Πίνακας συμμετοχής

Καλά η Fender, αλλά για την Gibson ξανασκέψου το.

Πολυ ενδιαφερον. Κατω απο 1000 για american made ακουστικη με μασιφ ξυλα, οταν κινεζικες με αντιστοιχα specs βγαινουν στα 700-800. Τελικα νομιζω οτι η gibson δεν ειναι καθολου ακριβη οσο της καταλογιζουν

Πολύ ωραίο!! Θα ήθελα και εγώ να σταθώ στο θέμα της ενορχήστρωσης. Με λίγη ακόμα δουλειά το αποτέλεσμα θα γίνει από πολύ καλό... σε εκπληκτικό!!

εγω πέρα από το like που έβαλα έχω να πω τα εξής αν και βασικά έχω ξεπεράσει αυτό το είδος μουσικής εδώ και περίπου 40 χρόνια, αλλά παρ όλα αυτά το γνωρίζω αρκετά καλά και "ξέρω" τα της δομής του. α. Εχω την εντύπωση ότι εν πολλοίς είναι δουλειά ενός ανθρώπου, προς αυτή την πλευρά κλίνω βλέποντας το κανάλι στο Youtube κλπ, ή περισσότερων. Σίγουρα αναφέρθηκε ότι τα τύμπανα τα προγραμμάτισε drummer, και σίγουρα οι φωνές όσες είναι μοιράστηκαν αλλού. Από τα credits βλεπω δυο πολυ-keyboardists και τον δικό μας Νίκο. β. Όπως και να έχει (ιδέα ενός με την βοήθεια πολλών ή κάτι παρόμοιο) έχει πέσει δουλειά πολλή και όταν αντιλαμβάνομαι κάτι τέτοιο αντίστοιχα η "κριτική" μου είναι κατα κανόνα εποικοδομητική και επικεντρώνεται σε σημεία βελτίωσης. Αρα θα πω μπράβο, αν και όπως είπα, ιστορίες φαντασίας, με ήρωες του παρελθόντος ή του μέλλοντος και συγκρούσεις καλού κακού δεν με αγγίζουν πιά ούτε ως ιστορίες αλλά ούτε και ως το παραδοσιακό (γιατί υπάρχουν στον πλανήτη λαμπρές εξαιρέσεις πχ Magma και ο κανόνας πχ Rainbow, Dio, Sabbath κλπ) ένδυμα που τις συνοδεύει γ. Με ξένισε η ιδέα και μένα να γίνουν όλα τα όργανα με πλήκτρα. Εντάξει λογικό αν η κύρια δύναμη πίσω από το έργο είναι πλήκτρα. Πάω πάσο με το μπάσο, άντε και με ένα σολο. (Αλλά φωνάζει "είμαι πλήκτρο" ενώ πχ εδώ έχουμε καλομάθει με τον cosdr που είναι κιθαρίστας ολκής με πλήκτρα). Οι ρυθμικές όμως ή τα γεμίσματα δεν ακούγονται καλά. Ίσως μια και τα περισσότερα ή όλα είναι γραμμένα, ένας κανονικός κιθαρίστας να βελτίωνε πολλά σε δεύτερη προσέγγιση δ. Ενα θέμα με την προφορά όντως υπάρχει (όχι τόσο να σε διώχνει, αλλά να σου υπενθυμίζει ότι δεν τραγουδάνε native tongue) ε. Η όλη παραγωγή. Είναι προσεγμένη, αλλά έχω την εντύπωση στις περιορισμένες δυνατότητες του "ενός" δημιουργού Είναι κατι που το παθαίνουμε όλοι όταν καταπιανόμαστε με μεγαλεπίβολα έργα "ζωής" και πεισμώνουμε να τα βγάλουμε πέρα μοναχοί με τα όποια κουσούρια. στ. Τελος περι εξωφύλλου, video κλπ δεν έχω ιδιαίτερες ενστάσεις, αλλά επειδή θα γίνει video, εφιστώ την προσοχή ότι αν κάποιος κάτι στο souncloud ή το bandcamp το προσπεράσεΙ σε μισό λεπτό, στο video θα πατήσει το back στα 5 δευτερόλεπτα αν δεν είναι άψογο. Και κυρίως αυτά που βλέπουμε έξω είναι, ακόμα και σε ερασιτέχνες, δοσμένα σε επαγγελματίες. Είναι συνεπώς καθαρά θέμα επιλογής: ένα βίντεο για να υπάρχει ώς πηγή clicks ή ένα βίντεο που να δώσει κάτι παραπάνω στην μουσική. Καταλήγω λέγοντας ότι μου άρεσε η προσπάθεια, δεν είναι το goto άκουσμά μου μακράν, αλλά σέβομαι τον κόπο του δημιουργού. Και ξαναλέω θα ήθελα μια revisited έκδοση. σ.σ διόρθωσα κάποια πράγματα αφού διάβασα πιό προσεκτικά τα credits

Bravo Roberto!

Πολύ ωραίο.

Είναι πολύ ωραίο Ρομπέρτο. Μπράβο. Πρόσεξε μόνο το πιάνο (δεν είναι κανόνας) μα μην το έχεις να ακολουθεί ακριβώς τη μελωδική γραμμή της φωνής.

Καλή η προσπάθειά σας παιδιά! Εγώ θα πω το σχόλιό μου βέβαια, έτσι για να βγουν καλύτερα τα επόμενα, και ας φανώ ο κακός της υπόθεσης. Τα λέω όμως με την καλύτερη πρόθεση! Δε μου αρέσει καθόλου η μείξη, ιδιαίτερα στις "κιθάρες". Αφού δε θέλατε να βάλετε κιθάρα ως χαρακτηριστικό, γιατί να βάλετε κάτι που ακούγεται τόσο ψεύτικο? Σαν midi από τα παλιά Guitar Pro ακούγεται... Θα μπορούσατε πχ να το κάνετε πιο συμφωνικό για να γεμίσει και να δώσει ένα έξτρα πόντο στον τομέα του φανταστικού. Τα lead synths μου ακούγεται αρκετά ψηλά και πολύ κοφτερά, και το ίδιο νιώθω για το hi-hat. Το χειρότερο όμως απ'όλα για μένα είναι η προφορά που δε "περνάει" καθόλου κατά τη γνώμη μου. Θέλει ηθοποιία και πάθος βρε παιδιά, ειδικά όταν λες μια ιστορία. Σίγουρα όμως σε συνεργασία με το να τραγουδάς δε το κάνει πολύ εύκολο, αλλά και πάλι οφείλω να το πω, γιατί χάνει πολύ. Επίσης το σκίτσο του cover μου φαίνεται κάπως πρόχειρο. Γενικά τα album covers πρέπει να είναι συνήθως λίγο πιο προσεγμένα. Και ένα τελευταίο σχόλιο + tip όσον αφορά το post στο forum. Όταν κάνετε copy-paste, κάντε το από ένα μέρος που να μην έχει χρώμα ή άλλο formatting. Τώρα έχει πάρει μαύρο χρώμα στα γράμματα, και εγώ που το διαβάζω σε dark mode φαίνεται έτσι:

Αποστόλη, δεν είμαι φίλος του είδους. Το κομμάτι μου φαίνεται κοινότοπο, αλλά .... - .... θεωρώ ότι υπηρετεί πολύ καλά το είδος, στέκεται άνετα. - Έχεις έναν τρόπο να φέρνεις στα μέτρα σου ότι προσπαθήσεις. - Πλατειάζει σε διάρκεια που δεν υποστηρίζεται μουσικά, ίσως θα έπρεπε να είναι μικρότερο. - Βρίσκω κοινά χαρακτηριστικά στις προσπάθειές σου (ακόμα και σε πολύ διαφορετικά είδη), πράγμα που σου δίνει ταυτότητα. - Αποπνέεις μια ειλικρίνεια που σπανίζει πια. - Πρόσεξε λίγο περισσότερο τις ενορχηστρώσεις σου, είναι αυτές που θα κάνουν το κομμάτι να ξεχωρίσει στις λεπτομέρειες, και θα δώσουν άλλη βαρύτητα σε κάθε μέρος του. Συνέχισε να εκφράζεσαι.

καλησπέρα και πάλι...το Demontron είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα (ο σύνδεσμος βρίσκεται στην υπογραφή) μου εντελώς δωρεάν σαν άμεσο download. Λίγα λόγια για το συγκεκριμένο όργανο.... αποτελείται από 6 όργανα - ήχους (η πρώτη σειρά από knobs) τα οποία μπορούν να χρησιμοποιήθούν είτε ανεξάρτητα είτε συνδυασμένα μεταξύ τους. Είναι μοιρασμένα στο κλαβιέ μέ έναν αρκετά απλοικό αλλά και βολικό τρόπο (συνοδεία και μελωδία) ώστε να μπρέσει εύκολα ο χρήστης να βγάλει ένα πρώτο αποτέλεσμα χωρίς να χρειαστεί να προσπαθήσει και πολύ... Τα 6 αυτά όργανα εμπλουτίζοντε και διανθίζοντε από μία σειρά εργαλείων (τα τεσσερα μεγάλα knobs) που αποτελούν είτε κάποια μορφή επεξεργασίας σε επίπεδο δειγμάτων, είτε κάποιο DSP είτε κάτι όντως περίεργο (τσεκάρετε το ποντεσιόμετρο με το ονομα spirits...) ελπίζω να το βρείτε ενδιαφέρον και διασκεδαστικό καλή συνέχεια!

Καλησπέρα. Σήμερα κυκλοφόρησε ο δίσκος του νέου μου project. Δελτίο τύπου. Δύο αντίπαλα πνεύματα. Ένας ξεπεσμένος βασιλιάς. ‘Ένας φόνος. Το κορίτσι της προφητείας. Με μεγάλη χαρά, οι Forbidden Myth σας παρουσιάζουν τον πρώτο τους δίσκο. Ένα concept epic rock δίσκο που εισάγει στο κοινό έναν, νέο, φανταστικό κόσμο με πολλούς ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Οκτώ τραγουδιστές, αναλαμβάνουν τους ρόλους σε μια ιστορία που εξελίσσετε μέσα από 20 τραγούδια, συνολικής διάρκειας, άνω των 100 λεπτών. Το χαρακτηριστικό της μουσικής είναι η απουσία της ηλεκτρικής κιθάρας/μπάσου, σε έναν δίσκο που “κινείται” από το rock(classic, pomp, prog, epic, hard) και φτάνει μέχρι το metal. Ο δίσκος κυκλοφορεί, αποκλειστικά μέσω του Bandcamp(σε ψηφιακή μορφή με digital booklet) και, προσεχώς, σαν lyric movie στο YouTube. Καλώς ήρθατε στον κόσμο της Ζάντεα! Story by Myrto Gregoriadi Artwork by Hara Tsopanidou Music and Lyrics by Antonis Adelfidis Vocalists Jim Koidakis - Storyteller George Katsanos - Ovaris Moss "The Boss" Kordakis - Vosar Antonis Komninos - Morzan Aggeliki Andritsou - Sirin Dimitra Preari - Nantou Stratos Kanimas - Ansel Irini Tiniakou - Roziel Instrumentalists George Katsanos - Acoustic Piano, Electric Pianos, Combo Organs, Digital and Analog Synthesizers, Vibradoneon, Theremin Nikos Aravanis - Acoustic Piano Antonis Adelfidis - Acoustic Piano, Electric Pianos, Hammond Organ, Combo Organs, Mellotron, Hohner Clavinet, Digital and Analog Synthesizers, Rheem Kee Bass The Swede - Drums Recordings, Audio Editing, Mixing by Antonis Adelfidis Additional Recordings, Mastering by Dimitris Delis Grammatical Corrections by Theofanis Loukas and Sotiris Adelfidis Composed, Arranged and Produced by Antonis Adelfidis Μπορείτε να ακούσετε τον δίσκο από εδώ : Zantea Chronicles : The Dream Dominator by Forbidden Myth Mπορείτε να διαβάσετε την ιστορία και τους στίχους. Ανέβασα και το 4 single στον Youtube. και ακόμα ένα ανέβασε στο κανάλι του ο Νίκος Αραβανής που έπαιξε πιάνο σε 2 κομμάτια του album και τον ευχαριστώ πάρα πολύ! Εύχομαι να σας αρέσει και περιμένω τα σχόλια σας. Να είστε καλά!

Μετά από το “φιάσκο” της προηγούμενης παραγγελίας (G&L ASAT), όπου ήταν ελαττωματική, προχώρησα στην αγορά της “plan B” κιθάρας, ή αλλιώς της κιθάρας που είχα επόμενη στη λίστα μου. Αυτή τη φορά την παράγγειλα από Νάκα, όπου την τσέκαρα στο κατάστημά τους, πριν την παραλάβω. Είδα αυτά που ήθελα να δω, παρά τα μικροπροβλήματα που είχε, την έβαλα στην θήκη που κρατούσα μαζί μου, και έφυγα με προορισμό την οικία μου… Πρώτες εντυπώσεις: Πρόκειται για μια πανέμορφη, πανάλαφρη (γύρω στα 3300γρ), και καλοφτιαγμένη κιθάρα. Έχει άψογο ζύγισμα, εξαιρετικό μανίκι, και all around ήχο. Είχε και τα προβληματάκια της, βέβαια, καθώς ήταν εντελώς ασετάριστη, σε σημείο που δεν θα μπορούσε να παίξει κάποιος. Επίσης, τα τάστα είχαν έντονα κοφτερές άκρες, στην κάτω πλευρά, πρόβλημα που πιθανότατα εμφανίστηκε μετά την κατασκευή της (το παθαίνω συχνά σε άλλες maple neck κιθάρες μου, με την πάροδο του χρόνου). Tα προβλήματα αυτά τα έλυσα μέσα στις πρώτες ώρες που ασχολήθηκα μαζί της. Κατά τα άλλα, είναι άψογη. Καλό leveling στα τάστα, πολύ καλά κομμένο nut, ωραία ποιότητα κατασκευής και πολύ καλοί οι μαγνήτες. Έχει εξαιρετικό ακουστικό ήχο και μπορώ να πω ότι είναι από τις κιθάρες που θα παίρνω σε πρόβες και λάιβ. Περίμενα να με προβληματίσει το διαφορετικό layout των χειριστηρίων, αλλά λόγω του ότι παίζω και με les paul, μου φάνηκε απολύτως φυσιολογικό. To μόνο που με ξένισε ήταν πως ο 3-way switch είχε φορά από δεξιά προς τα αριστερά, και όχι το συνηθισμένο πάνω-κάτω, αλλά ήταν κάτι που το διόρθωσα εύκολα. Ποιότητα κατασκευής: Η Squier έχει τη φήμη περί υψηλής ποιότητας κατασκευής στα ακριβά μοντέλα της, και η συγκεκριμένη classic vibe δεν αποτελεί εξαίρεση. Πολύ προσεγμένο όργανο, με άριστο φινίρισμα. Το poplar σώμα μοιάζει να είναι φτιαγμένο από δύο κομμάτια, και η ένωσή τους δεν είναι ιδιαίτερα αισθητή. Το μανίκι μοιάζει πολύ με εκείνο από την Squier 51, όπου δίδει την αίσθηση του στενού και με πάχος μανικιού. Είναι “στιβαρό” και “γεμάτο”, ακριβώς όπως μου αρέσει, κάτι που δεν συμβαίνει στην “αδελφή” 60’s squier, όπου τo μανίκι είναι πιο λεπτό, και ελαφρύ στο χέρι (θεωρητικά, οι διαφορές είναι ελάχιστες, βέβαια). Τα narrow tall τάστα με βολεύουν πάρα πολύ, καθώς βοηθάνε ώστε να μην κολλά το χέρι μου πάνω στο λούστρο της ταστιέρας (κάτι που παθαίνω έντονα στην ταστιέρα της ΜΙΜ telecaster). Αρνητικό σημείο οι κοφτερές άκρες των τάστων, αλλά αυτό πιστεύω ότι οφείλεται πιο πολύ στο maple μπράτσο, στην δουλειά που έχει γίνει στα τάστα. Επίσης, σε μια γωνία του pickguard περισσεύει ένα πολύ μικρό "φύλλο" πλαστικό, το οποίο και αφαίρεσα εύκολα. Και τα περιφερειακά πολύ ποιοτικά. Τα vintage κλειδιά κουρδίσματος έχουν πολύ μαλακή, και ακριβή, λειτουργία (στην 60s είναι σκληρά). Σε συνδυασμό με το καλοκομμένο nut, όπου οι χορδές δεν κολλάνε, βοηθούν την κιθάρα να μην ξεκουρδίζει. Και τα χειριστήρια έχουν πολύ ποιοτική λειτουργία, με μόνη ένσταση την ποιότητα πλαστικού των. Φτηνιάρικη δεν τη λες, αλλά παίζει σημασία που σε les paul type χειριστήρια, έχουμε συνηθίσει σε πιο στιβαρά και φανταχτερά καπάκια. Τέλος, η γέφυρα είναι vintage style με τρία ατσάλινα twangy βαγόνια, η οποία κάνει τη δουλειά της μια χαρά. Μαγνήτες: Οι μαγνήτες είναι σχεδιασμένοι από τη Fender. Στην θέση neck είναι τοποθετημένος ένας wide range humbucker (μεγαλύτερος σε μέγεθος σε σχέση με έναν κοινό διπλοπήνιο μαγνήτη), και στην γέφυρα υπάρχει ένας τυπικός telecaster μαγνήτης. Και οι δύο είναι alnico 5, με τον neck μετρημένο στα 7,8Κ και τον bridge στα 7,2Κ. Αρκετά hot και οι δύο. Την πιο πολλή ώρα, χθες που την παρέλαβα, την σπατάλησα στο να ρυθμίζω τα ύψη των μαγνητών, και κυρίως του WR. Κατέληξα στο να κατεβάσω αρκετά την μπάσα πλευρά του, ώστε να υπάρχει περισσότερη ευκρίνεια, και ώστε τα (πάρα πολλά) μπάσα του neck να είναι κοντά στα επίπεδα εκείνων του μονού της γέφυρας. Παρότι, ο neck, χάνει αρκετά σε ευκρίνεια και είναι κάπως dark, ο ήχος τους δένει άψογα με τον έταιρο μαγνήτη. Ίδια χροιά, ίδιο επίπεδο gain. Και η ένταση είναι η ίδια, αλλά λόγω του έντονου compression που έχει ο humbucker, υπάρχει μικρότερο δυναμικό εύρος. Εάν ο μονός φτάνει από το 1 μέχρι το 10, ανάλογα με τον πόσο δυνατά χτυπάμε τη χορδή, ο WR πάει από το 3 στο 8. Και είναι κάτι το αισθητό μόνο σε καθαρό κανάλι. Ο bridge μαγνήτης είναι πολύ ισορροπημένος, διαυγής και έχει έντονο twang. Διακρίνεται, όμως, για το πόσο “ευγενικός” και “μαλακός” είναι, και σε καμία περίπτωση σκληρός και brutal, όπως άλλοι αντίστοιχοι alnico 5. Δεν μου έχει χαλάσει χατήρι, so far, και με δεδομένο ότι δένει πολύ καλά με τον neck, δύσκολα με βλέπω να τον αντικαθιστώ στην παρούσα φάση (δεν το συνηθίζω να κρατώ μαμά μαγνήτες). Η μεσαία θέση θυμίζει αρκετά τη μεσαία θέση μιας τυπική telecaster. Εάν είχε λιγότερα μπάσα ο WR, ίσως να ήταν ακόμη καλύτερος ο ήχος. Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο που αξίζει να αναφερθώ, είναι το πόσο καλά καθαρίζει ο ήχος με το κλείσιμο των ποτενσιόμετρων. Θα είναι η μοναδική telecaster που δεν θα βάλω treble bleed. Θυμίζει πολύ το 50s wiring των les paul. Στο 6-7 έχει καθαρίσει εντελώς και στο 2-3 έχει πέσει πολύ χαμηλά και η ένταση, και στους δυο μαγνήτες. Πάρα πολύ βολικό για λάιβ συνθήκες. Ο ήχος είναι ιδανικός για τζαζ, λόγω του dark διπλού μαγνήτη, μπλουζ, μέχρι και hard rock. Ηχητικά samples: Η ηχογράφηση έγινε με τον Vox MV50 απευθείας (line out) στην κάρτα ήχου. Καθαρός ήχος tele70 clean.mp3 Crunchy ήχος tele70 dirty.mp3 Overdrive tele70 dirtier.mp3 Distortion tele70 distortion.mp3 Clean-up με volume drop tele70 volume drop.mp3 Pros and Cons: + Πανέμορφο look, + Εξαιρετική σχέση ποιότητας/τιμής, + Πολύ ελαφρύ και βολικό όργανο. - O neck μαγνήτης (ο οποίος θα μπορούσε να είναι και καλύτερος) είναι δύσκολο να αντικατασταθεί εάν δεν αρέσει σε κάποιον, - Out of the box δεν μπορείς να παίξεις, καθώς θέλει setup. Χαρακτηριστικά: · Classic Vibe Series · Body: Poplar · Bolted neck: Maple · Fretboard: Maple · Neck profile: C · Black dot fretboard inlays · 21 Narrow Tall Frets · Scale: 648 mm (25.5") · Nut width: 41.9 mm (1.65") · Fretboard radius: 241 mm (9.5") · Three-ply black pickguard · Pickup: 1 Fender Designed Alnico single coil (bridge) and 1 Fender wide-range humbucker (neck) · Volume 1 (neck pickup), Volume 2 (bridge pickup), Tone 1 (neck pickup) and Tone 2 (bridge pickup) controls · 3-Way switch · Bone nut · 3-Saddle vintage-style string-through body Tele bridge · Nickel hardware · Vintage-Style machine heads · Original stringing: NPS .009-.042 · Colour: 3-Colour Sunburst

χαιρετω την παρεα μετα απο λιγο καιρο! αποψης για αυτο το σολακι. dimsonic gkourmoul fusion τα λεμε

Η Gibson παρουσίασε μια νέα σειρά ακουστικών κιθάρων, τη Generation Collection, η οποία διαθέτει το νεοσχεδιασμένο Player Port. Μια δευτερεύουσα, πλευρικά τοποθετημένη ηχοτρύπα που στόχο έχει να προσφέρει μια πιο άμεση εμπειρία παιξίματος. Παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται σαν σύγχρονη εξέλιξη, το σχέδιο είναι στην πραγματικότητα εμπνευσμένο από σχέδιο του 1960 που υπήρχε στο αρχείο της Gibson. Η οικογένεια των έξάχορδων περιλαμβάνει τέσσερα μοντέλα (τα G-00, G-45, G-Writer και G-200) με ποικιλία σχημάτων από parlor μέχρι Super Jumbo. Και οι τέσσερις κιθάρες στη σειρά διαθέτουν το πρωτοποριακό Player Port και είναι χειροποίητες στο Bozeman των ΗΠΑ, με τιμές που θα ξεκινούν απο $999 έως 1999. Περισσότερα.

Εννοειται, εξ αλλου με τοσες μουσικαρες στην μπαντα, διασκευαζεις ανετα τα παντα Hail to the Boss!!!

Εκτος του οτι προσυπογραφω τον fusion θα ελεγα και οτι η σειρα ειναι Martin-Taylor

καλησπέρα Την Δευτέρα θα είναι διαθέσιμο εντελώς δωρεάν από την ιστοσελίδα μου ένα ακόμη όργανο για την πλατφόρμα του Kontakt. Αυτή τη φορά τα πράγματα γίνονται πιο σκοτεινά και creepy (οκ και λίγο αστεία ίσως). Πάρτε μία γεύση από τις δυαντότητες και τους ηχους του (όλο το demo είναι φτιαγμένο αποκλειστικά με το demontron χωρίς κάποια άλλη παρέμβαση ή επεξεργασία) και επιστρέφω τη Δευτέρα με λεπτομέρειες, λινκ κλπ Να έχετε ένα σούπερ ΣΚ με υγεία και ασφάλεια

Τα mix του Glyn Johns ουσιαστικά το 1969 πετάχτηκαν στα σκουπίδια επειδή οι ίδιοι οι Beatles δεν νοιάζονταν πια τι θα γίνει και η εταιρεία τα έδωσε στον Phil Spector που όπως είπε ο ίδιος ο Johns, ξέρασε πάνω τους. Εδώ (και στα υπόλοιπα) ακούμε τις ηχογραφήσεις στην μεγαλειώδη τους μορφή που δεν ακούσαμε ποτέ (ούτε και στο let it be naked). Βλέπουμε οτι οι 4 ήταν γκρουπάρα που μπορούσε να συνθέσει και να παίξει live μέσα σε λίγες μέρες. Φυσικά κεφαλαιώδους σημασίας είναι ο ρόλος του Billy Preston που κρατάει τα μπόσικα, αλλά οι 4 είναι μανούλες. Απολαύστε και αναζητείστε τα υπόλοιπα. Και φυσικά αναμένουμε το καινούργιο let it be και φυσικά τα get back. 50 τόσα χρόνια περιμέναμε. Αξιζε !

PKV pickups: https://www.pkvpickups.com/boutique/# Good tone pickups: https://goodtone-pickups.ch/

- Πως κάνεις έναν κιθαρίστα να σταματήσει να παίζει? Του βάζεις νότες μπροστά.

Έτσι. Κάποιοι είναι καλοί χαρακτήρες, κάποιοι είναι παλιοχαρακτήρες, και κάποιοι είναι Λατινικοί χαρακτήρες.

Martin A. Smith pickups: https://www.martinasmith.com.au/ Orpheus pickups: https://www.shoporpheuspickups.com/ Mr. Fabulous: https://mrfabulous.com.au/index.php?route=product/category&path=24

Coils Boutique: https://www.coilsboutique.com/ Rivet pickups: https://rivetpickups.com/ Monty's custom pickups: https://www.montysguitars.com/ V-tone pickups: https://vtone.pl/ Sovereign pickups: http://yonderbosk.com/ Anderson workshop: https://www.adeson.co.uk/ Electro animal: https://electroanimalspickups.com/ I-spira: http://www.i-spira.com/home.htm