Πίνακας συμμετοχής

Βλέπω τώρα στο Mega την εκπομπή του Νικολόπουλου με την Βιτάλη, την Γλυκερία και την Πίτσα (μία είναι η Πίτσα...) Άλλη κλάση η Παπαδοπούλου...

To Sonar είναι το καλύτερο?

Τα έχουμε λύσει αυτά εδώ και χρόνια Δεν υπάρχει καμμια διαφορα από DAW σε DAW και αυτό είναι απόλυτα λογικό. το ζουμι: Λοιπόν πρώτα απ'όλα να πω τι ακριβώς συγκρίναμε και πως..... Κατ'αρχάς αφού συγκεντρώθηκαν όλα τα DAW exports φτιάχτηκε ένα νέο project στο cubase στο οποίο έγιναν import (χωρίς βέβαια να γίνει κάποια μετατροπή). Στο ίδιο project προστέθηκε και ένα 24bit stereo wav file το οποίο αποτελεί ένα απλό sample προς sample άθροισμα των επιμέρους αρχικών tracks μέσω του mat lab (....και του Harilatron)....ουσιαστικά δηλαδή ένα ακόμη summing αλλά εκτός DAW, φτιαγμένο με την απλή πρόσθεση όλων των tracks και άρα απαλαγμένο από την όποια επίδραση ενός DAW.....ένα όσο το δυνατόν πιο "καθαρό" και transparent summing/mixdown δηλαδή. Στην συνέχεια εξετάσαμε την πιθανότητα να υπάρχει κάποιο θέμα συγχρονισμού των export αρχείων .....ακόμη και σε επίπεδο sample. Αφού αποκλείστηκε και αυτό το ενδεχόμενο και είμασταν πλέον σίγουροι ότι όλα είναι ΟΚ ξεκίνησε το τεστ, το οποίο περιλαμβάνει: a - την εξέταση των γενικών στατιστικών στοιχείων και πληροφoριών κάθε αρχείου (μέση τιμή RMS ανά κανάλι, min & max sample value κλπ) την σύγκριση των κυμματομορφών σε επίπεδο sample και την φασματική ανάλυση και σύγκριση κάθε export αρχείου. b - ένα nulling test , δηλαδή την σύγκριση ανά 2 των export με ανεστραμένη την πολικότητα του ενός κάθε φορά....μιλάμε δηλαδή για ένα τεστ ακύρωσης....από την στιγμή που έχουμε 2 αρχεία καθ'όλα όμοια αυτά θα πρέπει να αλληλοακυρώνονται αν αντιστρέψουμε την φάση του ενός. c - την σύγκριση μεταξύ των αποτελεσμάτων του nulling test , δηλαδή τις όποιες διαφορές μπορούν να παραμένουν σε περίπτωση ακύρωσης. d - .....και φυσικά μια συγκριτική ακρόαση ανάμεσα στα διάφορα export. Εδώ θα πρέπει να πω πως η λογική πίσω από το κομμάτι είναι να μπερδέψει τον ακροατή σε μιά τέτοια περίπτωση με βάση τις ρυθμικές μεταβολές στο υψηλοσυχνοτικό περιεχόμενο. ....τα αποτελέσματα Θα αφήσω προς το παρόν το C απ'έξω γιατί έχει κάποια επιμέρους ενδιαφέροντα στοιχεία. Σε σχέση με αυτό που μας ενδιαφέρει άμεσα (και μάλλον περισσότερο) το αποτέλεσμα είναι για πολλούς αναμενόμενο και απόλυτα λογικό.....όλα τα export είναι απόλυτα όμοια μεταξύ τους όπως αυτό προκύπτει τόσο από την φασματική ανάλυση τους, το nulling test (στο οποίο ακυρώνωνται όλα "πλήρως" μεταξύ τους - θα εξηγήσω τα εισαγωγικά παρακάτω) αλλά και την ίδια την ακρόαση. Παραθέτω screenshots από την σύγκριση a (στατιστικά - spectrum analysis). Σε ότι αφορά την φασματική ανάλυση επιλέγωντας διάφορα τυχαία σημεία βλέπουμε ότι παίρνουμε πάντα τις ίδιες τιμές σε όλα τα έξπορτ. Σε ότι αφορά το τέστ της ακύρωσης θα πρέπει εξηγώντας τα εισαγωγικά που έβαλα πριν να πω τα εξής.....τα αρχεία ακυρώνωνται απόλυτα μεταξύ τους αν αναλογιστούμε τα όρια της ανθρώπινης ακοής, τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το "μείον άπειρο" σε ένα ψηφιακό metering σύστημα αλλά και βέβαια το noise floor του καλύτερου δυνατού DA μετατροπέα το οποίο φθάνει τα -120dbfs. Με αυτά τα στοιχεία και κριτήρια λοιπόν ΟΛΑ τα αρχεία-έξπορτ ακυρώνωνται ΑΠΟΛΥΤΑ μεταξύ τους σε ένα nulling test και κατά συνέπεια είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΟΜΟΙΑ. Το τι και αν συμβαίνει κάτι διαφορετικό από εκεί και κάτω (στα τελευταία 3-4 db της δυναμικής περιοχής των 24bit - δηλαδή το θέμα C) θα το συζητήσουμε αργότερα.....το σίγουρο πάντως είναι πως δεν συμμετέχει στην αντίληψη μας περί της "ποιότητας" του summing/export. Για μένα προσωπικά τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα....για την ακρίβεια θα θεωρούσα μείον για κάποιο DAW το να έδινε διαφορετικά αποτελέσματα, ειδικά όταν έχουμε στα χέρια μας και το τεχνητό άθροισμα των samples που μας δίνει και πάλι το ίδιο αποτέλεσμα....στην τελική μιλάμε για ένα απλό άθροισμα αριθμών και αυτό που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι η ακρίβεια στο αποτέλεσμα.......υπό αυτό το πρίσμα λογικά αυτό το αποτέλεσμα δεν θα πρέπει να διαφοροποιείται από την αύξηση των tracks καθώς πάντα θα μιλάμε απλά για πρόσθεση αριθμών....θα το διαπιστώσουμε βέβαια στην πράξη. Σαν συμπέρασμα λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε με ασφάλεια πως (τουλάχιστον για τον συγκεκριμένο αριθμό tracks) το summing στα περισσότερα DAW's που κυκλοφορούν σήμερα δίνει απόλυτα όμοια αποτελέσματα τα οποία με την σειρά τους είναι όμοια με το απλό άθροισμα των τιμών των samples των επιμέρους tracks που αποτελούν το μιξ ένα προς ένα. Με αυτό ακριβώς το σκεπτικό αντιμετωπίζω και τα αποτελέσματα στο θέμα C......γιατί όντως γίνονται διάφορα στην περιοχή -138 με -144 dbfs....πράγματα που πιθανότατα έχουν σχέση μετον τρόπο που διαχειρίζεται το playback πολλών αρχείων το κάθε πρόγραμμα, τα λάθη κβαντισμού στα όρια της δυναμικής περιοχής, τις επιπτώσεις και τα λάθη από την μετάπτωση από το υψηλότερο ή floating point εσωτερικό resolution στο fixed wordlength των 24bit (άσχετα αν δεν υπάρχει κάποια επεξεργασία) ή ακόμα και την ύπαρξη κάποιου κρυφού dithering.... περισσότερα γι'αυτό το θέμα αργότερα. Το επόμενο βήμα είναι η μετάπτωση στα 16bit ?https://www.noiz.gr/community/forums/topic/16025-συγκριτικό-daw-test-drive-μixing-στο-ψηφιακό-domain/?do=findComment&comment=259513

Πόσος είναι αυτός ο τελευταίος καιρός...; 2-3 χρόνια; ? Άιντε ρε πιάσε καμιά κιθάρα!!!

Ομορφουτσικο το βρισκω. Αν το χεντστοκ ηταν γυμνο (maple) θα ηταν ακομα πιο ομορφο

o κόσμος πάντα ήθελε κάποιον να του πει τι να ακούσει. Κάποτε υπήρχαν ραδιόφωνα και dj. Σήμερα υπάρχουν κανάλια στο διαδίκτυο. Όπως υπάρχουν εκατομύρια μουσικοί που παράγουν και "διαθέτουν" μουσική υπάρχουν χιλιάδες κανάλια που δυστυχώς δεν έχουν μεγάλη εμβέλεια. (δεν μιλάω για πληρωμένους κολοσσούς. Και οι μικροί που μας φαίνονται δηλ μικροί πληρωμένοι είναι αλλά τα μεγέθη είναι άλλα). Επίσης σε όλα αυτά τα μέσα η μουσική διατίθεται off line. Αυτό σημαίνει ότι ο ακροατής δεν είναι υποχρεωμένος να την ακούσει ώς το τέλος για να ακούσει το επόμενο κ.ο.κ. Μπορεί να ακούσει 15 δλ και πάει αλλού. Συνεπώς ζούμε όλη την κατάρα του διαδίκτυου μαζί με τα καλά του. Ποιά είναι η κατάρα? α. το loudness, δηλ όποιος είναι πιό δυνατός πατάει τον άλλον β. η πρώτη εντύπωση, δηλ το αρχικό (ή και το τελευταίο που προμοτάρει το επόμενο) capture του κάθε βίντεο, με την γκριμάτσα γ. ο παραπλανητικός ή κλικαδόρικος τίτλος που 9 στις 10 φορές δεν λέει τίποτα από αυτό που διαφημίζει δ. η δυνατότητα να τα ακούσεις όλα (και ουσιαστικά τίποτα καθώς μπορείς να το σταματήσεις για να πας παρακάτω - πχ σε ένα βίντεο που σε προδιαθέτει από την αρχή ότι στο τέλος υπάρχει έκπληξη ή δώρο ή αναγγελία μπορείς να το προχωρήσεις και να μη δεις ό,τι προηγείται) ε. η ποσότητα (παλιά έπαιρνες μια γεύση στο ράδιο και μετά πλήρωνες για να το αποκτήσεις. Σήμερα όλα είναι "δωρεάν" στ. η ποιότητα του streaming. Παλιά είχες μια μέτρια ποιότητα στα ΑΜ, και πολύ καλύτερα στα FM και ηχογραφούσες το πολύ σε μια κασέτα μαζί με τα λόγια του εκφωνητή. Αρα έπρεπε να πληρώσεις για να αγοράσεις ένα βινύλιο. Από τη στιγμή που όλα έγιναν ψηφιακά και κοπιάρονται, παρά τους αλγορίθμους κλειδώματος σήμερα με ένα κατεβαστήρι έχεις ό,τι θες και με τα mp3 δεν είσαι πολύ μακρυά από το 16/44 ζ. Η real time επαφή και επικοινωνία με τον παραγωγό παρουσιαστή. Σε μιά ζωντανή εκπομπή ραδιοφώνου (πάλι γι αυτό μιλάμε) μπορούσες να τηλεφωνήσεις πχ και να διαμορφώσεις και συ το πρόγραμμα και να το ζήσεις. Σήμερα μπορεί να βάλεις ένα σχόλιο και να σου απαντηθεί μετά από 2 μέρες ή 2 χρόνια ή ακόμα και σε Live podcasts όπου τρέχουν τα σχόλια στην οθόνη, πάλι υπάρχει ένας ωκεανός από σχόλια που περνάνε μπροστά σου σαν τραίνο. Γενικά αυτή η υπερ-προσφορά, δηλαδή στα "δίνω" όλα είναι το πιό δύσκολο για τον ακροατή αλλά και για τον παραγωγό. Εχοντας σήμερα στη δυνατότητά μου όλη τη μουσική του κόσμου και πληρώνοντας συνδρομές στο spotify και στο tidal τελικά σπάνια ακούω από αυτά (μόνο ψάχνω αν χρειαστεί κάτι άγνωστο) και προτιμώ να ακούσω τι θα μου προτείνει ένας φίλος, ένας φίλος από το νοιζ, ή κάποιος που ξέρω ότι η γνώμη μου μετράει. Ψάχνοντας επίσης κάποιους που με ακολουθούν στο soundcloud (θεωρώντας ότι υπάρχει κάτι κοινό) βρίσκω ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά.....θα το ακούσω μια φορά και....τέλος. Ασχολήθηκα με την υπόθεση ("ασχολήθηκα") για κάποια χρόνια, με δοκιμαστικά βίντεο, με youtube, soundcloud, facebook, και είδα τι ζόρι είναι. Βασικά περισσότερο για να αποκρυπτογραφήσω τα μυστικά τους. Όχι για να κερδίσω "ακροαματικότητα". Από το 1975 που άρχισα να παίζω μουσική για άλλους κυρίως έπαιζα πρώτα για μένα. Ετσι είχα κοινό μετρημένο. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα και δεν με ενδιαφέρει. Συνεπώς όταν κυκλοφορήσω στις πλατφόρμες (ή θα χρηματοδοτήσω μόνος μου την έκδοση κάποιων cd ή και...βινυλίων) θα γίνει μόνο για λόγους legacy, δηλαδή να καταγραφούν κάπου σε συμβατική μορφή και όχι άυλα σε ένα σύννεφο για τις επόμενες γενιές, όσο και να ακούγεται αυτό ρομαντικό και ουτοπικό. Γι αυτό το λόγο δεν με απασχολεί καθόλου το σε τί μορφή θα κυκλοφορήσω, όταν, και εάν, αυτό γίνει.

εμένα μου φαίνεται όμορφο...

Καλησπέρα σας! Μετά από πολλούς μήνες απραξίας είπα να postαρω ένα drum cover. Any comments you may have... they are all welcome! Καλή ακρόαση και thanks εκ των προτέρων!

Fun time δουλεύοντας το Erotomania των αγαπημένων Dream Theater για εξάσκηση πένας. Καλή βδομάδα εύχομαι σε όλους!

Ε ντάξει, δεν είναι και το cover που θα σου πέσει το σαγόνι. Είναι όμως ένα πολύ καλά εκτελεσμένο κομμάτι, όπως πρέπει να είναι. Τα τομς με το ζόρι ακούγονται σε κάποια σημεία, και σε κάποια καθόλου. Για drum covers είναι πολύ ωραίο να έχεις μια κάμερα στα πόδια και άλη μια ακριβώς από πάνω που να φαίνεται όλο το κιτ. Σκέψου το!

Σε ευχαριστω πολυ!!??? Η αληθεια ειναι πως ..οταν ξεκινησε ο covid και τα lockdowds ..ειχα πολυ ελευθερο χρονο και αρχισα να φτιαχνω το home studio..και τοτε σκεφτομουν τα χρηματα για να παρω μηχανηματα..μιας και δουλευα τις μισες ωρες... Τωρα εχω ολο τον εξοπλισμο που χρειαζομουν ..τον κληρονομησα... αλλα δεν εχω χρονο, χωρο , ουτε μυαλο για να σκεφτω γιαυτο..?? Περιεργα πραγματα!!?? Μακαρι στο μελλον να τα χρειαστω και να παιζω με τον μικρο???? Σε ευχαριστω πολυ!!?

Περα από τό αστείο του θέματος,η σειρά πράγματι είναι αξιολογοτατη.!!

Είναι άλλο να γνωρίζεις δεκαετίες πως ο Django έπαιζε με δύο δάχτυλα και άλλο να τον βλέπεις να το κάνει. Απίστευτος! Εγω που παίζω με τέσσερα δεν θα 'πρεπε να του ρίχνω; ?? Δεν ξερω που βρέθηκε αυτό το έγχρωμο βίντεο αλλά αν σας αρέσει το Hot Club du France, έχει απαρτία.

Αν μιλάμε για φτηνές κιθάρες ΕΙΝΑΙ αναβάθμιση. Αν βγάλεις ας πούμε τα άθλια κλειδιά μιας Affinity και βάλεις Schaller Locking των 130 ευρώ και τους εξισου άθλιους κεραμικούς μαγνήτες και βάλεις Lindy Fralin των 300 ευρώ έχεις ρίξει 430 ευρώ σε μια κιθάρα που κάνει 180 ευρώ. Καλύτερα όμως αν θες να την πουλήσεις να τα αφαιρέσεις και να τα πουλήσεις μονα τους γιατί αν περιμένεις να πουλήσεις την Affinity 600 EUR...crazy priest has named you... Τώρα αν πας σε μια ακριβη κιθάρα με vintage specs και της αλλάξεις τα φώτα με μοντερνιες τοτε την έχεις χαλάσει. ... Αν φυσικά πας και μοντιφικαρεις μια πραγματική vintage κιθάρα απλά την κατέστρεψες και εριξες την αξία της στα τάρταρα.

Απο τα πιο ευρηματικά βίντεο ως συνήθως. Η καρδιά μου πήγε στην κούλουρη με τη γατούλα στο δρόμο. Είχε και σασπένς! Αν και τραγούδι, η φωνή δεν παίζει τον πρώτο ρόλο πάντως. Μπράβο για το σύνολο!

Οτιδήποτε μπουσταρει το σήμα σου προσθέτει noise floor,το GE7 το κανει φυσικά και εχει και ένα ελαφρό φύσημα. Το ζήτημα είναι να παίζεις μουσική και να μην σταματάς για να ακούσεις το φύσημα ή τον θόρυβο :) Έχω και Japan και Taiwan και όντως το, νεότερο Taiwan έχει ελάχιστα λιγότερο φύσημα. Λεπτομέρειες βέβαια όλα αυτά μια και δεν υπάρχει ΖΩΗ χωρίς το GE7 ,είναι το ΠΑΣΟΚ των πεταλιωνΕ