Πίνακας συμμετοχής

Πως φαντάζομαι πλέον τον τρισμέγιστο@Ali Barout Προσκυνώ!

Ναι δεν πάει άλλο. Δεν μπορώ να βάζω κι από την τσέπη μου στο τέλος για να υποστηρίξω το επάγγελμα. Μέχρι πριν 6 μήνες έκανα αποκλειστικά το επάγγελμα του μουσικού. Λάιβ, ηχογραφήσεις και μαθήματα ήταν οι ασχολίες μου. Φυσικά όπως θα ξέρεις, για να γίνουν αυτά, πρέπει να αφιερώνονται πολλές ώρες σε μελέτη και πρόβες. Οπότε είναι full time job και όχι μόνο full, αλλά δεν φτάνουν οι ώρες. Μιλάω για εμένα, αλλά από ότι έχω μάθει αφορά και πάρα πολλούς συναδέλφους. Κυρίως τους σοβαρούς επαγγελματίες και όχι αυτούς που έχουν το ψώνιο απλά να παίζουν κάπου κι ας παίρνουν αμοιβές εξευτελιστικές έως μηδαμινές. Κάποιοι έχουν καταφέρει να συνδυάζουν τις δύο δουλειές, αλλά πολύ σπάνιο. Μόνο όταν και οι δύο δουλειές είναι υποαπασχόληση, δλδ ελάχιστα λάιβ χωρίς πρόβες και πρωινή δουλειά που τελειώνει νωρίς. Προσωπικά έχω κρατήσει τα μαθήματα τα μαθήματα που τα κάνω το βράδυ καθημερινές μετά τη πρωϊνή δουλειά και κράτησα και τις ηχογραφήσεις (στο δικό μου στούντιο, οχι να τρέχω) που τις κάνω ΣΚ. Το Fiverr το έχω απενεργοποιήσει γιατί εκεί χρειάζεται άμεση παράδοση για να είσαι ανταγωνίσιμος.

Είναι η Δούκισσα της Κορνουάλης.

120-130 ευρώ θα έδινα γι' αυτά, με το ζόρι. Σκέψου ότι με 150 ευρώ ξεκινάνε τα αναλογα, καινούρια, πακετα από το thomman. Επειδη, η συγκεκριμενη yamaha δε λέει και πολλά (χάλια ήχος, και έχει και jumbo τάστα), ίσως θα ήταν καλύτερο να προτιμήσεις κάποιο από τα σετ με harley benton κιθάρα. Θα έχει και εγγύηση και θα πάρεις κιθαρα της αρεσκείας σου.

Οχι κι ετσι

Δημιουργώ αυτό το νήμα, για να δω πόσοι είσαστε φίλοι του συγκεκριμένου ιδιώματος, με σκοπό να ανοίξουμε ένα club στο noiz γι' αυτό. Με μουσικούς, μουσικές, κιθάρες (οι gypsy κιθάρες είναι άλλη κατηγορία), γνώμες, γνώσεις, κλπ Θα το κρατήσω (και με bump) ψηλά για λίγο καιρό, για να δω αν γεμίζουμε ταξί (αν αξίζει τον κόπο το club) ή θα είμαστε τρεις κι ο κούκος. Όσοι είσαστε μέσα, γράψτε το.

Καλησπέρα, Αυτό είναι το πρώτο ποστάρισμα μετά από πολλά πολλά χρόνια :) Αν και δεν γράφω πλέον, που και που παρακολουθώ το φόρουμ και συχνά πυκνά κάνω αγοραπωλησίες στο smart. Το πρώτο μου ντέμο το 2005 το είχα δώσει στον yameth. Εκείνος, ως λάτρης τον steely dan, και βλέποντάς με σαν πιτσιρικά, το άφησε κάπου σε κάποια γωνία για καιρό, αλλά ένα βράδυ με παίρνει τηλέφωνο (ναι, είχαμε τέτοια σχέση τότε όλοι μας) και μου λέει "περίμενα να ακούσω καφρίλες και αυτό ήταν πολύ καλό ρε συ!". Είχα χαρεί πάρα πολύ, αφενός γιατί ο yameth έδωσε προσοχή στον ηλεκτρονικό ήχο μου αποδεικνύοντας οτι αγαπάει τη μουσική, όλη τη μουσική, και αφετέρου που με πήρε τηλέφωνο για να μου το πει. :) 17 χρόνια μετά, πριν λίγες μέρες, έβγαλα αυτό: Yameth, αν έχεις ακόμα το τηλέφωνό μου πάρε με για κριτική και νέα :) Συμφορουμίτες τα σχόλιά σας εδω! Σας ευχαριστώ και καλή ακρόαση!

Επικροτώ! Δεν μπορώ παιχτικά να περάσω ούτε απ΄ έξω αλλά έχω ακούσει πολύ, οπότε μπορώ να συνεισφέρω στο πεδίο "μουσικές"

Παρών

Oι νεοι καλο ειναι να μην κανουν τα λαθη που εκαναν οι παλιοι και να υποστηριξουν το επαγγελμα τους μη δεχομενοι να παιζουν για την ψυχη της μανας τους και να ζητανε καλες συνθηκες εργασιες, διαφανες απολαβες και τα ενσημα τους ολα. Και να παλεψουν και για αυτα τα ενσημα που δεν παραδεχτηκε ποτε κανενας. Τα ενσημα των προβων, γιατι κι αυτες οι μερες ειναι εργασιμες. Αν το κανουν ολοι θα νικησουν. Αν το κανουν λιγοι (οπως με τους παλιους) θα πεινασουν ολοι.

To ντοκ του bbc γυρίστηκε όταν ήδη ήταν πολύ άρρωστος, 6 μήνες πριν πεθάνει. Αλλά.... όταν ακούς αυτά τα απλά ακόρντα που ξέρει ο κάθε αρχάριος και τα βλέπεις να βγάζουν αυτόν τον ήχο με μια αλλιώτικη κιθάρα από ό,τι τα ήξερες και έτσι στημένος μέσα στο Hammersmith Odeon, λες: αν δεν το΄χεις.....άστο καλύτερα.

Εγώ νόμιζα ότι θα πεις το μουστάκι.

Αφου ειναι ΜΠΡΟΥΚΛΗΣ κανει παρεα μονο με Royalty. Εχει και μια TELECASTER ντεκοραριΖμενη με το ΙοΒΙΛΕΟ

Όλα τα ξέρεις! ?

Ασύλληπτο!? Αν και δεν αναφέρουν ποιοί είναι οι Clown Core, έχουν μια... ομοιότητα με τους Gendel and Cole. Τέρατα. Όπως έγραψε και κάποιος στα σχόλια του Youtube: What happens when you send your metalhead child to a jazz school. ?

Αν υπάρχει ήδη ο μουσικός, είναι πιο απλά τα πράγματα. Μια 15λεπτη κουβέντα μαζί του ακούγοντας τα κομμάτια θα είναι πολύ αποκαλυπτικότερη από ό,τι θα μπορέσω εγώ να προσφέρω ποτέ. Το ατού του φλάουτου είναι ότι είναι πολύ εκφραστικό. Το quartino πάλι όχι και τόσο. Έχει στενό και συγκεντρωμένο ήχο. Οπότε ακόμα κι αν ο παίχτης το παίζει σαν κλαρίνο, κι όχι σαν κλαρινέτο, δεν θα έχει την ίδια άνεση του φλάουτου στην εκφραστικότητα. Το φλάουτο μπορείς να το βάλεις να σου κάνει μια εισαγωγή και να μη σου λείπει τίποτα. Το κουαρτίνο, δεν ξέρω. Θα εξαρτηθεί πολύ από τον παίχτη και την αντίληψή του στο υλικό. ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝ ότι υπαρχει ήδη ο παίχτης, το ξαναλέω. Αν έχει επαφή και με το ρεπερτόριο, ακόμα καλύτερα. Αν το σκεφτείς, με όλα τα ρετζίστρα και τον όγκο και τις οκτάβες και τα μπάσα και το χαμό, το ακκορντεόν είναι ένα ανσαμπλ μόνο του, που σαν να ήθελε να αντικαταστήσει μια ολόκληρη ομάδα οργάνων. Γι' αυτό και περπάτησε πολύ το κλισέ "μία φράση μπουζούκια, μία ακκορντεόν." Στέκεται πολύ καλά μόνο του. Το πώς ταιριάζουν μεταξύ τους όργανα που δεν ταιριάζουν, έχει διάφορες λύσεις. Μπορεί το ακκορντεόν να παίζει μελωδία, τα ξύλινα μια άλλη κόντρα μελωδία αντιστικτική. Μπορούν αν υπάρχει κάποιο χαρακτηριστικό μοτίβο ρυθμικό να συμμετάσχουν ρυθμικά και συνοδευτικά. Όμως τότε, πώς μπορείς να τα "σβήσεις" κομψά; Γιατί αν τα αφήσεις έτσι μπορούν να καταντήσουν πνευστή... κιθάρα. Εξαρτάται από το κάθε κομμάτι. Εξαρτάται από τη στάση στο υλικό. Πατάμε στο δόγμα και προσπαθούμε να προσθέσουμε; Ή λύνουμε το κομμάτι στα βασικά συστατικά του και το ξαναχτίζουμε με εντελώς καινούργια ενορχήστρωση; Δε γνωρίζω. Υποθέσεις κάνω. Ναι! Και όπου υπάρχει δεύτερη φωνή στη φωνή (τραγούδι) που δεν τραγουδιέται, μπορεί να την κάνει. Σε κάποια μικρή απάντηση μπορεί να τονίσει στην οκτάβα για περισσότερο εφέ. Με το πιάνο ταιριάζει πάρα πολύ σε γρήγορα περάσματα, δένουν μαζί τόσο καλά που είναι λες και έχεις 1 ηχόχρωμα. Π.χ. σε κλίμακες, ή αρπέτζιο. Σωστά είναι σαν προσέγγιση. Μόνη μου ένσταση ο στενός ήχος του κουαρτίνο και η σχετικά μικρή εκφραστικότητα για την περιοχή του. Για το κλαρινέτο sib τι να γράψω, από τη στιγμή που παίζεις κι ο ίδιος έχεις γνώμη για το όργανο. Επίσης να επιβεβαιώσω ότι μιλάμε για κλαρινέτο και όχι κλαρίνο. Δηλαδή για μπεμ όργανα με +2 1/2 νούμερο καλάμι, και όχι άλμπερτ με βγαλμένες τρίλιες και παιγμένα με καλάμι 0,75 ξυσμένο που έχει γίνει 0.01 και με κερί στη μπουκαδούρα.? Σωστά; Σε αυτή την περίπτωση, με τριάδα κλαρινέτων κουαρτίνο και 2 σιb, έχεις και δυναμικές, και έκταση, και όγκο αν χρειαστεί. Μια χαρά. Μπορείς και στα πιο τζαζε κομμάτια να τα μπλέξεις σε στενές αρμονίες αν θες, συγχορδίες να τις φέρνεις αρπισματικά (πρώτα το 3ο μετά το 2ο μετά το 1ο όργανο και να ανοίγουν ή να κλείνουν), ή να τα στήσεις σε οκτάβες σε μια μελωδία για μέγιστη προβολή, πολλά μπορείς να κάνεις! Ώρα για αχρείαστες ασυναρτησίες και κινδυνολογία: Το δύσκολο μετά είναι η ενορχήστρωση όπως είπαμε. Γιατί αυτό που έχω καταλάβει εγώ στις περισσότερες τέτοιες δουλειές που μου έχουν τύχει (ως άσημος τυχαίος μουσικός κάτω του μέσου όρου) είναι ότι αυτή η μουσική είναι χιλιοπαιγμένη, χιλιοακουσμένη, χιλιοαγαπημένη. Οι μουσικοί του "κυρίως κορμού" θα έρθουν έτοιμοι. Θα παίξουν τις εισαγωγές τους, τις ανταποκρίσεις τους, θα γεμίσουν, θα σχολιάσουν όπου ζητείται. ΔΕ θα δώσουν χώρο στα πνευστά. Το οποίο αναγκάζει πολλές φορές τον ενορχηστρωτή να παίξει άμυνα, και να προσπαθήσει να "αναρτήσει" τα πνευστά επί του κόμπακτ σχήματος, ως ένα χέρι λούστρο ας πούμε ή ως στολίδια, ώστε να αποφύγει να διαταράξει τις έτοιμες ισορροπίες. Άλλες φορές αυτό είναι το ζητούμενο, και το πράγμα πάει μόνο του. Μια απαντησούλα, μια δεύτερη φωνή, ένα σουτιέν και όλα καλά. Σε άλλα κομμάτια δεν περπατάει, και οι μουσικοί (πνευστοί) βρίσκονται σε αμηχανία, καταλήγοντας να κάνουν ζέσταμα στη δουλειά στην ουσία, μέχρι να έρθει να τους ανοίξει κάποιος τον διακόπτη να πάρουν πχ ένα σόλο αυτοσχεδιαστικό, ή μια εισαγωγή, μια απάντηση ουσιώδη, κάτι που να τους συνδέει και πάλι με την υπόλοιπη ορχήστρα. Εγώ εύχομαι να είναι τέτοιο το κλίμα στην ορχηστρα και τέτοιες οι ιδέες σου, ώστε ΟΛΟΙ οι μουσικοί να ενθουσιαστούν από την ενορχήστρωση και να την υποστηρίξουν. Να δώσουν το χώρο στα πνευστά, να τα ακούνε, να τα υπολογίζουν ως κορμό και όχι ως τρυποβουλώστρες. Να μην γίνει δηλαδή μια κατάσταση του στιλ "Έχει εδώ κάτι κιθάρες βρώμικες, να τις κάνει το κλαρίνο; Εδώ μπαίνουν 4 τρομπόνια και 3 τρομπέτες, να τα κάνει το κλαρίνο; Ρε συ έχει εδώ κάτι πιατίνια, να τα κάνει το κλαρίνο;??? Να τα κάνει αν ταιριάζει. Όχι επειδή δε βγαίνουν τα κουκιά. Καλή επιτυχία! Και στενή συνεργασία με τους μουσικούς! Γιατί μερικές φορές στο χαρτί όσα φαίνονται εύκολα είναι δύσκολα, κι όσα φαίνονται δύσκολα είναι εύκολα!

Τα πλαϊνά με πάχος 1.5 χιλ κόπηκαν και είναι έτοιμα να… λυγίσουν… τα spex λένε ότι κάθε πλευρά έχει τρία κομμάτια με συνολικό πάχος 4.5 χιλ.

Νεκρανάσταση το θέματος, μιας και πήρα slide της προκοπής επιτέλους. Γύρισα όλο το Άμστερνταμ, συν την Ουτρέχτη, δοκιμάζοντας τα λιγοστά slides που είχαν σε στοκ τα μουσικο-κιθαρομάγαζα. Δε με βόλευε κανένα, έχω πολύ λεπτά δάχτυλα, οπότε ειδικά το μικρό δάχτυλο επέπλεε σε όλα. Κάπως όμως έπεσα πάνω στην εταιρία "The Rock Slide", που βγάζει μόνο brass slides, αλλά σε όλα τα μεγέθη. Εκεί έχουν signature μοντέλα ο Ariel Posen και ο Joey Landreth, που παίζουν και οι 2 με pinky. Έδωσα 30 ευρώ, αλλά το ευχαριστήθηκα. Το slide φοριέται σαν γάντι στο μικρό μου δάχτυλο, έχω λίγη δυσκολία στο να φτάσω τη μπάσα Μι, αλλά κατά τ'άλλα κανένα πρόβλημα. Θα ανεβάσω λίγο το action στην Τέλε και όλα καλά.

Εγώ μάλλον τον super twang θα επέλεγα.

Ευχαριστώ πάρα πολύ @gmoukou και @Ali Barout, για τις απαντήσεις σας. Ήταν πλήρως κατατοπιστικες και ειδικά η όλη ανάλυση των οργάνων. @Ali Barout σε υπερευχαριστω γι' αυτο, με βοήθησε πολύ. Όσον αφορά το φλαουτο το έχω καταλάβει ότι είναι το πιο ασφαλές όργανο για τα κομμάτια αυτά. Το θέμα είναι ότι "παιζεται" να μην έχουμε φλαουτο τελικά (δυστυχως), γι' αυτο σκέφτηκα το quartino (υπάρχει το όργανο και ο μουσικός γι' αυτο) ή έστω το κλαρινέτο sib έτσι ώστε να κάνει πλάτες στα refrain με φιγούρες, τριλλιες και γενικά πινελιές σε δυναμική piano έστω και μέχρι το ψηλό Ρε που προαναφερθηκε. Για κάποιο λόγο όμως "καλύτερο" μου φαίνεται το quartino γι' αυτη τη δουλειά, επειδή χωρίς να ξέρω το γιατί μου παραπέμπει λίγο σε φλαουτο, είναι πιο λεπτός ο ήχος του, ενώ του κλαρινέτο Sib μου ακούγεται πιο βαρύς. Τελοσπαντων, μπορεί να κάνω και λάθος σε αυτό, η πράξη θα το δείξει, πάντως αν τελικά έχουμε φλαουτο εννοείται πως θα μπει αυτο. @Ali Barout θα ήθελα να σε ρωτήσω μερικά ακόμα πραγματάκια αν έχεις την καλοσύνη. 1) Ο ήχος του accordeon με ποια όργανα (από τα παραπάνω) κολλαει; Εχω την εντύπωση ότι με του φλαουτου κολλαει, με του κλαρινέτου όχι και τόσο (σε περίπτωση π.χ. να παίζουν μελωδία ταυτοχρονα). Εκτός και αν γίνει το κοντράστ που λέγαμε πριν. 2) Το φλαουτο πως θα μπορούσε να παίξει στα κομμάτια αυτά (σε γενικές γραμμες); Φαντάζομαι σαν πλάτη στα refrain με πινελιές , και ισως και το θέμα σε κάποια κομμάτια, σωστα λέω η κανω λαθος; Μου είπες ότι μπορεί να γίνει ντουμπλαρισμα με το πιάνο, μπορείς να μου πεις για αυτο; 3)Αν μπορείς να μου πεις, αν βρισκεις σωστά αυτά που έγραψα παραπάνω περί φλαουτου, κλαρινέτο, quartino κ.λ.π. Και αν εχεις ορεξη να κανεις μια μικρή ανάλυση για το κλαρινέτο sib σχετικα με την όλη φάση. Αυτά λοιπόν από μένα! Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ!!

αυτο το λυσαμε ρε συ το 2012 τι το ξεθαβεις? ? εξαρταται απο το ΤΙ παιζεις και ΠΩΣ παιζεις,αν παζεις παΝΚΣ ,βαρας σαν ΦΟΥΣΤΗΣ εχεις ελαφριες χορδες και εχεις και μηδενικο relief αναγκαστικα θα σηκωσεις action (οσο και τελειο fret leveling & crowning να κανεις) ,αν παιζεις metal ,χτυπας απαλά τΣι χορδΑΙ ,εχεις βαριες χορδες και λιγο relief βαλτο και στο 0,8 ? Προσωπικα παντως ΠΟΤΕ μου δεν ΜΕΤΡΑΩ action και relief με μηχαΝιΖματα ,μονο με το feel & το ματι...οποτε ουτε ξερω τι action εχουν οι κιθαρες μου (παιζουν βουτυρο παντως ,το ξερω γιατι ο @Nestoras μου παραπονιεται για αυτο καθε φορα που παιζει με κιθαρα μου γιατι ειναι ΑΝΔΡΑΣ και οχι φλωρος σαν και εμενα ? και θελει ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ απο την κιθαρα ) καντο 1ο και 14ο-15ο και μετρα στο 7ο και 8ο ειναι καλυτερη η μετρηση ετσι ?

Γενικα για εναν κλασσικο ηχο στρατ θες Α5 wound γυρω στα 6Κ. Απο τα σετακια που λινκαρες το κλασσικο ειναι το https://reverb.com/item/10051641-stratocaster-vintage-correct-50s-early-60s-pickups-set-srv-frusciante-strat-guitar-fender-q-pickups?utm_source=android-app&utm_medium=android-share&utm_campaign=listing&utm_content=10051641 Τα υπολοιπα ειναι μικρες τροποποιησεις πανω σε αυτο το βασικο θεμα (με εξαιρεση το σετ του Gilmour κ του srv που δεν θα το ελεγα εντελως κλασσικο). Επισης με βαση αυτο που λες εδω " Αυτο που θελω λοιπον ειναι classic strat ηχο (twangy) αλλα προς των 60's (των 50's μου φαίνεται πολυ πριμαριστος ο ηχος) και bridge οχι πολυ πριμαριστος και να μη ξύνει (σκεφτομαι κ με coil tap)! Παραθετω καποιους και οι έμπειροι αν θελετε βοηθειστε!" φαινεται, εφ'οσον θες και λιγο να ψαχτεις παραπανω και να εισαι λιγο περιπετειωδης, εξαιρετικο. https://reverb.com/item/5745293-stratocaster-a5-super-twang-custom-strat-pickups-set-vintage-hand-wound-by-q-pickups?utm_source=android-app&utm_medium=android-share&utm_campaign=listing&utm_content=5745293 Τελος να ξερεις οι μαγνητες του Κροατη ειναι ΦΟΒΕΡΟΙ. Προσφατα πηρα εναν tele bridge esquire απο αυτον κ εληξε η αναζητηση μου σε τελε bridge μαγνητη.

65 θα δώσει. 80 είναι για τους πλούσιοι, που έχουν σμαρτφώνι με απλικέϊσο και ανδροειδές τελευταίας τεχνολογίας τέσλα και πάνω. Για τον Μασκ είναι τα 80 ασούμε.

Ωραία παρέα, τα καλύτερα παιδιά σε ένα τραπέζι. Μιλήσαμε για stratocaster με μικρές παρεκκλίσεις, ? μάθαμε περισσότερα για όλους, είπαμε 2-3 πράγματα για τη θεματολογία του φόρουμ που ακόμα και ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού παρακούγοντας, τσίμπησε για να μας πει πως είδε τον Larry Carlton στο Blue Note, κάναμε πλάκα με τις αγγελίες... και έτσι πέρασαν 4 ώρες χωρίς να το καταλάβω. Καιρό είχα να μιλήσω με τοσο κόσμο με κοινά ενδιαφέροντα και το χάρηκα πολύ. Σας ευχαριστώ για την παρέα, Απόστολε, Αλέξη, Νίκο, Νέστορα και Πέτρο.