Πίνακας συμμετοχής

Τι σου έκανε το παλικάρι και το "καταριέσαι"; Και εις ανώτερα Βασίλη!!

γίνεται σιγά σιγά και εφ όσον βάλεις στόχο. Θα σε βοηθήσει επίσης ένα project. Εμένα με βοήθησε το tarkus. Είχα αρχίσει με κάτι on line μαθήματα, αλλά μόνο όταν πλησιάσει το ωόν εις τον πωπόν τότε μόνο θα προχωρήσεις. Μετα πρέπει να πιάσεις ένα άλλο project. Διότι θέλει και εξάσκηση πάντα.

Δεν χρειάζεται να το έχεις κάνει από μικρός. Με λίγη εξάσκηση, σε δύο μήνες (και πολύ λέω) θα είσαι μια χαρά.

Θα μου άρεσε πάρα πολύ να έπιανα μια οποιαδήποτε σελίδα με νότες και να μπορούσα απλά να τη διαβάσω και να ξέρω τι πρέπει να παίξω. Είναι καθαρά θέμα εξασκησης, και μετανιώνω που μικρός δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία σε αυτό το μεγάλο κεφάλαιο. Προφανώς, δεν ειναι απαραίτητο για να μπορείς να ασχοληθείς με τη μουσική, αλλά σίγουρα αποκτάς ένα μεγάλο πλεονέκτημα στην επικοινωνία με άλλους μουσικούς. Μαθαίνεις μια νέα γλώσσα και ξαφνικά άλλοι ορίζοντες ανοίγουν, άσχετα από το πόσο καλός είσαι με την πένα.

Off topic no 2. Ο Davids μου είναι πολύ συμπαθής και ό,τι ανεβάζει είναι πολύ προσεγμένο (ίσως κάποιοι να τα πουν υπερβολικά στημενα-σκηνοθετημένα) χωρίς να "σπαμαρει" ανεβάζοντας κάθε λίγο και λιγάκι χωρίς να έχει κάτι να πει, μια ιδέα γύρω από την οποία θα στήσει το βίντεο του. On topic: Lari και Lettieri.

Μπράβο Βασίλη! Εμπιστεύσου το ένστικτο σου και προχώρα. Έχεις καλή πυξίδα.

1. Αν θέλεις να αποκαλείς έτσι τον ρεαλισμό, πάω πάσο. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν κοινωνικές δομές, νοοτροπίες, κουλτούρες, κλπ εκατονταετιών είναι .... γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο με άλλα υλικά. Αν μπορούσαμε να διώξουμε για 10 γενιές όλους τους Έλληνες στην Γερμανία, Ιαπωνία, Ολλανδία, Σουηδία, κλπ, να ζουν εκεί, και να ζουν εδώ οι Γερμανοί, Ιάπωνες, Σουηδοί, Ολλανδοί, κλπ, τότε ... όταν θα ξαναγύριζαν οι Έλληνες (μετά από 10 γενιές δηλαδή), ίσως να ήταν καλύτερη η κατάσταση. 2. Αν μείνουν εδώ, δεν θα αλλάξει η κατάσταση, οι ίδιοι θα αλλάξουν, ή δεν θα αντέξουν. Αλλιώς δεν θα επιβιώσουν στην ζούγκλα. Καλά κάνουν τα παιδιά, και εύχομαι ότι καλύτερο στον Βασίλη στην ζωή του, μακάρι να τα καταφέρει, γιατί δεν είναι εύκολο. Όμως φαίνεται να πατάει γερά στα πόδια του, και μπράβο του.

Καλό το εξωτερικό, αλλά ακόμα καλύτερη η χώρα μας, όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις. Δυστυχώς, για τους πιο πολλούς πτυχιούχους που ψάχνουν δουλειά στο αντικείμενο τους, δεν υπάρχουν αυτές οι συνθήκες...

Κάθε αρχή και δύσκολη, Bill. Νομίζω ότι ότι ξεκίνησες με το δεξί τη σταδιοδρομία σου. Αφού σου αρέσει, μείνε εκεί, και έχε ανοικτά μάτια και αυτιά για το ιδανικό που ψάχνεις. Έχε υπόψη σου, ότι τα δεδομένα πολλές φορές αλλάζουν, και εκει που είσαι τώρα μπορεί να σου αρέσει περισσότερο, από εκεί που έχεις στόχο να πας. Με το καλό να επιστρέψεις και στα μέρη μας, με μια καλή δουλειά!

Μη παρεξηγηθώ, απλά το αναφέρω σκεπτόμενος αυτή τη ματαιοδοξία που τους περισσότερους μας πιάνει (ηγούμαι σημαιοφόρος σε αυτό) και ψάχνουμε τα αρνητικά αντί να ζούμε ευτυχισμένοι με τα έμφυτα κάλλη και αρετές μας (φυσικά αναζητώντας και την εξέλιξη).

Φίλε npap μετά λόγου γνώσεως σου λέω πως το πιο εύκολο πράγμα που υπάρχει στη μουσική είναι να διαβάσεις παρτιτούρα. Πρόσεξε, δε λέω να εκτελέσεις την παρτιτούρα, διότι το να μπορέσεις να εκτελέσεις το κομμάτι με Ρυθμό, και ειδικά χωρίς να το έχεις ξαναδεί είναι πολύ μαμησι. Αλλά το να το διαβάσεις offline είναι πραγματικά πανευκολο, σιγά το ζήτημα, σα να διαβάσεις τις κουκίδες από το DAW είναι, και μπορεί να φανεί και πολύ χρήσιμο, να βγάλεις αργά αργά κάποια μελωδία που δεν βγαίνει με το αυτί πχ, ή να ακολουθείς τη δομή ενός κομματιού κλπ

Παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο του Paul Davids μου φάνηκε πολύ ευρηματικό και άξιο μελέτης. 10 κορυφαίοι κιθαρίστες youtubers και session musicians απαντούν και δίνουν τη δική τους εκδοχή σε ένα μικρό μουσικό θέμα. Υπάρχουν όλοι. Shredders και bluesmen. Ποιο είναι το σόλο που σας εκφράζει και λέει όλη την ιστορία στο κομμάτι; Ψηφίστε και συζητήστε. Έχει πολύ ενδιαφέρον.

Ευχαριστώ άπαντες για τα ενθαρρυντικά σχόλια. Να δώσω λίγο context βέβαια, για να βγάλουν και λίγο παραπάνω νόημα αυτά που θα πω παρακάτω. Ό,τι έκανα-κάνω είναι με τις πλάτες της μανούλας, που να 'ναι καλά γιατί είχε την οικονομική δυνατότητα να με στείλει σε καλό σχολείο, να πληρώσει τις τρέλες που είχα για χόμπι, αλλά και τα ιδιαίτερα όταν ήρθε η ώρα να στρώσω κώλο (που δεν έστρωσα). Χάρη σε εκείνη πήγα σε αρκετά προγράμματα ανταλλαγής μαθητών σε Γυμνάσιο-Λύκειο, ή ομαδικές εκδρομές στο εξωτερικό και είδα με τα μάτια μου πώς ζουν στην Ευρώπη (Παρίσι, Λυόν, Λονδίνο, Νορθάμπτον, κλπ). Οπότε από τα 16-17 είχα αρχίσει να βλέπω το μέλλον μου έξω, παρά το γεγονός ότι είμαι πάρα πολύ κοντά με την οικογένειά μου και έχοντας 6-7 κολλητούς εδώ και 20 χρόνια. Παραπάνω έχετε αναφέρει πολλούς λόγους για τους οποίους το αποφάσισα, ενώ μου ήταν πολύ δύσκολο. Δε θέλω να μιλάω άσχημα για την Ελλάδα, οπότε θα μείνω στο ότι έφυγα για τις νοοτροπίες, τις απόψεις, αλλά και το επαγγελματικό αδιέξοδο στο οποίο σίγουρα θα έπεφτα με ένα προπτυχιακό στις Σλαβικές Σπουδές και ένα μεταπτυχιακό στην Πολιτική Επιστήμη. Θαυμάζω απεριόριστα όσους μένουν από επιλογή, αλλά και όσους γυρνάνε πίσω. Εγώ δεν ανήκω σε κάποια από αυτές τις 2 κατηγορίες, ήρθα στο Άμστερνταμ και ένιωσα σχεδόν αμέσως πολύ πιο κοντά στις νοοτροπίες, αλλά και στον τρόπο ζωής. Αν βάλουμε μέσα σε αυτά και το βιοτικό επίπεδο, αλλά και τις επαγγελματικές ευκαιρίες, τότε η ζυγαριά παραγέρνει. Δε θέλω να λέω "ποτέ", αλλά έτσι όπως βλέπω τα πράγματα τώρα, μάλλον θα γυρίσω για να φάω τη σύνταξή μου σε καμιά παραθαλάσσια περιοχή της Αττικής. Σίγουρα δε με χαροποιεί αυτή η συνειδητοποίηση, όπως δε με χαροποιούν και αυτά που ακούω από φίλους που έχουν μείνει πίσω.

Η απάντηση είναι Ariel Posen, όποια κι αν είναι η ερώτηση. Έτσι αντικειμενικά.

Τελείωσα με τις σπουδές μέσα Ιουνίου, αιτήσεις για δουλειά και συνεντεύξεις έκανα εδώ και μήνες, έχοντας πάρει πακέτο μαζί μου στην Ολλανδία τις ελληνικές ανασφάλειες περί εύρεσης εργασίας. Μετά από πολλά άκυρα, κυρίως γιατί ήθελα κορυφαίες θέσεις στον τομέα μου (Ευρ.Κοινοβούλιο, Κομισιόν, ΝΑΤΟ, Υπηρεσίες ΕΕ), άρχισα να περνάω σε στάδιο συνεντεύξεων και να προκύπτουν κάποιες προτάσεις από εταιρίες και think tanks. Τελικά αποφάσισα να μείνω (σίγουρα για φέτος) στο Amsterdam και ξεκίνησα να δουλεύω ως intern στο τμήμα Global Public Affairs μιας μεγάλης εταιρίας με έδρα το Diemen. Ελληνική μετάφραση δεν υπάρχει, καθώς ο ρόλος δεν πολυπαίζει στην Ελλάδα. Επί της ουσίας είναι ένας συνδυασμός έρευνας, γραψίματος papers που προωθούν τις θέσεις της εταιρίας και lobbying με κυβερνήσεις, ΕΕ και εργατικά συνδικάτα (η εταιρία δραστηριοποιείται κυρίως σε HR services). Μου αρέσει η δουλειά, οι συνάδελφοι είναι εξαιρετικοί, όπως και το περιβάλλον εδώ γενικότερα. Παρ'όλα αυτά πάντα παίζουν στο μυαλό οι Βρυξέλλες, οπότε ποιος ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον.

Κούκλα το όργανο! Μόνο και μόνο για την tele γέφυρα είναι noiz-approved... ?

Άλλες φεύγουν (Sterling Luke αγοράστηκε πριν λίγες μέρες εντός noiz, το ίδιο αναμένεται να συμβεί και με την Revstar προσεχώς), και άλλες έρχονται για παρέα στην Cutlass και την Telecaster... Με πολύ μεγάλη χαρά λοιπόν, υποδέχτηκα πριν λίγες μέρες την Shergold Provocateur SP01, μια κιθάρα με κάποια πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: - κοψιά Les Paul με ελαφρύ σώμα mahogany (3,4 κιλά το βάρος της) - πολύ βολικό roasted mahogany neck (μεσαίου μεγέθους, καθόλου ματσούκι) και ταστιέρα έβενος - bolt-on κατασκευή με γέφυρα τύπου Tele και τρομερό resonance (το όργανο πάλλεται ολόκληρο σε κάθε πενιά πραγματικά) - ένα υπέροχο σετ μαγνητών (Seymour Duncan SP90 στο neck και Pearly Gates humbucker στον bridge) - vintage locking tuners Μέχρι τώρα έχω παίξει κανένα 5ωρο με την κιθάρα, και την έχω ερωτευτεί μπορώ να πω, γιατί ο συνδυασμός P90 με humbucker είναι άπαιχτος και το όλο playability του οργάνου εξαιρετικό. Ειδικά στα γκάζια γίνεται χαμός, γιατί ο Τεξανός bridge humbucker είναι γεμάτος αλλά και με πολλά πρίμα, και όταν κάνω την αλλαγή στο neck η φάση γίνεται ακραία fat... Μελλοντικά θα ανεβάσω σίγουρα και βιντεάκι.

Φίλε...σταμάτα να παίζεις τρας μέταλ, παίξε κανένα Μπετόβεν -αν ξέρεις-....και πάρε καλά ακουστικά!!!!!?

Είπε ο άλλος που παίζει καντάρια, ανεβάζει ριβιουζ 45 αστέρων και τον πείραξε που δε κατάλαβε τις αλλοιώσεις.... Άσε μας άνθρωπε μου καλοκαιριάτικο!

ε (και) γι αυτό σας αγαπάω όλους σας...? από την μία, καταφέρνοντας να διαβάσω ολόκληρο το θέμα, αισθάνομαι αυτή την στιγμή από αμήχανα έως ηλίθιος, ωσάν στρέητ εκούσια ευνούχος κλεισμένος σε χαρέμι με εστεμμένες μις κόσμος, αλλά από την άλλη, μου ξορκίζετε λυτρωτικά ενοχές (και κόμπλεξ) χρόνων που φέρω βαρέως καθότι ποτέ δεν αφιέρωσα έστω ελάχιστο χρόνο να ξεστραβωθώ να μάθω να διαβάζω έστω μια γραμμή από τις "5", συνευρισκόμενος "πλατωνικά" από εξ απαλών ονύχων μέχρι τώρα στην πολύχρονη σχέση μου με την μουσική...?

Summer mode on «Βρώμικος» fender!? - ναι, τελικά υπάρχει!! Πιστέψαμε τόσα χρόνια τον @Superfunk ότι οι fender είναι «clean» και ορίστε η διάψευση των βασικών μας αρχών. Γιατρέ, τι να κάνω?????

Να τα λέμε κι αυτά.

Φίλε αυτό είναι αισχρό. Πρώτα από όλα δε διακόπτουμε όταν παίζει μουσική. Το λέω και στα παιδιά μου στο αμάξι όταν οδηγάω. -Μπαμπά να σε ρωτήσω κάτι; -Όχι. -Γιατι; -Γιατι σε λίγο θα ξεκινήσει το σόλο κιθάρας. ?

Να αναφερω επι τη ευκαιριας, οτι κανω και 2η δουλεια (γιατι η πρωτη ως μουσικος, ηταν που ηταν, πλεον μας τελειωσε στο ελλαντα) ως αποθηκαριος τοπογραφικού, ωκεανογραφικού, σεισμολογικού κλπ εξοπλισμου, σε μεγαλη ελληνικη εταιρεια.

σεπτεμβριο συνεχηζω το τει που αφησα μικροσ, σερρεσ