Πίνακας συμμετοχής

Εγώ θα ήθελα να σταθώ στον στίχο ο οποίος είναι για ακόμα μια φορά καταπληκτικός και επίσης ακούγοντας το... μουσικά πίσω από την έντεχνη ενορχήστρωση άκουσα μιά κρυμμένη ρεμπέτικη θεματολογία στο μεγαλύτερο μέρος του κομματιού την οποία βρήκα επίσης καταπληκτική.

Προσωπικώς συντάσσομαι με τον dim. Εν ολίγοις, ουδέποτε μου άρεσαν τα τραγούδια των VH παρόλο που στα 90's άκουγα (και) φουλ αμερικάνικο hard rock (Skid Row, Motley Crue, Poison κλπ.). Κάτι που αποτελεί ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή για μένα αλλά εγείρει κι ένα ερώτημα είναι το εξής: Στις αρχές των 90's "έμπλεξα" με μια παρέα παιδιών που με έμπασαν για τα καλά στα μονοπάτια της "σκληρής" μουσικής. Εκείνοι άκουγαν τα πάντα από hair/glam metal και hard rock μέχρι thrash. Από ανταλλαγές βινιλίων και κασετών έμαθα τα περισσότερα από τα groups της εποχής αλλά και παλιότερα φυσικά (rainbow, deep purple, motorhead, ac/dc κ.α.). Με λίγα λόγια, είχαμε μια ζωντανή ανταλλακτική μουσική βιβλιοθήκη με εκατοντάδες συγκροτήματα του ευρύτερου σκληρού ροκ ιδιώματος. Ε, από αυτή τη βιβλιοθήκη απουσίαζαν παντελώς οι Van Halen. Δεν υπήρχε ούτε μια κασέτα να πηγαινοέρχεται ενώ δε θυμάμαι να αναφέρονται καν. Η μόνη ανάμνηση που έχω κι εγώ, είναι το video clip του Jump απ' το mtv. Αναρωτιέμαι γιατί δεν τους άκουγε κανένας μας λοιπόν, ενώ μουσικά σαφώς ήταν εντός του φάσματος των πραγμάτων που μας ενδιέφεραν.

Είχα διαβάσει τα καλύτερα για τα εν λόγω μοντέλα της Schecter. Μια και είμαι “παραδοσιακός” στις επιλογές μου, μου κίνησε το ενδιαφέρον το εν λόγω μοντέλο. Από τη μια vintage γέφυρα και μαγνήτες, και από την άλλη μοντέρνα σχεδίαση σώματος και μανικιού. Λίγο το ωραίο χρώμα, λίγο το binding, λίγο οι εξαιρετικές κριτικές, μου έκαμψαν κάθε αντίσταση και ενέδωσα στον πειρασμό. Την αγόρασα 720 ευρώ από reverb, από κατάστημα που μπορούσα να δω φωτογραφίες του τι ψωνίζω. Σε 8 μέρες την είχα στην πόρτα μου. Εμφάνιση Το λιγότερο εντυπωσιακή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η εμφάνιση της PT special. Από απόσταση, το μάτι πάει κατευθείαν προς το υπέροχο μπλε-πρασινο (aqua burst pearl) χρώμα του σώματος, πλαισιωμένο από το creme binding. Αυτό που ξεχωρίζει, βέβαια, είναι το binding στην ταστιέρα, κάτι που δεν συνηθίζεται σε κιθάρες αυτής της κατηγορίας τιμής. Το σώμα έχει πολύ λεπτή στρώση βερνίκι με αποτέλεσμα το ανάγλυφο των νερών του ξύλου να είναι πολύ αισθητό, ακόμα και με το μάτι. Δίδει την εντύπωση ότι δεν υπάρχει βερνίκι πάνω από το χρώμα, δίδει μια αμεσότητα στην επαφή του χεριού με το ξύλο.To control plate έχει μια ιδιαίτερη σχεδίαση, που το κάνει να ξεχωρίζει. Ο λαιμός είναι από σκούρο σφένδαμο, με μοντέρνα σχεδίαση και αυτός, συμβάλοντας τα μέγιστα στο αισθητικό κομμάτι. Ποιότητα κατασκευής/εργονομία Η, made in South Korea, PT special είναι μια κιθάρα που σου δίδει την αίσθηση ότι κοστίζει τουλάχιστον τα διπλά χρήματα από αυτά που πωλείται. Όλα πάνω της μαρτυρούν ποιότητα και υψηλού επιπέδου know-how από την Schecter. Θα μου πείτε, οκ μια telecaster είναι, δυο ξύλα, μια γέφυρα και χορδές. Δεν είναι τόσο απλό, φυσικά, το να φτιαχτεί μια καλή telecaster, και η PT είναι μια εξαιρετική telecaster. Το σώμα απο swamp ash, είναι δύο κομμάτια, όμορφα κολλημένα μεταξύ τους, και η σχεδίασή του έχει διαφοροποιήσεις σε σχέση με μια κλασική telecaster. Υπάρχει belly cut, arm rest, και το neck joint είναι καμπυλωτό, χωρίς neck plate, κάνοντας την πρόσβαση στα τελευταία τάστα παιχνιδάκι. Πάρα πολύ άνετη κιθάρα για όρθιο και καθιστό παίξιμο. Για “ξαπλωτό” παίξιμο (το συνηθίζω τα βράδια όταν χαλαρώνω στον καναπέ) δεν είναι τόσο άνετη, διότι λόγω της ματ αίσθησης και των καμπυλών του σώματος, γλιστράει αρκετά. To βάρος είναι κοντά στα 3350, και ενδιαφέρον έχει η ύπαρξη ενός είδους weight relief στο σώμα. Δεν ξέρω εάν ο στόχος τους ήταν, όντως, η μείωση του βάρους, αλλά σίγουρα το επηρρεάζει το γεγονός ότι υπάρχει μια “κρύπτη” κάτω από το pickguard… Η γέφυρα είναι μια κλασική vintage ashtray, η οποία έχει τρία, πολύ όμορφα και καλοσχεδιασμένα (εν μέρει) brass saddles, που χαρίζουν αρκετά ακριβές intonation. Έχουν, όμως, και δυό πολύ σοβαρά προβλήματα. Οι βίδες τους (οι οποίες ρυθμίζουν με ίσιο κατσαβιδάκι) προεξέχουν αρκετά και είναι πολύ άβολες όταν το χέρι ακουμπά πάνω τους. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, οι βιδούλες είναι και αρκετά αιχμηρές. Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπισα, ήταν το γεγονός ότι τα βαγονάκια δεν έχουν οδηγό να πατήσει πάνω η χορδή. Σε συνδυασμό με την έντονη γωνία που έχουν, προκαλείται δυσχέρεια στο που θα πατήσουν οι χορδές. Μια συγκεκριμένη χορδή ήταν τόσο κοντά στη βίδα, όπου με ένα bend γλιστρούσε και την ακουμπούσε, με αποτέλεσμα να buzzάρει. Το πρόβλημα διορθώθηκε με ένα νέο σετ saddles… Τα χειριστήρια έχουν ανάποδη διάταξη, και ο 3-way switch μοιάζει με εκείνουν που συναντάμε σε μια SG ή μια les paul. Είναι λίγο μακριά από το χέρι, αλλά με λίγο συνήθεια, οι αλλαγές θέσης είναι αρκετά εύκολες. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι το volume pot είναι προσβάσιμο την ώρα του παιξίματος, κάνοντας τα swells εύκολη υπόθεση. Σε γενικές γραμμές, είναι υψηλή η ποιότητα των ηλεκτρικών, ανάλογη με εκείνη μιας fender. O λαιμός έχει σχήμα C, με radius 12” και jumbo τάστα. Έχει αρκετά λεπτή και μοντέρνα αίσθηση, με πάχος 21χιλ στο 1ο τάστο και 23χιλ στο 12ο. Η ταστιέρα είναι από rosewood, με dot inlays, και με εξαιρετική ταστοδουλειά πάνω της. Δεν υπάρχουν κοφτερές άκρες, και τα jumbo τάστα εγγυώνται άνετο γράπωμα των χορδών για bending και vibrato. Πραγματικά, άψογη αίσθηση. Να σημειώσω ότι το binding είναι εξαιρετικά τοποθετημένο, καθώς δεν είναι καθόλου αισθητο με την αφή, σε έναν λαιμο ελαφριά στρώση φινιρίσματος. Το Graph Tech nut είναι καλοκομμένο, σε γενικές γραμμές. Σε μια χορδή χρειάστηκε να πλατύνω, ελαφρώς, το αυλάκι για να μην κολλάει. Δεν ξεκουρδίζει και τα standards tuners της Grover, που έχει, βοηθούν σε αυτό. Συνολικά, πρόκειται για μια ποιοτικότατη κιθάρα, με έμφαση στην λεπτομέρεια, τόσο στο αισθητικό, όσο και στο κομμάτι της εργονομίας. Μοναδικό “φάουλ” είναι τα saddles, αλλά με ένα aftermarket set, το πρόβλημα λύνεται. Επίσης, να ανεφέρω ότι η κιθάρα ήρθε σεταρισμένη αρκετά καλά. Από θέμα προτίμησης, και μόνο, άλλαξα το action και ρύθμισα διαφορετικά τα ύψη των μαγνητών. Μαγνήτες/Ήχος Η PT φοράει ένα σετ μαγνητών με alnico 5 bridge στα 6,5Κ (Schecter diamond VT-1) και alnico 5 P90 neck στα 6,8Κ (Schecter diamond V-90). Η διαφορά στην ένταση, αλλά και στο voicing είναι αρκετή. Ο P90 είναι πολύ δυνατός, μπασάτος, και αρκετά σκοτεινός. Ο bridge είναι κάπως πιο αδύναμος, πάρα πολύ πριμάτος, πολύ παραδοσιακός γενικότερα. Παραδόξως, δένουν πολύ ωραία μεταξύ τους, και τα διαφορετικά voicings δίδουν μια μεγαλύτερη γκάμα ήχων, σε σχέση με μια τυπική telecaster. Ιδιαίτερα, η μεσαία θέση είναι εκπληκτική καθώς συνδυάζει τον όγκο του P90 με τον πρίμο και διακριτό ήχο του neck. Τις εντάσεις, ανάμεσα στους δύο μαγνήτες, τους έφερα στα ίσα χαμηλώνοντας τον P90 κάπου στα 4mm και ανεβάζοντας τον bridge κάπου στα 2mm. (Βέβαια, δεν έμειναν πολύ πάνω καθώς αλλάχθηκαν με ένα εξαιρετικό σετ απο Q pickups (90 ευρώ μου κόστισε), με έναν πολυ bright alnico 5 P90 στα 5,5Κ, και έναν alnico 3 στην γέφυρα, στα 13K. O ήχος είναι πιο ισορροπημένος, εξίσου bright στη θεση bridge, αλλα πολύ πιο bright και καθαρός στη θέση neck. H παραγγελία των μαγνητών έγινε σχεδόν πριν γίνει παραγγελία της κιθάρας, καθώς ήξερα τις ιδιαιτερότητες των μαγνητών και ήθελα να έχω τον καλύτερο δυνατό ήχο.) Η συνδεσμολογία δίδει και δυνατότητα να συνδυαστούν, οι δύο μαγνήτες, σε σειρά, τραβώντας το tone pot. Πολύ βολικό, καθώς δίδει έναν ήχο πιο παχύ και δυνατό, που θυμίζει humbucker. Γενικά, πολύ καλός ήχος, και πολύ μεγάλη γκάμα μουσικής που μπορεί να καλύψει (από jazz μέχρι hard rock). Το volume pot καθαρίζει γραμμικά τον ήχο, κάνοντας ικανοποιητική δουλειά (θα προτιμούσα να καθάριζε νωρίτερα ο ήχος), ενώ το tone pot είναι πολύ αποτελεσματικό. Το τελευταίο δίδει ένα wah εφέ όταν ανοιγοκλείνει από το 0 μέχρι το 2. Samples ήχων Καθαρός ήχος: ptorkatana.mp3 Mε overdrive: ptorodr.mp3 Στο mix: ptbackingod3.mp3 Specifications: Swamp ash body Maple neck Rosewood fretboard Mother of Pearl dot fretboard inlays Neck profile: Vintage "C" Scale length: 648 mm (25.5") Fretboard radius: 305 mm (12") Nut width 1.653" (42 mm) Graph Tech XL Ivory TUSQ nut 22 Jumbo frets Pickups: Schecter Diamond VT-1 (bridge) and Schecter Diamond V-90 (neck) single coils Volume control Tone control with push/pull function 3-Way switch Nickel hardware Factory stringing: Ernie Ball Regular Slinky #2221 (.010 - .046) Colour: Aqua Burst Pearl

Πολυ ωραία παρουσίαση, ωραία επιλογή χρώματος και ωραίο παίξιμο!Καλοπαιχτη η κιθάρα Γιώργο!

Αυτο το αλμπουμ ειναι οπως οταν πρωτοεμφανιστηκε ο Malmsteen με τους Alcatrazz. Αλλαξε το τοπιο της ηλεκτρικης κιθαρας σε μια νυχτα!

Eνα κομμάτι που μας δείχνει την καλλιτεχνική φλέβα ,ποιοτητα κ ευαισθησία του τραγουδοποιού . Μπραβο σου Roberto 30 .

Οι VH είναι τέρατα της ροκ και ο Άλεξ τιτάνας των τυμπάνων. Αλλά "ηταν αμερικανάκια" και εμείς δεν τα σηκώναμε αυτά εδώ, ήμασταν πιο ψαγμένοι και καλά. Για αυτό δεν τους άκουγες, για αυτό δεν τους μετράς ως μεγάλο γκρουπ (και για αυτό "ξέρεις το Jump", δηλαδή ό,τι πιο non-VH κομμάτι).

Ασε να εχουμε ενα σκοπο στη ζωη μας

Εσυ εισαι ....καλό παιδι

Τσίπουρα...;

Πολύ ωραία η ερμηνεία σου! Από τις καλύτερες (αν όχι η καλύτερη). Εμένα μου αρέσει που το εμπλούτισες ενορχηστρωτικά, αλλά θα συμφωνήσω με το σχόλιο του Alex. Μπράβο Απόστολε!

Αποκλείεται να μην έχεις ακούσεις το riff του Aint Talkin' Bout Love Και μου φαίνεται επίσης δύσκολο να μην έχεις ακούσει (ή έστω να το αναφέρει καποιος) το Eruption.

Καταπληκτικός στίχος και όπως έγραψε και ο @PAL στα σχόλια, με ρεμπέτικη και όχι θεματολογία μουσικά. Ωραία εκτέλεση φωνητικά και ενορχηστρωτικά που ήθελε όμως το χέρι ενός έμπειρου ηχολήπτη στη μείξη.

Γεια σου @haryy! Αρκετά κοντά έπεσες θα έλεγα αλλά πιστεύω πως το σήμα έπρεπε να είναι πιο dry than wet.

Από μικρός φαινόμουνα ....

Προσωπικά άκουσα εδώ την καλύτερη ερμηνεία σου! Κατά τ'άλλα πέτα τα όλα και κράτα μόνο την φωνή και το πιάνο..... Δεν θα το έλεγα απ'τα καλύτερα σου, αλλά και πάλι άλλοι (όπως εγώ...) θα πετάγαμε την σκούφια μας εάν το γράφαμε εμείς. Υ.Γ. Άργησε αλλά τελικά ήρθε και στον Στράτο η κλιμακτήριος- ανδρόπαυση..

Μικροί θελαμε οσο γρηγορότερα να μεγαλώσουμε και μεγάλοι θέλουμε να γίνουμε μικροί ξανα .Στην ουσία όμως η ζωη κανει τον ιδιο κυκλο,απο την γέννηση μας ξεκιναει ηδη η αντιστροφη μετρηση ως που παλι γινόμαστε μωρα στο τελος,οσοι δηλαδη ειναι τυχεροι να φτασουν σε μεγαλη ηλικια.Σημασια εχει να μπορεσουμε να κρατησουμε το παιδι που εχουμε μεσα μας ως το τελος, πραγμα πολυ δυσκολο στις μερες μας μιας και ζηταμε πολυ περισσότερα απο οτι χρειαζόμαστε δημιουργώντας πολλες ευθύνες αδικα και το παιδι μεσα μας μαραζώνει ,γιατι το παιδι θελει και παιχνιδι και μεις ξεχασαμε να παιζουμε..... Με εκανες να σκεφτω παλι και να γραψω, αρα το κομματι πετυχε το σκοπο του

Νομίζω ότι θέλει λιγότερο gain και delay. Είσαι πάρα πολύ κοντά πάντως.

ας κλέβει όσο θέλει, μιλάμε για larger than life καλλιτέχνη.

Και πολλες αναμεσα τους Εσυ ιδιως χρησιμοποιεις μερικες. .

άντε αποκαλυφθείτε. Εξ άλλου ίσως είναι ευκαιρία ακόμα για κάποιους να προλάβουν αυτά που είδατε, καθώς οι προσφορές θα πάνε μέχρι το τέλος του μήνα. Εγώ όπως έγραφα σε άλλο νημα, μετά από πολλή και ώριμη σκέψη ψώνισα την σουίτα Studio max 3.5 της IK Multimedia. https://www.ikmultimedia.com/products/ts3/index.php?p=versions#compare Η αρχική ιδέα ήταν να ψωνίσω το Vst Hammond B-3X, αλλά μετά είδα ότι περιλαμβάνεται στην παραπάνω σουίτα μαζί με άλλα. Πριν την Παρασκευή κόστιζε 233 το όλο πακέτο από 169 που είχε μόνο το Β-3Χ, ενώ μέχρι χτες τουλάχιστον ήταν 222. Εκτός από το εξαιρετικό απίστευτο Hammond που είναι με τις ευλογίες της Hammond Suzuki, στο ίδιο πακέτο παίρνεις άλλα vst όπως κλώνο Mellotron, τύμπανα, μπάσο, σύνθια, πλήρη ορχηστρική βιβλιοθήκη, το amplitube, εργαλεία για master, μίξη και εφέ και δεν συμμαζεύεται. Πολλά να πω την αλήθεια δεν τα χρειαζόμουν σίγουρα, αλλά υπέκυψα για το Mellotron. Το μόνο μου πρόβλημα για την ώρα είναι ότι συνολικά φτάνουν κάπου τα 500 GB, και δεν ξέρω ποιά θα φορτώσω (και πού).

Για κάποιο λόγο οι VH ποτέ δεν είχαν μεγάλο κοινό στην Ελλάδα, ίσως είναι αυτό που πολλοί γράφουν παραπάνω ότι είχαν πολύ "αμερικάνικο" ήχο. Πάντως, ο EVH είναι ίσως ο επιδραστικότερος ηλεκτρικός κιθαρίστας μετά τον Jimi, και ήταν τόσο πιο ξεχωριστός από τους 80ς shredders που επηρέασε.. είχε εκπληκτικό feel και phrasing, έπαιζε εξαιρετική ρυθμική και έιχε απίστευτο tone (the brown sound). Δεν ήταν και ο καλύτερος συνθέτης, αλλά έχουν σίγουρα μια 20ρια υπερχιταρες στη δισκογραφία τους

Εννοείται ότι δεν ακούγονται όπως πρέπει. Τι θα έκανα εγώ στην θέση σου ... Θα έπιανα σημαντικούς πιανίστες της jazz και θα έψαχνα tutorials και lessons για τα voicings που χρησιμοποιούν, και το πώς μοιράζουν τις φωνές στα δύο χέρια. Πώς χρησιμοποιούν το δεξί και πώς το αριστερό. Πχ McCoy Tyner αν βάλεις "mccoy tyner lesson" παίρνεις αρκετά καλά αποτελέσματα. https://www.google.com/search?q=mccoy+tyner+lesson&oq=mccoy+tyner+tutorial&aqs=chrome.1.69i57j0i22i30l3.16639j0j15&sourceid=chrome&ie=UTF-8

Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Και αυτό είναι που μας αρέσει άλλωστε ?

όχι ρε παιδιά, εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε. Αλλο ένα νήμα άπατο.

Θου Κύριε... Άλλος "Paragas" μας βρήκε ?

νέα καρέκλα.

Ποιος είναι πάλι αυτός? Ο ντράμερ των Baphomet?

Είμαι σίγουρος ότι ο dim θα το έχει λιώσει αυτό με τον Μάλμστην.

Του χρόνου να πάρεις αυτό.

Ότι ήθελα να ψωνίσω είδα πως το είχαν οι μεγάλες αλυσίδες έκπτωση στις τιμές των μαγαζιών του skroutz Τουλαχιστο απο τα casual είδη τα ηλεκτρικά ηλεκτρονικά. Και έτσι δεν ψώνισα τίποτα. Ο γιος μου μου ζήτησε ένα ρολόι ρεπλικα ακριβών γιατί το παίζει trapper είναι στην εφηβεία και αρνήθηκα να του το πάρω γιστι δεν διαβάζει τελευταία. Αν δεν διαβάζεις δεν θα πάρεις τίποτα του λέω και μην με τσαντίζεις με το θέμα του διαβάσματος γιστι θα σε πάω στην Κιβωτό ? να στρώσεις χαρακτήρα ???? Ετσι κακώς έγραψα στο thread γιατί δεν πήρα τίποτα και μπήκα για να γκρινιαξω και είδα και νέα ανατίμηση σήμερα σε κάποια είδη στο σούπερ μάρκετ και είμαι έξαλλος ???Χαχαχαχα Τα συνιστώ ανεπιφύλακτα και τα 2, τα έχω. Μόνο για τέτοια άξιζε η φετινή black Friday νομίζω , π.χ. αγορά software κλπ από εξωτερικό αλλά προσωπικά είμαι πλήρης από αυτά οπότε δεν την χάρηκα ?

Εξαιρετική επιλογή το Fortin. Ηχάρα. Εμένα με βλέπω για τα vintage keys και κάποιο πιάνο (μάλλον το Grandeur) της NI. Μέχρι 6 Δεκέμβρη είναι.

Εγώ πάντως, ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν VH ? Edit: Αμερικανάκι ?

To εννοεί.

Έ καλά μην φανταστείς.. κι εγώ που τον είδα-άκουσα μετά από λίγα χρόνια από το 1ο των van halen σε συναυλία των a priori τον ξέχασα αμέσως!

Εγώ δεν σε σκεφτόμουν τότε πάντως.

Ό διψασμένος τσίπουρα ονειρεύεται....?

Φάτε μάτια ψάρια.

Εγώ με την γυναίκα μου covid 19..

Ακούγοντας συνεχώς Eddie εδώ και 2 ολόκληρες μέρες, μπήκα στον πειρασμό να μελετήσω τον ήχο του και να προσπαθήσω να ακουμπήσω λίγο αυτό το Θεϊκό πρώτο άλμπουμ. Δεχόμεθα αρνητική ή θετική κριτική και προσφέρουμε πάσα πληροφορία αν σας ενδιαφέρει κάτι. Καλή ακρόαση! test eddie.mp3

Μεγάλη λατρεία αυτή μπάντα. Και το αγόρι Lynch πραγματικός badass παικταράς ?

Αυτό ακριβώς. Κατά τα άλλα είσαι κοντά.

Αμα σας πω οτι 99% δεν εχω ακουσει το αλμπουμ...

Μιλαω περισσοτερο για υλικα πραγματα στα αλλα εχεις απολυτο δικιο

Εδώ φαίνεται το ξεκίνημα της διαδικασίας για το curve top. Αφαιρέθηκε αρκετό από το maple σε συγκεκριμένα πάχη ώστε να γίνει το curve top. Πιο παλιά είχα φτιάξει ένα σώμα τελε με curve top ,από πεύκο για να δω πως θα φαινόταν πάνω σε μια κιθάρα. Είχα ακολουθήσει τις γραμμές της τελε και πρέπει να πω ότι το αποτέλεσμα δεν μου πολυ άρεσε, αυτήν τη φορά είπα να κάνω το curve top της Les Paul. Η φωτογραφία της telepaul είναι απο το ίντερνετ απλά για αναφορά!

Εμ για αυτό πήρα και εγώ μια, μόλις την έπαιξα είπα: Where have you been all my life..

Stir fry σημερα με χοιρινη μπριζολα και πιπεριες - proper rice killer.

Με παραμόρφωση οι μαγνήτες δεν έχουν καμία διαφορα??????? Είστε σίγουρα κιθαρίστας?

Μετράει το ξύλο, αλλά μετράει και η τεχνική. Μπορεί δηλαδή το maple που είναι σκληρό, και το ash που είναι βαρύ να κάνουν μεγαλύτερα καρούμπαλα αν τα φας στο κεφάλι, αλλά χρειάζεται και τεχνική να κουμαντάρεις σωστά την κιθάρα για να χτυπήσεις τον αντίπαλο.

Fates Warning - The Eleventh Hour