Πίνακας συμμετοχής

Δυνατή ροκιά, πολύ ωραία παραγωγή και ο Γιώργος δίνει ρέστα στη φωνή. Μου άρεσε και το hammond, έδωσε ποικιλία.

Φανταστικό αποτέλεσμα! Μου άρεσε πολύ το πάντρεμα των ήχων που έκανες αλλά και το πόσο καθαρά ακούγονται όλα παρά τον ambient χαρακτήρα του κομματιού.

Θα σου πρότεινα να ρίξεις μια ματιά στο "γυρίσματα και μοιρολόγια" του Πετρολούκα Χαλκιά και στα βάθη που χρησιμοποιούν οι Cocteau Twins (Eventide Blackhole / Valhalla Shimmer), αν όντως θες το βάθος να ακούγεται σαν εφέ - που δεν το θεωρώ απαραίτητο. Δεν είναι ότι δεν τα κατάφερες να ακουστεί εκκλησιαστικό. Ίσα ίσα αυτό εννοούσα όταν ανέφερα τον Γαϊτάνο. Απλά αυτή η αισθητική του "fake cathedral" reverb που χρησιμοποιείται πολύ συχνά για να δώσει έμφαση σε ηχογραφήσεις (ή ακόμη και live!!!) τόσο βυζαντινών όσο και καθολικών ψαλμωδιών, εμένα μου κάνει κιτς - νοιώθω κιολάς ότι αφαιρεί απ την κατάνυξη/σοβαρότητα.

Πρωτότυπο κι ενδιαφέρον. Ωραία μουσική, που δεν ξερω αν είναι δική σου, όλα τα όργανα ακούγονται φυσικότατα. Δεν έχει κενό. Η επανάληψή σου είναι επιβεβλημένη και δεν θα έπρεπε να αλλάξει ούτε ημιτόνιο. Μπράβο. Καθηλωτικό χωρίς φλυαρίες. Κι οι στίχοι είναι υπέροχοι επίσης δε γνωρίζω αν είναι δικοί σου. Πολύ ωραίο. Αν η μουσική είναι δική σου να ξέρεις πως έχω σκοπό να την, πως να το πούμε, να τη κλέψω. Δε θα ναι αυτό που θα κάνω κάτι πολύ διαφορετικό. Να την κλέψω;

Επειδή ακριβώς είναι εξαιρετικό, θα μου επιτρέψεις αν θες δύο μικρές παρατηρήσεις που πιστεύω θα με έκαναν να το ευχαριστηθώ ακόμη περισσότερο: Η πρώτη αφορά τα βάθη στη φωνή. Είναι υπερβολικά και λίγο κιτς, βασικά μου θυμίζουν Γαϊτάνο. Νομίζω ότι θα πρέπει να μειωθούν πολύ. Αν τελικά τα θέλεις οπωσδήποτε, τότε καλύτερα να κινηθούν προς την κατεύθυνση των Cocteau Twins (με κάποιο eventide ή valhalla ίσως). Το δεύτερο είναι περισσότερο θέμα άποψης και γενικότερης αισθητικής. Το μοιρολόι είναι μια έκφραση του ανθρώπου που βγαίνει απ τα βάθη της ψυχής ως λυτρωτικό στοιχείο κι αυτό δεν το ένιωσα. Η μελωδική γραμμή είναι πολύ τεχνική και "κλειστή". Δεν έχει τις μεγάλες εκπνοές και την αμεσότητα που χαρακτηρίζει το είδος. Νομίζω λοιπόν ότι σε κάποια σημεία το κομμάτι θα έπρεπε να "ανοίγει" παραπάνω.

ρε τι πιο "αρκετά πιο επιθετικός"; Εγώ ούτε αμυντικός μπροστά σε αυτή τη μπουλντόζα (θεέ μου, το κατεδαφίζει το πιάνο!)

Είναι δύσκολο,να ξεφύγω,τώρα, που το ξέρω. Σίγουρα, θα με παρέπεμπε και σ'αυτό. Αγωνία-Έπαρση-Ματαιοδοξία.

Καλημέρα kpeyos... σε ευχαριστώ πολύ. Όσο αφορά το βάθος προσπάθησα να προσομοιώσω ένα church environment να ακουστεί η φωνή σαν ψαλμωδία. Ίσως να μην τα κατάφερα... θα ακούσω όπως και να έχει τις προτάσεις σου μήπως μου δώσουν καμιά ιδέα. Για το δεύτερο σκέλος των παρατηρήσεων συμφωνώ... αυτή η μελωδία όμως μου έκατσε στην αρχή και μετά μου ήταν δύσκολο να την απλώσω. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Μουσική δική μου και στίχοι εκτός από το στιχάκι 'Ν΄ άψω μια λαμπάδα να ανάψω ένα κερί' που το πήρα από ένα παραδοσιακό κρητικό μοιρολόι. Ναι εννοείται να κλέψεις ότι θέλεις.

Τίποτα το ιδιαίτερο αν και η παραγωγή και φωνή ήταν καλές. Και παίδες, προσέξτε λίγο τους στίχους.

Εδώ είναι αρκετά πιο "επιθετικός" βέβαια, αλλά μια ιδέα την παίρνεις.

σημασία εχει ότι είσαι παραγωγικός