Πίνακας συμμετοχής

Ενώ οι υπόλοιποι κιθαρίστες που είχαν κατά καιρούς πήγαιναν πίσω? Εδώ δύο από τους κιθαρίστες που έχουν περάσει από τους Chicago, ο Keith Howland, μαζί με τον Chris Pinnick, σε ένα project που λεγόταν HLMP (τα αρχικά των ονομάτων τους) με τον Lance Morrison μπάσο, και τον Matt Laug στα τύμπανα. By the way, όπου το πετύχετε πάρτε το, είναι φοβερό album.

Πολλά καλά LP, 1ο όμως αριστούργημα. Α! και τρομερός κιθαρίστας ο Terry (όχι ο δικός μας).

http://www.effectum-electron.com/

Συμφωνώ με όσα έχει πει ο Alex, αλλά ας προσθέσω και άλλη μια σκέψη πάνω στην ίδια λογική. Ζούμε σε μια εποχή υπερπροσφοράς μουσικής. Τη μέρα που θα κάνεις release, θα κάνουν μαζί με σένα χιλιάδες άλλοι και μιλάω μόνο για το ίδιο "είδος", αν βάλουμε τα πάντα μέσα τότε χαθήκαμε. Αυτό σημαίνει ότι κάπως πρέπει να ξεχωρίσεις. Πριν πας σε λύσεις που κοστίζουν (τύπου διαφημίσεις), θα έλεγα να εστιάσεις ώστε να ακούγεται το αποτέλεσμά σου επαγγελματικό, ανεξαρτήτου σύνθεσης, εκεί δε θα σου πω εγώ ή κανείς τι να κάνεις, αλλά ηχητικά πρέπει να είσαι άψογος, γιατί εκεί είναι πλέον ο πήχης. Χωρίς production value δεν πας μπροστά, ακόμα και σε είδη που παλιά ήταν έτσι, πχ punk. Θα χρειαστεί να δημοσιοποιήσεις και να "σπρώξεις" πολλά τραγούδια πριν γίνει το οτιδήποτε. Καλή τύχη και προσπάθησε να μην αυτοπροσδιορίζεσαι μέσα από metrics του Spotify, η τέχνη είναι πολλά παραπάνω από μερικούς αριθμούς σε μια οθόνη.

Για τον Αντωνη δεν γνωριζω τιποτα νεοτερο,Ο Γιαννης Γρηγοριου ισως εχει καποιες πληροφοριες. Απο την αλλη το :no news ,good news σε αυτες τις περιπτωσεις ισχυει.

Γενικά για τη σύνθεση: Μια απλή σύνθεση αρμονικά, δε θα έλεγα ότι εξεπλάγην με κάτι συγκεκριμένο, ενώ σίγουρα δεν περίμενα να ακούσω drums σε κάτι τέτοιο - δεν με είχε προετοιμάσει το κομμάτι δηλαδή. Θα προτιμούσα να είχε μια grande ορχηστρική κλιμάκωση με ensemble έγχορδα ή και με πνευστά, και με κρουστά ορχήστρας, κάτι πιο "κινηματογραφικό" δηλαδή. Το πιάνο θα μπορούσε να έχει λίγο πιο καθαρές φράσεις, ειδικά αν η ιδέα ήταν εξ αρχής να εισάγεις επιπλέον όργανα. Θα μπορούσε επίσης να έχει παραπάνω δυναμικές μιας και τώρα είναι σαν να έχει γραφτεί με midi στο ίδιο velocity. Παρ'όλα αυτά για μένα είναι το καλύτερο μέρος του κομματιού. Το τσέλο είναι ωραίο αλλά ήθελα παραπάνω, και θα προτιμούσα να "σολάρει" αυτό αντί του βιολού. Το βιολί ως έχει τζιρίζει, παίζει πολύ ψηλά στο range του, για πολλή ώρα, και δε το κολακεύει καθόλου. Θα το κατεύασα μια οκτάβα κάτω σίγουρα. Το μέρος που ξεκινάει το βιολί (ένα μικρό slide) ακούγεται σαν να είναι μέρος από country λόγω στα αυτιά μου, και γενικά είναι λίγο απότομο και "ξερό". Η drums δε μου αρέσει κα-θο-λου. και σα μείξη, και σαν ήχο, και σαν ρυθμό, και σαν προγραμματισμό. Τώρα θα μου πεις, γούστα είναι αυτά. Σαν μείξη θέλει λίγο δουλίτσα ακόμα. Όλα ακούγονται πολύ στο κέντρο, και πολύ ωμά. Χύμα λοιπόν, δε θα το προωθούσα ως έχει.

Εγω πιστεύω ότι όταν κάτι γίνεται αυτοσκοπός, σιγα-σιγα φθίνει και χανει την ουσία. Η έκπληξη για την έκπληξη, θα πάψει να λειτουργεί. Δε θα είναι έκπληξη πλέον.

Η κιθάρα παίζει μία νότα (στην αρχή), και το μπάσο μια μπασογραμμή. Αρμονική σχέση μεταξύ τους υπάρχει (το ρυθμικό όμως είναι απίστευτο). Το sax κάνει μελωδικό-αρμονικό παιχνίδι πολύ "πνευματώδες" σε σχέση με την κιθάρα και το μπάσο. Οι μελωδίες του είναι μισές μέσα μισές έξω, αλλά ο τρόπος αντίληψής του είναι εντελώς διαφορετικός από τον συνηθισμένο. Χρησιμοποιεί την τονικότητα και τις κλίμακες αντίστροφα.

Η trap δε χρειάζεται στοιχεία έκπληξης. Είναι Η έκπληξη από μόνη της...

Αυτό το κάνανε παλιά στην πόκα. Κάνανε τους άσχετους, χάνανε καναδύο φορές, και μετά τους γδύνανε κανονικά.

κριμα να μην ειμαι καπου κοντα....

καλησπέρα... πολύ καλό στην κατηγορία του ΡΑ ηχείο... αν συνυπολογίσουμε ότι καινούργιο ζευγάρι στην τρίτη του version πλέον, το βρίσκεις κοντά στα 9 κατοστάρικα, σε περίπτωση που το δικό σου είναι σε καλή κατάσταση και πλήρως λειτουργικό νομίζω ότι μια καλή τιμή ώστε να "φύγει" και σχετικά εύκολα αλλά και να μην αισθανθείς ριγμένος είναι από 400 έως 450€... ανάλογα την χρήση που τους έκανες βέβαια, θα μπορούσες να ανέβεις και λίγο παραπάνω στην τιμή γιατί τα PA είναι συνήθως ιδιαίτερη περίπτωση... π.χ. άλλο είναι να τα είχες να παίζουν σχετικά χαμηλά σε ένα μπαράκι κι άλλο να τα γύρναγες στις ρούγες παίζοντας τα στα όριά τους σε πανηγύρια...? αυτή φυσικά είναι η προσωπική μου εκτίμηση και δεν είναι θέσφατο... φαντάζομαι θα ακολουθήσουν κι άλλες ώστε να έχεις πιο ολοκληρωμένη εικόνα... καλή πώληση... ΥΓ. ενώ έχεις το αναφαίρετο δικαίωμα να πουλήσεις όσο θες, εκτιμώ ιδιαίτερα την κίνηση σου να ρωτήσεις πρώτα αφού δεν έχεις ιδία εμπεριστατωμένη άποψη, γιατί τα μάτια μας έχουν δει τέρατα στις αγγελίες τόσα χρόνια (πχ ηχεία hi fi technics που με το ζόρι εκτιμούνται στα 40-50€ να πωλούνται ακατέβατα εδώ και μήνες στα 650 ?)... μέχρι που πρόσφατα κάποιος μάλλον μη διαγνωσμένος κοινωνιοπαθής που θεώρησε εαυτόν ριγμένο απειλούσε εδώ θεούς και δαίμονες και admins... σημεία των καιρών... ?

Ουστ και αμάν-αμάν ? Αγορίνας, με το μπαρδόν δηλαδής, αλλά αν την ήθελες πραγματικά την κιουρία (strat) θα είχες κατασκηνώσει απ' έξω να την κάνεις δική σου first thing in the morning, με το που θα άνοιγε το μαγαζί... ? Μάλλον οι... υπάρξεις ήταν πιο ψηλά στην ατζέντα σου ?

Ότι θέλεις κάνεις. Παρά πολλοί ακουστικοι κιθαρίστες χρησιμοποιούν τόνους πεταλιων "ηλεκτρικής κιθάρας "

Για κάποιο άγνωστο λόγο, που 50 χρόνια μετά ακόμα δεν έχω καταλάβει, μου άρεσαν αυτά τα πράγματα και τα άκουγα ανελλιπώς....

Αυτό που συχνά συζητάμε, περί ύπαρξης στοιχείου έκπληξης σε ένα κομμάτι, ώστε να παρουσιάζει ενδιαφέρον και να μην είναι βαρετό. Ένα πολύ ενδιαφέρον βιντεάκι, όπου ,συνοπτικά, ο Beato αναφέρει 13 διαφορετικές περιπτώσεις/κατηγορίες.

Ας Βάλουμε και κάτι σχετικό από τον Μάστερ. Είναι η στιγμή της σύλληψης του Ιησού. Η προδοσία του Ιούδα μόλις έχει εκπληρωθεί, και ο Ιησούς απομακρύνεται δέσμιος. Μετά την περιγραφή της σκηνής με τα λόγια του Ευαγγελίου, ακολουθεί το ντουέτο που παραθέτω. Η σοπράνο και η άλτο λένε πως "και έτσι ο Ιησούς μου συνελήφθη- το φως και το φεγγάρι έσβησαν από θλίψη- Τον πάνε μακρυά δεμένο". Την ώρα που το ντουέτο λέει αυτά τα λόγια, η χορωδία στιγμιαία ακούγεται να λέει "Αφήστε Τον- Σταματήστε- μην Τον δένετε". Μοιάζει σαν τη συλλογική συνείδηση που δεν μπορεί να δεχθεί την απίστευτη αδικία, ώσπου στο τέλος και αφού το ντουέτο τελειώνει στις λέξεις "Τον πάνε μακρυά δεμένο" ξεσπά και φωνάζει: "Έχουν χαθεί οι κεραυνοί και οι αστραπές από τα σύννεφα;- Άνοιξε λοιπόν κόλαση τις πύλες σου και κατέστρεψε με οργή του προδότη το φονικό αίμα" Η εναλλαγή συναισθημάτων, από τη βαθιά θλίψη στην άγρια οργή, είναι μοναδική σε σύλληψη και γραφή.

Συνεχίζω τα mini threads με digital ήχους κι ας τα λέω μόνος μου χαχα Σε αυτό το thread είπα να κάνω κάτι πιο μοντέρνο και versatile, σε περίπτωση που είναι πιο χρήσιμο για περισσότερα άτομα. Γενικά είμαι μεγάλος φαν των Foo Fighters και του Dave Grohl, είναι από τις μπάντες με τις οποίες μεγάλωσα, αλλά και έπαιξα τις εποχές που έβγαινα live. Η δομή θα είναι όπως στο πρώτο thread. 1. Έμπνευση και έρευνα: Εδώ είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα, μιας και τον ήχο τον έχω ψάξει και μελετήσει πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια, ειδικά όταν έπαιζα FF διασκευές. Μιλάμε για ένα πάρα πολύ απλό rig με Marshall JCM900 και Mesa Boogie Rectifier σε Mesa Boogie καμπίνες με V30s. Αυτός είναι ο ήχος, τα υπόλοιπα στα χέρια μας. 2. Πλησιάζω όσο μπορώ μέσα σε ένα plugin/modeler: Μπορεί το Helix να μην έχει 900άρη, αλλά έχει τον κλασικό 800άρη, ο οποίος για τις ανάγκες μου παραείναι κοντά. Κατά τ'άλλα, μπορείτε να βάλετε ελάχιστο room reverb και να σπρώξετε τους ενισχυτές με κάποιο κλασικό booster τύπου SD-1 ή Tubescreamer. Κανονικά κρατάμε το gain χαμηλά αν κάνουμε quadtracking, αλλά βαρέθηκα τόσα takes και έκανα μόνο 2. Στη μία πλευρά ο JCM (δεξιά), στην άλλη ο Recto (αριστερά). Αυτό μου επέτρεψε να έχω και λίγο πιο ψηλά το gain. 3. Πάω για το "κάτι παραπάνω" με IRs ή εξωτερικά plugins: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την Mesa cab του Helix, εγώ χρησιμοποίησα IR από York Audio, μιας και ο Justin είναι master στο να αξιοποιεί Mesa καμπίνες. Μπορείτε να βρείτε και πολλές free online. Screenshots και κλιπς: Brit 2204 (JCM800): Το Master είναι στο 6, δεν πιανόταν σε ένα screenshot. Cali Rectifire (Mesa Boogie Recto): Το Master εδώ είναι στο 3.5, γενικά καλό είναι να ψάχνετε να βρίσκετε manuals ενισχυτών ή tutorials, για να βρίσκετε ποιες είναι οι "optimal" ρυθμίσεις σε δομικά πράγματα όπως το gain και το master. Κάθε ενισχυτής λειτουργεί διαφορετικά και το Helix έχει φτάσει αρκετά κοντά αυτή την προσομείωση. Και τα 2 presets "πανοραμικά" δείχνουν έτσι: Monkey Wrench - Mix Foo Fighters Line 6 Noiz (Mix).mp3 Monkey Wrench - Guitars Foo Fighters Line 6 Noiz (Guitars).mp3 Συγχωρέστε το mix, τα τύμπανα είναι Slate SSD5 (free), το μπάσο είναι περασμένο από Neural Darkglass για γρήγορα και η φωνή είναι ελάχιστα μιξαρισμένη. Νομίζω πως για τις ανάγκες του club σκέκεται. Το επόμενο thread θα είναι με κάτι διαφορετικό, είτε Neural, είτε free plugins, είτε με profiling μέσα από THU Overloud. Αν έχετε κάποια προτίμηση πείτε μου.

Μια απο τις αγαπημενες μου καλοκαιρινες ασχολιες οταν επιστρεφω Θεσσαλονικη - το γρατσουνισμα της σχεδον unplayable ρεμπετοκιθαρας που υπαρχει παρατημενη στο πατρικο μου, ενιοτε αραχτος στην μαρινα κατω απο το σπιτι μου. Τρομερο πολιτιστικο δρωμενο, τωρα ηχογραφημενο και με κινητο-πατατα για την απολαυση σας.

Από τους σπουδαιότερους μουσικούς της γενιάς του ( και όχι μόνο ) κι ένας από τους πλέον αγαπημένους μου.

Χαίρετε! Το παρακάτω είναι ένα instrumental με πιάνο που έφτιαξα τις πρώτες μέρες της πανδημίας και με ξεκόλλησε από ενα αρκετά μεγάλο διάστημα μουσικής αδράνειας οδηγώντας με στο να φτιάξω στην συνέχεια τις πρώτες πλήρεις παραγωγές μου με φωνητικά. Επειδή είμαι σε δίλημμα αν θα πληρώσω διαφημίσεις για να το προωθήσω θα ήθελα τις 'χύμα', χωρίς διάθεση ωραιοποίησης, απόψεις σας για αυτό. Για οτιδήποτε, σαν feeling, συνθεση, παραγωγή κλπ. Πιο πολύ το ανέβασα για να δω τι παίζει με τα spotify, διαφημίσεις κλπ, σαν "θυσία" δηλαδή για να μην κάψω τα πιο ολοκληρωμένα τραγούδια μου. Αλλά αναρωτιέμαι αν αξίζει να το προωθήσω αυτό μόνο του. Όλες οι απόψεις καλοδεχούμενες, σας ευχαριστώ!

αν θελεις να γινεις γνωστος ROCKSTAR κτλ δες τη φωτο! https://www.nea-acropoli-athens.gr/

Την περασμενη Τεταρτη εκλεισαν 3 χρονια απο τον θανατο του Μεγαλου Γιαννη Σπαθα .Στην μνημη του αυτο το κομματι που ειναι και απο τα ανττπροσωπευτικοτερα . Ευχομαι σε ολους μας να ζησουμε να τον θυμομαστε .

Δεν ξεχνιέται ο Σπάθας.

Στην περίπτωση αυτή, το αφήνεις λίγες μέρες στο ντουλάπι, και έπειτα το ακούς με φρέσκα αυτια. Τότε μπορείς να είσαι σίγουρος εάν σου αρέσει το ίδιο με πριν, ή χρειάζεται να κάνεις αλλαγές.

Συνέχισε να ακολουθείς το ένστικτο, να παράγεις, να ρωτάς και να βελτιώνεις. Κάτι πολύ καλό θα κάνεις σύντομα.

Είναι μεγάλη τέχνη να μπορείς να συμπεριλαμβάνεις το στοιχείο του αναπάντεχου/πρωτότυπου μέσα στη μουσική σου, κατά τέτοιον όμως τρόπο που το απαίδευτο, ευρύ κοινό να μπορεί να το χωνέψει. Να φτάνει δηλαδή στα όρια του "ωπ, δεν ξέρω τι έγινε εδώ αλλά μου αρέσει". Αν ξεπεράσεις αυτό το όριο, απευθύνεσαι πια σε πιο "ψαγμένα" αυτιά.

Χαρά μου! Ήμουν λίγο σκληρός αλλά you asked for it που λένε και στο χωριό μου. Μην πτοείσαι όμως, δεν είναι κακή η σύνθεση, έχει potential. Εννοείται ότι όσα λέω είναι σύμφωνα με τις δικές μου περιορισμένες γνώσεις και ακούσματα. Όσο για το ένστικτο, καλό είναι να δοκιμάζουμε πράγματα, να πηγαίνουμε κόντρα και να ανακαλύπτουμε νέες προοπτικές. Σίγουρα δε δουλεύει πάντα, αλλά είναι και ένας τρόπος να μάθουμε περισσότερα και πάνω στην τέχνη, και για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Ευχαριστώ για τον χρονο που αφιέρωσες. Η αρχική ιδέα ηταν να ειναι μόνο το μέρος με το πιάνο (το πρώτο 1,5 λεπτο). Επειδή ήταν σύντομο πρόσθεσα τα υπόλοιπα κόντρα στο ένστικτό μου. Σε ευχαριστώ και πάλι για την τόσο λεπτομερή ανάλυση.

Tι να πει κανείς. Τον θυμάμαι πάντα με τις καλύτερες αναμνήσεις.

αν πάω ποτέ στην Florida εκεί θα μείνω το θέμα είναι σε ποιόν όροφο

η έκπληξη ήταν το #1 στοιχείο στους a priori από την μέρα 0. Δεν μ αρέσει να περιαυτολογώ αλλά ήταν απλώς αυτοσκοπός. Τα άλλα έρχονταν μετά.

Έγινε. Καλή συνέχεια και καλή δύναμη!

Done

Δειτε εναν δασκαλο με @@@@α να αναφερεται σε μεγαλους

Λατρεύω και τα δύο... 14ο (αν και εδώ κατά βάση γίνεται της δυναμικής) 15ο Και φυσικά μ'αρέσει όταν κατά στιγμές, στοχευμένα και πάντα με γνώμονα το αδιανόητο groove, γίνεται της πολυρυθμίας το κάγκελο... Τέλος, ένα πολύ βασικό στοιχείο που πάντα εμπλουτίζει ένα άκουσμα (και μπορεί και να εκπλήξει), αλλά έχει γίνει τόσες πολλές φορές και με ωραίο τρόπο σε διαχρονικά τραγούδια, που το παίρνουμε ίσως σαν δεδομένο, είναι τα παράλληλα υποστηρικτικά φωνητικά ή back vocals (θεωρητικά ψιλοεμπίπτει σε μία από τις κατηγορίες που ανέφερε ο Beato, αλλά δεν διασαφηνίστηκε)... πολλά παραδείγματα εκεί από Ray Charles, Stevie Wonder, Sly & The Family Stone, αλλά αυτό που προσωπικά παίζει να είναι το αγαπημένο μου είναι το παρακάτω:

Για παράδειγμα, ακούστε (και μετρήστε) τα όργανα και το πώς μπαίνει το κάθε ένα στην αρχή.

Το γαμοπίλαφο λείπει από την εικόνα αυτή...?

Όχι βρε, εκεί που τραγουδάς και χορεύουν οι κόσμοι, βγάζεις το μπιστόλι των 9 χιλιοστών, και να σου η έκπληξη.

Η trap ασούμε. Αφτά που ακούνε οι κόσμοι σήμερις.

Σαν 17ο τους King Crimson που δεν τους έχει αναφέρει ποτέ. Μπορεί να τον ξετινάξουν στο μπλοκάρισμα βέβαια....

Γιατί, υπάρχει κι άλλη μουσικη?? ?

Ωραίο βίντεο. Πολύ συνοπτικά να πω ότι εστιάζει μόνο στο ροκ, αφήνοντας απ' έξω πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. Σαν 14ο θα μπορούσα να βάλω τις παύσεις. Σαν 15ο θα μπορούσα να βάλω το να παίζουν σε "άλλο χρόνο" κάποια μέρη της μπάντας και να συναντιούνται κάθε κάποια μέτρα. Σαν 16ο το να παίζει η μπάντα σε ένα κλειδί, και κάποιο/α μέρος/η της σε άλλο, ή να σολάρει κάποιος σε άλλη τονικότητα από αυτή της υπόλοιπης μπάντας (superimposed tonalities), για να μην πάμε στο τελείως free μέρος της μουσικής. Δεν έχω αυτή την στιγμή παραδείγματα, αν μου έρθει κάποιο, θα το βάλω φυσικά. Γενικά είναι πάρα πολλοί οι τρόποι για κάτι τέτοιο. Όλη η μουσική στηρίζεται στο tension and release. Αρκεί να γίνεται με τον σωστό τρόπο.

Θα ήταν τέλεια μια επιπλέον λειτουργία Extra Dark Mode αποκλειστικά για τις μάπα αγγελίες. Δηλαδή, βλέπεις αγγελία για μεταχειρισμένη κιθάρα που πωλείται πιο ακριβά και από καινούρια γιατί είναι "original", "σπάνια", "συλλεκτικό κομμάτι" και την έχει παίξει ο Hendrix; Ενεργοποιείται το Extra Dark Mode και μαυρίζει εντελώς για να έχουμε την ησυχία μας ?

Μάχαιρα έδωκες, μάχαιρα θα λάβεις.

Εγω γουσταρω βιρτουζοζο. Μπαινω στο μαγαζι στο στυλ να ψωνισω δωρο για το γιο μου. Και αφου κανει την ποζερια του ο πωλητης, λεω ... να δοκιμασω κι εγω λιγο? Η συνηθης απαντηση ειναι "ξερεις να παιζεις"? και απαντω "κανω μαθηματα", αλλα δε διευκρινιζω αν δεχομαι ή παραδιδω. Αλλα και με εμπορο δεν ειναι ασχημα. Αφου μου πει τις παπατζες του, τον αρχιζω με τιποτα επιστημονικα και του φευγει η ουγια. .

Είπα μιας και βρίσκομαι σε άδεια μέχρι τις 18 να κάνω μερικά μικρά threads όπου θα παρουσιάζω ήχους που χρησιμοποιώ παίζοντας ή γράφοντας στο DAW. Ο σκοπός μου δεν είναι να κάνω 100% tone match, αλλά να πλησιάσω στο περίπου έναν ήχο με ό,τι διαθέτει το εκάστοτε plugin και να εξηγήσω πώς προσεγγίζω την όλη διαδικασία. Ξεκινάω από τον Randy Rhoads για 3 λόγους. (1) Είναι από τους κιθαρίστες που με έχουν σημαδέψει, (2) θεωρώ ότι είχε έναν ήχο γέφυρα μεταξύ 70s-80s και (3) ο ήχος του είναι σχετικά απλός και προσεγγίσιμος. Η διαδικασία που ακολουθώ χωρίζεται γενικά σε 3 μέρη: 1. Έμπνευση και έρευνα: Εν συντομία, ακούω έναν ήχο, μου αρέσει, με εμπνέει να παίξω και να ψάξω. Στη συνέχεια ξαμολιέμαι στο internet και ψάχνω να βρω πληροφορίες σχετικά με πετάλια, ενισχυτές, καμπίνες και μικρόφωνα. Με προενισχύσεις, studio, κλπ δεν ασχολούμαι γιατί δεν πηγαίνω για 100% match και δεν έχω τα αυτιά και τα skills για κάτι τέτοιο. 2. Πλησιάζω όσο μπορώ μέσα σε ένα plugin/modeler: Αντιμετωπίζω το Helix όπως θα αντιμετώπιζα ένα φυσικό rig, οπότε προσπαθώ να βάλω τα πράγματα σε μια "λογική" σειρά και αρχίζω να πειράζω ρυθμίσεις. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα του Rhoads, μου λείπει ας πούμε το MXR Distortion Plus που χρησιμοποιούσε για να σπρώξει τα Plexi του. Δεν χαλιέμαι, καθώς ξέρω ότι ο RR είχε έναν ήχο που χαρακτηριζόταν από πρίμα, τα οποία μπορώ να πάρω από το πετάλι "Deranged Master" (Treble Booster). 3. Πάω για το "κάτι παραπάνω" με IRs ή εξωτερικά plugins: Είναι κοινό μυστικό ότι οι καμπίνες του Helix για mid gain και high gain δε λένε και πολλά. Δε θα σας πω να πάτε να αγοράσετε IRs, αλλά επειδή κάνω συλλογή χρόνια, πλέον έχω 15-20 συγκεκριμένα που χρησιμοποιώ από York Audio και συνήθως ξεμπερδεύω. Για τον συγκεκριμένο ήχο χρησιμοποίησα ένα IR από Marshall cab με Celestion G12T-75 του 1990, καθώς ήταν ό,τι κοντινότερο σε αυτό που χρησιμοποιούσε ο RR. Καμιά φορά μπορεί να χρησιμοποιήσω και εξωτερικά reverb ή delay, αλλά στα τελευταία 2 updates έκανε άλματα η Line 6 και πλέον μένω εντός Helix για όλα. Συγχωρέστε εκ των προτέρων για τις πρασινάδες και τα κουνήματα στα κλιπς. Screenshots και κλιπς: Κρατάμε τα πράγματα όσο πιο απλά μπορούμε, δεν υπάρχει λόγος να βάλουμε 100 στοιχεία στην αλυσίδα γιατί τότε γίνεται όλο και λιγότερο προφανές τι προκαλεί πρόβλημα στο τελικό αποτέλεσμα, οπότε χανόμαστε σε ώρες επί ωρών πειράζοντας παραμέτρους για 0.1 τη φορά. Εφιάλτης (για μένα). Deranged Master (Treble Booster): Brit Plexi Jump (Marshall JMP): Δε μπορούσα να χωρέσω όλες τις ρυθμίσεις σε μια εικόνα, οπότε αναφέρω ότι το gain και το sag είναι στο 6. Dynamic Plate: Ό,τι έχω πειράξει είναι εντός screenshot, τα υπόλοιπα ως έχουν by default. Solo κιθάρες hard panned: Mr.Crowley Mr.Crowley - Guitars.mp3 I Don't Know I don't Know - Guitars.mp3 Full Mix: Mr.Crowley Mr.Crowley - Full Mix.mp3 I Don't Know I don't Know - Full Mix.mp3 Δεν έχω κάνει τίποτα στο post, ούτε EQ, ούτε Master. Εννοείται πως μπορεί να "γυαλιστεί" πολύ παραπάνω το αποτέλεσμα και να πλησιάσει περισσότερο τον ήχο που κυνηγάμε, αλλά προσπαθώ να περιπλέκω τα πράγματα όσο λιγότερο χρειάζεται. Μη διστάσετε να ρίξετε ερωτήσεις, feedback και όλα αυτά τα καλά πράγματα.

Άλλη πιο πρόσφατη εμπειρία. Πριν καμιά 10αριά χρόνια, έχω βγει στην γύρα να πάρω μια ακουστική για δώρο στην κόρη μιας φίλης. Περπάτησα όλο το κέντρο και μπήκα σε όλα τα μαγαζιά, έπαιξα αρκετές κιθάρες. Προσπάθησα να παίξω και φθηνές (τέτοια έψαχνα) αλλά και ακριβές, για να έχω ένα μέτρο σύγκρισης. Μπαίνω και σ' ένα κατάστημα λοιπόν, και βλέπω μια Lag, μέσα στο budget μου. - Μπορώ να την δοκιμάσω? - Βεβαίως Την κατεβάζει από το stand, την πλαγκάρει και αρχίζει, ακκόρντα από δω (chord solo εννοώ), σολίδια μπλουζίστικα από εκεί. Αφού ξεχαρμάνιασε (έτσι νόμιζα) μου την έδωσε. Την δοκίμασα για λίγο και συνέχισα να κοιτάω στο stand τι άλλες κιθάρες είχε. Βλέπω μια Lakewood. - Μήπως μπορείς να την κατεβάσεις να την παίξω για λίγο ως μέτρο σύγκρισης? του λέω. - Αυτή είναι πολύ ακριβή, μου λέει. - Το ξέρω, του λέω, απλά λίγο να την παίξω να την συγκρίνω με την άλλη, να δω αν μπορώ να καταλάβω πόσο υστερεί η lag. Με κοιτάει, την κατεβάζει και .... η κόλαση κατέβηκε στην γη. Αντί να μου την δώσει, την πιάνει, και ως νέος Paco De lucia αρχίζει να γαζώνει. Ακκόρντα ταυτόχρονα με φράσεις, chord solo, και σόλα μαζί, και για επιδόρπιο, αρχίζει στο τέλος σόλο με τεχνητές αρμονικές. - Τι ωραία κιθάρα, μονολογούσε. Και μετά, αντί να μου την δώσει, την ξανάβαλε στο stand. Εννοείται ότι τον απάλλαξα από την παρουσία μου αμέσως.

http://greekgypsyjazzguitar.blogspot.com/2012/09/leveler-guitars.html?m=1 Μια συνέντευξη του(Leveller guitars) Ανδρέα Καραγιάννη.