Η μαγεία των Spitfire Chamber Strings είναι στο συνδιασμό του δωματίου και στο μικρό μέγεθος παικτών. Έχον πετύχει ένα πολύ χαρακτηριστικό ήχο με μοναδικό texture. Με το reverb που έχεις βάλει έχει χαθεί όλο αυτό και ακούγεται πιο "μεγάλο" ενώ είναι ένα VST που έχει ηχογραφηθεί με στόχο το ακριβώς αντίθετο.
Το να "φτιάξεις" το δικό σου εικονικό δωμάτιο είναι σωστή σκέψη, αλλά προϋποθέτει να έχεις όσο πιο ωμό ήχο γίνεται, όπως πχ το LA Scoring Strings. Σε άλλα vst όπως στα περισσότερα Spitfire, αρκεί να αφήσεις μόνο το πρώτο κοντινό μικρόφωνο και να κλείσεις τα υπόλοιπα. Αν αφήσεις τα υπόλοιπα, παίρνεις πολύ από τον ήχο του δωματίου, συνεπώς το έξτρα reverb θα κάνει λίγο (έως πολύ) χάος, και είναι πολύ δύσκολο να το ελέγξεις.
Ως έχει, τα έγχορδα ensemble είναι "μεγάλα", το solo βιολί ακούγεται σαν να παίζει μόνο του στο μπάνιο, και έχει σχετικά ίδιο ήχο με το πιάνο, και τα κρουστά είναι τόσο κοντά που ακούγονται φουλ συνθετικά.
Κατ' εμέ, ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστείς μια τέτοια περίπτωση είναι να προσπαθείς να τα παίρνεις ένα ένα και να τα ταιριάζεις σιγά σιγά πριν βάλεις οποιοδήποτε τρελό εφέ (εκτός αν μιλάμε για sound design). Όταν νιώθεις ότι δε μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω, τότε βάζεις τα έξτρα plug-ins, σιγά-σιγά, ένα-ένα.
Ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο, και σίγουρα θα περιμένω να ακούσω και τα επόμενα με χαρά!