Πίνακας συμμετοχής

+1000 Αυτό το reverb σου πάντως βρε Σπύρο έχει γίνει σήμα κατατεθέν... Πολύ ωραίο και το backing σου, τα σπας στο μπάσο...! Δεν κάνεις ένα καλό να το ανεβάσεις και μόνο του...;

Αυτός είσαι Μπάμπη.

Μπράβο!

Φανταστικό παίξιμο και ηχος. Καλή χρονιά να έχουμε!!

Πολύ πιθανό να μην κατάλαβα καλά, διάβασα 10 σελίδες μονοκοπανιά γιατί είμαι Ελλάδα για τις γιορτές και προσπαθώ να απέχω από υπολογιστή όσο γίνεται. Πάντως δεν είναι απαραίτητο να έχεις βαριά -παραδοσιακή- βιομηχανία για να είσαι οκ οικονομικά. Αυτό ήθελα να πω εγώ. Ειδικά στις μέρες μας υπάρχουν βιομηχανίες και κλάδοι με τρελά περιθώρια κέρδους, η τεχνογνωσία και η όσο το δυνατόν λιγότερη διαφθορά είναι τα ζητούμενα.

Είναι καταπληκτικό Κώστα. Πολλά μπράβο!!

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΤΑΤΗ ενορχήστρωση και στήσιμο γενικά του κομματιού και για εμένα οι κιθάρες ταίριαξαν πολύ. Ίσως δεν ταιριάζει τόσο εμπορικά γιατί έτσι έχουμε συνηθίσει, αλλά για τα γούστα μου είναι φοβερό πάντρεμα. Όλα τα σόλο είναι εύστοχα, είναι και έχουν αυτό ακριβώς που χρειάζεται, δεν ξεχωρίζω κανένας σας. Και του main μαέστρου και των συμμετεχόντων είναι ΤΕΛΕΙΑ!!!!! 5 ΑΣΤΕΡΙΑ χωρίς κανένα δισταγμό !!!!

Δεν προλαβαίνεις να ακούσεις πλέον τέλεια πράματα? και μουσικά θάματα είτε σε σόλο καλλιτέχνες ή και συνεργασίες που είναι και το πιο όμορφο πράγμα στη μουσική μας κοινότητα. Αυτό της γνωριμίας και της συνεργασίας που και εγώ το έχω ζήσει πολλάκις, το θαυμάζω και το αγαπώ ακόμα περισσότερο όταν συμβαίνει με φίλους της παρέας και ναι. ΝΑΙ ΝΑΙ!!!!! Άλλη μια φορά success!!!! ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΤΑΤΗ ενορχήστρωση και στήσιμο γενικά του κομματιού και για εμένα οι κιθάρες ταίριαξαν πολύ. Ίσως δεν ταιριάζει τόσο εμπορικά γιατί έτσι έχουμε συνηθίσει, αλλά για τα γούστα μου είναι φοβερό πάντρεμα. Όλα τα σόλο είναι εύστοχα, είναι και έχουν αυτό ακριβώς που χρειάζεται, δεν ξεχωρίζω κανένας σας. Και του main μαέστρου και των συμμετεχόντων είναι ΤΕΛΕΙΑ!!!!! Είναι ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟΤΑΤΟ, οι electronic ήχοι επίσης ΜΟΥΡΛΙΑ και όπως είπα πολύ όμορφα ενορχηστρωμένο!!!!!!!!! Ακούγεται δε θεσπέσια. Και σαν ακροατής και σαν θα έλεγα συνάδελφος μουσικός............................... ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ (T)RAPPER μου!!!!!!!!????

Για μένα δεν τίθεται θέμα πολιτικής ορθότητας, γενικά. Ούτε θεωρώ κάποιον GOAT, μουσικό ή αθλητή. Πλην του Τζόρνταν προφανώς.

Άλλα σχέδια (μουσικά και μη) είχα για την περίοδο των γιορτών και της άδειάς μου, αλλά η γρίπη είχε άλλα σχέδια για μένα. Για να ξορκίσω την κακή διάθεση και για να μη μπω κατσούφης και με νευρα στο νέο χρόνο την πλήρωσε η tele με μια σπασμένη χορδή σε αυτό το jam που είναι βασισμένο σε ένα backing track που βρήκα. Το jam είναι τίγκα στο βρώμικο και σε πολλά σημεία κλισαρισμένο παίξιμο, αλλά η όλη διαδικασία πέτυχε το σκόπο της και το νέο έτος θα με βρει σε καλό mood. Καλή χρόνια με υγεία σε όλους! NewYearsGhost.mp3

Ζήλεψα το (εξαιρετικό) τζαμ του JJ και έφτιαξα κάτι γρήγορο και αυτοσχεδιαστικό... Καλή χρονιά!!!

Όχι please! Υπόσχομαι να είμαι καλό παιδί και το νέο έτος θα με βρει με όρεξη για μουσική δημιουργία (ενίοτε και με τάσεις για μουσικό αυν@^!σμό όπως το παρόν ?) Fender Ultra Tele VST: Neural DSP Archetype Plini (έχει reverb + delay) + Chorus από το pedalboard του Logic

Θα σου έλεγα να αρρωσταίνεις πιο συχνά, αλλά κάπως ακούγετε αυτό....?? Αν και μου φάνηκε ότι το παράκανες λίγο στην ποσότητα του distortion, συγχωρείσαι όμως λόγο των φανταστικών παιξιμάτων... Με τι έχεις γράψει; κιθάρα, vst κ.τ.λ..; Υ.Γ. Στο θέμα του @gkourmoul1 δεν γράφω μέχρι να το "φτιάξει"...

Τώρα που το ακούω, σα να έχεις δίκιο. Θα το ξαναδώ του χρόνου.... ?

Πολύ ωραίος ήχος και φράσεις στα leads! Κάτι "κλωτσάει" όμως στο ρυθμικό κομμάτι και μου το χαλάει όμως.

Πολλές οι ρακές σήμερα? Καλή χρονιά!

ωρε τα κλισέ !

Μείωση εξοπλισμού και κάποιες αλλαγές: Κιθάρες ακουστικές: Yamaha FG5 Κιθάρες ηλεκτρικές: Gibson 57 Historic, Aged με Voodoo 59 bridge και Kloppmann 60 neck Gene Baker B3 Phoenix Driftwood, MJT partscaster strat με CS69, callaham κλπ, Ενισχυτές: Two Rock Classic Reverb σε 2 eminence EJ1250 Πετάλια κλπ: Hilton volume pedal ThorpyFX Peacekeeper Ramble FX Marvel Drive v3 JAM pedals multipedal με: Dynassor, TubeDreamer72+, Red Muck, Chill, Waterfall, Dellay Llama. Και μια φωτο στη νεα τους θέση

Καλωσορίζω τον Brian στο club που εγώ είμαι από καιρό. https://www.iefimerida.gr/zoi/bretania-basilias-karolos-hrizei-ippoti-kitharista-ton-queen-mpraian-mei

Να του μιλήσω και για τη strat?

Κοίτα τώρα να του δείξεις τα κατατόπια σαν παλιός. Μην τον αφήσεις τον ψάρακα να κομπλάρει.

Αυτοί με τα καλά τους και τα στραβά τους (που είναι αρκετά) παράγουν ευκαιρίες. Ξέρεις ότι αν πας εκεί και σου γίνει ο λωκός ΝΑ με το συμπάθιο, όλο και κάτι θα καταφέρεις για τον εαυτό σου. Η Ελλάδα όχι απλά δε φτιάχνει ευκαιρίες, αλλά καταστρέφει κιόλας. Και τίποτα άλλο να μην παρήγαγαν αυτές οι χώρες, που δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο (tech, biotech και λοιπά hubs είναι σε αυτές τις χώρες), και μόνο η ΑΙΛΠΙΔΑ που προσφέρουν αρκεί.

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο κυκλοφορίας των καινούργιων Fantom κατάφερα να αποκτήσω ένα καθαρά από τύχη καθώς υπάρχει έλλειψη γενικά απο καινούργια μοντέλα. θα απαντήσω λοιπόν στον εαυτό μου κάνοντας ενα mini review για όποιον ενδιαφέρεται μελλοντικά, έχοντας κάνεις μόλις 2 λάιβ με το καινούργιο όργανο!, μιας και δεν βλεπω να το έχει πάρει κάποιος άλλος ακόμη.... Γενική κατασκευή-κουμπιά-κλαβιέ: Το FA-06 είναι όλο πλαστικό σε σχέση με το G6 με σασί αλουμινίου και πάτο απο κράμα σιδήρου. τα κουμπιά, sliders πολύ καλά σε αίσθηση, το κλαβιέ δεν κάνει για πιανιστικά παιξίματα και κουράζει σε πολύωρο λάιβ όπου χρειάζονται πιανιστικά θέματα. σαν synth action είναι σχετικά καλό αλλά υπάρχει η έλλειψη aftertouch. θυμήζει midi keyboard action καλού όμως επιπέδου. Βάρος: Fantom G6: 14,5 Kg vs FA-06: 6 Kg Ο λόγος για τον οποίο δεν μπορούσα άλλο με το G6, συνεχόμενα λάιβ μετακινούμενα, με το G6 θα πας από μέση δεν κουβαλιέται με τίποτα το θηρίο! το άλλο πουπουλο! Οθόνη: Fantom G6 Graphic Type, 8.5inch, TFT Wide VGA(800 x 480 dots), backlit LCD (Color) vs Graphic Type, 5.5" (1,280 x 720 dots), backlite LCD (Color/Touch screen, Screensaver, Wallpaper support) η μεγάλη οθόνη του G6 θα μου λείψει, αλλά η 5,5 HD του FA συνηθίζεται.... δεν βολέυει αν εχεις μεγάλα δάχττυλα πάντως.... Ήχοι: Μικρό στο μάτι μεγάλο στο.... λάιβ το μικρό FA06 δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ποιότητα ήχων.... Ο Zen-Core απλά μαμεί κλασσική ποιότητα Roland και έχεις και δυνατότητα επέκτασης στο cloud (EXZ-EXM-EXSN) σε σχέση με τα 2 supernaturel expansions του Fantom G. Sampler: Ικανοποιητικό στο νέο FA-06 αλλά προτιμώ αυτό του G6 για φουλ επεξεργασία δειγμάτων και σε μεγαλύτερη οθόνη. Πολύ σημαντικό ότι τo νέο Fantom δίνει τη δυνατότητα να έχουμε 256 Mb σε mulisample στο κλαβιέ και ξεχωριστά 2Gb στα pads ενώ στο G μοιράζονται όλα εως 512 Mb max. Pads: Καλύτερη αίσθηση έχουν αυτά του G6, τα καινούργια στο FA έχουν την αίσθηση λίγο ψεύτικου... Πολύ καλό ότι πλέον δεν χρειάζεται να φορτώνουμε δείγματα στα pads στη Ram κάθε φορά που ανοίγουμε το όργανο, απλά υπάρχουν μέσα, επίσης μπορούμε να φορτώσουμε στα pads ότι θέλουμε wav, mp3 πολύ πρακτικό αυτό! DAW Control: Θες Ableton? τσουυπ το κουμπάκι! θες Logic? τσουυπ το κουμπακι όλα έτοιμα ανοίγεις και είναι όλα εκεί αναθέσιμα! magic Roland! Workflow: Tones/ Layers στα παλιά Roland- Scenes στα καινούργια όχι γιάννης -γιαννάκης σε 2 μέρες το σέταρα μαζί με τους ήχους και το sampler ( και 2 απογεύματα καφέ και μελομακάρονα?) Γενική Σύνοψη: Για μουσικό των gigs που μετακινείται συχνά είναι ότι πρέπει, πανάλαφρο, πρακτικό, ακούγεται υπέροχα και γλυτώνεις το κουβάλημα και τον ορθοπεδικό. Αν μπορείτε και έχετε μόνιμη βάση πάτε για το μεγάλο Fantom αξίζει!

Καλή χρονιά! Με περισσότερα τζαμ!

Ο Edson Arantes do Nascimento, πιο γνωστός ως Πελέ, έφυγε στα 82 του, χτυπημένος από την καταραμένη αρρώστια. Δεν τον πρόλαβα στα γήπεδα, αλλά από ότι έχω δει, πρέπει να ήταν τεράστιος παίκτης. Όπως και να έχει, είναι ένα σύμβολο του ποδοσφαίρου. Έκανε την Βραζιλία ευρύτερα γνωστή, ακόμα και εκτός ποδοσφαιρικού σύμπαντος. Καλό δρόμο να έχει.

Λοιπον θα πω τα επομενα γιατι οι περισσοτεροι απο εμας δεν εχουμε δει το Μουντιαλ του.... 62? κ απο τα συμφραζομενα κ τους τιτλους τελους που μπαινουν αφου η καριερα καποιου τελειωσει δεν εχουμε ιδεα τι πραγματικα συνεβει. Το στορυ του Πελε οπως εχει φτασει στα αφτια μας ειναι πως ο τυπος εχει παρει 3 μουντιαλ οντας ο καλυτερος παιχτης της Βραζιλιας. Αυτο ολοι νομιζουν πως ειναι 100% σωστο, ομως ειναι (πλεον) 83% σωστο. Μεχρι το 78 ηταν 66% σωστο (κ καποιοι πιστευαν 50% σωστο. Κι εξηγουμαι πριν πεσετε να με φατε. Το 62 ο πελε τραυματιστηκε στο δευτερο παιχνιδι κ δεν επαιξε το υπολοιπο μουντιαλ. Αυτο αυτοματως σημαινει πως το 62 οχι μονο δεν ηταν ο καλυτερος παιχτης της Βραζιλιας αλλα δεν ηταν καν απο τους λογους που η Βραζιλια πηρε το κυπελο. Ο Γκαριντσα σεληνιαστηκε (καλα σεληνιασμενος ηταν κ το 58) κ τα διελυσε ολα κ πηρε σπιτι του μαζι με το κυπελο κ το βραβειο του καλυτερου παιχτη. Πηρε κ μια ωραιοτατη κοκκινη στον ημιτελικο κ κανονικα δε θα επρεπε να παιξει στον τελικο αλλα επειδη τοτες το να σπρωχνουμε μια ομαδα επειδη ΦΙΦΑ, δεν ηταν απλα δινουμε κανα σφυριγμα αντε κ μπεναλντυ κ γκρινιαζουν ολοι, αλλα κυριολεκτικα αλλαζουμε τους κανονες της διοργανωσης (επειδη στη Βραζιλια ο καημενος ο Πελες δε μπορει να παιξει οποτε μη χασουν κ το αλλο υπερλαμπρο αστερι τους) ΟΥΑΟΥ??!!??!! Ο Πελε μεχρι το 78 κ τους κανονες της ΦΙΦΑ δεν δικαιουταν καν μεταλλιο απο το 62. Μετα το 78 αλλαξαν οι κανονες κ το πηρε. Το 62 λοιπον τραυματιστηκε ο Πελε κ ο Γκαριντσα εκανε παρτυ. Το 66 τραυματιστηκε στο δευτερο παιχνιδι ο ηδη ταλαιπωρημενος απο τραυματισμους ο προχωρημενης αθλητικης ηλικιας (για τοτε) ο Γκαριντσα κ ο Πελες γυρισε σπιτι του απο τον πρωτο γυρο. Το δευτερο παιχνιδι που τραυματιστηκε ο Γκαριντσα κ χασανε ειναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ παιχνιδι που εχασε στη καριερα του με τη Βραζιλια ο Γκαριντσας. ΚΑΛΟ Ε? Τι σου ειναι το ρημαδι το narrative. Το 58 ο Πελε ηταν ο καλυτερος ολων ξεκαθαρα, εκτος ενος (Γκαριντσα) απο τον οποιο ηταν καλυτερος στα σημεια με μεγαλο συν υπερ του πως ηταν 18. Το 70 παλι ειχε υπερομαδα η Βραζιλια κ εκει ο Πελες ηταν ο καλυτερος ολων. Απλα μεχρι το 66 πολλοι αν οχι οι περισσοτεροι στη Βραζιλια πιστευαν πως ο Γκαριντσας ηταν καλυτερος του Πελε. Κ τελικα αυτος ο ισχυρισμος που εχει φτασει μεχρι τα αυτια μας, δε ξερω αν ισχυει ή οχι, σιγουρα ομως εχει καποια βαση κ μεχρι να μαθω τι εγινε το 62 πιστευα πως ειναι φουμαρα. Θα μου πεις αυτο τα αλλαζει ολα? Οταν δεν εχεις ζησει μια εποχη (που κ να την ειχες ζησει σημαινε να διαβαζεις τι εγινε στις εφημεριδες κ να βλεπεις τα παιχνιδια σε..ζωντανη μαγνητοσκοπηση) κ διαβαζεις τα παραπανω δεδομενα τοτε ναι αλλαζει πολλα. Οχι για τον Πελε. Για τον Γκαριντσα. Ειναι πολυ πιο ψηλα στη λιστα σπουδαιων απ'οτι νομιζουμε. Κ το στορυ στα αυτια των μικροτερων γενιων δεν φτανει οπως πραγματικα εγινε. Ή μαλλον στα 2 μουντιαλ το στορυ ειναι καλο κ σε ενα αφηνεται να εννοηθει τι εγινε. Που τελικα δεν εγινε αυτο που εννοειται! Το ποστ ειναι σκοπιμως χαοτικο αλλα τουλαχιστον ο,τι ειναι με ΜΩΒ ειναι fact. Τα γραφω γιατι τα εμαθα προσφατα κ μου εκανε εντυπωση. Ουτως ή αλλως αφορα τον Πελε κ ειλικρινα οπως ειπα κ πιο πανω δε νομιζω να μειωνει το μυθο του καπου. Που και να το κανει δε τον αλλαζει θεση στη λιστα κανενος. Απλα φερνει τον Γκαριντσα πολυ πιο κοντα του.

Banks και Gambale το highlight του βίντεο για μένα. Προφανώς όλοι σε υψηλό επίπεδο, απλά το παίξιμο των προαναφερθέντων δίνει το κάτι παραπάνω, το wow factor. Και ο Nadhaswaram, για 17 χρονώ αμουστακο αγόρι, ρισπεκτ.... αλλά η σύνθεση, αν το δούμε με αμιγώς μουσικά κριτήρια, χλιαρή.

Δεν το είχα δει τότε και το παλικάρι μάλλον το χρειαζόταν. Ήταν μια περίοδος που δεν έμπαινα πολύ λόγω υποχρεώσεων. Κατάλαβα ποιον τρόπο βρήκε στο τελευταίο ποστ, υπάρχουν τουλάχιστο 2-3 ακόμα να κάνει αυτό που ήθελε αλλά αυτό με τους arpeggiator θα ήταν πιο πρακτικό. Το δε ποστ το είδα διότι καμιά φορά μπαίνω στη λίστα ενεργών μελών να δω τι θέματα κοιτάνε και βγαίνουν παλά θέματα και είναι και αυτό το oldies but goodies που είναι ωραίο. Χαχαχχαχαχαχαχααχαχχα? Καλή πρωτοχρονιά!!!! Δεν λέμε πάλι καλά που μετά από τόσα χρόνια είμαστε όλοι καλά και αγαπημένοι χαχαχαχαχαχα?

Σε τρωγεται ο κ@λος σου μογ φαίνεται...

Προσωπικά το 2007 δεν ήξερα ούτε το Νόιζ, μετά από δυο χρόνια το έμαθα.. Ωραία χρόνια ρε Κώστα με Κώστα Καραμανλή στα ηνία! Βλέπω αυτό το "15 χρόνια αργότερα..." πάνω από το ποστ σου βρε Κώστα και με πιάνει κάτι, μια μελαγχολία ίσως...

Απο KORG υπάρχει το pa5x μονο διαθεσιμο αμεσα σαν καινουργιο μοντελο θα βγουν και τα μικροτερα αδερφακια του pa5x, αντιστοιχα τα pa700&pa1000 δηλ τα οποια ειναι βασισμενα στο pa4x, τωρα ποτε και πως θα λεγονται αυτο ειναι αγνωστο γενικα υπαρχουν ελλειψεις στην κατασκευη synth σε microchip οπότε ίσως αργήσοουν υπάρχει και αγορά μεταχειρισμένων κοιτας και εκει αν θες κατι αμεσα αλλιως περιμενεις τα καινουργια μοντέλα αλλα 1,000 μπαμ δεν θα ειναι θα ειναι λιγο παραπανω 1,200-1400 για το αντιστοιχο νεο pa700 ετσι οπως εχουν ανεβει ολα....

Να ανεβάζεις συχνότερα... Καλή χρονιά!

Συμβαίνουν αυτά στα live...

Εκπληκτικό. Στην αρχή μου Koshkinισε αρκετά. Εύγε.

ο πελε ηταν μια μεγαλη μορφη του 20ου αιωνα.ενας πραγματικος μαγος της μπαλλας.(και εγω απο βιντεο οτι εχω δει)πρωτοπορος σε πολλα πραγματα(ηταν ο πρωτος που εκανε το ονομα του "εμπορικο σημα" και μετα ακολουθησαν οι υπολοιποι),λατρευτηκε σαν θεος απο τους συμπατριωτες του(μονο ο αυρτον σεννα τον εφτασε σε δημοτικοτητα) αλλα και κατηγορηθηκε για παιχνιδια πισω απο την πλατη του λαου με τη χουντα της βραζιλιας το '70.οι συγχρονες βεντετες του ποδοσφαιρου του χρωστανε πολλα.παρολα αυτα και εγω δηλωνω "μαραντονικος" 100% γιατι ειχα την τυχη να τον δω το 1986 στο μουντιαλ να παιρνει μονος του το κυπελλο διαλυοντας τον ανταγωνισμο με καθε πιθανο τροπο..εχοντας για συμπαικτες 10 πολυ μετριους παικτες(με εξαιρεση τον χορχε βαλντανο) που δεν θα ειχαν καμια τυχη χωρις αυτον.απο την αλλη ο πελε διπλα του ειχε σχεδον ισαξιους(ισως και καλυτερους) του παικτες αλλα αυτος ηταν ο σταρ(γιατι ηταν το "εμπορικο σημα").ο μονος που καταφερε να κανει παρομοιο κατορθωμα με αυτο το ντιεγκο ηταν ο γκαλης ενα χρονο μετα.rest in peace pele.

Κορεκτεντ

RIP Περι ορεξεως Ντιεγκο ασυζητητι. Βαριεμαι να εξηγησω τους λογους αλλα εγω τους ξερω?. Το θεμα ειναι πως ο Πελες κ ο Ντιεγκο ειναι οι Ο.Τ.Ε. (ολων των εποχων, το καλυτεροι δε το βαζω για να βγαινει ενα ωραιοτατο λογοπαιγνιο αντιστοιχο του G.O.A.T ελληνικης προελευσεως) ενος ποδοσφαιρου που δεν υπαρχει πια κι αυτο με θλιβει κ με κανει να βαριεμαι απιστευτα). Σιγουρα δε θα μπορουσε να γινει αλλιως, σιγουρα σε πολλους τομεις του παιχνιδιου ειναι εξελιξη (εκγυμναση, προπονηση, αποθεραπειες, τακτικη, τεχνολογια υλικων, δε παιζουν σε γηπεδα που ευκολα τα περνας για χωραφια με ελιες χωρις τις ελιες, δε επιτρεπουν καθε βδομαδα σε ενα κριαρι αμυντικο 10 ευκαιριες ανα παιχνιδι να κοψει την καριερα καποιου κλπ) αλλα παρολα αυτα με θλιβει κ με κανει να βαριεμαι το οτι οι ποιητες δεν εχουν θεση στο συγχρονο ποδοσφαιρο

Εγω ενα πράγμα ξέρω. ΝΟΙΖ ναι ναι και ότι να ναι!!!! ΝΟΙΖ φανατίλα! ΝΟΙΖ ΦΑΤΑΧ!!!! ? ΝΟΙΖ ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟ 2023 να μας έχει ΌΛΟΥΣ ΚΑΛΑ!!!!

Ο Πελε είναι η strat των ποδοσφαιριστωΝε και ο ΜεσιΣ Superstrat με triple flame maple top, 32 ταστα, 9 χορδες , 3 διπλους & Floyd Rose (μπλιαξ)

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση πως, για σπονδυλωτό και με τόσα στυλ έργο, είχε τόσο καλή ροή. υγ: λίγο πριν τη λήξη του 22 εμφανίζεται ένα πολύ δυνατό νήμα.

D' Angelico Premier DC Έχοντας κάνει τα σχέδιά μου εδώ και καιρό, αφού παρουσιάστηκαν καλές περιπτώσεις η μία μετά την άλλη, πάτησα ξανά την σκανδάλη δυο βδομάδες μετά την Iliad. 15η κιθάρα της ζωής μου μέχρι τώρα λοιπόν, και 4η κιθάρα της παρούσας ενεργής συλλογής, έμελε να είναι και η πρώτη μου - και εύχομαι και τελευταία - semi-hollow. Εδώ και καιρό προσπαθούσα να διαλέξω ανάμεσα σε Epiphone, Sire, Ibanez, D'Angelico, PRS, Stanford ή Yamaha, έχοντας στο μυαλό μου ότι θέλω μια κιθάρα να κελαηδάει στον bridge με γκάζια, για παιξίματα στο στυλ του Robben Ford.. και μιας που από άποψη χαρακτηριστικών τα περισσότερα από τα παραπάνω ES-335 τύπου μοντέλα στα οποία αναφέρομαι ήταν πανομοιότυπα ή αρκετά κοντά, εντέλει αποφάσισα με βάση πιο επιφανειακά κριτήρια (βάρος και εμφάνιση). Αφού πήρα την απόφαση για D'Angelico (καθώς γουστάρω κάργα fiesta red με σκούρα ταστιέρα και block inlays αντί για dot), μία δεύτερη επιλογή είχε να κάνει με το αν θα πάρω την DC ή την Mini DC (ES-339 φάση)... εκεί διάλεξα βάσει ηχητικών δειγμάτων, καθώς ο πιο φουλ ήχος του μεγαλύτερου σκάφους κέρδισε σαν προοπτική το ελαφρύτερο και πιο άνετο σκαρί. Η κιθάρα όπως μου ήρθε θέλει σίγουρα ένα σετάρισμα, το οποίο και θα γίνει την επόμενη βδομάδα, αλλά η μέχρι τώρα εικόνα που έχω είναι ότι πρόκειται για ακριβώς αυτό που έψαχνα σε αυτά τα χρήματα. Ελαφριά (3,51 κιλά), resonant χωρίς προβλήματα με feedback, οι Duncan Designed μαγνήτες με ωραία παρουσία (καθόλου μουντοί), ενώ η βασική της ιδιαιτερότητα έγκειται στο ότι το neck είναι από maple και αρκετά λεπτό για σκάφος, το οποίο στην πράξη φαίνεται να με βολεύει πάρα πολύ. Το ίδιο ισχύει και για το μοντέρνο radius, καθώς όπως καταλάβατε την κιθάρα την πήρα για να αλητεύω με σηκώματα και βρώμες κατά βάση, και όχι να μένω στο neck μαγνήτη για ατελείωτα chord solos (το καλό είναι ότι άμα ποτέ μου βγει, το κάνει πειστικά και αυτό). Κατά τα άλλα προσπαθώ ακόμα να καταλάβω αν την προτιμώ με (κλασάτη) ή χωρίς (του δρόμου) pickguard... προς το παρόν την έχω "γυμνή" σαν τον Gary Moore και βλέπουμε.

Ο Πελέ κατά γενική ομολογία ήταν ο μεγαλύτερος θρύλος του αθλήματος, και αυτό δεν είναι κάτι που το λέγανε μόνο πολλοί μέσα στο καφενείο, αλλά το έχουν πει και οι υπόλοιποι θρύλοι για αυτόν (Κρόιφ, Πούσκας, Μπεκενμπάουερ κλπ κλπ κλπ). Προσωπικά μιλώντας, στα 37 είμαι, οπότε δεν τον πρόλαβα στα γήπεδα όπως ο πατέρας μου, αλλά όσα κατάφερε να πετύχει στην πορεία του, συν αυτά που έχω δει από τα βίντεο, στο μυαλό μου τον έκαναν ανέκαθεν να θεωρείται ο ξεκάθαρος GOAT παικτικά. Συνολικά ποδοσφαιρικά τώρα, η μεγαλύτερη προσωπικότητα κατ'εμέ ήταν και θα είναι ο Κρόιφ (με όσα έκανε σαν παίχτης, προπονητής και παράγοντας). Στο αιώνια ενδιαφέρον ερώτημα του ποιος είναι ο σπουδαιότερος στο εκάστοτε σπορτ πάντως, για το ποδόσφαιρο αν θέλει κάποιος να δώσει μια όσο γίνεται πιο αντικειμενική απάντηση, αυτή θεωρώ πως μπορεί να είναι μόνο δύο ονόματα: Πελέ ή Μέσι. Ούτε Μαραντόνα, ούτε Κρόιφ, ούτε Ντι Στέφανο, ούτε Κριστιάνο, ούτε κανείς.. κι αυτό γιατί δίπλα στα όσα μαγικά έχουν καταθέσει στο χορτάρι αυτοί οι δύο, οι αριθμοί και το legacy τους δείχνουν ξεκάθαρα ότι πρόκειται για τις δύο πιο μεγάλες ποδοσφαιρικές καριέρες, και απλά είναι επιλογή εποχής και υπόλοιπων κριτηρίων από κει και μετά για την απάντηση. Εγώ αν και σαν ανώτατη αρχή αναγνωρίζω την Βραζιλία στο ποδόσφαιρο, και ο μεγαλύτερος από όλους τους Βραζιλιάνους ήταν και παραμένει ο Πελέ, πλέον δέχομαι και την απάντηση Messi, μιας που το παλικάρι τα έχει κάνει όλα, και μαζί με τον Κριστιάνο έχουν φτάσει την έννοια κυριαρχίας και συνέπειας σε τρελά ύψη στην πιο προηγμένη τεχνολογικά και επαγγελματικά εποχή. Την απάντηση Κριστιάνο δεν μπορώ να τη δεχθώ, γιατί όσο κι αν 20 χρόνια τώρα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον Μέσι, ποτέ δεν υπήρξε τόσο επιδραστικός όσο ο κοντορεβυθούλης. Αντίστοιχα ο Μαραντόνα, όσο κι αν είναι η πιο λατρεμένη φιγούρα από τους παραπάνω, δεν έχει ούτε τους αριθμούς ούτε τη συνέπεια κυριαρχίας στο τοπ επίπεδο ώστε να βγει λογικά από πάνω στη σύγκριση. Ανέφερα τα ονόματα που κυκλοφορούν σε αυτές τις κουβέντες τα τελευταία χρόνια (παλιότερα το δίπολο ήταν μόνο Πελέ-Μαραντόνα όπως θυμόμαστε), και προσπαθώ να το κρατήσω στη λογική ανάλυση του πράγματος. Κατ' ουσία, όταν μπαίνει η αγάπη και η λατρεία για έναν παίχτη στην εξίσωση, τα αντικειμενικά κριτήρια πάνε λίγο περίπατο, για αυτό άλλωστε ο Ντιέγκο ίσως για την πλειοψηφία αποτέλεσε ίνδαλμα μεγαλύτερο ακόμα κι από τον πραγματικό Βασιλιά του ποδοσφαίρου. Για μένα τον μπασκετικό πάντως, ο Πελέ ήταν πάντοτε συνώνυμο της κορυφής, και του ίδιου του αθλήματος αν θέλετε, αλλά οι μεγάλες προσωπικές αδυναμίες έχουν υπάρξει τα δύο Ρ (Ρονάλντο και Ροναλντίνιο), ο Βαν Μπάστεν, και αυτός ο εξωγήινος τύπος ονόματι Μ'Μπαπέ. Σταματάω στις 3 παραγράφους καφενειακού χαρακτήρα, και παραθέτω κι ένα βιντεάκι για το θρύλο. Αντίο Βασιλιά...

Κι αυτό το album φετινό είναι. Κόλαση τα παιξίματα και τα τούτι. Ο Lydian Nadhaswaram, είναι ένας Ινδός πιανίστας ετών 17 παρακαλώ. Μάζεψε μερικά τέρατα, και παίζει την δική του μουσική.

Και εδώ μια φωτογραφία απο τις πρόβες ???.

Τελικά μετά από μερικούς μήνες συνύπαρξης, συνειδητοποίησα ότι το 7.25'' radius της Vintera '50s Telecaster δεν ήταν το βολικότερο για μένα, οπότε προχώρησα σε αλλαγές... Εδώ και λίγες μέρες λοιπόν, κατέφτασε αυτή η πανέμορφη κυρία σπίτι, που είναι ακριβώς αυτό που έψαχνα. FGN J-Standard Iliad... Σώμα ash (πανάλαφρη), maple neck και ταστιέρα, μαγνήτες Seymour Duncan, brass saddles, compound radius, made in Japan ποιότητα κατασκευής, και την κιθάρα από την πρώτη στιγμή την αισθάνθηκα σαν ιδανικό συμπλήρωμα της Cutlass και της Provocateur. Εννοείται σε λίγο καιρό θα γράψουμε και τίποτα.