Πίνακας συμμετοχής

Τρομερή μπάντα. Όταν δε ξεκίνησαν, ήταν κάτι άλλο ακόμη πιο Funky.

Είναι ωραίο κομμάτι, ενδεικτικό του ταλέντου. Πολύ ωραίο. Θέλει μια αναθεώρηση για πιο....... σφιχτό αποτέλεσμα. Κάποια στοιχεία του κομματιού πρέπει να είναι απαλλαγμένα από πολλά εφφε όπως και η φωνή για να μην βαβουριάζει και θέλει προσοχή με τα reverb και τα delay ακριβώς για να υπάρχει καθαρότητα και groove. Πάντως μπράβο πραγματικά, με μια επιμέλεια θα γίνει ΣΟΥΠΕΡ

Μπορεί ν' ακουγονται αλλά δυστυχώς δεν φαίνονται.

Τους κύριους που ακολουθούν δεν θα πω ότι τους είχα υποτιμήσει- ποτέ και σε καμία περίπτωση. Απλά τους άκουγα ευχάριστα. Όμως έπρεπε να περάσουν λίγο τα χρόνια για να μπω λίγο καλύτερα στο νόημα. Βέβαια πιθανολογώ ότι είναι λίγο υποτιμημένη μπάντα επί το γενικότερο. Και μη παραβλέπουμε φυσικά ότι έχει γράψει και παίξει μαζί τους η αφρόκρεμα των session μουσικών.

Καλή αρχή φίλε Jim, κοίτα να το χαρείς κι ας ζούμε δύσκολες εποχές. Δε θα σου δώσω και καμία τρομερή ή πολύ συγκεκριμένη συμβουλή, το μόνο που θα πω είναι να λες "ναι" σε πράγματα που έρχονται στο δρόμο σου. Πήγαινε κάνε κάτι που δεν έχεις ξανακάνει, δες κάτι που δεν έχεις ξαναδεί, κλπ. Αυτό μπορεί να είναι από χόμπι, μέχρι φαγητά, συναυλίες, γυναίκες. Κάνε συνειδητή προσπάθεια να διευρύνεις τους ορίζοντές σου, νομίζω είναι η καταλληλότερη ηλικία. Λεφτά μπορεί να μην έχεις, αλλά έχεις άπλετο χρόνο, υπομονή και ανοχή στην "κακουχία". Πριν 10 χρόνια έκανα και κάμπινγκ, κοιμόμουν και σε ράντζα, στριμωχνόμουν σε κλαμπ, έτρωγα σαβούρες, ό,τι χαζομάρα μπορείς να φανταστείς την έκανα. Τώρα αν κοιμηθώ σε καναπέ βρίζω 2 μέρες και δεν είμαι και τραγικά μεγαλύτερός σου. ?

Θα έχει να κάνει, μάλλον, με την περιοχή που μένεις. Στην επαρχία, όπου διαμένω, δεν γνωρίζω πολλούς που να πεθαίνουν από γηρατειά (φυσικά αίτια) πριν τα 80-85. Ο καθαρός αέρας, η καλή διατροφή και η κινητικότητα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Σε μεγάλα αστικά κέντρα, τα πράγματα είναι δυσκολότερα.

Αυτούς! Kool & the Gang. Αργότερα κατάλαβα πόσο μπροστά ήταν!!! Τι χρωστάω??

Όπως βλέπεις έχει βγεί ολόκληρο κομμάτι χρώμα και απλά το έβαψα με μολύβι.

Αντί να μου πει κι ευχαριστώ που τους το τζάζισα το κομμάτι....

Μιας κι αρχίσαμε τις παραγγελίες κάνα ενδιαφέρον για Black Sabbath υπάρχει; Έχω καμία 15αρια χρόνια να παίξω με μπάντα Black Sabbath.

Ανέμελη ζωή σαν φοιτητής και στον στρατό; Διάβασμα στο ένα, σκοπιά αγγαρεία -ξύπνημα στο άλλο..... Η ανέμελη ζωή ξεκινάει μετά από αυτά......εκτός αν κάνεις το λάθος και παντρευτείς και κάνεις και παιδιά......αλλά σε αυτή την περίπτωση τα θέλει ο κώλος σου......?

Ι) Χαρτογράφησε εγκαίρως τα πανεπιστήμια του εξωτερικού που σε ενδιαφέρουν. ΙΙ) Αν τα Αγγλικά σου δεν είναι σε C2 επίπεδο ρύθμισέ το τώρα χθες. Αν έχεις/πάρεις και κάποιο σχετικό χαρτί ακόμα καλύτερα ΙΙΙ) Μην το κωλοβαρέσεις πολύ (ειδικά αν δεν υπάρχει ατελείωτος παράς στην οικογένεια) IV) Κοιμήσου όπου και με όποιον νομίζεις αλλά ποτέ ξεσκέπαστος if you catch my drift. V) Ούτε καλημέρα στους φασουλήδες που κάθονται στα τραπεζάκια των παρατάξεων. Εκτός αρίθμησης γιατί αυτό αφορά ολόκληρη τη ζωή σου, φυσικά δε θα αρχίσεις να λες στα κορίτσα ότι παίζεις κιθάρα και ότι άλλη φάση η λάμπα και πωωω ρε παιδί μου πώς γάμαγε το Decade Of Aggression, δε βγαίνουν πχια τέτχια live. Αν ανοίξει κουβέντα για μουσική εσύ θα πεις ααα, σου έχω πει ότι έπαιζα χρόνια τούμπα; Τί είναι η τούμπα; Ένα τεράστιο χάλκινο πνευστό που κάνει εκκωφαντικό θόρυβο. Πάμε σπίτι να παίξουμε;

σηκώνεσαι, πας στον διακόπτη και μένεις εκεί

Δεν θα έχει Tele φαίνεται.

Μα τι θα φέρεις τέλος πάντων; Μου έχεις εξάψει την περιέργεια... Όπως το περιγράφεις πρέπει να είναι κάτι πανάκριβο (μισό κιλό κρέας, ένα τενεκέ λάδι)... ? Μήπως θα φέρεις κάνα Steinway grand piano και μας το κρατάς έκπληξη;

μπανταρα πως μπορουν 37 χρονια μετα να ακουγονται το ιδιο.....

Αυτό δεν είναι στόχος. Είναι η διαδρομή. Και καλά κάνεις και θες να την απολαύσεις. Αυτός είναι ένας καλός στόχος. Εκεί επικεντρωσου.

Κοίτα εγώ θέλω να ασχοληθώ με τον προγραμματισμό και να δουλέψω remote για κάποια ξένη εταιρεία. Θεωρώ πως αν είμαι καλός θα μπορέσω να ζήσω μια ποιοτική για τα δεδομένα της Ελλάδας ζωή. Πολλοί προγραμματιστές παίρνουν καλούς μισθούς στην Ελλάδα και έχουν work life balance, αυτός είναι κι εμένα ο στόχος μου

Θα χρειαστώ κι εγώ όλες τις χρήσιμες συμβουλές που γράφετε, σε δύο χρόνια που θα δώσω πανελλαδικές και ελπίζω να περάσω κι εγώ σε κάποια σχολή.

Οι Fender ,οι Rickenbacker ,οι Guild και οι Gibson με P90 και Firebird μαγνήτες.

Θα τα φέρω. Ευτυχώς που είναι τέλη Οκτωβρίου η συνάντηση γιατί έτσι όπως πάμε τέλη Δεκεμβρίου θα τα ανταλλάξω με μισό κιλό κρέας και ένα τενεκε λάδι ???Χαχαχαχαχαχαχα

Μέχρι τα 27 μου πέρασα πολύ ωραία στην φοιτητική εστία στην πανεπιστημιούπολη.Οχι σαν φοιτητής απλά είχα κάνει πολλά κονέ με φοιτήτριες.Μετα έμπλεξα με μόνιμη σχέση.Καλο βόλι.

Φιλε μου η αντιληψη σου για τη κιθαρα ειναι τοσο καπως που γι'αυτο εκτροχιασα το θεμα μετα τα γραφομενα σου. Το επιχειρημα πως πολυ θα σ'ενδιεφερε να το ακουσεις απο εμενα δε το σχολιαζω ειμαι πανω απο 15. Βγαζεις το μπουζουκι απο τη λιστα. Μπραβο σου. Καλα κανεις, ετσι σκεφτεσαι. Εγω οταν παρουσιαζεις φολκ θεματα παιγμενα σε εγχορδο με αλτερνεητ πενα... στα Βαλκανια δεν εχω λογο να το κανω. Ειδικα οταν ειναι τοσο πιο δυσκολο να παιχτουν. Που γι'αυτο φανταζομαι το εβαλες. Σαν συνθεση πιστευω ειναι μονο για κεφι κ πανυγηρια κ σαν τεχνικη μια χαρα ομως ναθινγκ του ραητ χομ αμπαουτ. Ισχυει αυτο. Ενας Βοσνιος φιλος μου πηγε σ'ενα λαηβ του κ μου ειπε πως 3 10χρονα τον κοροιδευανε σε ολο το σοου κ του λεγανε τι περιεργη μυτη που εχει κ τετοια. Πολυ ξεφτιλα. Μην περιμενεις αλλη απαντηση οταν γραφεις για απολυτους θεους (σε σχετικα σοβαρο υφος) κ 10χρονα που ξεφτυλιζουν για πλακα. Οπως ειπα κ πριν ή η αντιληψη σου περι μουσικης κ κιθαρας ειναι καπως, ή ο τροπος γραφης στο ιντερνέτ με εκανε να παρεξηγησω την προθεση κ το ύφος με το οποιο τα λες οποτε ζηταω συγγνωμη

Ολα ξεθωριαζουν με το πιασιμο. Βαλε πανω του ενα στρωμα διαφανη βαφη νυχιων

Όχι δεν τρολαρω το έχω κάνει σε δική μου και είναι μια χαρά.Μπορει να φύγει το χρώμα αλλά το μολύβι ποτίζει το ξύλο και φαίνεται πιο φυσικό.Το αποτέλεσμα είναι αναστρέψιμο.

Για πολλούς είναι. Όντως. Σε γενικές γραμμές, σήμερα, είναι εύκολα τα πράγματα. 2-3 πράγματα σου ζητάνε να κάνεις για κάποιους μηνες, και δεν σε νοιάζει τίποτα άλλο. Να ξυπνάς νωρίς, να κάνεις λίγη εκπαίδευση, να ρίχνεις τις σκοπιές σου, και να ξυριζεσαι. Δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα στην καθημερινότητά σου. Είναι, σχετικα, απλά τα πράγματα, όπως το βλέπω. Φοιτητής ακόμα καλύτερα, εφόσον υπάρχει η οικονομική άνεση να πηγαίνει κάποιος σε μια ξένη πόλη και να ζει μόνος του.

Αυτό πάντως ως άκουσμα το έχω μόνο από τον Γιάννη Μαρκόπουλο!.............

Πολύ πολύ ενδιαφέρον θα πω. Στη πρώτη ακρόαση ούτε που κατάλαβα τι συνέβη.... σα να πέρασε τσουνάμι απο πάνω μου....

Άσχετο αλλά μου θύμισες το εξής αξιομνημόνευτο περιστατικό. Πριν 4-5 χρόνια παίζουμε με την μπάντα live σε ένα μπαρ στο Περιστέρι. Έχει ολοκληρωθεί το πρόγραμμα και φωνάζουμε κόσμο από κάτω για τζαμ. Κάνουμε δε αλλαξο-οργανιές. Ο τραγουδιστής μας παίζει τη μία κιθάρα, ο μπασίστας μας έχει κάτσει στα ντραμς, εγώ έχω δώσει την κιθάρα σε φίλο και έχω κάτσει σε τραπεζάκι μπροστά μπροστά να ξεκουραστώ και να απολαύσω το χάος που θα επακολουθήσει. Φωνάζουνε από το μικρόφωνο για να παίξει κάποιος μπάσο αλλά δεν εμφανίζεται κανείς. Μια-δυο-τρεις, αποφασίζω να ανέβω εγώ για να σώσω την κατάσταση αλλά προς μεγάλη μου απογοήτευση γιατί είχα φτιαχτεί ότι θα κάτσω μετά από 2 ώρες ορθοστασία. Ξεκινάμε να παίζουμε, όλοι είναι ψιλοντίρλα και πανευτυχείς, το κοινό χειροκροτάει, εγώ πρώτη φορά μπάσο πάνω σε πάλκο τα πάω μια χαρά... νομίζω. Μέχρι που κάποια στιγμή με κοιτάζει ο κιθαρίστας που έπαιζε με τη δικιά μου και τον βλέπω κάτι να λέει. Δεν ακούω και δε με νοιάζει, όλα είναι ωραία. Τον βλέπω ότι επιμένει. "Τι θέλει τώρα;" σκέφτομαι και αποφασίζω να του κάνω τη χάρη. Πλησιάζω και τον ακούω να λέει "τι τόνο παίζεις ρε μαλάκα;", "λα εννοείται" του λέω με απόλυτη σιγουριά. "Μι είμαστε" μου λέει. Αλλάζω επιτόπου σε μι και τον βλέπω ότι ησυχάζει. Κοιτάζω τους υπολοίπους πάνω στη σκηνή και το κοινό. Κανένας δεν έχει καταλάβει τίποτα εκτός εννοείται από τον Longshadow ο οποίος κάθεται πίσω πίσω και έχει σκάσει στα γέλια. Κι έτσι έληξε κάπως άδοξα αλλά με εμπορική επιτυχία η σύντομη καριέρα μου ως μπασίστας.

Παίζω και μπάσο άμα λάχει για τούτα

Μάλιστα... μάλιστα... Βλέπω ότι υπάρχει punks ρεύμα- και ο sir δήλωσε θετικός ? Οπότε it's a go για... punks ενότητα ?

Δεκαοχτώ χρονών....στην αρχή της φοιτητικής ζωής!!Κάπου εδώ αρχίζω και σκέφτομαι τον Δρ.Φάουστ και ένα παλιοσυμβόλαιο που υπέγραψε. Ζηλεύω αγόρι μου ,να περάσεις ωραία και εποικοδομητικά για το μέλλον σου και την προσωπικότητα σου αυτά τα χρόνια .

Σημαντική ανακοίνωση: Αξιότιμα μέλη, διακρίνω πολλές... λιγούρες! Υπάρχει και ο Λούκουλος ? Επιπρόσθετα, βλέπω προθυμία για τους Ramones... Εθελοντές; Disclaimer: Απαγορεύεται η μεταφορά και καύση κάρβουνων στο event, καθώς και η πυρπόληση Gretsch και λοιπών μουσικών οργάνων- συμπεριλαμβάνονται οι tele.

Πρόκειται για τα πιο ανέμελα χρόνια που θα έχεις. Εκει και στον στρατο. Νέες παρέες, νέες (λιγες) ευθύνες, νέα ζωή. Προσπάθησε να περάσεις όσο καλύτερα μπορείς. Καλή σταδιοδρομία

Οι Gretsch καίγονται "ωραία"...;

Μπα, ούτε ο @Superfunk δεν θα φέρει.

Το μόνο σίγουρο, είναι ότι εκεί θα έχει ρεύμα. Τα κάρβουνα θα απαγορεύονται ρε συ. Και σιγά μην κουβαλήσει κάρβουνα. Τόσες tele θα έχει το μέρος εκεί.

Πόσο θα είναι το πάχος του binding? Ρωτάω γιατί η Gibson το κάνει με 2 τρόπους, που αν και μοιάζουν, είναι αρκετά διαφορετικοί στην αίσθηση. 1) αυτό που εχουν (είχαν?) οι στάνταρ σειρές. 2) αυτό που έχουν οι custom shop Οι διαφορές που έχω παρατηρήσει είναι οτι: Οι στάνταρ έχουν παχύτερο, σχεδόν διπλάσιο σε πάχος binding σε σχέση με τις custom shop. Στις στάνταρ, είναι το πλαστικό που είναι λιμαρισμένο στο πλαί, ενώ το τάστο δεν είναι. Το τάστο είναι φλατ, μέχρι εκεί που αρχίζει το πλαστικό. Στις custom shop, το τάστο στην άκρη είναι και αυτό λιμαρισμένο, μαζι με το binding, και το λιμάρισμα (ή σκραπ στο σημείο του binding) συνεχίζει και στο πλαι του πλαστικού, και σε σημειο πιο κάτω απο την άκρη της ταστιέρας. Το binding δηλαλή, έχει 2 πλευρες στο πλαι σε όλο του το μήκος. Λόγω αυτού, η αίσθηση στην ταστιέρα είναι σαν να έχει ρολαρισμένες άκρες. Βάζω καναδυο φωτο που ελπίζω να φαίνεται αυτό που λέω. Στάνταρ Custom shop

Ενδιαφέρουσα τροπή παίρνει το Jam. Εγώ που έχω δηλώσει να ανέβω στο Hey Joe, το βλέπω άνετα να γίνεται: "Hey Joe, πιάσε μια μερίδα γύρο και μια πράσινη!"

Λοιπόν σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και που ασχοληθήκατε! Ακολούθησα την πρόταση του φίλου με τον μαρκαδόρο και με λίγη προσοχή και υπομονή δεν φαίνεται πλέον σχεδόν καμία διαφορά στο finish. Αν το νυχάκι μου στο μικρό αρχίσει και το ξύνει και ξανα-ασπρίσει θα δοκιμάσω με να 'στεγνώσω' ένα πινέλο με σμάλτο και να το περάσω πάλι.

Και τα χάπια, ξέχασες τα χάπια λέμε. Διά πάσαν νόσον και πάσαν μ@λ@κίαν.

Μπριζόλες, πανσέτες, μπιφτέκια , πατάτες, σάλτσες, λουκάνικα, διάφορα είδη μπύρας και τυριών. Και αυτά συμπεριλαμβάνονται στο ΜΕΓΑΛΕΙΟ του ΝΟΙΖ.

Πάντα ήθελα να πιάσω να παίξω μια Aristιdes, τουλάχιστον να μου φύγει η περιέργεια πως ακούγεται

Αν σε φαγουριζει, πάνε στον δερματολόγο να στο γράψει συνταγή, να σου περάσει. ?

Εγω νομιζα για συνεχεια στα χαπια

Έχει συμβεί σε παρελθούσα νοιζομάζωξη ? Και δεν κάνω πλάκα...

Μάλλον κάτι τέτοια θα ήταν καλύτερα...(κρίνοντας από την ηλικία των μελών...)

Comins "cello" guitar, απέριττη ομορφιά