Υπάρχουν μέρες , που όλα δουλεύουν ρολόι.
Υπάρχουν άλλες , που χαλάνε το ένα , μετά το άλλο.....
Είμαι ο μόνος που πιστεύει ότι τα μηχανήματα έχουν ψυχολογία;
Μπράβο! Νομίζω πως πρέπει να βάλεις και κάποιον που θα αναδείξει τα προτερήματα του μπάσου λόγω του long scale. Δηλαδή παιξίματα στα χαμηλά αλλά και ότι πιστεύεις εσύ πως μπορεί να θεωρηθεί ως πλεονέκτημα.
Και φυσικά με καλά ηχογραφημένο ήχο.
Και όχι μόνο.
Το παρακάτω δεν έχει άμεση σχέση με το phrasing, αλλά έμμεση έχει, αφού πρεπει να είσαι καλά για να αποδώσεις και στο phrasing.
Όταν ημανε νέος στη δουλειά και συζηταγα με έναν πιο παλιό που θα έπαιρνα τη θέση του σε ένα σχήμα που είχε πολλά λάιβ Ελλάδα και εξωτερικό, ένα προσόν που έπρεπε να είχα ήταν πολύ καλή φυσική κατάσταση, λόγω της φυσικής καταπόνησης από τα ταξίδια, καπάκι soundcheck καπάκι λάιβ ελάχιστο ύπνο και ξεκούραση, καπάκι ταξίδι καπάκι soundcheck καπάκι λάιβ καπάκι ταξίδι καπάκι ......
Μαραθώνιος
Εδω θα μπορουσε να ειχε κλεισει το θεμα.
Υπαρχει κανεις που γεννηθηκε και μιλαγε και εγραφε?
Απλα υπαρχουν αυτοι που μιλησαν διαβασαν και εγραψαν πιο γρηγορα απο τους αλλους και αυτοι που εφτασαν να γινουν μεχρι και ποιητες, συγγραφεις, ομιλητες κλπ.
Αυτο οφειλεται στην αντιληψη του καθενος, κατι που αυξανει το ρυθμο μαθησης αλλα και στη δουλεια που θα ριξουν στη συνεχεια για να γινουν ποιητες και συγγραφεις.
Η μαθηση της γλωσσας γινεται στην αρχη ακουγοντας τους αλλους να μιλανε, και σιγα σιγα παίρνοντας και μαθηματα.
Σιγουρα υπαρχουν κι αυτοι που εγιναν χωρις καμια βοηθεια, σιγουρα ομως οι περισσοτεροι μαθητευσαν διπλα σε καποιον/καποιους δασκαλους.
Τα ιδια ακριβως και στην κιθαρα, στο phrasing κλπ.
Δεν υπαρχει εμφυτο.
Αναπτύσσεται.
Το λεγομενο "ταλεντο" (η αντιληψη ουσιστικα του καθενος πανω στο καθε συγκεκριμενο θεμα κατα την αποψη μου) δινει τη δυνατοτητα γρηγορου ρυθμου αναπτυξης.
Η δουλεια κανει πραγματικοτητα αυτην την δυνατοτητα.
.
Τα αυτοκίνητα πάντως σίγουρα έχουν (ή είχαν.....).
Με αυτό από κάτω, Honda Civic vti του 1993, συζούσα μαζί του 9 χρόνια (1993-2002) και μόνο σε ψυχολόγο δεν το πήγα.... Αγάπη μεγάλη και του τα "συγχωρούσα" όλα.
Μου φαίνεται αυτό είναι το συλλογικό αντίστοιχο του όπως όταν εγώ βρίσκομαι σε μέρος που αναγκάζομαι να φάω στην μάπα μουσική που δεν μου αρέσει και γυρναω μετά σπίτι και ακούω Queen να ερθω στα ίσια μου!
Συγχωρεσε με Dimsonic, δεν ηξερα τι ελεγα, μπροστα σε αυτους ο Καρβελας ειναι ο Χεντελ και η Μπεζεντακου η Μαρια Καλλας, τι ειναι αυτα ρε, συγνωμη δεν ηξερα, Πουτιν πατα το, εδω, εδω, ολες στην ελλαδα ριχτες.
Δυστυχώς δεν είναι έτσι!
Στο υψηλό επίπεδο εκτέλεσης ενός μουσικού οργάνου ο παράγοντας 'σώμα' υπεισέρχεται τόσο πολύ και με τέτοια ανάλυση στη λεπτομέρεια που το σπρίντ ενός δρομέα φαντάζει χοντροκομμένο!
Αυτοί οι μικροί και ευαίσθητοι μύες και νευρώνες καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα απίστευτο φορτίο που δεν καταγράφεται σε ρεκόρ χρόνου, αλλά σε προσπάθεια ολοκλήρωσης του μαγικού συστατικού της τέχνης!
αντικειμενικά είναι καλό.
Ακου το trip flow του Travis. Και ο savage τα έχωσε ωραία.
Καλό είναι.
Αυτά τα ακούω άνετα.
Του Ye δεν τα μπορώ?
Μην το ψάχνεις κ. Δημήτρη.
Είναι άλλη φάση η εποχή και η νέα γενιά.
Πιστεύω πως αν ήσουν π.χ. στην ηλικία μου δηλαδή λίγο μικρότερος και μπιμπλικάς , πληκτράς, σαμπλερας κλπ και σύχναζες στα μαγαζιά - κλαμπ - καφετέριες της εποχής μου περιπου 30 χρόνια πριν δηλαδή. όπως εγώ θα καταλάβαινες καλύτερα τη δημοφιλία, πιθανώς θα τους έδινες περισσότερη μουσική αξία και θα καταλάβαινες την απήχηση στη νεολαία παρόλο που δεν εντυπώνονται το ίδιο σαν κομμάτια.
Κι όμως στους νέους εντυπώνονται πολύ πιο εύκολα, το βλέπω από τον γιό μου.
Όπως εμένα μου εντυπωνόταν το τότε χιπ χοπ, ακόμα θυμάμαι ριμες από ξένα κομμάτια, αυτά με κουράζουν να τα παρακολουθήσω αλλά δεν μου φαίνονται άσχημα, μην σου πω πως παρόλο που είναι καινούργια μου δίνουν προσωπικά μια νοσταλγική αίσθηση.