Πίνακας συμμετοχής

το στοιχείο ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. KEEP THEM POOR!!!!! M_ _ _ _ _ _ _ H ! Γ_ _ _ _ _ _ Ι ! ουχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Θα πέσει όμως να ξέρεις. Έρχεται ο σοσιαλισμός σύντομα και θα τους ΠΑΕΙ ΒΕΝΤΟΥΖΑ. Καλό χειμώνα σύντροφε και καλή λευτεριά από την ΑΣΥΔΟΣΙΑ του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ!!!!!!?

Στην μεθεπόμενη θα σολάρω και θα την καίω σαν τον χέντριξ μετα. Αυτό να μου δείξεις, θέλω να το μάθω. ?

μετά θέλω και γω....

Στην επομενη βιντεοκληση, θα σου δειξω να κανεις tapping!!

κάλλιο αργά...

Καλησπέρα αγαπητέ psnick. Χαίρομαι που σου αρέσει η κιθάρα. Θα σου μιλήσω από τη δική μου εμπειρία. Έχω χρονάκια στην καμπούρα μου και πενηντάρισα πλέον. Παίζω από πρώτη γυμνασίου και δεν έχω σταματήσει. Εγώ προσωπικά πέραν του τι μου αρέσει να παίζω, χρωστάω την τεχνική μου και τα δάχτυλα που απέκτησα στη δασκάλα μου του ωδείου. Ξεκίνησα με κλασσική κιθάρα, με τράβηξε το λάτιν και το φλαμένγκο, παίζω και κάτι μπλουζοπράγματα. Η άποψή μου είναι ότι ο δάσκαλος θα σου στήσει τα δάχτυλα σωστά, δεν θα σε αφήσει να στραβομάθεις και θα σε διορθώνει ΣΥΝΕΧΩΣ. Είναι κακό πράγμα να σταβομάθει το χέρι σου, να συμπεριφέρεται σαν τσιμεντωμένο και αντί να μπορεί να ξεδιπλώσει και να βγάλει όλες τις τεχνικές σε αριστερό και δεξί χέρι (πάντα για τη μουσική που θέλεις) να φρενάρει την όλη κατάσταση. Ξεκίνησα με κλασσική και με τράβηξε το λάτιν/φλαμένκο. Ειλικρινά, αν δεν είχα φτιάξει το χέρι μου με κλασσικό ρεπερτόριο με δάσκαλο σε αριστερό και δεξί χέρι δεν θα μπορούσα να παίξω τα πράγματα που μου αρέσουν. Χρωστάω στη δασκάλα μου τα χέρια μου. Άκουσα για πρώτη φορά κάπου το 89-90 το τέρας που λέγεται Paco de Lucia (δεν είναι μαζί μας πλέον...δυστυχώς....) και βραχυκύκλωσα. Με σημάδεψε. Βρες ένα δάσκαλο και ξεκίνα μαζί του. Τουλάχιστον να σου στήσει τα χέρια για το πρώτο διάστημα, παράλληλα να μελετάς και εσύ και μετά κάνε ότι θέλεις. Καλωσήρθες στις μουσικές ομορφιές. Είτε κλασσική, είτε ροκ, είτε τζαζ, είτε φλαμένκο, είτε ακουστική, είτε ότι να ναι, τα χέρια σου πρέπει να στηθούν από δάσκαλο, τουλάχιστον στην αρχή. Επίσης μη φοβάσαι να μελετάς. Η μουσική είναι εγκεφαλικό πράγμα, και ως εργο πνεύματος, πρέπει να συντονιστούν: εγκέφαλος, αυτιά, χέρια, ρυθμός και μελωδία. Στην πορεία θα βελτιώνεσαι και θα γίνεσαι καλύτερος και θα ικανοποιείσαι και συ με την πορεία σου. Να πάρεις έναν μετρονόμο, να καταλαβαίνεις τι ακούς και να παίζεις αργά, όσες φορές και να χρειαστεί μέχρι να βγει σωστό. Επίσης να ακούς πολύ και απο πολλούς μουσικούς τη μουσική που σου αρέσει. Να την καταλαβαίνεις. Έτσι θα αποκτήσεις τη δική σου αντίληψη σταδιακά επί του θέματος. Επίσης όσο προχωράς και θα σε ακούει ο δάσκαλός σου, ο ήχος σου θα γίνεται καθαρότερος. Στο πιάνο πχ, πατάς το πλήκτρο και ο ήχος ακούγεται καθαρός απο την αρχή. Δυστυχώς στην κιθάρα πατάμε τις χορδές με τα δάχτυλά μας και είμαστε υπεύθυνοι εμείς για την καθαρότητα του ήχου μας. Στην αρχή οι χορδές μας τσιρίζουν και είναι θαμπές στον ήχο. Μετά όμως, το πράγμα στρώνει. Καλή επιτυχία και μη φοβηθείς να δουλέψεις για την κιθάρα που αγαπάς !. Τάκης.

Εννοείται. Ρώτα και τον Θέμη Αδαμαντιδη να δεις τι τραβάει...

Εαν χρειαστεις σολο και με Gibson, εδω ειμαστε... ?

Βόλτες στα ορεινά αμπέλια και τους αγρούς, βάλσαμο για την ψυχή και το σώμα.

Πολύ σωστά τα είπαν αμφότεροι οι προλαλλήσαντες. H στερεοφωνία προκύπτει είτε από διαφορές χρόνου, είτε από διαφορές πλάτους (του ίδιου σήματος που φθανει σε 2 mic, τοποθετημένα σε stereo διάταξη). Το σήμα καλό είναι να πηγαίνει στο βάθος μέσα από aux send και να επιστρέφει stereo. Insert πάνε,κατά κανόνα, eq + dynamics (+ delay για forensic λόγους, συνήθως, όπως θα μπορούσε και στην εν λόγω περίπτωση). Για αυτόν τον λόγο, στο ντουμπλαρισμενο, θα έβαζα το delay (<2ms) με insert FX (αντί από το track setting/inspector), ώστε, δηλαδή, να μπορώ να δώσω ελαφρώς διαφορετική απόκριση συχνότητας στο 2ο track. Επίσης, θα έκοβα και λίγο gain. Η θεωρία εδώ είναι ότι αν είχες στήσει ενα XY stereo pair, με το βιολί off to the right, το ένα εκ των 2 mic θα άκουγε το σήμα από το βιολί σε πιο χαμηλή στάθμη και σε διαφορετική απόκριση, δηλαδή με λίγο κομμένα ψηλά, καθότι off axis σε σχέση με το όργανο (το ΧΥ στήνεται με cardio που χάνουν ψηλά όσο τα βάζεις off axis). Πάντως, αν στήνεις stereo pair για rec, μπορείς να τοποθετήσεις την καρέκλα του βιολιστή στο δεξί μέρος του pair και του τσελίστα, στο αριστερό. Στη συνέχεια, γράφεις το κάθε όργανο στο δικό του stereo track. Με αυτόν τον τρόπο το κάθε όργανο έχει μια πιο φυσική θέση στη στερεοφωνική εικόνα, χωρίς να καταλαμβάνει όλο το πανόραμα αλλά μόνο τη θέση που θα "έβλεπες" τον παίχτη, στημένο στην ορχήστρα.

Καλοκαίρι 90 δούλευα σε ένα μπαράκι στην Φοινικούντα. Μεθυσμένος πελάτης Αυστριακός που γούσταρε τις μουσικές,κουβεντα στην κουβέντα φτάσαμε και στις κιθάρες,οτι ήθελα να πάρω κτλ Μου είπε έχω εγώ μια ακουστική,δωσμου την διεύθυνση σου και όταν παω Αυστρία θα στην στείλω. πέρασε καιρός ούτε που θυμόμουν την κουβέντα αυτή Τα Χριστούγεννα λοιπόν είχα πακέτο με σκληρή βαλίτσα μια Hofner του 1970 12 χορδη ?. Εννοειτε οτι την εχω ακομη. Τον ιδιο χρονο πήρα και την πρώτη Ηλεκτρική squier korea Ε series

Jackson D-10, φτηνη Κορεατική αγορασμενη κάπου στο 2000, γύρω στα 17 μου. Σάββατο πρωί, εχω κάνει βόλτα σε όλα τα μαγαζια του κέντρου της Αθήνας, θέλω κάτι σε superstar και έχω μαζί μου 130.000 δραχμες μαζεμένες με κόπο. Εχω συναντήσει ότι αντιδράσεις μπορείτε να φανταστείτε απο τους πωλητές και έχω απογοητευτεί γιατί δεν βρίσκω κάποια που στα δικα μου μάτια να "αξίζει". Μπαίνω στο τελευταίο κατάστημα της λίστας μου (νομίζω 5ο συνολικά) βλεπω διάφορες, μου αρέσει, έχει ότι θέλω, ρωτάω τιμή και αφου παταει διάφορα νουμερα στο κομπιουτερακι μου λέει "135.000". Σοκ εγώ δεν μιλάω για μερικά δευτερόλεπτα και με κοιτάει με απορία ο πωλητής. Του εξηγώ απογοητευμένος ότι έχω μόνο 130.000 και η απαντάει "έχεις άλλα λεφτά για εισητήριο να πας σπίτι σου;" "οχι" και τελικά τη πήρα και μου έδωσε και εισητήριο για την επιστροφή. Ο διαλογος έχει και άλλες ατακες που δεν θυμαμαι, αυτό που έγινε είναι προφανώς μου έκοψε τις 5.000δρχ αλλα με "κέρδισε" η φάση με το εισητήριο. Νομίζω τελικά ότι όσο δουλευε σε αυτη την εταιρεία πρέπει να αγόρασα άλλη μια κιθάρα, έναν ενισχυτη, ζώνες πένες και πήγα και δύο φίλους μου να αγοράσουν κιθάρες.