Πίνακας συμμετοχής

Παρ' ότι το στοιχείο της παρέας έχει υπερισχύσει, αφορά (νομίζω) την μειοψηφία των μελών. Εγώ π.χ., όχι δεν θα τα αναγνώριζα. Αλλά, μια και το θίγεις, πρέπει άραγε να πασχίζει ο cigaret (επειδή τον ανέφερες) να αναγνωρίζονται όλα τα κομάτια του, ή το αντίθετο; Και μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν (και πάντα θα υπάρχουν) καινούργιοι που δεν έχουν "φθαρεί" από αυτή τη διαδικασία.

Ότι και να λέει ο Ritchie απ' εδώ το τσίμπησε:

Ανηφόρες κατεβαίνω, κατηφόρες ανεβαίνω, τα βρακιά μου λύνω δένω.

Επειδή αυτά τα "θέλω έτσι και μετά γιουβέτσι αλλά κι αν αλλάξω γνώμη..." δεν λύνονται με σταθερές λύσεις παρα μόνο με patchbay που σου δίνουν κάθε πιθανότητα σύνδεσης, ίσως θα έπρεπε να το κοιτάξεις σαν λύση αφού έχεις προσθέσει αρκετές επιλογές. Ρίξε μια ματιά στο πως έχει το στούντιο του ο Pete Thorn και πάρε ιδέες.

Ανέβα εννοείς βέβαια.

Ζαγοραίο να πεις αφού.

Η λύση στο πρόβλημα που σας απασχολεί είναι απλή: ανωνυμία, όχι των κριτών αλλά αυτών που αποζητούν να κριθούν. Π.χ. στέλνει κάποιος ένα clip σε 'μένα (κάποιον εντεταλμένο με αυτή την αρμοδιότητα) και εγώ το διαθέτω σε ένα νήμα, χωρίς να αποκαλύψω σε ποιον ανήκει. Το κρίνουμε όσοι θέλουμε, χωρίς παρεξηγήσεις κλπ. Όταν ο κρινόμενος χορτάσει, μπορεί πάντα να το "ανεβάσει" στα κανονικά clips και να εισπράξει και δεύτερο ημίχρονο κριτικής.

Νομίζω ότι μπερδευόμαστε στους ορισμούς. Άλλο Guitar Hero, άλλο Guitar Legend. Ο Clapton είναι Legend. Ο Gus G. είναι Hero. Ο EVH είναι και τα δύο.

Ο Blackmore πουθενα;

δυσκολεύει το θέμα... εγω θα έλεγα ότι υπάρχουν οι ήρωες, (θεοί, ημίθεοι κλπ) και οι ογκόλιθοι. Μετά οι δυνατοί απλησίαστοι σεσιονάδες... πχ τον Larry Carlton πού να τον βάλεις? μάλλον στους ογκόλιθους. Clapton, Hendrix, Page, Carlos στους ήρωες / θεούς κλπ Τον Trower ? μάλλον στους ημίθεους... Τον Townsend εδώ σας θέλω...μάλλον στους ήρωες και πάει λέγοντας

Να φέρεις... να φέρεις... Από φωνή πώς τα πάμε, τα λες καθόλου; Είδες ο sir, ένα είπε και έγραψε ιστορία. Θες να γράψεις το όνομα σου με χρυσά γράμματα στο πάνθεον του Noiz; ?

Innovator κατ΄ αρχάς, shredder, "πύραυλος", που το "πούλησε" ωραία, στιλάτος, που έπαιξε πράγματα πριν από την "εποχή" τους και μας έριξε κάτω τα σαγόνια- αυτά σε γενικές γραμμές. Και κυρίως, τα έκανε όλα αυτά σε "κιθαριστικές" εποχές όσον αφορά τη μουσική. Ε, η εποχή άλλαξε, λίγο-πολύ τα έχουμε ακούσει όλα, έχουν βγει ένας "σκασμός πύραυλοι"- δεν είναι όπως παλιά να ξεχωρίζει κάποιος σαν τη μύγα μες το γάλα- οπότε κάπου εκεί μας τελείωσαν και οι guitar heroes... Να ζήσουμε να τους θυμόμαστε... ?

Είναι γιατί έχω τραγουδήσει το Miss you όμως.

Hendrix, Clapton, SRV είναι guitar heroes, ενέπνευσαν αμέτρητους στον κόσμο να ασχοληθούν με την κιθάρα (ακόμα και να ντυθούν όπως εκείνοι), αυτό είναι ένα κομμάτι της ιστορίας με όρους show business, έτσι είναι, μας αρέσει η όχι. Οι προσωπικοί ήρωες μας αποτελούν άλλη συζήτηση, για παράδειγμα δικοί μου είναι (μεταξύ άλλων) οι Mike Bloomfield & Roy Buchanan, θα τους βάλω στην ίδια μοίρα με τους προηγούμενους; Όχι, και φυσικά δεν παίζει ρόλο το πόσο καλά η γρήγορα έπαιζαν, ποτέ δεν έπαιξε. Για τους νεότερους ήρωες, είναι νωρίς πιστεύω να ξεχωρίσουν - αν και δεν είμαι ο καταλληλότερος να εκφέρω άποψη.

Γιατί δεν έχουν καμία σχέση τα δυο θέματα, είτε τα αντιστρέψεις είτε όχι.

1) Πλατινένιοι δίσκοι 2) Γεμίζει στάδια 3) Εμπνέει λαό να παίζει κιθάρα

Αυτό(ς) που βλέπεις... Ο εικονιζόμενος ?

Όσο υπάρχει κιθάρα, θα υπάρχουν και οι ήρωές της. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος έκθεσης του έργου των καλλιτεχνών κατά βάση, και εκεί τα τελευταία 20 χρόνια υπάρχει συνολικά μια δραματική αλλαγή τόσο σε επίπεδο δισκογραφίας όσο και σε επίπεδο ακρόασης της μουσικής. Προσωπικά εμένα αφοριστικές γνώμες που εκφράζονται του τύπου "η κιθάρα έχει πεθάνει" ή "η jazz έχει πεθάνει" ή "δεν υπάρχουν πια μεγάλες ροκ μπάντες" κλπ κλπ δεν με βρίσκουν σχεδόν ποτέ σύμφωνο, καθότι αφενός αρκεί μία περίπτωση να καταρρίψει την οποιαδήποτε αυθαίρετη γενίκευση, αφετέρου το ένδοξο παρελθόν από μόνο του, όσο παραμένει ζωντανό στις προτιμήσεις του κοινού, δείχνει και ότι το breed όσο dying να θέλει κανείς να το τιτλοφορήσει, δεν θα γίνει dead ποτέ (ίσα ίσα). Στα της ερώτησης του θέματος, παρακάμπτοντας το προφανές γεγονός ότι οι all-time guitar heroes παραμένουν προφανώς και heroes of today, στις πιο σημαντικές και ουσιαστικά επιδραστικές κιθαριστικές μορφές της εποχής μας (χωρίς να σημαίνει ότι καθένας από αυτούς ανήκει και στους αγαπημένους μου παίχτες) θα ανέφερα προσωπικά τους Derek Trucks, John Mayer, Mateus Asato, Wayne Krantz, Charlie Hunter, Jon Gomm, Julian Lage...

Στις 20/9 ο Mateus Asato ανέβασε ένα story στο instagram στο οποίο εκφράζει την άποψη ότι η κιθάρα έχει πλέον μειωμένο αντίκτυπο στο μουσικό κόσμο και μάλιστα κατονομάζει τρεις κιθαριστικούς ήρωες που απομένουν στις μέρες μας: John Mayer, Slash και Steve Vai. Κάθε φορά ένα τέτοιο ποστάρισμα σε κάνει να αναρωτηθείς πόση αλήθεια εμπεριέχει. Σίγουρα η κιθάρα δεν έχει το status που είχε στη δεκαετία του 80 και του 90. Αλλά και πάλι μέσα στο lockdown η fender ανακοίνωσε ρεκόρ πωλήσεων κιθάρας στην ιστορία της. Άρα σίγουρα η κιθάρα σαν όργανο συνεχίζει και πουλάει και αναμφίβολα συνεχίζει να επηρεάζει τον κόσμο. Θυμήθηκα ένα βίντεο παλιότερο του Chris Buck, ο οποίος είχε ασχοληθεί με τη σειρά του με τους ήρωες που παίζουν κιθάρα στις μέρες μας, αναφέροντας John Mayer, John Frusciante και Matt Bellamy. Εσάς ποια είναι η άποψή σας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα; Εκφράζοντας την ταπεινή μου άποψη, θα πω ότι είναι ένα ζήτημα το οποίο απλά δεν με επηρεάζει. Ποτέ δεν προσπάθησα να αντιγράψω ένα συγκεκριμένο μουσικό, αντιθέτως προσπάθησα να αναπτύξω το δικό μου στυλ δανειζόμενος στοιχεία από μουσικούς που μου άρεζε ο ήχος τους ή το παίξιμό τους. Βέβαια κάτι τέτοιο αλλάζει με το χρόνο όπως αλλάζουν και τα μουσικά μας ακούσματα. Και πλέον όντας σε μία ηλικία που είμαι πιο κατασταλαγμένος στις προτιμήσεις μου, μπορώ να πω ότι δεν με ενοχλεί που δεν υπάρχει πλέον ένας Eddie van Halen ή ένας Gary Moore εκεί έξω. Ο καθένας έχει χαράξει τη μουσική του πορεία, κατακτώντας αθανασία στο μουσικό πάνθεον και θα μείνουν εκεί για πάντα για τις νεότερες γενιές.

Εξαιρετικό, συνθετικά & εκτελεστικά.

Καλησπέρα σε όλους. Θυμάμαι είχα ρωτήσει τεχνικούς για το παραπανω προβλημα, οι απαντήσεις ήταν, δεν αξίζει η επισκευή, 20€ plus μεταφορικά για διάγνωση φτιαχτεί δε φτιαχτεί κτλ κτλ, οπότε μπήκε σε ένα κουτί και στο πατάρι. Kαθώς ψαχουλευα, βλέπω το Hof μου (είχα παρει το 2 και με απογοήτευσε) έλα εδώ λέω να σε πάω για νεκροψία. Σήμερα έπιασα το χαλασμένο και παρατημένο hof από το 2019. Κοιτάω όλα τα ποδαράκια από τα τρανζίστορ και τα εκατοντάδες Smd μήπως έχουν αποκολληθεί, όλα καλά, διακρίνω σημάδια υγρασίας που ίσως βραχυκύκλωνε την πλακέτα. Πάμε για μπανακι λοιπόν, Ισοπροπυλικη αλκοόλη, οδοντοβουρτσα υπομονή και προσοχη, αν δε κάνω λάθος δε πρέπει να μείνει πολύ ώρα σε κόλλες και πλαστικά γιατι τα διαλύει. Σκούπισμα και περιμένω να στεγνώσει. Συναρμολογηση, σύνδεση, κλικ...... το Gain της καρτας δεν παιρνει φωτια..... Οπ, λέω δεν ακούγεται ο θόρυβος, το έφτιαξα ή το αποτελειωσα. Μια συγχορδία παραλίας και ανασταση, λειτουργεί τέλεια. Ξέρω δεν ανακάλυψα τον τροχό, αλλά χάρηκα μιας και είναι από τα αγαπημενα πετάλια, παλιότερο του hof 2 αλλα και ακριβότερο μεταχειρισμένο. Αυτά. Επανήλθα μήπως και βοηθήσει κάποιον η όλη διαδικασία, αξίζει αν είναι κατι για "πέταμα"

Εγώ πιστεύω ότι αν του έλεγες Αστρούντ, θα νόμιζε ότι είναι ναρκωτικό.

Παρε και καμμια σοδα

Τα κουκούτσια να βγάλεις.

Ένα μικρό τόνο σε νερό. 3 καρύδια. 5 αμυγδαλα. Ένα ροδάκινο. Δεν νομίζω να θέλετε και φώτο ?

Νεκρανασταση για να βοηθησω οποιον .εμδιαφερεται. Λοιπoν δοκιμασα στη στρατ μου ολους τους hss συνδιασμους. Hss με ολα τα pots 250k .Οι μονοι επαιζαν σωστα ο διπλος οχι. Suhr diagramm οπως φαινεται παραπανω. Ενας συμβιβασμος γενικοτερα . Οι μονοι δεν επαιζαν 100% σωστα ηταν λιγο σκληροι και πριμαριστοι και ο διπλος λιγο πιο μουντος. Επισης η κιθαρα δεν καθαριζε με το volume παρα μονο στο 2 (αχρηστο). Το μονο που λειτουργει οπως πρεπει σε ολα του ειναι η καινουργια συνδεσμολογια της fender με το stacked pot 250/500 που χρησιμοποιει στις καινουργιες fender am pro ii. Εαν λοιπον θελετε σωστο hss σε στρατ μονο αυτο το προσφερει. Τα αλλα ειναι συμβιβασμοι που εμενα τελικα δεν μου εκαναν. https://support.fender.com/en-us/knowledgebase/article/KA-01212 https://www.thomann.de/gr/fender_poti_500k_250k_split_shaft.htm

Ώρε μάνα μ' Bλεπω μια οσπριακη συμφωνια σημερα

Τώρα που ακρίβυνε το φυσικό αέριο ... δώσε ρεβύθια, φασόλια και φακές να γεμίσει αέριο ο λέβητας ασούμε.

Αέριο βλέπω @Superfunk ?

Ρεβυθαδα τούρμπο και λΟκάνικο έξτρα σπεσιαλ

Και μετά? Εδώ θα έμενες? Πάλι ανηφόρα θα είχες για να γυρίσεις πίσω.

Εάν ήταν κατηφόρα δεν θα είχα θεμα. Θα κατέβαινα κάνοντας καταδρομική έφοδο. Στην ανηφόρα τα πράγματα ζορίζουν... ?

όχι φίλε. δεν περνάνε αυτά ! Πλέρω και κατέβα !

Και εγώ θελω να βγω στην αναμνηστική φωτο. Όποιος ξέρει απο photoshop, να του στειλω μια φωτο μου...?

Αν και αγόρασα τα εισητήρια με αρκετή επιφύλαξη και λόγω του προχωρημένου της εποχής για ανοικτά live και γιατί ότι είχα ακούσει απ τον συγκεκριμένο μου είχε φανεί ιδιαίτερο μεν αλλά όχι κάτι καταπληκτικό, το συγκεκριμένο live αποζημίωσε πλήρως. Από τις πιο καλοστημένες σκηνικές παρουσίες μπάντας. To setlist δουλεμένο με φοβερή λεπτομέρεια σε όλα τα σημεία του. Ο '60s ήχος υποστηριζόταν απο τα αντίστοιχα όργανα: κιθάρες Airline, μπάσο Mustang short scale, ακόμη και cigar box κιθάρες. Η μπάντα δε λυπήθηκε να σύρει κι ένα grand piano για τα τρία τέσσερα κομμάτια που χρειαζόταν. Το μόνο μείον που θα μπορούσα να αναφέρω προσωπικά ήταν ότι το ampless setup στα δύο τρία σημεία που χρειάστηκαν να βρωμίσουν οι κιθάρες ήταν λίγο σα να χεις βάλει το σεμεδάκι της γιαγιάς πάνω στο καντραν μιας καινούργιας Mercedes. Ο μόνος λόγος που μπορώ να το δικαιολογήσω είναι ότι επειδή ο Asaf κινείται αρκετά και κάνει διάφορα πάνω στη σκηνή, δεν έχει θέματα με bleed κλπ. Δεδομένου πάντως του στησίματος όλων των υπολοίπων, δε νομίζω πως έγινε γιατί "πού να κουβαλάμε τον 25 κιλά ενισχυτή ρε φιλαράκι..." Ο ίδιος ο Asaf o οποίος εκτός από φωνή έπαιξε κιθάρα, cigar box slide, πιάνο, φυσαρμόνικα, κρουστά ήταν χθες ένας πολυτάλαντος star παλαιάς κοπής, με την εξωστρέφεια που χρειάζεται ώστε να διασκεδάσει ο κόσμος το βράδυ του και με ενέργεια που θύμιζε Cave πριν 25 χρόνια. Γι αυτόν ήταν ένα όνειρο ζωής να παίξει στο Ηρώδειο και αυτό φάνηκε. Έμεινε μαζί μας λίγο παραπάνω από δύο ώρες και τα έδωσε όλα. Εν κατακλείδι, ο συγκεκριμένος μπορεί να μην έχει τα πολύ μεγάλα κομμάτια και ίσως και σπάνια να βάλω να ακούσω κάτι δικό του σπίτι μου. Όμως δε νομίζω ότι υπήρξε άνθρωπος που να ένοιωσε ότι έχασε το βράδυ του εχθές μαζί του. Μετά από αυτό το live εγώ πάντως τον συμπαθώ λίγο περισσότερο.

Ααααπ... δεν τα γνώριζα αυτά φίλος. Τότε ξεκίνα, να γράψουμε (νέα) ιστορία: Παίζουμε άσ(θ)μα Barry White, γράφουμε, τραγουδά το "αισθαντικό" αγόρι, το ανεβάζουμε και τσουπ, γίνεται το νέο success story του Noiz ?. Μιλάμε για ανατροπή του υφισταμένου "king of the microphone" του φόρουμ, ΤΗΣ φωνής... ? Πώς σου φαίνεται η ιδέα;

Ο κωμικός και ντράμερ Fred Armisen δείχνει την διαχρονική εξέλιξη που είχε, στα ντραμς. Προσωπικά ταυτίζομαι απόλυτα σε ότι αφορά την κιθάρα και τη μουσική, όπως την παρουσιάζει εκείνος. Όσο μεγαλώνεις και μαθαίνεις, ελέγχεις το όργανό σου πιο δυναμικά και δεν χρειάζεται να φωνάζεις συνέχεια. Παύεις να παίζεις λες και οι μπαγκέτες ή η πένα είναι διακόπτης on - off.

Ερασιτέχνες..... Εάν δεν έρχεται σε οργασμό η γυνή ακούγοντας την φωνή σας, δεν...! Ομιλεί η πείρα..

Ε, η επιρροή είναι προφανής...

Red alert λαίμαι... Στα άρματα ωρέ... ? Θεοί, το κενό που άφησαν δεν θα μπορέσει να το αναπληρώσει καμία μπάντα στον χώρο του prog.

O Ματίας ήξερε και κιθάρα, σαν ένα bonus + ! Για μένα σήμερα guitar heroes είναι άτομα που παίζουν τον &^% τους και έχουν άποψη και πλάκα, 2 αγαπημένοι μου είναι ο SteveTerrebery (άνετα τον έκανα παρέα, και ας του ρίχνω 20 χρόνια) και o Kmac2021. Και εδώ ο δικός μας o @Marugen ρίχνει πολλά επίπεδα σε αρκετούς απο όσους αναφέρθηκαν.

Guitar hero είσαι ΜΟΝΟ αν σου βγάλει signature model η Fender. Nα σαν κιαφτουνονε Όλα τα άλλα είναι τριχαικατσαρε

Κάνε ένα καλό στον εαυτό σου Τάκη και άσε τις προσωπικές σου προτιμήσεις στην άκρη και ακολούθησε τις συμβουλές των παιδιών του Νόιζ.... Μόνο κερδισμένος θα βγεις! Άκου κι εμένα, κάτι ξέρω.... Όσο για τον σεβασμό στις παρατηρήσεις των άλλων, δεν φτάνει... Φιλικά!

ΑΦΟΥ έβαλα το οβάλ καρτελάκι και ενίσχυσα το jack hole με λίγο κόντρα καπλαμαδάκι έκλεισα επιτέλους το κουτί με ψαρόκολλα! ΝΑΙ! Σκάψιμο για μαγνήτες και binding και πάμε για τον μάνικα!

για τα παληκάρια ίσως όχι, για τους συνταξιούχους δεν ηξεύρω

Προτείνω να το δείτε ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ!

Άπαξ και θα ‘ρθει Ο τραγουδιστής όλοι οι λοιποί θα φάνε πάγκο.

Μόνο που δεν είναι αναγνωρισμένος μουσικός κάτι λέει.... Σιγά τον star! Άκουσες εσύ κάποια σύνθεση του, ή κάτι που να τον ξεχωρίζει από τους χιλιάδες youtubers βιρτουόζους, που αυτός δεν είναι ούτε αυτό... Ένας μουσικός, έστω καλός..., με προσεγμένα βιντεάκια που κέρδισε την signature λόγω τις γιουτουμποσίνης? του.. Τώρα για τα κέρδη και τα ιδρύματα, εντάξει τζάμπα διαφήμιση και περισσότεροι followers....

Ξεφτιλίστηκαν και τα signature όργανα... όχι ότι δεν ήταν "ξεφτιλισμένα" εδώ και κάποια χρόνια. Υ.Γ. Σκέφτηκαν πολύ να χώσουν τον επιλογέα μαγνητών εκεί που τον έχωσαν....;