυτικος σ'αυτα που απαντας μπας κ σε βοηθησουμε λιγο. Και οι 3 ειναι καλυτερες απο οποιαδηποτε χαρλευ μπεντον. Οι δυο πρωτες στρατιζουν χωρις να ειναι κλασσικες στρατ. Κ οι 2 σουπερ. Εγω θα επαιρνα την Τιμμονς. Γιατι προτιμω το maple. Επισης την προτιμω εμφανισιακα. Επισης στρατ εχω οποτε αν πηγαινα σε κατι πολυ κοντα σε στρατ αλλα πιο μοντερνο προτιμω τους μαγνητες της. Επισης προτιμω τον Τιμμονς Η αλλη εχει 24 ταστα κ διπλους. Πολυ πιο shred oriented. Δε μ'αρεσει εμφανισιακα. Αν πηγαινα σε τοσο μοντερνο κ σρεντυ θα διαλεγα την RG550 Genesis. Ψεμματα. Θα επαιρνα γιαπωνεζικη RG μεταχειρισμενη μεχρι μεσα 90's με 5-6 κατοσταρικα, θα της αλλαζα μαγνητες κ θα επαιρνα κ σουβλακια κ κανα καλο πεταλι με τα ρεστα Ολα αυτα τα εγραψα για να δειξω πως τα κριτηρια μπορει να ειναι εντελως υποκειμενικα Το αντικειμενικο ειναι πως κ οι 3 ειναι πολυ καλες κιθαρες. Οι 2 ειναι μοντερνες hot strat κ η μια πιο εξευγενισμενο shred machine. Αν κοιτας τoν ηχο με τις 2 πρωτες θα παρεις κ καποιους μοντερνους ηχους κ πειστικους faux classic ηχους. Με την 3η με τα 24 ταστα, στον νεκ μαγνητη θα εχεις μεγαλυτερο προβλημα να βγαλεις πιο classic συνταγες. Ολες θα τα κανουν ολα ηχητικα. Απλα οι 2 πρωτες πιο πειστικα

Σε κάλυψα?

Να πω;

Πήγα σε ένα δοκιμαστικό τις προάλλες. Κατάλαβα τι έχανα τόσο καιρό. Επαγγελματικός εξοπλισμός, παίξιμο μαζί με τον δάσκαλο, τελείως διαφορετική φιλοσοφία. Κατάλαβα ότι έχω πολλά κενά γιατί ο δάσκαλος με ρώταγε πράγματα πάνω στην ταστιέρα που δεν ήξερα να απαντήσω. Έφυγα με θετική εντύπωση αλλά μου την έσπασε μετά ο δάσκαλος γιατί ενώ του είπα "θέλω να το σκεφτώ" με πήρε την μεθεπόμενη να με πιέσει του στυλ με ψευτοδικαιολογίες του στυλ "δεν ξερω αν μετα θα έχω ώρα διαθέσιμη και πρέπει να μου πεις τώρα" και κάτι τέτοια. Έφαγε άκυρο με συνοπτικές μόνο από αυτό... Το Σάββατο έχω άλλο δοκιμαστικό... Άντε να δούμε. Πάντως σίγουρα δεν την ξαναπατάω όπως την έπαθα στην αρχή που πήγα στην κοντινότερη και φθηνότερη σχολή που βρήκα 1η χωρίς δοκιμή.

Τζετ η κιθάρα.

Εντάξει... πήρε λίγο χρόνο παραπάνω αλλά άξιζε τον κόπο. ? Δεν το συζητώ για το maple... Ήταν επιβεβλημένο. ?

Καθαρά για λόγους ολοκλήρωσης, παραθέτω και μία φωτό του ολοκληρωμένου πρότζεκτ ΚΑΙ με locking tremolo. Μαύρο αντί για μεταλλικό, δεν πειράζει, ήταν σε πολύ καλή τιμή όποτε όλα καλά.

Αν βάλεις σάμπλ, ή ίνστρουμεντς που ψάχνουν στον δίσκο για σάμπλ, θα δεις διαφορά αισθητή. Ο ssd είναι, για μένα, η πιο μεγάλη αναβάθμιση που μπορείς και να καταλάβεις τρελή διαφορά αμέσως, και με λίγα λεφτά. Καλορίζικος!

Συμφωνώ απολύτως Κατά τη γνώμη μου η μουσική δεν γράφεται με στόχο να παραχθεί ένα έργο αλλά γιατί κάποιος έχει ανάγκη να γράψει (ή να ερμηνεύσει). Εάν το αποτέλεσμα της ανάγκης αυτής οδηγήσει σε κάτι που αισθητικά καλύπτει και άλλους (πολλούς ή λίγους) ακόμα καλύτερα. Το να φτάσουμε στο αποτέλεσμα παρακάμπτοντας την αφετηρία είναι αστείο. Εκτός εάν αντιμετωπίζουμε τη μουσική ως προϊόν κατανάλωσης. Σε αυτή την περίπτωση όμως το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο (κατά τη γνώμη μου) και δεν έχει να κάνει μόνο με τη διαδικασία παραγωγής.