Πίνακας συμμετοχής

Τι "άγνωστος" ρε παλικάρι .... Εσύ και ο David Bowie είσαστε. Δεν ξέρω κανέναν άλλο.

θέλεις προώθηση. Και πολιτικός να γίνεις προώθηση θέλεις. Και συνδικαλιστής να γίνεις προώθηση θέλεις. Μην το ψάχνεις. ?

Το αξιολογώ ως άριστο και παραβλέπω κάποιες παραγωγικές παρεμβάσεις που χρειάζονται για να είναι η παραγωγή..... τέλεια. ΕΥΓΕ!!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!

Φοβήθηκαν την σύγκριση Πάνο....?

Του Gill προφανώς. Μη λέμε τα αυτονόητα.

Πολύ ωραίος είναι. Μου αρέσει πολύ και η αισθητική του, αλλά και το παίξιμο. Μου άρεσαν επίσης πολύ και η κοπελίτσα στα τύμπανα στο 2ο βίντεο, και ο κιθαρίστας στο 1ο. Συμπέρασμα ... Κάνει παρέα με καλό κόσμο.

Δεν ξέρω αν είναι αυτή, αλλά .... έχει πολύ ενδιαφέροντα specs. https://www.sweetwater.com/store/detail/StratLBMAZG--fender-lincoln-brewster-stratocaster-aztec-gold?serial=LB00812

Αν σε ενδιαφέρει η ηχογράφηση αυτό κάποτε πρέπει να το κάνεις. Με τo software θα τελειώσουν τα ηχητικά προβλήματα αφού ένα IR είναι πολύ πιο φθηνά από τον αντίστοιχο ενισχυτή και θα ηχογραφείς με "ενισχυτές" αποδεδειγμένα πολύ καλούς. Το αν θα ευχαριστιέσαι να παίζεις κιθάρα μέσα από κάρτα + μόνιτορς εξαρτάται από σένα και τον εξοπλισμό σου. Σε κάποιους δεν αρέσει και άλλοι δεν έχουν πρόβλημα. Ίσως να μπορείς να το τσεκάρεις αν έχεις φίλο με αντίστοιχο setup ή σε κάποιο κατάστημα. Πάντως κάρτα και ένα ζευγάρι αξιοπρεπή μόνιτορς θέλουν τουλάχιστον πενταπλάσιο budget από τους ενισχυτές που σκέφτεσαι. Όπως όλα τα θέματα στη ζωή το GAS θεραπεύεται με γνώση & εμπειρία που τα αποκτάς και μέσω προσωπικών λαθών οπότε ότι και να σου πούμε αν εσύ θες να πάρεις ενισχυτή θα τον πάρεις. Η γνώμη μου είναι ότι ο ενισχυτής που έχεις αλλά και αυτοί που κοιτάς δεν είναι κάτι σπουδαίο. Κι εγώ όταν ξεκίνησα είχα μεγάλα όνειρα αλλά χρήματα δεν υπήρχαν. Ευτυχώς στην Ελλάδα πριν το € και την ΕΕ υπήρχαν περιορισμένες επιλογές οπότε απλά έπαιζα. Έπαιξα με κλασική για τρία χρόνια (και ας έπαιζα punk/metal) και όταν πήρα ηλεκτρική για τέσσερα χρόνια με αυτόν τον καταπληκτικό ενισχυτή. To βασικό ήταν ότι έπαιζα μουσική και ειδικά με άλλους, το πως ακούγεσαι αφού δε παίζεις για κοινό δεν έχει μεγάλη σημασία. Η χαρά του να παίζεις είναι η ίδια. Προτείνω παίξιμο με τον ενισχυτή σου και αποταμίευση. Στο μέλλον με περισσότερα χρήματα το ξαναβλέπεις.

Όσο και αν γνώριζα την αξία κάποιων κιθάρων που πέρασαν απο τα χέρια μου για μια τριαντακονταετία απο τα 70'ς, μου ήταν αδύνατο να γνωρίζω τον ρόλο της παγκοσμιοποίησης και την πληροφορία που έφτασε μέσω του ίντερνετ ακόμα και στη χώρα μας. Διάβαζα απο το Guitar Player και ότι αντίστοιχο βρετανικό μέσο υπήρχε τότε και μάθαινα για τις κιθάρες και παράλληλα γνώρισα τον όρο συλλεκτικότητα και vintage κυρίως απο τους Αμερικάνους. Άργησαν να μας φτάσουν εδω αυτές οι έννοιες αλλά μας ήρθαν. 30-40 χρόνια αργότερα. Απο το '76 χαλβάδιαζα στα επαγγελματικά ταξίδια που έκανα στην Ευρώπη ότι κυκλοφορούσε, αγόραζα, πείραζα και έστηνα partcasters. Πέρασαν κιθαρούκλες απο τα χέρια μου που έπαιζα σε κάθε εμφάνιση που τότε ήταν τουλάχιστον εβδομαδιαία. Δεν κάθονταν στο ράφι θέλω να πω. Ετσι όπως κοίταζα κάτι παλιές φωτογραφίες, είδα αυτές τις δύο και μπήκα στον πειρασμό να δω τι αξία θα είχαν σήμερα αν τις είχα κρατήσει. H Gibson ES-300 του 1949 που στέκεται δίπλα στην PRS SC24, κοστολογείται άνετα 6,5 - 7,000 ευρώ. Δόθηκε αρκετά κάτω απο 1000 ευρώ νομίζω. Η πρώτη δεξιά Gibson SG Standard 1963 με Maestro Vibrola πωλείται σήμερα 15-17,000 ευρώ. Την πούλησα σε άτομο που έψαχνε μυτερή κιθάρα για μέταλ το 94 νομίζω, με πολύ ψήσιμο για να την πάρει προς 110,000 δραχμές. Do the math. Η Gibson Les Paul Custom δίπλα του 1974 ήταν πειραγμένη στα γούστα μου οπότε δεν τη μετράω σαν επένδυση. Θα είχε μια νορμαλ αξία πιστεύω αν και θα μπορούσα να την επαναφέρω στην εργοστασιακή αισθητική. Και σίγουρα καμιά εικοσαριά άλλες που δεν έχω φωτογραφία τους, κάπου τις σκότωσα. Που να φανταστώ πως σήμερα θα μπορούσα να μιλάω για vintage κιθάρες και να μην με κοιτάνε περίεργα. Που να με καταλαβαίνουν κιόλας! Ηταν άλλες εποχές, λίγες οι καλές κιθάρες κι ακόμα πιο λίγα τα χρήματα και κυρίως η πληροφορία. Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα; Που να το φανταστώ πως θα υπήρχε το ίντερνετ και η πληροφορία για κάθε τι; Πως η Ελλάδα θα ανήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έκανα τσάρκες στα μεγάλα κιθαρομάγαζα χωρίς βίζα με αεροπορικά εισιτήρια των 100 ευρώ, κι αν βαριόμουν θα παραλάβαινα ότι ήθελα στην πόρτα μου χωρίς τελωνεία και δασμούς. Και όχι μόνο αυτά αλλά θα κοκορευόμουν και για τις κιθάρες μου, μιας και ο κόσμος θα τις εκτιμούσε κιόλας! Αχ, βαχ, βαχ...

Καλησπέρα! Καμια φορά χαζεύω βιντεάκια απο τον Jesus Molina , κολομβιανό πιανίστα επικεντρωμένο στη τζαζ. Αν και καμιά φορά η περιπλοκότητα των μελωδιών του με "κουράζει" , η άνεση με την οποία παίζει και το τελικό αποτέλεσμα γίνονται αντικείμενο θαυμασμού. Λόγω της πορείας του πιθανότατα να τον γνωρίζετε ήδη , όμως διαπίστωσα πως δεν έχει συζητηθεί κάτι γύρω απο το όνομά του στο forum , γι αυτό παραθέτω κανα δυο βιντεάκια (απο αυτά που καμια φορά χαζεύω ? ) και ένα συνοπτικό bio info. Έχει κάποιο υλικό στο κανάλι του στο youtube, δυστυχώς όμως δεν έχω βρει υλικό απο τη μπάντα στην οποία συμμετέχει . https://www.nordkeyboards.com/artist/jesus-molina

Είχα αφαιρέσει το καπάκι του. Είναι ο Gibson και ήταν της μόδας ο ξεβράκωτος. Καλά κατάλαβες ότι κάτι συμβαίνει με το jack. Υπήρχε κι άλλο ένα jack δίπλα για stereo σύνδεση. Την πήρα έτσι και δεν φαινόταν να είχε γίνει απο ερασιτέχνη. Μοναδικό κομμάτι αλλά δεν ξερω πως θα κοστολογείτο. Είχα και μια ES-345 stereo που μάλλον την απολαμβάνει ο Πορτοκάλογλου, δεν είμαι σίγουρος. Cherry red θεογκόμενα!

Όχι αυτό το μουστάκι. Αυτό είναι του Γερμανικού prog.

Αχχχ... ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια- η μουστάκα είναι trademark της... κλαδικής ?

Σωστά το κατάλαβες. Τη χρησιμοποίησα αρκετό καιρό για τις επιλογές που μου έδινε με τα coil split και το λεπτό της μπράτσο. Εδω στην Σοφίτα το 1982 με τους Exit.

@fusiongtr γιατί μπερδεύτηκες...; Με πρόλαβες...

Αν θυμάμαι καλά ήταν ένα Ormond Precission (κομμάτι άγκυρα λόγω ash) και του είχα βάλει ένα Di Marzio μαγνήτη. Πολύ καλός ήχος ροκ. Μακάρι να το 'χα σήμερα κι αυτό. Μου έχει μείνει ένα πτωχό πλην τίμιο Epiphone JB του 90.

Κωνσταντίνε και λίγα είπες....!? Απορώ με τον εαυτό μου πως είμαι ακόμη "άγνωστος" στα διεθνή δρώμενα στα της μουσικής! ?

291 mbps download 12.5 mbps upload 5G!!!?

Ενισχυτής -> Attenuator -> Radar (ή κάποιο άλλο IR loader) -> Celestion IRs -> Monitors Παραμένω κουλός αλλά οι δυο νότες το μισάωρο που παίζω ακούγονται υπέροχα ?

Ωραιος χαχα! that makes two of us ? BTW εχεις βρει τιποτα?

Εξαρτάται με τι το συγκρίνεις. Υπάρχει η επιλογή με το ποντίκι και μια μικρή οθόνη αλλά και αυτή με 2+ οθόνες και hardware motorised fader controllers που προσφέρουν όλες τις ρυθμίσεις. Φυσικά όταν έχεις μια μεγάλη κονσόλα μπροστά σου, όλα είναι ορατά αλλά όχι κι ευδιάκριτα. Βλέπεις τις θέσεις όλων των fader και διορθώνεις άμεσα ή φτιάχνεις γρήγορα τις ισορροπίες αλλά αν μιλας για κονσόλες που δεν είναι motorised δύσκολα κάνεις μικρορυθμίσεις εκτός και αν τα tracks είναι λίγα. Το EQ είναι εύκολο αν ξέρεις τι κάνεις και τα auxilliary send επίσης. Τωρα όσον αφορά τα outboard hardware το πρώτο πράγμα που θα συνειδητοποιήσεις είναι πως έχεις πολύ λίγα που δεν αρκούν για μια μείξη, οπότε compression κλπ τα έχεις φροντίσει στην εγγραφή και φυλάς όσους έχεις για τα γκρουπς. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και το patchbay που θα πρέπει να στήσεις για να αλλάζεις κανάλια στο κάθε εφέ π.χ. Ξεχνάω πολλά (και καλά κάνω γιατί δεν θέλω να τα θυμάμαι) τώρα που έχω βολευτεί με τα DAW αλλά προσωπικά δεν νομίζω πως έχασα τίποτα απο τότε που πούλησα τον εξοπλισμό ενός επαγγελματικού στούντιο στα 90'ς. Πιστεύω όμως πως όσοι έχουν σκοπό να ασχοληθούν με τον ήχο πρέπει να ξεκινούν με hardware κονσόλες και εφέ, γιατί μόνο εκεί μπορεί να καταλάβει κανείς την δρομολόγηση και συνδεσμολογία αλλά και την ρύθμιση τους.

τζιτζικια ... μόνο απο το πραγματικό BOSS the ROSS!!

Εγώ τις έχω δει να πηγαίνουν και κατηχητικό.

Σίγουρα. Μόνο στον Ζήλο και στον Dimsonic δεν αρέσει ο Prince σε αυτόν τον πλανήτη.

Update: Σήμερα της άλλαξα tremolo arm για να γίνει ακόμη πιο “Allen Collins”. Έβαλα το teaspoon και να πω την αλήθεια μου άρεσε περισσότερο από το κλασσικό Gibson maestro trem arm. (Bigsby lover γαρ)

Νομιζω με φυλλα χρυσου και πολυεστερα θα ειναι καλυτερα…??? https://www.groundguitar.com/eric-clapton-gear/eric-claptons-1996-the-gold-leaf-stratocaster-ec1/ Περα απο την πλακα…οι gold top les paul ειναι οι αγαπημενες μου!!!

Για εσένα λεΓω :) Τα αφτιά τα τσέκαρες τώρα τελευταία; :)

Η Fender βέβαια βγάζει και επίσημα χρυσή Strat, μάλλον Custom shop αν θυμάμαι καλά. Αυτή είναι απο τη συλλογή φίλου.

Ένα βίντεο από μια πρόσφατη συναυλία στο Φεστιβάλ Ολύμπου 2022, όπου ανοίξαμε μαζί με τον Κώστα Μαγγίνα για να συνεχίσουν τη βραδιά οι Ηλίας Ζάικος και Νίκος Ντουνούσης. Στο τέλος παίξαμε όλοι παρέα κανά δυο μπλουζ, ένα εκ των οποίων ήταν και το "Sweet Home Chicago" παρακάτω! Ωραία βραδιά που θα τη θυμάμαι!

Τσακισμένα όνειρα.

Τον δικο μας