Πίνακας συμμετοχής

Είναι μια πολύ ωραία βάση για να προσθέσεις πράγματα. Μια που το κάνεις που το κάνεις το meditation, κάτσε και με την κιθάρα θα σου έλεγα και δες τι μπορείς να βάλεις από πάνω και πολύ σύντομα μπορεί να έχεις και μελωδικό θέμα. Μου αρέσει η ατμοσφαιρική μελαγχολία και του κομματιού αλλά και του εξωφύλλου. Το τελευταίο δε, μου μοιάζει με μια πόλη κλεισμένη σε εσωτερικό χώρο.

Σε ευχαριστώ πολύ mpamps. Λόγω απουσίας μπάσου και κρουστών το σήμα κίνδυνευε να βγει εκτός φάσης και έτσι ήμουν πολύ συντηρητικός στο panning.

Πολύ όμορφο. Πολύ ωραία δουλειά. Μπράβο. Το μόνο που θα ήθελα έτσι όπως το άκουσα , είναι να ήταν πιο απλωμένο. Πιο "στερεοφωνικό". Μπορεί να είμαι λάθος. Αλλά νιώθω να είναι πολύ φορτωμένο στο κέντρο.

Άκουγες Mike Oldfield μικρός...; Μπράβο και πάλι μπράβο Pal...! Πολύ καλό!! Τα συγχαρητήρια μου στον αδελφό σου..

Φανταστική δουλειά έχεις κάνει Πάνο. Είναι επαγγελματικών προδιαγραφών! Πολύ δυνατή σύνθεση και παραγωγή, ακούγεται υπέροχα. Οι στίχοι είναι δικοί σου; Φωνές πως έγραψες; Σε τάραξα στις ερωτήσεις από τον ενθουσιασμό μου! Συγχαρητήρια!

Πολύ ωραίο. Μπραβο σου.

Εξαιρετικο! Πολύ υψηλών προδιαγραφών. Θα το ακούσω και από τα ηχεία το βραδάκι, να το ευχαριστηθω καλύτερα.

Δεν έχω αυτό, αλλά έχω το Blues driver και το AT+ (Andy Timmons version του Angry Charlie). Είναι και τα δύο εκπληκτικά, και πολύ ωραία μαζί (σε σειρά, παράλληλα δεν μπορώ να δοκιμάσω). Δοκίμασε να χρησιμοποιήσεις το Angry Charlie με ένα TubeScreamer type μπροστά με πολύ χαμηλό gain και ψηλά το Tone. Αν θες βάζεις και το BD μετά για clean volume boost και δεν θες τίποτα άλλο (λέμε τώρα.., πάντα θες κάτι ακόμα).

Ο πρώτος δίσκος του μου αρέσει πολύ. Μείγμα rock/hard rock με θεατρικά στοιχεία, που δύσκολα μπορείς να το κατατάξεις κάπου. Μετά έχω ακούσει αποσπάσματα, οκ δυνατός ωρες ώρες, άλλες φορές βαρετός. Βέβαια ήτανε κομμένος και ραμμένος για την Αμερικάνικη μουσική βιομηχανία και την Αμερικάνικη αγορά και όχι την Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση είναι μεγάλη απώλεια.

Με τα χίλια ο Γιώργος είναι αριστερά.... τα φάλτσα όλα είναι δεξιά??

Κακά τα ψέματα, no Frusci=no peppers

Eνα κλιπ που φτιαξαμε με τον αγαπητο fusion gtr. Ευχαριστουμε. scolevator_nz_fin.mp3

Λέω εδώ να βάζουμε ότι φτιάχνουμε που ξέρουμε ότι σηκώνει καζούρα, εξευτελισμό και πραγματικά σκληρή κριτική. Δε χαρίζουμε και δε μας ενδιαφέρουν οι ευγένειες. Roast me όπως λένε και στο χωριό μου. Ξεκινάω με ένα κομμάτι του Rodrigo Amarante και νομίζω ότι το σηκώνει έτσι όπως το εκτέλεσα. Έχετε δει το Narcos ; Ωραία σειρά, δε γνωρίζω Ισπανικά, τραγουδάω ότι διαβάζω ? Αν είμαι σε λάθος μέρος παρακαλώ να με διορθώσετε κύριε αντμίν. tuyo.mp3

Θέλω από τότε που μετακόμισα να γράψω ένα EP με ambient αισθητική. Το concept υπάρχει για το τι και πώς, αλλά δεν το έχω ξεκινήσει ακόμα. Το τελευταίο διάστημα κάνω κάτι σαν μουσικό διαλογισμό, κάθομαι μπροστά στο DAW, γράφω 2-3 λούπες και μετά ηχογραφώ διάφορων ειδών automation μέσω του midi keyboard. Κάτι τέτοιο είναι και το παρακάτω δίλεπτο. Έχω χρησιμοποιήσει της Παναγιάς τα μάτια, οπότε ας μείνουμε στα βασικά που είναι Eventide Blackhole, Valhalla Shimmer, Soundtoys Echoboy και ο star του track, Portal by Output. Η φωτογραφία είναι generated από AI, όπως θα είναι το μελλοντικό artwork για το EP. Ambient.mp3

Σε ευχαριστώ πολύ Απόστολε. Οι στίχοι είναι δικοί μου εκτός από το στίχο ‘Ν´ άψω μια λαμπάδα να ανάψω ένα κερι’ που τον τσίμπησα από ένα παραδοσιακό κρητικό μοιρολόι. Τις φωνές μου τις έστειλε έτοιμες ηχογραφημένες ο αδερφός μου που έχει πολύ μεγάλη εμπειρία σε μονωδία αλλά και πολυφωνικά-χορωδιακά φωνητικά.

Ωρε τι πεταλάρα είναι αυτή? Δεν ξέρω εάν είναι το καλύτερο, αλλα σίγουρα είναι το λιγότερο βαρετό μοντέλο της συμπαθούς, κατά τα άλλα, boss. Είναι 1+1 πετάλια, με ξεχωριστά χειριστήρια για το καθένα, με δυνατότητα να τα κάνεις stack μεταξύ τους, αλλά και να τα παίζεις παράλληλα. Μπορεις να εναλλάσεις μεταξύ των δυο, να μπουστάρεις το ένα με το άλλο με τη βοηθεια εξωτερικού ποδοδιακόπτη και πολλά άλλα. Και το βασικότερο, όλοι οι ήχοι είναι εξαιρετικοί και πάρα πολύ δυναμικοί. Ακομα και στον δύστροπο origin 20, που δεν του αρέσουν οι πολύ βρώμικοι ήχοι, με αυτό το πετάλι ακούστηκε ωραία σε κάθε ρύθμιση. Σίγουρα θα μπεί στην πεταλιέρα μου. Εδώ παίζω με stratocaster πρώτα με το bd2, έπειτα με το jhs, και μετά με τα δυο μαζί παράλληλα. Με gain στο 13.00 σε όλα. Παρατηρείστε πόσο δυναμικό είναι στην πένα, ακόμα και στο Parallel mode, προς το τελος. jb2par.mp3 Εδώ παίζω με Bd2 (τέρμα gain) και στη συνέχεια μπουστάρω με jhs (0 gain). jb2boss.mp3 Εδώ παίζω με JHS (τέρμα gain) και στη συνέχεια μπουστάρω με το bd2 (0 gain) jb2jhs.mp3 Και εδώ όλοι οι ήχοι μαζεμένοι, αλλάζοντας τα mode διαδοχικά, με gain στη μεση. jb-2.mp3 Και εδώ ένα πολύ ωραιο βίντεο για το πως γεννήθηκε αυτό το πετάλι, προ 5 ετών, από των έναν εκ των δημιουργών.

Χαχαχαχα, σωστός! Αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ! Με 5 νότες ο δαίμονας αυτός κάνει τον Sco να ακούγεται εύπεπτος. Δεν υπάρχει αυτό πραγματικά.

Πολύ πιασαρικο ριφ. Εύπεπτο κομμάτι, με πολύ εντυπωσιακά παιξίματα. Μπράβο σας!

Ανασταίνω το νήμα για να ακούσει ο κόΖμος την κομματάρα αυτή του gvour (τώρα που λείπει ο γάτος ...). Αν και είναι έξω από τα συνηθισμένα του, παρ' όλα αυτά ΣΚΟΤΩ .... Ο άνθρωπος είναι μηχανή παραγωγής κομματαριών λέμε. Με 5 νότες μπορεί να σε στείλει, αυτό θα πει ΜΟΥΣΙΚΟΣ. Εδώ μάλλον ... έγραψε ένα κομμάτι που λείπει από κάποιο album του Sco. Δεν φαντάζεστε με τι πενιχρά μέσα το είχε γράψει αυτό τότε ρε παιδιά.

Πάρτε και τις άλλες ...

Mε το που πάτησα στο κινητό μου να διαβάσω το θέμα για τον Frusciante....άνοιξε αυτόματα και ο κομπρεσορας στην πεταλιερα!!!!!

Στην αρχή λέω, κάτι δεν πάει καλά. Έξι χέρια...Μετά λέω, κάποια Ινδή Θεά, θα παίζει... Πέρα απ' την πλάκα,πολύ ιδιαίτερο και πολύ <<περιγραφικό>>βάσει του συνοδευτικού κειμένου.

Εξαιρετικό! Τα δε prepared piano parts, όπως τα έχεις εντάξει, δουλεύουν καταλυτικά.

Φανταστικό Γιώργο. Δεν άκουσα κανένα από τα θέματα συνοχής που υπήρχαν κατά την γνώμη μου σε άλλα έργα σου. Είναι αριστοτεχνικά δομημένο, ακόμα και εκεί που "φεύγει" το πράγμα, υπάρχει πάντα από πίσω ένας "αόρατος" συνδετικός κρίκος, που δεν αφήνει την προσοχή να αποεστιαστεί ούτε δευτερόλεπτο. Να πω ότι εμένα μου θύμισε Cecil Taylor στα σύγχρονα free του, όσο περίεργο και αν ακούγεται αυτό. Συγχαρητήρια ρε φίλε, συγχαρητήρια. Μετά το κλείσιμο (το οποίο είναι φοβερό) σηκώθηκα από την καρέκλα και χειροκρότησα για κανένα λεπτό. Φανταστικό πραγματικά.

Well done George!

Πολύ δύσκολο αλλά συνάμα μοντέρνο άκουσμα στο οποίο, σύμφωνα με όσα έχω ακούσει από εσένα, είσαι expert! Γιώργο είσαι πολύ μπροστά!

Εγώ πάντα μπέρδευα τον Meat Loaf με τον Marillion , που είναι ΟΙ Marillion , και είπα κρίμα τον άνθρωπο, ωραίο τραγούδι ηταν το Kayleigh......και μόλις σου χάλασα το Post....

@fusiongtr εσύ??

Και ερχεται η Ομικρον και μου λεει, που πας ρε Δελτα? Σειρα μου.

...θέλω να υφαρπάξω τον τίτλο μέσ' απ' τα χέρια του Νέστορα. ;D