Πίνακας συμμετοχής

I went out to the hazel wood, Because a fire was in my head, And cut and peeled a hazel wand, And hooked a berry to a thread; And when white moths were on the wing, And moth-like stars were flickering out, I dropped the berry in a stream And caught a little silver trout. When I had laid it on the floor I went to blow the fire a-flame, But something rustled on the floor, And someone called me by my name: It had become a glimmering girl With apple blossom in her hair Who called me by my name and ran And faded through the brightening air. Though I am old with wandering Through hollow lands and hilly lands, I will find out where she has gone, And kiss her lips and take her hands; And walk among long dappled grass, And pluck till time and times are done, The silver apples of the moon, The golden apples of the sun.

Δε Μου Μιλάς (Verse1) Για έναν μύθο, για ένα ψέμα, πια το δύο νιώθει ένα. Ποιος να ακούσει να πιστέψει το σκοτάδι να μαγέψει. (Chorus1) Από τα χέρια μου γλιστράς μου κάνεις νόημα πια δε μιλάς Πάλι στον τοίχο καρφώνεις το βλέμμα. Δε με κοιτάς, με προσπερνάς. Για ποιο ταξίδι σου γερνάς; Χωρίς τα χέρια μου να τα κρατάς Δε μου μιλάς Δε μου μιλάς Δε μου μιλάς (Verse2) Με αεροπλάνο Ή με πλοίο, ένας δρόμος πια για δύο. Μια να φύγω μια να μείνω, ούτε ζεστή, ούτε κρύο (Chorus2) Από τα χέρια μου πονάς; Μου κάνεις νόημα πια δεν μιλάς. Σβήνεις τον ήχο, στον κόσμο σου μέσα. Δε με κοιτάς, με προσπερνάς. Για ποιο ταξίδι ξεκινάς; Χωρίς στους ώμους μου να ακουμπάς. Δε μου μιλάς Δε μου μιλάς Δε μου μιλάς