Πίνακας συμμετοχής

Ένα συνηθισμένο λάθος είναι να τοποθετεί κάποιος τον εαυτό του στο επίκεντρο της αγοράς ενώ ο κατασκευαστής έχει κάτι διαφορετικό στο σχεδιασμό του. Δεν έχει σημασία αν εγώ θα πλήρωνα διπλή τιμή για όργανο του CS. Κάποιοι τα πληρώνουν κάθε μέρα. Δεν έχει σημασία αν εγώ θα αγόραζα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με επιχείρημα π.χ. την αυτονομία. Είναι δεκάδες χιλιάδες στη λίστα αναμονής. Δεν έχει σημασία αν η χωριάτικη κάνει 50 ευρώ στη Μύκονο. Κάποιοι πηγαίνουν. Δεν είναι χαζός όποιος πληρώνει το custom shop όργανο, ούτε αυτός που παίρνει ηλεκτρικό αυτοκίνητο ούτε αυτός που πληρώνει 200 ευρώ το ταβερνάκι στη Μύκονο. Είναι καλύτερη η ποιότητα "στα ακριβά"? Τις περισσότερες φορές ναι, αλλά το υψηλό κόστος δεν είναι ο τρόπος να διασφαλίσεις στα τυφλά την ποιότητα ως αγοραστής. Βλέπεις, κρίνεις, αγοράζεις.

Το ότι πληρώνεις τον μάστορα και όχι την γραμμή παραγωγής Το ότι πληρώνεις premium κσύλα και όχι τάβλα από το σωρό Το ότι πληρώνεις το σηματάκι custom shop και όχι ένα απλό fender logo Γενικά το ότι θες να πληρώσεις την... «αρρώστια» σου, τα κάνει τόσο ακριβά ?

Εφόσον έχεις τα χρήματα για την αγορά της αξίζει και με το παραπάνω. Τα ακριβά αντικείμενα δεν προσδιορίζονται ούτε από την πρακτικότητα τους, ούτε από την αντικειμενική τους ποιότητα. Αφορούν ενδεχομένως σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις. Αγοράζεις την μοναδικότητα του αντικειμένου, γνωρίζοντας ότι την κατασκεύασε κάποιος luthier με οναματεπωνυμο και όχι κάποια απρόσωπη μηχανή καθώς και το σχετικό mojo. Οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με το εάν συγκρίνεται με μια standard νομίζω ότι είναι εκτός θέματος. Όσον για την καταληκτική ερώτηση του op, ο εν θεματι αρχάριος καλύτερα να πάρει μια standard και να δαπανήσει την διαφορά σε έναν καλό ενισχυτη.

Δεν ξέρω αν με κατάλαβες, και θα κάνω άλλη μια προσπάθεια. - Βλέπω τα πράγματα από την σκοπιά του κιθαρίστα. - Θέλω μια strat, δεν μου κάνουν τα specs αυτών που κυκλοφορούν σε μαζική παραγωγή. Πχ θέλω εντελώς vintage specs του 62 (λέμε τώρα), ή θέλω 24 τάστα, compound radius 12-20, width at nut 44, άλλο τρέμολο, άλλο προφίλ μπράτσου, άλλο υλικό ταστιέρας, άλλο υλικό σώματος, άλλα τάστα, άλλο finish, κλπ (βάλε ότι θέλεις). - Θέλω οπωσδήποτε fender. - Αυτός είναι ο λόγος να πάω σε custom shop όργανο. Όργανο που δεν έχει φτιαχτεί πάνω στα δικά μου specs, αλλά έχει φτιαχτεί από το custom shop, θα το περάσω από χίλιους ελέγχους, για να δω αν ανταποκρίνεται ακριβώς στα "θέλω" μου, αλλιώς δεν το σκέφτομαι καν. Αν από την άλλη, αρχίσω να ψειρίζω την μαϊμού με τα κόστη (αυτό κάνει τόσο, το άλλο τόσο, εμένα γιατί μου το χρεώνουν τόσο) δεν είμαι αυτός στον οποίο απευθύνεται το οποιοδήποτε custom shop, δεν είμαι στην "αγορά-στόχο" τους. Οπότε το τμήμα αυτό δεν λειτουργεί έχοντας στο μυαλό του εμένα ή κάποιους σαν εμένα. Είναι άλλος κόσμος, στον οποίο οι τελικές τιμές δεν έχουν καμία σημασία αν είναι να έχω ένα όργανο που θα είναι στημένο επάνω μου.

Ευχαριστώ @BillTrantos. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Βλέποντας το πράγμα ψύχραιμα, αναγνωρίζω ότι οι μεγάλες βιβλιοθήκες είναι μια πραγματικότητα, αφού προσφέρουν ήχο πολύ ικανοποιητικό και δουλεμένο. Όμως θεωρώ οτι ούτε πρέπει να τις θεοποιούμε, ούτε να τις σνομπάρουμε. Είναι μια κάποια λύσις, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι ο χρόνος προγραμματισμού είναι μεγαλύτερος από το χρόνο σύνθεσης. (Μια φορά έγραψα ένα τζινγκλάκι ενός λεπτού για την ξαδέρφη μου με ορχήστρα. Η σύνθεση μου πήρε 2 ώρες. Η ανάθεση articulation, η αλλαγή keyswitches, το ζωγράφισμα CC, μου πήραν 6 ώρες, ίσως και παραπάνω. Και στο τέλος δεν ακουγόταν όσο καλά θα ήθελα.?) Γιατί οικονομικά και πολιτισμικά, δεν είμαστε στην εποχή του Ντιαγκίλεφ ή του x ιμπρεσσάριου που μπορεί να πληρώσει 120 άτομα ορχήστρα για να φτύσει αίμα να βγάλει ένα κομμάτι των 3 λεπτών, που θα μπει μέσα οικονομικά. Είναι πιο ασφαλές οι ορχήστρες να ασχολούνται με δοκιμασμένο ρεπερτόριο, που αποφέρει σίγουρη ικανοποιήση στον ακροατή, και τα αναγκαία έσοδα για τη στήριξη της παραγωγής. Οι υπόλοιποι έχουμε την άνεση και την ευτυχία να έχουμε εργαλεία στα χέρια μας που μας επιτρέπουν μια κόλλα χαρτί να γίνεται ήχος. Εμένα αυτό μου αρκεί, και το θεωρώ πολυτέλεια! Για τη σημερινή εποχή όμως, που το γράψιμο (ιδιαίτερα για ταινίες) επικεντρώνεται στην ποιότητα του ήχου, και όχι τόσο σε συνθέσεις δαιδαλώδεις που αποσπούν το θεατή, το να ξέρει κανείς να δουλεύει βιβλιοθήκες ήχων είναι μεγάλο προτέρημα κατά τη γνώμη μου. Και πάλι ευχαριστώ!

Το track αλλά και η συζήτηση είναι μεγάλο μάθημα. Κάθομαι και τρώω τον λιγοστό μου χρόνο σε videos ''how to automate this", "how to midi program that" και δώστου βιβλιοθήκες και δώστου samples. Άκουσα τα 2 σου τελευταία tracks και ντράπηκα πραγματικά. Αν έχεις ΚΑΤΙ να πεις, ποιος τη μαμάει τη Spitfire και τη VSL και την χειρουργική ακρίβεια στο programming. Μπράβο για το καταπληκτικό αποτέλεσμα, αλλά και για το βάθος των συναισθημάτων που βγάζει.

Δεν χρειαζεται να εργαζεσαι στο CS για να δεις οτι ειναι (και δεν ειναι) χειροποιητες οσο και ΟΛΕΣ οι αλλες bolt on κιθαρες της Squier/Fender Το CNC να ειναι καλα ? για τα σωματα και τα μπρατσα, απο εκει και περα ολη η υπολοιπη δουλεια με τα χερια γινεται και στο... Βιετναμ και στην Καλιφορνια..... οτι specs θελεις μπορει να σου φτιαξει το CS* ,δεν ειναι εκει το θεμα *απλα οι περισσοτεροι ΠΕΛΑΤΕΣ θελουν 100% vintage specs (εχουν βγει ομως παρα πολλες κιθαρες απο το CS με πολυ μοντερνα specs ,20αρια radius και action σαυρα ?) να μια παλαιοτερη δικη μου με τα παραπανω specs & 20" radius

Η ουσία του post δεν είναι για το αν τελικά είμαι χειροποίητες η όχι, το οποίο δεν γνωρίζω καθώς δεν εργάζομαι στο cs της fender, αλλά για το γεγονός ότι είναι υψηλότερα στην τροφική αλυσίδα. Σίγουρα δεν απευθύνονται στον μεροκαματιάρη αλλά σε κάποιον που με μεγάλη χαρά και ευκολία θα διάθεση τα χρήματα για την αγορά της και ο οποιος δεν θα μπει στην διαδικασία να αναλύει κόστη και υλικά. Όπως σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που μας προσφέρονται, η πραγματική αξία ενδεχομένως είναι αμφιλεγόμενη. Αυτό όμως που σίγουρα προσφέρεται είναι η αυξημένη μοναδικότητα και η αίσθηση της υπεροχής έναντι του σωρού.

Οι fender CS δεν είναι χειροποίητες.Οι υποτιθέμενοι luthiers είναι απλά συναρμολογητές από κομμάτια που κατασκευάζονται όπως οι υπόλοιπες fender και απλά αυτοί διαλέγουν κομμάτια που θεωρούν οι ίδιοι ξεχωριστά και τα συναρμολογούν.Σε κάποιες περιπτώσεις έχουν ιδιαίτερη ξυλεία και εικαστική παρέμβαση αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι χειροποίητα όργανα.

αυτό το πακέτο το βλέπω να ξεπερνάει τα 600, οπότε με κόβονται τα πόδια

Όχι δεν είναι σωστό. Ο μη διαμορφωμένος χώρος "χρωματίζει" τον ήχο κυρίως λόγω των διαφορετικών χρόνων αντήχησης στο συχνοτικό φάσμα. Το πρόβλημα δηλαδή είναι στο πεδίο των χρόνων και όχι στο πεδίο των εντάσεων. Με το EQ δεν θα λυθεί το πρόβλημα ενώ δεν είναι απίθανο να δημιουργηθεί κι άλλο αφού θα μιξάρεις με μία δεδομένη καμπύλη που προέκυψε από την προσαρμογή σε έναν μη διαμορφωμένο χώρο, δημιουργώντας ετσι μία ψευδαίσθηση flat απόκρισης που θα αποκαλυφθεί όταν θα ακούσεις τη μίξη σου κάπου αλλού. Η διαδικασία με τον pink noise εχει νόημα αφού έχεις λύσει τα θέματα των ανακλάσεων που δημιουργούν μεταξύ άλλων και την ανομοιομορφία στο πεδίο των χρόνων.

δεν παει αναλογικα σιγουρα εχω πετυχει bullet strat να παιζει πολυ καλα και αντιστοιχα μεξικανικες και αμερικανικες να ειναι αδιαφορες οποτε κατι αντιστοιχο ισχυει και στις CS αυτο ομως που πιστευω εγω οτι κανει την πραγματικη διαφορα στις CS (εκτος απο αυτα που αναφερθηκαν πριν) ειναι οι μαγνητες οπου αν πετυχεις CS με χειροποιητους μαγνητες(πραγμα σπανιο) τοτε ισως να αξιζει..το οποιο καμια αλλη εταιρια δεν εχει πετυχει (πχ. Suhr κτλπ..)εννοω αυτο τον κλασικο ηχο fender.. αν δεις τα επιδσοδεια του rabea (νομιζω ειναι 3) με αυτη την CS οπου ειχε με χειροποιητους μαγνητες και προσπαθησε και καλα να φτιαξει τον ηχο προς το καλυτερο αλλαζοντας σετ τελικα κατεληξε παλι στο CS set το οποιο ακουγεται απιστευτα

Μετά από καιρό και αρκετό μέτρημα κατάφερα να κολλήσω την πρώτη τριάδα -από ό,τι φαίνεται - χωρίς κενά.

Νομίζω πήρες απάντηση. Οι cs είναι καλές για επένδυση, αλλά σαν κιθάρες συγκρίνονται με μια καλή standard (ηχητικά). Νομίζω ότι θα επρεπε να ψάξεις και να δοκιμάσεις κάποιες βασικα us μοντελα (πχ standard, deluxe κλπ), με τιμές μεταχειρισμένων στα 1000-1500 ευρώ. Νομίζω ότι θα δεις αρκετές (μικρο)διαφορές σε σχεση με τις ΜΙΜ. Εάν σε τρωει η τσέπη σου δώσε τα για cs, αλλά εάν ψάχνεις κάτι vfm, τότε κοίτα αλλού.

Τα πλαινά κολλήθηκαν και το binding της ταστιέρας έτοιμο. Απομένουν inlays και radius.

Ωραίος. Ταξίδι με ποταμόπλοιο,στον Μισισιπή!

Στην αρχή μου φάνηκε πλεονασμός, αλλά τελικά... άλλο γουστάρω και άλλο μου αρέσει ?

Η απλά να νομίζει ότι έχει το καλύτερο. Κοίταξε να δεις αυτό είναι το μάρκετινγκ.Υπαρχουν άνθρωποι που τα λεφτά τους περισσεύουν όποτε θέλουν να τα ξοδέψουν και υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να τους προσφέρουν αυτήν την δυνατότητα.Ομως η ιδέα του ελιτισμού ανήκει στον χώρο του φαντασιακού. Απο εκεί και πέρα έχουμε όλοι ξοδέψει λεφτά σε πολύ περισσότερο άχρηστα πράγματα οπότε δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία.Το θέμα είναι να το γουστάρεις και να σου αρέσει.

Μπορείς να ζεις από την μουσική; Μπορεί ο μουσικός να βιοπορίζεται από την ψυχαγωγία ή την εστίαση, τις συναυλίες, την ραδιοτηλεόραση, την δισκογραφία και το ψηφιακό περιβάλλον; Ποια προσόντα και δεξιότητες είναι απαραίτητα; Σε τι κατάσταση βρίσκεται η μουσική εκπαίδευση; Πόσο απαραίτητη είναι η επιμόρφωση; Η πολυαπασχόληση, η ετεροαπασχόληση και η εργασιακή επισφάλεια των μουσικών είναι εγχώρια ή παγκόσμια φαινόμενα; Τι μας έμαθε η κρίση και τι συμβαίνει με τις συλλογικότητες και τα σωματεία; 42 συνάδελφοι μουσικοί, ηχολήπτες και τραγουδιστές μιλούν για την τέχνη τους και την δουλειά τους. 42 εργαζόμενοι καλλιτέχνες αναρωτιούνται αν μπορείς να ζεις από την μουσική. Πώς αποφάσισαν να το κάνουν, τι αντιμετωπίζουν, με ποιους τρόπους ανταπεξέρχονται και γιατί επιμένουν. Μπορείς να ζεις από την μουσική; ΕΜΕΝΑ ΡΩΤΑ + Μουσικοί Σε Δράση εφ’ όλης της ύλης την Δευτέρα, 8 Αυγούστου στο https://www.youtube.com/c/ΕΜΕΝΑΡΩΤΑ

Το ίδιο! Άποψης ασχέτου: μήπως θα πρόσθετε κάτι ένα stomp box;

Πάνω σε αυτό, επειδής με έβαλε σε σκέψεις το νήμα, να παραθέσω το βίντεο θησαυρός με τη συνέντευξη του John Scofield απο τον Beato όπου ρίχνει δυνατή ατάκα/υπενθύμιση ο Sco για τον Wes Montgomery. Βάλτε το στο 49:10.

Δυστυχώς το noteperformer παίζει μόνο με sibelius, finale, dorico. To noteperformer αυτό καθεαυτό μπορεί να μπει και με δόσεις των 10 ευρώ για ένα χρόνο οπότε και μένει στην κυριότητα σας. Επειδή το παιδί σπουδάζει, μπορεί να πάρει εκπαιδευτική έκδοση οποιουδήποτε προγράμματος παρτιτούρας (φινάλε, ντόρικο, σιμπέλιους) στη μισή τιμή. Δηλαδή 300άρι. Εκτός αν θέλετε κι εκεί συνδρομή. Κι εγώ έτσι το είχα κάνει τότε, είχα πάρει το 5 εκπαιδευτικό (πριν ημουν με σπασμένο 4 αλλά ντράπηκα αφάνταστα να δίνω παρτιτούρες για συναυλίες από σπασμένο πρόγραμμα) με 300, έδωσα και την άλλη χρονιά 150 να πάω στο 6 και τέλος. 600 ευρώ σε βάθος... 25 ετίας; Ούτε που θυμάμαι, άλλη ζωή μου φαίνεται.?

Το ξερω αυτο. Το δουλευει η κορη μου

Μου άρεσε πολύ Οδυσσέα, μπράβο!

Ευχαριστω! Το setup για την ηχογραφηση ειναι κλασσικο εδω και λιγο καιρο - mid side configuration, με ενα Rode M3 πυκνωτικο και ενα Superlux R102 ribbon. Ειναι τοποθετημενα διπλα στην καμερα (κινητο) περιπου 45 εκατοστα απο το κεντρο της κιθαρας χοντρικα. Λιγο ελαφρυ eq για να κατεβουν τα ακρα σε μπασα/πριμα και λιγο εξτρα reverb - δε θελει πολυ μιας και το mic setup πιανει λιγο το δωματιο και εχει αρκετο αερα απο μονο του. Τα μικροφωνα πανε σε ενα Zoom R16 recorder. Αυτο το ξεθαρεμα που λες κυνηγαω, με τα fingerpicks ακομα με παιδευει. Τις προαλλες βρηκα και πηρα επιτελους ProPik fingerpicks, που εχουν 4 bands αντι για τα κλασσικα 2 και η διαφορα στην ανεση ειναι τρομερη οποτε ευελπιστω συντομα θα ειμαι και αρκετα πιο ανετος στο παιξιμο.

Εννοείται. Σιγά το rocket science....

φτιάχνεται, αλλά δεν το γράφει η ούγια

Τι ωραία εκτέλεση!!! Ρε τον αλήτη τον Metheny, όλο φάλτσα παίζει εδώ. Και μιλάμε για all star κουαρτέτο με Dave Holland, Herbie Hancock και Jack DeJohnette.

Μου καθοταν περιεργα να εχω ανεβασμενο το Poor Boy Long Ways From Home μονο στη προσφατη παραλιακη του βερσιον, οποτε τωρα που επεστρεψα στη βαση μου ωρα για μια ελαχιστως πιο σοβαρη αποπειρα. Ευκαιρια να δοκιμαστουν και μερικα νεα παιχνιδια, οπως η Guild του βιντεο. Ευελπιστω οτι καπου στο 7ο-8ο iteration θα εχω μια αξιοπρεπη εκτελεση, ισως και πριν τελειωσει το μετρο της Θεσσαλονικης.

κοίτα να δεις εγώ θα έλεγα κάνε τη δουλειά σου, βγάλε λεφτά και κάνε την μουσική ερωμένη σου. Τη θες? Ξενύχτα και φτιάξε. Αυτοί που γίνανε μεγάλοι γίνανε επειδή το θέλανε. Κυνήγα την καλή και θα έρθει. Κι αν δεν έρθει το ταξίδι μετράει. Πάρε παράδειγμα τον φίλο σου τον Hans Zimmer, από β ρολάκι στο video killed the radio star έγινε μέγας και τρανός επειδή το ήθελε

Geia sas. Eimaste duo aderfia, genimenoi stin Ellada pou megalosame stin Agglia. Gia polla xronia eixame mia mpanta kai paizame reimpetiki kai laiki mousiki se Ellinikes tavernes kai ekdiloseis, kai paralila rock kai blues se bars kai pubs. Auto einai to proto mas "single" pou tha kikloforisi stis 12/08. Irtha sto forum na gnoriso allous ellines mousikous, apla giati agapao tin Ellada kai tin mousiki pou bgazei auti i xora. Greek Brothers Sotomayor MP3.mp3

Ανακάλυψα σήμερα tracks μουσικής συνύπαρξης μελών των Motive & 4 Wheel Drive. Ηχογραφήθηκαν υπό καθεστώς χαβαλέ και καλοπέρασης. Εφιστώ την προσοχή στους "κριτικούς". Ο εις των κιθαριστών είναι το αφεντικό. Starman.mp3

Συνεχίζουμε με ταστιέρα... Το σχέδιο είναι να έχει φιλέτο rosewood στα πλαϊνά με μια ρίγα maple ανάμεσα στο φιλέτο και στην ταστιέρα. Κόπηκαν τάστα και μπαίνουν στη σειρά τους.