Φίλε @BillTrantos , είναι σαν να βλέπω τον εαυτό μου πριν από μερικά χρόνια και καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις. Είμαι σίγουρος ότι είναι για καλό, αλλά αυτό θα το δεις και μόνος σου μετά από κάποιο καιρό. Προσωπικά ζω εδώ και κάποια χρόνια Λουξεμβούργο και δεν κοιτάω πίσω. Κάθε αρχή και δύσκολη, ο φόβος της αλλαγής και του αγνώστου είναι απόλυτα φυσιολογικός. Από την άλλη, είναι κάτι αναστρέψιμο αν δεις ότι δεν σου ταιριάζει. Κάτσε λίγο καιρό εκεί, και αν δεν σου ταιριάζει πάντα θα μπορείς να γυρίσεις Ελλάδα. Μια δουλειά με 12ωρο και 800Ε/μήνα όπως είπες δεν είναι και κάνα κελεπούρι που θα λυπηθείς που έχασες.
Κάποια tips από προσωπικές εμπειρίες
Προσπάθησε να αποδεχτείς την εκεί κουλτούρα. Πας να ζήσεις σε μια νέα χώρα, η οποία δεν είναι και ποτέ δεν θα έχει τον ίδιο τρόπο ζωής με την Ελλάδα. Όσο είσαι στον τρόπο σκέψης "ναι αλλά στην Ελλάδα τα κάναμε έτσι" (ασχέτως για καλύτερα/χειρότερα) θα νιώθεις "έξω". Δεν έχει φραπεδιές και παραλίες, τρώνε βραδινό στις 8 και μετά τις 10 δεν βρίσκεις τίποτα ανοιχτό αν πεινάς, δεν το έχουν να κάθονται με τις ώρες σε καφετέρια με φιλαράκια. Αλλά τι να κάνουμε, αυτό είναι. Έχει άλλα πράγματα. Όσο νωρίτερα το αποδεχτείς αυτό, τόσο πιο εύκολο θα είναι να ζήσεις εκεί.
Η αρχή ΕΙΝΑΙ δύσκολη. Θα σου λείψει ο παλιός τρόπος ζωής, θα σου λείψουν οι φίλοι σου, πιθανά να νιώσεις και λίγη μοναξιά, και σίγουρα θα βρεθείς κάποια στιγμή να σκέφτεσαι αν έκανες καλά. Δώστου χρόνο, θα έλεγα τουλάχιστον 12-18 μήνες. Ιδανικά βάλε στον εαυτό σου ένα όριο ότι "θα κάτσω εδώ για 2 χρόνια και μόνο τότε θα σκεφτώ αν θέλω να γυρίσω πίσω" (εκτός αν πραγματικά δεν την παλεύεις - που το αποκλείω).
Προσπάθησε να κάνεις παρέες και φίλους όχι μόνο με Έλληνες εκεί. Σίγουρα θα υπάρχει Ελληνική κοινότητα, αλλά θα είναι πολύ καλό να μην απομονωθείς σε αυτούς.
Μη φοβηθείς να ζητήσεις βοήθεια για ότι χρειαστείς. Δεν είναι ντροπή, και θα δεις ότι είναι πολλοί άλλοι σε παρόμοια θέση.
Πίστεψε στον εαυτό σου, το να ζήσεις εκεί είναι κάτι που σίγουρα μπορείς να κάνεις. Αυτό εξαρτάται πολύ από προσωπικές εμπειρίες και ιδιοσυγκρασία, αλλά λόγω του εργασιακού στην Ελλάδα μας έχει περάσει πολύ η νοοτροπία ότι "κάνε την δουλειά σου και χάρη σου κάνουμε που σε έχουμε". Πας σε μια χώρα με καλό εργασιακό περιβάλλον, με σεβασμό στον άνθρωπο και τον εργαζόμενο. Μην φοβάσαι να απαιτήσεις πράγματα (με σεβασμό φυσικά).
Η αρχή με τα οικονομικά είναι ζόρικη όπως είδες. Λίγο συντηρητικά στην αρχή για να πατήσεις στα πόδια σου και θα δεις ότι μετά φτιάχνει.
Και μερικά καλά:
Είσαι στην χώρα του Pinkpop και δίπλα σε Graspop, Werchter, Hellfest, Wacken, διάλεξε τι σου αρέσει. Γενικά συμβαίνουν πολλά πράγματα και είσαι στο κέντρο της Ευρώπης με εύκολη πρόσβαση σε πολλά μέρη. Εκμεταλλεύσου το όσο μπορείς.
Τα μεταφορικά του Thomann για εκεί είναι αστεία ?
Για την κιθάρα, εγώ έφερα αρχικά μια bolt-on στην βαλίτσα ξεβιδωμένη, και τις άλλες δύο με την μεταφορική, την μία σε σκληρή θήκη που ήδη είχα και την άλλη σε μαλακή θήκη τυλιγμένη με πολύ bubble wrap και πολύ ταινία με σήμανση "fragile". Μια χαρά έφτασαν όλες. Η μεταφορική ήρθε με φορτηγό έτσι και αλλιώς οπότε δεν ειχα θέμα με μετακίνηση αεραπλάνου.
Καλή αρχή!!