Δεν είναι μόνο το ελληνικό κράτος που καμιά βρισιά δεν είναι αρκετή γι' αυτό. Είναι το μουσικό κατεστημένο της ελλάδας. Εδώ επιτρέπεται να μιλάμε μόνο για χατζηδάκις και θεοδωράκης και γι' αυτούς ακόμη, στις άκρες τους κι επιφανειακά. πχ το 3ο πρόγραμμα που είναι ό,τι καλύτερο στο ραδιόφωνο, ποτέ ποτέ δεν έπαιξε Βαγγέλη παρά μόνο την ημέρα του θανάτου του. Το κατεστημένο τον θεωρούσε παρία. Δεν καταλάβαινε το μεγαλείο του. Ήταν εχθρός του.
Θα πω και το εξής. Ο Βαγγέλης αντίθετα από μισέλ ζαρ ή όποιο άλλο επίδοξο παλικάρι μιλούσε σε ώρες μια γλώσσα τρομακτική και μακρινή. Εκτός του κόσμου μας. Μιλούσε με την ψυχρή ουδετερότητα του σύμπαντος. Αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από τη φωνή του θεού.