Πίνακας συμμετοχής

Ο Eno δεν αναφέρεται στον τρόπο αναπαραγωγής αλλά στα μέσα παραγωγής. Με λίγα λόγια, το που θα ακούσεις τη μουσική της Βέμπο (Spotify, YouTube, βινύλιο ή κασέτα) δεν είναι το θέμα. Το θέμα είναι ότι όσο και αν τα μέσα ηχογράφησης ήταν τότε χαμηλής ποιότητας αυτό σήμερα είναι μέρος του συνόλου και όχι ατέλεια.

Μπαίνεις στο νόημα. Ωραία θέματα, απλά, εύηχα. Ωραίο χαλί πίσω. Μπόλικο dune βέβαια..., αλλά ευτυχώς κανονικό σε διάρκεια. Δεν κάνει ανάπτυξη κυκλική, να καταλήξει κάπου, απλώς πηγαίνει. Ταξιδιάρικο. Ως συνήθως τελειώνει κάπως άγαρμπα. Μπράβο.

Ο κάθε ένας υλικός φορέας, με τα όποια artifacts του , σηματοδοτεί μια εποχή. Τη χρονική στιγμή που θα βγει - εισαχθεί στην αγορά , λογικό να κριθεί μα άλλα κριτήρια από αυτά που θα τον κρίνουν ιστορικά. Στην ιστορική ανασκόπηση του το μέσον παίρνει πόντους ......νοσταλγίας, αναμνήσεων κ.ο.κ.

Όταν ξεκίνησα να το ακούω νόμιζα ότι θα είναι όλο χορωδιακό. Ψαρωσα, που λέμε. Η συνέχεια, βεβαια, περιείχε διάφορες εκπλήξεις, κάτι που πολύ εκτιμώ. Πάρα πολύ καλό και παίρνει διπλό βαθμό λογω διαφορετικοτητας.

Τεράστιος ήχος... πολύ νοσταλγικό... τουλάχιστον εμένα με πήγε πολλά χρόνια πίσω... καταπληκτικό main theme.

Φανταστικό! Τι υπέροχος ήχος, καθαρός, γεμάτος! Προοδεύεις στα πλήκτρα Μπράβο Γιώργο!

Μάλλον χαλασμενους ή λάθος Fender έπαιζες :) Έτσι κι αλλιώς όλοι οι κλασσικοι Marshall αντιγραφα του Fender Bassman ειναι . Στο ζητούμενο τώρα: Καθαρό ή βρώμικο ήχο Marshall θες? Αν θες καθαρό είναι εύκολο να τον έχεις σε λογικές** εντάσεις με τον υπέροχο 1974Χ (που είναι και ο αγαπημένος μου ενισχυτής ever έχοντας υπάρξει ιδιοκτήτης σχεδόν όλων των Fender & Marshall ενισχυτων που έχουν υπάρξει :) :) ) Βρώμικο κλασσικο power amp ήχο Marshall σε λογικές εντάσεις δεν νομίζω να βρεις πουθενά χωρίς attenuator οπότε σου ξαναπροτεινω τον 1974Χ συνοδεία ενός καλού attenuator. **ο όρος "ένταση δωματιου" δεν λέει τίποτα, αν εννοείς τον ψίθυρο όπου ο ακουστικός ήχος της κιθάρας είναι δυνατότερος από αυτόν του ενισχυτή μην ασχολείσαι καν....

Νομίζω υπάρχουν πολλές επιλογές (και από Marshall και από αλλού). Εγώ θα σου προτείνω τον ενισχυτή μου, που μπορείς να πετύχεις αυτό που περιγράφεις όταν τον χρησιμοποιείς στα 5 watts (εγώ βέβαια και σε αυτή τη ρύθμιση που τον χρησιμοποιώ, δεν τον έχω πάρα πολύ χαμηλά σε ένταση, γιατί χρειάζομαι λίγη παρουσία παραπάνω, αλλά πάντως μπορείς). Ιδού: https://www.thomann.de/gr/marshall_2525h_mini_silver_jubilee.htm

https://www.musicradar.com/reviews/guitars/takamine-eg523sc-25426

Την είχα δοκιμάσει κάποτε, γιατί την είχα στα υπόψιν. Πολύ ωραία κιθάρα, με αρκετά καλό ακουστικό ήχο (δεν την είχα πλαγκάρει), αλλά ... Πολύ βαριά για ακουστική, και για τα γούστα μου "περίεργη" από άποψη playability (πάντα για ακουστική), λόγω στησίματος. Θυμίζει περισσότερο jazz σκάφος στο χέρι, και λόγω βάρους, και λόγω όγκου σώματος σε σχέση με το μπράτσο (το πώς κάθεται πάνω στο σώμα του παίχτη). Αν ήταν όντως jazz σκάφος δεν θα είχα θέμα playability, αλλά στην ακουστική θέλω να παίζω διαφορετικά. Ίσως και να είμαι "παράξενος" δεν ξέρω. Πάντως πολύ ωραία κιθάρα, και εμφανισιακά και ηχητικά (πολύ καλό definition και projection). Έβγαινε σε natural και sunburst αν θυμάμαι καλά. Αν μπορείς δοκίμασέ την, γιατί τα γούστα δεν ταιριάζουν πάντα, και αυτό είναι το δικό μου γούστο. Εσένα μπορεί να σου κάτσει καλά.

Με την συζήτηση για ένα phaser προχτες αρπαξα την ευκαιρία να σας δείξω τα πρώτα μου πετάλια και να αναφερθούμε στην ιστορία της ΕΗ και του απίστευτου Mike Matthews. Γεννημένος το 1941 ήταν επιχειρηματίας από τα 6 του. Ψάρευε μπάλες μέσα στους υπονόμους και τις πουλούσε. Αργότερα πήγαινε στα γήπεδα του γκολφ και μάζευε τα μπαλάκια που έβγαιναν έξω από το γήπεδο. Μουσικός και οργανίστας, έπαιξε και περιόδεψε με τους Isley brothers, γνώρισε τον Hendrix, πήρε πτυχία στα ηλεκτρονικά και στις επιχειρήσεις. Ήταν εκεί όταν άρχισε να φτιάχνει κλώνους του maestro fuzz και έφτιαξε το πρώτο του πετάλι το LPB1 που ήταν το πρώτο OD booster. Αργότερα έφτιαξε το big muff για τον Hendrix που ....όλοι το έπαιξαν. Ετσι ξεκίνησε την εταιρεία του και τα πετάλια του κατάκλυσαν την Αμερική και όλο τον κόσμο. Χτυπημένος από τα συνδικαλιστικά χρεωκόπησε στην δεκαετία του 80. Φυσικά δεν το έβαλε κάτω. Πήγε στη Ρωσσία και αγόρασε ένα παλιό εργοστάσιο λυχνιών. Ετσι γεννήθηκαν οι λάμπες EH. Τα κυκλώματα και η ρώσσικη μαφία τον έκαναν κάποια χρόνια αργότερα να πουλήσει το εργοστάσιο, αλλά εκμεταλλευόμενος την μανία των μουσικών για vintage πετάλια αναβίωσε την ΕΗ ξανά. Σήμερα στα 81 είναι ακόμα όρθιος με ένα τεράστιο πούρο και ...σκέφτεται business συνέχεια σαν να μην έχει αύριο. Αγόρασα το πρώτο μου ΕΗ, το treble booster - screaming tree από ένα μαγαζάκι πίσω από την Ομόνοια το 1977 για 750 δραχμές. Είχα δει τον Ντάνη Τραγόπουλο όταν πρωτοφτιάξαμε τους a priori να χρησιμοποιεί το LPB1 και είχα εντυπωσιαστεί. Σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία περίπτωση να μπουστάρεις ξαφνικά τα πρίμα. Συντομα του έκανα και μοντίφα true bypass! Σε επόμενη κάθοδο λίγο μετά στην Αθήνα πήρα το Small Stone για 3500 ή 4500 δραχμές. Το ιστορικό phaser πολύ πριν ο,τιδήποτε άλλο, ήταν το μοναδικό στη Θεσσαλονίκη και για πολλά χρόνια ο ήχος μου είχε την υπογραφή phaser, treble boost και FBT wah wah. Τεράστιο κουτί, λαμαρινόβιδες για να αλλάξεις μπαταρία, λαμαρίνες που έκοβαν χέρια αλλά κράτησε όλα αυτά τα χρόνια και πάει για 50ετία. Αργότερα ερωτεύτηκα τα MXR, αλλά δεν ψώνισα όσο ήμουν δραστήριος, μετά πήρα ένα boss od1 που το έπαιξα σε μια συναυλία και μετά το χάρισα στον κουνιάδο μου. Πάντα ήθελα και ένα memory man και ένα electric mistress, που ίσως ψωνίσω για νοσταλγικούς και μόνο λόγους. Ελπίζω να σας κάνω ένα βιντεάκι μια μέρα. Πιό κάτω ο παππούς και η ιστορία του https://www.ehx.com/about/

Καλησπεραντάν. Και ευτυχισμένο 2022. Έκαναν τα κόλπα τους εκεί στο Αμέρικα και πλέον σε μαζική παραγωγή , ένα προϊόν που μέχρι πρόσφατα το αποκτούσες χειροποίητο και με τσουχτερή τιμή. Το 2008 αποκτούσες την EVH Frankenstein replica, κατόπιν παραγγελίας, στο Fender Custom Shop, στην δροσερή τιμή των 21.599 ευρώ. Τιμή όπως φαίνεται στον κατάλογο του Musicstore Hits and News 2008/I. Πλέον μπορεί κάποιος να την αποκτήσει αν δώσει απλά 1.399 γιούργια. Τιμή από την σελίδα του Μπαρμπαθωμά, https://www.thomann.de/gr/evh_frankie_striped_mn_r_w_r_relic.htm Το αν αξίζει είναι άλλη κουβέντα. Η κουβέντα έχει να κάνει με μια κιθάρα που πριν 13 χρόνια κόστιζε 15 (δεκαπέντε) φορές απάνω. Βελτιώθηκε η παραγωγή ή μετά τα κόλλυβα εκεί στο L.A. οι Βαναλεναίοι τα πουλάνε όλα μπιρ-παρά; Η δική μου υποψία λέει πως, τα γραφικά μάλλον είναι κάποιο είδους αυτοκόλλητο, που το βάζουν με ειδική τεχνική. Υποψιάζομαι είναι η ίδια πατέντα που έχουν εφαρμόσει σε κάποιες σειρές vintage ψευτορέλικ. Για να είμαι ειλικρινής άλλες εποχές ίσως έκανα την κίνηση αγοράς.

“Whatever you now find weird, ugly, uncomfortable and nasty about a new medium will surely become its signature. CD distortion, the jitteriness of digital video, the crap sound of 8-bit - all of these will be cherished and emulated as soon as they can be avoided. It’s the sound of failure: so much modern art is the sound of things going out of control, of a medium pushing to its limits and breaking apart. The distorted guitar sound is the sound of something too loud for the medium supposed to carry it. The blues singer with the cracked voice is the sound of an emotional cry too powerful for the throat that releases it. The excitement of grainy film, of bleached-out black and white, is the excitement of witnessing events too momentous for the medium assigned to record them.” A Year with Swollen Appendices Originally published: September 5, 1996 Brian Eno. Μετάφραση google, «Οτιδήποτε τώρα βρίσκετε περίεργο, άσχημο, άβολο και δυσάρεστο σε ένα νέο μέσο, σίγουρα θα γίνει η υπογραφή του. Η παραμόρφωση του CD, η ταραχή του ψηφιακού βίντεο, ο χάλια ήχος των 8 bit - όλα αυτά θα αγαπηθούν και θα εξομοιωθούν μόλις μπορέσουν να αποφευχθούν. Είναι ο ήχος της αποτυχίας: τόσο πολύ η μοντέρνα τέχνη είναι ο ήχος των πραγμάτων που ξεφεύγουν από τον έλεγχο, ενός μέσου που φτάνει στα όριά του και διαλύεται. Ο παραμορφωμένος ήχος της κιθάρας είναι ο ήχος από κάτι πολύ δυνατό για το μέσο που υποτίθεται ότι μπορεί να το μεταφέρει. Η τραγουδίστρια των μπλουζ με τη ραγισμένη φωνή είναι ο ήχος μιας συναισθηματικής κραυγής πολύ δυνατής για τον λαιμό που την απελευθερώνει. Ο ενθουσιασμός του κοκκώδους φιλμ, του ξεθοριασμένου ασπρόμαυρου, είναι ο ενθουσιασμός της παρακολούθησης γεγονότων πολύ σημαντικών για το μέσο που έχει ανατεθεί να τα καταγράψει».

Έχει ξαναραπαρει ο Απόστολος σε κομμάτι που φτιαξαμε, πέρσι. Νομίζω το "Ζωή που νοσεί". Έχει και τη χορωδία του μέσα...

Αυτό πες το στον Dim.....?

Πολύ καλό Γιώργο όπως το έκανες τώρα, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο... Εντάξει εγώ, όπως και ο κάθε άλλος, μερικά πράγματα θα τα έκανα-ε διαφορετικά στο κομμάτι, αλλά αυτός είναι ο τρόπος που γράφεις εσύ και καλά κάνεις! Μην αλλάζεις τίποτα... βέβαια εκείνο το ταμπούρο από το 0:30 που χτυπάει κάθε 2ο μέτρο στο τέσσερα κάπως μου ακούγετε, αλλά δεν γ@μεις....

Αυτό που εγώ καταλαβαίνω, είναι ότι λέει ότι το μέσο είναι πολύ "μικρότερο/λιγότερο" από αυτό που πάει να αποτυπώσει.

too much dune. Ήδη ένα τρακ απ αυτό είναι φορτωμένο δεν νομίζω να χωρούσε εδώ κμιά πρόζα εσύ θα αποφασίσεις πως θα τελειώσουν και εσύ θα τα τελειώσεις καλά πήγε

εννοούσα ότι έχει πιο λίγη κιθάρα. Έτσι κι αλλιώς μου αρέσουν τα συνθια, αλλα δεν έχω μάθει ακόμα όπως πρέπει παρ ολο που έχω καλό μηχάνημα.

πολλα μπραβο. πολλη πρόοδος. μάλλον έχεις πολλούς εαυτούς. Αλλά ομολογουμένως αυτός ο εαυτός μου αρέσει πολύ και ας μην έχει κιθάρα.

Πόσο σωστή παρατήρηση και απόλυτα αληθινή. " θα αγαπηθούν και θα προσομοιωθούν μόλις μπορέσουν να εξαλειφθούν." Που πα ρε χωρίς τη... θαλπωρή της λάμπας και του βινυλίου; Χωρίς wow & flutter ή χωρίς... ογκώδη 8μπιτα φίλτρα; Οταν δεν έχεις κατανοήσει τον απώτερο στόχο μιας συσκευής, κάνεις τέχνη. Μέγας ο Brian Eno.

Φτηνή λυση, που να παίζει καλά σε χαμηλές εντάσεις, είναι ο laney cub super12. Έχει και έξοδο 1 βατ, αλλά πέρα από αυτό, λειτουργεί σωστα με το volume χαμηλά. Δεύτερη φτηνή λύση είναι ο origin, ο οποίος λειτουργεί σωστα με το master πάνω από το 6. Τον ευχαριστιεσαι μόνο αν το τσιτωσεις. Στο 0,5 βατ έχει καλή ποιότητα ηχου. Στα 5 και 30 πολύ καλή.

Δε μας είπες αν θέλεις combo ή κεφαλή, οπότε θα κάνω 2 προτάσεις που έχουν και τις 2 επιλογές. Ακριβή-Friedman Mini Dirty Shirley: Για μένα ο Friedman έχει το καλύτερο με διαφορά Master Volume στην αγορά, έχω δοκιμάσει τους περισσότερους ενισχυτές του και όλοι διατηρούν το χαρακτήρα τους ακόμα και στο 0.5. Ναι είναι ακριβοί, αλλά παίρνεις τοπ ενισχυτή. Value For Money-Marshall Studio Vintage SV20: Mini Plexi με wattage από 20 έως 5. Προσωπική γνώμη αυτή, αλλά θεωρώ καλύτερο τον Friedman σε χαμηλές εντάσεις. Γενικά όταν πέφτεις σε εντάσεις δωματίου κάτι χάνεις στους λαμπάτους, αλλά και αυτός στέκεται πολύ καλά. Σημασία έχει βέβαια και η ευαισθησία των speakers που θα χρησιμοποιήσεις. Αν θέλεις ακόμα πιο οικονομική επιλογή, μπορείς να τσεκάρεις τον Marshall Origin, αλλά εφόσον θες να βιώσεις την εμπειρία όπως πρέπει, θα έλεγα να κοιτάξεις λίγο πιο ψηλά.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ “Cosmos ‘n’ Duniyas” Δέκα έξι μήνες μετά το ep “Diddycoy” που σχολιάστηκε θετικά τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ο Δημήτρης “James” Μπασδάνης επιστρέφει με ένα νέο κομμάτι! Ο τίτλος του είναι “Cosmos ‘n’ Duniyas”, το οποίο είναι το ομώνυμο του επερχόμενου δίσκου. Είναι ένα ορχηστρικό κομμάτι που συνδέει τη δυτική μουσική κουλτούρα με την ανατολίτικη και φανερώνει και τις μουσικές επιδράσεις του καλλιτέχνη. Πώς μπορεί να αποτυπωθεί οπτικά η διέγερση του μυαλού που προκαλείται από το άκουσμα της συγκεκριμένης μελωδίας; Ο νέος δίσκος αναμένεται να κυκλοφορήσει, τόσο σε ψηφιακή όσο και σε φυσική μορφή, τον Φεβρουάριο και θα περιέχει 10+1 μουσικές ιστορίες. Ακούστε και δείτε το video του “Cosmos ‘n’ Duniyas” https://www.youtube.com/watch?v=uuxHN55UFP8

Καλημέρα σας και καλή χρονιά! Το πρώτο drum video την χρονιάς "fake it" πιστεύω ένα από τα καλύτερα video του καναλιού Απολαύστε στην καραντίνα σας και δώστε του ένα κορονολαικ (αν σας αρέσει)

Χαιρετώ την παρέα και εύχομαι καλή χρονιά με υγεία για όλους!Ολοκληρώθηκε επιτέλους ένα coverάκι το οποίο έτρεχε απ'τον Αύγουστο και είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να το παραθέτω αυτή τη στιγμή εδώ στο forum. Ένα cover σε κομμάτι από τον πολύ καλό καινούριο δίσκο των Helloween, το πρώτο που ακούσαμε, το SKYFALL. Με το που το άκουσα ήξερα ότι πρέπει να το φτιάξω κάποια στιγμή και αυτή η στιγμή ήρθε! Θυμίζει πολύ το πνεύμα των παλιών Helloween, όπως και μεγάλο μέρος του δίσκου, άλλωστε.Για τα τεχνικά θέματα και για όποιον ενδιαφέρεται:--- Ηχογραφημένο, μιξαρισμένο στο Reaper.--- Masterαρισμένο με T-racks.--- Τα ντραμς είναι ένας συνδιασμός από EZ Drummer 2, Addictive Drums 2 και Perfect Drums--- Μπάσο έχω γράψει με ένα μπάσο της Harley Benton, SHB-1 Ignite Amp και καμπίνα από Amplitube 4.--- Ρυθμικές κιθάρες είναι reamped. Οι 2 κύριες κιθάρες είναι με ένα μονταρισμένο Randall που καταλήγει σε μία 2 X 12 καμπίνα Randall και οι 2 "πίσω" κιθάρες είναι με έναν Orange micro dark τον οποίο τον συνδέω στην λούπα του Randall για να εκμεταλλευτώ το τελικό του στάδιο. Και στις 2 περιπτώσεις ηχογραφώ με Shure SM57 τις αριστερές κιθάρες και με Shure SM58 τις δεξιές. Κάρτα ήχου η Focusrite Scarlett 18i20.Αυτά τα ολίγα. Ελπίζω να σας αρέσει... Περιμένω γνώμες!!! Cheers Pumkins!!! https://www.youtube.com/watch?v=NSCOaru-yyw

Τάρτα με πράσο,μαϊντανό, ροκφόρ,αυγά χωριατικα,κρέμα γάλακτος, φρέσκο βούτυρο και ,λεπτή, βάση από ζύμη κουρου . Ένα ωραίο ροζέ επιβάλλεται.

Όχι, κανένα δεν είναι καλύτερο από το MXR Phase 90.

Επειδή ζητήθηκε... μπριζολοπανσέτα και πανσέτα πλεξούδα στην γάστρα.. Αυτά έτοιμα από κρεοπωλείο.. μην ζητάτε λεπτομέρειες!