Πίνακας συμμετοχής

https://www.lifo.gr/now/world/deep-purple-o-steve-morse-egkataleipei-tin-mpanta-meta-apo-28-hronia-gia-na-frontisei-tin Ινδαλμα και με την κιθάρα στα χέρια, αλλά πλέον και χωρίς αυτήν...

Καμία από τις δύο δεν μου κάνει κλικ. Αλλά ο κόσμος τις γουστάρει.

Μα τι να σου αρέσει; Να λιώνεις από τη ζέστη από τις 8 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ, να μην μπορείς να κάνεις μια δουλειά χωρίς να σου βγαίνει η γλώσσα έξω και να χρειάζεσαι 5 ντους τη μέρα; Ο μύθος του ελληνικού καλοκαιριού και η σχετική κουλτούρα όπου ένας ολόκληρος λαός περιμένει πώς και πώς να πάει Ιούνιος, έχει ξεκινήσει και συντηρείται κυρίως από αυτούς που μπορούν να είναι σε διακοπές 2 μήνες κάθε θέρος. Έτσι μάλιστα.

Ας πούμε γκαλοπ. Οταν κανει ζεστη δεν πλησιαζω κιθαρα. Μπασο ναι. Πιο ευκολα ακόμα πληκτρα. Δεν αντεχω την αισθηση να κολλαει το χερι στις χορδες και το μανικι. Εχω να ακουμπησω κιθαρα απο το προτελευταίο που ανεβασα. Το γκρανπρι.

δεν ρέει κάποιες λέξεις έχουν παραπάνω συλλαβές απ όσες σηκώνει η μελωδία. Διαφοροποιούμαι από το σύνολο των ακροατών μέχρι στιγμής. Συνειδητά

Δυστυχώς είμαι ακριβώς στα ίδια από τότε που άρχισα να δουλεύω. Και τι να πρωτοκάνεις σε 2.5 μέρες; Να ξεκουράσεις λίγο το μυαλό σου, να κάνεις δουλειές στο σπίτι, να βγεις για ψώνια, να πιεις ένα ποτό έξω, να κάτσεις να ασχοληθείς με μουσική; Από βδομάδα θα είμαι μόνο 2 μέρες στο γραφείο, οπότε ελπίζω να αρχίσει να στρώνει η κατάσταση. Εντωμεταξύ γκρινιάζω έτσι ενώ μου αρέσει η δουλειά μου, αν δε μου άρεσε κιόλας τι θα έλεγα; Τέλος πάντων. Δεύτερο καλοκαίρι εκτός Ελλάδας και το προτιμώ 100 φορές. Ολόσωστο αυτό που λες, το ελληνικό καλοκαίρι είναι σούπερ αν κάνεις διακοπές. Αν δουλεύεις είναι preview κόλασης.

Δεν επανελήφθη το πείραμα με τη business class της ξάπλας και δε γνωρίζω ποιο είναι το... Beat?, αλλά σίγουρα θα πρέπει να πιουμε μια μπύρα για τον φάσιον. Καθημερινές μόνο κατεβαίνω.

Έπρεπε να φάνε τεχνική ποινή για αντισυναδερφικότητα.

Αυτό είναι κάρφωμα και κερδισμένο φάουλ μαζί...?

pm είναι personal message, δηλαδή προσωπικό μήνυμα. Μπαίνεις στο προφίλ του, και πατάς το εικονιδιάκι του μηνύματος, για να επικοινωνησεις απευθείας μαζί του.

Ειναι σχετικα ευκολο, να το κανεις οποιαδηποτε ωρα αρκει να εχεις στην καταψυξη παντα ενα πακετο πιτες, στο ψυγειο γιαουρτι ή μουσταρδα και μπιφτεκια ή χοιρινες μπριζολες ή κοτοπουλο που εχουν μεινει απο τις προηγουμενες. Κοβω τη χοιρινη ψιλες φετες και την βαζω στο γκριλ να ξεροψηθει σαν γυρος. Εχω αλοιψει την λεια επιφανεια της πιτας με λιγο βουτηρο (κατεψυγμενη οπως εναι) και μολις βγαλω το κρεας, βαζω για 2 λεπτα την πιτα και την ψηνω μονο απο την μερια με το βουτηρο να παρει λιγο χρωμα. Εχω κοψει ντοματα φετες και κρεμμυδι. Αν εχω γιαουρτι, τριβω στον τριφτη ενα αγγουρακι και το στιβω να φυγουν τα υγρα, το ριχνω στο γιαουρτι με λιγο λαδι αλατι και πιπερι και ετοιμο. Αν δεν εχω γιαουρτι βαζω μουσταρδα και γινεται εξισου καλο. Και παρπικα καπνιστη. Αν βαλω κοτοπουλο βαζω μια σως απο μαγιονεζα μουσταρδα κετσαπ και μαρουλι αντι ντοματας κρεμμυδιου.

Πολυ καλυτερο με τον Ελληνικο στιχο νομιζω.

μωρέ δεν ήταν όνειρο... ολοζώντανα "ήσαντε" πριν τα ματσαμπουκώσεις τα έρμα... όνειρο (δικό μας) είναι τώρα κι άντε να βρούμε τέτοια ώρα...?

Η χειρότερη εποχή κατεμέ.

Μισώ απίστευτα τη ζέστη. Είμαι οπαδός της άποψης ότι οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα, η ζέστη την κάνει χειρότερη. Την ανέχομαι μόνο σε περιβάλλον διακοπών όπου μπορώ να περνάω τη μισή μέρα εντός του υγρού στοιχείου και την υπόλοιπη ντυμένος με τα βασικά, κοντομάνικο-βερμούδα-σαγιονάρα. Όταν παίζω, ιδρώνω ούτως ή άλλως και το χειμώνα δηλαδή. Αν πιάσω κιθάρα το καλοκαίρι, κινδυνεύω σοβαρά από αφυδάτωση. Οπότε μακριά και ραντεβού το Σεπτέμβρη (τέλη).

Maria maria!!

υπάρχουν κάποιες στιγμές όμως που στις εκπομπούλες του θέλει να τραγουδήσει (μπορεί και να το έκανε-το έκανε για άλλα) deep purple, επειδή 50 χρόνια μετά είναι ορθό για την ελληνική τιβιβρωμύλα. Δεν αντέχω τέτοια ορθότητα

καλό είναι το κομμάτι, αλλά πχ αν οι άλλοι λένε Μαραβέγια, δεν συμφωνώ. Εκεινού ρέουν πολύ. Είναι βέβαια πολύ ορθά πολιτικά, αλλιώς δεν θα πιάνανε. Τώρα τα δικά σου για να πιάσουν και να μην είναι και ορθά θέλουν δουλειά πολλή (όπως κι ο ήλιος για να γυρίσει)

Πολύ μου άρεσε! Έχεις μια ροπή προς τον πεζό στίχο, κι αυτό μου αρέσει επίσης. Πολύ το ζηλεύω αυτό το μουσικό "χιούμορ", τον χαβαλέ του, και που έχεις τη διάθεση να κάθεσαι να τα φτιάξεις!

Πλάκα είχε. Μ' άρεσε. Υ.Γ. Πως σου έδινε το χάδι ρε μεγάλε;

Αν και λιμπίστηκα την εικόνα που ανέβασες, μιας και τις προτιμώ συνοδεία ούζου, το τεμάχιο έχει vegan περιεχόμενο και ευκολομνημόνευτα λόγια και μελωδία. Το δε θετικότερο για μένα είναι πως κατάφερες να ηχογραφήσεις τη φωνή άψογα και να την αναδείξεις και η συνολικότερη παραγωγή είναι πλέον demo quality. Πολύ πετυχημένος ο ήχος της μελωδίας. Well done (όχι οι σαρδέλες)!

Να το δώσεις στον Μαραβέγια να γίνεις πλούσιος! Εκτός εάν δεν θες να "ξεπουληθείς"....

Και χωρίς, ωραίο είναι. Να πω κι δύο κοινά μυστικά για όσους δεν γνωρίζουν; Το σκόρδο δεν βρωμάει και μένει μονο η γεύση, αν αφαιρέσεις την λεπτή πράσινη ρίζα στη μέση. Αποφεύγεις το κλάμα όταν κόβεις κρεμμύδι, αν αφήσεις τα τριχωτά μουστάκια άθικτα και κόβεις απο πάνω προς αυτά.

Ωραιος, εχεις πιασει μια ιδιαιτερη αισθητικη οπτικα και ακουστικα. Εβλεπα κατι video με Buckethead μολις πριν και σκαλωσα για λιγο xD. Το μονο που το κραταει πισω ειναι η παραγωγη, ειδικα στα τυμπανα. Με εναν καλυτερο ηχο γενικα θα μπορουσε να απογειωθει, αν και απο την αλλη σε avant garde φασεις ταιριζουν και πιο ωμες / lofi παραγωγες

Tο χειρότερο μου να σκαλίζουν οι υπόλοιποι τις ρυθμίσεις που είχαμε κλειδώσει στο soundcheck έτσι ώστε να γίνεται σκατα ο ήχος και να μπαίνουμε σε loudwars....σιχαίνομαι να παίζω σε περιβάλλον "φασαρίας" Ενα άλλο ξενερωτικο είναι να βλέπω κόσμο να φεύγει για οποιονδήποτε λογο...δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτο... Και ένα τελευταίο....μαγαζατορας μας είχε πει ότι αν θέλουμε να παίξουμε θα παίξουμε ΤΖΑΜΠΑ και ΑΝ είμαστε καλοί την επόμενη φορά θα μιλήσουμε για λεφτά....οι υπόλοιποι το σκέφτονταν εγώ καθόλου....δεν παίξαμε ποτέ όχι για τα λεφτα (σιγά τα λεφτά που παίρναμε στην τελική η σιγά μην περιμένω να ζήσω από τα 3-4 live το πολύ τον μήνα) αλλά για το πόσο υποτιμητικά σε βλέπουν κάποιοι που νομίζουν ότι τους χρωστάς. Όλα τα άλλα παλεύονται.....

Ομπρέλλα μάουι ασημί, σε βάση άσπρη παλιακιά υδατογεμή! Σωστά πιστεύω ότι το όνομα του μπίζνες μαγαζιού περιέχει κάτι από το όνομα του δημοφιλέστατου γιουτούμπερ των κιθαριστών μείον ένα γράμμα;

Θα μου πεις το χρώμα να'ρθω να σε βρω.? Γιατι εγω πάω σε κανα αρμυρίκι εκεί κοντά όπου η επόμενη παρέα να απέχει πάνω απο 20 μέτρ.

Το καλοκαίρι 2 μηνεςυ την βγάζω στο χωριό μου 700 μέτρα υψόμετρο την ημέρα έχει μάξιμουμ 32-34 στους καύσωνες και το βράδυ 18-20 βαθμούς.Παίρνω πάντα μια κιθάρα έναν μικρό ενισχυτή και ένα λουπερ να παίζω τα μεσημέρια που κοιμούνται γυναίκα και παιδί.Συνηθως εδώ γράφω και τα κορυφαία μου ποιήματα που γίνονται επιτυχίες όπως αρκουδεηδες βρωμιάρηδες τουρίστες κωρονόπληκτος κτλ.

Ευκολάκι, το αντικαθιστάς επιτόπου με το "Χριστούγεννα ευτυχισμένα" και γίνεται ο κακός χαμός από κάτω.

Έχει ενδιαφέρον ο πειραματισμός με το μπουζούκι. Στα αυτιά μου το μπουζούκι ακουγόταν λίγο καλύτερα όταν έπαιζε μόνο του ενώ όταν έπαιζε μαζί με την κιθάρα έχανε πολύ και έριχνε και πολύ τον γενικό ήχο του κομματιού Το τραγούδι για εμενα απέκτησε νόημα με τον ελληνικό στίχο. Το πρώτο κουπλέ πιστεύω ότι θα ακουγόταν καλύτερα με ενα σωστότερο μέτρημα των συλλαβών των στίχων και με μεγαλύτερη προσοχή στις ριμες -ομοιοκαταληξίες. Μπράβο που τολμάτε και ψάχνεστε μακριά από το mainstream και το συνηθισμένο.

Υπάρχει με Ελληνικούς στοίχους (δες παρακάτω). Distortion υπάρχει στο μπουζούκι, και μάλιστα πολύ. Είναι το μεγιστο που μπορεί να μπει όμως σε ακουστικό όργανο ηχογραφημένο με μικρόφωνο. Στο επόμενο στάδιο θα έχουμε μπουζούκι με μαγνήτες οπότε θα υπάρχει πιο πολυ distortion. Ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Όσον αφορά το κομμάτι το να μην σου αρέσει είναι απόλυτα δεκτό. Όσον αφορά την προφορά, παρόλο που διδάσκω σε πανεπιστήμιο στην Αγγλία δεκαετίες, και θα μπορούσα να κάνω την τυπική Αγγλική προφορά δεν το ήθελα γιατί το κομμάτι έχει το Ελληνικό-Μεσογειακό στοιχείο και ήθελα σαν Metal να έχει μια δυνατή προφορά. Πάντως τα Αγγλικά και η προφορά είναι κλάσης ανωτερα από χιλιάδες συγκροτήματα Metal από μη Αγγλόφωνες χώρες που έχουν πουλήσει εκατομμύρια άλμπουμ επομένως δεν με ενδιαφέρει ειλικρινά (π.χ. Σκορπιανς ....and you better get out of their wee). Θεωρώ και ως μέρος της ταυτότητας την Ελληνική προφορά. Ευχαριστώ πάλι για το σχόλιό σου. Ευχαριστώ πολύ, χρειάζεται τρέλλα για να σπάσεις ταμπου νομίζω. Το έχω κάνει και με Ελληνικό στοίχο. Εδώ είναι

Δεν μπορώ να καταλάβω από την φωτό, τι είναι βρε Σπύρο? Σουβλέρος?

Κοίτα, και ο sir θέλει να το γυρίσει στις tele- τουλάχιστον το καλοκαίρι- τόσο λόγω... ωριμότητας, όσο και γιατί η stratocaster του τώρα με τις ζέστες είχε κάτι... θεματάκια ?

Ημάρτονε δηλαδής... Ζέστη έχει; Γκρίνια Κρύο έχει; Γκρίνια Φυσάει; Γκρίνια Δεν φυσάει; Γκρίνια Είστε όλοι για... tele* λαίμαι ? tele: Κιθάρες για παίκτες που βρίσκονται στην... κιθαριστική τους ωριμότητα ?

Με ξενερώνει αφάνταστα η ερώτηση "κόσμο θα μαζέψετε;" ή εναλλακτικά: "θα πάμε καλά;", "θα το γεμίσετε;", "πίνουν οι φίλοι σας;" κτλ κτλ... Γενικά με ξενερώνουν οι μαγαζάτορες που δεν κουνάνε το δαχτυλάκι τους για την οργάνωση και προώθηση του live και αφήνουν την ευθύνη της "επιτυχίας" μόνο στην μπάντα. Όταν δε το live πάει άπατο... Ξέρουν ακριβώς τι κάναμε λάθος ως μπάντα. Από το setlist, τον ήχο την διάρκεια, την προώθηση μέχρι φυσικά να κάνουν ψαλίδι στο μεροκάματο... Γιατί οι μπάντες κολυμπάνε στο χρήμα και τα live τα κάνουν για να ξεπιαστούν.

ήθελα κάτι να γράψω αλλά δεν έβρισκα από που να αρχίσω. Με καλύπτει απόλυτα ο Φώτης

Τάκη κάνε κάτι με... 1ον... τα τύμπανα, σχεδόν σε όλο το κομμάτι παίζουν το ίδιο μέτρο και ακούγονται "αναιμικά" 2ον... το "χαλί" με τις ρυθμικές κιθάρες, σχεδόν σε όλο το κομμάτι παίζουν το ίδιο.. 3ον... την σόλο κιθάρα. Δεν χρειάζεται να παίζει σε όλο το κομμάτι...και καλό θα ήταν να της βρεις μια μελωδιούλα που να παίζει 2-3 φορές (αρχή-μέση-τέλος; ) μες το άσμα. 4ον... 3:19 λεπτά το ίδιο... βάλε βρε μια αλλαγούλα 7-8 μέτρα στο τέμπο ή στην αρμονία ή στους ήχους των οργάνων για να ξεφύγει λίγο από την "μονοτονία".. 5ον... φτιάχνε καλύτερα το τέλος των κομματιών σου. Εν συγκρίσει με ότι έχω ακούσει από σένα εδώ, μάλλον το καλύτερο σου, δεν σημαίνει όμως αυτό ότι το κομμάτι δεν χρειάζεται πολλές βελτιώσεις και πολλές αλλαγές σε πολλά σημεία του για να γίνει αρεστό. Κατά τ΄άλλα καλά το πας....

Έχω αλλά δεν το χρησιμοποιώ, ούτε καν τωρα με 40αρια. Τα πάω καλά με τη ζέστη. Και κάνω και καλό ροτεησον. Μουλιαζει η μία, πιάνω την άλλη...

Παίζω καθημερινά κιθάρα, και τελευταίο 10ήμερο αρκετά περισσότερο. Ίσως φταίει η ζέστη.

Σε τέτοιες περιπτώσεις- που νομίζω ότι έχουν τύχει σε όλους μας- γυρνάς τον διακόπτη και παίζεις (εντελώς) για πάρτη σου. Κάτι σαν ανοιχτή πρόβα... Εσύ με αυτό μου θύμισες κάτι άλλο- σούπερ ξενέρωμα. Τα... καλά χρόνια (να μη λέω ποια), με το σχήμα που βάραγα τότε πέφτει εξτραδάκι, σε προεκλογική συγκέντρωση σε πλατεία στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν πρωινό προς μεσημεριανό το εξτραδάκι. Πάμε, στηνόμαστε, κάνουμε sound check και περιμένουμε να έρθουν οι... παράγοντες για να αρχίσει το πανηγύρι. Από κόσμο η προσέλευση ήταν μάπα το καρπούζι. Εν το μεταξύ, ρίχνει και κάτι ψιχάλες- όχι κάνας κατακλυσμός, αλλά κάτι ψιλές για λίγο. Έρχονται λοιπόν τα «party dogs*» και σκάνε το παραμύθι: Ε, μια και έγινε έτσι και δεν είχαμε και... συσπείρωση, να έρθετε αύριο. Και μέχρι εδώ λαμπρά, αλλά με μια μικρή "λεπτομέρεια": Το αύριο ήταν άλλο μεροκάματο. Στο σήμερα, είχαμε κουβαληθεί, είχαμε κάνει sound check και περιμέναμε τους μπαρουφολόγους να μας πούνε ανεβείτε να παίξετε. Είχαμε χάσει μισή μέρα. Οπότε απ' όλο το καστ, γύρισα και είπα το αυτονόητο: Το σήμερα είναι σήμερα και το αύριο είναι ένα δεύτερο σήμερα. Να τονίσω δε ότι δεν είχα σε καμία εκτίμηση το... κόμμα των καλύτερων μας χρόνων και με την καμία δεν θα του έκανα "έκπτωση"- στις δύο, η μια τζάμπα. Όμως η ηγεσία του σχήματος ήθελε να συσφίξει τις σχέσεις της με το κόμμα των καλύτερων μας χρόνων- πολλώ δε μάλλον όταν το "πανηγύρι" έφερε τη "σφραγίδα" του τότε "κλειδοκράτορα" του κόμματος. Και άρχισαν οι... παραινέσεις του στιλ, να έρθουμε χωρίς άλλες απαιτήσεις, γιατί μπορεί να "ανοίξει η πόρτα" και τα γνωστά πουρουπουπού... Και εκεί το θέμα στράβωσε... ή μάλλον εγώ στράβωσα. Οι άλλοι, την άλλη μέρα πήγανε... Εγώ όχι ? Και αυτή ήταν και η αποχώρηση μου εκ του σχήματος, διότι το ξενέρωμα ήταν μεγαδιαστάσεων... *κομματόσκυλα

Πονηρό αγόρι.. ? Λοιπόν, εμένα το πρωταρχικό ξενέρωμα ήταν, είναι και θα είναι η έλλειψη κόσμου. Να παίζεις κάπου που να είναι στα όρια του άδειου. Πανηγύρι, μπαράκι, γήπεδο... ότι και αν ήταν, πάντα ήθελα κόσμο (και να γουστάρει, ασχέτως του σχήματος και του ρεπερτορίου), για να "φορτίζουμε" εμείς οι από επάνω τις "μπαταρίες" μας.

Να με έχουν στριμωγμένο σε μια γωνιά του μαγαζιού για να χωρέσουν κι άλλα τραπέζια και να μην μπορώ να κινούμαι πόντο. Σε ενα μέρος που έπαιζα επι 1,5 χρόνο μας είχαν τόσο κονσερβοποιημένους που όταν πάνω στο παίξιμο τύχαινε να πάει η κιθάρα 5 εκατοστά πιο αριστερά το headstock κοπανούσε το κεφάλι του τραγουδιστή! Στο τέλος του προγράμματος αφου σκαρφάλωνα τα σκαμπό και το μόνιτορ για να βγώ απο εκεί μέσα, οι αγκώνες και τα γόνατα ήταν λες και είχα αγκύλωση. Δύσκολα λυγίζανε. Τουλάχιστον δεν είχα καρούμπαλα!

Να θελουν να μου παρουν τα ρουχα, οι λυσσαρες.?

Να μην μπορώ να βρω την χορδή ούτε με την τρίτη προσπάθεια. Ακόμα κι αν την βάζω σημάδι. Κι όταν τελικά την βρίσκω, να πατάω άλλο τάστο από αυτό που ήθελα.

Μπράβο ρε παιδιά!