Πίνακας συμμετοχής

Το in trance είναι καταπληκτικό άλμπουμ..

Το καιρό εκείνο (late '70s) μόνο heavy ash Τα βαλτό ash έπαιξαν στα early '70s (όχι συχνά) και ήταν εξαίρετα- και από κιλά και από ήχο.

BB, RC, EP έχω.

Θεωρητικά είναι πιο ελαφριά. Έχει tele με swamp ash από 3,5 μέχρι 4,5 κιλά, μιλώ για ίδιο μοντελο. Ανάλογα που θα πέσεις....

Από τα πιο ωραία "transparent" που έχω ακούσει. Το είχα για καιρό στο στόχαστρο, μεχρι που κατάλαβα ότι δεν μου χρησιμεύουν (στις παραγωγές) τα transparent, πέραν του clean boost. Σε ζωντανό ήχο, για βασικό drive, είναι αψογα. Μεγειες!

Λογικότατη... Βέβαια λόγω βάρους δεν την λες player's guitar, αλλά καθιστός για κάνα studio session μια χαρά θα ήταν με 1.700.

Να αποσαφηνίσουμε κάτι... Η συγκεκριμένη περίοδος θεωρείται "κακή", για την ποιότητα κατασκευής που δεν ήταν από τις καλύτερες της Fender και για το γεγονός ότι τα ash κούτσουρα- κιθάρες και μπάσα- ήταν... 800 κιλά. Από εκεί και πέρα αν το κούτσουρο παίζει... παίζει

Ένα κακό με τις φτηνές κιθάρες, που έχουν floyd rose, είναι ότι το τελευταίο είναι πολύ χαμηλής ποιότητας, και φθείρεται γρηγορα, σχετικά. Όταν πρόκειται για μεταχειρισμενη, το ρίσκο μεγαλώνει. Δεν τη λες και την καλύτερη επενδυση.

Θέλει να φύγει από την affinity των 200 και να παει σε οργανο των 400. Η classic vibe και η vintage είναι αναβάθμιση σε όλα. Για τις ibanez, με κλασικό τρέμολο ή χωρίς τρέμολο (πχ RG421), συμφωνώ. Εκπληκτικά όργανα, άλλης φιλοσοφίας (πιο hot μαγνήτες, πιο μοντερνα specs και σχεδιαση). Σίγουρα θα τα κοιτούσα...

Μακριά από κάτι τέτοιο. Θα παιδευτεί πολύ, δεν νομίζω ότι είναι ακόμα ώρα για κάτι τέτοιο. Δεν θα μπορεί να κουρδίσει εύκολα, ούτε να αλλάξει χορδές.

πρέπει να κρατάμε και τη συζήτηση ζωντανή. Ετσι δεν είναι?

https://www.stringsbymail.com/other-guitar-strings-2990/manouche-guitar-strings-625/

Εάν λες για τους scorpions θα συμφωνήσω.Αλλα το in trance θα είναι για πάντα το αγαπημένο μου.

Και όχι μόνο αυτό.

Την εποχή του Primitive (2000) τους άκουγα (μεταξύ άλλων βάρα-κοπάνα μπαντών) και μου άρεσαν. Αυτό που ακούω τώρα "βροντάει", μιλάμε πέφτει αλύπητο ξύλο- αλλά θα συμφωνήσω με τον Σπύρο, είναι πολύ καλό. Βέβαια, 20 χρόνια μετά δεν τα ακούω με την ίδια ευκολία, αλλά για το μουσικό είδος που εκπροσωπούν πραγματικά... βροντάνε.

G3 ήθελες?

77 Ασηκωτη αλλα εχει καλο ηχο η ατιμη ΟΚ εχω βαλει και van zandt blues pickups

Μάλλον για trap το κόβω.

Ωραίο υλικό για ένα ροκ κομμάτι με blues στοιχεία ?

Αυτό είναι αλήθεια- τα μέταλλα δεν είναι της... περιωπής. Και για αυτό τρώγονται (συνήθως) ταχύτατα τα saddles. Αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσει κανείς... ?

Μια και το έθιξες... Να φύγεις γρήγορα από εκεί. Παλιοχώρα... Έπεσαν (νωρίτερα) κουμπουριές σε εμπορικό κέντρο στο Μάλμο.

Αμανείχε Floyd ή Kahler θα έκανε λίγο λιγότερο από την κιθάρα. Σε κιθάρα 400 ευρώ, τι locking να υπολογίσεις ... Αυτοί στα 80s μπορεί να ξερογλείφονταν, αλλά ή τα χώνανε για κάτι καλό, ή βλαστημάγανε την ώρα και την στιγμή που το πήρανε.

Magsteen?

Αφτός δεν παίζει μπλουζ όμως ... Για Σουηδό τον κόβω.

Ο Μάγκας που είναι μαυριδερός (κι ευτυχώς ζωντανός) είναι και αυτός Γιανιώτης;

Και έψηναν corn bread...

Μάβροι και στα Ιωάννινα μαζέβανε μπαμπάκια?

και μιας και μιλάμε για bluez :

μόνο τους gipsy kings μη μου πεις... οι θείοι Λάρηδες είναι άλλη πίστα, οι Χέντερσον, Χολντσγουορθ άλλη και η top είναι ο θείος Τζάγκο. Σιγά σιγά θέλει.

Έτοιμο το πρώτο καπάκι, πήρε ωραία την καμπύλη.

Ακούμε! Πως δεν ακούμε. Και τους 3 Kings θα ακούσουμε. Και τον "οδοντίατρο" θα ακούσουμε. Και τον Yngwie θα ακούσουμε. Και όλο και κάτι θα μας "γαργαλήσει" τα αυτιά από τον καθένα τους. Με κάτι θείους Λάρηδες και τα συναφή το παλεύω (ακόμα) αλλά δεν το έχω προς το παρόν.

never liked them

Μεγάλη κουβέντα ανοίγεις κυρ Αλή μου (που λέει κι ο φιούζιος..). Πλέον έχω καταντήσει να προσέχω περισσότερο την παραγωγή στα κομμάτια μου, παρά αυτά καθ'αυτά.... Κι εγώ κιθαρισταρά μου..... Εν τω μεταξύ η πρώτη εγγραφή και εκτέλεση του (το μακρινό τέλος 80's) ήταν με φωνή κοπέλας, φυσικά με τις ανάλογες αλλαγές στους στίχους... "Ήμουνα μόνη μέσα στο βαγόνι" κ.τ.λ.. Ας όψεται ο @roberto30 που δεν θέλει να πέσει τόσο χαμηλά.... Η φήμη κι η δόξα βλέπεις! Άσχετο αλλά τώρα που το σκέφτομαι είναι το πιο γρήγορο κομμάτι που έχω γράψει, 155 bpm..

Για να πικάρω λίγο τους "αντιδραστικούς" ( ? ) της παρέας, λίγο(τρόπος του λέγειν) blues - the Yngwie way. Εμένα με αρέσει..φοβερό vibrato και bends...

Πριν κάποια χρόνια έψαχνα αυτό το άλμπουμ σαν παλαβός. Πρόκειται για ένα demo που είχε ηχογραφήσει ο τεράστιος John Campbell, λίγο πριν το θάνατό του το 1993 και το οποίο κυκλοφόρησε post mortem το 2000. Πλέον βρίσκεται ολόκληρο στο youtube. Πρόκειται περί σόλο ακουστικών εκτελέσεων κάποιων blues standards και αρκετού αυτοσχεδιαστικού noodling, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα, δε θα ΄φτανε ποτέ σε τελικό μάστερ για κυκλοφορία. Παρόλα αυτά, το άλμπουμ έχει φυσικά την αξία του ντοκουμέντου μια και υπάρχουν τόσο λίγες ηχογραφήσεις από τη σύντομη ζωή και καριέρα του Campbell, αλλά περιέχει και κάποιες raw εκτελέσεις που είναι (κατ' εμέ προφανώς) αριστουργηματικές και οι οποίες δεν είχαν προλάβει να υποστούν καμία επεξεργασία. Ένα μικρόφωνο, μια κιθάρα και μια φωνή. Μια από αυτές είναι και η παραπάνω εκτέλεση του Walking Blues.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι ,το παλικάρι (που είναι και μέλος του φόρουμ) τα έχει εξηγήσει ενδελεχώς στην σειρά video που έχει ανεβάσει στο Youtube .Έτσι θα λυθούν απορίες για την καταγωγή του blues,εάν είναι είναι πρίν ή μετά την country και εάν έχει επηρεάσει το Rock and Roll .Επίσης έχει και προχωρημένη θεωρία του blues για όποιον το τραβάει η όρεξή του καλοκαιριάτικα και πολύ ωραίες παρουσιάσεις του εξοπλισμού του : Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο ,άλλα μπράβο του για την προσπάθεια και το μεράκι που διέθεσε.Επίσης η τεκμηρίωση του θέματος είναι ιστορικά αδιαμφισβήτητη.

Νταξ... δεν υπάρχεις ? ΥΓ: Ο Σπύρος τώρα με έβαλε στην πρίζα με τους Soulfly- οπότε κάνω παράκαμψη για Totem, διότι με ιντρίγκαρε.

Είσαι για μια κόντρα?

Και λίγες λες...

ε όχι και τεράστιος αφού έψαχνε τσι νοτε μια μια τις έπαιζε, σαν τον ξάδερφό του τον Μπιμπίκο. Ενώ κάτι ίνγκβηδες 10 στο σωρό...

Αφτό είναι κυριλέ. SG βλέπω και γουστάρω όμως.

Δεν το 'χουν αυτοί. Έπρεπε να πάει Αφρική να ακούσει σωστό βοθρομέταλ. Άμα δεν είσαι μάβρος δεν μπορείς. Είναι τα βγιώματα ασούμε.

Χαχαχα, ναι το ξέρω. "Τις" είναι, αλλά ήθελα να το κάνω πιο εξαντρικουά. Εγώ την καθαρεύουσα την σπούδασα στο πεζοδρόμιο ασούμε.

Φίλε Κβαντικέ, τα έχεις μπερδέψει πολύ στο μυαλό σου. H country, που εμφανίστηκε κάπου στις αρχές του 1920, είναι και αυτή αρκετά μεταγενέστερη και απολύτως επηρεασμένη από τα blues. Btw σε βοηθάω: Μπλουζ είναι μεν αυτό: Αλλά όλα ξεκίνησαν από εδώ:

Μπα, μάλλον η ευρωπαϊκή μουσική είναι αμερικάνικη. Να ξέρεις, όλοι αφτοί, ο Μπετόβες, ο Σοπές, ο Αλμπινόνης, ο Σατής, όλοι Αμερικανοί ήντουσαν, που τους πήραν μεταγραφή ευρωπαϊκές ομάδες ασούμε, για το Τσάμπιονς Λιγκ. Η "καθαρά ευρωπαϊκή" αμερικάνικη μουσική, ήταν οι μάβροι σκλάβοι που ήρθαν από την Αφρική και τραγουδούσαν μπλουζ στα μπαμπακοχώραφα. Μετά το πέρας της εργασίας των, λοιπόν, επήγαιναν και έπαιρναν τετράδιο με πεντάγραμμα από το κοντινό βιβλιοπωλείο, για να γράψουν τις ασκήσεις των, για τα μαθήματα του ωδείου, στο οποίο εμάθαιναν τις συμφωνίες και ασυμφωνίες που έγραφε ο Μπετόβες. Εκεί ανακάλυψαν λοιπόν ότι ο Μοτσάρντης και ο Αμπινόνης, χρησιμοποιούσαν ιδιαίτερα συχνά το διάστημα ελαττωμένης 5ης στις συγχορδίες των, και στις μελωδίες των, κυριαρχούσαν οι πεντατονικές, στις οποίες εσυνηθίζετο τότε να σηκώνουν την χορδήν οι βιολισταί, για την προσέγγισην νότας απέχουσας διαστήματος τόνου ή τριημιτονίου. Ενεπνεύσθησαν λοιπόν από τας δυτικάς επηροάς, και σύμφωνα με τας επιταγάς των καθηγητών των, εξεκίνησαν την χρήσην των συγκεκριμένων μουσικών εργαλείων εις τας βαμβακοφυτείας εις τες οποίες εργάζοντο, και με το πέρας του νομίμου ωραρίου των, κατέγραφαν καθημερινά την πρόοδό των, εις τα πεντάγραμμά των, ινά τα παραδόσωσιν εις τον εβδομαδιαίον έλεγχον των καθηγητών των στο ωδείο. Και έτσι, αν τα συνεχίσετε αυτά, εγώ θα αναγκαστώ να καταφύγω στα xanax που έχω πάντα στο συρτάρι μου, ακριβώς για κάτι τέτοιες περιπτώσεις.

Καλα εσυ περιμενες να φτασεις στον Κατη... Εγω που ειδα εκείνο το μαλμστην και παραλιγο να αραιωσουν τα πλουσια μαλλια μου....? Νασαι καλα βρε κβαντικέ... Γελασε το χειλακι μας και σημερις Και οταν θα πιάνετε πληκτρολόγιο για bbking θα πλενετε τα χερακια σας πριν. Θα σεβεσθε....

Κάπου εδώ σταμάτησα να διαβάζω άλλο. Πάω τώρα να διαβάσω για το νέο σέντρε (α ρε Αλέφα) μπακ που παίρνει η ΑΕΚ. Η σύγκριση BB King με Κατή, στην οποία μάλιστα κερδάει ο Κατής ασούμε με τσάκισε. Δεν θα με κάνετε εσείς αλκοολικό και χαπάκια, εντάξει?

Fade to Black - Metallica ...! Είχα γίνει ο χεορότερος εφιάλτης ενός φίλου που ήξερε κλασική κιθάρα να μου το μάθει. Τελικά έκατσα και το έμαθα μόνος μου, και κάπως έτσι όλα αρχησαν...