Πίνακας συμμετοχής

Περίεργο. Από τη δική μου εμπειρία, έχω παρατηρήσει ότι πολλές φορές σε μια ακουστική κιθάρα, μετά από μερικά χρόνια, αλλάζει συνήθως προς το καλύτερο έως το πολύ καλύτερο, ο ήχος της. Και το action της, στα χέρια ενός καλου μάστορα, μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά.

έχει πολύ καιρό (10 χρόνια) που έπαιξα τελευταία live, και ήδη από τότε ήμουν σχεδόν έτοιμος να παίξω DI. Δυστυχώς τα πράγματα στράβωσαν, και όχι μόνο δεν έπαιξα όπως είχα σχεδιάσει, έπαιξα και ξένο setup και χωρίς soundcheck. ΑΝ ΠΟΤΕ ξαναγίνει είμαι πεισμένος όμως. Εδω τα λέει. Το πως και γιατί

Έχω να παίξω μπαρέ, από όταν ο τιτανικός ήταν ακόμα στο ναυπηγείο. Εσείς οι περισσότεροι να κάνετε ότι θέτε ασούμε.

δεν είναι δύσκολο. Ας είχατε και ένα πιάνο και θα σου'λεγα ...

Αν δεν το ακούσεις ? φορές δεν θα μπορέσεις να συλλάβεις τα υψηλά νοήματα.

Δοκιμασε και τις sigma

Σας έχω πει στο παρελθόν για την αγαπημένη μου Epiphone. Πρόκειται για ένα jazz box σαν την Gibson ES-175 με όνομα απο κάποιο παλιό, διαφορετικού σχεδιασμού, μοντέλο της Epiphone. Καπάκι maple και πίσω και πλαινά απο μαόνι. Μαόνι και το μπράτσο με rosewood ταστιέρα. H κιθάρα είναι κατασκευασμένη απο την Peerless που έφτιαχνε τις Epiphone εκείνη την εποχή, στην Ν. Κορέα το 1999. Η ποιότητα κατασκευής είναι άψογη, αν εξαιρέσεις το hardware. Τα κλειδιά είναι κινέζικα (και ένα μου έσπασε εύκολα το πλαστικό του) αλλά κάνουν τη δουλειά τους μια χαρά. Έχει έναν Epiphone humbucker, 57CH(G) που βάζουν και στις Les Paul της εταιρίας, που είναι αρκετά θολός ιδιαίτερα σε αυτή την κιθάρα που δεν είναι solid body. Κατα τ' άλλα, ακουστικά παίζει δυνατά σχεδόν σαν dreadnaught ακουστική και έχει το αγαπημένο μου μπράτσο απ' όλες τις κιθάρες μου. Απίστευτα βολικό για τα γούστα μου και με σχεδόν μηδενικό σεταπ εκ μέρους μου. Η κιθάρα αυτή έχει αποκτήσει φανατικό κοινό στους κόλπους της jazz καθως είναι μια φτηνή 175 με μαόνι, όπως φτιαχνόταν για μια πενταετία απο την Gibson, ενώ η τιμή της μεταχειρισμένη πλέον έχει τριπλασιαστεί απο την αρχική της. Αποφάσισα λοιπόν να της βάλω το hardware που της αξίζει χωρίς να αλλάξω την προσωπικότητα της. Σκέφτηκα για έναν SD Seth Lover όπως προτείνουν πολλοί αλλά τα 150 μου φάνηκαν πολλά και επειδή στις άλλες 2 κιθάρες μου έχω Tonerider που εκτιμώ για την πολλή τίμια σχέση τιμής προς απόδοση, παράγγειλα έναν Classic Alnico 2 με χρυσό καπάκι προς 54 ευρώ. Ένα σετ Kluson κλειδιά καθως και ποτενσιόμετρα της προκοπής με τα καπάκια τους. Θα αλλάξω φυσικά και τον πυκνωτή με έναν 0.22 Orange Drop και την καλωδίωση με Fabric cable (υφασμάτινο vintage) για να μειώσω κάθε ίχνος απώλειας στο ελάχιστο. Συνολικά η επένδυση σε υλικό είναι 100 ευρώ, ένα ποσόν που δεν θα κλαίω, ούτε θα προσπαθώ να ψήσω τον όποιο μελλοντικό αγοραστή αν ποτέ αποφασίσω να την πουλήσω, πως έκανα την τρομερή αναβάθμιση και πρέπει να πάρω τα λεφτά μου πίσω. Και περιμένω τον Αγιο Βασίλη. Ίδωμεν.

πως μου διέφυγε αυτή η νηματάρα.... για σου ρε διαπλοκή, να και κάτι καλό σήμερα

Χρησιμοποιουσα με την ιδια λογικη του νηματος σου, παιζοντας με φιλους. μια μινι πεταλιερα που κατεληγε σε πεταλι preamp και μετα το two note cab m απο οπου διαλεγα ψηφιακα…τελικο, καμπινα, μικροφωνα. μετα τη αναρτηση σου λεω … θα πουλησω τα δυο πεταλια και θα αγορασω το strymon. ψαχνοντας στο net διαπιστωσα οτι το two notes cab μπορουσε να αναβαθμιστει δωρεαν σε cab m plus, περιλαμβανοντας ψηφιακο preamp, reverb, noiz gate, tuner, και αλλα πολλα. οποτε η αλυσιδα θα καταληγει μονο στο two notes!!! Με ικανοποιητικη παραμετροποιηση. το preaml,pedal δεν το χρειαζομαι πλεον.

Σχετικά με το 442, παλαιότερη τοποθέτηση του Sami Amiris.

Αν παίζαμε ποκα στα 432 hz to φουλ κερδίζει το MEΓΑΧΕΡΤΖ Στο θέμα μας

έχω ΜΕΓΑΧΕΡΤΖ ΡΟΥΑΓΙΑΛ. Σας τα μάζεψα πάλι?

Δικαίωμα. Τα 442 σου και άλλα 50 μέσα.

Σε 431,97 είναι ακόμα καλύτερα. Trust me ?

Ασ' τους αυτούς. Είναι μουσικοί.

Του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ βρε. Δεν προσέχεις καθόλου μου φαίνεται, είσαι αφηρημένος?

Ισχύει;

Όχι.

Λοιπόν , επειδή το θέμα είναι ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ? και κάποια στιγμή πρέπει να το ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ μπήκα στον κόπο να παίξω κάτι στα γρήγορα. Το ένα το ΞΕΡΕΤΕ? Είναι η διαφορά μεταξύ καρδιάς και σκέψης. Σας παραθέτω την έκδοση των 440 hz αλλά και την έκδοση των 432 hz για να αποδείξω του λόγου το αληθές? Αυτό όμως που δεν ξέρετε είναι τι συμβαίνει άμα βάλεις και τα δύο μαζί να παίζουν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Ακούστε το τρίτο αρχείο για να ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΤΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ και ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΣΤΑ 432 hz. Και ο νοών νοείτω? φυσικά ΑΚΟΥΩ ΑΠΟΨΗΣ. Πως τα έβγαλε έτσι ρε. ? Λοιπόν το πρώτο είναι στα 440 Το δίπλα είναι στα 432 και το απο κάτω είναι mix. cos_dr 440hz.mp3 cos_dr 432hz.mp3 cosdr 440+432=LALAI 872 hz .mp3

Μου θύμισες ένα γραπτό στις τουαλέτες της γεωπονικής: Κάτω οι πάνω. "Οι κάτω" Κάτω οι κάτω. "Οι πιο κάτω".

Για τον @LK

να προσθέσω πως κάθε πιανο έχει το δικό του κουρδισμα που ενώ φυσικά "υπακούει" στους κανόνες του συγκερασμένου τονικού συστήματος παράλληλα έχει μικροδιαφορές σε ότι αφορά την ακριβή συχνότητα κάθε νότας....και αυτό συμβαίνει όχι μόνο από πιανο σε πιάνο αλλά και στην έκταση του κάθε πιάνου δημιουργόντας μια συγκεκριμένη τονική καμπύλη (πχ να είναι ελαφρώς πιο χαμηλό στις τρεις τελυταίες οκταβες και πιο ψηλό στις χαμηλές....πχ η χαμηλή λα να είναι 218 και δύο οκταβες πάνω να είναι 885 - υποθετικό το παραδειγμα). και κάτι τέτοιο φυσικά κάνει και κουρδισμα του μια εξαιρετικά πολυπλοκη και απαιτητική διαδικασία που απαιτεί τρομερές γνωσεις και εμπειρία.... ....γενικά το θέμα είναι αποκλειστικά και μόνο για ποπ κορν και χαβαλέ.... τουλάχιστον για όποιον αντιλαμβάνεται την φυσική του ήχου

Μπορείς να κάνεις μια ηχογράφηση "κατά τα γνωστά" στα 440hz και μετά να την μεταφέρεις ψηφιακά σε όσες συχνότητες θέλεις (π.χ. στα 432 Hz). Αν ο αλγόριθμος μεταφοράς είναι ΟΚ θα ακούγεται τέλεια.. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι γενικά δεν έχουν απόλυτο αυτί (perfect pitch) μάλλον τέτοιες διαφορές δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο. Αν ακούσεις κάποιον που βλέπει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε 432 Hz και 440Hz, τότε αυτός έχει 100% απόλυτο αυτί.. (υπολογίζονται 1 στους 10.000 ανθρώπους). Συμφωνώ με dimsonic, αν ζητήσεις περίεργο χόρδισμα του αληθινού πιάνου, τότε ή θα σε πλακώσει ο χορδιστής στο ξύλο ή θα ζητήσει τη μάνα του και τον πατέρα του..

Και βέβαια έχει. Και φυσικά δεν είναι κιθάρα να αλλάζεις κούρδισμα για ψύλλου πήδημα Όχι βέβαια. Το πιάνο το κουρδίζει ειδικός επαγγελματίας. Χρειάζεται παρα πολύ ώρα και κόπος και χρήμα. Γι αυτό γίνεται μια φορά στις τόσες... Φυσικά και είχαν. Διότι το πιάνο ήταν ιδιοκτησία του studio και ακόμα και οι ίδιοι οι Beatles δεν είχαν τέτοιες...φαεινές ιδέες Το ηχητικό αποτέλεσμα όπως είπε πολύ σωστά ο beato είναι γενικά μάμπο τζάμπο γι αυτό

Διότι δεν υπάρχει αρκετή συνομοσιολογία για την Ab. Νομίζω είναι 415hz; Ίσως το δοκιμάσω. Όχι δεν ζω κουρδισει αλλά έχει διαφορά σε πόσα hz θα το κουρδισεις; Ίδια διαδικασία δεν είναι; Δεν νομίζω οι Floyd να είχαν πρόβλημα να κουρδισουν ένα πιάνο. Εν πάση περιπτώσει με ενδιαφέρει μόνο το σκέλος αν έχει σημασία στο ηχητικό αποτέλεσμα. Δεν παίζω πιάνο.

έχεις κουρδίσει ποτέ πιάνο? (τα ηλεκτρονικά γίνεται πιό εύκολα, έχουν ρυθμίσεις) Όλα γίνονται. ακόμα και να πας να ζήσεις σε σπηλιά στην έρημο.

Και γιατί δεν κούρδισες ένα ημιτόνιο χαμηλότερα; Φυσικά, θα σε βολέψει στη φωνή και στην κιθάρα με χαμηλότερη ένταση στη χορδή. Απλά το ΛΑ σου θα είναι ΛΑ ύφεση.

και?

Σοβαρά τώρα πως θα παίζεις με τους άλλους όταν έχεις δικό σου κούρδισμα; Εκτός κι αν παίζεις μόνος σου. Αλλά να'σαι σίγουρος πως οι περισσότεροι κιθαρίστες στο σπίτι, σίγουρα δεν παίζουμε στα 440 αλλά όπου λάχει μιας και το όργανο ξεκουρδίζεται απο μόνο του. Δεν πρέπει να είμαστε όλοι κουρδισμένοι σε κοινό τόνο για να παίξουμε ταυτόχρονα; Λες να εμφανίζεται ο καθένας στην πρόβα με δικό του κούρδισμα επειδή πιστεύει πως το όργανό του κελαηδάει στα τόσα Hz οπότε "κάντε transpose κάπως"; For what! Έτσι κι αλλιως μπαρέδες παίζουμε οι περισσότεροι. Καταλήξαμε να χρησιμοποιούμε ένα σημείο αναφοράς αρχικά για να κουρδίζουν οι συμφωνικές ορχήστρες και αυτό είναι το στρογγυλοποιημένο 440 όπως λέει κι ο Ρικ. Στο παρελθόν έχουν γίνει συζητήσεις στο θέμα και συνήθως δεν κατέληγαν ευχάριστα παραδόξως. Αν αναζητήσεις θα βρεις 2-3.

Οι ερωτικοί μας οι χυμοί Χυθηκαν στη μπουχαρα Για πλύσιμο την έστειλα Κι έπιασα την κιθάρα Άσμα να γράψω ερωτικό Μέχρι να μου γυρισει Για να μπορέσω εγώ ξανά Να αρχίσω το μαμησι Μα όταν την παρέλαβα Απ'το καθαριστηριο Λάθος μέγα διαπίστωσα Και τρομερό μυστήριο Μοκέτα άθλια και φθηνή Οι αλητΑι που επιστρέψαν Τα ερωτικά μου σχέδια Ωιμε τα κατέστρεψαν Έτσι εγώ αποφάσισα Αφού δεν θα μαμησω Τον κολον του καθαριστη Να πάω και να σκίσω Με ζέση έτσι εμπουκαρα Μέσα εις το πλυντήριο Και με μανία εψαξα Θύμα εξιλαστήριο Ένας Κινέζος καθονταν Δίπλα στο στεγνωτήριο Ευθύς λοιπόν τον γραπωσα Και άρχισε το μαρτύριο "Φουστη Κινέζε βρωμερε" "Μου'κλεψες το χαλί μου" "Ρουφα τώρα το πέος μου" "Την τρομερή ψωλη μου" Και μόλις εξεκαβλωσα Και μου έφυγαν οι κάψες Άρχισε και ο Τσου εν Λαι Τις γοερές τις κλάψες "Μου έσκισε την ...Μπουχαρα μου" "Το σουβλερο σου πεος" Και τώρα πλέον σ'αγαπω Γιατί είσαι ωραίος νέος Κι έτσι εγώ και ο Τσου εν Λαι Ζούμε ευτυχισμένοι Και εντός ολίγου φίλοι μου Θα είμαστε παντρεμένοι

Η ES-175 είναι με ένα μαγνήτη όπως αυτη που έγινε γνωστός ο Herb και του έκαναν μετά την signature ως 165, ενω η ES-175D είναι με δύο μαγνήτες. Λεπτομέρεια: το μοντέλο ονομάστηκε ES-175 διότι στόχος ήταν η ονομαστική της τιμή στα 175 δολάρια όταν κυκλοφόρησε το 1949.

Gibson ES-165 (Herb Ellis) για την ακρίβεια. Την αξίζει την αναβάθμιση η κούκλα.

Παρ' τους και στον γάμο σου να σου πουν και του χρόνου, όταν έχεις τέτοια μπάντα να γκρουβάρει ακόμα και με κουδούνα! Τι μπάσο, τι ντραμερ... όλοι σκοτώνουν!

Εγω θα πω πως τεχνικά είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά. Οτι και να είναι το περιεχόμενο πρέπει να πληρεί κάποιες προϋποθέσεις για να ακουστεί. Συγχαρητήρια γι αυτό!

ήμουν 13 όταν διαλύθηκαν. Δεν μπορείς να φανταστείς τι αντίκτυπο είχε αυτή η είδηση. Όχι μόνο σε έναν 13χρονο. Παντού θα έλεγα. Θυμάμαι είχα δει την ταινία και φεύγοντας είχα μια απορία: Και τώρα? τι θα γίνει τώρα? Σαν να είχε τελειώσει ο κόσμος. Συντομα ήρθε ο πρώτος του δίσκος στο σπίτι από φίλο και ηχογραφήθηκε σε μπομπίνα. Ήταν για μας η συνέχεια των beatles. Δεν ξέρω γιατι θεωρείται lofi. Το αγόρασα σε cd γύρω στο 90τόσο. Προσφατα τον αγόρασα πάλι σε ειδική έκδοση βινύλιο και με outakes. Αυτός και το RAM ήταν για μένα ιστορικοί με τον δικό του χαρακτήρα. Μετά μπήκε μπρός ο χαρακτήρας Wings που ήταν μια παρένθεση που έληξε όταν έφυγε η Linda. Ενδιαφέρουσα μεν, αλλά σίγουρα είναι καλύτερα εκεί που υπογράφει μόνος του. Δυστυχώς του Ringo ήρθε αργά στην Ελλάδα, του George ήταν απλησίαστος λόγω κόστους και του Lennon πολύ επαναστατικός για τα γούστα μου. Η βλακεία του Lennon ήταν ότι πίστεψε στον αρχιαπατεώνα τον Klein που υποτίθεται τους έταξε κάτι καλύτερο από την συμφωνία Northern Songs με τον Epstein/James κατι που το έπιασε αμέσως ο McCartney με τη βοήθεια του πεθερού του που τον αντιπροσώπευε νομικά. Σύντομα είδε ότι τα λεφτά θα κάνανε φτερά και ζήτησε να διαλυθεί το όνομα και να πάρει το μερίδιό του που το κατάφερε τελικά.

Μόλις είδα το 1ο επεισόδιο. Πολύ ωραία δουλειά. Δεν ξέρω τι από όλα ισχύει, ποιος διέλυσε τους Beatles etc., αλλά καταλαβαίνω ότι "έφαγε πολύ σκατό" από τους φανμπόυδες κριτικούς. Όσο έχω δει από το Get Back πάντως, μου είναι πιο συμπαθής από τον Lennon. Το σίγουρο πάντως ότι μία το Get Back μία αυτή η σειρά videos είναι για μένα μια πολύ καλή ευκαιρία να βουτήξω σε μουσικά νερά που έχω αγνοήσει για χρόνια.

Χρήστο ... εσύ?

αγαπημενο "σοφριτο"με τηγανητες πατατες(στο χερι κομενες) και μια λιμνη απο σαλτσα...

Δεν βλέπω να πάρεις δώρο απ' τη γκαλερί της Μοιραράκη, μήπως να κοίταζες κρυφά σ' ένα απ' τα camps του Μηταράκη;

Το συγκεκριμένο κανάλι έχει κάνει φοβερή δουλειά συγκεντρώνοντας υλικό από κλιπς σε διάφορες εποχές, από ειδήσεις εφημερίδες κλπ. Το αφιέρωμα στον Paul είναι 5 επεισόδια και το είδα πρόσφατα με το ίδιο σχεδόν ενδιαφέρον που είδα πρόσφατα το Get Back. Τώρα βλέπω ένα άλλο που μιλάει για την σχέση John Paul. Πολύ καλή δουλειά γενικά.

Πάρε μια λευκή Les Paul.

Ρε τον αλήτη...