Πίνακας συμμετοχής

Δεν έχει τόση σημασία αυτό. Και με plugins να παίζεις, μπορεί να μην καταλάβει κανένας διαφορά. Το θέμα είναι η δική σου αίσθηση όταν παίζεις.

Όχι. Ένας λαμπάτος ενισχυτής (σε αντίθεση με έναν solid state) δεν έχει τον ίδιο ήχο με το volume πχ στο 1, και με το volume πχ στο 5, κι ας είναι καθαρός ο ήχος. Αν δεν μπορείς να βάλεις το volume εκεί που πρέπει για να πάρεις το χαρακτηριστικό κομπρεσάρισμα της λάμπας επειδή είναι πολύ δυνατά, χρησιμοποιείς κάποιο είδος attenuation, είτε εξωτερικό, είτε (αν έχει ο ενισχυτής) εσωτερικό.

για άλλη μια φορά ο συνδυασμός σας είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ, το project σας στις διασκευές ΑΞΙΟΖΗΛΕΥΤΟ και ΕΥΓΕ ΣΑΣ και πάντα τέτοια και αδημονούμε για περισσότερα εμείς οι ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ σας ΟΠΑΔΟΙ. Όσο για το quote αυτό είναι ΨΕΥΔΕΣ, ουδέποτε είπα κάτι τέτοιο. Το αντίθετο. Σας προσκαλώ διαρκώς και ζητώ χείρα βοηθείας στον ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ μου για ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΤΥΩΣΗ, για να φέρουμε μαζί ξανά την ΑΛΛΑΓΗ στη χώρα και την Ευρώπη.

μια χαρα εισαι, δεν χρειαζεσαι νεο ενισχυτη της πλακας ομως οποτε keep your cash ? Κάθε φτηνος ενισχυτής που βγαίνει σήμερα (που δεν είναι RI ) είναι βασικά μια παραλλαγή της αρχιτεκτονικής "blues junior" με είκοσι διαφορετικές επωνυμίες πάνω του. Απλά αγοράστε ό,τι φθηνότερο βρείτε, είναι όλα ίδια: input stage, gain/dirt stage, TMB tone stack/recovery, fx send/SS reverb recovery ,mixed into an LTPI,2 fixed bias el84s για 15-20 Watt. Ακόμη και μερικοί πρόσφατοι Marshall χαμηλής ισχύος έχουν εγκαταλείψει τον cathode follower και χρησιμοποιουν fender recovery setup. Μιλαμε για τον "universal amp" όπως η "universal Japanese motorcyle" ?

Είσαι ένας κουμουνιστης εγκλωβισμένος στο σώμα ενός δεξιού

Μπράβο σας, ωραίο project, ανυπομονώ να ακούσω και τα επόμενα! Superfunk είσαι από τους λίγους (αν όχι ο μοναδικός) που τροφοδοτεί το noiz με τέτοια ακούσματα, γουστάρω τρελά!

Τι είπες τώρα... Μπόμπα ? Και το twang attack θεϊκό Μπράβο πουλάκια μου. Αν συνεχίσετε το σχήμα σας έχω παραγγελία: «Υπάρχω», του γνωστού...

Έχουν γνώση οι φύλακες. Δεν μασάνε.

Πας να τον βάλεις σε μπελάδες τον Μοδεράτορα...... έχει και δυο παιδιά! Ξέρεις πόσο πάει η διατροφή σήμερα;

Στο μυαλό μου είσαι... Τα ίδια λέω στον admin και στα άλλα band members που μας έπιασε... γεροντοτζαζίαση. Σιγά μην έρθουν οι... κιουρίες να παρακολουθήσουν τον καταιγισμό από νότες ? Πάλι για μαντράχαλους θα παίζουμε όπως στα (metal) νιάτα μας (όπως προσωπικά εγώ).

Δεν εχει πολυ σημασια, αρκει στην ενταση στην οποια θες να παιξεις, ο ενισχυτης να βγαζει καλο ηχο (δηλαδη να δουλευουν σωστα οι λαμπες). Να μην υπολειτουργει δλδ, και να μην ακουγεται thin. Νομιζω οτι περισσοτερο εχει να κανει με την κατασκευη του κυκλωματος, παρα με το wattage. Καποιους ενισχυτες δεν μπορεις να του παιξεις χαμηλα. Και με καποιους αλλους πιο δυνατους, μπορεις. Και η καμπινα με το/α μεγαφωνο/α παιζει ρολο, οπως λεει και ο JJ απο πανω. Σαν γενικος μπουσουλας, λιγοτερα watt = ευκολοτερη χρηση στο σπιτι, ακομα και για καθαρο ηχο.

Φυσικά και έχει διαφορά. Ποιοτικά, γιατί ο κάθε ενισχυτής έχει τη δική του χροιά ανάλογα με το κύκλωμά του, την καμπίνα, τα specs κλπ. αλλά και ποσοτικά. Άλλη ένταση είναι το 3 στα 15 watt και άλλη στα 40 watt π.χ.

Μα στο μυαλό του 15χρονου το να παίζεις κιθάρα σαν guitar god σε κάνει αυτόματα γόη και περιζήτητο γκόμενο. Σιγά μην είχαμε υψηλότερα ιδανικά.? Σάμπως μας εξήγησε κάποιος πως στο metal το κοινό είναι 98% άνδρες;?

Χρόνια τώρα στοκάρω κσύλα και hardware για μια custom κιθαροκατασκευη που σκεφτόμουν. Όμως λόγω μετακόμισης εξωτερικό, δεν υπήρχε πρόσβαση σε εργαστήριο. Είχα στοκάρει μερικά κομμάτια brazilian rosewood απο ένα....τραπέζι, και ένα αρκετά παχύ flame maple top Μετά απο επικοινωνία με τον Argytar, ο οποίος και θα αναλάβει την κατασκευή, κανόνίσαμε να το βάλουμε μπροστά. Το βασικό χαρακτηριστικό του σχεδίου ήταν μια carved top με tele χαρακτηριστικά. Μετά απο σχετικές συζητήσεις με τον Αργύρη, καταλήξαμε σε: -Σχήμα σώματος Les Paul, αλλά: Διαφορετικό top carve με PRS/Nik Huber χαρακτηριστικά, μιας και οι γωνίες δεν είναι της Les Paul λόγω tele γέφυρας. Korina back, flame maple top -Thinline κατασκευή -Brazilian rosewood fretboard, 25,5 scale -Brazilian rosewood/flame maple neck -Tele bridge, P90 neck -1 volume, 1 tone, 3 way switch

Επιστρέφουμε με τον σύντροφο @matawan με μια ακόμα ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ? διασκευή στο εκπληκτικό άσμα του γίγαντα Αντώνη Ρεπάνη

Με 15 βατ λαμπα μπορεις να παιξεις ευκολα σε ενα μπαρ πχ 100 ατομων. Δεν θα χρειαζεσαι καν μικροφωνο για να ακουστεις. Εαν παιζει πολυ δυνατα το συγκροτημα, και δυσκολευεσαι να ακουσεις τον καθαρο ηχο, βαζεις ενα μονιτορ και κανεις τη δουλεια σου. Και με λιγοτερα βατ κανεις δουλεια, εφοσον χρησιμοποιεις μονιτορ. Ειναι αντιγραφο του παλιου laney cub 12R. Δεν εχει το boost. Ειναι ακριβως το ιδιο ηχητικα, και αξιζει τα λεφτα του, εαν δε σε χαλα η εμφανιση του και το πιο "φτηνιαρικο" look. Ο laney ειναι αρκετα πιο ομορφος, αλλα και 150 ευρω πιο ακριβος.

Πώς φαίνονται οι γνώστες της περιοχής ....

ευχαριστω πολυ superfunk!!!!θα την ενημερωσω θα παω αυριο να δοκιμασω τον ενισχυτη,αλλα θυμαμαι οτι ο φιλος μου επαιζε συνεχεια με αυτον οποτε ειναι εν λειτουργεια.Θα την ενημερωσω και λογικα θα τα βαλω αγγελια εδω.Σε ευχαριστω και παλι!

Εκτός θέματος αλλά για την ιστορία: O Μπάμπης είχε δύο μαγαζιά στα 80'ς. Το Bobby's που ήταν disco στο υπόγειο και αμέρικαν μπαρ ? με live band στο ισόγειο. Δυο τετράγωνα παραπέρα το δεύτερο λεγόταν Gilley's και αυτό αμέρικαν μπαρ με live band. Εκεί μπήκε και η μπόμπα το 84 απο κάποια τρομοκρατική οργάνωση που ήταν της μόδας. Ευτυχώς για μένα που λίγες μέρες πριν είχα παραιτηθεί λόγω κούρασης απο το καθημερινό ξενύχτι και πρωινό ξύπνημα για το day job, τη θέση μου είχε πάρει άλλος στους Exit. Εκείνο το βράδι πήγα να πιω μια μπύρα ευτυχώς αργά και βρήκα συντρίμμια και ασθενοφόρα. Ευτυχώς υπήρξαν μόνο τραυματίες. Και στα δύο σύχναζαν αμερικανοί φαντάροι της βάσης και του στόλου. Έπαιξα και στα 2 εναλλάξ ανα σεζόν.

Ναι,γιατί εσύ δεν είσαι μουσικός, είσαι καλλιτέχνης ,έχεις ποιότητα μέσα σου δεν είσαι.... ορμώμενος από ταπεινά ενστιΧτα όπως η αφεντομουτσουναρα μου :) :)

Δες παλι τον laney. Εχει και εξαιρετικο reverb και κανει πολλα περισσοτερα πραγματα απο τον vox. Ποιοτικα ισως ειναι λιγο καλυτερος, αν και οι δυο ειναι κινεζικοι.

Περίπου αλλά in the ballpark. Το gain στους περισσότερους ενισχυτές με master volume δίνει βρώμα προενισχυσης και το master ανοίγει τις τελικές καθορίζοντας την συνολική ένταση (ιδανικά ο τέλειος καθαρός ήχος σε αυτά τα κυκλώματα είναι με τέρμα το master και χαμηλά το gain)

Δεν το ήξερα ότι τα έχουν βάλει...ανάποδα :)

Ο AC10 έχει μόνο καθαρό κανάλι και είναι φυσικά όπως όλοι οι κλασσικοι VOX Θεϊκό. Εννοείται ότι κάνει και για σπίτι μια και έχει....volume knob ,το γυρνάς προς τα αριστερά και ως δια μαγείας η ένταση πέφτει :)

O rocker εχει πολυ καλο καθαρο καναλι. Οχι crystal clean, αλλα καπως hairy. Και πεφτει στι μισο βατ, χωρις σημαντικη απωλεια ποιοτητας. dlxterrorcl.mp3 Ο ac10 εχει, κατα πολλους, τα καλυτερα καθαρα της κατηγοριας. Αλλα, δεν ειναι για σπιτι. Πολυ δυνατος. Δεν εχει attenuation. ac10cleanishcv.mp3 Και στους δυο εχω κανει review, εαν το ψαξεις.

εμ ενω εγω απο μικρος (15 ετων το εχω γραψει αυτο) το ειχα πάρει χαμπάρι (εχεις παιξει σε γιορτη της ΜΑΝΙΝΑΣ φιλωοΥζ ? ? ) ?

Να αποσαφηνίσουμε ότι ο admin μας ως... πρεσβύτερος έπαιζε στα Bobby's όταν ήταν κάτω, στο υπόγειο- σωστά Γίάννη; Εμείς οι νεαρότεροι παίζαμε όταν ανέβηκε επάνω μερικά χρόνια μετά από αυτό που περιγράφει ο admin - στο ισόγειο. Προσωπικά- και είναι ένα από τα πιο "συγκινητικά" live- έπαιξα στο τελευταίο βράδυ του μαγαζιού πριν κλείσει. Και πήρα ένα από τα πολλά καδράκια με τα διάφορα ρητά- που υπήρχαν πίσω από το μπαρ- ως αναμνηστικό από το μαγαζί που "σημάδεψε" τα νιάτα μας στα '80ς. Αξέχαστο.

reissue

Εαν θες καλα καθαρα, μην πας σε evh και λοιπους "βρωμο"ενισχυτες. Σου προτεινω να δεις τον laney supercub 15, combo ή κεφαλη. Εχει εξοδο στα και στα 1 watt, χωρις να μειωνεται η ποιοτητα.

εγω μιλησα για τον run of the mill EL84 based ενισχυτη 15-20 βαττ που κυριαρχει τα τελευταια 10 ετη παντου. μονο η ΠΙΤΣΟΣ δεν εχει βγαλει ακομα τετοιο μοντελο ?

To fx loop χρειαζεται μονο σε ενισχυτες με δευτερο βρωμικο καναλι σε μονοκαναλο ενισχυτη οπως αυτος ειναι εντελώς αχρηστο τι να σου πω,μπορει και να εχω γινει snob μετα απο τοσα χρονια συνηθειας με.... handwired ενισχυταρες ? αλλα εμενα ολοι το ιδιο μου ακουγονται ολοι αυτοι οι EL84 run of the mill ενισχυτες... ειναι ομως ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ καλυτερος ενισχυτης απο τους αλλους και εχει τουλαχιστον τις ΤΕΛΙΚΕΣ στο σασσι και οχι πανω στην,φθηνη, πλακετα

Παιδιά ευχαριστούμε, υλικό υπάρχει όπως είπε το αφεντικο αλλά είναι πολύ ελαστικός και κιμπάρης εργοδότης και δεν πίνει το αίμα του προλεταριάτου, γι αυτό και αραιά και που ανεβαίνει κάτι. Γνωστές λαϊκές και μη επιτυχίες (και αποτυχίες) σύντομα κοντά σας!

Στα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ κυκλωματα bf/sf που εχουν το ιδιο σχεδον tonestack οι διαφορες θα ερθουν απο τα διαφορετικα μεγαφωνα και τις διαφορετικες λυχνιες,δεν θα ειναι τρομερες βεβαια οπως θα ηταν μεταξυ αυτων τον ενισχυτων που γραφεις και ενος Marshall,Vox ή tweed Fender. H ενταση "3" ειναι ΠΟΛΥ δυνατη σε ολους τους ενισχυτες που γραφεις οποτε θα εισαι μια χαρα (δεν ειναι δηλ. μια ενταση οπου ο ενισχυτης δεν εχει "ανοιξει") ειδικα για καθαρο ηχο και οχι ΜΗ βαλεις σε ...υπνοδωματιο εναν Twin Reverb στο 3....?

Εχουμε πολυ πράμα υπο επεξεργασια και Στελιο φυσικα. (Ακου και τα υπολοιπα που εχουμε κανει ,ησουν σε αδεια και δεν τα προλαβες)

Από ότι κατάλαβα μόνο ο Nestoras και ο LK είχαν (κι έχουν...; ) πιάσει το νόημα με τους Abba και Duran Duran έκαστος.... Χόρτασαν!

Φίλος νταξ, υπήρχαν και εξαιρέσεις. Δεν ήταν όμως ο κανόνας... ΥΓ: Ποιος ήταν ο τυχερός τετράχορδος; ?

Για αργότερα μιλάω, τέλη 80s αρχές 90s. Κάθε Σάββατο στην Γλυφάδα ήμανε και είχα γνωρίσει μέχρι και μοντέλες και ηθοποιούς (μικρούλες κι άβγαλτες ακόμα) σε μπαράκια εκεί. Μέχρι και στο σπάιντερ έβλεπες γκομενάκια. Ντόπια πιπίνια, όχι ξενόφερτα ασούμε. Αλλά και στη Νέα Σμύρνη χαμός γινότανε. Κάθε βράδυ στο little wing όλα τα κορίτσια της πλατείας και του σχολείου μέσα ήτανε.

Πρέπει να ήσουν πολύ μικρός ρε φίλε για εποχές Boby's 81-82 και έτσι φαινότανε ίσως. Οι κιουρίες ήταν συνήθως Ευρωπαίες σερβιτόρες-τουρίστριες και αμερικάνες σύζυγοι στρατιωτικών. Κι η μπάντα συνήθως με τις πρώτες τραβιότανε. Άστα... έπαιξα το Samba pa ti, 3 συνεχόμενες φορές ένα βράδυ υπο απειλή εκει μέσα. Βραδιές Rawhide.

Επικίνδυνα πράγματα αυτά... Προστατευμένο είδος ξύλου, μη μπουκάρει κάνα...FBI ? Σοβαρά τώρα, το project δείχνει πολύ promising. Για χρώμα τι σκέφτεσαι;

Ενώ στα Blues....? και μην μιλήσω για τζαζ...??

Απ' οτι καταλαβαινω,μονο εγω ειμαι που ξεκινησα μουσικη (κιθαρα) για να βγαζω γκομενες. Και δικαιωθηκα?

Ωραίο το καπάκι, με το ανάλογο stain θα γίνει σούπερ! Το μανίκι θα είναι βιδωτό ή κολλητό; με κλίση ή χωρίς; Το χέντστοκ μονοκόμματο; Η γέφυρα της τέλε είναι πολύ χαμηλή και αν πάτε με κλίσεις θα πρέπει να παίξετε πολύ οριακά με ελάχιστα περιθώρια διορθώσεων. Καλή επιτυχία, Αργύρης=εγγύηση!

Μουσική άκουγα από βρέφος, δίσκοι 45 και 33 στροφών ήταν πάντα διαθέσιμοι στο σπίτι. Ροκ με έμαθε ξάδερφος μεγαλύτερος. Μου έβαζε πάντα να ακούσω το irish tour και μετά μου εξηγούσε τι θα ακούσω παρακάτω. Κιθάρα γρατσουνούσα θορυβοδώς από τα 15 αλλά σοβαρά να συνθέσω τραγούδι μου προέκυψε κάπου στα 25. Η αιτία : we want Moore με εκείνη την επική εκτέλεση του empty rooms.

Με πέθανες, το 1983 ήμουν φοιτητής.

1996 Β λυκείου...Τελευταίο θρανίο εγώ ....πρώτο θρανίο ο Βασίλης....κάπου στη μέση ο Ιωσήφ... Μόλις έχει χτυπήσει το κουδούνι για μέσα από το διάλειμμα και τραγουδάω εγώ το αρχικό iconic χρωματικό ριφφ του μπάσου του for whom the bell tolls....για να απαντήσει ο Βασίλης από μπροστα χτυπώντας τα χέρια του στο θρανίο "τα τα...τα τα...τα" το ακούω εγώ λέω...εδώ είμαστε...δεν είμαι ο μόνος....πετάγεται και ο Ίωσηφ...και λέει...."πανευκολο στην κιθάρα" Εγώ δεν είχα ξαναπιάσει ποτέ στη ζωή μου κιθάρα στα χέρια μου μέχρι τότε αν και είχα τρία τέσσερα χρόνια που άκουγα τα κλασσικά που ακούγαμε όλοι τοτε....Metallica Maiden Sabbath Nirvana κτλ...επόμενο που θυμάμαι ήταν να ζητάω από τον Ιωσήφ να μου δανείσει λίγες μέρες την κιθάρα του (μια μαύρη Washburn με Floyd rose....) Και εγώ να προσπαθώ να μάθω το For whom the bell tolls.... Μετά από λίγο καιρό κάναμε μπάντα με τα παιδιά αλλά εγώ έπιασα κιθαρα στην μπάντα τουλάχιστον δύο χρόνια μετά....

Σαν το ζειμπεκικο της ευδοκιας ενα πραμα....

Ηλεκτρική ξεκίνησα (στα 14 περίπου) με αυτό: Κλασική, αρκετά αργότερα, με αυτό:

Αυτό το παίζουν όλοι, άσχετα αν έχουν ή όχι σκοπό να ασχοληθούν με τη μουσική.

Το τραγουδι που με εκανε να ακουω ροκ ηταν το immigrant song, αλλα το τραγουδι που με εκανε να θελω να μαθω να παιζω κανονικα κιθαρα (γιατι ηδη γρατζουναγα διαφορα οργανα απο τα 4) ηταν το shadow play που το ακουσα να το παιζει λαιβ μια (αγνωστη για μενα) μπαντα στο πασαλιμανι στην πλατεια απεναντι απο το ρολοι, το 1979-1980. Ηδη ειχα δει μπαντες να παιζουν (Socrates, Sos, Φατμε και πολλες καλες συνοικιακες μπαντες του Πειραια που ειχε παραδοση στις ροκ μπαντες), εβλεπα ακομα και τον ιδιο τον Σπαθα να παιζει μπροστα μου, απεναντι απο το σπιτι μου που μαζευοντουσταν σε μια μονοκατοικια ενος ξαδερφου, τον Τζιμη τον Βατικιωτη, τον Αχιλλεα (δεν θυμαμαι επιθετο) με την 50s tele με την κροκοδειλε θηκη που μου την εδινε κιολας ο τρελλος να παιζω μετα οπως και την 69 black strat ο ξαδερφος), αλλα αυτο το κομματι παιγμενο απο μια αγνωστη μπαντα μου εκανε το κλικ. Tο καλοκαιρι που ακολουθησε με βρηκε να βλεπω ολυμπιακους αγωνες της Μοσχας (γιαυτο θυμαμαι χρονολογιες) και να προσπαθω να παιξω τις 4 πρωτες νοτες του shine on you για αρχη. Την επομενη χρονια ειδα και τον ιδιο τον Gallagher λαιβ στη Ν. Φιλαδελφεια. Μετα απο δυο χρονια ειχα τη δικια μου μπαντα και το παιξαμε λαιβ στο σχολειο, μαζι με το bad penny αναμεσα σε αλλα.