Πίνακας συμμετοχής

https://www.lifo.gr/now/world/deep-purple-o-steve-morse-egkataleipei-tin-mpanta-meta-apo-28-hronia-gia-na-frontisei-tin Ινδαλμα και με την κιθάρα στα χέρια, αλλά πλέον και χωρίς αυτήν...

Καμία από τις δύο δεν μου κάνει κλικ. Αλλά ο κόσμος τις γουστάρει.

Μα τι να σου αρέσει; Να λιώνεις από τη ζέστη από τις 8 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ, να μην μπορείς να κάνεις μια δουλειά χωρίς να σου βγαίνει η γλώσσα έξω και να χρειάζεσαι 5 ντους τη μέρα; Ο μύθος του ελληνικού καλοκαιριού και η σχετική κουλτούρα όπου ένας ολόκληρος λαός περιμένει πώς και πώς να πάει Ιούνιος, έχει ξεκινήσει και συντηρείται κυρίως από αυτούς που μπορούν να είναι σε διακοπές 2 μήνες κάθε θέρος. Έτσι μάλιστα.

Ας πούμε γκαλοπ. Οταν κανει ζεστη δεν πλησιαζω κιθαρα. Μπασο ναι. Πιο ευκολα ακόμα πληκτρα. Δεν αντεχω την αισθηση να κολλαει το χερι στις χορδες και το μανικι. Εχω να ακουμπησω κιθαρα απο το προτελευταίο που ανεβασα. Το γκρανπρι.

Δυστυχώς είμαι ακριβώς στα ίδια από τότε που άρχισα να δουλεύω. Και τι να πρωτοκάνεις σε 2.5 μέρες; Να ξεκουράσεις λίγο το μυαλό σου, να κάνεις δουλειές στο σπίτι, να βγεις για ψώνια, να πιεις ένα ποτό έξω, να κάτσεις να ασχοληθείς με μουσική; Από βδομάδα θα είμαι μόνο 2 μέρες στο γραφείο, οπότε ελπίζω να αρχίσει να στρώνει η κατάσταση. Εντωμεταξύ γκρινιάζω έτσι ενώ μου αρέσει η δουλειά μου, αν δε μου άρεσε κιόλας τι θα έλεγα; Τέλος πάντων. Δεύτερο καλοκαίρι εκτός Ελλάδας και το προτιμώ 100 φορές. Ολόσωστο αυτό που λες, το ελληνικό καλοκαίρι είναι σούπερ αν κάνεις διακοπές. Αν δουλεύεις είναι preview κόλασης.

Δεν επανελήφθη το πείραμα με τη business class της ξάπλας και δε γνωρίζω ποιο είναι το... Beat?, αλλά σίγουρα θα πρέπει να πιουμε μια μπύρα για τον φάσιον. Καθημερινές μόνο κατεβαίνω.

Έπρεπε να φάνε τεχνική ποινή για αντισυναδερφικότητα.

Αυτό είναι κάρφωμα και κερδισμένο φάουλ μαζί...?

pm είναι personal message, δηλαδή προσωπικό μήνυμα. Μπαίνεις στο προφίλ του, και πατάς το εικονιδιάκι του μηνύματος, για να επικοινωνησεις απευθείας μαζί του.

Ειναι σχετικα ευκολο, να το κανεις οποιαδηποτε ωρα αρκει να εχεις στην καταψυξη παντα ενα πακετο πιτες, στο ψυγειο γιαουρτι ή μουσταρδα και μπιφτεκια ή χοιρινες μπριζολες ή κοτοπουλο που εχουν μεινει απο τις προηγουμενες. Κοβω τη χοιρινη ψιλες φετες και την βαζω στο γκριλ να ξεροψηθει σαν γυρος. Εχω αλοιψει την λεια επιφανεια της πιτας με λιγο βουτηρο (κατεψυγμενη οπως εναι) και μολις βγαλω το κρεας, βαζω για 2 λεπτα την πιτα και την ψηνω μονο απο την μερια με το βουτηρο να παρει λιγο χρωμα. Εχω κοψει ντοματα φετες και κρεμμυδι. Αν εχω γιαουρτι, τριβω στον τριφτη ενα αγγουρακι και το στιβω να φυγουν τα υγρα, το ριχνω στο γιαουρτι με λιγο λαδι αλατι και πιπερι και ετοιμο. Αν δεν εχω γιαουρτι βαζω μουσταρδα και γινεται εξισου καλο. Και παρπικα καπνιστη. Αν βαλω κοτοπουλο βαζω μια σως απο μαγιονεζα μουσταρδα κετσαπ και μαρουλι αντι ντοματας κρεμμυδιου.

μωρέ δεν ήταν όνειρο... ολοζώντανα "ήσαντε" πριν τα ματσαμπουκώσεις τα έρμα... όνειρο (δικό μας) είναι τώρα κι άντε να βρούμε τέτοια ώρα...?

Η χειρότερη εποχή κατεμέ.

Μισώ απίστευτα τη ζέστη. Είμαι οπαδός της άποψης ότι οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα, η ζέστη την κάνει χειρότερη. Την ανέχομαι μόνο σε περιβάλλον διακοπών όπου μπορώ να περνάω τη μισή μέρα εντός του υγρού στοιχείου και την υπόλοιπη ντυμένος με τα βασικά, κοντομάνικο-βερμούδα-σαγιονάρα. Όταν παίζω, ιδρώνω ούτως ή άλλως και το χειμώνα δηλαδή. Αν πιάσω κιθάρα το καλοκαίρι, κινδυνεύω σοβαρά από αφυδάτωση. Οπότε μακριά και ραντεβού το Σεπτέμβρη (τέλη).

έγινε επιτυχία από τον Otis Redding και την Aretha Franklin, κυριολεκτικά αξίζει στην ΤΕΡΑΣΤΙΑ αυτή ΚΥΡΙΑ. (ακόμα παραπάνω επειδή κρατάει μια Parker και εξακολουθεί να παίζει με ανοιχτά ακόρντα σαν να μην περάσε πάνω της μια ολόκληρη ζωή και ένας οδοστρωτήρας αρρώστειας)

Και χωρίς, ωραίο είναι. Να πω κι δύο κοινά μυστικά για όσους δεν γνωρίζουν; Το σκόρδο δεν βρωμάει και μένει μονο η γεύση, αν αφαιρέσεις την λεπτή πράσινη ρίζα στη μέση. Αποφεύγεις το κλάμα όταν κόβεις κρεμμύδι, αν αφήσεις τα τριχωτά μουστάκια άθικτα και κόβεις απο πάνω προς αυτά.

Tο χειρότερο μου να σκαλίζουν οι υπόλοιποι τις ρυθμίσεις που είχαμε κλειδώσει στο soundcheck έτσι ώστε να γίνεται σκατα ο ήχος και να μπαίνουμε σε loudwars....σιχαίνομαι να παίζω σε περιβάλλον "φασαρίας" Ενα άλλο ξενερωτικο είναι να βλέπω κόσμο να φεύγει για οποιονδήποτε λογο...δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτο... Και ένα τελευταίο....μαγαζατορας μας είχε πει ότι αν θέλουμε να παίξουμε θα παίξουμε ΤΖΑΜΠΑ και ΑΝ είμαστε καλοί την επόμενη φορά θα μιλήσουμε για λεφτά....οι υπόλοιποι το σκέφτονταν εγώ καθόλου....δεν παίξαμε ποτέ όχι για τα λεφτα (σιγά τα λεφτά που παίρναμε στην τελική η σιγά μην περιμένω να ζήσω από τα 3-4 live το πολύ τον μήνα) αλλά για το πόσο υποτιμητικά σε βλέπουν κάποιοι που νομίζουν ότι τους χρωστάς. Όλα τα άλλα παλεύονται.....

Εμένα μου φέρνει γέλιο (έτσι διασκεδάζω το ξενέρωμα), όταν έρχεται στο τέλος του live ο μαγαζάτορας, με μιά κλαμμένη φάτσα, για να σου πει ότι η ζωή είναι κακιά και η άτιμη η κοινωνία φταίει, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να μας πληρώσει τα συμφωνηθέντα...

Ομπρέλλα μάουι ασημί, σε βάση άσπρη παλιακιά υδατογεμή! Σωστά πιστεύω ότι το όνομα του μπίζνες μαγαζιού περιέχει κάτι από το όνομα του δημοφιλέστατου γιουτούμπερ των κιθαριστών μείον ένα γράμμα;

Κυρίως με ενοχλεί να μην ακούω καλά, δηλαδή να έχω μια πολύ κακή μίξη στα αυτιά μου ή έναν πολύ κακό ήχο κιθάρας, οπότε καλύτερα να το παρατήσω το άθλημα... Αν έχω αυτό όλα τα υπόλοιπα που γράψατε έρχονται δεύτερα - όχι ότι δεν ειναι ξενερωτικά, απλά μπορώ να ζήσω. Α! εννοείται ότι με ξενερώνουν οι band mates που με πρόφαση κάποια δικαιολογία φεύγουν νωρίτερα και τρώμε τη που με το κουβάλημα όσοι μείνουμε πίσω..

Εμένα μου έχει τύχει να ανοίγουμε εμείς, να λέμε πολύ μέτρια το smoke on the water, και η επόμενη μπάντα να το απογειώνει και να μας το αφιερώνουν ?. Χειρότερο και από κάρφωμα στα μούτρα στο ΝΒΑ

Τα καλύτερα χάνω ρε γαμώτο που πάω Μελίσσι με ομπρελίτσα ?

Influencer κι εσύ τέκνον μου!

Γιατι αυτά εντυπωσιάζουν τους νεόπλουτους, πτωχέ μου φαν. Έχω αποκτήσει νέα ενδιαφέροντα.?

Admin, για το 40μετρο σκάφος που έχεις παρκαρισμένο στην μαρίνα Βουλιαγμένης γιατί δεν λες τίποτα; ?

Το καλοκαίρι 2 μηνεςυ την βγάζω στο χωριό μου 700 μέτρα υψόμετρο την ημέρα έχει μάξιμουμ 32-34 στους καύσωνες και το βράδυ 18-20 βαθμούς.Παίρνω πάντα μια κιθάρα έναν μικρό ενισχυτή και ένα λουπερ να παίζω τα μεσημέρια που κοιμούνται γυναίκα και παιδί.Συνηθως εδώ γράφω και τα κορυφαία μου ποιήματα που γίνονται επιτυχίες όπως αρκουδεηδες βρωμιάρηδες τουρίστες κωρονόπληκτος κτλ.

Μην ασχολείστε, Josephine μόνο και τα μυαλά στα κάγκελα?

Το χάσαμε το κορίτσι πατριώτη! Αλήθεια, η Βίσση ελεύθερη είναι...;

Eίπα μια ροκ έκδοση του τυμπανιστή και το άφησα για αργότερα το hallelulah....

Ευκολάκι, το αντικαθιστάς επιτόπου με το "Χριστούγεννα ευτυχισμένα" και γίνεται ο κακός χαμός από κάτω.

Εφόσον είναι δικές σου δημιουργίες όχι δεν έπρεπε να τις ανεβάσεις στο "video" αλλά στο "music". Δυο τρόποι υπάρχουν... ο ένας πατάς το +start πάνω δεξιά της σελίδας και διαλέγεις το "Τrack @ Μusic" και ο άλλος κατευθείαν στο section "music", μεσαίο πάνω αριστερά και πατώντας το "New track".

Απο παλαιοτερες εμπειριες : -o μαγαζατορας που οταν πας να συζητησεις το οικονομικο σου απανταει, δεν πληρωνεστε, εδω ηρθατε για να γινετε γνωστοι (χαχαχαχαχα ρε τρομπα τι με περασες κανα ξεμωραμενο 18χρονο που νομιζει οτι θα γινει rockstar?) -η μπαντα που εχετε συνεννοηθει να μοιραστειτε το stage και διαπιστωνεις οτι σου εχει κλεψει το μισο setlist. -το κουβαλημα με φορτηγακι στη ζεστη

Admin άλλαξε τον τίτλο : Το καλοκαίρι ανάβετε αρκουδίσιο; ?

Δεν μπορώ να καταλάβω από την φωτό, τι είναι βρε Σπύρο? Σουβλέρος?

Κοίτα, και ο sir θέλει να το γυρίσει στις tele- τουλάχιστον το καλοκαίρι- τόσο λόγω... ωριμότητας, όσο και γιατί η stratocaster του τώρα με τις ζέστες είχε κάτι... θεματάκια ?

Ημάρτονε δηλαδής... Ζέστη έχει; Γκρίνια Κρύο έχει; Γκρίνια Φυσάει; Γκρίνια Δεν φυσάει; Γκρίνια Είστε όλοι για... tele* λαίμαι ? tele: Κιθάρες για παίκτες που βρίσκονται στην... κιθαριστική τους ωριμότητα ?

ζυγιάζει πολύ ωραία και οργανικά, το αγιούζ σώμα τελικά βοηθάει πολύ! One piece και πανάλαφρο!

Πάντως εμφανισιακά είναι πανέμορφα τα roasted maple necks

φυσικά και φροντίζω να είμαι κοντά στον ενισχυτή για έξτρα ζέστη.

Έχω αλλά δεν το χρησιμοποιώ, ούτε καν τωρα με 40αρια. Τα πάω καλά με τη ζέστη. Και κάνω και καλό ροτεησον. Μουλιαζει η μία, πιάνω την άλλη...

Εδώ δεν έπαιζα στην δροσά, θα πιάσω κιθάρα στην ζιέστα? Ούτε να την βλέπω δεν μπορώ.

Και το πρωινό βιντεάκι με τους πρώτους ενισχυμένους ήχους!! Σάββατο φεύγει Αθήνα.

Σε τέτοιες περιπτώσεις- που νομίζω ότι έχουν τύχει σε όλους μας- γυρνάς τον διακόπτη και παίζεις (εντελώς) για πάρτη σου. Κάτι σαν ανοιχτή πρόβα... Εσύ με αυτό μου θύμισες κάτι άλλο- σούπερ ξενέρωμα. Τα... καλά χρόνια (να μη λέω ποια), με το σχήμα που βάραγα τότε πέφτει εξτραδάκι, σε προεκλογική συγκέντρωση σε πλατεία στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν πρωινό προς μεσημεριανό το εξτραδάκι. Πάμε, στηνόμαστε, κάνουμε sound check και περιμένουμε να έρθουν οι... παράγοντες για να αρχίσει το πανηγύρι. Από κόσμο η προσέλευση ήταν μάπα το καρπούζι. Εν το μεταξύ, ρίχνει και κάτι ψιχάλες- όχι κάνας κατακλυσμός, αλλά κάτι ψιλές για λίγο. Έρχονται λοιπόν τα «party dogs*» και σκάνε το παραμύθι: Ε, μια και έγινε έτσι και δεν είχαμε και... συσπείρωση, να έρθετε αύριο. Και μέχρι εδώ λαμπρά, αλλά με μια μικρή "λεπτομέρεια": Το αύριο ήταν άλλο μεροκάματο. Στο σήμερα, είχαμε κουβαληθεί, είχαμε κάνει sound check και περιμέναμε τους μπαρουφολόγους να μας πούνε ανεβείτε να παίξετε. Είχαμε χάσει μισή μέρα. Οπότε απ' όλο το καστ, γύρισα και είπα το αυτονόητο: Το σήμερα είναι σήμερα και το αύριο είναι ένα δεύτερο σήμερα. Να τονίσω δε ότι δεν είχα σε καμία εκτίμηση το... κόμμα των καλύτερων μας χρόνων και με την καμία δεν θα του έκανα "έκπτωση"- στις δύο, η μια τζάμπα. Όμως η ηγεσία του σχήματος ήθελε να συσφίξει τις σχέσεις της με το κόμμα των καλύτερων μας χρόνων- πολλώ δε μάλλον όταν το "πανηγύρι" έφερε τη "σφραγίδα" του τότε "κλειδοκράτορα" του κόμματος. Και άρχισαν οι... παραινέσεις του στιλ, να έρθουμε χωρίς άλλες απαιτήσεις, γιατί μπορεί να "ανοίξει η πόρτα" και τα γνωστά πουρουπουπού... Και εκεί το θέμα στράβωσε... ή μάλλον εγώ στράβωσα. Οι άλλοι, την άλλη μέρα πήγανε... Εγώ όχι ? Και αυτή ήταν και η αποχώρηση μου εκ του σχήματος, διότι το ξενέρωμα ήταν μεγαδιαστάσεων... *κομματόσκυλα

Να θελουν να μου παρουν τα ρουχα, οι λυσσαρες.?

Να μην μπορώ να βρω την χορδή ούτε με την τρίτη προσπάθεια. Ακόμα κι αν την βάζω σημάδι. Κι όταν τελικά την βρίσκω, να πατάω άλλο τάστο από αυτό που ήθελα.

Το να με κοιτάνε σαν ξερολούκουμο κάποιες αιθέριες υπάρξεις από κάτω... Τα λάγνα βλέμματα τους, τα ανομολόγητα νοήματα τους προς εμένα και γενικά η συμπεριφορά των γυναικών που δεν συνάδει με το έργο που επιτελώ πάνω στο πάλκο. Δεν με αφήνουν να αποδώσω παιχτικά (κι όχι μόνο...) τα τραγούδια μου... Παντρεμένος είμαι ρε κορίτσια!

Προσωπικά, όταν έπαιζα live, δεν είχα χειρότερο από το να βλέπω φάτσες ανθρώπων που είχαν έρθει από σπόντα και εμφανώς βαριόντουσαν. Κακώς κοίταζα φάτσες βέβαια, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πώς βιώνει ο άλλος το μουσικό περφόρμανς. Π.χ μου έχει τύχει να βλέπω κοπέλα η οποία έδειχνε να θέλει απεγνωσμένα να φύγει και όταν τελείωσε το λάιβ, ήρθε και μου μίλαγε μια ώρα για το πόσο της άρεσε η μπάντα.

Μπράβο ρε παιδιά!

Σαλάτα. Ότι πρέπει με τη ζέστη. Τονος, μαρούλι, ντομάτα, αγγούρι, άνηθο, κρεμμυδάκι, γλυστρίδα, κριθαροκούλουρο, ελαιόλαδο, ξύδι, αλάτι πιπέρι.