Το ακούω όλο, ώρα τώρα, έχω βάλει ένα κρασάκι, και .... δάκρυσα ρε γμτ.
Το τι μου θυμίζει κάθε ένα κομμάτι ρε φούστη μου, είναι απίστευτο.
Τι υπέροχες στιγμές, πόσες μπύρες, αστεία, ουρλιαχτά, τραγούδια, μια ολόκληρη ζωή στο "Βουράδικο".
Μετά ανταλλαγή κομματιών με mail, πάντα περίμενα να ακούσω το επόμενο ...
Τεσπα, να σε έχει ο θεός καλά Γιωργάρα μου, γιατί το αξίζεις, και σαν μουσικός, και σαν κιθαρίστας, και σαν άνθρωπος.
Προσωπικά σ' ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου.
ΔΙΣΚΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"οι μπεκρουλιακες εκει τα κανανε μανταρα καθε βραδυ"
Κάπως έτσι θα πρέπει να σκέφτονταν και οι γείτονες του gvour όποτε μαζευόμασταν.