Πίνακας συμμετοχής

Λάκη είμαι κι εγώ για ψυχίατρο αλλά όχι ακριβώς όπως εσύ. Εγώ έχω ένα αυτιστικό χαρακτηριστικό όπου μου είναι πολύ δύσκολο να απομονώσω τη μουσική που ακούγεται κάπου και να την αντιληφθώ ως background music. Δηλαδή οπουδήποτε έξω παίζει μουσική, οποιουδήποτε είδους και σε όποια ένταση, μου αποσπά απολύτως την προσοχή και δεν μπορώ να κάνω focus αρκετά σε κάτι άλλο. Δεδομένου αυτού, όταν βγαίνω για διασκέδαση (πολύ σπάνια κι εγώ πια), προτιμώ πάντα χώρους χωρίς μουσική αν γίνεται, αλλιώς μου είναι δύσκολο να επικοινωνήσω. Επίσης περνάω περιόδους όπου όλες ανεξαιρέτως οι μουσικές με ενοχλούν και δε θέλω να ακούω εκούσια ή ακούσια τίποτα. Χρειάζεται ξεκούραση ο εγκέφαλος υποθέτω και μου βγαίνει σε ακραία αντίδραση.

Πάνε πολλά χρόνια που έχω περιορίσει τις εξόδους μου (νυχτερινές, απογευματινές και πρωινές). Ο Βασικότερος λόγος είναι ότι τις βαρέθηκα. Αυτό δε που με ενοχλεί περισσότερο από όλα , σε αυτούς τους χώρους συνάθροισης (ας τους πω έτσι- και φυσικά στο γυμναστήριο) , είναι η μουσική που ακούγεται. Τόσο η ένταση αυτής αλλά όσο και το είδος αυτής. Και τα συμπεριλαμβάνω όλα, και τα μοντέρνα (πως τα λένε) και τα παλιότερα ροκ - ποπ- blues-jazz.....όλα. Με ενοχλούν πραγματικά όλα, θα ήθελα δηλαδή να μην υπήρχαν στον χώρο. Το περίεργο όμως σε όλα αυτά είναι ότι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ μουσική που δεν με ενοχλεί, η μοναδική μουσική που με χαλαρώνει όταν την ακούω έξω είναι τα Ελληνικά Λαϊκά , μέχρι και τα 80's (κυρίως λόγω Στράτου Διονυσίου)....και το περίεργο είναι ότι ΠΟΤΕ μου δεν άκουγα τέτοια μουσική. Επίσης οι χώροι που παίζουν τέτοια μουσική, μου αρέσουν και αισθητικά, σε αντίθεση με τις βλαχοπολυτέλειες των άλλων χώρων και της άλλη μουσικής......που μόνο γελοίοι μου φαίνονται (οι χώροι). Τό παθε και κάνας άλλος αυτό ή μόνο εγώ είμαι ψυχιατρικός; ?

Αν τα έγραφα εγώ θα με έλεγαν γεροπαράξενο. ? Κι εμένα μ' ενοχλεί η μουσική πολλές φορές και ιδιαίτερα σε μπαρ και αστειατόρια μιας και ανεβάζει ακούσια τον περιβάλλοντα θόρυβο αφού όλοι προσπαθούν να μιλήσουν δυνατότερα για να ακουστούν κι έτσι έχεις μια ωραία οχλαγωγία. Δεν μπορώ... Μόνο στο ΑΒ σιγοτραγουδάω πότε πότε.? ΥΓ Καζαντζίδης, Γαβαλάς και σία, πάντα ευπρόσδεκτοι.

Δεν είμαι καθόλου υπερβολικός. Ίσα ίσα είμαι και μετρημένος, ακριβώς για να μην θεωρηθεί πως μεροληπτώ επειδή έχουμε γνωριστεί από κοντά. Είναι εκπληκτικό πραγματικά. Δεν νομίζω να έχει κανένας αντίρρηση, φαίνεται και από τα υπόλοιπα σχόλια. Και λίγα λέμε, μπράβο σου!!!!!!?

Τα ακουστικά δεν τα αντέχω ούτε .......στο studio αν κάνω δουλειά. Αυτή ακριβώς η απομόνωση με ενοχλεί, άσε που αισθάνομαι ότι χάνω την ισορροπία μου (κυριολεκτικά) με τα ακουστικά (εξηγείται επιστημονικά).....και δεν μπορώ να καταλάβω πως τρέχουν με ακουστικά , εγώ θα έπεφτα κάτω.

Ωραιο ειναι και το 1ο και το 2ο. Στο 1ο ειναι καλη η χροια, ηθελε πιο πολυ Gain για sustain. Στο 2ο (με την Tele) ειναι λιγο μουντο αλλα εχει περισσοτερο sustain (με τα 5 πεταλια ? ). Το bias και το ht1r δεν μουαρεσε και τοσο. Σχετικα με τo octaver, εγινε αυτο που ειπα, τωρα που ανεβασες την κιθαρα, δεν χρειαζοταν ανεβασμα και το octaver. Να σου πω. Δεν βρισκεις ενα marshall (plexi ή jcm800) να ξεμπερδευουμε?

Του φέρνει ευχάριστα.

Βγάζω τη ζήλια μου και τα κόμπλεξ μου λέγοντας πως είναι απαίσιο, μπλιάχ?χαχαχαα? Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράζω τον θαυμασμό μου για κάτι πραγματικά υπέροχο που άκουσα. Εξαιρετική σύνθεση, αριστουργηματική απόδοση, θεματικά θεσπέσιο. Ακριβώς όπως πρέπει σε όλα τα σημεία, βαθειά συναισθηματικό και εξαιρετικά μιξαρισμένο για τα δικά μου γούστα. Είμαι κατενθουσιασμένος, θα του ρίξω και μια ακρόαση το βράδυ γιατί τώρα είναι και μεσημέρι και είμαι πηγμένος να το ευχαριστηθώ περισσότερο. Πραγματικά ΜΠΡΑΒΟ συγχαρητήρια και υποκλίνομαι ταπεινά στο πηγαίο ταλέντο σου, τη μουσική σου θέληση για άλλη μια φορά. ΜΠΡΑΒΟ αγαπημένε συμφορουμίτη louca!!!!!! Άριστο!!!!!!!!?

Άτιμη... αλλοτρίωση ?

Θα το ακούσω όταν γυρίσω σπίτι το απόγευμα στα ηχεία και θα σου πω.

Αν δεν ψαξεις, δεν βρισκεις. Καλα κανεις και ψαχνεις ηχους. Κι εγω ετσι εμαθα, ψαχνονταςμε τις ωρες. Οταν πηρα το πρωτο μου πολυεφφε στα 90΄s ενα SGX2000 exress της ART (το οποιο το εχω ακομα μαλιστα και το χρησιμοποιω με τον JCM στη λουπα για τα εφφε του), εφαγα ενα μηνα 8 ωρες την ημερα να το ξεκοκκαλισω. Απλα εγω ειχα ενα ηχο στο μυαλο μου ηδη (δεν ξερω πως ειχε φυτευτει εκει), και εψαχνα πως θα τον βγαλω απο τα μηχανηματα. Επισης κοιταγα να κουμπωνει και με το παιξιμο μου. ΥΓ. Βαλε πιο δυνατα την κιθαρα στη μιξη. Μη ακους τι λενε οι ηχοληπτες ? Αν τους ακουγε ο Hendrix. σημερα θα παιζαμε ακομα ακορντακια. Οταν κανεις σολο, να σκεφτεσαι την ενταση που εχει η φωνη στη μιξη. Παιρνεις τη θεση της εκεινη την ωρα. ΥΓ2 εβαλες bass octaver? Αν ναι, ανεβασε το λιγο. (Απο Delay καλα το ακουω, μπολικο). Ωστοσο αν ανεβασεις την ενταση του octaver, μπορει να ακουστει χωρις να το ανεβασεις. Βασικα δεν θελεις να ακουστει, βλακειες λεω, να σου δωσει ογκο θελεις, χωρις να καταλαβαινει ο ακροατης οτι το εχεις βαλει. Ογκος μου λειπει στον ηχο σου, αλλα αυτο μπορει να διορθωθει με το ανεβασμα της γενικης εντασης της κιθαρας στη μιξη , οπως ειπα. Tip: το EQ (ειτε στο ενισχυτη, ειτε σαν πεταλι/εφφε, ειτε και λιγο στο cubase) κανει την περισσοτερη δουλεια. Νομος. Ελπιζω να βοηθησα εστω και λιγο. Επισης το backing track το ακουω μονοφωνικο, κατι που σου παιρνει το "χωρο" της κιθαρας στο κεντρο. Δοκιμασε με αυτο (το εχω κανει μισο τονο κατω απο το original σε Am για να "σοναρει" το οργανο) Δεξι κλικ και "αποθηκευση ηχου ως" Sia - Chandelier Karaoke Am.mp3

Άκουσα την τελευταία μίξη. Μου άρεσε πολύ το κομμάτι, δεν το συζητάμε. Εξαιρετική όπως πάντα σύνθεση και ενορχήστρωση, στίχοι με νόημα, εξαιρετική ερμηνεία και πολύ ωραία φωνητικά. Ευχάριστο πολύ τραγούδι, νοσταλγικό και ευχάριστο και το γεγονός της συνεργασίας. Μπράβο σας φίλοι μου καλοί συμφορουμίτες. Πάντα τέτοια.?

Καλά δε βρίσκω λόγο να πάρει κάποιος PC ηχεία στα 90+ ευρώ και να μην πάρει τα Presonus Eris ή κάτι αντίστοιχο.

Πριν απο λίγες ημέρες, συμπληρώθηκε ένας χρόνος απο τον θάνατο του Χρήστου Γερμένογλου, μια απώλεια που με αυτήν είναι αδύνατο να συμβιβαστώ. Το 2017 ο Χρήστος μου ζήτησε να παίξουμε μαζί για την έκδοση που επιμελήθηκε με τίτλο Blue Black Blues, έτσι και έγινε, παίξαμε χωρίς προεργασία και εκ των υστέρων διορθώσεις, όσο αληθινά μπορούν να το κάνουν δυο μουσικοί που χαίρονται κι εκτιμούν ο ένας τον άλλον. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο στούντιο Royal Alzheimer Hall, σε τούτες ανατρέχω συχνά με συγκίνηση στέλνοντας ανάθεμα στο κακό ριζικό που βρήκε τον Χρήστο. Σε μια απο τις ακροάσεις λίγους μήνες πριν, διαπίστωσα πως το τέταρτο κομμάτι που παίξαμε ήταν βασισμένο σε μια ιδέα που δούλευα καιρό, ακούγοντας το πιο προσεκτικά αντιλήφθηκα με κάποια έκπληξη ομολογώ πως έπαιζα κανονικούς κύκλους του τραγουδιού που τότε έχτιζα στο μυαλό μου, έσκυψα πάνω του και ξεκίνησα να το δουλεύω με άλλη προσέγγιση και μια έξαψη γιατί ίσως μέσα απο αυτό μπορεί να κατόρθωνα να κρατήσω τη μνήμη του ζωντανή όσο περισσότερο γίνεται. Ταυτόχρονα, φούντωσε και δεύτερος λόγος να προχωρήσω στην ιδέα μου αφού οι στίχοι του τραγουδιού είχαν αναδυθεί στο νου μου κάτω απο μια κλαίουσα ιτιά στις όχθες του Σακουλέβα, ένα βροχερό Φλωρινιώτικο απόγευμα πενθώντας τον πατέρα μου. Δυο φευγάτοι άνθρωποι λοιπόν έδωσαν νέα πνοή και τελικά ζωή σε αυτό το τραγούδι μου που ωρίμασε με πόνο αλλά η αλήθεια του στάθηκε δυνατότερη κάθε αντίρροπου συναισθήματος. Αυτό δεν θα ήταν δυνατό να γίνει χωρίς την πολύτιμη συμβολή του φίλου και συνοδοιπόρου μου Νίκου Ντουνούση, μοιράστηκα τις σκέψεις μου μαζί του, με φιλοξένησε στο μικρό του στούντιο και ηχογράφησε την φωνή μου ενώ ο ίδιος έπαιξε εν ριπή οφθαλμού το εξαιρετικό μπάσο που ακούγεται και δένει μεταξύ τους τους ήχους με τον καλύτερο τρόπο, του χρωστώ ευγνωμοσύνη. Νοιώθω περήφανος για το αποτέλεσμα.

Με το να παίζουμε μουσική παντού έχει ασθενήσει το όλο αισθητηριακό του πράγματος. Πας για καφέ να παραγγείλεις, μουαική. Πας να αγοράσεις ραπανάκια, μουσική. Πας σε γυμναστήριο, μουσική. Πας στην παραλία να κάνεις ένα μπάνιο, μουσική. Πας να αγοράσεις παπούτσια, μουσική. Ρούχα, μουσική. Πας σε ένα λάιβ να ακούσεις, ρε ένας π0@5#ς να μην μπορεί να βάλει γλώσσα μέσα να ακούσεις;? Αλλά πώς να βάλει γλώσσα μέσα. Αφού όλη μέρα άκουγε μουσική.

Σουπερ μάρκετ.

Nομιζω εχει μαζεψει πολυ τα μπασα, γιαυτο χανεις ογκο. Παντως για το EQ αυτο ελεγα εγω. Στο preset. (διευκρινηση: η σειρα των πεταλιων φαινεται αναποδα στο "παρκε". Η κιθαρα μπαινει απο αριστερα και καταληγει δεξια. Ανωμαλια).

Εγω ανήκω στούς Dilletandi φίλε.

Οκ θα έχεις την ψήφο μου σύντροφε. Τέλος πάντων .Καλοσύνη σου .Ευχαριστώ θερμά.

Κώστα μου τώρα που έρχονται και εκλογές καταλαβαίνω πόσο μετρά το "μέσον".Αν δεν σε γνώριζα απο κοντά στο ΝΟΙΖ '17 πως θα είχα τώρα τέτοια κριτική απο ένα παλαιό και καλό μέλος ? ? Ευχαριστώ .Είσαι λόγο υπερβολικός εώς πολύ .Μουσική όλοι κάνουμε και όπως βγεί, αρκεί να είναι η ψυχή μας εκεί. Να είσαι καλά και με την ....ευχή τα άλλα κομμάτια.

Ας ειναι και μοντελερ. Σαμπως εγω με τον κανονικο που εχω πισω μου παιζω? Αλλα που εισαι? Δες την φωτο με τα εφφε του pod που εχω βαλει. Αν βγαλω το Mid focus ΕQ, κλαφτα Χαραλαμπε, θα ερθει ο Αυγουστος με τα τζιτζικια.

Τρίψιμο , τρίψιμο και… τρίψιμο με ντουκόχαρτα. Μπαφάρισμα με σαπούνια.

Μπράβο, πολύ ωραίο. Ιδανικό για slow dancing με αμόρε!

Πέρα από τα κιθαροπαιξίματα, η φωνή είναι όλα τα «λεφτά».

Μια κιθαρα έχω με φρέσκιες χορδές, και με αυτή βρήκα να παίξω ο βλαξ ?

Η χαρά του Στράτου (fusiongtr)

Ώριμος ήχος όντως ?

Αμ δεν το σκέφτηκα όταν σχεδίαζα πως θα το παιξω? Αλλά το ξέχασα στην εκτέλεση.

Πως κάνετε έτσι ρε παιδιά, σιγά τον πολυέλαιο. Σπύρος παικταράς, αυτό το κούρδισμα με τα δάκτυλα είναι που κάνει τους παικταράδες. Ξέρεις τι θα ήθελα όμως; Αυτήν την ψιλή νότα με κάνα pinch harmonic, γιατί και η Σία με αρμονική τη βγάζει ?

Τι εννοείς "έτσι"..ΕΓΩ είμαι στη φωτογραφία. ΙΜΕ αφτος με τον κόκκινο ηλΓιο του ΠΑτΣΟΚ στο κεφάλι. Ωραία χρόνια, μου είχαν βγάλει και συντακΣισ. ΕΜΕΝΑ πλερώνετε τώρα με τα μνημόνια.

Βρε μπας και είναι κάποιος από αφτούς τους... πανκς, μεταμφιεσμένος; ?

Να δω τον Νίκο έτσι (όπως στην φωτό), να σπάει τράπεζες στα Εξάρχεια, και τι στον κόσμο ασούμε. Α, ξέχασα, να τραγουδάει κατά της εξουσίας, της αστυνομίας, και του καπιταλισμού, και να γράφει τραγούδια για τους φυλακισμένους συντρόφους του, που τους πιάσανε οι μπάτσοι στις πορείες.

Και οπως κοιμασαι ερχονται οι ΠΑΝΚΣ, και βαζουν τερμα στο στερεο αυτο, ξυπνας, και αρχιζεις το pogo

ΑδιάβαΣτο σε πΓιανω. Πολυτιμοι σύμμαχοι για το καλοκαίρι που με πιάνουν οι αϋπνίες. Ακόμα και 8 φραπεδΑι να έχεις πιει στις 22.30 αν τα άκουσεις αΦτα 22.43 έχεις κάνει νάνι.

Ενώ αυτά που ακούει ο Νίκος, τ' ακούν αυτοί που ανήκουν στη κατηγορία των μειρακίων.

PRS '87 (για το συγκεκριμενο), pod500x (με ενα απο τα 4-5 δικα μου preset που παιζω τα παντα, με απενεργοποιημενα παντα στην ηχογραφηση delay και reverb. Ενιοτε προσθετω καποιο modulation αναλογα το κομματι, στο συγκεκριμενο κομματι προσθεσα λιγο bass octaver για λιγο παραπανω ογκο), mono output στην steinberg ur44 cubase 5.2 (mono track, EQ, reverb και stereo delay, μπολικο delay σε αυτο γιατι εχει μακρυες νοτες και σηκωνει) Ααα και οι χορδες εχουν κλεισει χρονο Γιαυτο μετα το 12ο ειναι οτι ναναι και κουρδιζω τις νοτες με το χερι σηκωνοντας λιγο παραπανω Και η σελιδα του amp sim

Αυτοσχεδιασμός μπαμ και κάτω, έτσι απλά μωράκι μου φευγάτο. Συνέρχομαι από ένα ατυχηματάκι, και είπα να παίξω χαλαρουίτα πιανακι και να το γράψω, και οτι δεν ειμαι ακομα να κοπανάω τελικιασμενος βοηθησε, τα έκοβα νωρις τα μερη χωρις πολλά πολλά, και βγαιναν πιο ψωμενια, ωραια η αυτοσυγκράτηση. Μου αρεσει πολυ στη μεση ενα τελειως χαλαρο κοραλοειδες, πρεπει να χτυπαω πιο συχνα τελικα να βγαινει πιο νοημα ? ManosX Suite.mp3

Ωραίο, εξαιρετικός ήχος, μεστό και χωρίς "φλυαρίες". Το δε fade to black φινάλε του clip, η απαραίτητη σκηνοθετική "πινελιά" ?

Το άκουσα 5-6 φορές απανωτές. Δεν μπορώ να αποφασίσω εάν ανατριχιάζω πιο πολύ με την ερμηνεία της Σία, ή με τον χορό της Maddie Ziegler. (Την πρώτη φορά που το άκουσα, περίμενα καρτερικά το σόλο της κιθάρας ?)

Πολύ ωραίο σταθερό παίξιμο και ωραίος ήχος στην κιθάρα. Μπράβο!!