Πίνακας συμμετοχής

Κι όμως, αν παρακολουθήσει κανείς βίντεο από σεμινάρια, συνεντεύξεις κλπ θα δεί οτι όχι μόνο έλεγε τι, με τι, πως, γιατί.... ταυτόχρονα η ταπεινότητα του ήταν παραπάνω από υποδειγματική....

Και ρευστός, κελαριστός, με ψωμί, κλπ. Μακάρι να ήξερα Γιώργο μου. Μα δεν μπορώ να τον πετύχω. Λίγα tips. - Έπαιζε μόνο στον bridge μαγνήτη, και χαμήλωνε αρκετά τα tone και vol. - Έχει πολλά μεσαία και όχι αρκετά μπάσα από τον ενισχυτή. - Δεν έχει τόσο gain όσο φαίνεται, και λογικά πρέπει να έχει και κομπρέσορα. - Ο τρόπος που άγγιζε τις χορδές με την πένα είναι μεγάλο στοιχείο του ήχου του.

Ακόμα ο ήχος του θεωρείται holy grail. Ακόμα ο κόσμος ψάχνει να βρει πώς να τον προσομοιώσει. Έλα όμως που ο αληταράς έπαιζε με ένα σωρό διαφορετικά setup (έναν σκασμό διαφορετικούς ενισχυτές και κιθάρες έχει αλλάξει) και πάλι έτσι ακουγόταν ....

εγω μετά από τόσα χρόνια απορώ πως βγαίνει αυτός ο ηχος. Εννοώ τον άκουγα από το 1975 από το bundles και έπρεπε να περάσουν σχεδόν 20-25 χρόνια για να έχουμε πρόσβαση στα βίντεο με youtube και να βλέπω τι κάνουν τα χέρια του. Όλα αυτά τα χρόνια ήμουν σίγουρος ότι είχε πετάλια. Δεν συζητάμε για τα ακόρντα και πιασίματα. Και είχα διαβάσει και συνεντεύξεις. Όλο έλεγα σιγά μην πει με τί παίζει... και μια λεπτομέρεια, έχω ένα μοναδικό βινύλιο το sand και όλη τη δισκογραφία του με ΑΛΛΟΥΣ. Δικούς του δίσκους άκουσα γύρω στο 1995 και πέρα. Δυστυχώς το sand ήταν ένας από τους 5 δίσκους μαζί με άλλους 2 αγαπημένους (startled insects και yellow jackets) και 2 mofi cd που πάνω τους είχα κάτι ηλιακά panel και προσπαθούσα να φορτίσω στο δωμάτιο μια ...μπαταρία αυτοκινήτου. Φωτιά δεν πήραμε, αλλά οι δίσκοι είναι σαν τα κύματα του Δούναβη. Όχι του γαλάζιου, του ...μαύρου.

Απορρώ,πώς και δεν τον είχε ανακαλύψει ο Χαρδαβέλλας,τότε που έκανε εκπομπές,για τους εξωγήινους!