Το κατάλαβα ότι θα ήταν κομματάρα μόνο κι από το οστινάτο της κλασσικής. Πολύ ωραία ενορχήστρωση, πραγματική αρμονία, που χει μέσα και "ντεμοντέ" πτώσεις. Λέει και "λαμπρά", λέει και "απαίσια", σε μια εποχή που έχουμε συνηθίσει το "γ@μ@ει" και το "γ@μησ3τ@". Όχι. Χρειάζεται πού και πού και μια λέξη όμορφη, κι αυτό κάνει η αρμονία σε αυτό το κομμάτι, χωρίς να επιτηδεύεται, γίνεται λειτουργικά και φυσικά. Μόνα μου "παράπονα" η φυσαρμόνικα που είναι πολυφορεμένη, και η τρομπέτα που είναι κονσέρβα. Τινακανς όμως, εδώ μιλάμε για κομματάρα. Πραγματικά μπράβο Πάνο.
Γράφε εσύ τέτοια και ας βρούμε άλλες λέξεις να τα περιγράφουμε.??
Τι θα γίνει ρε φίλος, θα παντρευτούμε;?