Αν είχε βγει τη δεκαετία του '70 θα μπορούσε να σταθεί. Σήμερα όμως ακουγεται εντελώς μα εντελώς dated. Και από στίχο και ερμηνεία και ενορχήστρωση και απ' όλα.
Είναι συγκλονιστικό πως τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα τόσα πολλά νέα παιδιά πάυουν να βρίσκονται ανάμεσα σε όλους εκείνους που αγαπάνε και τα αγαπούν. Γκρέμια όλα σε αυτόν τόπο δυστυχώς.
Το κομματι ως songwriting ειναι υπερβολικα ακραιο metal ακομα και για τα γουστα μου ? αλλα ενορχηστρωση και ηχος ειναι μεγαλου παιχτου. Παιχταρα για την ακριβεια.
Και το ζητημα που θιγει στο κειμενο του ο npap ειναι κορυφαιο ζητημα και προβλημα, θα ελεγα οτι οσο αυξανονται τα στοιχεια που εχει μια ενορχηστρωση, η δυσκολια του να ακουστει ανθρωπινα μεγαλωνει με γεωμετρικη προοδο.
σε multitrack close miking τεχνικές όπως εδώ η αίσθηση του χώρου (και η θέση των οργάνων σε αυτόν), δημιουργείται σε δεύτερο χρόνο (κατά το mix), με συνδυασμό panning (σε ιδιαίτερες περιπτώσεις και με εφέ χρονικής φάσης), έντασης και reverb... για την ιστορία στην συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποίησα το αγαπημένο μου REV-7 της Yamaha εκείνης της εποχής (σε αυτό τον τομέα ήμουν αιρετικός και τα lexicon δεν ήταν ποτέ πρώτη μου εππιλογή)...
Πολύ καλό σαν ιδέα φίλε μου. Θέλει καλύτερη παραγωγή γενικότερα, αν σε ενδιαφέρει να φτάσει στο φουλ του. Τα τύμπανα είναι ψόφια ας πούμε, το μπάσο δεν είναι κακό, οι κιθάρες λένε αρκετά.
Με σωστή παραγωγή μπορεί να γίνει άψογο!!
δώστο στον SF όπως γράφει ο από πάνω?
0
βαθμοί
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+03:00