Πίνακας συμμετοχής

Μικρό Καράβι (Chorus) Της λησμονιάς μικρό καράβι που θες να πας αχνό σημάδι; Μέρα πικρή, μυαλού ουσία, και εσύ κοιτάς να φεύγουν πλοία. (Verse1) Το ένα φεύγει, το άλλο έρχεται, σαν τις ημέρες που διώχνουν τις νύχτες, σαν τον ήλιο που φυγαδεύει το φεγγάρι. Δείξε μου τώρα τον ωκεανό μου, να δω αν θα μάθω να επιπλέω. Θα μάθω να παλεύω με τον βυθό μου ή θα πνίγομαι σ' αυτόν. Θα αντικρίσω από μακριά την άλλη άκρη του κόσμου μου, Θα βγω έξω στην στεριά μόνος, πατώντας σε δικά μου, καινούργια βήματα. (Chorus) Της λησμονιάς μικρό καράβι που θες να πας αχνό σημάδι; Μέρα πικρή, μυαλού ουσία, και εσύ κοιτάς να φεύγουν πλοία. (Verse2) Το ένα κλαίει, το άλλο χαίρεται. Το ένα πατάει στο χώμα απέναντι, το άλλο αλλάζει γνώμη μεσοπέλαγα. Ποιο απ' όλα όμως κέρδισε και ποιο έχασε; Έχει νόημα η στεριά ή μόνο το ταξίδι; Και αν το ζητούμενο είναι το ταξίδι τι θα κάνεις όταν αυτό τελειώσει, θα ζητήσεις κι άλλο; Πες μου όμως πως θα πάρεις απαντήσεις αν η άγκυρα ποτέ δεν σηκωθεί και παραμείνει χωμένη βαθιά στου λιμανιού την λάσπη...

Ένα κομματάκι μου..