Πίνακας συμμετοχής

Να αλλάξεις παραγωγό. Το αποτέλεσμα είναι κάκιστο, και αν δεν μπορεί να το ακούσει αυτός που στο έστειλε, τότε υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Ως έχει, δεν ακούγεται, αλλά δε φταίει μόνο η φωνή. Το κυριότερο είναι τα τύμπανα που έχουν χαθεί στο πίσω μέρος. Μου κάνει εντύπωση που σου παρέδωσε κάτι τέτοιο. Η φωνή σου είναι οκ, η χροιά ταιριάζει μια χαρά, αλλά υπάρχουν για μένα 3 προβλήματα: 1) Η μείξη της φωνής είναι... βασικά δεν είναι. Ακούγεται σαν να πέταξε κάποιος ένα audio track από πάνω. Είναι πολύ ψηλά σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα, out of place, και πολύ ξερή. 2) Η χροιά σου ναι μεν είναι οκ και ταιριάζει στο είδος, αλλά επειδή το κομμάτι είναι δυνατό, έπρεπε να το λες μια οκτάβα πάνω, με power vocals/screams. Θέλει ενέργεια, και αυτό το range που διάλεξες δε βοηθάει. Το λέω γιατί όταν γράφεις ένα κομμάτι πρέπει να ξέρεις και τις δυνατότητες του τραγουδιστή, έτσι ώστε να μπορεί να το πει εκεί που θα ήταν καλύτερο για το κομμάτι. 3) Το vibrato... ξέχασέ το, έστω για την ώρα. Ακούγεται εντελώς αφύσικο, ψεύτικο, forced, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω. Είναι σαν να "πειράζεις" το λαιμό σου με το χέρι. Τέλος, να πω και ότι η σύνθεση δεν είναι δα και κάτι το groundbreaking. Ένα απλό metal κομμάτι είναι. Συνέχεια στην τσίτα όπως προαναφέρθηκε, και χωρίς καμια ιδιαίτερη αλλαγή ή κάποιο riff που θα σου γυρίσει το κεφάλι. Παρ΄όλα αυτά είναι μια καλή προσπάθεια. Αν τα τύμπανα ήταν "στη θέση τους" και η φωνή μια οκτάβα πάνω, να είσαι σίγουρος ότι τα σχόλια θα ήταν ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικά!

Ημερομηνία θανάτου του αναφέρεται η 10/1 αλλά φαίνεται τώρα έγινε γνωστό. Ένας από τους γίγαντες της ηλεκτρικής με απαράμιλλο ύφος και ήχο που θα διδάσκεται και θα παίζεται και σε 50 χρόνια από τώρα τουλάχιστον. Monster player.

Επειδή είμαι στο χώρο που λες, και επειδή έχω και εγώ ένα σωρό sample libraries που δε φαντάζεσαι, θα σου πω ότι δεν είσαι 100% σωστός. Εν μέρει ναι, ισχύει ότι δεν μπορείς να ηχογραφείς συνέχεια με ορχήστρα, αλλά ο συνθέτης οφείλει να γνωρίζει - πάνω κάτω - όλα τα όργανα. Πρέπει ό,τι γράφεις να βγάζει ρεαλιστικό νοήμα και να μπορεί να παιχτεί, γι αυτό είναι καλό ασχοληθείς λίγο παραπάνω. Πρέπει να γνωρίζεις τις τεχνικές, τα όρια του κάθε οργνάνου, κτλ - προφανώς όχι σε τρελό βαθμό, απλά να έχεις μια καλή ιδέα. Προφανώς όταν δεν γνωρίζεις θεωρία τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα, και σίγουρα το πρώτο βήμα πρέπει να γίνει εκεί. Αν γράφεις 100% μόνος σου και είσαι φουλ αυτόνομος, τότε οκ, μπορεί να λειτουργήσει για λίγο καιρό χωρίς θεωρία, αλλά πιστεύω πως φτάνεις ταβάνι σχετικά εύκολα, εκτός αν μιλάμε για prodigy σύνθεσης. Εγώ που έκανα θεωρία και αρμονία στο σχολείο, νιώθω ότι υστερώ πάρα πολύ συνθετικά, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για το gaming industry και το media composing, που ο ανταγωνισμός είναι υπερ-τεράστιος. Νιώθω πολύ "μικρός" και απλός σε σχέση με έναν που έχει πτυχίο σύνθεσης, και αυτό ακούγεται ανά καιρούς ακόμα και στο φόρουμ. Βέβαια, αυτό είναι καθαρά προσωπική άποψη, ακούσματα, ψυχολογία, και πολλά άλλα. Όσον αφορά την ορχήστρα και τα ΑΑΑ studios, δε χρειάζεται να φτάσεις εκεί για να ξεκινήσεις να ηχογραφείς με ζωντανά όργανα. Αντί να δίνεις 100άρια (και βάλε) στη μείξη (γιατί με 60 είδαμε το αποτέλεσμα), δώσε τα σε ένα βιολιτζή ή ένα φλαουτιέρη να σου παίξει ένα δίλεπτο κομμάτι, και ας είναι τα υπόλοιπα samples. Δώσε τα σε έναν session κιθαρίστα. Μάθε να ηχογραφείς, να μειξάρεις, να γράφεις σε παρτιτούρα και να καθοδηγείς τους παίκτες. Μάθε να προγραμματίζεις τα sample libraries για να ακούγονται ρεαλιστικά. Το "πρόβλημα" του μοντέρνου συνθέτη σε αυτό το χώρο είναι ότι πρέπει να είναι και παραγωγός (μαζί με πολλά άλλα) ταυτόχρονα. Πρέπει κυριολεκτικά να τα κάνεις όλα, μέχρι να αρχίσεις να βγάζεις χρήματα έτσι ώστε να μπορείς να επενδύσεις σε πραγματικούς παίκτες. Σιγά σιγά πάντα, ένα βήμα τη φορά. Σίγουρα πάντως αυτό το πρώτο βήμα δε θα έλεγα ότι είναι να συνεργάζεσαι με άκυρους. Δεν είναι βιώσιμο, και θα σε πάει πολύ πίσω. Με αγάπη στα λέω.

Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω. Ο συνδυασμός μουσικού είδους και άποψης παραγωγού δημιουργούν ένα ανελέητο ηχητικό σφυροκόπημα, ενω η φωνή είναι σαν απο άλλο τραγούδι (και δεν φταίει η φωνή). Πρέπει να μπει πιο μέσα στην ορχήστρα ενω αυτήν, προσωπικά θα την άφηνα με περισσότερες δυναμικές και όγκο. Αφού έχεις τα stems δοκίμασε και μια εναλλακτική μείξη αλλού, πριν πας παρακάτω. Θα μπορείς να κρίνεις ο ίδιος μετά.

Μπορει κατι να κανω λαθος εγω...συγνωμη κι ολας

Τώρα που βρήκα χρόνο να ακούσω το demo, να δω και όλα τα σχόλια, ας γράψω κι εγώ ένα γενικό σχόλιο μιας και με κάλυψαν οι συμμετέχοντες. Το έχω ξαναπεί, θα φάω κράξιμο, αλλά το ξαναλέω. Από το να πηγαίνει κόσμος και να δίνει λεφτά για τέτοιο αποτέλεσμα, ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ να το έκανε μόνος του με διαρκείς αναζητήσεις στο YouTube σε production channels. Αδυνατώ να πιστέψω ότι μόνος σου δε θα είχες παρόμοιο αποτέλεσμα με 2 βδομάδες σοβαρής ενασχόλησης. Και μας γράφεις παρακάτω ότι θα τον κρατήσεις τον τύπο σε άλλο ρόλο και τέτοια. ΜΑΚΡΙΑ Πάρε όλα τα stems, πήγαινε σπίτι και κάνε τα όλα μόνος σου, ειδικά εφόσον η τέχνη σου λες πως είναι πολύ προσωπική υπόθεση. Θα μάθεις κιόλας έτσι, ώστε την επόμενη φορά να έχεις τα αυτιά και την εμπειρία να πεις στον τάδε "μάστορα" ότι σου πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Όλοι πάθαμε και μάθαμε, αλλά σε παρακαλώ για το Θεό, μη ξοδέψεις άλλα χρήματα εκεί, είναι κρίμα. Αυτό που άκουσα έχει προοπτική, αν κάνεις ό,τι σου είπαν τα παιδιά παραπάνω. Εννοείται πως σώζεται, ακόμα και εσύ να τραγουδάς, απλά ίσως πάρει παραπάνω χρόνο.

Και κάτι ακόμα. Έχεις επιλέξει το instrument με το κουμπάκι ή είναι σε line level το σήμα?

Επίσης επέλεξε τη Focusrite σε αυτό το παράθυρο, στο Device. Θα πρέπει να βάλεις το Focusrite USB ASIO. Το Sample Rate θα πρέπει να είναι είτε 44100 είτε 48000, και το Buffer Size στην κάρτα σου θα πρέπει να είναι σχετικά μικρό, από 96 μέχρι 192 το πολύ - όταν παίζεις "live".

Παντως προτεινω να στειλει το παληκαρι σε 3 4 εδω μεσα τα στεμς και να γινει ενας μινι διαγωνισμος ποιος θα το συμμαζεψει καλυτερα.... Γιατι...ωρες ωρες τα παιρνω με τους παραγωγούς Φιρι φιρι το πας...

Να παρεις ενα πληκτρακι και να αρχιζεις να παιζεις. Το πρωτο πραγμα που θα εκανα στη θεση σου.

Εδώ μάλλον ο Mo Foster, στον δίσκο ο Phil Chen.

Το ηχητικό αποτέλεσμα είναι σαν να παίζει κασέτα και εσύ να τραγουδάς από πάνω.Ακομη και εγώ που είμαι άσχετος γράφω καλύτερα.Η φωνή σου θέλει δουλειά κυρίως στην θεατρικότητα.Καλη συνέχεια.

Μου άρεσε πολύ η αμεσότητα που βγάζει και όντως αναδεικνύεται το δέσιμο της μπάντας. Το '99 δεν πήγαινα ούτε νηπιαγωγείο ακόμα καλά καλά κι εσείς βγάζατε δισκάρες.

Κρίνοντας από την κατάσταση, έχει δει πολύ δράση. Μπαρουτοκαπνισμένο.

Και δεν έκατσε ποτέ στα αυγά του και το όνομά του και πρόσφερε μέχρι την τελευταία στιγμή χωρίς να θεωρηθεί δεινόσαυρος ή απολίθωμα. Και, η κουφάλα, το χαίρονταν λες και ήταν έφηβος. Τεράστιος.

Αυτόν τον έχει χαλαρά ο Sir.

Δεν μπορώ να πω τίποτα. Ένας από τους ελάχιστους πραγματικούς "ήρωες" στην κιθάρα.

Καλορίζικος και καλοπαιχτος. Αυτό με το κάλυμμα πρώτη φορά το βλέπω. Τι ακριβώς εξυπηρετεί; Κόβει ένταση;

Να τον ευχαριστηθείς.

Μεγειες!

Καλησπέρα παιδιά, είμαι αυτοδίδακτος χομπίστας συνθέτης. Είχα γράψει τραγούδια για ένα άλμπουμ πριν περίπου 10 χρόνια παλεύοντας μόνος μου με libraries και τέτοια, μέχρι που πρόσφατα κατάφερα να αφήσω κάποια χρήματα στην άκρη και αποφάσισα να τα διαθέσω για να κάνω μια οσο το δυνατόν πιο επαγγελματική παραγωγή. Συνεργάστηκα λοιπόν με έναν παράγωγο από εξωτερικό που είμαστε πολύ κοντά στις επιρροές και ξεκινήσαμε δουλειά. Εδώ λοιπόν έπρεπε να πάρω μια απόφαση. Να τραγουδήσω εγώ ή να βρω κάποιον άλλο; Από έφηβος μου άρεσε να τραγουδώ άλλα δεν μου ήταν και τόσο έμφυτο. Με πολλή δουλειά μόνος μου μέσα στα χρόνια κατάφερα να την "παλεύω" (τουλαχιστον οπως με ακουω εγω στο κεφαλι μου). Τέλος πάντων, επειδή το αλμπουμ αυτό είναι πάρα πολύ προσωπικό, είπα να δοκιμάσω να ηχογραφήσω εγώ και έτσι πήγα σε ένα στούντιο και ηχογράφησα τα πρώτα 2 τραγούδια. Τώρα είμαστε στην διαδικασία μίξης με τον παράγωγο και έχω αρχίσει να έχω αμφιβολίες. Έχω την εντύπωση ότι κάποια τραγούδια αν όχι όλα θα ήταν καλύτερα με άλλη φωνή, άλλα εαν το κανω ετσι αισθανομαι οτι τα τραγουδια δεν θα ειναι πια τοσο "δικα" μου... Αν μπορείτε κάντε μια ακροαση και πείτε μου μια γνώμη. Κάθε συμβουλή είναι ευπρόσδεκτη.

Δεν ξεκινησε καλα η χρονια δυστυχως. Εφυγε αιφνιδια χθες (10/1) ενας απο τους μεγαλυτερους κιθαριστες που γνωρισε η ηλεκτρικη κιθαρα. https://www.theguardian.com/culture/2023/jan/12/legendary-rock-guitarist-jeff-beck-dies-aged-78

Μιας και μιλάμε για τους ενισχυτές του Ανδρέα, ως κάτοχος του 1ου Stingray με την τελική του σημερινή μορφή (αν εξαιρέσουμε το πρωτότυπο), με σιγουριά μπορώ να πω ότι στον ήχο των ενισχυτών του, με ένα μαγικό τρόπο περνάει το μεράκι που έχει ο Ανδρέας, η υπομονή στο να ακούει τι θέλει ο πελάτης και να προσπαθεί να το κάνει και η φιλοτιμία του. Μετά από ατελείωτες ώρες συζητήσεων, καφέδων και μαλακίας που μας δέρνει σχετικά με τον ήχο που ψάχνουμε, χαίρομαι ιδιαίτερα που δεν έδωσα τα λεφτά μου για να πάρω τον Fender Deluxe Reverb και σας πληροφορώ ότι το συγκριτικό test μεταξύ του Fender και του Stingray έγινε, ειδάλλως δεν θα μου έφευγε η απορία. Τέλος πρόσφατα με τον Ανδρέα κάναμε και ένα face lift στον Stingray (στη σελ 6 του Post θα τον δείτε στην αρχική του μορφή) και τα περί μαλακίας που ανέφερα πιο πάνω με οδήγησαν στο να τον δοκιμάσω με 6V6.... ο ενισχυτής αν πριν σκότωνε, τώρα είναι serial killer - Σκοτώνει μετά μανίας.

Μη τα λες αυτα, βλεπω τον Dimsonic να βαραει επιληψια

Αν ειχα 1 ευρω για καθε καλαμπορτζη απατεωνα που εχω δει σε αυτο το χωρο, ε δε θα ημουν και ο Ιλον, αλλα θα εβγαζα καλο μεροκαματο?

όχι. έχει ένα ΜΕΓΑΦΩΝΟ εκεί που είναι η γρίλια :) το κομματι ξύλο που "χωρίζει " το μεγάφωνο στη μεση είναι διακοσμητικό. προσωπικά με βολεύει γιατί αν βάλεις μικρόφωνο στον ενισχυτή ακριβώς δίπλα σε αυτό "κοιτάζει " ακριβώς το speaker sweet spot και έτσι γλυτώνεις και το μαρκάρισμα του που χαλάει τη μόστρα (δες το λευκό...τσιρότο στον tweed deluxe)

...βάλε 11 ?

Άλλο o ASIO driver της κάρτας, πχ Focusrite ASIO όπως θα εμφανίζεται, και άλλο το ASIO4ALL, που είναι ένας generic driver για να καλύπτει δυνατότητες που δεν υπάρχουν στις integrated των windows.

Για να κάνω πιο λιανά αυτά που έγραψε ο Alex. Δεν χρειάζεται να πειράξεις τα inputs και outputs 1 και 2 που σου δίνει, αυτά είναι τα inputs και outputs της focusrite. Με τα inputs δεν έχεις πρόβλημα αφού τα βλέπει το Guitar Rig, το πρόβλημα είναι με τα outputs γιατί ο ήχος του Guitar Rig δεν φτάνει στα ηχεία σου. Τα outputs 1 και 2 που βλέπεις, αντιστοιχούν στα outputs στο πίσω μέρος της focusrite. Τι καλώδια έχεις βάλει σ' αυτά τα outputs, και που πάνε? Πάνε κατευθείαν σε ηχεία από τα οποία περιμένεις να ακούσεις ήχο? Εκεί πρέπει να πηγαίνουν για να ακούσεις από τα ηχεία.

τους μάζεψα λίγο γιατί έχουμε και σειΖμοι

Καλωσήρθες στο φόρουμ! Απ'ότι καταλαβαίνω, τα ηχεία σου είναι συνδεδεμένα πίσω στον υπολογιστή, που σημαίνει ότι χρησιμοποιούν την "κάρτα ήχου" του υπολογιστή, και τα ακουστικά σου είναι με USB, που σημαίνει ότι έχουν τη δική τους κάρτα ήχου. Για να λειτουργήσει σωστά το σύστημα χρειάζεται να περνάνε ΟΛΑ από την Focusrite, και να έχεις πάντα ενεργοποιημένη/επιλεγμένη την Focusrite σαν audio output στα Windows. Κανονικά, τα ηχεία μπαίνουν πίσω από την κάρτα, εκεί που λέει Line Outputs, και τα ακουστικά μπαίνουν μπροστά, κάτω δεξιά, για να κάνεις live monitoring. Άλλες κάρτες έχουν knob για να ρυθμίζεις την ένταση ξεχωριστά ακουστικά/ηχεία. Η Solo gen3 βλέπω έχει μόνο ένα κεντρικό και δεν ξέρω πώς δουλεύει. Το πρόβλημα είναι ότι τα συμβατικά ηχεία που έχεις στον υπολογιστή έχουν, φαντάζομαι, ένα μικρό καρφί 3,5mm, ενώ στα Audio Interfaces όπως τη Scarlett Solo, έχεις 2 ηχεία, άρα και 2 μέγαλα βήσματα/καρφιά - ένα δεξι και ένα αριστερό. Γι αυτό και βλέπεις στο Guitar Rig δύο εξόδους, Out L και Out R. Αν θες να παίξεις με τα ηχεία που έχεις τώρα, μια λύση είναι να πάρεις έναν αντάπτορα μικρό σε μεγάλο καρφί και να τα συνδέσεις σαν ακουστικά μπροστά. Η καλύτερη λύση όμως είναι να πάρεις studio monitors, αλλά προφανώς μιλάμε για χρηματικό κόστος. Από τη στιγμή που έχεις κάρτα ήχου,το ASIO4ALL ξέχασέ το, είναι για πέταμα. Διέγραψέ το καλύτερα. Αυτό είναι ένας driver για να μπορούν τα DAW και άλλα πολύπλοκα προγράμματα ήχου να επικοινωνούν με τη χαζοκάρτα του κάθε συμβατικού υπολογιστή.

Για ενα ημιτονιο ναι, για τεταρτη πανω η πεμπτη κατω δυσκολο. ( 4η πανω= 5η κατω) (θα φαω ξυλο) ( Αλλοι τρωνε ξυλο και αλλοι τρωνε λεφτα, ντισονοραμπλε σοσαετι)

Μαλλον κουρελού θα βγει

Μη σας πω για γνωστο μακαριτη τραγουδιστη που ελεγε στην ορχηστρα του, παμε ενα ημιτονιο πιο γρηγορα

Είπαν σε γνωστό μου να πει το κομμάτι ψηλότερα, κι αυτός ανέβηκε σε μια καρέκλα και το ξαναείπε. Αυτά πρέπει να τα αποφεύγουμε.

Τωρα μη σου πω οτι εχει και πεμπτη και εκτη Τουλαχιστον

Ένα συνοπτικό βιογραφικό του Jeff Beck. Γεννημένος ως Geoffrey Arnold Beck στο Wallington, στο νότιο Λονδίνο, ο μουσικός ερωτεύτηκε το Rock and Roll ως παιδί και κατα κάποιους έφτιαξε την πρώτη του κιθάρα ως έφηβος, ενώ για άλλους την αγόρασε με την εγγύηση κάποιου φίλου που αργότερα χρειάστηκε να επιστρέψει. Μετά από μια σύντομη θητεία στο Wimbledon Art College, έφυγε για να παίξει με τον σοκ-ρόκερ Screaming Lord Sutch and the Tridents. Όταν ο Eric Clapton έφυγε από τους Yardbirds το 1965, ο Jimmy Page πρότεινε την πρόσληψη του Beck - και συνέχισε να παίζει σε επιτυχίες όπως το I'm A Man και το Shapes Of Things, όπου η πρωτοποριακή χρήση του feedback επηρέασε μουσικούς όπως ο Paul McCartney και ο Jimi Hendrix. Έμεινε στους Yardbirds για σχεδόν δύο χρόνια, προτού δηλώσει ότι εγκαταλείπει εντελώς τη μουσική και ενω παράλληλα κυκλοφορούσε το πρώτο του σόλο single Hi Ho Silver Lining. Ωστόσο, γρήγορα επέστρεψε με το Jeff Beck Group, του οποίου τα δύο πρώτα άλμπουμ Truth (1968) και Beck-Ola (1969), ακολούθησαν μια άγρια προσέγγιση στα blues που έθεσαν τις βάσεις για το heavy metal. Αλλά το συγκρότημα δεν μακροημέρευσε, με μια περιοδεία στις ΗΠΑ που κατέληγε τακτικά σε καυγάδες και διαμάχες. Ο τραγουδιστής Rod Stewart και ο μπασίστας Ronnie Wood εγκατέλειψαν το 1970 για να ενταχθούν στους Small Faces (αργότερα The Faces) και όταν ο Beck τραυματίστηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αναγκάστηκε να σταματήσει την καριέρα του. Όταν ανάρρωσε, ο Beck συγκέντρωσε μια δεύτερη σύνθεση της μπάντας του, αλλά τα άλμπουμ τους ήταν εμπορικά ανεπιτυχή και ο Beck πήγε σόλο το 1975. Εκείνη τη χρονιά, ηχογράφησε το άλμπουμ, Blow By Blow, με τον παραγωγό των Beatles, George Martin. Το μελωδικό παίξιμο του Beck αντικατέστησε ουσιαστικά το ρόλο του τραγουδιστή, μια προσέγγιση που θα ακολουθούσε για το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης καριέρας του. Το Blow By Blow μπήκε στο top 10 των ΗΠΑ και του απονεμήθηκε πλατινένιος δίσκος και ο Beck το ακολούθησε γρήγορα με το Wired του 1976 (επίσης παραγωγή του George Martin) και το live άλμπουμ του 1977 Jeff Beck With The Jan Hammer Group Live. Μετά την περιοδεία που καταγράφηκε στο άλμπουμ, αποσύρθηκε στο κτήμα του έξω από το Λονδίνο για τρία χρόνια. Η δεκαετία του 1980 τον είδε να συνεργάζεται με τον Nile Rodgers σε ένα άλμπουμ με τίτλο Flash, το οποίο περιείχε το πρώτο του επιτυχημένο σινγκλ - μια διασκευή στο People Get Ready του Curtis Mayfield με τον Rod Stewart στα κύρια φωνητικά - που του χάρισε ένα βραβείο Grammy. Το 1987, έπαιξε στο σόλο άλμπουμ του Mick Jagger Primitive Cool και συνέχισε να εργάζεται με καλλιτέχνες όπως ο Roger Waters και ο Jon Bon Jovi τη δεκαετία του 1990, καθώς και να συνεισφέρει στη μουσική του Hans Zimmer για την ταινία με τον Tom Cruise, Days Of Thunder. Πέρασε καιρός μέχρι την επόμενη κυκλοφορία του You Had It Coming το 1999, με τον Imogen Heap στα φωνητικά και το 2003 ακολούθησε ένα άλμπουμ που ονόμασε απλώς Jeff. Εκείνη την εποχή, άρχισε να ενσωματώνει περισσότερα ηλεκτρονικά και hip-hop στοιχεία στη μουσική του. με αποκορύφωμα το τέταρτο Grammy για το καταιγιστικό, Plan B. Έκανε εκτεταμένες περιοδείες τη δεκαετία του 2010, συμπεριλαμβανομένης μιας κοινοπραξίας με τον Beach Boy, Brian Wilson. Το δίδυμο ήλπιζε να ηχογραφήσει παρέα αλλά τα σχέδια τους κατέρρευσαν. Αντίθετα, ο Beck κατέληξε να γίνει φίλος με τον ηθοποιό Τζόνι Ντεπ, με τον οποίο κυκλοφόρησε ένα πλήρες άλμπουμ, 18, το 2022.

Το 1999 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος των Blues Wire με τον George Bandoek μέλος της μπάντας. Ονομάστηκε Steady Gig και περιελάμβανε 11 τραγούδια. Σήμερα παρουσιάζεται η αυθεντική εκδοχή του συνόλου των τότε ηχογραφήσεων, δηλαδή και τα 15 κομμάτια των εγγραφών, το σημαντικότερο, με το original mix και την πρωταρχική σειρά. Οι διαφορές εντοπίζονται κυρίως σε φωνητικά και παικτικά first takes ενώ ο ήχος είναι σαφώς διαφορετικός, πιο άμεσος και ζωντανός σε σχέση με το άλμπουμ, χωρίς επιπλέον εφέ και επεξεργασία, κάτι που τον κάνει πιο ωμό αλλά ταυτόχρονα πιο αληθινό και αναδεικνύει το παίξιμο του συγκροτήματος. Η πρώτη ιδέα που συζητήθηκε για ονομασία ήταν το Amplified, γι αυτό και ο βασικός τίτλος της έκδοσης. Μπορείτε να τον ακούσετε στην σελίδα μας στο Bandcamp, μαζί με άλλες δουλειές που παρουσιάζονται εκεί. Elias Zaikos - gtr, vox George Bandoek - harp, slide gtr, vcls So Zissis - bass Alex Apostolakis - drums, vcls https://blueswire1.bandcamp.com/album/amplified

Αυτα κανετε εσεις. Εχετε πικαπ και βινύλια και μια καρτουλα δεν εχετε...

‘72.

Ο σπουδαιότερος κιθαρίστας ετούτου του ντουνιά, και το φευγιό του δυστυχώς πολύ ξαφνικό. Τα τελευταία χρόνια είχα στην άκρη του μυαλού μου να κάνω ένα ταξίδι κάπου στο εξωτερικό να τον δω (το λέγαμε με ένα δυο καλούς φίλους), να έχω να λέω ότι τον πρόλαβα, αλλά ποτέ δεν το οργάνωσα, και δυστυχώς πλέον δεν θα το καταφέρω. Ήταν ένας από τους 7-8 πιο αγαπημένους μου, και το σημαντικότερο, ο μοναδικός μουσικός που ήξερα να εξελισσόταν και να βελτιώνεται συνεχώς με τα χρόνια, τόσο που θα έλεγε κανείς ότι φεύγει από τη ζωή ουσιαστικά στο peak του, κι ας είχε πατήσει τα 79. Θεϊκό άγγιγμα πάνω στο όργανο, cool φυσιογνωμία όσο δεν πάει, και επιδραστικός ανά τις δεκαετίες (ο ορισμός του musician's musician, αλλά και ταυτόχρονα καθολικά αγαπητός και στους μη μουσικούς ακροατές, καθότι το παίξιμό του ήταν τόσο ιδιαίτερο που υπερέβαινε τους πιο στενούς κύκλους της κιθάρας)... Αντίο θρύλε Jeff... ήσουν, είσαι και θα είσαι το απόλυτο σημείο αναφοράς σε επίπεδο οργανοπαιξίας, καλλιτεχνικής έκφρασης και καινοτομίας.

R.I.P.

πριν πάμε στη φωνή να κάνω μια αφελή ερώτηση είναι σίγουρα παραγωγός (δεν ξέρω τι εννοείς με τη λέξη αυτή) αυτός που ασχολήθηκε με την ηχογράφηση του κομματιού? ή απλά τα έκανες όλα εσύ κι αυτός έβαλε το στούντιο και τα μηχανήματα?

Είπα να πάρω κι εγώ ένα μικρό δώρο στον εαυτό μου αυτές τις μέρες και χτύπησα την συγκεκριμένη κυρία απο τις αγγελίες. Μια American Stratocaster '05. Πρόκειται για τη φάση 2000-2008 που η Standard ονομάστηκε American και μετά πάλι άλλαξε κλπ κλπ. Marketing stuff. Έχει ωραίο και ισορροπημένο ήχο σε όλους τους μαγνήτες, ενώ το μπράτσο μου φαίνεται κάπως φαρδύ αλλά δεν είναι μιας και είναι 43 χιλ. (στανταρ δηλαδή) και παίζω άνετα. Αλλά σαν να με ξένισε κάπως στην αρχή και θέλει να το συνηθίσω. Για να σας δώσω ένα ηχητικό δείγμα έγραψα όσο πιο απλά μπορούσα απο το κινητό (όρθιο), νομίζοντας πως θα το ανέβαζα στα Shorts του Youtube μιας και είναι ένα λεπτό. Ελα όμως που το πήγε στα κανονικά... κι εγω το γύρισα σαν ινφλουένσερ (απο το influenza που σημαίνει γρίπη μάλλον ? ). Τεσ' πα ιδού η νέα μου κυρία κι ας είναι μισή.

Σε τέτοιο ή ποιο μεγάλο;

I have joined the club. ίσως ο ωραιότερος deluxe reverb που έχω ακούσει.

Αμα δε βάλεις κομμάτι με μπάσο αύριο, κατάσχεται!

Δεν είπες ποιος κέρδισε τι!

Απο σήμερα το νέο μας άλμπουμ διαθέσιμο για streaming/downloading σε γνωστές πλατφόρμες του internet. Στο YouTube music εδώ: https://music.youtube.com/playlist... Για παραγγελίες/αγορά του cd σε φυσική μορφή Ελλάδα και εξωτερικό: https://lotus.gr/record_info.php?ID=74230 Spotify, itunes etc: https://songwhip.com/blueswire/hobo-street

Εδέησα να φτιάξω μια official σελίδα στο bandcamp για το hobo street και όσα προκύψουν για τους blues wire. Εδώ μπορείτε να το ακούσετε και να το αγοράσετε σε ψηφιακή μορφή ολόκληρο η όσα κομμάτια επιθυμείτε. Ο ήχος είναι στην υψηλότερη δυνατή ποιότητα. Support the band! Σε λίγες ημέρες θα είναι διαθέσιμο και σε όλες σχεδόν τις υπάρχουσες πλατφόρμες (spotify, Utube etc.), θα επανέλθω. HOBO STREET by Blues Wire