Πίνακας συμμετοχής

Πλάκα κάνεις δεν μπορεί. Να πω ότι δεν εντυπωσιάστηκα από τον ήχο (δεν εννοώ ότι ήταν κακός, μια χαρά ήταν), γιατί σε ξέρω. Έχεις αυτή την δυνατότητα να "φέρνεις" τον ήχο στο παίξιμό σου. Είναι σαν να ακούς από πριν το σύνολο "ήχος-παίξιμο" στο μυαλό σου, και σου βγαίνει φυσιολογικά. Οπότε πιστεύω ότι με ότι μηχάνησμα και να έπαιζες, θα είχες καλό ήχο.

Ήμουν χθες το βράδυ στο Jazzet και ακόμα αναπολώ την εμπειρία!! Μιά πρώτης τάξης ευκαιρία να ακούσει και να δεί κάποιος δύο φαινόμενα στην κιθάρα και που το έχουν φτάσει!!! Ακόμα και αν δεν σου πηγαίνει το συγκεκριμένο στυλ, μόνο κερδισμένος βγαίνεις από αυτή την εμπειρία... Θα παίξουν και σήμερα Πέμπτη!

Η φωνή ωραία. Το ριφ ωραίο. Η σύνθεση κλασικό ροκ. Η εκτέλεση θέλει μπάντα.

Πολύ ωραία ερμηνεία αν εξαιρέσεις κάποιες καταλήξεις με λάθος τονισμό, που ίσως θέλουν προσοχή. Πάντα όμορφα τα πλήκτρα σου και οι επιλογές ήχων. Τα τύμπανα ήθελαν να είναι πιο πολύ μέρος του τραγουδιού αλλά και της ορχήστρας. Το Motown παίξιμο στο ταμπούρο στο ad lib δεν είμαι σίγουρος πως προσθέτει αν και καταλαβαίνω πως ήθελες να δώσεις ένταση στον στίχο.

Πήγα στη χθεσινή συναυλία. Όσοι λάτρεις του είδους, σπεύσατε. Είναι παιχταράδες τα παιδιά και αξίζουν να έχουν κοινό για να τους ξαναδούμε. Προσωπικά θα ήθελα λίγες ακόμα λιγότερο φλύαρες στιγμές (που κατα τ' άλλα ήταν άκρως εντυπωσιακές) και περισσότερο αυτές τις βαθιές συναισθηματικές αρμονικομελωδικές, στις οποίες ήταν εξίσου μάστορες, και ο όμορφος ήχος τους απογείωνε. Μόνο η νυχίλα του Veras με ενόχλησε αλλά και αυτό ίσως επειδή έχω κόλλημα με αυτό το θέμα στις κλασικές κιθάρες. Ο χώρος δε, που επισκέφτηκα χθες για πρώτη φορά, πολύ ιδιαίτερος και καλός για τέτοιου είδους εκδηλώσεις.

Απο περιεργεια, εχει κανεις ιδεα πως συγκρινονται περιπου αυτα τα current-gen IR "direct" πεταλια με παλιοτερες αντιστοιχες λυσεις οπως τα Tech21 Sansamp? Θα φανταστω οτι απο πλευρας πιστοτητας στις καμπινες/ενισχυτες που προσπαθουν να προσομοιωσουν εχουν ενα ξεκαθαρο τεχνολογικο αβανταζ, αλλα εν τελει στην γενικη ποιοτητα ηχου και στην αποκριση στο παιξιμο ποσο εντονη ειναι η διαφορα? Μιλαμε για μερα με τη νυχτα διαφορα?

Δεν έχει σχέση η κλασική μεξικάνικη με την deluxe. Άλλο μανίκι. Δεν έχει σχέση η κλασική μεξικάνικη με την deluxe. Άλλο μανίκι. Κάπως κοντά στο πάχος, αλλά με αίσθηση φαρδύτερου. Αυτά για τις τελε.

Μεξικάνικη η deluxe roadhouse? Μια χαρά φαίνεται.

Και ωραία ακούγεται και δεν χρειάζεται... πτυχίο κβαντικής φυσικής για να το δουλέψεις. Ωραία αγορά.

Μπορείς να μπεις στο musescore και να ψάξεις κομμάτια για άλτο σαξόφωνο. Στα γρήγορα βρήκα αυτό που φαίνεται αρκετά εύκολο, γνωστό, και αγαπησιάρικο κομμάτι. https://musescore.com/user/20957031/scores/4267906 Και το La Vie En Rose είναι πολύ ωραίο και εύκολο λόγω του ότι είναι αργό. Θα το βρεις σε διάφορους τόνους. Θα βρεις πολλά, νομίζω το σωστό είναι από Ντο, και είναι σίγουρα πιο αργό από αυτό. https://musescore.com/user/6570091/scores/1564356

Είναι εξαιρετική "υλοποίηση" πολύ καθαρά αποδιδόμενη, εμπνευσμένη και θα σταθώ κι εγώ στην εξαιρετική διαμόρφωση του ήχου της κιθάρας, αλλά και των θεμάτων της. Μπαίνει πολύ ωραία. Κορυφώνεται πολύ ωραία. Η αλλαγή πολύ ωραία. Θα του βάλω άριστα γιατί το αξίζει.

Είχα πει την προηγούμενη βδομάδα πως θα έγραφα την άποψη μου κι εγώ για το Strymon Iridium, το πετάλι που έχει γεμίσει το Youtube πότε με ενθουσιώδη σχόλια και πότε με συγκρίσεις με άλλα παρεμφερή συστήματα προσομοίωσης ενισχυτών και IR loaders αλλά και νεότερα που το "κατατροπώνουν" μιας και αυτό κυκλοφορεί απο το 2019. Ιδανικά θα περίμενα περισσότερο να γράψω, μιας κι αυτές τις μέρες εχω πρόβλημα με το αριστερό χέρι και δυσκολεύομαι στην κιθάρα αλλά κάποιοι "ανυπόμονοι" ? μέχρι και πμ μου έστειλαν σχετικά, που προφανώς είναι με το χέρι στην σκανδάλη να το χτυπήσουν. Αξίζει λοιπόν; Ναι! Είναι ποιοτικό πετάλι απο κάθε άποψη και δεν σκέφτηκα καθόλου τα χρήματα που έδωσα. Γιατί είναι στα όρια του πολύπλοκου (αν θες να ασχοληθείς συγκρίνοντας IR's και να χαθείς στη διαδικασία) αλλά και του εύχρηστου, μιας και δεν έχει οθόνη με βαθιά μενού όπως τα ακριβότερα ανταγωνιστικά (που όμως προσφέρουν και πολλά άλλα εφέ) αλλά 3 επιλογές ενισχυτή και 3 καμπίνες για τον καθένα συν τα παραδοσιακά ποτενσιόμετρα που θα βρει κανείς πάνω σε ένα ενισχυτή. Για κιθαρίστες είναι είπαμε.? Εύκολα βρίσκεις ήχο αν θες να το χρησιμοποιήσεις όπως εγώ, για να ηχογραφήσω αλλά και στα live για έξοδο στην κονσόλα του μαγαζιού ή σε ένα ηχείο PA (ή FRFR όπως αποκαλούνται απο τις εταιρίες που τα πλασάρουν σε κιθαρίστες πλέον) που μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες ενισχυτή combo. Οι 9 προσομοιώσεις καμπίνας προσφέρουν αντίστοιχη περιβάλλουσα καμπύλη συχνοτήτων απο τα IR (Impulse Response) την τεχνολογία αυτή "φωτογράφησης" μεγαφώνων ή και ολόκληρων ηχείων με μεγάλη αληθοφάνεια. Σημειωτέον ότι πέρα απο τις 9 onboard, προσφέρεται και δωρεάν πρόγραμμα διαχείρισης τους με τη δυνατότητα προσθήκης άλλων IR. Διαθέτει Bass, Middle, Treble και το Middle παίζει διαφορετικό ρόλο σε κάθε ενισχυτή για να προσομοιάσει κάποια ιδιομορφία του. Σε συνδυασμό με το Drive που λειτουργεί ως volume, κατα την προ Master εποχή κατασκευών, συμπληρώνονται τα ποτενσιόμετρα που επηρεάζουν την χροιά, ενώ ένα ποτενσιόμετρο Level ορίζει την τελική ένταση της εξόδου. Το τελευταίο ποτενσιόμετρο Room προσφέρει 3 επιλογές reverb μικρού, μεσαίου και μεγάλου χώρου ώστε να μην ακούγεται ξερά ακόμα και απο την πολύ εύχρηστη και με μεγάλη ένταση έξοδο ακουστικών Ως "ενισχυτής" μπορεί να συνδεθεί με πεταλάκια και ο ήχος ήταν αρκετά πειστικός και ενδιαφέρων, ανάλογα με το πετάλι φυσικά. Προσωπικά προτιμώ τον συνδυασμό με boost καθώς είναι εύκολο να το υπεροδηγήσεις. Τα time και modulation εφέ ιδανικά συνδέονται μετά το Iridium αλλά κιθαρίστες είμαστε, ότι θέλουμε κάνουμε. Παραθέτω μια άτσαλη και πρόχειρη ηχογράφηση που έκανα αποκλειστικά με το Iridium, κατευθείαν πάνω στην είσοδο instrument της κάρτας ήχου SPL Creon. Η κιθάρα είναι μια Gibson Les Paul studio 50's Tribute με P90 και έχω προσθέσει μόνο λίγο slapback delay στο Cubase. Ακούγονται οι 3 αντιπροσωπευτικές επιλογές που επέλεξα. Ακόρντα Round (Fender). Πρώτο solo Chime (Vox) Δεύτερο solo Punch (Marshall) iridium shuffle.mp3

Βασικά αν κοιτάξει κανείς τα specs των CB είναι κατι σαν αντιδάνειο απ τους Dry-Z της Maxon. Low output (7.5 & 8.0 ήταν οι δικοί μου) και AlNiCo III. Εξαιρετικοί μαγνήτες αν παίζεις παααρα πολύ καθαρά κατά την ταπεινή μου γνώμη, πολύ διάφανοι και ίσως ολίγον hollow, πράγμα που έχω παρατηρήσει και με άλλα σετ που είχαν πολύ χαμηλό inductance (πολύ αδύναμους μαγνήτες δηλαδή). Δεν ξύνουν σχεδόν ποτέ ή τουλάχιστον πολύ λιγότερο από πολλούς low output PAFs. Η Gibson λέει ότι είναι λίγο overwound για να αντισταθμίζουν τους αδύναμους μαγνήτες, πράγμα που θεωρώ ότι είναι παραπλανητικό, είναι σίγουρα οι πιο low output μαγνήτες που έχει βγάλει η εταιρεία μετά τους Timbuckers το '81-'85. Επίσης αν είχαν παραπάνω τύλιγμα με τόσο αδύναμους μαγνήτες θα ήταν dark σαν τους SD Antiquity, πράγμα που επίσης δεν ισχύει. Γενικά υπάρχει πάντα η προσδοκία ότι η Gibson θα καταφέρει να πιάσει τη μαγεία που είχαν οι πρώτες υλοποιήσεις των PAF στα 50s. Εδώ που τα λέμε δεν είναι και πυρηνική φυσική. Οπότε σε συνδυασμό με το ότι οι συγκεκριμένοι μαγνήτες δεν πωλούνταν και υπήρξε και το ανάλογο hype στο YouTube κλπ, δημιουργήθηκε μια τεράστια ζήτηση. Αν κάποιος πάντως θέλει προτζεκτάκι Custombuckers on a budget, προτείνω ένα σετάκι Maxon U1000 που ώρες ώρες τους βρίσκεις πολύ φθηνά κι ένα σετάκι μαγνήτες AIII από Crazyparts. Πιστεύω φτάνεις πολύ κοντά. Υ.Γ Μακάρι κάποια στιγμή και η PRS να αρχίσει να πουλάει τους DGT... Y.Γ 2: Θεωρώ ότι η τιμή της Gibson λίγο ώς πολύ είναι και μια προσπάθεια διατήρησης του hype που τόσο προσπάθησε να δώσει σε αυτή την υλοποίηση.

Μην μασάς, δεν θα το καταλάβει κανείς άλλος εκτός από σένα στο σπίτι. Όλοι οι μαγνήτες φαίνονται ίδιοι, δεν θα χρειαστεί να δώσεις εξηγήσεις (αν με πιάνεις ...).

Δεν τον ρώτησα, καθώς δεν ξέρω τίποτα για τους μαγνήτες αυτούς. Επίτηδες δεν έχω ψάξει να δω τι εστί custombuckers. Διότι εάν ψάξω, θα μου αρέσουν, και θα του παραγγείλω σετ. Ας τον ρωτήσει ([email protected]) κάποιος άλλος αν θέλει... ?

Όλοι στο αεροδρόμιο να υποδεχθούμε Κριστιάνο. Μετά (και) τα σημερινά... μεγαλεία, θα καθαρίσει ο πρόεδρας ?

ομολογώ ότι ήταν τυχαίο, εκ του ποντικού

Βάζω στοίχημα ότι μόλις γύρισες από την ομιλία του Ανδρουλάκη.....?

1) Αυτό άστο να το κρίνω εγώ ως ακροατής. Ποιος είπε ότι μόνο το χρονισμένο παίξιμο είν' αυτό που μπορεί ν' αρέσει σε κάποιον. Πόσες κομματάρες έχουν γραφτεί που έχουν μέσα λαθάκια; 2) Είμαι οπαδός του mid heavy lead ήχου που εδώ δεν άκουσα.

? Αυτιά νυχτερίδας (και βάλε) ο sir. Ακούει (μακρινή) υποψία στοναρίσματος σε τραγουδιστή από μίλια... Τυχαίο ότι έχει κερδίσει τον άτυπο τίτλο "Αργύρης Ζήλος" του Noiz; ? ? Ή να το θέσω διαφορετικά, αν δεν το ακούσει ο sir, δεν θα το ακούσει κανείς... ?

Σωστή είναι αυτή η άποψη, με την προυπόθεση ότι δεν σε ενδιαφέρει να πειραματιστείς. Εάν όμως ο πειραματισμός σε ιντριγκάρει είναι κρίμα να τον εφαρμόζεις σε ακριβά όργανα. Πχ ανέφερες για το βερνίκι στο fretboard και αμέσως σκέφτηκα, είναι που είναι χάλια το μπράτσο, δεν κάνω κι ένα πείραμα να δω τι θα γίνει; Και θα το κάνω. Εάν το όργανο ήταν σοβαρό δεν θα το σκεφτόμουν καν. Μου αρέσει να έχω ένα σωστό όργανο που φυσικά θα έχει και την ανάλογη τιμή, αλλά και το να περνάει από τα χέρια μου και ένα κούτσουρο που θα το πειράζω χωρίς τύψεις έχει τη φάση του. Φυσικά ο στόχος δεν είναι να να μεταμορφώσεις ένα φθηνό όργανο σε ακριβό. Στην παρούσα φάση έχω ένα πολύ καλό fretless για να παίζω, αλλά με τρώει και το ότι κάπου στο σπίτι υπάρχει ένα squier που μου αρέσει ο ήχος του αλλά το αποφεύγω γιατί με χαλάει το fretboard του. Οπότε ή θα το δώσω (για κάποια πολύ λίγα χρήματα) ή θα προσπαθήσω να το προσαρμόσω (με κάποια περισσότερα). Σε αυτή τη φάση λέω να το παλέψω. Στο παρελθόν μπορεί και να το είχα χαρίσει σε κανένα ανηψάκι. Γνωρίζω ότι τα πειράματα κοστίζουν και επίσης ότι δεν πετυχαίνουν πάντα. Η χαρά που θα πάρω όμως εάν δίνοντας κάποια χρήματα το φέρω στα μέτρα μου παίζει να είναι και μεγαλύτερη από το να αγόραζα ένα δεύτερο καλό ακριβό όργανο. Και πάλι δεν αποκλείεται και να το χαρίσω μετά. Ίσως παίζει ρόλο και το ότι δεν είμαι επαγγελματίας μουσικός για να το βλέπω σαν έσοδα-έξοδα.

Δεν θα έχεις κανένα προβλημα με τον διακόπτη S-1. Εάν δεν σου αρέσουν οι επιπλέον συνδυασμοί που προσφέρει (σε σειρά και παράλληλα), απλά μην τον πατάς. (Τον έχω σε κιθάρα μου και είναι μια χαρά) Αυτό που θα πρέπει να κοιτάξεις είναι το μανίκι. Είναι μεν 12άρι radius, αλλά έχω την εντύπωση ότι θα είναι αρκετά παχύ. Έχω MIM deluxe telecaster και εχει τα ίδια specs στο μανίκι, δλδ narrow tall ταστα, 12 ιντσες και modern C λαιμό. To μάνικι έχει την αίσθηση ότι είναι αρκετά πλατύ (πολύ πιο πλατύ σε σχέση με μια τυπική στρατ), και το χέρι γεμίζει. Σε αντίθεση, στο 12άρι radius της schecter, το χέρι αγκαλιάζει άνετα το μανίκι, καθώς είναι πράγματι λεπτό. Κατά τα άλλα, οι ΜΙΜ deluxe θεωρώ ότι είναι ο,τι καλύτερο έχει βγάλει το μεξικάνικο εργοστάσιο. Η ποιότητα κατασκευής είναι κοντά με τις αμερικάνικες.

Μόλις πέρασε μπροστά μου στο FB. Άμα σου τα λέει ο άλλος με το σωστό τρόπο κάτι θα μάθεις...

ΑΦΤΟ φιλωουΖ ινε ο οριΖμος του "ΤΡΙΤΩΣΕ ΤΟ ΚΑΚΟ"

το έχω ξαναβάλει, αλλά δεν το χορταίνω

1) Κάθε streaming service έχει την επιλογή να περνάει το πρόγραμμα ήχο από άλλα προγράμματα εκτός του μικροφώνου που συνήθως τα βλέπει σαν αρχικές ρυθμίσεις input/output. Αφού συνδεθείς, πρέπει να διαλέξεις ότι θες να περάσεις επιπλέον ήχο εκτός του απλού input σου. 2) Δεν ξέρω αν το Google Meet είναι η καλύτερη πλατφόρμα για να κάνει κανείς κάτι τέτοιο. Οι περισσότεροι προτιμούν Zoom, Skype ή Discord. Μπορείς να το προσπαθήσεις σε διάφορες πλατφόρμες για να δεις διαφορές ήχου, delay, ποιότητας, κτλ. 3) Τα DAW και οι κάρτες ήχου γενικά έχουν ένα "δικό" τους τρόπο λειτουργίας. Για να μπορέσεις να κάνιες "stream" τον ήχο από το Cubase ή από οποιοδήποτε DAW, χρειάζεται η κάρτα ήχου σου να έχει μια λειτουργία που λέγεται Loopback. Οι περισσότερες δεν το έχουν βέβαια. Όταν το έχουν, το ενεργοποιείς και ο ήχος του DAW περνάει. Αλλιώς χρειάζεται να κάνεις επιπλέον βήματα. Α) Μια λύση είναι να κατεβάσεις το reastream, ένα VST Plugin που έρχεται τσάμπα με το πακέτο plugins του Reaper (DAW). Μπορείς να κατεβάσεις μόνο αυτό. Το φορτώνεις στο τέλος του Master bus, και αυτό ουσιαστικά φτιάχνει loopback έτσι ώστε να μπορέσει να στείλει τον ήχο έξω από το DAW (στο Google Meet, Zoom, κτλ). Δεν χρειάζεται να κατεβάσεις ολόκληρο το Reaper, μόνο το πακέτο plugins, και εκεί διαλέγεις όποιο θες. Μοναδικό μειονέκτημα ότι δεν περνάει ο ήχος του μετρονόμου, γιατί στο Cubase δεν είναι συνδεδεμένος στο Master Bus. Δουλεύει και στο Cubase, το έχω και εγώ. To site είναι αυτό: https://www.reaper.fm/reaplugs/ Β) Αν τώρα δε σου δουλέψει από μόνο του, τότε θα χρειαστείς να δημιουργίσεις ένα εικονικό καλώδιο με το VB Virtual Cable, και να το περάσεις σε μια ψηφιακή κονσόλα του Voicemeter, είτε αυτό είναι το Banana, είτε το Potato, κτλ. Είναι πιο πολύπλοκη διαδικασία, και ίσως χρειαστεί να δεις ένα δυο βιντεάκια για να κάνεις τις σωστές ρυθμίσεις.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό οφείλεται και στον συνθέτη-παραγωγό Απόστολο, που ήξερε τι ήθελε δίνοντάς μου την αρχική ιδέα, ενώ ταυτόχρονα με άφησε να το προσεγγίσω όπως ήθελα. Εν τέλει, στην έξοδο του solo πάτησα εξ ολοκλήρου στην αρχική ιδέα του γιατί πολύ απλά ήταν αυτό που χρειαζόταν το κομμάτι. Ηχητικά να είναι καλά τα plugins. Παίζεις το solo μια φορά και μετά αρχίζεις τις δοκιμές. Πολύ ωραία και δημιουργική εμπειρία. Αυτές τις μέρες ορμώμενος από τη διαδικασία αυτή έπαιξα περισσότερη κιθάρα από όσο έπαιξα τους τελευταίους 3 μήνες.

Δεν με είχε πάρει η κατηφόρα ακόμα... (ποτά, γυναίκες, ξενύχτια, drugs...)