Προς το περιεχόμενο

Πίνακας συμμετοχής

  1. cos_dr

    cos_dr

    Μέλος


    • Βαθμοί

      1

    • Αναρτήσεις

      15323


  2. LK

    LK

    Moderator


    • Βαθμοί

      1

    • Αναρτήσεις

      13416


  3. gkourmoul1

    gkourmoul1

    Μέλος


    • Βαθμοί

      4180

    • Αναρτήσεις

      9837


  4. Giannis11

    Giannis11

    Μέλος


    • Βαθμοί

      0

    • Αναρτήσεις

      9


Δημοφιλές περιεχόμενο

Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 05/22/22 σε Αναρτήσεις

  1. 1 βαθμός
  2. Πολύ καλά έκανε και παραιτήθηκε. Διότι όταν "δεν σε ενδιαφέρει να αποδείξεις τίποτα ούτε στον admin ούτε στους άλλους εδώ (εμάς)". Όταν δε "αλλωστε ξέρουμε πως περνάει από τα μέρη μας μόνο όταν έχει χρόνο να "κάψει"." .... ΤΟΤΕ Πατάς το "κουμπί" "αποσύνδεση" ....και δεν ασχολείσαι. Δεν χρειαζόταν να γίνει με τυμπανοκρουσίες.
    1 βαθμός
  3. Μία μικρή παρένθεση, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούργιοι και οι νέοι. Ο Βαγγέλης κάποια στιγμή είχε συνεργασία και με τον Jon Anderson (των YES), με τον οποίο εκτός των άλλων είχε κάνει και ένα άλμπουμ με τίτλο The Friends of Mr Cairo. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ υπήρχε και ένα τραγούδι με τίτλο State of Independence. Στο συγγεκριμένο κομμάτι ο Βαγγέλης είχε γράψει την μουσική και ο Jon Anderson τους στίχους. Αργότερα, η Donna Summer σε δικό της άλμπουμ, συμπεριλαμβάνει το συγκεκριμένο κομμάτι. Παραγωγός είναι ο Quincy Jones και ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στα φωνητικά (backing vocals) είναι οι: James Ingram Kenny Loggins Stevie Wonder Dianna Ross Lionel Richie Michael Jackson Dionne Warwick Στην συγκεκριμένη παραγωγή, ο Quincy Jones χρησιμοποίησε κάποιους μουσικούς, μεταξύ των οποίων οι Steve Porcaro και David Paich (των Toto) και τον Greg Phillinganes. Αργότερα κάποιους από τους μουσικούς ο Quincy Jones τους χρησιμοποίησε και στο άλμπουμ Thriller του Michael Jackson. Εκτός από ορισμένους μουσικούς οι περισσότεροι τραγουδιστές χρησιμοποιήθηκαν και στο We Are The World.
    0 βαθμοί
  4. το φανταστηκα.. ναι ξερω για το intonation , απλα ειχα μεχρι τωρα strat style τρεμολο και το εφτιαχνα απο τα βαγονακια. ευχαριστω και παλι!
    0 βαθμοί
  5. Απο εκεί ρυθμίζεις το Intonation. Intonation = οι νότες στο 12 τάστο (και συνολικά η κιθάρα) να μην "φαλτσάρει". Μπορείς να δεις αυτό το βίντεο Σαν θέμα εντάσσεται στο κομμάτι του setup της κιθάρας, του οποίου ένα κομμάτι είναι η ρύθμιση του intonation περισσότερα εδω -> Γενικά είναι μεγάλο θέμα, δες αυτά που έστειλα, διάβασε και άρθρα στο ιντερνετ και εδώ είμαστε αν έχεις κάποια απορία.
    0 βαθμοί
  6. Platinum Jubilee pudding : Lemon Swiss Roll and Amaretti Trifle Δεν υπάρχει (για να ξηγιΩμαστε εγώ τα γλυκά Δεν ξέρω να τα φτιάχνω αλλά τα τρώω μετά μανίας, αυτό το αριστούργημα το έφτιαξε η σύζυγος)
    0 βαθμοί
  7. ευχαριστω για την απαντηση, κι εμενα απο κει μου φαινοταν για edge III , αλλα με προβληματισε το αρθρο. ξερεις μηπως πως /που ρυθμιζουμε τις μπροστα αλενοβιδες? εχει 2 τρυπες , μπαινουν καποια μπροστα και καποια πισω? πρωτη φορα με floyd rose , βλεπεις ?
    0 βαθμοί
  8. Edge III ειναι, δες προσεκτικά πως είναι τα saddles
    0 βαθμοί
  9. Η πρώτη G&L που αγόρασα, και τελικά επέστρεψα, είχε κάποια θέματα που μου δημιουργούσαν αρνητική στάση προς το όργανο και την φίρμα. Είχε ένα ράγισμα, το headstock έδειχνε (και ήταν) δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μανίκι, και ήταν αρκετά βαριά, παρότι ήταν thinline. Είχα απογοητευτεί, και δεν ειχα σκοπό να ξαναγοράσω αλλο μοντέλο της εν λόγω εταιρίας, μέχρι που είδα την ASAT TRIBUTE DELUXE. Την ερωτεύτηκα αμέσως, σε σημείο να ψάξω να την βρω από reverb (από ένα κατάστημα στο Βέλγιο), μιας και μόλις είχε εξαντληθεί η διαθεσιμότητα στο Thomann. Η τιμή της είναι περίπου 650 ευρώ. Εγώ τη βρήκα, ως εκθεσιακό προϊόν, στα 520. Εμφάνιση Αυτό που με κέρδισε, εξ’αρχής, ήταν η εμφάνιση. Πρόκειται για ένα όργανο, πανέμορφο, από άκρη σε άκρη. Το όμορφο μπλέ maple top με το λευκό binding, η βαρβάτη γέφυρα, το σκούρο της ταστιέρας, οι μοντέρνες γραμμές του σώματος ήταν καθοριστικά. Μάλιστα, δεν με ενόχλησε ούτε στο παραμικρό το μεγάλο headstock, καθώς το μαύρο χρώμα το κάνει να μοιάζει πολύ μικρότερο. Τα χειριστήρια είναι λιτά και μικρά σε όγκο, pickguard δεν υπάρχει, και μια αύρα φρέσκου σχεδιασμού έρχεται να ταράξει τα (δικά μου) νερά που έχουν συνηθίσει να πλέουν παραδοσιακού σχεδιασμού telecaster. Ποιότητα κατασκευής Σε γενικές γραμμές, το (made in Indonesia) όργανο είναι πολύ καλά κατασκευασμένο, σε γενικές γραμμές, και ποιοτικώς κοντά σε μια ΜΙΜ fender. Η διαφορά είναι ότι ενώ στην fender όλα τα μέρη του οργάνου είναι ίδιας ποιοτικής εμβέλειας, η G&L επιμένει να είναι λίγο...των άκρων. Ο διακόπτης και τα ποτενσιότετρα θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη αίσθηση, όπως και το φινίρισμα θα μπορούσε να ήταν τελειότερο σε κάποια σημεία. Η τρύπα του ενός ποτενσιομετρου δεν έχει κεντραριστεί εντός της κυκλικής έσοχής, με αποτέλεσμα να «βρίσκει» λίγο στο ξύλο την ώρα που το γυρνώ. Minor faults (για μένα) που λένε και οι Εγγλέζοι, αλλά αρκετά για να σπρώξουν κάποιους «παράξενους» αγοραστές να επιστρέψουν το προϊόν. Δεν έχει άδικα τη φήμη, περί ατελειών, η Αμερικάνη εταιρία. Στον αντίποδα, υπάρχουν τομείς που είναι σαφώς ανώτερη... του μέσου όρου της. Το μανίκι και η ταστιέρα είναι, απλά, φανταστικά. Τα medium jumbo ταστα είναι αρκετά καλοδουλεμένα, χωρίς κοφτερές άκρες. Το maple top δεν το βρίσκεις σε fender τέτοιας κατηγορίας τιμής. Η (top load) γέφυρα, που προέρχεται από την αμερικάνικη έκδοση, έρχεται για να δέσει το γλυκό. Πρόκειται για έναν βαρύ, μεταλλικό όγκο, ο οποίος δεν είναι απλά βιδωμένος στο σώμα, αλλά εσωτερικά του (σώματος) είναι γαντζωμένο. Πραγματικά στιβαρή γέφυρα, με πολύ ποιοτικά βαγονάκια, και με μια βιδούλα στο πλάι όπου (μόλις τελειώνει το σετάπ) πιέζει τα saddles, κλειδώνοντάς τα μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να γίνονται ένα σώμα.Ως εκ τούτου, οι δονήσεις μεταφέρονται απ’ όλη τη γέφυρα στο σώμα, με το sustain να είναι έντονο, ακόμα και ακουστικά. Τα κλειδιά κουρδίσματος δεν προβληματίζουν, στο κούρδισμα. Το nut, από την άλλη, ήθελε άνοιγμα σε όλα τα αυλάκια για να κινούνται ελευθερα οι χορδές στο εσωτερικό. Η κιθάρα έφθασε ασετάριστη, κάτι που δεν μου προξένησε και πολλή εντύπωση, είναι η αλήθεια. Μαγνητες Επίσης, κατευθείαν από το αμερικάνικο eργοστάσιο, έρχονται και οι μαγνήτες. Δυο διπλοί με δυνατότητα split. O neck είναι Alnico 5 (42 gauge, 5K turns) στα 7,9Κ ως διπλός και στα 4Κ ως μονός. Ο μαγνήτης στη γέφυρα είναι Αlnico 5 (43 gauge, 7K turns) στα 13,5Κ ως διπλός και 6,9Κ ως μονός. Είναι αρκετά hot, με μπολικο definition (ειδικά ο bridge), και ηχητικά πλησιάζουν μαγνήτες απο les paul, αλλά με brightness που θυμίζει telecaster. Τους αρέσουν τα βρώμικα, ενώ τα πάνε εξαιρετικά καλά και με τα καθαρά, προσφέροντας έναν πολυ παχύ, με λιγο twang feel, ήχο. Ισορροπημένο θα χαρακτήριζα το συχνοτικό φασμα τους, ιδανικό για κάθε είδος μουσικής. Εντύπωση μου προκάλεσε το πόσο καλά «καθαρίζουν» με το volume της κιθάρας. Τραβόντας το ποτενσιόμετρο του tone, έρχεται η αποκάλυψη. Συνήθως οι μαγνήτες σε split mode ακούγονται περισσότερο σαν μισός διπλός, παρά σαν ολόκληρος μονός. Σε αυτούς τους μαγνήτες δεν συμβαίνει αυτό. Όταν σπλιτάρουν, ο ήχος είναι γεμάτος και με χαρακτήρα. Δεν θυμίζει τόσο telecaster, όσο στρατοκαστερ στα αυτιά μου. Εξαιρετική επιλογή μαγνητών για το όργανο αυτό. Εάν ο neck είχε λίγο περισσότερο definition θα την χαρακτήριζα ως τέλεια επιλογή. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι G&L δεν έχουν πολλές ηχητικές ομοιοτητες με κλασικές telecaster. Έχουν τον δικό τους, ξεχωριστό, ήχο που θυμίζει, αλλά δεν είναι, tele… Ανεση στο παίξιμο Η άνεση αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα της κιθάρας αυτής. 3272 γραμμαρια, μοιρασμένα απ’ άκρη σε άκρη της κιθάρας, το μαρτυρούν. Το μανίκι είναι ένα κλικ πιο βαρύ και με στιβαρή αίσθησh, σε σχεση με αντίστοιχο από fender/squier. To -από nato κατασκευασμένο- σώμα, επίσης, είναι αρκετά πιο λεπτό και ελαφρύ. Υπάρχει το μοντέρνο κόψιμο στο σωμα, ωστε να εφαρμοζει η κοιλιά του παίχτη, προσφέροντας υποδειγματική άνεση στο καθισμό παίξιμο. Επίσης, οι γωνίες περιμετρικά του σώματος είναι στρογγυλεμένες, αυξάνοντας ακόμα παραπάνω τα επίπεδα άνεσης, τα οποία ξεπερνούν εκείνα μιας στρατοκαστερ. Μέχρι και η γέφυρα έχει τέτοια σχεδίαση ώστε να μην ενοχλεί στο παραμικρό το «παρκαρισμένο», πάνω της, χέρι. Τα χειριστήρια είναι σε διαφορετικό σημείο, σε σχέση με μια κλασική tele, αλλα τουλάχιστον η πρόσβαση στο volume είναι πολύ ευκολότερη. Το classic C μανίκι, με 12άρι radius, είναι το κατι άλλο, μακράν το πιο άνετο σε σχέση με όποιας άλλης τελεκάστερ έχω πιάσει. Τα τάστα είναι ψηλά και πολύ φαρδιά, και ο συνδυαμός τους με την εξαιρετική αίσθηση της rosewood ταστίερας, κάνει τη διαφορά. Χαρακτηριστικά - CONSTRUCTION: bolt-on - SCALE: 25 1/2" - PICKUPS: Neck - G&L AS4255B, Bridge - G&L AW4470B - BODY WOOD: Premium Flame Maple top over Mahogany - NECK WOOD: Hard-Rock Maple with Maple or Caribbean Rosewood fingerboard - NECK PROFILE: G&L Modern Classic with 9 1/2" radius - NUT: 100% natural bone - FRETS: 22 medium jumbo, Jescar 57110 18% nickel silver - TUNING KEYS: 12:1 ratio, sealed-back - BRIDGE: Leo Fender-designed G&L Saddle-Lock™ with chrome-plated brass saddles - CONTROLS: 3-position pickup selector, volume, tone with push/pull coil split for both pickups Ήχοι Origin 20 και nobels ODR mini, στο οποίο σταδιακά ανεβάζω gain gl odr or20.mp3 Laney supertop με cleanish ήχο gl laney cleanish.mp3 Laney supertop με βρώμικο ήχο (από πετάλια) gl laney mid-high gain.mp3 Laney supertop με split gl laney split.mp3
    0 βαθμοί
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+03:00
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...