Πίνακας συμμετοχής

φυσιολογικό είναι απλά έτσι μάθαμε. Υπάρχει κόσμος σήμερα που δεν μπορεί να ακούσει το umma gumma ή το obscured by clouds, δεν συζητάω κάν για πχ piper.... Κατα τη γνώμη μου ο ήχος του David φτιάχτηκε εκεί στο dark side και με τράβηξε στο shine on που το έπαιζα επί μήνες, με ενθουσίασε στο dogs και ίσως έφτιαξε μια ακόμα τελειότητα στο wall. Αλλά όταν ακούσω meddle, θέλω τον ήχο του meddle, όχι του wall ασχέτως αν θεωρώ τον τελευταίο καλύτερο

36 χρόνια απόσταση (1972 και 2008) μεταξύ τους οι ήχοι του Δαυίδ... όσο νά'ναι μια διαφορά θα την έχουν... Γνώμη μου.., σήμερα εκείνος ο "άδειος" ήχος του απ'το πρωτότυπο ας πούμε ότι έχει ξεπεραστεί.. βέβαια και ο σημερινός του, τότε μάλλον θα ξένιζε!

single coils και πάλι single coils..... ήχος αξεπέραστος!! Καλά μιλάμε σε κάποια σημεία ανατρίχιασα ρε Γιώργο.. ηχάρα τώρα, αλλά πάνω απ'όλα πολύ ωραία παιξίματα! Εύγε!

Φαντάζομαι ότι έπαιξες με την ultra. Ίσως με την special και τους μονούς της texas, θα ακουγόταν πιο κοντά και φυσικά και με λιγότερο κομπρέσιον και διστόρσιον που έχεις τώρα...... Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες.... Γιώργο ίσως το καλύτερο παίξιμο σου που έχω ακούσει μέχρι τώρα, δεν αναφέρομαι στο σόλο αυτό καθ'αυτό αλλά στις πενιές και στο "πάτημα" σου.... σε μερικά σημεία χρονικά δεν είσαι ακριβώς, αλλά δεν γαμείς! Πιάνεις κι εσύ όμως ρε γαμώτο Gilmour..... όσο "εύκολος" φαίνεται και ακούγεται σε ήχους και παίξιμο, άλλο τόσο μανούρα είναι! Την άλλη φορά Santana που είναι πίις οφ κέικ...?

Είναι από τα πιο ωραία σόλο που έχω ακούσει. Ίσως το αγαπημένο μου (μακάρι και να ήξερα να το έπαιζα). Κανονικά, χρησιμοποιεί ένα tube driver για να πάρει αυτό το fuzzy ηχο, κάτι που δεν έχω (και ούτε μπορώ να βρω κάτι αξιόλογο). Χρησιμοποίησα έναν κλώνο του op amp big muff που έχω, και μπόλικο tape delay. Αναλυτικότερα: stratocaster->comp->ts9->op amp big muff->tape delay->Vox mv50 emulated output->cakewalk (λίγο EQ, reverb, και πανάρισμα δεξιά-αριστερά) (το ξανάγραψα, λίγο βελτιωμένο, με single coils και λιγότερο compression) echoes2.mp3 To σόλο είναι αυτό:

Ο δάσκαλος δεν είναι πια μαζί μας. in.gr: Ανείπωτη θλίψη: Πέθανε ο σπουδαίος ντράμερ και δάσκαλος της τζαζ Νίκος Καπηλίδης. https://www.in.gr/2022/06/04/life/music/aneipoti-thlipsi-pethane-o-spoudaios-ntramer-kai-daskalos-tis-tzaz-nikos-kapilidis/

Ήχος απίστευτος, παίξιμο απίστευτο, τα πατήματα συμφωνώ και εγώ... πολύ καλά. Επίσης πιστέυω ότι όσο και να ήθελες να πλησιάσεις τον ήχο στο πρωτότυπο αυτός κουβαλάει την δικιά σου προσωπική ταυτότητα που την ακούω συνέχεια στις κιθάρες που γράφεις και αυτό το βρίσκω εξαιρετικό.

πολύ ωραίο το παίξιμο, ο ήχος αρκετά κοντά, λίγο πιό άδειος. Βέβαια θα πω την αμαρτία μου, δεν μου αρέσει καθόλου η εκτέλεση αυτή, ούτε ο ήχος του Gilmour στην εκτέλεση αυτή. Είναι βρώμικος, μπάσος με πολύ γρέζι. Είναι γενικά ο ύστερος μετά wall ήχος του που δεν με τραβηξε ποτέ ιδιαίτερα. Μάλλον θα έλεγα σιγά σιγά με έδιωξε. Θα κρατήσω το ορίτζιναλ στο meddle και φυσικά αυτό

Μπράβο Γιώργο. Όχι τόσο για τον ήχο, όσο για το παίξιμο. Θα έλεγα το καλύτερο σου παικτικα ως τώρα γιατί ο χρόνος σου ήταν σωστοτατος. Το "πάτημα" σου που λέει κι ο Φώτης πιο πάνω.

Είχα την τύχη και την τιμή να εργάζομαι για κάποια χρόνια μαζί του στο ίδιο Ωδείο. Για το μουσικό του ταλέντο και τα πεπραγμένα του, δεν χρειάζεται να γράψω κάτι, είναι γνωστά. Για όσους δεν τον είχαν γνωρίσει από κοντά, ήταν ένας ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ άνθρωπος, που τον εκτιμούσαμε όλοι μας, δίχως εξαίρεση. Καλό ταξίδι κύριε Νίκο

Όντως πολύ καλό παίξιμο, μπράβο Γιώργο.

Ο ήχος καλός, αλλά το παίξιμο είναι καλύτερο (εκτός από κανα 2 σημεία) που πήγες να κάνεις κάτι μαγκιές εκτός ύφους.

Καλημέρα , μιας και σου αρέσουνε αυτού του είδους οι μουσικές ,άκου (αν δεν τον ξέρεις ήδη) και το μέλος του Noiz (εγώ από εδώ τον έμαθα ) Γιώργο Σκαρογιάννη .Φοβερός κιθαρίστας με μια ιδιαίτερη αγάπη για Ιρλανδέζικες και Κέλτικες μουσικές.