Πίνακας συμμετοχής

Ο κάθε λαός έχει τη διοίκηση που του αρμόζει.

Δεν καταλαβαίνω πως κρίνουμε άλλους πολιτισμούς και ηθικούς κανόνες με δικά μας σημεία αναφοράς. Ασε δε που μετά θέλουμε να τους σώσουμε απο τους ίδιους τους εαυτούς τους. Who are you ρε...

Αντιλαμβάνομαι ότι το λες σαρκαστικά αλλά δεν τίθεται θέμα πειθούς. Σύμφωνα με το νόμο της Σαρία, η μουσική απαγορεύεται (δημοσίως και ιδιωτικώς) με μόνη εξαίρεση τους θρησκευτικούς ύμνους που ακούγονται από μεγάφωνα. Παράβαση του νόμου της Σαρία σημαίνει θρησκευτικό δικαστήριο με ποινές που φυσικά μπορούν να φτάσουν και στη θανάτωση.

Πιθανολογώ ότι οι Ταλιμπάν θα γίνουν λίγο πιο μετριοπαθείς γιατί επιθυμούν παγκόσμια αναγνώριση. Επιπλέον έχουν όπως φαίνεται ανοικτά μέτωπα με τον ISIS οπότε προσδοκούν σε δυτική βοήθεια για να επιβιώσουν. Πιστεύω ότι θα γίνουν κάτι σαν πιο αυστηρό Ιράν....

Αυτές την εχουν κοπανισει για τη δύση εδώ και 40 χρόνια μαζί με όλους τους υπόλοιπους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής(Ιρανούς κτλ) που δεν γουστάρουν τα θεοκρατικα καθεστώτα. Όσοι έχουν παραμείνει εκεί βασικά ΤαλιμπαΝεοι είναι κατά το 70%. Όπως και Χομεϊνίδες είναι στο Ιράν. Η μανούρα των δυτικών μεγάλων δυνάμεων να "εκπολιτισει" και να "εκδημοκρατισει" τον μουσουλμανικο κόσμο εκτός από γελοία και ψεύτικη έχει οδηγήσει στο προσφυγικά πρόβλημα και το χειρότερο στην φυγή στη δύση ενός τεράστιου αριθμού μουσουλμάνων οι οποίοι αν δεν υπήρχε αυτή η επέμβαση θα έμεναν εκεί όπου θα ζούσαν όπως ξέρουν ενώ τώρα ζούνε προβληματικά μέσα στις δυτικές κοινωνίες χωρίς να μπορούν να ενσωματωθούν .

Πεστα Χρυσοστομε!!!+ 100000. Αυτο βεβαια ειναι το λιγοτερο που με ενοχλει.Οι ''φιλοι'' Αμερικανοι αφησαν σαν εγγυηση για την ασφαλη φυγη τους 85000 οχηματα παντος τυπου,600000 οπλα διαφορων τυπων ,200 ελικοπτερα Black Hawk !!!!!!!! Λογισμικα με τα βιομετρικα στοιχεια των Αφγανων συνεργατων τους και πολλα αλλα ενδιαφεροντα στοιχεια.εκτος απο το μη στρατιωτικο υλικο.Μπραβο τους ανοιξαν μια πληγη πριν 20 χρονια και επειδη τελειωνουν τα λεφτα (προφανως ) κουραστηκαν κιολας ,αντε να την κανουμε ειπανε.Απο κει πανε και οι αλλοι οπως θα ελεγε και η Γιαγια μας.Οπου πανε τα κανουνε μπαχαλο και μετα την κοπανανε .Καλα τα λες Νεστορα το ιδιο ισχυει και για τους Αμερικανους οπως και για μας εδω .

Εβλεπα αυτό χτες και προσπάθησα να θυμηθώ πόσες φορές μου έτυχαν ανάλογες περιστάσεις. Αυτό που θυμάμαι σίγουρα ήταν και στο τελευταίο live που έτυχε να κάνω. Σεπτέμβρης του 2010. Διοργανώνεται στον Μύλο ένα event στη μνήμη του κιθαρίστα μας Γιώργου Κωνσταντινίδη που χάθηκε σε τροχαίο ένα χρόνο πιό πριν. Στο event αποφασίζουμε να ξαναπαίξουμε ως A priori σχεδόν 20 χρόνια από την τελευταία τους εμφάνιση και 25 από την τελευταία δική μου μαζί τους. Την ίδια βραδιά είναι προσκεκλημένοι το συγκρότημα urban clay της Βασως Δημητρίου με τον Sami Amiris, ο πιανίστας Γρηγόρης Σημαδόπουλος, αλλά και δυό κιθαρίστες μαθητές του Γιώργου Κωνσταντινίδη που θα έπαιζαν κομμάτια των A priori με τους υπόλοιπους. Ως ήταν αναμενόμενο η προετοιμασία ήταν μεγάλη, εβδομάδες πριν με εξαντλητικές πρόβες. Δεν το συζητάμε ότι ξέραμε ότι θα ερχόταν όλοι οι παλιοί φανατικοί που μας ήξεραν από τη δεκαετία του 70... Το πρόγραμμα σφιχτό. 9.30 εμείς. 11.00 οι προσκεκλημένοι. Αυτό ήταν το πρώτο φάουλ. Επρεπε να είμασταν εμείς στις 11.00 Δεύτερο...φαουλ... Παίζουμε (και ουσιαστικά ανοίγουμε) μια σειρά φθινοπωρινών εκδηλώσεων στον Μύλο, απο τις εννέα συνολικά είμαστε στην πρώτη μέρα, το πρώτο γκρουπ. Φτάνουμε εκεί ορεξάτοι από τις 6 να δούμε τον χώρο. Τι βλέπουμε? Μια άδεια σκηνή.... Περνάει η ώρα ....περνάει η ώρα περνάει η ώρα.... Κατά τις 8 και τέταρτο εμφανίζεται ο ....τεχνικός....και αρχίζει να στηνει...Και στήνει και στήνει....Φτάνει 9, 9.15 και είναι σχεδόν έτοιμος..... Ο κόσμος έχει αρχίσει να φτάνει. Είμαστε στο τσακ να πουμε δεν βγαίνουμε με το ηθικό εντελώς τσακισμένο. Δεν γίνεται να περιμένεις σχεδόν ένα χρόνο ενα event και να συμβαίνουν αυτά. "παμε παιδιά να κάνουμε ένα τσεκ".... Ανεβαίνουν οι προσκεκλημένοι....στα γρήγορα δέκα λεπτά, στήνει βασικά μόνο η Βάσω μια μεγάλη πεταλιέρα πολυεφέ της digitech πάνω στον νοικιάρικο twin και δοκιμάζουν μια δυο εισαγωγές. "Παιδιά έτοιμοι είμαστε κατεβείτε" φωνάζει ο τεχνικός και ....πάει να κάνει ....τσιγάρο.... Φρικαρισμένοι, μια και είναι ήδη 9.30 και ο κόσμος άρχισε να κάθεται ζητάμε τουλάχιστον να κάνουμε δοκιμή δυό στάθμες..... Αφήνω όλα τα πετάλια κλπ στην τσάντα και καρφώνω πάνω στην digitech. Ερχεται η Βάσω μου δείχνει 2-3 presets. Αυτό έτσι, αυτό εκείνο.... Ουσιαστικά, αυτό ήταν. Ούτε που κατεβήκαμε. Όπως είμασταν πάνω, βγήκε ο "αρμόδιος" και μας ανήγγειλε. Ο κρύος ιδρώτας έφυγε με το πρώτο ακόρντο του 23,1 και ευτυχώς που ήταν κομμάτι που ήταν στο πετσί μας σχεδόν 35 χρόνια.... Στο επόμενο κομμάτι το prophet που έπαιζε ο Ντάνης αρνήθηκε να παίξει στο πρώτο verse. Όταν ήρθε στο δεύτερο μας σκέπασε όλους. Τα μόνιτορ δεν έφερναν τίποτα πάνω μέχρι το 3ο κομμάτι. Στο δεύτερο δυστυχώς ο Γουμπερίτσης έπρεπε να παίξει κοντρα μπάσο. Φυσικά δεν άκουγε τίποτα, και ήταν σχεδόν ένα ημιτόνιο πάνω. Για σχεδόν μια ώρα είμασταν σαν τέσσερις τυφλοί, ευτυχώς στο επί πολλά χρόνια, ευτυχώς, σπίτι μας και φηλαφούσαμε να βρούμε το δρόμο μας. Παραδόξως ο κόσμος ...ενθουσιάστηκε. Κατεβήκαμε κάτω και ρωτήσαμε κανα δυό δικούς μας. "Πόσο χάλια είμασταν" για να πάρουμε την απάντηση που είδατε στο βίντεο..... "υπήρξαν και χειρότερα!" Μετά το διάλειμμα ανέβηκε η Βάσω με το γκρουπ της και γάζωσαν.

αν και κινδυνευουμε να βγούμε εκτός θέματος δυστυχώς εκ πείρας θα συμφωνήσω 100% μαζί σου. Αυτή τη στιγμή, για να καταλάβει κανείς τι κράτος έχουμε, έχω ενοικιαστή που συμπληρώνει 10 μήνες με απλήρωτο νοίκι και κάθε δυνατή καταπάτηση μισθωτηρίου. Και τι γίνεται με το κράτος? Τίποτα. Διότι όταν ο μπαταχτσής ξεκίνησε το παιχνίδι του λόγω κοβιντ δεν μπορούσα να εκδώσω διαταγή πληρωμής και απόδοσης μισθίου. Και όταν ξεκίνησαν τα δικαστήρια να λειτουργούν πέθανε η μητέρα μου που ήταν ιδιοκτήτρια. Ετσι αισίως φτάσαμε στους 9 μήνες να στείλουμε ενα εξώδικο και πλέον να καταθέσουμε αίτηση για να φύγει. Και φυσικά το πότε θα ασχοληθεί ο δικαστής που θα το χρεωθεί είναι άγνωστο. Εν τω μεταξύ ο "κύριος" δεν πληρώνει κοινόχρηστα, νερό και έχω γίνει κυτίο παραπόνων των γειτόνων. Αυτά για να καταλάβετε πόσο προστατεύει το κράτος τον ιδιοκτήτη.

Πάρα πολύ καλό!!

Τώρα αν εγώ πω ότι δε με ενδιαφέρει αυτή η κσυλεία πσέματα θα πω!

Ευχαριστώ πολύ dim - θα βγάλουμε τις φωτό που προτείνεις Το σπίτι ειναι του 1880. Με πάτωμα αμερικάνικο pine wood της εποχής Αν μας σπάσουν τα νεύρα θα ξηλώσουμε ένα μέρος του και θα το χαρίσουμε στον @argytar για την επόμενη κατασκευή του :)

Σημερα κυκλοφορησε το νεο μου προσωπικο Βlues album Troublemaker.Μουσικη στοιχοι δικοι μου.Επισης παιζω ολα τα οργανα.Σε καποια κομματια συμμετεχουν καποιοι φιλοι μουσικοι τους οποιους ευχαριστω πολυ.Καλη ακροαση!

Φίλε @BillTrantos , είναι σαν να βλέπω τον εαυτό μου πριν από μερικά χρόνια και καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις. Είμαι σίγουρος ότι είναι για καλό, αλλά αυτό θα το δεις και μόνος σου μετά από κάποιο καιρό. Προσωπικά ζω εδώ και κάποια χρόνια Λουξεμβούργο και δεν κοιτάω πίσω. Κάθε αρχή και δύσκολη, ο φόβος της αλλαγής και του αγνώστου είναι απόλυτα φυσιολογικός. Από την άλλη, είναι κάτι αναστρέψιμο αν δεις ότι δεν σου ταιριάζει. Κάτσε λίγο καιρό εκεί, και αν δεν σου ταιριάζει πάντα θα μπορείς να γυρίσεις Ελλάδα. Μια δουλειά με 12ωρο και 800Ε/μήνα όπως είπες δεν είναι και κάνα κελεπούρι που θα λυπηθείς που έχασες. Κάποια tips από προσωπικές εμπειρίες Προσπάθησε να αποδεχτείς την εκεί κουλτούρα. Πας να ζήσεις σε μια νέα χώρα, η οποία δεν είναι και ποτέ δεν θα έχει τον ίδιο τρόπο ζωής με την Ελλάδα. Όσο είσαι στον τρόπο σκέψης "ναι αλλά στην Ελλάδα τα κάναμε έτσι" (ασχέτως για καλύτερα/χειρότερα) θα νιώθεις "έξω". Δεν έχει φραπεδιές και παραλίες, τρώνε βραδινό στις 8 και μετά τις 10 δεν βρίσκεις τίποτα ανοιχτό αν πεινάς, δεν το έχουν να κάθονται με τις ώρες σε καφετέρια με φιλαράκια. Αλλά τι να κάνουμε, αυτό είναι. Έχει άλλα πράγματα. Όσο νωρίτερα το αποδεχτείς αυτό, τόσο πιο εύκολο θα είναι να ζήσεις εκεί. Η αρχή ΕΙΝΑΙ δύσκολη. Θα σου λείψει ο παλιός τρόπος ζωής, θα σου λείψουν οι φίλοι σου, πιθανά να νιώσεις και λίγη μοναξιά, και σίγουρα θα βρεθείς κάποια στιγμή να σκέφτεσαι αν έκανες καλά. Δώστου χρόνο, θα έλεγα τουλάχιστον 12-18 μήνες. Ιδανικά βάλε στον εαυτό σου ένα όριο ότι "θα κάτσω εδώ για 2 χρόνια και μόνο τότε θα σκεφτώ αν θέλω να γυρίσω πίσω" (εκτός αν πραγματικά δεν την παλεύεις - που το αποκλείω). Προσπάθησε να κάνεις παρέες και φίλους όχι μόνο με Έλληνες εκεί. Σίγουρα θα υπάρχει Ελληνική κοινότητα, αλλά θα είναι πολύ καλό να μην απομονωθείς σε αυτούς. Μη φοβηθείς να ζητήσεις βοήθεια για ότι χρειαστείς. Δεν είναι ντροπή, και θα δεις ότι είναι πολλοί άλλοι σε παρόμοια θέση. Πίστεψε στον εαυτό σου, το να ζήσεις εκεί είναι κάτι που σίγουρα μπορείς να κάνεις. Αυτό εξαρτάται πολύ από προσωπικές εμπειρίες και ιδιοσυγκρασία, αλλά λόγω του εργασιακού στην Ελλάδα μας έχει περάσει πολύ η νοοτροπία ότι "κάνε την δουλειά σου και χάρη σου κάνουμε που σε έχουμε". Πας σε μια χώρα με καλό εργασιακό περιβάλλον, με σεβασμό στον άνθρωπο και τον εργαζόμενο. Μην φοβάσαι να απαιτήσεις πράγματα (με σεβασμό φυσικά). Η αρχή με τα οικονομικά είναι ζόρικη όπως είδες. Λίγο συντηρητικά στην αρχή για να πατήσεις στα πόδια σου και θα δεις ότι μετά φτιάχνει. Και μερικά καλά: Είσαι στην χώρα του Pinkpop και δίπλα σε Graspop, Werchter, Hellfest, Wacken, διάλεξε τι σου αρέσει. Γενικά συμβαίνουν πολλά πράγματα και είσαι στο κέντρο της Ευρώπης με εύκολη πρόσβαση σε πολλά μέρη. Εκμεταλλεύσου το όσο μπορείς. Τα μεταφορικά του Thomann για εκεί είναι αστεία ? Για την κιθάρα, εγώ έφερα αρχικά μια bolt-on στην βαλίτσα ξεβιδωμένη, και τις άλλες δύο με την μεταφορική, την μία σε σκληρή θήκη που ήδη είχα και την άλλη σε μαλακή θήκη τυλιγμένη με πολύ bubble wrap και πολύ ταινία με σήμανση "fragile". Μια χαρά έφτασαν όλες. Η μεταφορική ήρθε με φορτηγό έτσι και αλλιώς οπότε δεν ειχα θέμα με μετακίνηση αεραπλάνου. Καλή αρχή!!

όπως μας κρίνουν αυτοί (και θέλουν να επιβάλλουν τους δικούς τους ηθικούς κανόνες σε μας) με την ίδια λογική να καταπιούμε την κακομεταχείριση γυναικών κλπ κλπ. Ας μην το συνεχισουμε