Πίνακας συμμετοχής

Στις τελευταίες σελίδα, ο OP άρχιζε να μιλαει υβριστικά. Αυτό είναι αρκετό για να κλειδώσει ένα θέμα. Θέμα που δεν είχε κάτι άλλο να προσφέρει, παρά βεβαιότητα εκτροχιασμού της συζήτησης. Συζήτηση, η οποία έκανε συνεχείς κύκλους και γυρνούσε πάλι στο ίδιο σημείο. Το κλείδωσε στο κατάλληλο σημείο, ούτε πιο νωρίς απ' ότι έπρεπε, ούτε πιο αργά. Και έχουμε συνηθίσει σε ανάλογα θέματα να υπάρχει αρκετή ανέχεια από τη διαχείριση, και πολλές φορές να υπάρχει καθυστερημένη η επαναφορά στην τάξη. Και αυτό δεν βοηθά στην διατήρηση της εικόνας του φόρουμ. Ο Βασίλης, λειτούργησε υποδειγματικά. Σούπερ αντανακλαστικά και με συνοπτικές διαδικασίες επανέφερε την τάξη. Και μακάρι να συνεχίσει έτσι.

Ναι, εχεις δικιο εδω, αν ειναι να καταληξουμε σε καποιο rule of thumb αυτο ισχυει - οι πιο μικρες κιθαρες τεινουν να εχουν καλυτερο string definition και να ειναι αρκετα δημοφιλεις με fingerpicking, ειδικα αν μιλαμε για πολυ old school blues fingerpicking ή 60ς folk fingerpicking, και οι περισσοτεροι strummers και pickers τεινουν να προτιμουν τον μεγαλο, ογκωδη και πιο blended ήχο μιας dreadnought ή μιας jumbo. Αλλας οπως ειπες, δεν υπαρχει κανονας - και αυτο το rule of thumb, αν και ως μπουσουλας ισχυει, το θεωρω λιγο προβληματικο καθαρα και μονο γιατι εχει γινει ο σχεδον απαραβατος κανονας-πιπιλα στο internet οποτε ρωταει καποιος σχετικα με επιλογη ακουστικης κιθαρας. Θες πενα? Go big. Θες fingerstyle? Go small. Ευτυχως τα πραγματα δεν ειναι τοσο απλα, και οι περισσοτερες κιθαρες εχουν πολλα να προσφερουν σε σχεδον καθε setting - το θεμα ειναι να μαθεις να αναγνωριζεις τους διαφορους ηχους τους ωστε να μπορεις να καταληξεις και στο τι σου αρεσει και στο τι θες (και μπορεις) να βγαλεις απο το οποιο οργανο εχεις στα χερια σου. Πχ, μια μικρη mahogany topped κιθαρα (πχ Martin 00-17) θα ηταν κατα κανονα ταμαμ για moody dark fingerstyle παιξιμο αλα Nick Drake, ή για καποιο old-timey blues με γυμνα δαχτυλα. Aλλα ακου για παραδειγμα ποσο γλυκεια ακουγεται εδω παιγμενη με πενα, συνοδεια φωνης μαζι και bluegrass ενορχηστρωση Παει να πει οτι ειναι τελικα καλη και για πενα? Εξαρταται τι πενα εννοεις. Στο παραπανω βιντεο εκπληρωνει εξαιρετικα το ρολο της, ισως και καλυτερα απο μια τυπικη singer/songwriter's guitar (πχ J-45). Αλλα αν πας να παιξεις πχ με αυτη την 00-17 με πενα σε ενα bluegrass jam, και περιμενεις να ακουστεις εστω και κοντα στο πως εχει ακουστει καθε bluegrass κιθαριστας απο απαρχης του ειδους τοτε καλη τυχη, θα την χρειαστεις... Η αν αρχισουμε να κοιταμε τους παλιους blues masters και γενικα acoustic blues, αυτοματως θα ακουσεις οτι αν θες να τους προσεγγισεις θες μια μικρη, focused, boxy ισως κιθαρα, ισως και μια parlor με ladder bracing για εξτρα thumpy thumpy. Και οκ ναι, αν μιλαμε για τον ηχο των Robert Johnson, Charley Patton και Blind Blake κλπ κλπ ναι, για εκει ειμαστε (δεν ειχαν και τπτ αλλο εκεινη την εποχη). Αλλα δεν ειναι μονο αυτο το fingerstyle blues. Fingerstyle blues ειναι και ο Reverend Gary Davis, που επαιζε σχεδον αποκλειστικα με Gibson J-200 με fingerpicks - πιο μακρια απο το "small blues guitar" δεν παει. Kαι δεν ηταν να πεις καποια μεμονωμενη περιπτωση - πολλοι παιζανε με μεγαλες κιθαρες, απο τον Mississippi John Hurt και τον Lightning Hopkins μεχρι τον Stefan Grossman. Fingerstyle blues με απ'ολα (με εξτρα spicy spicy) επαιζε και ο John Fahey και ολοι οι ακολουθοι της American Primitive σχολης του, και σχεδον καθολικα χρησιμοποιουν dreadnought κιθαρες, γιατι πολυ απλα ο ηχος του ειδους ειναι "fingerpicks on dreadnought", που αν διαβασεις 10 οδηγους "what acoustic guitar is right for me" θα μεινεις με την εντυπωση πως το fingerpicking πανω σε dreadnought τιμωρειται με τουφεκισμο. Aλλα και εκει δε σταματαει η κουβεντα, καλη ωρα για το fingerpicking πχ. Fingerpicking υπαρχει και μοντερνο, και εκει θες και ογκο και clarity, και huge bass και string separation, και δε παμε πουθενα με τις old-school κιθαρες των παραπανω, ειτε μικρες ειτε μεγαλες - θες κατι πιο μοντερνο, θες ηλεκτρικα κλπ. Kαι η συζητηση μπορει να γινει ακομα πιο συγκεκριμενη και granular, και παλι δε μπορεις να εξαγεις συμπερασματα αδιασειστα. Nα μιλησουμε συγκεκριμενα για flatpicking/crosspicking με dreadnought κιθαρες, θα ακουσεις παντου οτι η Martin σχολη, και ειδικα οι rosewood (D-28 κλπ) ειναι η βελτιστη επιλογη γιατι η ατακα και πλουσιοτητα ηχου που εχουν στα single note passsages και το chord voicing τους ειναι second to none, και οτι οι Gibson slope-shouldered dreadnoughts (οπως η J-45) με το μικροτερο scale τους και τον πιο μαλακο, ζεστο και μεσαιο ηχο τους ειναι ο,τι καλυτερο για τη συνοδεια φωνης, μια perfect songwriter's guitar. Και ειναι σωστο, ισχυουν αυτα, και υπαρχουν απειροι καλλιτεχνες προς υποστηριξη αυτης της θεσης, αλλα και παλι δε μπορουμε να ειμαστε απολυτοι. Υπαρχει χωρος για να σπασουν αυτα τα conventions και υπαρχει κοσμος που τα σπαει from day one. Eν ολιγοις, υπαρχουν δεκαδες παιξιματα με πενα και δεκαδες παιξιματα με δαχτυλα και εκατονταδες ηχητικες σχολες με το καθενα. Kαι οι 2 παρακατω παιζουν solo singer/songwriter material με D-28. Και ο ηχος τους και το παιξιμο τους ειναι μερα με τη νυχτα, και οι 2 ακουγονται εξαιρετικοι. Αν θες να βρεις που ειναι το σπιτι σου ηχητικα, το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να ακους μουσικη που σου αρεσει μανιωδως και να παρατηρεις ΤΙ και κυριως ΠΩΣ παιζουν, και με τον καιρο (και παιζωντας προφανως και διαφορετικα οργανα ο ιδιος οποτε σου δινεται η ευκαιρια) τα πραγματα ξεκαθαριζουν αρκετα. Το προβλημα μετα ειναι οτι θες μια για το καθε τι, αλλα τι να κανουμε συμβαινουν αυτα.

Σε τι αναφέρεσαι? Γιατί αν αναφέρεσαι στα χθεσινά, διαφωνώ 100%.

Χρειάζεται πολλά κιλά @@ για να παραδεχτεί κάποιος ένα λάθος και να πει ένα απλό συγνώμη. Δεν το συναντάς εύκολα, τη σήμερον ημέραν.... Εύγε φίλε μου!

Αν μιλάμε για φτηνές κιθάρες ΕΙΝΑΙ αναβάθμιση. Αν βγάλεις ας πούμε τα άθλια κλειδιά μιας Affinity και βάλεις Schaller Locking των 130 ευρώ και τους εξισου άθλιους κεραμικούς μαγνήτες και βάλεις Lindy Fralin των 300 ευρώ έχεις ρίξει 430 ευρώ σε μια κιθάρα που κάνει 180 ευρώ. Καλύτερα όμως αν θες να την πουλήσεις να τα αφαιρέσεις και να τα πουλήσεις μονα τους γιατί αν περιμένεις να πουλήσεις την Affinity 600 EUR...crazy priest has named you... Τώρα αν πας σε μια ακριβη κιθάρα με vintage specs και της αλλάξεις τα φώτα με μοντερνιες τοτε την έχεις χαλάσει. ... Αν φυσικά πας και μοντιφικαρεις μια πραγματική vintage κιθάρα απλά την κατέστρεψες και εριξες την αξία της στα τάρταρα.

Δεν έχει ενδιαφέρον. Όλα τα ποστ λένε το ίδιο. Μόνο εκεί με το δακτυλακι που σηκώθηκε έχει σασπένς. Διάβασε τελευταίες τρεις σελίδες ?

Είναι φυσικό το ότι το thread απέκτησε πολλά posts: όταν προσβάλλουν τον άλλον το πιθανότερο είναι να απαντήσει και όλο αυτό μετά να ξεκινήσει μια ατέρμονη αντιπαράθεση, χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Σε οποιοδήποτε αντίστοιχο forum του εξωτερικού, όχι μόνο θα είχε κλειδωθεί το θέμα, αλλά θα είχαν διαγραφει όλα τα posts υβριστικού περιεχομένου και πιθανότατα θα είχε αποκλειστεί κι ο χρήστης. Η ανοχή σε τέτοιες συμπεριφορές απλά αποθαρρύνει τη συμμετοχή ανθρώπων με επίπεδο που μπορούν να προσφέρουν ή θέλουν να μάθουν. Εν τέλει θέλω να ρωτήσω τον OP: δε θέλει το μοναδικό forum που ασχολείται στην Ελλάδα με αυτό που αγαπάμε να είναι ένας feelgood χώρος; Γιατί; Προτιμάει να μπαίνει εδώ μέσα και να παρακολουθεί το ξεκατίνιασμα τρώγωντας πατατάκια;

Δεν διαφέρει σε κάτι από την ηλεκτρική κιθάρα. Όσο λιγότερο relief,χαμηλότερο action και ελαφρύτερες χορδές σε συνδυασμό με τέλεια και χαμηλά κομμένο nut τόσο ευκολότερα θα παίζει. Το πρόβλημα στις ακουστικές είναι ότι οι ελαφριές χορδες sound like kaka :)

Γιατί το λες αυτό? Διακοσμητικοί είναι οι moderators? Είναι εκει με σαφείς εντολές, και με πλήρη πρόσβαση στη διαχείριση θεμάτων και μελών. Εάν δεν θα είχαν τέτοια αρμοδιότητα, δεν θα είχαν αυτή την εκτεταμένη πρόσβαση. Να στο πω και αλλιώς. Εάν μόνο το αφεντικό μπορεί να κλειδώσει θέμα, και είναι απών, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ο mod σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης? Να πάρει τηλέφωνο τον admin? Να αρχίσει να παρακαλεί να ηρεμήσουν τα πνεύματα? Ή να πει κάνα ανέκδοτο μπας και ξεχαστούν οι flamers?

Έτσι ακριβώς. Να πω όμως, ότι ένας που παίζει strumming, συνήθως ενδιαφέρεται για big sound, οπότε κοιτάει περισσότερο σε dreadnought ή jumbo σώματα, ενώ ένας που παίζει fingerstyle συνήθως ενδιαφέρεται για definition, οπότε κοιτάει συνήθως σε OM και concert σώματα (που είναι πιο ευκολόπαιχτα λόγω μεγέθους). Κανόνας δεν υπάρχει.

Δεν υπαρχουν ακουστικες για fingerstyle ή για strumming. Ολες κανουν τα παντα, και τα κανουν η καθεμια διαφορετικα. Το θεμα ειναι να αποφασισεις τι στυλ ηχου σε ενδιαφερει, κυριως βλεπωντας το τι ειδη κιθαρας και τι ειδος παιξιματος χρησιμοποιουν οι μουσικοι σαν τους οποιους θες να ακουγεσαι. Μετα μπαινει και το τι ειδους κιθαρες σε βολευουν (απο πλευρας μεγεθους, scale κλπ αν υπαρχει δλδ καποια προτιμηση) αλλα και το εμφανισιακο κριτηριο. Απο τις κιθαρες που αναφερθηκαν, εγω προσωπικα θα εγειρα ειτε προς την Sigma (ειμαι μεγαλος φαν τους, θεωρω οτι ειναι πολυ καλο value for money στην συγκεκριμενη κατηγορια) ειτε προς την Guild (επισης εξαιρετικες σε αυτη την κατηγορια). Η Guild OM240 ειναι πιο μικρη σε μεγεθος απο την Sigma (που ειναι dreadnought) οποτε ισως φανει λιγο πιο βολικη σε εναν αρχαριο.

Κάνεις δεν έχασε αγοράζοντας σταθερές αξίες https://www.nakas.gr/el/proionta/mousika-organa/kithares/ilektroakoustikes-kithares/yamaha-yamaha-fsx-820c-nt-ilektroakoustiki-kithara_551012/ https://zaxosmusic.gr/product/guild-om240e-westerly-ilektroakoystiki-kithara-natural/?skr_prm=WyI2YTYyZWNlMS04MzcxLTRlNzUtOWQxOS0yNGUwZDI0YjYwMDYiLDE2MzU0NTA0NTM1MTYseyJhcHBfdHlwZSI6IndlYiIsImNwIjoiZiIsInRhZ3MiOiJtTFF6RSJ9XQ

Μέχρι 500 αυτές δείχνουν η πιο promising για μένα: https://www.thomann.de/gr/harley_benton_cla_15m_solidwood.htm?ref=prod_variations_406400_3 https://www.thomann.de/gr/harley_benton_custom_line_cla_15mce.htm?ref=prod_variations_406394_2 Μέγεθος auditorium, ούτε πολύ μεγάλες ούτε πολύ μικρές, παίζουν και fingerstyle & πένα αξιοπρεπώς. Υπάρχουν και βίντεος στο youtube, πολύ καλές κριτικές γενικά. Νομίζω ότι για να πας σε κάτι άλλο με σημαντική διαφορά από αυτό που ακούω σε αυτές, πρέπει να περάσεις το χιλιάρικο.

Φίλε μου με εκπλήσσει η άνεση που έχεις σε τόσο δύσκολους στίχους. Ποιος θα φανταζόταν να γράψει σε αυτή τη γλώσσα και να έχει εύηχο αποτέλεσμα... Μόνο εσύ.

Αγαπητοί φίλοι, χθες τη νύχτα, μετά από πρόβα, (1 η ώρα) πάρκαρα το Ι.Χ. μου στην οδό Διδώτου, 30 μέτρα πάνω από την Ασκληπιού. Όταν επέστρεψα γύρω στις 3 να πάρω το αμάξι διαπίστωσα ότι μου είχαν σπάσει το πίσω τζάμι και είχαν αρπάξει την κιθάρα που, ως ηλίθιος, την είχα αφήσει στο αυτοκίνητο. Δυστυχώς δεν έχω καν τον σειριακό αριθμό. Αν πάρει κάτι το αυτί ή το μάτι σας, παρακαλώ ειδοποιήστε με. Η κιθάρα είναι Gibson Les Paul Standard, μαύρη με λευκή ρίγα. Τα καλύμματα των μαγνητών τα έχω βγάλει. Η κιθάρα είναι σε άριστη κατάσταση, αν και την είχα αγοράσει μεταχειρισμένη. Ήταν μέσα σε μαύρο hard case (στο σχήμα της κιθάρας, δηλ. όχι ορθογώνιο) που είχε απέξω τυπωμένο Gibson Les Paul. Μέσα η θήκη έχει σκούρα γκρί γούνα και προστατευτικό σατέν σκέπασμα για το πάνω μέρος της κιθάρας. Μέσα στη θηκούλα του case είχα τα καλύμματα από τους μαγνήτες και χορδές. Ρε παιδιά, 10 χρόνια πάλευα να μαζέψω τα φράγκα για να την αγοράσω... Προσφέρω και αμοιβή. Παρακαλώ βοηθήστε κιν. 6978969096 mail: [email protected]

Πολλές φορές στις αγγελίες βλέπεις κιθάρες κυρίως, "αναβαθμισμένες" όπως λέει ο πωλητής. Το βλέπεις σε φτηνές Squier που πωλούνται σαν καινούργιες αλλά και σε πιο ακριβά μοντέλα. "Άλλαξα μαγνήτη που δεν μου άρεσε και έβαλα τον τάδε 300 ευρώ. Άλλαξα τη γέφυρα με μπρούτζινη και έβαλα Jumbo frets και strap locks." Άσε δε που ο μάστορας πήρε άλλα 200." Σίγουρα προσπάθησε να φέρει την κιθάρα στα μέτρα του ο πωλητής. Θεμιτό. Αναβάθμιση όμως λέγεται αυτό ή προσαρμογή; Χωράει κουβέντα. Σε μια πολύ φτηνή κιθάρα (Bullet) ίσως είναι αναβάθμιση, μιας και τα υλικά αυτά θα είναι σίγουρα ποιοτικότερα και το γεγονός ότι ενας μάστορας τουλάχιστον τη ρύθμισε. Σε μια Classic Vibe όμως; Σε μια Vintera Road Worn '50s που στόχο έχει να αναπαράξει το look and feel μιας original; Γιατι εγώ να θέλω το υβρίδιο που έχει στο νου του ο πωλητής; Ξέρει καλύτερα απο τη Fender τι ζητάω; Οπότε το να ζητας και λεφτά για μια customized δική σου επιλογή που μπορεί να ακύρωσε και τον τίτλο ή τις προδιαγραφές που την κάνουν κάτι αυτη την κιθάρα, είναι τουλάχιστον άκυρο. Αν ήθελα εγω να πάρω μια με 60'ς specs και την έκανες εσυ ότι να'ναι, σόρι αλλά έχασε και όποια αξία είχε. Κάνω λάθος;

Συγνώμη Βασίλη Απλώς δεν έχω την ωριμότητα να διαχειριστώ σωστά τις αντιεξουσιαστικές καταβολές της νεότητας μου, ειδικά αργά το βράδυ Ελπιζω να συγχωρήσεις το ατόπημά μου Με εκτίμηση

Κοίταξε, διάβασα τις τρεις σελίδες και μπορώ να πω πως βρήκα το squid game στο netflix σαφώς πιο ενδιαφέρον. ?

Είναι άλλο να γνωρίζεις δεκαετίες πως ο Django έπαιζε με δύο δάχτυλα και άλλο να τον βλέπεις να το κάνει. Απίστευτος! Εγω που παίζω με τέσσερα δεν θα 'πρεπε να του ρίχνω; ?? Δεν ξερω που βρέθηκε αυτό το έγχρωμο βίντεο αλλά αν σας αρέσει το Hot Club du France, έχει απαρτία.

Ένα δακτυλακι σήκωσες, και το θεμα κλείδωσε...?

Αν ο εν δυνάμει αγοραστής κάνει αυτή την σκέψη, τότε πάει να πει ότι η κιθάρα δεν τον ενδιαφέρει και πάει παρακάτω, ασχέτως από την τιμή που ζητάει ο πωλητής. Είναι κατά τη γνώμη μου λογικό, ο πωλητής να προσπαθήσει να ενσωματώσει ένα μέρος τους κόστος των οποίων τροποποιήσεων στη τιμή πώλησης, είτε επειδή δε θέλει να χάσει τα τελευταία που έδωσε είτε επειδή πραγματικά πιστεύει ότι η κιθάρα αναβαθμίστηκε. Αν έχει "λάθος" θα φανεί στη ζήτηση. Κι εκεί αναλόγως την ιδιοσυγκρασία του θα πράξει (ή δεν θα πράξει). Edit: Εγώ πάντως στην PRS που πούλησαν πριν μερικούς μήνες το κόστος της αλλαγής των τάσεων σε jumbo δεν το θεώρησα αναβάθμιση. Αλλά τροποποίηση και προφανώς δεν το "πρόσθεσα" στηβ τιμή. Από ένα σημείο και μετά σε κάποια όργανα κινδυνεύεις να ρίξεις την αξία του με κάποιες αλλαγές.

O Bill ως moderator είναι εξουσιοδοτημένος να κρίνει πότε πρέπει να επέμβει. Κι εγώ την κρίση του την εμπιστεύτηκα. Οι 98 σελίδες είναι καλό για την επισκεψημότητα και αν γίνουν και 200, ακόμα καλύτερα. Αλλά το επίπεδο και ο σεβασμός στις συζητήσεις είναι σημαντικότερο. Και ιδιαίτερα όταν στις σελίδες αυτες, ένας (ο ΟΡ) προσπαθεί να περάσει άποψη χωρίς ικανά επιχειρήματα στους υπόλοιπους. Αν ήταν μοιρασμένες οι απόψεις, τότε θα είχε ενδιαφέρον η συζήτηση. Σίγουρα έχω κάνει λάθη σαν διαχειριστής και σαν άνθρωπος και προσπαθώ να διορθώνομαι. Με αυτό τον μπούσουλα λειτουργεί και ο συντονισμός της σελίδας και είμαι ευτυχής που η ανάγκη επέμβασης είναι στο μίνιμουμ. Αλλά η ομάδα, εδω είναι όταν χρειαστεί. Χαίρομαι που υπάρχει ενδιαφέρον για κουβέντα.

Οι ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΣΕ ΔΡΑΣΗ θέλουν έναν μαζικό Σύλλογο, που να εμπνέει όλους όσους προσφέρουν μουσικές υπηρεσίες, σύγχρονο και εξωστρεφή, αγωνιστικό, κομματικά ανεξάρτητο και σε διαρκή αυτοκριτική. Είμαστε εδώ για να προσθέσουμε στην αγωνιστικότητα, να συμβάλλουμε στην επιμόρφωση και να ενισχύσουμε τον αγώνα του Συλλόγου σε όλα τα μέτωπα. Οι διαφωνίες μας δεν πηγάζουν από κομματική γραμμή, δεν είμαστε υποκινούμενοι ή ιδιοτελείς κι αναγνωρίζουμε ένα και μοναδικό συμφέρον, αυτό των μουσικών. Όποιο όργανο κι αν κρατούν, όποια μουσική κι αν παίζουν, όποιο κόμμα κι αν ψηφίζουν.

Που τωρα που το λες, με την Academy σειρα να βρισκεται ιιιισα πιο πανω απο το budget του 500αρικου που συζηταμε εδω ισως να αξιζει μια πολυ σοβαρη ματια κατα 'κει...

Και ο Malmsteen καγκουρας είναι.

Από το facebook φίλου,28/ 10/ 2021: Εκλάπησαν απο Πλ.Αμερικής: Gibson les paul custom Fender Stratocaster Japan Takamine ηλεκτροακουστική Ενισχυτές: Peavey classic 50 watt Music man κεφαλή 135 watt Fender λαμπάτος 60 watt Μικτης Allen and Heath 16 channels Active monitor M-audio Η strato εχει αλλαγμένο τον πρίμο μαγνήτη με μαύρο διπλό seymour duncan

Μια χαρα ειναι το Boss. Ξερω ενα σωρο κοσμο (κι εγω μεσα), που περνωντας απο περιπλοκα παραμετρικα, φετες, ρυθμιζομενα κτλ, κατεληξαν στο Ge-7 που κανει τη δουλεια ευκολα και απλα στα λαιβ.

Αυτο ακριβως - για αυτο εγραψα και το μακρυναρι πριν, οχι τοσο για να καλυψουμε τους διαφορους τυπους παιξιματος/ηχου (καλο μας κουραγιο) αλλα για να τονισω αυτο το τοσο σημαντικο: πρεπει να αποφασισεις τι και πως θα παιζεις, και μετα να αποκτησεις μια ιδεα σχετικα με το πως ακουγονται τα διαφορα αρχετυπα designs με αυτο το παιξιμο και ποιο πιθανως ειναι το πιο καταλληλο / το πιο αρεστο σε σενα. Και μετα μπαινουν και ολα τα αλλα considerations, αισθητικα και πρακτικα.

Hardware-άδες ξαμοληθήτε! Το Behringer EDGE είναι το νέο, old school ντραμοκούτι. Ένα semi-modular percussion synth με dual VCO’s, pulse και triangle waves, oscillator sync και FM. Διαθέτει 8-step sequencer, 15x10 patch matrix και MIDI, με προτεινόμενη τιμή τα $219.

Η Walden είναι μια απ τις καλύτερες κιθάρες για τον Έλληνα που ψάχνει μια φθηνή ακουστική για να σολάρει, δεδομένου ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε τόσους πολλούς flatpickers που θα παίξουν bluegrass στο στυλ του Tony Rice. Ήταν και ένα απ τα best kept secrets των επαγγελματιών στις μπουζουκοφάσεις τα προηγούμενα χρόνια (εκεί που δεν θέλεις να σέρνεις μια κιθάρα των 3.000€). Τώρα οι τιμές και της Walden έχουν πάρει την ανιούσα.

Κατ' αρχάς ξεκινάμε απ το ότι πρέπει να σε βολεύει το σχήμα του μπράτσου. Σε αυτό δεν υπάρχει γενικός κανόνας, μόνο διαφορετικά γούστα. Το δεύτερον είναι πού αναφέρεσαι όταν μιλάς για playability. Αν θες μια κιθάρα για γρήγορο alternate picking πχ, περιορίζεσαι σε πιο χοντρές χορδές με μεγαλύτερη τάση. Αν δεν σε νοιάζει αυτό και θες να σολάρει σαν ηλεκτρική, βάζεις πιο λεπτές χορδές και κάνεις τη ζωή σου πιο εύκολη. Από κει και πέρα, εγώ δε θα έπαιρνα μια Dread να της βάλω 10ρες, θα προτιμούσα κάποια auditorium πιο κοντά σε σχολή Τaylor, ίσως κάποια Walden αν μιλάμε για κοντά στα 500?

βρε παιδιά, ο Μπιλ είχε αρμοδιότητα και πρόσβαση στο κλείδωμα, προειδοποίησε και το έκανε. Σίγουρα υπάρχουν και άλλες συζητήσεις που δεν κλειδώνονται κι ας είναι και χειρότερες και άλλες που κλειδώνονται χωρίς να έχει ανοίξει μύτη. Ούτε θα εξετάσω το θέμα της ηλικίας. Εγω θα εξετάσω το θέμα της νοοτροπίας, κάποιων (μελών όντως) που κολλάνε με κάτι και πρέπει σώνει και καλά να πείσουν τους άλλους ότι είναι ελέφαντες. Αυτή η τακτική δείτε το βίντεο, τα λέει καλά και βάλτε το δεν μου πάει. Όπως και παλιότερα ποστ του μέλους (φτιάξτε επι τέλους το σαιτ να μας θυμάται) και περι αγγελιών και πάλι. Βασικά το νοιζ δεν έχει σχέση με τις αγγελίες, αυτό έχει ξεκαθαρίσει εδώ και καιρό και σίγουρα για τον παραπάνω λόγο. Αλλο νοιζ άλλο σμαρτνοιζ. Αλλά η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι κανείς δεν μπαίνει στο καφενείο κλωτσώντας την πόρτα και φωνάζοντας "ρε σεις αυτό το πράγμα πως το ανέχεστε και σας κάνουν και σας ...τουτ και είστε ....τουτ.... και τα γράφω αυτα και απο την πλευρά του ότι ενεπλάκην απο την αρχή με την διαφωνία που ίσως οδηγήθηκε σε αδιέξοδο. Αλλά η άποψή μου παραμένει. "Πριν αρχίσεις να κριτικάρεις μια κοινότητα, περιμένεις πρώτα να γίνεις ισότιμο, ας πούμε, μέλος της"

Μπράβο για τον χρόνο που πήρες για την αναλυτικότατη αυτή παρουσίαση. Όταν έγραψα ότι υπάρχουν κιθάρες για fingerstyle και για strumming, δεδομένου ότι μιλάμε για αρχάρια πήρα πάνω κάτω τον γενικό κανόνα. Ναι μπορείς να παίξεις fingerstyle με dreadnought αλλά δε θα έχει το ίδιο definition και δε θα βγάλει εύκολα διαφορετικές δυναμικές. Μπορείς να κάνεις strumming σε μια parlor (βλέπε ρεμπέτικα) αλλά με τον περιορισμό του light touch και των πιο λεπτών χορδών, ώστε να μην "σπάει" ο ήχος μιας που το bracing δεν είναι τόσο ενισχυμένο με αποτέλεσμα το καπάκι να παραμορφώνει άμα το ζορίσεις. Φυσικά σε όλα αυτά υπάρχουν εξαιρέσεις: Υπάρχουν και μικρές κιθάρες με πιο ενισχυμένο bracing που αντέχουν καλύτερα: μια Gibson για παράδειγμα που δεν έχει τόσο σκαμμένα καμάρια, είναι πιο κατάλληλη για πένα και κάπως πιο δυνατό παίξιμο από μια μικρή Martin. Έχει όμως και πιο μεσαίο και forward ήχο, πιο vintage blues, με λιγότερη λεπτομέρεια. Θα μπορούσαμε να επεκταθούμε κι άλλο, να μιλήσουμε για τα διάφορα καμάρια (bracing) και τον σημαντικότατο ρόλο που αυτά παίζουν στο voicing και το compression της κιθάρας και για άλλα πολλά, πχ για τον ήχο των Taylor που είναι κι αυτός μια σχολή ολόκληρη. Άπλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι χρήσιμη μια τέτοια ανάλυση για έναν αρχάριο και γιατί πρέπει στη συγκεκριμένη περίπτωση να επικεντρωθούμε σε εξαιρέσεις και υποκατηγορίες. Περισσότερο νομίζω μπερδεύεται κάποιος έτσι παρά βοηθιέται. Επίσης καλές οι ηχογραφήσεις αλλά εκεί με τη χρήση διαφορετικών μικροφώνων και λίγο eq, μπορείς να κάνεις την κιθάρα να ακούγεται όπως θέλεις. Ειδικά το να κάνεις μια μικρή κιθάρα να ακούγεται μεγαλύτερη, είναι σχετικά εύκολο.

Πάμε να τα πιάσουμε 1-1. 1) Το thread περιείχε πολλά posts που εκφεύγουν της πολιτικής του forum, χρησιμοποιήθηκαν εκφράσεις γηπέδου. Εδώ δεν είναι γήπεδο, σωστά; 2) Ευχαριστώ για το ηλικιακό discrimination, τέτοια πράγματα μου δίνουν κίνητρο να βελτιώνομαι καθημερινά στη ζωή μου. 3) Αν αισθανόσουν μέλος μιας κοινότητας με ποιότητα, δε θα σε ενοχλούσε που κλείδωσα ένα θέμα που είχε εκφυλιστεί εντελώς. Και φτάνουμε στο δια ταύτα. Τι ακριβώς σε ενόχλησε πέρα από την επιλογή του Γιάννη να με κάνει moderator;

νάναι καλά το παληκάρι και να παίζει ό,τι γουστάρει. Εξαιρετικός παίκτης. Και να πάει και μπροστά. Άλλά πράγματα δεν εξετάζω - δεν με αφορούν. (Ωραίο βίντεο και ωραίοι ήχοι. )

Ο ορισμός της καγκουριάς, υγεία πάνω απ'όλα

Ρε φίλε μην μου τα χώνεις μακάρι να σε συναντούσα και να πίναμε μια ρακή και να παίζαμε λίγο μαζί (με προϋπόθεση ότι έχεις tele και το σωστό set χορδών)

Οτιδήποτε μπουσταρει το σήμα σου προσθέτει noise floor,το GE7 το κανει φυσικά και εχει και ένα ελαφρό φύσημα. Το ζήτημα είναι να παίζεις μουσική και να μην σταματάς για να ακούσεις το φύσημα ή τον θόρυβο :) Έχω και Japan και Taiwan και όντως το, νεότερο Taiwan έχει ελάχιστα λιγότερο φύσημα. Λεπτομέρειες βέβαια όλα αυτά μια και δεν υπάρχει ΖΩΗ χωρίς το GE7 ,είναι το ΠΑΣΟΚ των πεταλιωνΕ

Από τα μπουζούκια στο μέταλ.Παντως έχει φοβερή τεχνική.