Πίνακας συμμετοχής

Πολύ ωραίο κομμάτι, ψαγμένο!! Ωραίος ο Manzarek εκεί κάπου στην αρχή με το organ, αλλά πιο ωραίος ο κιθαρίστας του τελευταίου σόλο.. Αλήθεια κιθάρα είναι; (έχω ψαρώσει με τους ήχους που βγάζετε με τα σύνθια σας..) και εάν είναι, εσύ παίζεις PAL;

πανο μπραβο. όλο και πιο πολύ μας εκπλήσσεις. τέτοιου ειδους jamming χαλαρα μεν αλλά δείχνουν την αντίληψη( μουσική και αισθητική) που έχει κάποιος, που ενίοτε είναι πιο σημαντική και από την τεχνική.

Παρά πολύ ωραίο, αντε να παίξει και κανεις άλλος organ και Rhodes εδώ μέσα γιατί με έχει φάει η μοναξιά :).

καταπληκτικό... πολύ ωραία προσπάθεια συνολικά... ? ένα ολοκληρωμένο κονσεπτ άλμπουμ στο ύφος, πιστεύω ότι (ειδικά αν διατηρεί την ποιότητα αυτού ως αναφορά) θα τύχει ιδιαίτερου ενδιαφέροντος από πολλούς... τόλμησε το...

Πράγματι... Πάντως είχε ατμόσφαιρα και ενδιαφέρον. Well done.

Εξαιρετικό! Εύγε!! Φτιάξε μας κάνα ωραίο backing....

Απ'ότι καταλαβαίνω, όταν το ενεργοποιείς, το σήμα σπάει σε 2 σχεδόν πανοποιότυπα, και έτσι δημιουργείται ένα phase-cancellation εφέ που όχι μόνο αλλάζει τον ήχο, αλλά και κάνει την ένταση να πέφτει, επειδή τα σήματα τέτοιου τύπου αυτο-αφαιρούνται. Υπάρχουν διάφορα βιντεάκια που μπορούν να σου πουν πολλά περισσότερα με λεπτομέρεια:

Εξαιρετικό! Πολύ ωραία η σύνθεση, ακόμα πιο ωραία τα παιξίματα και ο ήχος! Συμφωνώ με τον Φώτη, υπεροχα τα παιξίματα αλά Μanzarek στα πλήκτρα και εξαιρετικό το σόλο στην κιθάρα! Μπράβο Πάνο! Ο ήχος της κιθάρας είναι από ενισχυτή + πετάλια ή από fx στο computer;

Εγώ πάντως άκουσα ένα πολύ ωραίο σόλο με πολύ καλό ήχο κιθάρας, που εξυπηρετεί τα μάλα το κομμάτι!

Είδες που σου το είπα? Υπάρχει κι άλλη όψη στο νόμισμα της "δημοφιλίας".

Για κάθε έναν Σνικ, υπάρχει και ένα τέτοιο ....

Μιλάμε για τα διεθνή... εάν μιλήσουμε για τα Ελληνικά δρώμενα, Σνικ κ.τ.λ., πάσο!

Προσπάθησα να βγάλω έναν ήχο που να θυμίζει λίγο εκείνον του Gilmour στο σόλο του Comfortably Numb. H αλυσίδα μου είναι η εξής strat->compressor (με ανεβασμενο λίγο το level)->tube screamer (gain 0, vol 10, tone 10)->green russian clone (gain 6, vol 6, tone 1)->Vox MV50 clean emulated output->κάρτα ήχου->daw Μέσα στο daw, πρόσθεσα λίγο stereo flanger, αρκετό delay (500ms), και reverb. Επίσης διπλασίασα το κανάλι και έδωσα λίγη καθυστέρηση στο δεξί. gilmour_tone.mp3 (το σόλο δεν το ξερω, αυτοσχεδιάζω σε κάτι κοντινό) Ιδανικότερα, θα μπορούσα: 1. Να παίζω με true single coils, αντί hum-free, 2. Να χρησιμοποιώ κανονικό λαμπάτο fender like ενισχυτή, 3. Να ηχογραφώ με μικρόφωνο, 4. Να χρησιμοποιώ εφέ σε πετάλια, και όχι ψηφιακά στο daw. Και εδώ μια δοκιμή που έκανα με telecaster και μονοπήνιους. gilmourtoneτελε.mp3

Ρωτάω για να μάθω, δεν ξέρω πολλά, για την ακρίβεια ξέρω πολύ λίγα, τα περισσότερα είναι στην ηλικία μου άντε και 30 χρόνια πίσω. Σίγουρα θα υπάρχουν διαμαντάκια που έχω χάσει. Μιλάμε πάντα για στίχους, η μουσική δε μας ενδιαφέρει (έτσι για αλλαγή). Ευχαριστώ.

Ένα έτσι The Edge-ian ριφ που έγραψα σήμερα, ελπίζω να σας αρέσει.

Ένα jam με keys και κιθάρα που προέκυψε την προηγούμενη εβδομάδα. Pal_Jam.mp3

Χαίρετε! Πριν από λίγες καιρό (στις 26/12/2021) ανέβηκε στο youtube ολόκληρο το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος μας, #MistyRoute, με τίτλο "Without A Trace". Θα ήταν μεγάλη μας χαρά να πάρουμε πολύτιμο και αμερόληπτο feedback από ακροατές που έχουν πάθος με τη μουσική, όπως εμείς. Η γνώμη και η εποικοδομητική κριτική σας θα σήμαινε πολλά για εμάς! Εννοείται πως είμαστε ανοιχτοί στο να ακούσουμε και εμείς με τη σειρά μας δικά σας τραγούδια και να παραθέσουμε αντίστοιχα τις εντυπώσεις μας. Ευχαριστούμε προκαταβολικά! Καλή ακρόαση!

Ευχαριστώ πάρα πολύ! Χεχε μη μου βάζεις κακές ιδέες ?? για κονσεπτς στα γεράματα... θα μου καρφιτσώσει την αίτηση διαζυγίου στην οθόνη του υπολογιστή όχι με πινέζα... με μαχαίρι Τζον Ράμπο ??

με ο,τιδήποτε μου αρέσει αυτό το στυλ και εγώ πάνω κάτω δουλεύω έτσι

Αν έχεις καταφέρει να συνδέσεις ενισχυτή με iPad τότε μια χαρά Πώς το το χεις κάνει?\\ Τσέκαρε αν ο ενισχυτής έχει line-out. Αν ναι, τότε μπορεί να συνδεθεί κατευθείαν σε κάρτα ήχου, και τα προβλήματά σου λύθηκαν. Αν όχι, τότε με ένα σωστό και ποιοτικό μικρόφωνο μπορεί να γίνει εξαιρετική δουλειά. Αυτό σημαίνει ότι έχει πικάρει πριν φτάσει στο κανάλι του προγράμματος, μάλλον δηλαδή είναι ψηλά στο model 15. Αν δεν ακούς το clipping στο iPad/ενισχυτή, αλλά το ακούς στο Cubase μετά την ηχογράφηση, τότε μπορεί να φταίνε τα monitors που το ακούς. Πχ εκεί που ακούς στο Cubase έχεις καλά monitor ηχεία, τότε θα ακούς περισσότερη λεπτομέρεια. Κάνε τις δοκιμές σου πάντως.

Μπράβο παιδιά. Μου άρεσε ότι συνδυάσατε ατμόσφαιρα, "ξύλο", κλασικό (τουλάχιστον για τα αυτιά μου) metal (και όχι μόνο) και καταλήξατε σε αυτό το αποτέλεσμα. Όπως σας άκουσα, "άκουσα" σε σημεία αρκετούς tool- πρέπει να είναι ψηλά στις προτιμήσεις σας. Επίσης αλλού (πάλι στα δικά μου αυτιά) ως προς την ατμόσφαιρα μου αφήσατε μια υποψία από Queensryche. Καλή συνέχεια να έχετε.

ΤΡΥΠΕΣ- ΕΝΑ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Σε ευχαριστώ πολύ Απόστολέ. Όσο αφορά την κιθάρα προσπαθώ πολύ καιρό να βγάλω ένα αξιοπρεπή ήχο. Το τελευταίο chain που έχω δοκιμάσει και είναι αυτό που ακούς είναι... η κιθάρα πάει σε μια παλιά tube προενίσχυση, από εκεί σε μια Roctron πενταλέρια και απο εκεί σε ένα basic eq και compression και μετά στην κάρτα ήχου.

Άμα σου πω τόσα χρόνια όλο λέω να το κάνω και δεν αξιώθηκα ;

Βρε bouzoukleri μου βγήκαν τα μάτια με το headstock του Κιτ.... Κάνε ένα καλό στον εαυτό σου και στο μπάσο, πάρε μία από τις παρακάτω (Κινέζικες 2-3 Eu έχουν..) και φάε τις γωνίες κι όχι μόνο...., του τελειώματος του μπράτσου... Μετά με ένα ψιλό γυαλόχαρτο λείανε το. Καλό το πενηντάρικο αλλά δεν φτάνει...

Είναι συνδυασμός heavy relic- heavy pimped !!!

Pre=Πριν, Post=Μετά Αν μιλάμε για κανονικά volume knobs, αυτό σημαίνει ότι το Pre-volume χρησιμοποιεί το καθαρό σήμα (DI), ενώ το post ανεβοκατεβάζει το τελικό σήμα χωρίς να κάνει καμία επιπλέον επεξεργασία. Μάλλον όμως εννοείς Pre-Post Phase Inverter Master Volume, και απ'ότι διαβάζω είναι πιο πολύπλοκο. Ίσως βοηθούσε να γράψεις ποιο μοντέλο που χρησιμοποιείς, ή να ανεβάσεις κάποια φωτογραφία.

Καλό είναι δεν λέω, αλλά εδώ ο Bill το ψιλοτερμάτισε...?

Κάτ εμε,ναι,μετράει. πρωτα να πουμε λίγο πως προέκυψε το 34. Στο 34 άμα βάλεις καποταστο στο 5ο τότε έχεις το 25κατι που είναι στις κιθάρες Φέντερ.Οποτε ήταν απλά ένας τρόπος να γίνει η δουλειά πιο εύκολα. καλυτερες χαμηλές έχουν τα όσο πιο μεγάλο σκεηλ μπορείς να πας. Δες dingwall κτλ γιατί πας σε πιο λεπτές χορδές,άρα και πιο εύκαμπτες (δες slenderness στην μηχανική,εδώ ερχετε και το τύλιγμα που θες να είναι όσο πιο λίγα γίνετε) άρα πάλλονται πιο εύκολα και βγάζουν μεγαλύτερο συχνοτικο φάσμα (harmonic content) Ναι έχουν μεγαλύτερο tension αλλα είναι το ίδιο εύκολες στο παίξιμο αν οχι πιο εύκολες (πατιούνται με λιγότερη δύναμη αυτό προκύπτει από το M=r x F) αλλα δες το σαν ένα grand piano.Ακριβα όργανα και κάνουν τις μπάσες χορδές πολύ μακριές ενώ άνετα θα μπορούσαν να τις κάνουν πιο κοντές και πιο χοντρές.

Το ένατο από τα δεκαπέντε σονέτα του Διονύση Καψάλη (Μέρες Αργίας). Το μελοποίησαν τα Διάφανα Κρίνα. Και τα δεκαπέντε είναι εξίσου δυνατά. Ο Θάνος το είχε απογειώσει... Ξέρω πως θα 'ρθει και δε θα 'μαι όπως είμαι, να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου. Μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου, εκεί που υψώνομαι να μάθω ότι κείμαι. Δε θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει, δε θα ρωτήσω αναιδώς, πού το κεντρί σου; Γονιός δε θα 'ναι να μου πει, σήκω και ντύσου καιρός να ζήσουμε παιδί μου, ξημερώνει. Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη. Θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου. Δε θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει, δε θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου. Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου... Δεν είναι της τελευταίας εικοσαετίας βέβαια, είναι παλαιότερο...

Τι άλλο φοβάσαι – Στίχοι: Μιχάλης Μυτακίδης (B.D. Foxmoor) «Κάποτε σ’ είδα στο πέρασμα του αιώνιου κόμβου, στον καιρό του τρόμου και του αλλόκοτου φόβου. Να διπλώνεσαι, ν’ ανησυχείς και να τρομάζεις και πριν καλάρουν οι μέρες το σκασμό να βγάζεις. Nα μια απ’ τα ίδια, ίδιοι δρόμοι, ίδιοι κύκλοι, γαβγίζουν οι άνθρωποι σκιάζονται οι σκύλοι. Θρηνούν μανάδες και που να ξαποστάσεις, όταν στη μνήμη σου μακραίνουν οι αποστάσεις. Έτσι σκηνοθετούν το σήμερα άκριτοι κοσμοκράτορες, βαρέθηκα τα έγκυρα, είναι όλοι προβοκάτορες, που πιάνονται απ’ το φόβο σου και φτιάχνουν ιστορίες και ενάντια στους άπιστους στήνουν σταυροφορίες από χορτασμένους με το ίδιο ήθος και παράστημα, που θα εξοντώνουν όσα τους μοιάζουν άσχημα. Έτσι και εγώ, αφού σκιάζεσαι ξανά σε φτύνω. Ψάχνω λοιπόν ότι φοβάσαι για να γίνω".

Έλα ρε, έχω βαρεθεί να το ακούω αυτό στο σπίτι απ'τον δευτερότοκο μου...

Το Δίκιο Μου Εγώ έχω το δίκιο μου κι εσύ τον κόσμο όλο νομίζεις θα βρεθούμε στα μισά μιλάω με τον ίσκιο μου τρομάζω με το ρόλο κοιμάμαι με τα μάτια μου ανοιχτά Εμένα με φωνάζουνε με το μικρό μου μόνο η σκούφια μου κρατά απ' το πουθενά κι εσένα που σε ήξερε κι η πέτρα που σηκώνω τρομάζεις όταν έρχομαι κοντά Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα ανοίγω και δε βλέπω ουρανό εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη Αθήνα ανοίγεις και χαζεύεις το κενό Εγώ έχω το δίκιο μου κι εσύ τον κόσμο όλο νομίζεις θα βρεθούμε στα μισά μιλάω με τον ίσκιο μου τρομάζω με το ρόλο κοιμάμαι με τα μάτια μου ανοιχτά Εμένα με φιλήσανε στο στόμα οι ανάγκες την έκανα τη βόλτα στα βαθιά κι εσένα το ταξίδι σου δυο καρφωμένες ράγες νομίζεις ότι πήγες μακριά Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα ανοίγω και δε βλέπω ουρανό εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη Αθήνα ανοίγεις και χαζεύεις το κενό

Ισχύει, αν και δεν είναι το χειρότερο παράδειγμα αυτό που έβαλες. Ακούγεται.

Το καλύτερο ελληνικό τραγούδι των τελευταίων 30 ετών είναι αυτό και φυσικά ο καλυτερος στίχος που έχει γραφτεί είναι ο παρακάτω Στη σκέψη σου δεμένος και αιχμάλωτοςχωρίς να έχω πια δική μου θέληση.Ανίσχυρος μπροστά σου και ευάλωτοςυπέγραψα απ’ τη ζωή παραίτηση.

Χίλιες φορές οι Rods που ανέβασα.

Αθάνατα '80s ρε...! Υπήρχε γούστο τότε!

Απ'ότι καταλαβαίνω, εννοείς το GarageBand στο κινητό και όχι στον υπολογιστή, αλλιώς δε βγάζει νόημα. Δηλαδή ηχογράφησες μέσω κινητού και πήρες το αρχείο και το βαλες στο PC (Cubase), και εκεί είδες ότι το σήμα είναι ψηλό και κλιπάρει. Μια λύση είναι όταν ηχογραφείς, να χαμηλώσεις την ένταση του οργάνου (μέσα από το Model 15), έτσι ώστε να μην κλιπάρει κατά την ηχογράφηση. Καλύτερα να γίνει μέσα από το Model 15 παρά από το GarageBand, γιατί μπορεί να κλιπάρει το κανάλι πριν φτάσει στο track του GarageBand. Αργότερα όταν το βάλετε μαζί με τα υπόλοιπα στο στάδιο της μείξης, θα γίνει σωστό gain-staging και θα έρθει σε σωστή ένταση από αυτόν που θα κάνει την τελική μείξη. Μπορείς να αυξήσεις την ένταση χωρίς να χάσεις ποιότητα, οπότε δεν υπάρχει ανησυχία. Δεν έχει κανένα νόημα να "τερματίσεις" την ένταση στην ηχογράφηση. Το πιο σωστό βέβαια είναι να έχετε ένα project file με συγκεκριμένες προδιαγραφές για όλους τους παίκτες, έτσι ώστε όλα να ηχογραφούνται πάνω σε αυτό το project για να είναι εξ αρχής σωστά ηχογραφημένα - όπως πχ γίνεται σε ένα studio. Εφόσον δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, φρόντισε να είναι όλα τα υπόλοιπα σωστά, το tempo, time signature, ακόμα και το sample rate που θα κάνεις την ηχογράφηση. Προσωπικά το θεωρώ αρκετά περίεργο να θες να κάνεις τέλεια δουλειά σε σοβαρό επίπεδο μέσω iPad, γιατί μου φαίνεται ότι μπαίνουν χαζοί περιορισμοί χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Σε μακροχρόνιο επίπεδο ίσως είναι προτιμότερο να έχεις φτιάξει τον χώρο σου με τους ήχους σου σε μια προσβάσιμη και ευέλικτη πλατφόρμα. Είμαι σίγουρος ότι θα σε κάνει πιο αποδοτικό αλλά και δημιουργικό.

Φαντάσου την παρακάτω Tele σε μπάσο....

To χρησιμοποιώ για να ηχογραφώ, direct στην κάρτα ήχου. Τις υπόλοιπες φορές στα μουγκά, ακουμπώντας το στο στήθος για να αισθάνομαι τις χαμηλές δονήσεις. Αλήθεια.

Richie Kotzen - Fooled Again